공유

บทที่ 1398

작가: ฮวาฮวาตีลังกาแปล
“ข้าไม่เป็นอะไร”

ลั่วยางชักมือออกอย่างไม่เป็นธรรมชาติ

คนผู้นี้กำลังทำอะไรอยู่?

เหล่าทหารทุกคนกำลังเฝ้าดู ตอนนี้ทั้งกองทัพรู้แล้วว่าเขาชอบนาง

นางไม่อยากกลายเป็นจุดสนใจ

“ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว”

เกาเจี้ยนถอนหายใจ มองไปทางซูจิ่งสิง ขณะที่กำลังจะโต้แย้ง

ก็เห็นคนที่เมื่อครู่ยังหัวเราะเยาะเขาอยู่ คว้ามือของกู้หว่านเยว่ไว้โดยไม่ละอาย น้ำเสียงอ่อนโยนจนแทบจะคั้นเป็นน้ำออกมาได้

“น้องหญิงเหนื่อยหรือยัง หิวหรือเปล่า ใกล้ถึงเวลาอาหารกลางวันแล้ว ข้าจะพาเจ้าไปกินข้าว”

เกาเจี้ยนเบิกตากว้าง “นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”

คนผู้นี้มีความรู้มากกว่าเขาเสียอีก!

“ท่านมาที่นี่ทำไม?”

กู้หว่านเยว่หยิบผ้าเช็ดหน้าออกมา เช็ดเหงื่อที่หน้าผากให้ซูจิ่งสิง

แม้ว่าวันนี้จะไม่ร้อนมาก แต่ซูจิ่งสิงก็สวมชุดกราะตลอดเมื่ออยู่ในกองทัพ ถูกแดดตอนเที่ยงวันสาดส่อง จนเหงื่อแตกพลั่ก

“เห็นเจ้าไม่กลับมาเสียที ก็เลยเป็นห่วงเจ้า”

ซูจิ่งสิงมองเข้าไปในกระโจม กู้หว่านเยว่ก็อธิบายสถานการณ์ของกงซุนฉิงอย่างคร่าว ๆ ก่อนจะพาคนกลับไปเขียนจดหมายฉบับหนึ่งถึงสกุลกงซุน สั่งให้คนแพร่ข่าวออกไป

หลี่กวงถิงถูกจับแล้ว กองทัพของเจดีย์หนิงกู่ก็ไล่ล่าโจมต
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1848

    องค์หญิงเจ็ดทำหน้าเขินอาย “แต่ข้ากลับชอบคุณชายชุยนานแล้ว ทุกปีที่ในวังมีงานเลี้ยง จะสังเกตเห็นคุณชายตลอด”เห็นได้ชัดว่าชุยอวี้คิดไม่ถึงว่าองค์หญิงเจ็ดจะพูดเช่นนี้ เขาตะลึงไปครู่หนึ่ง“ข้าน้อยรู้สึกเป็นเกียรติที่องค์หญิงมีใจให้ แต่ข้าน้อยไม่เคยรู้เลย”“รู้ตอนนี้ก็ยังไม่สาย เสด็จพ่อได้พระราชทานงานแต่งให้พวกเราแล้ว รอหลังจากพวกเราแต่งงานกัน ข้าจะดูแลคุณชายชุยอย่างดี และคอยเกื้อหนุนสามีสั่งสอนลูกหลาน พยายามเป็นภรรยาที่ดีแน่นอน”สายตาองค์หญิงเจ็ดเขินอาย สามารถมองออกว่านางชอบชุยอวี้จริงๆฉีเยว่ทำหน้าตะลึง กู้หว่านเยว่เหมือนคิดอะไรบางอย่าง“ดูเหมือนเจตนาของฮ่องเต้โยวหลานไม่ใช่เรื่องบังเอิญ ไม่แน่อาจจะลองถามความเห็นขององค์หญิงเจ็ดก่อนแล้ว มีความเป็นไปได้ว่าการพระราชทานงานแต่งครั้งนี้ องค์หญิงเจ็ดนี่แหละที่เป็นคนไปขอฮ่องเต้โยวหลาน”“มันจะเป็นไปได้อย่างไร?” ฉีเยว่กัดริมฝีปากแน่น “น้องเจ็ดรู้นานแล้วว่าข้าชอบคุณชายชุย อีกทั้งนางก็เคยอวยพรให้พวกเราจากใจจริง”ฉีเยว่เป็นคนโผงผาง เรื่องที่นางชอบชุยอวี้จึงไม่ใช่ความลับอะไรพี่ชายทุกคนรู้ คุณชายในราชสำนักหลายคนก็รู้ แม้แต่ตัวชุยอวี้เองก็อาจจะรู

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1847

    ตอนอยู่ร้านอาหารก็ถือว่าช่วยนาง และจ่ายเงินให้นางด้วยถ้าหากชุยเยว่ไม่ได้เต็มใจยอมรับการแต่งงานครั้งนี้จริงๆ เช่นนั้นก็ถือว่าช่วยเขาไปในตัว“องค์หญิงห้ารู้หรือไม่ว่าบ้านของคุณชายชุยอยู่ที่ไหน?”“ข้ารู้”ฉีเยว่ตาเป็นประกาย สีหน้าตื่นเต้น“ขอบคุณคุณชายเผย ข้าพาท่านไปเดี๋ยวนี้”“ไม่ต้องเกรงใจ”กู้หว่านเยว่ยิ้มแล้วยิ้มอีก มีรอยยิ้มปรากฏขึ้นที่มุมปากทั้งสองออกจากวังด้วยกัน ข่าวไปถึงหูของพระสนมโจวอย่างรวดเร็วหลังจากหมอผีช่วยรักษา ในที่สุดนางก็สามารถกลับมาพูดได้อีกครั้งแล้ว“พระสนม องค์หญิงห้าไปกับคุณชายเผยได้อย่างไร?”“องค์หญิงห้าสำส่อนตั้งแต่เกิด มักชอบไปเที่ยวสถานอโคจร เพิ่งรู้จักเผยหยวนสองวัน ก็ไปไหนมาไหนกับเขาแล้ว ก็ถือว่าสอดคล้องกับนิสัยของนางแล้ว” พระสนมโจวหัวเราะเบาๆ อย่างเหยียดหยาม“เผยหยวนดื้อดึงเหมือนอาจารย์ของเขา ไม่ยอมทำงานให้พวกเรา พระสนม ท่านว่าจะหาโอกาสกำจัดพวกเขาเสียเลยดีหรือไม่ เผื่อพวกเขาทำงานใหญ่ของเราพัง”นางกำนัลเสนอความเห็นพระสนมโจวครุ่นคิดครู่หนึ่งก็พยักหน้า“หาโอกาสจัดการพวกเขาศิษย์อาจารย์พร้อมกันทีเดียวเลยก็แล้วกัน”กู้หว่านเยว่กับฉีเยว่ขี่ม้าออกจา

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1846

    กู้หว่านเยว่เดาะลิ้น “องค์หญิงเจ็ด?”สองวันนี้นางก็ถือว่าศึกษาสถานการณ์ของราชวงศ์โยวหลานจนชัดเจนแล้ว ราชวงศ์โยวหลานมีองค์ชายทั้งหมดหกท่าน และองค์หญิงสองท่านองค์ชายทั้งหกท่านและรวมถึงองค์หญิงห้าฉีเยว่ที่อยู่ตรงหน้าล้วนให้กำเนิดโดยฮองเฮา มีเพียงองค์หญิงเจ็ดที่ให้กำเนิดโดยพระสนมโจว นางเป็นคนถ่อมตนมาก แทบจะไม่มีตัวตนในราชวงศ์และเพราะองค์ชายองค์หญิงท่านอื่นล้วนเป็นพี่น้องพ่อแม่เดียวกัน เวลาเผชิญหน้ากับองค์หญิงเจ็ดที่เป็นพี่น้องต่างแม่ จึงยากจะหลีกเลี่ยงที่พวกเขาจะไม่ชอบนาง“การพระราชทานงานแต่งเป็นเรื่องของความยินยอมจากทั้งสองฝ่าย องค์หญิงเจ็ดยินยอมหรือ?”สิ่งที่กู้หว่านเยว่คิดคือ ถ้าหากองค์หญิงเจ็ดไม่ยินยอม ชุยอวี้ก็ไม่ยินยอมต่อให้ฮ่องเต้โยวหลานจะเอาแต่ใจอย่างไร ก็ไม่สามารถบังคับพวกเขาสองคนถ้าหากเขาอยากพระราชทานงานแต่งจริงๆ ไม่สู้เปลี่ยนเป็นองค์หญิงห้ายังดีเสียกว่า เช่นนี้ทุกคนก็มีความสุข สามารถมองออกว่าชุยอวี้ก็มีใจให้องค์หญิงห้าเช่นกัน“น้องเจ็ดขอบพระทัยในพระกรุณาแล้ว”ฉีเยว่เช็ดเบ้าตาที่แดงก่ำ น้ำตายังคงไหลออกมาต่อเนื่อง“ถ้าหากตอนนี้เสด็จแม่ยังรู้สึกตัวก็คงดี นางจะต้องออ

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1845

    “วางใจได้ๆ ข้าไม่ได้โง่ขนาดนั้น” หมอเทวดาเผยไม่ชอบหน้าพระสนมโจวนานแล้วก่อนหน้านี้พระสนมโจวก็เคยส่งคนมาเตือนเขาแบบอ้อมๆ สองครั้งหากไม่ใช่เพราะไม่อยากลดตัวไปทะเลาะกับผู้หญิงคนหนึ่ง หมอเทวดาเผยคงแตกหักกับนางไปข้างหนึ่งนานแล้วไม่คาดคิดว่าพระสนมโจวยังไม่รู้จักเจียมตัว และยังถึงกับพุ่งเป้าไปที่องค์หญิงน้อยองค์หญิงน้อยไม่ใช่คนประเภทยอมให้ใครรังแกง่ายๆ แคว้นเป่ยตี้ยังถูกนางไล่ตีจนหัวหด นับประสาอะไรกับนางกำนัลตัวเล็กๆ คนหนึ่ง“ต่อไปถ้านางเรียกเจ้าอีก เจ้าก็อย่าไป ถ้ามีปัญหาอะไรตามมา อาจารย์จะช่วยเจ้าจัดการเอง”หมอเทวดาเผยเผลอคิดว่ากู้หว่านเยว่เป็นลูกศิษย์ของเขาไปแล้ว“ขอบคุณท่านอาจารย์”กู้หว่านเยว่โบกมือด้วยรอยยิ้มตัวประกอบอย่างพระสนมโจวยังไม่ถึงขั้นสามารถส่งผลกระทบต่ออารมณ์ของนาง ตอนนี้นางหวังเพียงกู้หว่านเยว่จะสามารถพาท่านพ่อท่านแม่กลับมาโดยเร็วนางจะได้รีบพาท่านพ่อท่านแม่กลับไปหาพี่ใหญ่หลังจากกลับไปนอนพักที่ห้องครู่หนึ่ง ตอนตื่นมาพบว่าหมอเทวดาเผยไม่อยู่แล้ว สอบถามนางกำนัลได้ความมาว่า เขาไปดูอาการป่วยของฮองเฮาอีกแล้วกู้หว่านเยว่กินข้าวเย็นคนเดียวเสร็จ ก็ออกไปเดินย่อยอาหารใ

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1844

    กู้หว่านเยว่เกือบหลุดหัวเราะขอร้องล่ะ ก่อนที่เจ้าจะใส่ร้าย ช่วยดูก่อนได้หรือไม่ว่าข้าเป็นผู้หญิงนะลวนลาม? พระสนมโจวก็อุตส่าห์คิดได้เนาะจะเล่นงานคนอื่น กลับย้อนเข้าตัวเองนางในฐานะนางสนม ถ้าหากข่าวโดนหมอลวนลามเผยแพร่ออกไป นางก็จะกลายเป็นที่หัวเราะเยาะของผู้คนเช่นกัน ก่อนจะพูดอะไรไม่คิดเลย“เจ้ายิ้มอะไร?” สีหน้าพระสนมโจวเปลี่ยนฉับพลัน นางขมวดคิ้วแน่น‘เผยหยวน’ คนนี้ไม่เหมือนกับที่นางคิดไว้ความตายอยู่ตรงหน้ายังสามารถยิ้มได้อีก“พระสนมโจวอยากพูดเหลวไหล ก็ต้องดูด้วยว่าตัวเองสามารถพูดคำพูดที่เหลวไหลออกมาได้หรือไม่?”กู้หว่านเยว่ขี้เกียจเถียงกับนาง จึงลุกขึ้นเดินออกไปด้วยรอยยิ้ม“เจ้าหมายความว่าอย่างไร?”สีหน้าพระสนมโจวเปลี่ยนฉับพลัน นางพบว่าตัวเองพูดไม่ออก เสียงหายไปในพริบตาแล้ว“อืมๆๆ…” นางมองไปทางนางกำนัล นางกำนัลก็ทำหน้าตกใจ ชี้ไปที่คอของตัวเองเช่นกัน“พระสนมโจวโปรดระวังคำพูดด้วย ครั้งต่อไปไม่ใช่แค่พูดไม่ออกเช่นนี้แล้ว ถ้าหากข้าอารมณ์ไม่ดี อาจจะเอาชีวิตของพวกท่านก็ได้”กู้หว่านเยว่พูดจบก็เดินจากไปโดยตรงทิ้งพระสนมโจวที่ทำหน้าหวาดกลัวไว้คนเดียว“อืมๆๆ…”“อืมๆๆ!”พระสน

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1843

    ฉีเยว่: นี่ข้าเป็นอะไร เหมือนกำลังโดนหลอกนางกำนัลเดินเข้ามากะทันหัน “องค์หญิง คุณชายชุยเข้าวังแล้วเพคะ”ดวงตาฉีเยว่เป็นประกาย และลืมเรื่องของพี่รองไปในพริบตาแล้ว“ชุยอวี้มาแล้ว? อยู่ไหน รีบพาข้าไปพบเขา!”นางยกชายกระโปรงขึ้นแล้วเดินออกไปด้วยความตื่นเต้น ขณะเดียวกันกู้หว่านเยว่ได้เดินย้อนกลับไปทางเดิมแล้ว“คุณชายเผยโปรดรอสักครู่” มีเสียงดังขึ้นจากข้างหลังกู้หว่านเยว่หยุดฝีเท้า หันกลับไปมอง พบว่าเป็นนางกำนัลแปลกหน้าคนหนึ่งนางเลิกคิ้ว “มีอะไร?”นางกำนัลเดินมาที่ตรงหน้ากู้หว่านเยว่ และคำนับด้วยท่าทีที่ยังถือว่าสุภาพ “คุณชายเผย ได้ยินมาว่าท่านเป็นลูกศิษย์คนสุดท้ายของหมอเทวดาเผย คิดว่าท่านคงเชี่ยวชาญวิชาแพทย์เหมือนหมอเทวดาเผย ไม่ทราบว่าช่วยไปตรวจดูอาการพระสนมของพวกเราได้หรือไม่เจ้าคะ?”ภายในห้องอันอบอุ่น ผู้หญิงแต่งกายหรูหราคนหนึ่งนั่งอยู่ที่หน้าโต๊ะ นางมีรูปร่างเพรียวบาง หน้าตาน่ารักน่าเวทนา น่าจะเป็นพระสนมโจวกู้หว่านเยว่ครุ่นคิดครู่หนึ่ง แล้วกล่าวอย่างระมัดระวัง “ข้าน้อยจะเทียบกับอาจารย์ได้อย่างไร ข้าน้อยยังเรียนวิชาแพทย์ของอาจารย์ได้ไม่ถึงครึ่งเลย”“ถ้าหากพระสนมไม่สบาย เหตุใ

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status