LOGINShare
บทที่ 1353
Related chapters
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1354
“ข้าทำเช่นนี้เพราะหวังดีต่อท่านนะ ท่านใส่ใจงานเทศกาลหินหยกถึงเพียงนี้ หากไปสายขึ้นมาไม่แย่หรือ?”เฟิ่งเจาซีมีท่าทางจริงจังกู้หว่านเยว่ ‘...นี่ก็เหมือนที่คำโบราณพูดว่ าเจ้าจะขึ้นรถไฟสิบโมง ตีสี่ก็ต้องปลุกพ่อแม่เจ้าแล้วอย่างนั้นหรือ!’ทั้งสองคนมุ่งหน้าไปยังเมืองทิศตะวันออก ระหว่างเดินทางเฟิ่งเจาซีฉวยโอกาสแนะนำเทศกาลหินหยกครั้งนี้ให้กู้หว่านเยว่ฟัง“งานเทศกาลหินหยกนี้หอเจิ้นไห่เป็นผู้จัดขึ้น หอเจิ้นไห่เป็นผู้มีอำนาจที่สุดในเมืองเจิ้นไห่เจ้าค่ะ”กู้หว่านเยว่ไม่เคยมาที่นี่มาก่อน ย่อมไม่เคยได้ยินเรื่องหอเจิ้นไห่ จึงเอ่ยถามอย่างแปลกใจ“อำนาจอะไร?”“ได้ยินมาว่าสร้างขึ้นโดยแปดตระกูลใหญ่”เฟิ่งเจาซีพูดตามปากพาไป“ทุกปีแปดตระกูลใหญ่นี้จะจัดงานเทศกาลหินหยกขึ้น ก็เพราะด้านหลังเมืองเจิ้นไห่มีภูเขาเหมืองหินหยกอยู่หนึ่งผืนทุกครั้งที่จัดงานเทศกาลหินหยก จะมีคนต่างถิ่นมาเยือนไม่น้อย ต้องการอาศัยงานเทศกาลหินหยกนี้กลายเป็นเศรษฐีในชั่วข้ามคืน”กู้หว่านเยว่สามารถเข้าใจได้ ตอนนางอยู่ในยุคสมัยปัจจุบันก็เคยเข้าร่วมงานงานประมูลหินหยกเสี่ยงโชคมาก่อน การเสี่ยงโชคหินหยกนี้ก็คือหินหยกดิบเหล่านี้ถูกห่อหุ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1355
“คิดอะไรอยู่หรือเจ้าคะ?”เฟิ่งเจาซีดีดนิ้วต่อหน้ากู้หว่านเยว่“ตามข้าเข้าไปก่อนเถอะเจ้าค่ะ”กู้หว่านเยว่ดึงสติกลับมา ได้เห็นเฟิ่งเจาซีหยิบเทียบเชิญสองแผ่นออกมา ส่งให้ผู้ดูแลหน้าประตูหน้าประตูมีองครักษ์มากมาย แต่ละคนล้วนพกดาบไว้ที่เอวกู้หว่านเยว่มองแวบหนึ่ง เฟิ่งเจาซีกระซิบอธิบายข้างโสตนาง“องครักษ์เหล่านี้ล้วนปกป้องดูแลงานเทศกาลหินหยก ป้องกันไม่ให้ฆ่าคนชิงสมบัติและปล้นหินหยก”กู้หว่านเยว่พยักหน้า มองสองหนแล้วเลื่อนสายตาออกสิ่งปลูกสร้างของหอเจิ้นไห่สูงตระหง่าน เพราะอยู่ริมทะเลของเมืองเจิ้นไห่ ตำนานเล่าว่าใต้หอเจิ้นไห่นี้มีอสูรทะเลตัวหนึ่งถูกผนึกไว้ ดังนั้นสิ่งปลูกสร้างของหอเจิ้นไห่จึงเน้นธาตุน้ำเป็นหลักผู้ดูแลตรวจสอบเทียบเชิญเล็กน้อยพบว่าไม่มีปัญหาจึงให้ทั้งคู่เข้าไป“เจ้าพูดว่าใต้หอเจิ้นไห่ผนึกอสูรทะเลไว้ตัวหนึ่ง อยู่ที่ใดกันเล่า?”ภายในสายตากู้หว่านเยว่เผยแววประหลาดใจเฟิ่งเจาซีมองนางอย่างขำขัน“นี่เป็นเพียงตำนานที่เล่าขานสืบต่อกันมาตั้งแต่โบราณเท่านั้น เหตุใดท่านเห็นเป็นเรื่องจริงกันเล่า?”“ในเมื่อมีหอเจิ้นไห่ นั่นก็หมายความว่าไม่ใช่ตำนานไร้เลื่อนลอย”กู้หว่านเยว่ห
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1356
“ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้”กู้หว่านเยว่เข้าใจในทันใดมิน่าเล่าเมื่อครู่สองคนนั้นถึงขวัญกล้าลงมือกับเฟิ่งเจาซีอย่างเปิดเผย ที่แท้ก็มั่นใจในเรื่องนี้นี่เองเฟิ่งเจาซีรูปร่างสูงโปร่งหน้าตางดงาม ตอนเข้ามาย่อมดึงดูดสายตาคนไม่น้อยแต่เพราะเมื่อครู่อีกฝ่ายต่อยตีคนอย่างไม่ไว้หน้า บัดนี้พวกบุรุษชมชอบสตรีงามเหล่านั้นทำได้เพียงชื่นชมอยู่ห่างๆ ไม่กล้าเข้ามาพูดจาเกี้ยวพาเฟิ่งเจาซีชินชากับสายตาเช่นนี้ตั้งนานแล้ว จูงกู้หว่านเยว่มานั่งบริเวณพื้นที่พักผ่อนนั่งลงไปแล้ว สาวใช้แต่งกายวาบหวามยกถาดผลไม้เข้ามากู้หว่านเยว่เบิกตากว้าง “นี่”เฟิ่งเจาซีกระซิบข้างโสตนางเสียงแผ่วเบา“เดิมทีงานเทศกาลหินหยกก็คือโรงบ่อนแห่งหนึ่ง ในเมื่อเป็นโรงบ่อน ก็ย่อมต้องสร้างบรรยากาศหรูหราฟุ่มเฟือยสักหน่อย ถึงจะสามารถทำให้คนเพลิดเพลินได้”“หรูหราฟุ่มเฟือยเกินไปแล้ว”กู้หว่านเยว่มองสาวใช้สองคนนั้นหลบเข้าไปภายในห้องหนึ่งและทำเรื่องไม่อาจเปิดเผยได้“อย่าดู”เฟิ่งเจาซีใช้มือบังสายตาของนาง“ประเดี๋ยวทำตาท่านสกปรก”กู้หว่านเยว่ประหม่าอยู่บ้าง ดันมือของเฟิ่งเจาซีออก“ข้าไม่ได้ดู”ขณะเดียวกัน จู่ๆ เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นข้างหล
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1357
“แต่งกายชุดสตรีไม่สะดวกเท่าใดนัก อีกทั้งยังกลัวฐานะที่แท้จริงถูกเปิดเผย ดังนั้นข้าจึงปลอมตัวเป็นบุรุษ”กู้หว่านเยว่เอ่ยเตือน เจียงฉือดึงสติกลับมาได้“กู้ คุณชายวางใจได้ ข้ารู้หนักเบา”กู้หว่านเยว่พยักหน้า สามารถได้พบคนรู้จักในสถานที่ที่ไม่รู้จักได้ นางดีใจอย่างมาก“ใช่แล้ว อาการของอาจารย์จิ่งสิงเป็นเช่นไร?”พูดถึงเรื่องนี้ ใบหน้าเจียงฉือเผยรอยยิ้ม“ต้องขอบคุณดอกน้ำแข็งนิลของคุณชายกู้ อาการป่วยของท่านอาจารย์หายดีแล้ว”กู้หว่านเยว่ถอนหายใจเฮือกหนึ่งหลังซูจิ่งสิงกลับไปแล้วกังวลอาการของอาจารย์เขาอยู่ตลอด แต่สองคนไม่ได้รับจดหมายจากสำนักชิงเฟิง ดังนั้นจึงไม่รู้ว่าสถาณการณ์ของอีกฝ่ายเป็นเช่นไรบัดนี้ได้ยินจากปากเจียงฉือ ร่างกายของผู้อาวุโสไม่เป็นไรแล้วหลังนางกลับไปแล้ว ก็สามารถทำให้ซูจิ่งสิงสงบใจลงได้กู้หว่านเยว่เอ่ยว่า “สำนักชิงเฟิงไกลจากหอเจิ้นไห่มาก พวกเจ้ามาที่นี่ทำอันใด?”เจียงฉือเอ่ยตอบ “สำนักชิงเฟิงของพวกเรามีศิลาหยกชิ้นหนึ่ง อยู่ที่หน้าประตูภูเขา ปรากฏว่าถูกคนทำลายไปแล้วครั้งนี้ข้ามาก็เพราะอยากดูว่าภายในงานเทศกาลหินหยกมีหินหยกที่เหมาะสม สามารถนำกลับไปแกะสลักเป็นศิลาหย
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1358
คนเหล่านั้นพูดคุยกันแล้วจากไป เจียงฉือส่งยิ้มให้กู้หว่านเยว่อย่างเกรงใจ“ให้ท่านต้องเห็นเรื่องตลกแล้ว”“ไม่เป็นไร ยามออกจากบ้านมักเผชิญหน้ากับหมาบ้าหลายตัว”เดิมทีกู้หว่านเยว่ก็ไม่มีภาพประทับใจต่อคนของสำนักวั่นจงอยู่แล้ว ระหว่างทั้งคู่กำลังสนทนา งานเทศกาลหินหยกก็เริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการแล้วในเวลาเดียวกันทุกคนต่างก็พากันหลั่งไหลเข้ามาผู้จัดงานอย่างหอเจิ้นไห่เองก็ลากรถขนหินหยกออกจากคลังเก็บของคันแล้วคันเล่า“ท่านพี่”เฟิ่งเจาซีเดินเข้ามาจากที่ห่างออกไปไม่ไกลนัก ชั่วขณะสายตาตกลงบนตัวเจียงฉือ นางเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยเจียงฉือเองก็ตกตะลึงพรึงเพริด“เหตุใดคนผู้นี้เรียกท่านว่าท่านพี่?”เหงื่อผุดพราวบนใบหน้ากู้หว่านเยว่ กระซิบอธิบายเสียงค่อย“นี่คือข้าบังเอิญพบที่หน้าประตูเมือง ไม่รู้เพราะเหตุใดจึงตามตอแยข้า หนำซ้ำยังเรียกข้าว่าท่านพี่อีกด้วย”เจียงฉืองุนงง แต่พระชายาเป็นสตรีนะ ถึงขั้นมีหนี้ดอกท้อกระนั้น?เขาไม่อาจจินตนาการออกเลยว่าหากท่านอ๋องอยู่ที่นี่และได้เห็นภาพนี้ สีหน้าจะดำมากเพียงใด“ท่านพี่ พวกท่านกำลังซุบซิบอันใดหรือเจ้าคะ?”เฟิ่งเจาซีเบ้ปาก เดินไปหยุดข้างกายกู้หว่า
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1359
กู้หว่านเยว่กวาดตามองแผงตรงหน้าแผงนี้มีเพียงของคุณภาพต่ำ ไม่มีหินหยกที่นางต้องการกู้หว่านเยว่หันหลังเดินไปที่แผงอื่น“ท่านพี่ รอข้าด้วยเจ้าค่ะ”เฟิ่งเจาซีลอบขยิบตาให้องครักษ์ ให้พวกเขารอหินหยกที่เจียระไนออกมาแล้ว ตนเองไล่ตามกู้หว่านเยว่ไป“ท่านมีหินหยกที่ชอบหรือไม่?”เฟิ่งเจาซีเดินเคียงข้างกู้หว่านเยว่“หากมี ข้าจะซื้อให้ท่าน”คนผู้นี้มอบหินหยกให้นางทำไม? กู้หว่านเยว่ไม่คุ้นชินกับการรับของขวัญ“กินของผู้อื่นแล้วปากจะต้องอ่อนหวาน รับของผู้อื่นจะต้องเกรงใจ ไม่อาจปฏิเสธอย่างตรงไปตรงมาได้ ไม่จำเป็นแล้ว”ภายในมิตินางไม่ขัดสนเงินเสียหน่อยระหว่างพูดอยู่นั้น สายตากู้หว่านเยว่ก็ตกลงที่ร้านแผงลอยทางด้านหน้าอย่างกะทันหัน นางรีบเดินเข้าไปดู“หยกก้อนนี้ขายอย่างไร?”กู้หว่านเยว่หยิบหยกในมุมอับออกมาหนึ่งก้อน ชั่งน้ำหนักในมือ“ชิ้นนี้เป็นเศษเจ้าค่ะ”หญิงสาวที่อยู่หลังร้านแผงลอยเงยหน้าขึ้น“เจ้าแน่ใจหรือ?”กู้หว่านเยว่คลี่ยิ้มอย่างมั่นใจ “ข้าจะเอา เจ้าคิดราคาเถอะ”“ให้ข้าหนึ่งตำลึงก็พอเจ้าค่ะ”เสิ่นอิงอ้าปากแล้วหุบลง หินก้อนนี้นางเอามาเสริมปริมาณให้ดูมากก็เท่านั้นนางอยากเกลี้ยกล
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1360
เช่นนั้นก็ลองดูว่ายกหินทุบเท้าตนเองจะรู้สึกเช่นไร?“ได้ ข้าเข้าใจแล้ว”เจียงฉือหายใจเข้าเฮือกหนึ่งมาเลย จะเอาใช่ไหม?“เจ้าให้หนึ่งพันตำลึงใช่หรือไม่ พวกเราสำนักชิงเฟิงให้หนึ่งพันห้าร้อยตำลึง มีความสามารถก็มาเลย!”เจียงฉือเปิด ‘กลยุทธ์ท้าทายคนสามสิบหกวิธี’ แล้ว ถลึงตาใส่สำนักวั่นจงหนึ่งปราดศิษย์สำนักวั่นจงชะงักไปในทันใดไม่ถูกนี่ เมื่อครู่เจียงฉือยังมีท่าทางขัดสนอยู่เลย เหตุใดพริบตาเดียวก็มั่นใจถึงเพียงนี้แล้วเล่า?“นี่ใช่หลุมพรางหรือไม่?”สองสามคนปรึกษากัน“มิสู้ปล่อยไปเถอะ”“กลัวอะไร? พวกเจ้าเห็นหรือไม่ เห็นชัดว่าเจียงฉือร้อนใจแล้ว ข้าว่าเขาควักเงินก้นหีบมาประชันราคากับพวกเราแล้ว”ศิษย์ที่เป็นหัวหน้าพูดอย่างดูแคลน“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นพวกเราประชันกับพวกเขาให้ถึงที่สุดเลยเถอะ”“สองพันตำลึง”“สองพันห้าร้อยตำลึง”“สามพันตำลึง”“สี่พันตำลึง!”“...ผิดปกติ เหตุใดเจียงฉือมีเงินมากถึงเพียงนี้?”ศิษย์สำนักวั่นจงกลัวขึ้นมาบ้างแล้ว“ศิษย์พี่ ครั้งนี้พวกเรานำเงินมาเพียงห้าพันตำลึงเท่านั้น หากยังขานราคาต่อไปจะไม่พอเอาได้”“ขานราคาอีกครั้ง” ชายที่ถูกเรียกว่าศิษย์พี่ส่ายหน้
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1361
“ไม่เข้าใจ”เพียงประโยคเดียวเกือบทำให้เจียงฉือสะดุดล้ม“ไม่เข้าใจ แล้วท่านยัง...”“แค่ลองดู เผื่อโชคดีเป็นแมวตาบอดจับหนูตายได้ล่ะ”กู้หว่านเยว่ยิ้มอ่อน ใบหน้างดงามวูบวาบเปล่งประกาย ทำให้ยากจะละสายตาเจียงฉือชะงักไปเล็กน้อย แล้วรีบตามไปสายตาของกู้หว่านเยว่กวาดมองอยู่บนแผงสักพักใหญ่ สุดท้ายไปหยุดที่หินหยกชิ้นใหญ่แผ่นหนึ่ง“ข้าว่าหินหยกแผ่นนี้ไม่เลว”เจียงฉือมองดูภายนอกแวบหนึ่ง ภายนอกหยาบ มองอย่างไรก็เป็นเพียงหินก้อนหนึ่งแต่เพื่อไม่เป็นการทำลายน้ำใจกู้หว่านเยว่ เขาจึงฝืนใจถามเจ้าของแผง“หินก้อนนี้ราคาเท่าใด?”เจ้าของแผงกวาดมองอย่างไม่ใส่ใจ ความคิดไม่ต่างจากเจียงฉือ นี่เป็นหินก้อนหนึ่งที่ไม่สะดุดตา“หนึ่งร้อยตำลึง”หนึ่งร้อยตำลึงจะว่ามากก็ไม่มาก น้อยก็ไม่น้อย เจียงฉือจึงลังเลเดิมทีตัวเขาก็ไม่มีเงินทองมากนัก หากต้องเสียเงินหนึ่งร้อยตำลึงเพื่อสิ่งนี้ เช่นนั้นเงินในการซื้อหยกจะน้อยลงไปอีกกู้หว่านเยว่เข้าใจความลำบากของเขา“ลองซื้อมาดูก่อน หากเปิดออกมาแล้วเป็นเพียงหินไร้ประโยชน์ ข้าจะชดเชยเงินให้ท่าน”“จะทำเช่นนั้นได้อย่างไร?”เจียงฉือรีบโบกมือ เขาจะรับเงินของกู้หว่านเยว่ไ
Latest chapter
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1664
“พี่หญิง บางทีท่านอาจจะรู้สึกว่าข้ารักตัวกลัวตาย แต่ในใจกลับรู้สึกว่าหนานเจียงไม่มีที่ยืนสำหรับพวกเราแล้วบางทีสิ่งที่ข้าทำอาจช่วยทำให้สกุลชวีมีทางรอด”“ทางรอด?”เมื่อชวีอวี้ได้ยินคำพูดนี้ รอยยิ้มเย้ยหยันก็ปรากฏขึ้นที่ใบหน้า“สกุลชวีของเราไม่มีทางรอดแล้ว”นางมองไปทางชวีเฟิง“คิดว่าตอนที่เจ้าเพิ่งเข้ามาก็เห็นแล้ว ข้างนอกล้วนเป็นคนของสกุลวู ฮองเฮาอยากให้พวกเราตาย สกุลวูก็อยากให้พวกเราตาย พวกเราไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว”ในแววตาของนางเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง ราวกับว่าเคยผ่านความเป็นความตายมาแล้วชวีเฟิงนึกถึงอะไรบางอย่างกะทันหัน“พี่ชวีหลิงล่ะ?”เขาเป็นคู่หมั้นของพี่หญิง เหตุใดจึงไม่เห็นเขาปรากฏตัว และพี่หญิงก็ไม่ได้พูดถึงเขาเลยจู่ๆ เขาก็มีลางสังหรณ์ที่ไม่ดี“พี่หญิง พี่ชวีหลิงล่ะ?”จนกระทั่งเวลานี้เอง ในที่สุดร่างกายของชวีอวี้ก็สั่นอย่างไม่สามารถควบคุม นางปิดหน้า หยดน้ำตาไหลออกมาจากระหว่างนิ้ว “ตายแล้ว เขาตายแล้ว”“อะไรนะ!”ชวีเฟิงทรุดนั่งลงบนเก้าอี้ จิตใจได้รับการกระทบกระเทือนอย่างรุนแรง ถึงว่าชวีอวี้จะแต่งงานกับวูเมิ่ง ชวีหลิงไม่เคยปรากฏตัวเลย“วูเมิ่งฆ่าเขาหรือ?”ชวีเฟิง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1663
กู้หว่านเยว่ยกกระเบื้องแผ่นหนึ่งขึ้น แล้วมองเข้าไปในห้อง“เป็นอย่างไรบ้าง?” ชวีเฟิงกล่าวถาม“ในห้องมีแค่คุณหนูใหญ่สกุลชวีคนเดียว ไม่เห็นพ่อแม่เจ้า”หลังจากกู้หว่านเยว่สำรวจดูอย่างละเอียด สายตาไปตกที่ใบหน้าชวีอวี้ หน้าตางดงาม มีเสน่ห์แบบคนต่างแดน นางเป็นหญิงงามจริงๆ ด้วย ไม่แปลกใจเลยที่วูเมิ่งยอมทำทุกอย่างเพื่อแต่งงานกับนางเดี๋ยวก่อน กู้หว่านเยว่เห็นชวีอวี้ล้วงมีดสั้นออกจากแขนเสื้อกะทันหัน“เหมือนว่าพี่หญิงเจ้าจะฆ่าตัวตาย”“อะไรนะ!”ชวีเฟิงไม่สามารถสงบสติอารมณ์แล้ว กระโดดลงจากคานโดยตรง แล้วปีนเข้าไปในห้องผ่านหน้าต่างที่อยู่ด้านหลังการเคลื่อนไหวนี้ทำให้ยามในเรือนรู้ตัวทันที“ใคร?”มียามสองคนมาตรวจดู และเจอเข้ากับกู้หว่านเยว่ที่ตามหลังมาพอดี“โทษที”พลันกู้หว่านเยว่ยกมือขว้างผงพิษออกไป ทำให้ยามสองคนนี้หมดสติโดยตรง“พี่หญิง ท่านกำลังทำอะไร?” ชวีเฟิงมาถึงตรงหน้าชวีอวี้แล้ว เขาแย่งมีดสั้นมาด้วยมือเปล่าโดยไม่สนใจความคม“เจ้า?”ชวีอวี้ตกใจ เนื่องจากชวีเฟิงในเวลานี้กำลังปลอมตัว ดังนั้นชั่วขณะนางจึงจำไม่ได้กระทั่งได้ยินเสียงที่คุ้นเคย ในที่สุดก็รู้แล้วว่าคนตรงหน้าก็คือชวีเฟิงน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1662
“ท่านพ่อกับท่านแม่ล่ะ พวกเขาถูกปล่อยออกมาแล้วหรือ?”“ยังเจ้าค่ะ ทางสกุลวูบอกว่ารอท่านแต่งเข้าไปแล้ว พวกเขาจึงจะปล่อยนายท่านกับฮูหยินออกมา”คนรับใช้พูดพลางกำหมัดแน่นเพื่อบีบให้คุณหนูใหญ่แต่งงานกับคุณชายใหญ่สกุลวู พวกเขาถึงกับจับนายท่านกับฮูหยินไป“วันนี้เป็นวันมงคลของข้า แต่พวกเขายังขังพ่อแม่ของข้าไว้ในคุก และยังไม่ให้พวกเขามาร่วมงานแต่งของข้า นี่มันงานแต่งแบบไหนกัน”รอยยิ้มเย้ยหยันปรากฏที่มุมปากชวีอวี้“คุณหนูใหญ่…”“พอแล้ว เจ้าไม่ต้องพูดแล้ว ออกไปก่อนเถอะ ข้าอยากอยู่ที่นี่เงียบๆ สักพัก”ชวีอวี้หลับตา ท่าทางดูอ่อนล้ามาก ราวกับไม่อยากเอ่ยปากพูดอีกแม้แต่คำเดียวคนรับใช้มองนางอย่างระมัดระวังแวบหนึ่ง รู้เช่นกันว่าตอนนี้นางไม่สบายใจ ไม่อยากพูดอะไรมากอีก กลัวว่าสภาพจิตใจของชวีอวี้จะยิ่งหดหู่ด้วยเหตุนี้จึงหมุนกายเดินออกไป และปิดประตูห้องอย่างเชื่อฟัง“ที่นี่หรือ?”นอกประตูของสกุลชวีในเวลานี้ กู้หว่านเยว่มองดูคฤหาสน์ที่แขวนผ้าสีแดงและโคมไฟสีแดงเต็มไปหมด มีความสงสัยปรากฏขึ้นในแววตา“ใช่ ที่นี่แหละ”ชวีเฟิงกำหมัดแน่น สีหน้ายิ่งดูน่าเกลียดหลังจากเข้าเมือง ระหว่างทางก็ได้ยินผู้คน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1661
ชวีเฟิงหัวเราะเยาะ “สกุลวูเชี่ยวชาญแมงป่องพิษ เพราะช่วยฮองเฮาเพาะเลี้ยงราชาแมงป่องพิษ ดังนั้นเฮาฮองจึงให้ความสำคัญมากเดิมทีตระกูลของพวกเขารั้งท้ายสุดในห้าตระกูลใหญ่ แต่ตอนนี้สกุลชวีของเราเข้ามาแทนที่ ได้กระโดดขึ้นไปเป็นผู้นำห้าตระกูลใหญ่และสาเหตุที่ฮองเฮาจะเล่นงานสกุลชวีของเรา ก็เป็นเพราะสกุลวู”ที่แท้คุณหนูใหญ่สกุลชวีที่วูเมิ่งคุณชายใหญ่สกุลวูชอบก็คือชวีอวี้พี่สาวแท้ๆ ของชวีเฟิงแต่ชวีอวี้มีคนในใจนานแล้ว ซึ่งเป็นคนในตระกูลสกุลชวีก็ให้ทั้งสองหมั้นหมายกันนานแล้ว ย่อมไม่มีทางตอบตกลงวูเมิ่ง“วูเมิ่งคนนี้มักจะวนเวียนอยู่ในบ่อนพนันหรือซ่องโสเภณี เขาก็เป็นหนึ่งในสมาชิกของห้องปรุงพิษ จิตใจอำมหิตไร้ความปรานี เชี่ยวชาญการใช้ยาพิษ เพื่อบรรลุเป้าหมายไม่เลือกวิธีการ ครั้งหนึ่งเคยมีคนจากหมู่บ้านหนึ่งล่วงเกินเขา เขาถึงกับวางยาพิษฆ่าคนทั้งหมู่บ้าน หลังจากเกิดเรื่องก็สั่งให้คนปิดเรื่องนี้เพียงแต่ตอนนั้นสกุลชวีของเราพอจะมีอิทธิพลอยู่บ้าง ดังนั้นจึงรู้เรื่องนี้อย่างลับๆคนต่ำช้าที่จิตใจอำมหิตและเห็นชีวิตของคนเป็นผักปลาอย่างเขา อย่าว่าแต่พี่หญิงไม่ชอบเขาเลย สกุลชวีของเราก็ไม่มีทางให้พี่หญิงแต
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1660
กู้หว่านเยว่พยักหน้า เดิมทีนางเองก็ไม่ได้คิดจะอยู่ในเมืองเล็ก ๆ แห่งนี้อยู่แล้ว แค่อยากเข้าไปพักผ่อน แวะกินอาหารเช้าแล้วค่อยเดินทางต่อก็เท่านั้น ภารกิจก็ต้องทำ ข้าวก็ต้องกิน“ไป เราเข้าไปดูก่อนเถอะ”กู้หว่านเยว่ขี่ม้ามาถึงหน้าประตูเมือง จากนั้นก็มองพิจารณาชื่อของเมืองแห่งนี้“เมืองโยวหุน”นางกระตุกมุมปาก ชื่อของเมืองนี้ฟังดูแปลกยิ่งนัก หากไม่รู้คงคิดว่าเป็นเมืองผีในระหว่างนั้นขนตามตัวก็พากันลุกซู กู้หว่านเยว่กลงจากหลังม้า และเดินเข้าไปในเมืองโยวหุนผู้คนที่สัญจรในเมืองแห่งนี้มีจำนวนมากนางในตอนนี้แต่งตัวเป็นคนหนานเจียงแล้ว ดังนั้นจึงไม่ได้ดึงดูดสายตาของใครทั้งสองคนเดินมานั่งอยู่หน้าแผงลอยแห่งหนึ่งรอบตัวของพวกนางมีคนหนานเจียงที่กำลังกินอาหารกันอยู่ไม่น้อย กินไปพลางพูดคุยไปพลาง กู้หว่านเยว่ตั้งใจฟังอยู่ครู่หนึ่งพบว่าไม่มีใครสนใจสงครามระหว่างต้าฉีกับหนานเจียงเลยสักคนชวีเฟิงกล่าวอธิบายเสียงต่ำ “หนานเจียงไม่มีสงครามมาหลายร้อยปีแล้ว และไม่เคยมีศัตรูจากข้างนอกเข้ามายุ่งย่าม ดังนั้นชาวบ้านจึงไร้ความรู้สึกกันนานแล้ว คิดว่าสงครามไม่มีทางมาถึงหนานเจียงได้อย่างแน่นอน ที่นี่จะต้องเป
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1659
นางอยากรู้ว่าราชินีหนานเจียงผู้นี้กำลังจะทำอะไรลับหลังนางกันแน่ ตั้งใจจะใช้ห้องปรุงพิษแห่งนั้นทำสิ่งที่น่าประหลาดใจอะไรอยู่กันแน่พิษ หากใช้มันจริง ๆ ความรุนแรงก็ไม่ต่างกับดินปืนเลยเวลานี้เกาเจี้ยนเพิ่งได้เข้าใจ “ท่านจะปลอมตัวเป็นหนึ่งในคนชุดดำเหล่านั้นอย่างนั้นหรือ?”“ถูกต้อง”กู้หว่านเยว่พยักหน้า นางทำหน้ากากหนังคนเอาไว้เรียบร้อยแล้ว“ในเมื่อเจ้าและอวิ๋นมู่ร่วมมือกันแล้ว ต่อไปข้าคงฝากฝังเจ้าได้อย่างวางใจ ข้าขอเก็บของสักครู่แล้วจะออกเดินทางทันที”กู้หว่านเยว่ดูรีบร้อนมากเรื่องนี้จะช้าไม่ได้“ขอรับ”เกาเจี้ยนคงพูดอะไรไม่ได้ ถึงอย่างไรก็ผิดหวังความไว้วางใจของพระมเหสีไปแล้ว แต่นางก็ยังยกกองกำลังแนวหน้าให้เขาดูแลทั้งหมด!กู้หว่านเยว่คว้าป้ายอาญาสิทธิ์ของหกคนนั้น ก่อนจะควบม้ามุ่งหน้าไปกับทิศทางของหนานเจียงพร้อมกับชวีเฟิง“หวังว่าหว่านเยว่จะกลับมาอย่างปลอดภัย”อวิ๋นมู่มองไปยังทิศทางที่กู้หว่านเยว่จากไป แววตาเป็นห่วงยังคงจ้องมองอย่างนั้นอยู่เนิ่นนานเกาเจี้ยนจึงเอ่ยอย่างตรงไปตรงมาว่า “ถ้าเป็นห่วง เมื่อครู่ใยไม่โน้มน้าวกับข้าเล่า เป็นห่วงตอนนี้จะได้อะไรขึ้นมา”อวิ๋นมู่คลี่ยิ้ม
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1658
“แบบนี้ไม่ได้นะขอรับ พระมเหสี การเดินทางครั้งนี้อันตรายมาก ก่อนจะออกเดินทาง ข้าสัญญาต่อฝ่าบาทว่าจะต้องปกป้องท่านอย่างดีที่สุดหากเขารู้ว่าข้าให้ท่านเดินทางไปหนานเจียงเพียงลำพัง เขาจะไม่ตัดหัวของข้าเลยหรือ?”เกาเจี้ยนร้อนใจมาก เหตุใดกู้หว่านเยว่ถึงได้มีความคิดที่เหลวไหลและกล้าหาญถึงเพียงนี้ เขายังไม่อยากตายกู้หว่านเยว่ยกมือเท้าคางพลางคลี่ยิ้ม“ไม่ได้จะไปเพียงลำพังเสียหน่อย นี่ ข้าให้ชวีเฟิงไปกับข้าด้วย”“เขา?” เขาเนี่ยนะ?เกาเจี้ยนส่ายหน้าทันที“พระมเหสี ได้โปรดท่านคิดทบทวนดี ๆ เถิด”ทว่าแม้แต่ซูจิ่งสิงก็ยังโน้มน้าวกู้หว่านเยว่ไม่ได้ นับประสาอะไรกับเกาเจี้ยน“เรื่องนี้ว่าไปตามนี้ก่อนแล้วกัน กว่าฟ้าจะสว่างยังเหลือเวลาอีกหนึ่งชั่วยาม ข้าง่วงแล้ว ขอพักสักหน่อย เจ้าออกไปจุดพลุส่งสัญญาณเถอะ รอให้คนของอวิ๋นมู่มาถึงแล้วค่อยมาปลุกข้า”เมื่อกู้หว่านเยว่กล่าวจบ ก็เข้าไปในกระโจมที่อยู่ถัดไปอื้อ ไม่ใช่ว่านางอยากเปลี่ยนกระโจมหรอก ความจริงคือกลิ่นเท้าในกระโจมของเกาเจี้ยนแรงเกินไปต่างหาก!พรุ่งนี้ต้องหาผงดับกลิ่นเท้ามาให้เขาสักห่อ รักษากลิ่นเท้าของเขาให้หาย“พระมเหสี!”เกาเจี้ยนไล่ตามม
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1657
มิน่าล่ะในระหว่างการสอบสวนเมื่อครู่ นางมองเล่ห์เหลี่ยมที่พวกเขาพยายามจะใช้พิษไม่ต่ำกว่าห้าครั้งนั้นได้อย่างทะลุปรุโปร่ง ภายใต้ความจนปัญญานางทำได้แค่กดจุดทั่วร่างกายของคนเหล่านี้ไว้ เหลือเพียงปากของพวกเขาที่ยังสามารถพูดได้“ชวีเฟิง เจ้าสมควรตาย”เมื่อคนชุดดำเห็นชวีเฟิงขายความลับของหนานเจียงจนหมดเกลี้ยง ดวงตาก็พลันเบิกกว้างอย่างโกรธเคือง และสบถเป็นภาษาถิ่น“หุบปาก”ครั้นกู้หว่านเยว่ได้ยินเสียงโวยวาย ก็ขว้างเข็มเล่มหนึ่งออกไปปักลิ้นของคนผู้นั้นอย่างหมดความอดทน“อ๊าก!”เขาส่งเสียงร้องอย่างน่าเวทนาออกมาคนชุดดำคนอื่นเห็นเหตุการณ์นี้ก็ทยอยกันตัวสั่นงันงก รีบปิดปากทันที“เอาละ ตอนนี้เจ้าพูดต่อได้แล้ว” กู้หว่านเยว่หันไปมองชวีเฟิงชวีเฟิงตัวสั่นงันงกนางมารยังไงก็คือนางมารอยู่วันยังค่ำ น่ากลัวเหมือนกับในความทรงจำจริง ๆเขากลืนน้ำลายอึกใหญ่“ว่ากันว่า ในห้องปรุงพิษมีคนอยู่มากกว่าสามสิบคน ทุกคนอาศัยลวดลายบนแขนมาระบุสถานะ”กู้หว่านเยว่โบกมือไปมาเกาเจี้ยนตั้งสติแล้วรีบเดินขึ้นหน้า ถกแขนเสื้อของคนชุดดำทั้งหกคนขึ้น เผยให้เห็นแขนข้างภายใต้ร่มผ้าเป็นอย่างที่คิดไว้จริง ๆ บนแขนของคนชุด
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1656
“ข้าไม่รู้ว่าพวกเขาอยากฆ่าพวกเจ้า ก็แค่บังเอิญโดนข้าจับได้เสียก่อน”“พระมเหสี ข้าเอง”เกาเจี้ยนจะกล้าให้กู้หว่านเยว่ลงมือเองได้อย่างไร เขารีบรุดหน้าเข้าไปคว้าเชือกป่านจากมือของนาง แล้วจับคนชุดดำทั้งห้าคนลากไปมัดเอาไว้ด้วยกัน“จริงสิ ใต้ต้นไม้ใหญ่ฝั่งตะวันออกเฉียงใต้ยังมีคนชุดดำที่โดนข้าฟาดสลบอีกหนึ่งคน เจ้าส่งคนไปลากเขามามัดไว้ด้วยกันเถอะ”จะปล่อยให้คนชุดดำมีโอกาสรอดกลับไปรายงานเจ้านายของมันแม้แต่คนเดียวไม่ได้“พระมเหสีโปรดวางใจ ข้าจะไปเดี๋ยวนี้”เกาเจี้ยนรีบพุ่งตัวออกจากค่าย ทันทีที่ออกไป จู่ ๆ หนังตาก็กระตุกมิน่าล่ะกู้หว่านเยว่จึงสัมผัสได้ถึงความไม่ชอบมาพากลทหารลาดตระเวนนอกค่ายแห่งนี้พากันล้มลงไปบนพื้นและหลับไปเสียงกรนของทุกคนดังสนั่น และมีน้ำลายไหลยืดจากมุมปาก ทหารลาดตระเวนปกติที่ไหนจะเป็นเช่นนี้? “รีบลุกขึ้นได้แล้ว นอนอะไรกันนักหนา หลับสบายกันขนาดนี้จนไม่รู้ว่าค่ายของตัวเองถูกทำลายไปแล้ว”เกาเจี้ยนเดินขึ้นหน้า ยกเท้าเตะทหารสองนายตรงหน้า“ท่านแม่ทัพ เกิดอะไรขึ้น?”“ข้าหลับได้อย่างไร?”ทหารสองคนมีสีหน้างัวเงีย รีบคุกเข่าขอความเมตตาจากเกาเจี้ยน“ท่านแม่ทัพได้โปรดไว้
