LOGINShare
บทที่ 1232
Related chapters
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1233
“จะ เจ้าคือ”เขารู้สึกได้ถึงวรยุทธ์อันสูงส่งของซูจิ่งสิง ในระหว่างที่ตกตะลึงอยู่นั้นกู้หว่านเยว่เตะกษัตริย์ทูเจวี๋ยกระเด็นออกไป จากนั้นใช้กริชจ่อที่คอของเกาเถียน“ชู่ว์ อย่าขยับ”นางยิ้มอย่างสดใส แต่ทำให้แม่ทัพเกาเถียนไม่กล้ามองตรง ๆ “กริชมันไม่เลือกหน้าหรอกนะ”ซูจิ่งสิงมัดคนทั้งสองคนไว้แล้ว การที่ทั้งสามคนเข้าวังโดยไม่มีอาวุธ ทำให้ง่ายต่อการปราบปรามพวกเขา“ท่านแม่ทัพ...”เสี่ยวฟางและเสี่ยวจวงที่ถูกมัดไว้ ต่างก้มศีรษะลงด้วยความอับอายพวกเขาไม่คิดว่าวรยุทธ์ของซูจิ่งสิงจะสูงส่งถึงเพียงนี้ ยังไม่ทันได้ประมือกันสักกระบวนท่า ก็ถูกมัดเสียแล้ว“น่าอับอาย”แม่ทัพเกาเถียนหันกลับมา สบกับสายตาที่คล้ายยิ้มแต่ก็ไม่ยิ้มของกู้หว่านเยว่เข้าพอดี“แม่ทัพเกาเถียน ดูเหมือนเจ้าก็ไม่ได้เก่งกาจอะไรนี่”กู้หว่านเยว่ยิ้มจนตาหยี คำพูดที่เอ่ยออกมานั้นแทบจะทำให้แม่ทัพเกาเถียนกระอักเลือด“พวกเจ้าเป็นใครกันแน่?”เกาเถียนไม่อยากโต้เถียงกับทั้งสองคน เขาหันหน้าไปถามด้วยความโมโห ราวกับสุนัขตัวใหญ่ที่ถูกรังแก“พวกเขาเป็นคนของข้า”เสี่ยวถ่านรีบวิ่งออกมาจากหลังฉากกั้น เมื่อเห็นกษัตริย์ทูเจวี๋ยกำลังจะหนี
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1234
นางเลียนแบบน้ำเสียงของผู้มีอำนาจ ท่าทางดูคล้ายจะจริงจัง“เมื่อถึงเวลานั้น ข้าจะทำให้ตระกูลเกาเถียน กลายเป็นตระกูลอันดับหนึ่งของเมืองอูถ่าน”เงื่อนไขนี้เย้ายวนใจมาก แต่แม่ทัพเกาเถียนกลับไม่ยอมไม่ว่าจะใช้ไม้แข็งหรือไม้อ่อน“องค์หญิงเก้า ท่านไม่ต้องพูดให้มากความ ต่อให้ท่านฆ่าข้า ข้าก็ไม่มีทางยอมสวามิภักดิ์ต่อท่านผลประโยชน์อันใด? ข้าเกาเถียนก็ไม่เคยสนใจ”หากเขาเป็นคนที่เห็นแก่ผลประโยชน์จริง ๆ ก็คงไม่ช่วยเหลือกษัตริย์ทูเจวี๋ย ขณะที่ถูกเหยลวี่เจิงยึดอำนาจ ทั้งที่ต้องเผชิญแรงกดดันจากตระกูลเหยลวี่พูดให้ถูกก็คือ สิ่งที่เขาจงรักภักดีไม่ใช่คนใดคนหนึ่ง แต่เป็นบัลลังก์นั้นต่างหากท่าทางของแม่ทัพเกาเถียนที่ไม่ยอมไม่ว่าจะใช้ไม้แข็งหรือไม้อ่อน ทำให้เสี่ยวถ่านรู้สึกปวดหัวมาก นางจึงหันไปมองกู้หว่านเยว่ด้วยสีหน้าขอความช่วยเหลือ“ท่านอาจารย์ ทำอย่างไรดี?”กู้หว่านเยว่กลับรู้สึกชื่นชมแม่ทัพเกาเถียน แม่ทัพแบบเขาหาได้ยากยิ่ง พูดง่าย ๆ ก็คือเป็นผู้มีความจงรักภักดี จะไม่เปลี่ยนแปลงไปตามปัจจัยภายนอก“พาเขาออกไปก่อนเถิด”คนเช่นนี้ กู้หว่านเยว่จะไม่ฆ่าเขาหากใช้ให้เป็นประโยชน์ แม่ทัพเกาเถียนจะเป็นขุ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1235
เมื่อเห็นแม่ทัพเกาเถียนถูกพาตัวไปแล้ว สายตาของกู้หว่านเยว่ก็จับจ้องไปที่แม่ทัพน้อยสองคนที่เหลืออยู่“ยะ อย่าฆ่าพวกเรา”ทั้งสองคนรู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อยพวกเขาถูกซูจิ่งสิงมัดเอาไว้แน่น ตอนนี้ไม่สามารถขยับได้“วางใจเถอะ ข้าจะไม่ฆ่าพวกเจ้า”กู้หว่านเยว่เดินไปตรงหน้าของทั้งสองคน จากการสังเกตเมื่อครู่ นางคิดว่าสองคนนี้ไม่น่าจะหัวแข็งเท่าแม่ทัพเกาเถียนเพียงแค่ข่มขู่และล่อใจด้วยผลประโยชน์เล็กน้อย พวกเขาก็น่าจะยอมสวามิภักดิ์เมื่อได้ยินกู้หว่านเยว่พูดว่าจะไม่ฆ่าพวกเขาสองคน ทั้งคู่ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก“ข้าจะไม่ฆ่าพวกเจ้า แต่ข้าก็ไม่ต้องการคนไร้ประโยชน์ คำพูดที่ข้ากล่าวกับแม่ทัพเกาเถียนเมื่อครู่ พวกเจ้าก็ได้ยินแล้ว”กู้หว่านเยว่เอ่ยเตือนทั้งสองคนสบตากัน ต่างก็พอจะเข้าใจความหมายของกู้หว่านเยว่“พวกเรา...”ทั้งสองคนแสดงสีหน้าลังเล การทรยศเจ้านายเดิมเพื่อไปเข้าข้างเจ้านายใหม่ ไม่ใช่เรื่องที่จะตัดสินใจได้ง่าย ๆ กู้หว่านเยว่ก็ไม่รีบร้อน กล่าวเตือนด้วยความหวังดี“พวกเจ้าสองคนต้องคิดให้ดี ๆ ที่จริงแล้วมีพวกเจ้าช่วยหรือไม่มีก็ไม่ต่างกัน กษัตริย์ทูเจวี๋ยอยู่ในมือของพวกเราแล้ว แต่หากพว
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1236
“เจ้า!”“อย่าขยับ”เสี่ยวถ่านกล่าวเตือน ทำให้สายตาของกษัตริย์ทูเจวี๋ยมืดมนลง“ลูกอกตัญญู เจ้าเอามีดจ่อคอข้าเช่นนี้ เจ้าอยากจะฆ่าข้าจริง ๆ อย่างนั้นหรือ?“หากเจ้ากล้า ก็ลงมือฆ่าเลยสิ!”เสี่ยวถ่านหันกลับมา “ข้าจะไม่ฆ่าท่าน ตราบใดที่ท่านสงบเสงี่ยมเจียมตัว ท่านก็จะเป็นเสด็จพ่อของข้าตลอดไป”นางคิดไว้แล้วว่า หลังจากที่นางขึ้นครองบัลลังก์แล้ว จะยกย่องกษัตริย์ทูเจวี๋ยเป็นพระราชบิดา เมื่อถึงเวลานั้นก็ยังคงให้เขาอยู่ในวัง รับรองว่าเขาจะได้ใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย ไม่ต้องกังวลเรื่องใด ๆ “ข้าไม่ต้องการ!”กษัตริย์ทูเจวี๋ยหน้าแดงก่ำเสี่ยวถ่านขี้เกียจจะโต้เถียงกับเขา จึงหยิบเชือกป่านขึ้นมามัดกษัตริย์ทูเจวี๋ยไว้ จากนั้นก็หยิบผ้ามายัดเข้าไปในปากของเขา โลกจึงสงบสุขอย่างทันที“ท่านอาจารย์ ต่อไปพวกเราควรทำอย่างไรดี?”“เหยลวี่เจิงตายแล้วมิใช่หรือ สิ่งแรกที่เราต้องทำคือรวบรวมกำลังพลของตระกูลเหยลวี่จากนั้น ก็ปราบปรามตระกูลอื่น ๆ ”กู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงเดินมาที่ด้านข้าง ปรึกษากันโดยดูแผนที่ของพระราชวัง ทั้งสองคนไม่ได้หลบเลี่ยงเสี่ยวถ่าน แต่กลับดึงนางเข้ามาร่วมรับฟังด้วย“หากเจ้ามีความคิดเห็นใด
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1237
กู้หว่านเยว่หัวเราะออกมาทันที“เป็นอย่างไรบ้าง แม่ทัพเกาเถียน คนผู้นี้หน้าตาเหมือนเจ้าหรือไม่?”นางยิ้มจนตาหยี ส่วนเกาเถียนหยวนนั้นโกรธจนแทบคลั่ง“อื้อ ๆ ๆ !”“เกือบลืมไปแล้วว่าปากของเจ้ายังถูกอุดไว้อยู่ พูดออกมาไม่ได้”กู้หว่านเยว่เพิ่งรู้สึกตัว จึงดึงผ้าที่ยัดปากเขาออกในที่สุดเกาเถียนหยวนก็สามารถพูดได้ เขาจ้องมองซูจิ่งสิงด้วยความตกตะลึง แล้วเอ่ยขึ้น“จะ เจ้าเป็นใครกันแน่ เหตุใดจึงหน้าตาเหมือนข้าราวกับแกะ?”ไม่แปลกที่เขาจะตกใจ แม้แต่พี่น้องร่วมสายเลือดของเขาก็ยังหน้าตาไม่เหมือนกันขนาดนี้คนผู้นี้เป็นใครกันแน่ เหตุใดถึงได้เหมือนเขาราวกับแกะสลักออกมาจากพิมพ์เดียวกันเกาเถียนหยวนรู้สึกหวาดกลัว กู้หว่านเยว่หัวเราะเสียงดังลั่นซูจิ่งสิงส่ายหัวอย่างจนใจ น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความเอ็นดู“น้องหญิง อย่าหัวเราะมากนัก ระวังจะสำลัก”ทันทีที่เขากล่าวออกมา เกาเถียนหยวนก็จำเขาได้ทันที นี่มิใช่บุรุษที่วรยุทธ์สูงส่งผู้นั้นที่อยู่ในท้องพระโรงเมื่อครู่นี้หรอกหรือ?”ไม่สิ เมื่อครู่เขาไม่ได้หน้าตาแบบนี้ตอนนี้เหตุใดจู่ ๆ ถึงเปลี่ยนหน้าตาไปได้?“วิชาแปลงโฉม?”ทันใดนั้น เกาเถียนหยวนก็นึก
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1238
“พะ พวกเจ้า...พวกเจ้าจงใจ”เกาเถียนหยวนโมโหจนแทบแย่ เขาไม่คิดจะยอมสวามิภักดิ์ต่อองค์หญิงเก้าแต่หากกู้หว่านเยว่ใช้คำสั่งของเขาไประดมพลตระกูลเกาเถียน เช่นนั้นก็เท่ากับว่าตระกูลเกาเถียนได้ลงเรือลำเดียวกันกับพวกเขาแล้ว ต่อไปหากอยากจะออกจากเรือก็คงยากแล้ว ต้องรู้ว่า หากตระกูลเกาเถียนเป็นกำลังหลักในการต่อสู้ในเมืองอูถ่านครั้งนี้ ตระกูลอื่น ๆ ที่ถูกกดขี่จะต้องผูกใจเจ็บกับตระกูลเกาเถียนอย่างแน่นอนถึงจะไม่ถึงขั้นผูกใจเจ็บ แต่ก็ต้องหวาดระแวงอย่างแน่นอนดังนั้น ในสถานการณ์เช่นนี้ ตระกูลเกาเถียนจึงต้องการให้ราชวงศ์คุ้มครองเพราะฉะนั้น ตระกูลเกาเถียนต้องกลายเป็นตระกูลอันดับหนึ่งในเมืองอูถ่าน ไม่เช่นนั้นก็จะถูกตระกูลอื่น ๆ ร่วมมือกันกำจัด“ข้ายังไม่ได้ตกลงว่าจะช่วยพวกเจ้า พวกเจ้าจะเอาตราบัญชาการของข้าไปโดยพลการได้อย่างไร?”เกาเถียนหยวนรีบร้อนอธิบายเหตุผลข้อสุดท้ายกับพวกเขา“รีบเอาตราบัญชาการคืนมาให้ข้าเดี๋ยวนี้!”“ไม่มีทาง”กู้หว่านเยว่ส่ายหน้าพร้อมกับรอยยิ้ม เผยให้เห็นฟันขาวสะอาดเรียงเป็นแถว ทำให้เกาเถียนหยวนโมโหจนกัดฟันกรอด“แม่ทัพเกาเถียน ข้าทำเช่นนี้ก็เพื่อตระกูลเกาเถียนของเจ้า”
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1239
เมื่อเห็นว่าผูกคอตายไม่ได้ พระสนมลี่จึงพุ่งชนเสาเมื่อกู้หว่านเยว่มาถึงก็เห็นฉากนี้ ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่พระสนมลี่จะตาย หากนางตายไป ก็จะสร้างปัญหาไม่น้อย เป็นไปได้มากว่ากษัตริย์ทูเจวี๋ยจะไม่ยอมร่วมมือกับพวกเขาอีกในขณะที่กำลังครุ่นคิดอยู่นั้น กู้หว่านเยว่ก็พุ่งตัวเข้าไปคว้าคอเสื้อของพระสนมลี่ไว้ แล้วใช้ผ้าแพรสีขาวในมือของนางมัดมือทั้งสองข้างของนางไว้พระสนมลี่ดิ้นรน “องค์หญิงเก้า เหตุใดท่านถึงช่วยข้า?”“ข้าก็ไม่ได้อยากช่วยท่าน ข้าแค่ไม่อยากเห็นท่านตายไปง่าย ๆ เท่านั้น!”เสี่ยวถ่านหันกลับมา พูดสิ่งที่ตรงกันข้ามกับความรู้สึก“อีกอย่าง เสด็จแม่ของข้าอยากมีชีวิตอยู่ แต่ก็อยู่ไม่ได้อีกแล้ว”น้ำเสียงของนางสะอื้น ร่างกายที่เล็กบางสั่นเทา นางไม่มีวันลืมว่าเสด็จแม่ถูกเผาทั้งเป็นอย่างไรคนผู้นี้ช่างสำออยนัก มีชีวิตอยู่ได้แท้ ๆ ยังจะหาเรื่องตายอีก!พระสนมลี่ชะงักไปเล็กน้อย ดวงตาของนางเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด ดูเหมือนว่านางจะยังมีจิตสำนึกอยู่บ้าง“องค์หญิงเก้า ไม่ว่าท่านจะเชื่อหรือไม่ ข้าไม่เคยทำร้ายพวกท่านแม่ลูกเลย”“หึ ๆ ใครจะไปเชื่อ?” เสี่ยวถ่านกล่าวอย่างเย้ยหยันก่อนหน้านี้พระสนมลี่ก็
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1240
พระสนมลี่สามารถตั้งสติได้เร็วเช่นนี้ นับว่าหาได้ยากยิ่ง“อย่าเรียกข้าว่าพระสนมลี่อีกเลย เรียกข้าว่าเกอซูลี่เถิด”เกอซูลี่เผยรอยยิ้มอันอ่อนโยนออกมา นางไม่ได้ใช้ชื่อนี้มาหลายปีแล้ว นับตั้งแต่ที่เข้าวังมา“ที่แท้ท่านก็เป็นคนของตระกูลเกอซู”ตระกูลเกอซูในทูเจวี๋ยก็ไม่ถือว่าเป็นตระกูลเล็ก ๆ เมื่อหลายร้อยปีก่อน พวกเขายังเคยเป็นตระกูลใหญ่ที่รุ่งเรือง แต่ร้อยกว่าปีมานี้ เนื่องจากทายาทลดน้อยลง ทั้งตระกูลจึงค่อย ๆ ตกต่ำลง จนในที่สุดก็หายไปจากสายตาผู้คนมิน่าเล่าเกอซูลี่ถึงบอกว่านิสัยของนางหยิ่งยโส ก็เพราะมาจากตระกูลเก่าแก่เช่นนี้ จึงสามารถหยิ่งยโสได้“ถูกต้อง”เกอซูลี่พยักหน้า นางไม่ต้องการเสียเวลาพูดคุยเรื่องของตระกูลมากนัก“ข้ารู้ว่าท่านอยากทำอะไร และข้าก็ยินดีร่วมมือกับท่าน ถึงแม้ว่าท่านจะบังคับให้เสด็จพ่อของท่านเขียนราชโองการแต่งตั้งรัชทายาท แต่หากไม่มีใครเป็นพยานให้ท่าน ขุนนางในราชสำนักก็ยังคงจะสงสัยอยู่ดี”เสี่ยวถ่านนึกขึ้นได้ “ท่านเต็มใจจะเป็นพยานให้ข้าหรือ?”“ใช่”เกอซูลี่พยักหน้าอย่างจริงจัง “ข้ายินดีจะเป็นพยานให้ท่านต่อหน้าขุนนางทั้งหลายว่า ราชโองการฉบับนี้เป็นของจริง”“ท่าน
Latest chapter
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1664
“พี่หญิง บางทีท่านอาจจะรู้สึกว่าข้ารักตัวกลัวตาย แต่ในใจกลับรู้สึกว่าหนานเจียงไม่มีที่ยืนสำหรับพวกเราแล้วบางทีสิ่งที่ข้าทำอาจช่วยทำให้สกุลชวีมีทางรอด”“ทางรอด?”เมื่อชวีอวี้ได้ยินคำพูดนี้ รอยยิ้มเย้ยหยันก็ปรากฏขึ้นที่ใบหน้า“สกุลชวีของเราไม่มีทางรอดแล้ว”นางมองไปทางชวีเฟิง“คิดว่าตอนที่เจ้าเพิ่งเข้ามาก็เห็นแล้ว ข้างนอกล้วนเป็นคนของสกุลวู ฮองเฮาอยากให้พวกเราตาย สกุลวูก็อยากให้พวกเราตาย พวกเราไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว”ในแววตาของนางเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง ราวกับว่าเคยผ่านความเป็นความตายมาแล้วชวีเฟิงนึกถึงอะไรบางอย่างกะทันหัน“พี่ชวีหลิงล่ะ?”เขาเป็นคู่หมั้นของพี่หญิง เหตุใดจึงไม่เห็นเขาปรากฏตัว และพี่หญิงก็ไม่ได้พูดถึงเขาเลยจู่ๆ เขาก็มีลางสังหรณ์ที่ไม่ดี“พี่หญิง พี่ชวีหลิงล่ะ?”จนกระทั่งเวลานี้เอง ในที่สุดร่างกายของชวีอวี้ก็สั่นอย่างไม่สามารถควบคุม นางปิดหน้า หยดน้ำตาไหลออกมาจากระหว่างนิ้ว “ตายแล้ว เขาตายแล้ว”“อะไรนะ!”ชวีเฟิงทรุดนั่งลงบนเก้าอี้ จิตใจได้รับการกระทบกระเทือนอย่างรุนแรง ถึงว่าชวีอวี้จะแต่งงานกับวูเมิ่ง ชวีหลิงไม่เคยปรากฏตัวเลย“วูเมิ่งฆ่าเขาหรือ?”ชวีเฟิง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1663
กู้หว่านเยว่ยกกระเบื้องแผ่นหนึ่งขึ้น แล้วมองเข้าไปในห้อง“เป็นอย่างไรบ้าง?” ชวีเฟิงกล่าวถาม“ในห้องมีแค่คุณหนูใหญ่สกุลชวีคนเดียว ไม่เห็นพ่อแม่เจ้า”หลังจากกู้หว่านเยว่สำรวจดูอย่างละเอียด สายตาไปตกที่ใบหน้าชวีอวี้ หน้าตางดงาม มีเสน่ห์แบบคนต่างแดน นางเป็นหญิงงามจริงๆ ด้วย ไม่แปลกใจเลยที่วูเมิ่งยอมทำทุกอย่างเพื่อแต่งงานกับนางเดี๋ยวก่อน กู้หว่านเยว่เห็นชวีอวี้ล้วงมีดสั้นออกจากแขนเสื้อกะทันหัน“เหมือนว่าพี่หญิงเจ้าจะฆ่าตัวตาย”“อะไรนะ!”ชวีเฟิงไม่สามารถสงบสติอารมณ์แล้ว กระโดดลงจากคานโดยตรง แล้วปีนเข้าไปในห้องผ่านหน้าต่างที่อยู่ด้านหลังการเคลื่อนไหวนี้ทำให้ยามในเรือนรู้ตัวทันที“ใคร?”มียามสองคนมาตรวจดู และเจอเข้ากับกู้หว่านเยว่ที่ตามหลังมาพอดี“โทษที”พลันกู้หว่านเยว่ยกมือขว้างผงพิษออกไป ทำให้ยามสองคนนี้หมดสติโดยตรง“พี่หญิง ท่านกำลังทำอะไร?” ชวีเฟิงมาถึงตรงหน้าชวีอวี้แล้ว เขาแย่งมีดสั้นมาด้วยมือเปล่าโดยไม่สนใจความคม“เจ้า?”ชวีอวี้ตกใจ เนื่องจากชวีเฟิงในเวลานี้กำลังปลอมตัว ดังนั้นชั่วขณะนางจึงจำไม่ได้กระทั่งได้ยินเสียงที่คุ้นเคย ในที่สุดก็รู้แล้วว่าคนตรงหน้าก็คือชวีเฟิงน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1662
“ท่านพ่อกับท่านแม่ล่ะ พวกเขาถูกปล่อยออกมาแล้วหรือ?”“ยังเจ้าค่ะ ทางสกุลวูบอกว่ารอท่านแต่งเข้าไปแล้ว พวกเขาจึงจะปล่อยนายท่านกับฮูหยินออกมา”คนรับใช้พูดพลางกำหมัดแน่นเพื่อบีบให้คุณหนูใหญ่แต่งงานกับคุณชายใหญ่สกุลวู พวกเขาถึงกับจับนายท่านกับฮูหยินไป“วันนี้เป็นวันมงคลของข้า แต่พวกเขายังขังพ่อแม่ของข้าไว้ในคุก และยังไม่ให้พวกเขามาร่วมงานแต่งของข้า นี่มันงานแต่งแบบไหนกัน”รอยยิ้มเย้ยหยันปรากฏที่มุมปากชวีอวี้“คุณหนูใหญ่…”“พอแล้ว เจ้าไม่ต้องพูดแล้ว ออกไปก่อนเถอะ ข้าอยากอยู่ที่นี่เงียบๆ สักพัก”ชวีอวี้หลับตา ท่าทางดูอ่อนล้ามาก ราวกับไม่อยากเอ่ยปากพูดอีกแม้แต่คำเดียวคนรับใช้มองนางอย่างระมัดระวังแวบหนึ่ง รู้เช่นกันว่าตอนนี้นางไม่สบายใจ ไม่อยากพูดอะไรมากอีก กลัวว่าสภาพจิตใจของชวีอวี้จะยิ่งหดหู่ด้วยเหตุนี้จึงหมุนกายเดินออกไป และปิดประตูห้องอย่างเชื่อฟัง“ที่นี่หรือ?”นอกประตูของสกุลชวีในเวลานี้ กู้หว่านเยว่มองดูคฤหาสน์ที่แขวนผ้าสีแดงและโคมไฟสีแดงเต็มไปหมด มีความสงสัยปรากฏขึ้นในแววตา“ใช่ ที่นี่แหละ”ชวีเฟิงกำหมัดแน่น สีหน้ายิ่งดูน่าเกลียดหลังจากเข้าเมือง ระหว่างทางก็ได้ยินผู้คน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1661
ชวีเฟิงหัวเราะเยาะ “สกุลวูเชี่ยวชาญแมงป่องพิษ เพราะช่วยฮองเฮาเพาะเลี้ยงราชาแมงป่องพิษ ดังนั้นเฮาฮองจึงให้ความสำคัญมากเดิมทีตระกูลของพวกเขารั้งท้ายสุดในห้าตระกูลใหญ่ แต่ตอนนี้สกุลชวีของเราเข้ามาแทนที่ ได้กระโดดขึ้นไปเป็นผู้นำห้าตระกูลใหญ่และสาเหตุที่ฮองเฮาจะเล่นงานสกุลชวีของเรา ก็เป็นเพราะสกุลวู”ที่แท้คุณหนูใหญ่สกุลชวีที่วูเมิ่งคุณชายใหญ่สกุลวูชอบก็คือชวีอวี้พี่สาวแท้ๆ ของชวีเฟิงแต่ชวีอวี้มีคนในใจนานแล้ว ซึ่งเป็นคนในตระกูลสกุลชวีก็ให้ทั้งสองหมั้นหมายกันนานแล้ว ย่อมไม่มีทางตอบตกลงวูเมิ่ง“วูเมิ่งคนนี้มักจะวนเวียนอยู่ในบ่อนพนันหรือซ่องโสเภณี เขาก็เป็นหนึ่งในสมาชิกของห้องปรุงพิษ จิตใจอำมหิตไร้ความปรานี เชี่ยวชาญการใช้ยาพิษ เพื่อบรรลุเป้าหมายไม่เลือกวิธีการ ครั้งหนึ่งเคยมีคนจากหมู่บ้านหนึ่งล่วงเกินเขา เขาถึงกับวางยาพิษฆ่าคนทั้งหมู่บ้าน หลังจากเกิดเรื่องก็สั่งให้คนปิดเรื่องนี้เพียงแต่ตอนนั้นสกุลชวีของเราพอจะมีอิทธิพลอยู่บ้าง ดังนั้นจึงรู้เรื่องนี้อย่างลับๆคนต่ำช้าที่จิตใจอำมหิตและเห็นชีวิตของคนเป็นผักปลาอย่างเขา อย่าว่าแต่พี่หญิงไม่ชอบเขาเลย สกุลชวีของเราก็ไม่มีทางให้พี่หญิงแต
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1660
กู้หว่านเยว่พยักหน้า เดิมทีนางเองก็ไม่ได้คิดจะอยู่ในเมืองเล็ก ๆ แห่งนี้อยู่แล้ว แค่อยากเข้าไปพักผ่อน แวะกินอาหารเช้าแล้วค่อยเดินทางต่อก็เท่านั้น ภารกิจก็ต้องทำ ข้าวก็ต้องกิน“ไป เราเข้าไปดูก่อนเถอะ”กู้หว่านเยว่ขี่ม้ามาถึงหน้าประตูเมือง จากนั้นก็มองพิจารณาชื่อของเมืองแห่งนี้“เมืองโยวหุน”นางกระตุกมุมปาก ชื่อของเมืองนี้ฟังดูแปลกยิ่งนัก หากไม่รู้คงคิดว่าเป็นเมืองผีในระหว่างนั้นขนตามตัวก็พากันลุกซู กู้หว่านเยว่กลงจากหลังม้า และเดินเข้าไปในเมืองโยวหุนผู้คนที่สัญจรในเมืองแห่งนี้มีจำนวนมากนางในตอนนี้แต่งตัวเป็นคนหนานเจียงแล้ว ดังนั้นจึงไม่ได้ดึงดูดสายตาของใครทั้งสองคนเดินมานั่งอยู่หน้าแผงลอยแห่งหนึ่งรอบตัวของพวกนางมีคนหนานเจียงที่กำลังกินอาหารกันอยู่ไม่น้อย กินไปพลางพูดคุยไปพลาง กู้หว่านเยว่ตั้งใจฟังอยู่ครู่หนึ่งพบว่าไม่มีใครสนใจสงครามระหว่างต้าฉีกับหนานเจียงเลยสักคนชวีเฟิงกล่าวอธิบายเสียงต่ำ “หนานเจียงไม่มีสงครามมาหลายร้อยปีแล้ว และไม่เคยมีศัตรูจากข้างนอกเข้ามายุ่งย่าม ดังนั้นชาวบ้านจึงไร้ความรู้สึกกันนานแล้ว คิดว่าสงครามไม่มีทางมาถึงหนานเจียงได้อย่างแน่นอน ที่นี่จะต้องเป
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1659
นางอยากรู้ว่าราชินีหนานเจียงผู้นี้กำลังจะทำอะไรลับหลังนางกันแน่ ตั้งใจจะใช้ห้องปรุงพิษแห่งนั้นทำสิ่งที่น่าประหลาดใจอะไรอยู่กันแน่พิษ หากใช้มันจริง ๆ ความรุนแรงก็ไม่ต่างกับดินปืนเลยเวลานี้เกาเจี้ยนเพิ่งได้เข้าใจ “ท่านจะปลอมตัวเป็นหนึ่งในคนชุดดำเหล่านั้นอย่างนั้นหรือ?”“ถูกต้อง”กู้หว่านเยว่พยักหน้า นางทำหน้ากากหนังคนเอาไว้เรียบร้อยแล้ว“ในเมื่อเจ้าและอวิ๋นมู่ร่วมมือกันแล้ว ต่อไปข้าคงฝากฝังเจ้าได้อย่างวางใจ ข้าขอเก็บของสักครู่แล้วจะออกเดินทางทันที”กู้หว่านเยว่ดูรีบร้อนมากเรื่องนี้จะช้าไม่ได้“ขอรับ”เกาเจี้ยนคงพูดอะไรไม่ได้ ถึงอย่างไรก็ผิดหวังความไว้วางใจของพระมเหสีไปแล้ว แต่นางก็ยังยกกองกำลังแนวหน้าให้เขาดูแลทั้งหมด!กู้หว่านเยว่คว้าป้ายอาญาสิทธิ์ของหกคนนั้น ก่อนจะควบม้ามุ่งหน้าไปกับทิศทางของหนานเจียงพร้อมกับชวีเฟิง“หวังว่าหว่านเยว่จะกลับมาอย่างปลอดภัย”อวิ๋นมู่มองไปยังทิศทางที่กู้หว่านเยว่จากไป แววตาเป็นห่วงยังคงจ้องมองอย่างนั้นอยู่เนิ่นนานเกาเจี้ยนจึงเอ่ยอย่างตรงไปตรงมาว่า “ถ้าเป็นห่วง เมื่อครู่ใยไม่โน้มน้าวกับข้าเล่า เป็นห่วงตอนนี้จะได้อะไรขึ้นมา”อวิ๋นมู่คลี่ยิ้ม
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1658
“แบบนี้ไม่ได้นะขอรับ พระมเหสี การเดินทางครั้งนี้อันตรายมาก ก่อนจะออกเดินทาง ข้าสัญญาต่อฝ่าบาทว่าจะต้องปกป้องท่านอย่างดีที่สุดหากเขารู้ว่าข้าให้ท่านเดินทางไปหนานเจียงเพียงลำพัง เขาจะไม่ตัดหัวของข้าเลยหรือ?”เกาเจี้ยนร้อนใจมาก เหตุใดกู้หว่านเยว่ถึงได้มีความคิดที่เหลวไหลและกล้าหาญถึงเพียงนี้ เขายังไม่อยากตายกู้หว่านเยว่ยกมือเท้าคางพลางคลี่ยิ้ม“ไม่ได้จะไปเพียงลำพังเสียหน่อย นี่ ข้าให้ชวีเฟิงไปกับข้าด้วย”“เขา?” เขาเนี่ยนะ?เกาเจี้ยนส่ายหน้าทันที“พระมเหสี ได้โปรดท่านคิดทบทวนดี ๆ เถิด”ทว่าแม้แต่ซูจิ่งสิงก็ยังโน้มน้าวกู้หว่านเยว่ไม่ได้ นับประสาอะไรกับเกาเจี้ยน“เรื่องนี้ว่าไปตามนี้ก่อนแล้วกัน กว่าฟ้าจะสว่างยังเหลือเวลาอีกหนึ่งชั่วยาม ข้าง่วงแล้ว ขอพักสักหน่อย เจ้าออกไปจุดพลุส่งสัญญาณเถอะ รอให้คนของอวิ๋นมู่มาถึงแล้วค่อยมาปลุกข้า”เมื่อกู้หว่านเยว่กล่าวจบ ก็เข้าไปในกระโจมที่อยู่ถัดไปอื้อ ไม่ใช่ว่านางอยากเปลี่ยนกระโจมหรอก ความจริงคือกลิ่นเท้าในกระโจมของเกาเจี้ยนแรงเกินไปต่างหาก!พรุ่งนี้ต้องหาผงดับกลิ่นเท้ามาให้เขาสักห่อ รักษากลิ่นเท้าของเขาให้หาย“พระมเหสี!”เกาเจี้ยนไล่ตามม
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1657
มิน่าล่ะในระหว่างการสอบสวนเมื่อครู่ นางมองเล่ห์เหลี่ยมที่พวกเขาพยายามจะใช้พิษไม่ต่ำกว่าห้าครั้งนั้นได้อย่างทะลุปรุโปร่ง ภายใต้ความจนปัญญานางทำได้แค่กดจุดทั่วร่างกายของคนเหล่านี้ไว้ เหลือเพียงปากของพวกเขาที่ยังสามารถพูดได้“ชวีเฟิง เจ้าสมควรตาย”เมื่อคนชุดดำเห็นชวีเฟิงขายความลับของหนานเจียงจนหมดเกลี้ยง ดวงตาก็พลันเบิกกว้างอย่างโกรธเคือง และสบถเป็นภาษาถิ่น“หุบปาก”ครั้นกู้หว่านเยว่ได้ยินเสียงโวยวาย ก็ขว้างเข็มเล่มหนึ่งออกไปปักลิ้นของคนผู้นั้นอย่างหมดความอดทน“อ๊าก!”เขาส่งเสียงร้องอย่างน่าเวทนาออกมาคนชุดดำคนอื่นเห็นเหตุการณ์นี้ก็ทยอยกันตัวสั่นงันงก รีบปิดปากทันที“เอาละ ตอนนี้เจ้าพูดต่อได้แล้ว” กู้หว่านเยว่หันไปมองชวีเฟิงชวีเฟิงตัวสั่นงันงกนางมารยังไงก็คือนางมารอยู่วันยังค่ำ น่ากลัวเหมือนกับในความทรงจำจริง ๆเขากลืนน้ำลายอึกใหญ่“ว่ากันว่า ในห้องปรุงพิษมีคนอยู่มากกว่าสามสิบคน ทุกคนอาศัยลวดลายบนแขนมาระบุสถานะ”กู้หว่านเยว่โบกมือไปมาเกาเจี้ยนตั้งสติแล้วรีบเดินขึ้นหน้า ถกแขนเสื้อของคนชุดดำทั้งหกคนขึ้น เผยให้เห็นแขนข้างภายใต้ร่มผ้าเป็นอย่างที่คิดไว้จริง ๆ บนแขนของคนชุด
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1656
“ข้าไม่รู้ว่าพวกเขาอยากฆ่าพวกเจ้า ก็แค่บังเอิญโดนข้าจับได้เสียก่อน”“พระมเหสี ข้าเอง”เกาเจี้ยนจะกล้าให้กู้หว่านเยว่ลงมือเองได้อย่างไร เขารีบรุดหน้าเข้าไปคว้าเชือกป่านจากมือของนาง แล้วจับคนชุดดำทั้งห้าคนลากไปมัดเอาไว้ด้วยกัน“จริงสิ ใต้ต้นไม้ใหญ่ฝั่งตะวันออกเฉียงใต้ยังมีคนชุดดำที่โดนข้าฟาดสลบอีกหนึ่งคน เจ้าส่งคนไปลากเขามามัดไว้ด้วยกันเถอะ”จะปล่อยให้คนชุดดำมีโอกาสรอดกลับไปรายงานเจ้านายของมันแม้แต่คนเดียวไม่ได้“พระมเหสีโปรดวางใจ ข้าจะไปเดี๋ยวนี้”เกาเจี้ยนรีบพุ่งตัวออกจากค่าย ทันทีที่ออกไป จู่ ๆ หนังตาก็กระตุกมิน่าล่ะกู้หว่านเยว่จึงสัมผัสได้ถึงความไม่ชอบมาพากลทหารลาดตระเวนนอกค่ายแห่งนี้พากันล้มลงไปบนพื้นและหลับไปเสียงกรนของทุกคนดังสนั่น และมีน้ำลายไหลยืดจากมุมปาก ทหารลาดตระเวนปกติที่ไหนจะเป็นเช่นนี้? “รีบลุกขึ้นได้แล้ว นอนอะไรกันนักหนา หลับสบายกันขนาดนี้จนไม่รู้ว่าค่ายของตัวเองถูกทำลายไปแล้ว”เกาเจี้ยนเดินขึ้นหน้า ยกเท้าเตะทหารสองนายตรงหน้า“ท่านแม่ทัพ เกิดอะไรขึ้น?”“ข้าหลับได้อย่างไร?”ทหารสองคนมีสีหน้างัวเงีย รีบคุกเข่าขอความเมตตาจากเกาเจี้ยน“ท่านแม่ทัพได้โปรดไว้
