Share

บทที่ 1151

Author: ฮวาฮวาตีลังกาแปล
“ไม่พูดความจริงกระนั้น? ไม่เป็นไร ข้าย่อมมีหลากหลายวิธี ทำให้เจ้าพูดความจริง”

ซูจิ่งสิงจับแขนขวาของเขา บิดแรงๆ ทีหนึ่ง แขนของผู้อาวุโสรองถูกถอดออกในทันใด

“อ๊า!”

เขากรีดร้องเสียงดังลั่น

“ยังไม่พูดอีก จะดึงเส้นเอ็นของเจ้าออกมา” ซูจิ่งสิงพูดขู่

“ข้าพูด!”

ความเจ็บปวดทำให้ตัวผู้อาวุโสรองเปียกชื้น ราวกับผุดขึ้นจากน้ำก็มิปาน

“ขอร้องเจ้าปล่อยข้าก่อน ข้าพูด!”

อาจเพราะเจ็บมากเกินไป เขาถึงขั้นพูดภาษาทูเจวี๋ยออกมา

ซูจิ่งสิงเห็นเขารู้จักกลัวแล้วจริงๆ ไม่ใช่คนฉลาดเล่นอุบายอะไร ถึงยอมปล่อยมือ

ผู้อาวุโสรองรีบปิดแขนขวาที่กำลังเจ็บปวดเอาไว้ แม้ว่าเขาเป็นคนสอดแนมที่ทูเจวี๋ยส่งมา แต่อยู่อย่างสุขสบายในสำนักเทียนจีมาหลายปี ไม่อาจทนต่อการทรมานได้ตั้งนานแล้ว

ซูจิ่งสิงพูด “ข้าถามเจ้า เจ้าเป็นวางยาพิษบนตัวเจ้าสำนักใช่หรือไม่?”

“ใช่”

ผู้อาวุโสรองพยักหน้าด้วยความเจ็บปวด

“เจ้าสำนักสงสัยในตัวข้า เพื่อมิให้ฐานะถูกเปิดเผย ข้าทำได้เพียงวางยาเขา”

“เจ้ามาสำนักเทียนจี ใช่หรือไม่ว่าเพื่อส่งรายงานให้ทูเจวี๋ย?” ซูจิ่งสิงถามต่อ

อย่างไรเสียก็อธิบายปัญหาหนึ่งได้แล้ว จากนี้ไปก็ต้องอธิบายปัญหาอื่น ผู้อาวุโสรองเอง
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1946

    แต่เมื่อข่าวนี้แพร่ไปถึงแคว้นโยวหลาน พวกเขากลับตกตะลึงอย่างยิ่ง“ทางใต้เป็นสถานการณ์ที่กองกำลังต่าง ๆ เผชิญหน้ากันมาโดยตลอด ไม่มีใครยอมใคร เหตุใดตอนนี้ถึงรวมเป็นหนึ่งแล้ว?”ทุกคนต่างกังวลใจอย่างยิ่ง หากเป็นเช่นนี้จริง แสดงว่าผู้นำของกองทัพซินเยว่ผู้นี้มีความทะเยอทะยานสูง ในอนาคตอาจจะส่งผลกระทบต่อแคว้นโยวหลานของพวกเขาได้ ไม่แน่ว่าหลังจากรวมแผ่นดินทางใต้แล้ว ก็จะเปลี่ยนเป้าหมายไปยังแคว้นอื่น ๆ ทำให้ที่ราบแห่งความโกลาหลต้องเกิดความวุ่นวายปั่นป่วนหลังจากที่พูดคุยจอแจอยู่พักใหญ่ ก็พบว่าเป่ยหมิงโยวหลานที่อยู่หลังโต๊ะหนังสือกลับสงบนิ่งเป็นพิเศษ“ฝ่าบาท เหตุใดพระองค์จึงไม่ทรงกังวลเลยแม้แต่น้อยพ่ะย่ะค่ะ?”เป่ยหมิงโยวหลานทิ้งจดหมายลับลง “จะกังวลไปไย คนที่รวมแดนใต้เป็นหนึ่งคือคนรู้จักเก่า”ขุนนางที่อยู่ใกล้ที่สุดหยิบจดหมายลับขึ้นม เมื่ออ่านเสร็จก็รีบส่งให้คนอื่น ๆ ทุกคนต่างพากันตกตะลึงตาค้างอะไรนะ คนที่รวมแผ่นดินทางใต้เป็นหนึ่งเดียว เหตุใดจึงเป็นองค์หญิงน้อยกู้หว่านเยว่แห่งแคว้นตงโจวไปได้?เป็นคนรู้จักเก่าจริง ๆ “พวกเจ้าออกไปให้หมดเถอะ” เป่ยหมิงโยวหลานโบกมือเบา ๆ เหล่าขุนนางอาวุโสอยาก

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1945

    สีหน้าของกู้หวานเยว่ดูกระอักกระอ่วนไปชั่วขณะ เจ้าเด็กจ้านจ้านคนนี้ซูจิ่งสิงโอบกอดนางไว้ คางเกยเบา ๆ ที่หน้าผากของนาง “มีลูกคนเดียวก็เพียงพอแล้ว ข้าไม่อยากให้เจ้าต้องลำบากเกินไป”ครั้งก่อน ภาพเหตุการณ์ที่กู้หวานเยว่ต้องเผชิญกับความเป็นความตายตอนคลอดลูกนั้น เขายังคงรู้สึกหวาดผวามาจนถึงทุกวันนี้“เรื่องนี้ ค่อยว่ากันทีหลัง”ตอนนี้กู้หว่านเยว่ยังไม่ได้คิดให้ดี ๆ ว่าจะมีลูกสาวอีกคนหรือไม่ บางทีหลังจากเรื่องราวในตอนนี้คลี่คลายลงแล้ว นางอาจจะอยากมีอีกคนก็ได้ แต่ไม่ว่านางจะอยากมีหรือไม่ นั่นก็เป็นการตัดสินใจส่วนตัวของนาง และต้องให้นางเป็นคนตัดสินใจเอง“ยิ่งจัดการเรื่องตรงหน้าได้เร็วเท่าไร ก็จะยิ่งได้กลับไปทวีปเทียนเสวียนเร็วขึ้นเท่านั้น”กู้หว่านเยว่มองดูโต๊ะทรายจำลองศึก ทางใต้เหลือเพียงพรรคฟ้าดินที่ยังคงดื้อรั้นต่อต้านอยู่กองกำลังอื่น ๆ ที่ยอมจำนนก็ยอมจำนนไปแล้ว ส่วนที่ถูกกำจัดก็ถูกกำจัดไปแล้ว เหลือเพียงพรรคฟ้าดินที่ยังคงปักหลักอยู่ในค่ายของพวกเขา ไม่ยอมสวามิภักดิ์อย่างเด็ดขาดกู้หว่านเยว่ไม่คิดจะตามใจพวกเขา และไม่ใช้นโยบาย “โอบล้อมอย่างเป็นมิตร” แต่กลับนำทัพใหญ่เคลื่อนพลพร้อมปืนใหญ่

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1944

    ผู้นำรบสังเกตท่าทีของซูจิ่งสิง เมื่อเห็นว่าเขาไม่ได้มีท่าทีหยิ่งผยอง ไม่ได้ดูแคลนหรือแสดงท่าทีรังเกียจพวกเขาที่มาสวามิภักดิ์ หรือแม้แต่แสดงท่าทีไม่พอใจออกมา ก็รู้สึกวางใจลงไปมาก หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาจึงแจ้งจุดประสงค์ที่มาโดยตรง “ไม่ปิดบังท่านเจ้าเมือง ข้ามาในครั้งนี้ก็เพื่อต้องการนำกองทัพพันธมิตรมาสวามิภักดิ์ต่อท่าน ไม่ทราบว่าท่านมีความเห็นเช่นใด?”“ยินดีต้อนรับอย่างยิ่ง”ซูจิ่งสิงก็ไม่ได้อ้อมค้อมเช่นกัน เขายิ้มแล้วกล่าวว่า “ได้ยินชื่อเสียงของกองทัพพันธมิตรมานานแล้ว หากกองทัพพันธมิตรยินดีที่จะสวามิภักดิ์ เพื่อร่วมกันทำการใหญ่ไปกับพวกเรา ข้าย่อมยินดีต้อนรับอยู่แล้ว”เขาโบกมือเล็กน้อย ฉินเซินก็ยื่นจดหมายฉบับหนึ่งมาทันที“นี่คือกฎหมายที่เมืองเจียงของพวกเราเพิ่งประกาศใช้ หากกองทัพพันธมิตรต้องการจะสวามิภักดิ์ ก็จะต้องปฏิบัติตามกฎหมายของพวกเรา”ฉินเซินส่งจดหมายให้พวกเขา ผู้นำรบรีบรับมาแล้วพิจารณาอย่างละเอียด แม้แต่จีอี๋และจางเวยก็ยื่นศีรษะเข้ามาแอบดู จางเวยอ่านหนังสือไม่ออก มีเพียงจีอี๋ที่พอจะอ่านเข้าใจ“ข้างบนเขียนว่าอะไร เหตุใดสีหน้าของผู้นำดูประหลาดใจเช่นนั้น?”“ไม่รู้สิ

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1943

    กู้หว่านเยว่เริ่มสนใจขึ้นมา “ท่านรู้จักเขา แต่เขาไม่รู้จักท่าน? หรือว่า เขามีบุญคุณต่อท่านหรือ?”ขณะที่พูดคุยกัน ทั้งสองคนก็ได้ตามทหารออกไปข้างนอกแล้วซูจิ่งสิงดึงกู้หว่านเยว่พลิกตัวขึ้นบนหลังม้า ทั้งสองคนมุ่งหน้าไปยังประตูเมืองทิศตะวันตกด้วยกันระหว่างทาง ซูจิ่งสิงก็ได้ไขข้อสงสัยให้กู้หว่านเยว่“เจ้าเดาไม่ผิด ผู้นำกองทัพพันธมิตรมีบุญคุณต่อข้าโดยบังเอิญจริง ๆ”แท้จริงแล้ว ในตอนนั้นหลังจากที่ซูจิ่งสิงขับเฮลิคอปเตอร์มาถึงทางใต้ สถานที่แรกที่เขาไปถึงก็คือบริเวณใกล้เคียงกับค่ายของกองทัพพันธมิตร“ตอนนั้นกระสุนและเสบียงบนเครื่องบินหมดเกลี้ยงแล้ว ข้าอดอาหารมาหลายวัน โชคดีที่ได้พบกับสามีภรรยาคู่หนึ่งที่ให้เสบียงอาหารเล็กน้อยแก่ข้า แต่ผลคือ ตอนที่ข้านั่งกินอาหารอยู่ที่แผงลอยเล็ก ๆ ของพวกเขา พวกเขากลับเจอกับคนของพรรคฟ้าดินมาเก็บค่าเช่า คนพวกนั้นหลังจากเก็บค่าเช่าไปแล้ว ก็ยังไม่พอใจ คิดจะข่มเหงสตรีผู้นั้นอีก”ซูจิ่งสิงย่อมทนดูต่อไปไม่ไหว จึงได้ลงมือต่อสู้กับพวกเขา คนเหล่านั้นจะเป็นคู่ต่อสู้ของซูจิ่งสิงได้อย่างไร ในไม่ช้าก็ถูกเขาอัดจนถอยหนีไปแล้วเพื่อไม่ให้สามีภรรยาคู่นั้นต้องเดือดร้อน ซู

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1942

    “ก็คงทำได้เพียงเท่านี้” จริง ๆ แล้วในใจของจีอี๋ยังมีความคิดอื่นอยู่อีกอย่างหนึ่งทั้งสองคนเพิ่งจะหารือกันเสร็จสิ้น แต่เมื่อผู้นำกองทัพพันธมิตรออกมา กลับนำข่าวร้ายมาบอกพวกเขาผู้อาวุโสเหวินถึงกับจะให้กองทัพพันธมิตรของพวกเขาไปเป็นแนวหน้าบุกโจมตี!“บอกว่าหากทำสำเร็จจะแบ่งของที่ยึดมาได้ให้พวกเราหนึ่งในสิบส่วน และในอนาคตจะให้สิทธิ์ในการออกเสียงของกองทัพพันธมิตรของพวกเรามากขึ้น”ผู้นำรบถอนหายใจ คนของกองทัพพันธมิตรของพวกเขาเดิมทีก็มีไม่มาก พลังรบก็ไม่ได้แข็งแกร่ง จะไปสู้ได้อย่างไรกัน! เขาไม่ได้ต้องการของที่ยึดมาได้อะไรนั่น และยิ่งไม่ต้องการสิทธิ์ในการออกเสียงอะไรทั้งนั้น เขาเพียงแค่อยากจะพาพี่น้องในกองทัพพันธมิตรให้มีชีวิตอยู่อย่างสงบสุขปลอดภัยเท่านั้น“ตอนนี้จะทำอย่างไรดี ผู้นำท่านจะไปบุกจริง ๆ หรือ? ในมือของพวกเขามีดินปืนอยู่นะ หากเปิดฉากต่อสู้กันเมื่อไร พี่น้องของพวกเราทั้งหมดก็จะเป็นแค่โล่กำบัง จะถูกระเบิดจนไม่เหลือแม้แต่ซาก” จางเวยกล่าวอย่างร้อนใจกำลังรบหลักของกองทัพพันธมิตร โดยพื้นฐานแล้วก็คือเหล่าทหารที่เขาฝึกฝนมากับมือ เขาไม่อยากเห็นทุกคนต้องไปตายเปล่าผู้นำรบเอ่ยขึ้น “หากไม่เ

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1941

    “แต่ว่า พวกคนจากชิงโจวที่ไปบุกเมืองเมื่อหลายวันก่อน ถูกถล่มยับจนไม่เหลือซากแล้ว พวกเราไปจะไหวจริง ๆ หรือ?”ที่ท้ายสุดของโต๊ะประชุม ชายหนุ่มคนหนึ่งเอ่ยปากขึ้นมาทันทีทันใดนั้น สายตาของทุกคนก็พลันจับจ้องไปที่เขาผู้นำของพรรคฟ้าดินขมวดคิ้ว เอ่ยขึ้นอย่างไม่พอใจ “ดูจากการแต่งกายของเจ้า คงจะเป็นคนของกองทัพพันธมิตรสินะ?คำพูดของเจ้าเมื่อครู่ เป็นเจตนาของผู้นำกองทัพพันธมิตรของพวกเจ้าหรือ?”ชายวัยกลางคนที่นั่งอยู่ด้านหน้ารีบโบกมือปฏิเสธ “ไม่ ๆ ๆ ผู้อาวุโสเหวินท่านอย่าได้เข้าใจผิด นี่ไม่ใช่เจตนาของกองทัพพันธมิตรของพวกเรา”เขาหันกลับไปตวาดใส่ชายหนุ่มอย่างฉุนเฉียว “จีอี๋ หยุดพูดจาเหลวไหลได้แล้ว ที่นี่เจ้ามีสิทธิ์พูดด้วยหรือ? ให้เจ้ามานั่งฟัง ไม่ใช่ให้มาพูดจาพล่อย ๆ อย่าทำให้กองทัพพันธมิตรของเราเดือดร้อน!”“แต่ว่า...” จีอี๋ยังคิดจะพูดอะไรต่อ แต่ชายคนนั้นก็ตะโกนอย่างโมโห “เจ้ายังจะพูดอะไรอีก? ยังไม่รู้จักสำนึกผิดอีก รีบหุบปากเดี๋ยวนี้ ไม่ต้องอยู่ที่นี่แล้ว รีบออกไปเสีย”เขากลัวว่าจีอี๋จะพูดอะไรออกมาอีก จึงหันไปพยักหน้าพลางโค้งคำนับขอโทษผู้อาวุโสเหวิน “ผู้อาวุโสเหวิน ท่านอย่าได้ถือสาเลย เขาเป

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status