Se connecterShare
บทที่ 1147
Related chapter
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1148
เขาค่อย ๆ ยืดตัวตรง คุกเข่าลงกับพื้น โขกศีรษะให้กับเจ้าสำนักสามครั้ง“อาจารย์ ศิษย์อกตัญญู จะแก้แค้นให้ท่าน ชำระล้างสำนักเทียนจีให้ได้”กู้หว่านเยว่นึกอะไรออกบางอย่าง “เหตุใดมีเพียงท่านอยู่ที่นี่คนเดียว หลี่เหมียนหยางกับหลี่เหมียนจงล่ะ?”“หลังจากที่พวกเขาสองคนพาข้ามาส่งที่นี่ ข้าก็ให้พวกเขาไปหาผู้อาวุโสใหญ่และผู้อาวุโสสามแล้ว”เจ้าสำนักล่วงลับไปแล้ว บัดนี้นับว่าเขาโดดเดี่ยวไร้พรรคพวกในสำนักเทียนจี หากไม่มีผู้อาวุโสคนอื่น ๆ คอยสนับสนุน คิดจะจัดการกับผู้อาวุโสรองง่าย ๆ ได้อย่างไร?“ข้าต้องการเปลี่ยนเสื้อผ้าที่เตรียมไว้ให้อาจารย์ใส่เมื่อล่วงลับไปแล้ว”ไป๋หลี่ชิงซีกล่าวถ้อยคำอันเศร้าโศก กู้หว่านเยว่รีบเอ่ยขึ้นอย่างมีไหวพริบ“เช่นนั้นข้ากับท่านพี่จะออกไปช่วยท่านเฝ้าประตูข้างนอกก่อน”พูดจบ นางก็ดึงซูจิ่งสิงออกไปด้วยกันทั้งสองคนรออยู่หน้าประตูสักพัก หลังจากไป๋หลี่ชิงซีเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เจ้าสำนักเสร็จแล้ว ก็เดินออกมาอย่างใจลอยกู้หว่านเยว่อดเตือนสติไม่ได้ว่า “ข้ารู้ว่าตอนนี้ท่านกำลังเศร้ามาก แต่เพื่อสุขภาพของท่านเอง ท่านนั่งบนรถเข็นจะดีกว่า ไม่เช่นนั้นบาดแผลของท่านอาจจะปริได้”ไป๋ห
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1149
เสียงนี้มีพลังทะลุทะลวงอย่างมาก เสียงขลุ่ยดังขึ้นมา ลมพัดผ่านผืนป่า เสียงกรอบแกรบดังมาจากทุกทิศทาง“พวกเจ้าดูสิ นั่นมันงู!”ลูกศิษย์ของสำนักเทียนจีที่อยู่นอกชานเรือนตะโกนโหวกเหวก สวีซวี่รื่อกับผู้อาวุโสรองรีบหันไปมอง แล้วก็ต้องตกใจขนหัวลุกทันทีกับงูไผ่เขียวที่คืบคลานออกมาจากป่าไผ่แห่งนั้นไม่หยุด“งู งูมากมายพวกนี้มาจากไหนกัน?”ขาทั้งสองของสวีซวี่รื่ออ่อนแรงด้านนอกสำนักเทียนจีของพวกเขาล้วนเป็นป่าไผ่ กลางป่าไผ่มีงูไผ่เขียวอยู่ไม่น้อยจริง ๆโดยปกติแล้ว งูไผ่เขียวเหล่านี้จะไม่ออกมาทำร้ายผู้คน วันนี้มันเกิดอะไรขึ้น?“เพราะหญิงผู้นั้น”สายตาของผู้อาวุโสรองจับจ้องไปที่กู้หว่านเยว่คนอื่น ๆ ก็สังเกตเห็นว่า งูไผ่เขียวเคลื่อนไหวไปตามตามเสียงขลุ่ยของนางอย่างชัดเจนและหลังจากที่งูไผ่เขียวเหล่านั้นคืบคลานเข้ามา ก็หยุดอยู่รอบตัวกู้หว่านเยว่ ล้อมรอบไป๋หลี่ชิงซีและพวกเอาไว้ตรงกลางพอดีหันหน้าออกมา แลบลิ้นใส่ภายนอกอย่างพร้อมเพรียงกันดูจากท่าทาง กำลังปกป้องไป๋หลี่ชิงซีอย่างชัดเจน“หมอเทวดากู้ ท่าน”ดวงตาของไป๋หลี่ชิงซีกะพริบด้วยความเหลือเชื่อและความประหลาดใจ กู้หว่านเยว่ควบคุมสัตว์ร้ายได
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1150
กู้หว่านเยว่ลูบจมูก สงสัยว่าคนผู้นี้จะลืมไปแล้วหรือเปล่าว่าเมื่อก่อนนางเคยขอเงินหนึ่งแสนตำลึง แต่ปรากฏว่าเขาไม่มีให้“ข้าแนะนำให้ท่านไปดูห้องเก็บของของตัวเองดีกว่า” นางเตือนด้วยความหวังดีทันใดนั้นเด็กรับใช้คนหนึ่งก็วิ่งเข้ามาจากข้างนอก วิ่งไปหาสวีซวี่รื่ออย่างกระวนกระวาย“คุณชาย ไม่ได้การแล้ว ห้องเก็บของของท่านถูกปล้น!”“อะไรนะ?” สวีซวี่รื่อยังไม่ทันรู้ตัวด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น ก็ได้ยินเด็กรับใช้พูดต่อไปว่า “ไม่ใช่แค่ห้องเก็บของถูกปล้น แต่ข้าวของทุกอย่างในห้องก็ถูกขนออกไปหมด แม้แต่ผมสักเส้นเดียวก็ไม่เหลือ”เขากล่าวเสริมอีกประโยคอย่างอ่อนแรง “ผู้อาวุโสรองก็เช่นกัน ข้าวของของท่านก็ถูกปล้นไปด้วย”สองอาจารย์และศิษย์ถึงกับหน้าถอดสี ราวกับจานสีที่พลิกคว่ำ หลากสีสันผสมปนเปน่าขบขันยิ่งนักทั้งสองคนอยากจะกลับไปดูห้องเก็บของเหลือเกิน ก็เหลือบเห็นกู้หว่านเยว่หัวเราะตัวงอ“เป็นฝีมือของท่านหรือ?”“ถูกต้อง หญิงผู้นี้นี่ล่ะ”กู้หว่านเยว่เผยรอยยิ้มที่น่าโมโหยิ่งนักออกมา สองคนนี้คนหนึ่งส่งมือสังหารมาไล่ล่านาง อีกคนหนึ่งเป็นสายลับที่ทูเจวี๋ยส่งมา ยามนางโหดเหี้ยมขึ้นมาจะไม่ออมมือสักนิด“ข้าจะ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1151
“ไม่พูดความจริงกระนั้น? ไม่เป็นไร ข้าย่อมมีหลากหลายวิธี ทำให้เจ้าพูดความจริง”ซูจิ่งสิงจับแขนขวาของเขา บิดแรงๆ ทีหนึ่ง แขนของผู้อาวุโสรองถูกถอดออกในทันใด“อ๊า!”เขากรีดร้องเสียงดังลั่น“ยังไม่พูดอีก จะดึงเส้นเอ็นของเจ้าออกมา” ซูจิ่งสิงพูดขู่“ข้าพูด!”ความเจ็บปวดทำให้ตัวผู้อาวุโสรองเปียกชื้น ราวกับผุดขึ้นจากน้ำก็มิปาน“ขอร้องเจ้าปล่อยข้าก่อน ข้าพูด!”อาจเพราะเจ็บมากเกินไป เขาถึงขั้นพูดภาษาทูเจวี๋ยออกมาซูจิ่งสิงเห็นเขารู้จักกลัวแล้วจริงๆ ไม่ใช่คนฉลาดเล่นอุบายอะไร ถึงยอมปล่อยมือผู้อาวุโสรองรีบปิดแขนขวาที่กำลังเจ็บปวดเอาไว้ แม้ว่าเขาเป็นคนสอดแนมที่ทูเจวี๋ยส่งมา แต่อยู่อย่างสุขสบายในสำนักเทียนจีมาหลายปี ไม่อาจทนต่อการทรมานได้ตั้งนานแล้วซูจิ่งสิงพูด “ข้าถามเจ้า เจ้าเป็นวางยาพิษบนตัวเจ้าสำนักใช่หรือไม่?”“ใช่”ผู้อาวุโสรองพยักหน้าด้วยความเจ็บปวด“เจ้าสำนักสงสัยในตัวข้า เพื่อมิให้ฐานะถูกเปิดเผย ข้าทำได้เพียงวางยาเขา”“เจ้ามาสำนักเทียนจี ใช่หรือไม่ว่าเพื่อส่งรายงานให้ทูเจวี๋ย?” ซูจิ่งสิงถามต่ออย่างไรเสียก็อธิบายปัญหาหนึ่งได้แล้ว จากนี้ไปก็ต้องอธิบายปัญหาอื่น ผู้อาวุโสรองเอง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1152
“ท่านแม่ทัพเขา...”เมื่อครู่ผู้อาวุโสรองยังดีๆ อยู่เลย จู่ๆ ก็ตัวสั่นสะท้าน กุมหน้าอกด้วยความเจ็บปวดจากนั้นกู้หว่านเยว่เห็นเขาร้องออกมา ต่อมาแมลงบินตัวหนึ่งก็บินออกจากอกของเขา สุดท้ายผู้อาวุโสรองก็ล้มลงกับพื้น เลือดออกทวารทั้งเจ็ดและตายไปการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันนี้ ทำให้กู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงสองคนตกตะลึงพรึงเพริด“คือหนอนกู่!”กู้หว่านเยว่หยิบขวดใบหนึ่งออกจากมิติอย่างว่องไว จับหนอนกู่ไว้“เขาไม่มีลมหายใจแล้ว”ซูจิ่งสิงดึงมือกลับ หนอนกู่นี้บินออกจากอกของผู้อาวุโสรอง บัดนี้เขาตายไปแล้ว“ท่านยังจำตอนอยู่ที่เจดีย์หนิงกู่ ยามพวกเราสอบสวนคุณหนูใหญ่สกุลหลัว หนอนกู่ตัวหนึ่งก็บินออกจากร่างกายของนาง”หนอนกู่ตัวนั้นบัดนี้ยังอยู่ภายในมิติของกู้หว่านเยว่กู้หว่านเยว่รีบนำขวดใส่หนอนกู่อีกตัวออกมา จากนั้นวางขวดสองใบไว้ด้วยกัน หนอนกู่ทั้งสองขวดเหมือนกันไม่ผิดไปดั่งคาด“หนอนกู่สองตัวเหมือนกัน ดูท่าแล้วหนอนกู่สองตัวนี้ล้วนเป็นเหยลวี่เจิงเตรียมไว้ป้องกันข่าวรั่วไหล ตั้งใจฝังไว้ภายในร่างกายของพวกเขา”เหยลวี่เจิงคนนี้ร้ายกาจยิ่งนัก ถึงขั้นใช้หนอนกู่เป็นดูท่าแล้วหากถึงยามจำเป็น พวกเขายั
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1153
กู้หว่านเยว่จรดขลุ่ยบนริมฝีปาก เสียงขลุ่ยดังขึ้น เหล่างูไผ่เขียวที่มาปกป้องนางแยกย้ายจากไป“สวรรค์ นี่ข้ามิได้เห็นภาพหลอนหรอกกระมัง?”หลี่เหมียนหยางขยี้ตาแรงๆ“งูเหล่านั้น! หมอเทวดากู้ถึงขั้นสามารถทำให้พวกมันเชื่อฟังคำสั่งของนางได้!”นางตกใจอ้าปากค้างจนคางเกือบหลุด ตอบสนองอย่างว่องไว “หรือว่านี่ก็คือการควบคุมสัตว์ร้ายที่เคยได้ยิน?”ทุกคนต่างเป็นคนเคยผ่านโลกมาก่อน ย่อมรู้ว่าโซ่วอ๋องแห่งซีเป่ยมีวิชาควบคุมสัตว์ร้าย จึงไม่ได้มองกู้หว่านเยว่เป็นปีศาจสาวตรงข้ามกันสายตาของแต่ละคนยามสบมองนาง เปี่ยมความเคารพและเหลือจะเชื่อเมื่อครู่ยามพวกเขามาถึง ศิษย์ที่เคยอยู่ที่นี่ก่อนหน้านี้พูดว่ากู้หว่านเยว่ควบคุมสัตว์ร้ายได้ พวกเขายังไม่เชื่ออยู่เลยนะ“หมอเทวดากู้ ท่านยอดเยี่ยมยิ่งนัก!”พวกหลี่เหมียนจงรีบเดินเข้ามา แววตาเปล่งประกายสบมองกู้หว่านเยว่ ภายในสายตาเจือความเคารพต่อผู้แข็งแกร่งกู้หว่านเยว่ชินชากับสายตาเช่นนี้แล้ว ยิ้มน้อยๆ เก็บขลุ่ยกลับไป“ทักษะเล็กน้อย ไม่ควรค่าให้เอ่ยถึง”“ผู้อาวุโสรองตายแล้ว?!” ผู้เฒ่าผมขาวโพลนทางด้านข้างร้องอุทานอย่างตกตะลึง รีบก้าวเท้าฉับไวไปหยุดข้างศพของผู้อาว
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1154
ทุกคนต่างคุกเข่าลง “คารวะเจ้าสำนัก”“ศิษย์พี่ ยกโทษให้ข้าด้วย” สวีซวี่รื่อร้องตะโกนอย่างกะทันหันเมื่อครู่เขาถูกคนจับไว้ ใช้เชือกป่านมัดโยนไว้ที่ฝั่งหนึ่งเห็นว่าเหตุการณ์ยุติลงแล้ว เขารีบขอความเมตตา“ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นอาจารย์บังคับข้าให้ทำ ข้าเป็นผู้บริสุทธิ์ ขอร้องท่านปล่อยข้าไปเถอะ”เขาคุกเข่าต่อหน้าไป๋หลี่ชิงซีอย่างไร้ยางอาย โขกศีรษะปึกๆกู้หว่านเยว่ขมวดคิ้ว คนผู้นี้ช่าง “ยืดได้งอได้ปรับตัวได้ดี” จริงๆ สมเป็นศิษย์ของผู้อาวุโสรอง คนหนึ่งเห็นศิษย์เป็นหมาก คนหนึ่งพริบตาต่อมาก็ขายอาจารย์แล้ว“เรื่องที่เจ้าทำเหล่านั้น ข้ารู้ทั้งหมดแล้ว บัดนี้ย่อมไม่สามารถปล่อยเจ้าไปอย่างง่ายดายได้”ไป๋หลี่ชิงซีมองเขาสายตาเย็นชาแวบหนึ่ง ภายในใจไร้คลื่นอารมณ์ โบกมือสั่งให้คนพาเขาออกไป“เจ้าสำนัก”สายตาถังหวยเผยแววลังเล คุกเข่าบนพื้นอย่างกะทันหัน“ท่านจับข้าไปด้วยกันเถอะ”อย่างไรเสียก่อนหน้านี้เขาก็ฟังคำสั่งของผู้อาวุโสรอง เกือบฆ่าไป๋หลี่ชิงซีไปแล้วแววตาเขาเปี่ยมความรู้สึกผิด นึกได้ว่าไป๋หลี่ชิงซีเคยช่วยชีวิตเขาไว้ รู้สึกผิดอย่างมากภายในใจ“ลุกขึ้นเถอะ”ไป๋หลี่ชิงซีขมวดคิ้วพูดออกมาหนึ่งประโ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1155
หลี่เหมียนหยางคิดว่า หากนางเรียนบทเพลงควบคุมสัตว์ร้ายจนเป็น ก็สามารถโอ้อวดต่อหน้าสหายร่วมสำนักได้ คิดแล้วก็ตื่นเต้นใบหน้านางเปี่ยมความหวัง หลี่เหมียนจงรีบดึงนางไว้ กระซิบตำหนิเสียงแผ่ว“น้องหญิง อย่าเหลวไหล!”เคล็ดลับของตระกูลเช่นนี้ ปกติแล้วไม่เผยแพร่สู่ภายนอก“ขออภัยหมอเทวดากู้ น้องหญิงข้าปากไม่มีหูรูด ล่วงเกินไปแล้ว ได้โปรดอภัยด้วย”เขาเหลือบมองซูจิ่งสิงอย่างระมัดระวัง กลัวท่านอ๋องโมโห เอาผิดสำนักเทียนจีของพวกเขา“วางใจได้ ข้าไม่เก็บมาใส่ใจ”กู้หว่านเยว่หัวเราะพลางโบกมือ หลี่เหมียนจงถึงถอนหายใจโล่งอกเฮือกหนึ่ง พาทั้งสองคนมาส่งห้องรับแขกอย่างเคารพนบนอบ“ทั้งสองท่านมีเรื่องใดต้องสั่ง สามารถบอกบ่าวได้ สำนักเทียนจีของพวกเราจะทำให้พึงพอใจอย่างแน่นอน”มิหนำซ้ำยังไม่ต้องพูดถึงฐานะของทั้งคู่ ครั้งนี้ไป๋หลี่ชิงซีสามารถปราบผู้อาวุโสรองได้ ต้องขอบคุณทั้งสองคนที่ลงแรงช่วยเหลือพูดอย่างมิได้โอ้อวด ทั้งสองคนคือผู้มีคุณูปการของสำนักเทียนจี!“ข้าไม่มีคำขอพิเศษอะไร แต่หากมี จะต้องบอกเจ้าทันทีแน่”กู้หว่านเยว่เดินเข้าห้อง เพิ่งเป่าบทเพลงนานถึงเพียงนั้น นางรีบดื่มน้ำแร่ศักดิ์สิทธิ์หนึ่งถ้
Latest chapter
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1668
“อ๊ะๆๆๆ!”วูเมิ่งร้องคร่ำครวญอย่างเจ็บปวด ถ้าหากไม่ได้โดนมัดไว้ เขาคงเจ็บจนกลิ้งไปกลิ้งมาบนพื้นแล้ว“เขียนบนพื้น”กู้หว่านเยว่ยื่นน้ำชาให้เขาหนึ่งถ้วยน้ำตาของวูเมิ่งแทบจะแห้งแล้ว แม้ห้องปรุงพิษของพวกเขาก็มักจะสอบสวนผู้อื่นเช่นนี้แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาโดนสอบสวน“ข้าเขียน ข้าเขียน”เขารีบทำปากพูด พลางยื่นมือสองข้างที่โดนมัดเข้าด้วยกันออกไป ใช้นิ้วชี้จุ่มลงไปในน้ำชาเดิมทีอยากฉวยโอกาสดีดยาพิษในซอกเล็บออกมา กลับพบว่าโดนกู้หว่านเยว่ค้นตัวจนไม่เหลืออะไรเลย แม้แต่ยาพิษในซอกเล็บก็โดนขูดออกมาแล้วเขากัดฟันแน่น ใช้ดวงตาที่เป็นประกายจ้องกู้หว่านเยว่เขาชอบผู้หญิงสวย ผู้หญิงที่เก่งกาจ เขายิ่งชอบ‘ชวีอวี้’ เก่งกาจเช่นนี้ เขาชอบสุดๆรอเขามีโอกาส เขาจะสยบนางแน่นอน“เขียน” กู้หว่านเยว่สั่งอย่างใจเย็นเหลือเวลาไม่มากแล้ว ชวีเฟิงกล้าร้องหนึ่งชั่วยาม แต่ใช้ว่าวูเมิ่งจะทำได้นานเช่นนี้“คุกใต้ดินห้องปรุงพิษ” วูเมิ่งเขียนลงบนพื้นกู้หว่านเยว่ประหลาดใจ “เจ้าบอกว่าอยู่ในมือของเจ้าไม่ใช่หรือ เหตุใดจึงอยู่ที่ห้องปรุงพิษ?”แววร้อนตัวแลบผ่านดวงตาวูเมิ่งเขาเขียน “ไม่พูดเช่นนี้ เจ้าจะยอมแต่งง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1667
“ให้ตายเถอะ!”ชวีเฟิงยังไม่ทันได้ใช้ศิลปะการต่อสู้เลย ก็เห็นเขาโดนกู้หว่านเยว่ผลักจนล้มลง จึงอุทานออกมาด้วยความตกใจ“ท่านทำอะไรกับเขา?”“เปล่านี่ แค่ทำให้เขาสลบ จะได้สอบสวนง่ายขึ้น”กู้หว่านเยว่พูดอย่างสบายๆนางเป็นไปที่ตรงหน้าวูเมิ่ง ค้นตามร่างกายเขาครู่หนึ่ง พบอาวุธลับและยาพิษมากมาย“แหม โชคดีที่ทำให้เขาสลบก่อน ของพวกนี้สามารถทำให้พวกเราเสียเวลาพักใหญ่เลย”“ของพวกนี้มันอะไร?” ชวีเฟิงมองขวดเหล่านั้นอย่างงงงวย“นี่คือยาพิษที่ฆ่าคนได้ในพริบตา”“น้ำยาทำลายศพ ความหมายตามชื่อเลย มีฤทธิ์กัดกร่อนสูงมาก”“ไห่ถังเจ็ดดาว ไร้สีไร้รส ผู้ที่ถูกพิษจะหมดสติทันที ตายอยู่ในความฝัน อีกทั้งยังเป็นฝันดีด้วย ตอนตายยังยิ้มอยู่เลย”“อันนี้…”“เดี๋ยวก่อน เลิกพูดได้แล้ว!”กู้หว่านเยว่ยังจะพูดต่อ ชวีเฟิงรีบห้ามนาง “ของพวกนี้ก็น่ากลัวมากแล้ว ขืนฟังต่อไป ข้ากลัวว่าข้าจะฝันร้ายทำไมเขาถึงพกยาพิษมากมายเช่นนี้ ไม่กลัวตัวเองโดนพิษของตัวเองเลยหรือ”“เขาเป็นคนของห้องปรุงพิษ เจอยาพิษป้องกันตัวบนตัวเขาก็เป็นเรื่องปกติ”กู้หว่านเยว่เก็บยาพิษเหล่านั้นเข้าไปในมิติอย่างใจเย็นหลังจากนั้น นางเดินไปที่ประตู ม
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1666
“อวี้เอ๋อร์ ข้ามารับเจ้าแล้ว ทำไมเจ้าถึงล็อคประตูล่ะ? เป็นเจ้าสาวก็เลยเขินอย่างนั้นหรือ?”เสียงของผู้ชายดังมาจากข้างนอกความเกลียดชังปรากฏขึ้นบนใบหน้าชวีอวี้“วูเมิ่งมาแล้ว”“เจ้ารีบไปซ่อนตัวเร็วเข้า”กู้หว่านเยว่รีบกล่าวออกคำสั่ง ชวีอวี้พยักหน้า ออกจากห้องเวลานี้เป็นไปไม่ได้แล้ว นางกวาดมองโดยรอบ แล้วรีบไปหลบที่ใต้เตียงชวีเฟิงจะเข้าไปเปิดประตูกู้หว่านเยว่กล่าวเตือน “จำไว้ ไม่ว่าเวลาใดก็อย่าเปิดเผยตัวตน หากทนไม่ไหวจริงๆ ก็นึกถึงแค้นบัญชีเลือดของครอบครัวเจ้า”“เข้าใจแล้ว”ชวีเฟิงข่มอารมณ์แล้วพยักหน้าหลังจากเขามองกู้หว่านเยว่อย่างลึกซึ้งแวบหนึ่ง จึงจะเดินไปเปิดประตูเขากับวูเมิ่งเคยเจอกัน กลัวว่าอีกฝ่ายจะจับได้ ดังนั้นหลังจากเปิดประตูก็รีบก้มหน้า โชคดีที่ความสนใจของวูเมิ่งไม่ได้อยู่ที่เขา“อวี้เอ๋อร์”สายตาของวูเมิ่งราวกับติดอยู่กับตัว ‘ชวีอวี้’ เขาเดินไปที่ตรงหน้านาง แล้วจ้องนางอย่างหลงใหล“วันนี้เจ้าสวยจริงๆ สวยจนข้าไม่กล้าเชื่อสายตาตัวเอง”สีหน้าวูเมิ่งเต็มไปด้วยความลุ่มหลงเขายื่นมือออกไป หวังจะจับแก้มของ ‘ชวีอวี้’“ไสหัวไป!”‘ชวีอวี้’ หันหน้าหนีอย่างความรังเกียจ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1665
กู้หว่านเยว่เผยอปาก นี่คือสิ่งที่นางอยากได้ยิน“อยากให้ข้าช่วยให้สกุลชวีผ่านมรสุมครั้งนี้ มันไม่ใช่เรื่องยาก เพียงแต่ว่าต่อจากนี้เจ้าต้องฟังข้า”กู้หว่านเยว่มีเจตนาที่ชัดเจน เห็นได้ชัดว่านางคิดแผนรับมือไว้ตั้งแต่เมื่อครู่แล้ว“ท่านพูดมาได้เลย”ชวีเฟิงรีบลุกขึ้น“ให้พี่หญิงของเจ้าถอนชุดแต่งงานกับมงกุฎหงส์ลงมาก่อน”กู้หว่านเยว่ออกคำสั่ง“เจ้าหาข้ออ้างเรียกสาวใช้ที่อยู่หน้าประตูเข้ามา หลังจากตีนางสลบ ถอดเสื้อชั้นนอกของนางออก แล้วสวมบนตัวเจ้า”กู้หว่านเยว่สั่งอย่างเป็นระเบียบ ชวีเฟิงมองไปทางชวีอวี้ พยักหน้าเบาๆ“พี่หญิง ทำตามที่นางบอก”“...ได้”ชวีอวี้คิดแล้วคิดอีก ท้ายที่สุดก็ยังเลือกเชื่อกู้หว่านเยว่ อย่างไรก็ตามสีหน้ากู้หว่านเยว่ดูเรียบเฉยมาก ราวกับว่าทุกอย่างอยู่ในการควบคุมนางเรียบถอดชุดแต่งงานและมงกุฎหงส์ลงมาวางบนโต๊ะ“หลังจากนั้นล่ะ?”“หลังจากนั้นข้าจะปลอมตัวเป็นเจ้าสาว แต่งเขาบ้านวูเมิ่งแทนเจ้า”กู้หว่านเยว่ฉีกหน้ากากหนังมนุษย์บนใบหน้าออก ชวีอวี้จึงจะพบว่าที่แท้นางเป็นผู้หญิงด้วยความประหลาดใจกู้หว่านเยว่สวมชุดแต่งงานและมงกุฎหงส์ โชคดีที่การสวมใส่มงกุฎหงส์ของเมี่ยวเ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1664
“พี่หญิง บางทีท่านอาจจะรู้สึกว่าข้ารักตัวกลัวตาย แต่ในใจกลับรู้สึกว่าหนานเจียงไม่มีที่ยืนสำหรับพวกเราแล้วบางทีสิ่งที่ข้าทำอาจช่วยทำให้สกุลชวีมีทางรอด”“ทางรอด?”เมื่อชวีอวี้ได้ยินคำพูดนี้ รอยยิ้มเย้ยหยันก็ปรากฏขึ้นที่ใบหน้า“สกุลชวีของเราไม่มีทางรอดแล้ว”นางมองไปทางชวีเฟิง“คิดว่าตอนที่เจ้าเพิ่งเข้ามาก็เห็นแล้ว ข้างนอกล้วนเป็นคนของสกุลวู ฮองเฮาอยากให้พวกเราตาย สกุลวูก็อยากให้พวกเราตาย พวกเราไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว”ในแววตาของนางเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง ราวกับว่าเคยผ่านความเป็นความตายมาแล้วชวีเฟิงนึกถึงอะไรบางอย่างกะทันหัน“พี่ชวีหลิงล่ะ?”เขาเป็นคู่หมั้นของพี่หญิง เหตุใดจึงไม่เห็นเขาปรากฏตัว และพี่หญิงก็ไม่ได้พูดถึงเขาเลยจู่ๆ เขาก็มีลางสังหรณ์ที่ไม่ดี“พี่หญิง พี่ชวีหลิงล่ะ?”จนกระทั่งเวลานี้เอง ในที่สุดร่างกายของชวีอวี้ก็สั่นอย่างไม่สามารถควบคุม นางปิดหน้า หยดน้ำตาไหลออกมาจากระหว่างนิ้ว “ตายแล้ว เขาตายแล้ว”“อะไรนะ!”ชวีเฟิงทรุดนั่งลงบนเก้าอี้ จิตใจได้รับการกระทบกระเทือนอย่างรุนแรง ถึงว่าชวีอวี้จะแต่งงานกับวูเมิ่ง ชวีหลิงไม่เคยปรากฏตัวเลย“วูเมิ่งฆ่าเขาหรือ?”ชวีเฟิง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1663
กู้หว่านเยว่ยกกระเบื้องแผ่นหนึ่งขึ้น แล้วมองเข้าไปในห้อง“เป็นอย่างไรบ้าง?” ชวีเฟิงกล่าวถาม“ในห้องมีแค่คุณหนูใหญ่สกุลชวีคนเดียว ไม่เห็นพ่อแม่เจ้า”หลังจากกู้หว่านเยว่สำรวจดูอย่างละเอียด สายตาไปตกที่ใบหน้าชวีอวี้ หน้าตางดงาม มีเสน่ห์แบบคนต่างแดน นางเป็นหญิงงามจริงๆ ด้วย ไม่แปลกใจเลยที่วูเมิ่งยอมทำทุกอย่างเพื่อแต่งงานกับนางเดี๋ยวก่อน กู้หว่านเยว่เห็นชวีอวี้ล้วงมีดสั้นออกจากแขนเสื้อกะทันหัน“เหมือนว่าพี่หญิงเจ้าจะฆ่าตัวตาย”“อะไรนะ!”ชวีเฟิงไม่สามารถสงบสติอารมณ์แล้ว กระโดดลงจากคานโดยตรง แล้วปีนเข้าไปในห้องผ่านหน้าต่างที่อยู่ด้านหลังการเคลื่อนไหวนี้ทำให้ยามในเรือนรู้ตัวทันที“ใคร?”มียามสองคนมาตรวจดู และเจอเข้ากับกู้หว่านเยว่ที่ตามหลังมาพอดี“โทษที”พลันกู้หว่านเยว่ยกมือขว้างผงพิษออกไป ทำให้ยามสองคนนี้หมดสติโดยตรง“พี่หญิง ท่านกำลังทำอะไร?” ชวีเฟิงมาถึงตรงหน้าชวีอวี้แล้ว เขาแย่งมีดสั้นมาด้วยมือเปล่าโดยไม่สนใจความคม“เจ้า?”ชวีอวี้ตกใจ เนื่องจากชวีเฟิงในเวลานี้กำลังปลอมตัว ดังนั้นชั่วขณะนางจึงจำไม่ได้กระทั่งได้ยินเสียงที่คุ้นเคย ในที่สุดก็รู้แล้วว่าคนตรงหน้าก็คือชวีเฟิงน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1662
“ท่านพ่อกับท่านแม่ล่ะ พวกเขาถูกปล่อยออกมาแล้วหรือ?”“ยังเจ้าค่ะ ทางสกุลวูบอกว่ารอท่านแต่งเข้าไปแล้ว พวกเขาจึงจะปล่อยนายท่านกับฮูหยินออกมา”คนรับใช้พูดพลางกำหมัดแน่นเพื่อบีบให้คุณหนูใหญ่แต่งงานกับคุณชายใหญ่สกุลวู พวกเขาถึงกับจับนายท่านกับฮูหยินไป“วันนี้เป็นวันมงคลของข้า แต่พวกเขายังขังพ่อแม่ของข้าไว้ในคุก และยังไม่ให้พวกเขามาร่วมงานแต่งของข้า นี่มันงานแต่งแบบไหนกัน”รอยยิ้มเย้ยหยันปรากฏที่มุมปากชวีอวี้“คุณหนูใหญ่…”“พอแล้ว เจ้าไม่ต้องพูดแล้ว ออกไปก่อนเถอะ ข้าอยากอยู่ที่นี่เงียบๆ สักพัก”ชวีอวี้หลับตา ท่าทางดูอ่อนล้ามาก ราวกับไม่อยากเอ่ยปากพูดอีกแม้แต่คำเดียวคนรับใช้มองนางอย่างระมัดระวังแวบหนึ่ง รู้เช่นกันว่าตอนนี้นางไม่สบายใจ ไม่อยากพูดอะไรมากอีก กลัวว่าสภาพจิตใจของชวีอวี้จะยิ่งหดหู่ด้วยเหตุนี้จึงหมุนกายเดินออกไป และปิดประตูห้องอย่างเชื่อฟัง“ที่นี่หรือ?”นอกประตูของสกุลชวีในเวลานี้ กู้หว่านเยว่มองดูคฤหาสน์ที่แขวนผ้าสีแดงและโคมไฟสีแดงเต็มไปหมด มีความสงสัยปรากฏขึ้นในแววตา“ใช่ ที่นี่แหละ”ชวีเฟิงกำหมัดแน่น สีหน้ายิ่งดูน่าเกลียดหลังจากเข้าเมือง ระหว่างทางก็ได้ยินผู้คน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1661
ชวีเฟิงหัวเราะเยาะ “สกุลวูเชี่ยวชาญแมงป่องพิษ เพราะช่วยฮองเฮาเพาะเลี้ยงราชาแมงป่องพิษ ดังนั้นเฮาฮองจึงให้ความสำคัญมากเดิมทีตระกูลของพวกเขารั้งท้ายสุดในห้าตระกูลใหญ่ แต่ตอนนี้สกุลชวีของเราเข้ามาแทนที่ ได้กระโดดขึ้นไปเป็นผู้นำห้าตระกูลใหญ่และสาเหตุที่ฮองเฮาจะเล่นงานสกุลชวีของเรา ก็เป็นเพราะสกุลวู”ที่แท้คุณหนูใหญ่สกุลชวีที่วูเมิ่งคุณชายใหญ่สกุลวูชอบก็คือชวีอวี้พี่สาวแท้ๆ ของชวีเฟิงแต่ชวีอวี้มีคนในใจนานแล้ว ซึ่งเป็นคนในตระกูลสกุลชวีก็ให้ทั้งสองหมั้นหมายกันนานแล้ว ย่อมไม่มีทางตอบตกลงวูเมิ่ง“วูเมิ่งคนนี้มักจะวนเวียนอยู่ในบ่อนพนันหรือซ่องโสเภณี เขาก็เป็นหนึ่งในสมาชิกของห้องปรุงพิษ จิตใจอำมหิตไร้ความปรานี เชี่ยวชาญการใช้ยาพิษ เพื่อบรรลุเป้าหมายไม่เลือกวิธีการ ครั้งหนึ่งเคยมีคนจากหมู่บ้านหนึ่งล่วงเกินเขา เขาถึงกับวางยาพิษฆ่าคนทั้งหมู่บ้าน หลังจากเกิดเรื่องก็สั่งให้คนปิดเรื่องนี้เพียงแต่ตอนนั้นสกุลชวีของเราพอจะมีอิทธิพลอยู่บ้าง ดังนั้นจึงรู้เรื่องนี้อย่างลับๆคนต่ำช้าที่จิตใจอำมหิตและเห็นชีวิตของคนเป็นผักปลาอย่างเขา อย่าว่าแต่พี่หญิงไม่ชอบเขาเลย สกุลชวีของเราก็ไม่มีทางให้พี่หญิงแต
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1660
กู้หว่านเยว่พยักหน้า เดิมทีนางเองก็ไม่ได้คิดจะอยู่ในเมืองเล็ก ๆ แห่งนี้อยู่แล้ว แค่อยากเข้าไปพักผ่อน แวะกินอาหารเช้าแล้วค่อยเดินทางต่อก็เท่านั้น ภารกิจก็ต้องทำ ข้าวก็ต้องกิน“ไป เราเข้าไปดูก่อนเถอะ”กู้หว่านเยว่ขี่ม้ามาถึงหน้าประตูเมือง จากนั้นก็มองพิจารณาชื่อของเมืองแห่งนี้“เมืองโยวหุน”นางกระตุกมุมปาก ชื่อของเมืองนี้ฟังดูแปลกยิ่งนัก หากไม่รู้คงคิดว่าเป็นเมืองผีในระหว่างนั้นขนตามตัวก็พากันลุกซู กู้หว่านเยว่กลงจากหลังม้า และเดินเข้าไปในเมืองโยวหุนผู้คนที่สัญจรในเมืองแห่งนี้มีจำนวนมากนางในตอนนี้แต่งตัวเป็นคนหนานเจียงแล้ว ดังนั้นจึงไม่ได้ดึงดูดสายตาของใครทั้งสองคนเดินมานั่งอยู่หน้าแผงลอยแห่งหนึ่งรอบตัวของพวกนางมีคนหนานเจียงที่กำลังกินอาหารกันอยู่ไม่น้อย กินไปพลางพูดคุยไปพลาง กู้หว่านเยว่ตั้งใจฟังอยู่ครู่หนึ่งพบว่าไม่มีใครสนใจสงครามระหว่างต้าฉีกับหนานเจียงเลยสักคนชวีเฟิงกล่าวอธิบายเสียงต่ำ “หนานเจียงไม่มีสงครามมาหลายร้อยปีแล้ว และไม่เคยมีศัตรูจากข้างนอกเข้ามายุ่งย่าม ดังนั้นชาวบ้านจึงไร้ความรู้สึกกันนานแล้ว คิดว่าสงครามไม่มีทางมาถึงหนานเจียงได้อย่างแน่นอน ที่นี่จะต้องเป
