LOGINShare
บทที่ 1541
Related chapters
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1542
หากมู่หรงถิงมองดูอย่างละเอียด ก็จะเห็นความภาคภูมิใจในดวงตาของนาง“หากฝ่าบาทต้องการนำทัพออกศึกด้วยตนเอง หม่อมฉันก็ยินดีอยู่เคียงข้างฝ่าบาท รีบรุดไปยังสนามรบพร้อมกับฝ่าบาท”สายตาที่เปี่ยมด้วยความรักของนาง ทำให้มู่หรงถิงไม่อยากจะเชื่อ“ในสนามรบกระบี่ไร้ดวงตา ร่างกายของเจ้าก็อ่อนแออยู่แล้ว”“ฝ่าบาท”ฮองเฮายื่นนิ้วมือขาวบริสุทธิ์ออกไป ประทับลงบนริมฝีปากของเขาเบา ๆ“ไม่ว่าท่านจะไปที่ใด หม่อมฉันจะไปกับท่าน หม่อมฉันยินดีร่วมเป็นร่วมตาย”สายตาของมู่หรงถิงสั่นไหวสมกับที่เป็นฮองเฮาแสนดีของเขา เป็นสตรีที่เขาต้องตาลองถามดูหน่อยว่าในสถานการณ์คอขาดบาดตายเช่นนี้ จะมีสักกี่คนที่ไม่ทอดทิ้งกันไปไหน?“ม่านเอ๋อร์ ข้ามองเจ้าไม่ผิดเลย”ความไว้วางใจของมู่หรงถิงที่มีต่อฮองเฮา มาถึงจุดสูงสุดแล้วข่าวที่บอกว่าฮ่องเต้จะนำทัพออกศึกด้วยตนเอง สั่นสะเทือนระบอบราชสำนักอย่างรวดเร็ว ขุนนางใหญ่ทั้งหลายที่ได้รับข่าวนี้มีทั้งเห็นชอบและคัดค้าน เอาเป็นว่า ไม่ว่าพวกเขาจะคิดอย่างไรก็ตามมู่หรงถิงได้ตัดสินใจแล้ว ที่จะนำทัพออกศึกด้วยตัวเอง“มู่หรงถิงต้องการตัดหัวของท่านด้วยตัวเองหรือ?”เมื่อกู้หว่านเยว่ได้รู้ข
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1543
กู้หว่านเยว่ฟังจบก็ดีใจมาก ดูเหมือนว่าถนนปูนจะซ่อมแซมได้ค่อนข้างเร็ว“ตลอดเส้นทางต้องลำบากพวกเจ้าแล้ว พวกเจ้ารีบลงไปพักผ่อนเถอะ ประเดี๋ยว ข้าจะให้ชิงเหลียนนำค่าตอบแทนมาให้พวกเจ้า”จางเอ้อร์ได้ยินเช่นนี้ ก็รีบโบกมือ“พระชายา ท่านช่วยชีวิตพวกข้าน้อยเอาไว้หลายครั้งแล้ว ตอนนี้พวกเราแค่คุมสิ่งของมาส่งให้ท่านเท่านั้น จะมีหน้ารับค่าตอบแทนได้อย่างไร?ถ้าอย่างนั้นพวกเราจะกลายเป็นตัวอะไรเล่า? ไม่ใช่หมาป่าตาขาวที่เนรคุณหรอกหรือ”จางเอ้อร์ยืนกรานไม่ยอมรับ หวังหรานเอ๋อร์ก็ดูท่าทางจะไม่ยอมรับเช่นกันกู้หว่านเยว่เข้าใจสถานการณ์ดี“มันคนละเรื่องกัน พวกเจ้านำสินค้ามาส่งให้ข้าได้อย่างปลอดภัย ก็ถือว่าช่วยข้าได้มากแล้ว สำหรับค่าตอบแทนนี้ พวกเจ้าสมควรได้รับ”“แต่ว่า...”จางเอ้อร์ยังมีอะไรจะพูดอีก หวังหรานเอ๋อร์พยักหน้าแล้วเอ่ยขึ้นก่อน“ในเมื่อพระชายาได้กล่าวเช่นนี้แล้ว ถ้าอย่างนั้นพวกเราจะรับค่าตอบแทนไว้ก่อน ต่อไปหากท่านต้องการสั่งการเรื่องใด ต่อให้พวกเราต้องขึ้นเขาลงห้วย ก็จะจัดการเรื่องต่าง ๆ ให้เสร็จเรียบร้อย”หวังหรานเอ๋อร์คิดมากกว่าจางเอ้อร์เล็กน้อยในเมื่อพวกเขาตัดสินใจที่จะทำงานกับกู้หว่
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1544
“ท่านพี่ ท่านยิงได้แม่นยำกว่าข้าเสียอีก”ซูจิ่งสิงหน้าแดงทันใด “น้องหญิง เจ้าได้อาวุธปืนมามากมายเหลือเกิน วางแผนที่จะแจกจ่ายของเหล่านี้ให้แก่ทหารหรือ?”“ใช่เจ้าค่ะ”กู้หว่านเยว่พยักหน้า“แต่ว่า ที่ข้ามีอาวุธปืนทั้งหมดเพียงสองพันกระบอกเท่านั้น สามารถแจกจ่ายได้เฉพาะกับองครักษ์ใกล้ชิดที่เชื่อถือได้และทหารชั้นยอดเท่านั้น”แววตาของซูจิ่งสิงเป็นประกายขึ้นเล็กน้อย“เมื่อมีของเหล่านี้ การเอาชนะการสู้รบจะง่ายดายและสะดวกยิ่งขึ้น”“ไม่เลว”เขาค่อนข้างตื่นเต้น“ตอนนี้ข้าจะแจกจ่ายของเหล่านี้ลงไป แล้วสอนวิธีใช้แก่พวกเขา”“ช้าก่อน”กู้หว่านเยว่เรียกเขาไว้ “ยังมีอีกของสำคัญอีกสิ่งหนึ่งที่ยังพูดไม่จบ”นางยกปืนไฟในมือขึ้นมา“หลังจากยิงกระสุนออกไปแล้วต้องทำความสะอาดให้ทันเวลา มิฉะนั้นจะส่งผลต่อการยิงครั้งถัดไป”นางหยิบก้านทำความสะอาดออกมา ทำความสะอาดต่อหน้าซูจิ่งสิงรอบหนึ่ง หลังจากแน่ใจแล้วว่าอีกฝ่ายเรียนรู้ได้หมดแล้ว ค่อยวางปืนไฟกลับลงไปในหีบ“เอาล่ะ ตอนนี้ท่านไปเรียกคนมาได้แล้ว”“ข้าจะไปเดี๋ยวนี้”จังหวะก้าวเท้าของซูจิ่งสิงค่อนข้างสับสนสามารถจินตนาการได้ว่า เมื่อของแบบนี้ปรากฏขึ้น กอ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1545
เกาเจี้ยนอาลัยอาวรณ์ จับจ้องไปที่ปืนไฟ “จบแค่นี้หรือ? ข้ายังอยากฝึกอีก”“ข้าก็เหมือนกัน” หลิวชวี่พยักหน้าตามของสิ่งนี้ ผู้นำทหารคนไหนได้สัมผัสแล้ว จะตัดใจวางลงได้บ้าง?“กลับไปร่างรายชื่อก่อน เลือกคนน่าเชื่อถือ”ซูจิ่งสิงส่งสายตาดุดันให้ทั้งสอง พวกเขาถึงยอมเงียบปากลงแต่โดยดี ไม่ไกลนัก เฉิงเหลียนวางปืนไฟกลับลงไปในหีบก่อนใคร“หลังจากเลือกเสร็จแล้ว พรุ่งนี้เช้าตรู่ก็เรียกคนมา เพื่อฝึกฝนอย่างลับ ๆ”ซูจิ่งสิงสั่งการเสร็จ ก็โบกมือ ให้คนปิดหีบ แล้วยกเข้าไปในกระโจมของสิ่งนี้ต้องเก็บรักษาไว้เป็นอย่างดี วางไว้อย่างเหมาะสมในค่ายทหารไม่กลัวของหาย บริเวณใกล้เคียงล้วนเป็นองครักษ์ส่วนพระองค์ของเขา เว้นแต่จะมีเหนือธรรมชาติแบบกู้หว่านเยว่มาอีกคนทางด้านนี้ กู้หว่านเยว่ยังคงศึกษาแผนที่ทางการทหารอยู่ซูจิ่งสิงเดินเข้ามา เขี่ยไส้เทียนให้นาง ทำให้แสงไฟสว่างขึ้นเล็กน้อย“พรุ่งนี้ค่อยดูแล้วกัน สายตาจะเสียเอา”“ท่านมานี่” กู้หว่านเยว่ดึงเขามานั่งด้วยกัน “ท่านดูซิ นี่คือที่ไหน?”ซูจิ่งสิงมองดูแผนที่ แววตาวิบวับ “นี่คือด่านหานกู่”“ถูกต้อง”กู้หว่านเยว่พยักหน้า“วันนี้ข้าได้ยินมาว่า มู่หรงถิงจ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1546
ทางฝั่งของเมืองหลวง มู่หรงถิงได้เริ่มระดมพล วางแผนที่จะมุ่งหน้าไปยังด่านหานกู่แล้ว“ฝ่าบาท หากท่านทรงนำทหารทั้งห้าหมื่นนายนี้ออกไป เมืองหลวงก็จะกลายเป็นเพียงเปลือกที่ว่างเปล่า หากเกิดอะไรขึ้น เอ่อ...”หลิวหลิง นายทหารชั้นสูงแห่งนครจักรพรรดิ พยายามห้ามปรามมู่หรงถิง แต่กลับถูกมู่หรงถิงถีบออกไป“ความตั้งใจของข้าเป็นที่สิ้นสุด พระราชโองการได้ประกาศออกไปแล้ว เจ้าคิดจะต่อต้านพระราชโองการหรือ?”“หม่อมฉันมิกล้า”หลิวหลิงถอนหายใจ ใบหน้าเผยความสิ้นหวังออกมาพวกเขากำลังจะถึงจุดจบแล้วจริงหรือ!ขุนนางอย่างเขากลุ่มนี้ แตกต่างจากขุนนางคนอื่น ๆ ที่หลบหนี ตั้งแต่ตอนที่มู่หรงถิงยังเป็นท่านอ๋อง เขาก็เป็นขุนนางใกล้ชิดที่ติดตามอยู่ข้างกายแล้ว ไม่มีทางทรยศต่อมู่หรงถิงเด็ดขาดหลิวหลิงถูกถีบเข้าที่ยอดอก ออกจากวังอย่างขวัญหนีดีฝ่อ กลับมาถึงจวน“นายท่าน ท่านเป็นอะไรไป?”หลิวฮูหยินเดินเข้ามาหาอย่างร้อนใจ ดูรอยรองเท้าบนร่างกายของหลิวหลิง แล้วถึงกับปิดปาก“ท่านทำให้ฝ่าบาทโกรธหรือ?”หลิวหลิงมองภรรยาสุดที่รักพลางส่ายหัว“ฮ่องเต้องค์นี้ของเรา เกรงว่าจะไม่ไหวแล้ว”เขาตายคนเดียวนั้นไม่เป็นไร แต่ในวันที่เม
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1547
บ่าวที่อยู่ข้าง ๆ ดึงแขนเสื้อของนาง นางคิดอะไรได้ ก่อนพยายามจะข่มโทสะบนใบหน้าเอาไว้“ช่างมันเถอะ ไม่จำเป็นแล้ว ไม่จำเป็นแล้ว เดิมทีนี่ก็เป็นเรื่องส่วนตัวของข้าอยู่แล้วในเมื่อถึงเวลาต้องออกเดินทางแล้ว ถ้าอย่างนั้นก็ไปก่อนเถอะ ไม่จำเป็นต้องมาเสียเวลาที่นี่แล้ว”“ฮึ”มู่หรงถิงสะบัดแขนเสื้อขึ้นรถม้าไปฮองเฮาเหลือบมองนาง และขึ้นรถม้าที่อยู่ข้าง ๆ เช่นกันทันทีที่ขึ้นรถม้า นางก็รู้สึกปวดท้องน้อยอยู่ครู่หนึ่ง พลางขมวดคิ้วไม่เก็บมาใส่ใจปล่อยให้เฟิ่งหมิงกวงยืนอยู่ด้านล่าง สีหน้าไม่พอใจ“ส่งคนไปสืบว่า น้องชายของข้าไปอยู่ที่ไหนแล้ว!”บ่าวรับใช้กระซิบเตือน “องค์หญิง องค์ชายอู๋ชีไม่มีทางใช้ยาพิษ และผู้ใต้บังคับบัญชาของเราทั้งหมดถูกวางยาพิษเสียชีวิต”เฟิ่งหมิงกวงหรี่ตาทั้งสอง“เจ้ากำลังบอกว่า มีคนแอบช่วยเขาอยู่”แต่ว่าคนผู้นี้เป็นใคร?เฟิ่งอู่ฉีเพิ่งมาถึงต้าฉี ไม่รู้จักใครที่ต้าฉีเลย“เป็นไปได้ไหมว่าจะเป็นคนของเจดีย์หนิงกู่?”เฟิ่งหมิงกวงก็เฉลียวฉลาดมากเช่นกัน ไม่เช่นนั้นคงไม่ได้รับความรักอย่างสุดซึ้งจากฮองเฮาหนานเจียงนางคาดเดาได้อย่างรวดเร็วว่า เฟิ่งอู๋ชีคัดค้านการออกศึกของนาง คน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1548
หลังจากกินยาแรง ๆ ไปหลายขนาน อาการของมู่หรงถิงก็ดีขึ้นเล็กน้อยจริง ๆหลังจากดีขึ้นแล้ว เขาก็อยากจะเปิดศึกกับซูจิ่งสิงอย่างอดใจรอต่อไปไม่ไหว“ข้าต้องการล้างแค้นให้กับการหยามเกียรติคราวก่อน”เขาต้องการโจมตีซูจิ่งสิงให้พ่ายแพ้ยับเยินที่ด่านหานกู่แห่งนี้“รีบระดมพลแม่ทัพทั้งหมดมาที่นี่ ข้าต้องการหารือกับพวกเขาว่าจะโจมตีอย่างไร”มู่หรงถิงสวมเสื้อผ้าเรียบร้อย พลางลุกขึ้นพูดฮองเฮาเห็นดังนั้น ก็วางถ้วยยาลง ทำความเคารพพลางเอ่ยว่า “เรื่องสำคัญของแว่นแคว้นหม่อมฉันไม่อาจก้าวก่าย หม่อมฉันขอตัวก่อนนะเพคะ”“เจ้าไม่ต้องไป”มู่หรงถิงเรียกนางไว้ “เจ้าคอยฟังอยู่ข้าง ๆ ก็ได้ เดินไปเดินมา จะได้ไมทำให้ตัวเองเหนื่อย”“เพคะ”ฮองเฮานั่งลงข้าง ๆ ด้วยแววตาระยิบระยับขุนนางชั้นผู้ใหญ่หลายคนที่ติดตามมาด้วย รวมถึงนายทหารชั้นสูงที่เคยปกป้องเมืองในด่านหานกู่ก็รีบเข้ามาในห้อง“ฝ่าบาทไม่ต้องกังวล ด่านหานกู่ป้องกันง่ายแต่โจมตีได้ยาก หม่อมฉันได้วางแผนโดยละเอียดไว้แล้ว”แม่ทัพโจวก้าวออกมาพูดข้างหน้ามู่หรงถิงพยักหน้า “แผนอะไร? พูดให้ข้าฟังหน่อยซิ”“ฝ่าบาท ด้านนอกด่านหานกู่มีหุบเขาแคบ ๆ อยู่เส้นหนึ่ง หากซูจ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1549
การปล่อยข่าวเช่นนี้ มันออกจะกะทันหันเกินไปผู้สอดแนมรีบบอกว่า “จากข้อมูลที่เชื่อถือได้ เมื่อฮ่องเต้มาถึงด่านหานกู่ ก็เกิดล้มป่วยอย่างกะทันหัน และได้ตามหมอมามากมาย”เกาเจี้ยนมองไปทางซูจิ่งสิง “ท่านอ๋อง”ซูจิ่งสิงกำลังจมอยู่กับความคิด ขณะที่กู้หว่านเยว่จู่ ๆ ก็เข้ามาจากข้างนอกพร้อมกับชิงเหลียน“น้องหญิง?”สายตาของเขาอ่อนโยนลงเล็กน้อย รีบเดินเข้าไปหากู้หว่านเยว่“เหตุใดเจ้าถึงมาในเวลานี้?”“ข้ามีเรื่องจะบอกท่าน”กู้หว่านเยว่มองไปรอบ ๆ แล้วหยิบจดหมายฉบับหนึ่งออกมาจากอก มอบให้กับมือซูจิ่งสิง“อะไรหรือ?”ใบหน้าของซูจิ่งสิงเผยความงุนงงออกมา“ท่านดูก่อนแล้วค่อยว่ากัน”กู้หว่านเยว่ส่งสายตาบอกเขา หลังจากที่ซูจิ่งสิงอ่านจบแล้ว ความรู้สึกประหลาดใจก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าจดหมายนี้ถูกส่งมาจากค่ายของศัตรู ในจดหมายบอกว่า มู่หรงถิงป่วยจริง แต่กำลังจะหายดีแล้ว ข่าวที่ส่งมาตอนนี้ล้วนเป็นข่าวปลอม จงใจก่อกวนวิสัยทัศน์ของพวกเขา ดึงดูดให้พวกเขาบุ่มบ่ามกระหายชัยชนะ“จดหมายฉบับนี้ใครเป็นคนส่งมา?”ซูจิ่งสิงสอบถามกู้หว่านเยว่ ฝ่ายหลังส่ายหน้า“มีคนจงใจใช้ธนูยิงเข้ามา ส่วนคนผู้นั้นคือใคร ข้าก็ไม่รู้เช
Latest chapter
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1664
“พี่หญิง บางทีท่านอาจจะรู้สึกว่าข้ารักตัวกลัวตาย แต่ในใจกลับรู้สึกว่าหนานเจียงไม่มีที่ยืนสำหรับพวกเราแล้วบางทีสิ่งที่ข้าทำอาจช่วยทำให้สกุลชวีมีทางรอด”“ทางรอด?”เมื่อชวีอวี้ได้ยินคำพูดนี้ รอยยิ้มเย้ยหยันก็ปรากฏขึ้นที่ใบหน้า“สกุลชวีของเราไม่มีทางรอดแล้ว”นางมองไปทางชวีเฟิง“คิดว่าตอนที่เจ้าเพิ่งเข้ามาก็เห็นแล้ว ข้างนอกล้วนเป็นคนของสกุลวู ฮองเฮาอยากให้พวกเราตาย สกุลวูก็อยากให้พวกเราตาย พวกเราไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว”ในแววตาของนางเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง ราวกับว่าเคยผ่านความเป็นความตายมาแล้วชวีเฟิงนึกถึงอะไรบางอย่างกะทันหัน“พี่ชวีหลิงล่ะ?”เขาเป็นคู่หมั้นของพี่หญิง เหตุใดจึงไม่เห็นเขาปรากฏตัว และพี่หญิงก็ไม่ได้พูดถึงเขาเลยจู่ๆ เขาก็มีลางสังหรณ์ที่ไม่ดี“พี่หญิง พี่ชวีหลิงล่ะ?”จนกระทั่งเวลานี้เอง ในที่สุดร่างกายของชวีอวี้ก็สั่นอย่างไม่สามารถควบคุม นางปิดหน้า หยดน้ำตาไหลออกมาจากระหว่างนิ้ว “ตายแล้ว เขาตายแล้ว”“อะไรนะ!”ชวีเฟิงทรุดนั่งลงบนเก้าอี้ จิตใจได้รับการกระทบกระเทือนอย่างรุนแรง ถึงว่าชวีอวี้จะแต่งงานกับวูเมิ่ง ชวีหลิงไม่เคยปรากฏตัวเลย“วูเมิ่งฆ่าเขาหรือ?”ชวีเฟิง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1663
กู้หว่านเยว่ยกกระเบื้องแผ่นหนึ่งขึ้น แล้วมองเข้าไปในห้อง“เป็นอย่างไรบ้าง?” ชวีเฟิงกล่าวถาม“ในห้องมีแค่คุณหนูใหญ่สกุลชวีคนเดียว ไม่เห็นพ่อแม่เจ้า”หลังจากกู้หว่านเยว่สำรวจดูอย่างละเอียด สายตาไปตกที่ใบหน้าชวีอวี้ หน้าตางดงาม มีเสน่ห์แบบคนต่างแดน นางเป็นหญิงงามจริงๆ ด้วย ไม่แปลกใจเลยที่วูเมิ่งยอมทำทุกอย่างเพื่อแต่งงานกับนางเดี๋ยวก่อน กู้หว่านเยว่เห็นชวีอวี้ล้วงมีดสั้นออกจากแขนเสื้อกะทันหัน“เหมือนว่าพี่หญิงเจ้าจะฆ่าตัวตาย”“อะไรนะ!”ชวีเฟิงไม่สามารถสงบสติอารมณ์แล้ว กระโดดลงจากคานโดยตรง แล้วปีนเข้าไปในห้องผ่านหน้าต่างที่อยู่ด้านหลังการเคลื่อนไหวนี้ทำให้ยามในเรือนรู้ตัวทันที“ใคร?”มียามสองคนมาตรวจดู และเจอเข้ากับกู้หว่านเยว่ที่ตามหลังมาพอดี“โทษที”พลันกู้หว่านเยว่ยกมือขว้างผงพิษออกไป ทำให้ยามสองคนนี้หมดสติโดยตรง“พี่หญิง ท่านกำลังทำอะไร?” ชวีเฟิงมาถึงตรงหน้าชวีอวี้แล้ว เขาแย่งมีดสั้นมาด้วยมือเปล่าโดยไม่สนใจความคม“เจ้า?”ชวีอวี้ตกใจ เนื่องจากชวีเฟิงในเวลานี้กำลังปลอมตัว ดังนั้นชั่วขณะนางจึงจำไม่ได้กระทั่งได้ยินเสียงที่คุ้นเคย ในที่สุดก็รู้แล้วว่าคนตรงหน้าก็คือชวีเฟิงน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1662
“ท่านพ่อกับท่านแม่ล่ะ พวกเขาถูกปล่อยออกมาแล้วหรือ?”“ยังเจ้าค่ะ ทางสกุลวูบอกว่ารอท่านแต่งเข้าไปแล้ว พวกเขาจึงจะปล่อยนายท่านกับฮูหยินออกมา”คนรับใช้พูดพลางกำหมัดแน่นเพื่อบีบให้คุณหนูใหญ่แต่งงานกับคุณชายใหญ่สกุลวู พวกเขาถึงกับจับนายท่านกับฮูหยินไป“วันนี้เป็นวันมงคลของข้า แต่พวกเขายังขังพ่อแม่ของข้าไว้ในคุก และยังไม่ให้พวกเขามาร่วมงานแต่งของข้า นี่มันงานแต่งแบบไหนกัน”รอยยิ้มเย้ยหยันปรากฏที่มุมปากชวีอวี้“คุณหนูใหญ่…”“พอแล้ว เจ้าไม่ต้องพูดแล้ว ออกไปก่อนเถอะ ข้าอยากอยู่ที่นี่เงียบๆ สักพัก”ชวีอวี้หลับตา ท่าทางดูอ่อนล้ามาก ราวกับไม่อยากเอ่ยปากพูดอีกแม้แต่คำเดียวคนรับใช้มองนางอย่างระมัดระวังแวบหนึ่ง รู้เช่นกันว่าตอนนี้นางไม่สบายใจ ไม่อยากพูดอะไรมากอีก กลัวว่าสภาพจิตใจของชวีอวี้จะยิ่งหดหู่ด้วยเหตุนี้จึงหมุนกายเดินออกไป และปิดประตูห้องอย่างเชื่อฟัง“ที่นี่หรือ?”นอกประตูของสกุลชวีในเวลานี้ กู้หว่านเยว่มองดูคฤหาสน์ที่แขวนผ้าสีแดงและโคมไฟสีแดงเต็มไปหมด มีความสงสัยปรากฏขึ้นในแววตา“ใช่ ที่นี่แหละ”ชวีเฟิงกำหมัดแน่น สีหน้ายิ่งดูน่าเกลียดหลังจากเข้าเมือง ระหว่างทางก็ได้ยินผู้คน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1661
ชวีเฟิงหัวเราะเยาะ “สกุลวูเชี่ยวชาญแมงป่องพิษ เพราะช่วยฮองเฮาเพาะเลี้ยงราชาแมงป่องพิษ ดังนั้นเฮาฮองจึงให้ความสำคัญมากเดิมทีตระกูลของพวกเขารั้งท้ายสุดในห้าตระกูลใหญ่ แต่ตอนนี้สกุลชวีของเราเข้ามาแทนที่ ได้กระโดดขึ้นไปเป็นผู้นำห้าตระกูลใหญ่และสาเหตุที่ฮองเฮาจะเล่นงานสกุลชวีของเรา ก็เป็นเพราะสกุลวู”ที่แท้คุณหนูใหญ่สกุลชวีที่วูเมิ่งคุณชายใหญ่สกุลวูชอบก็คือชวีอวี้พี่สาวแท้ๆ ของชวีเฟิงแต่ชวีอวี้มีคนในใจนานแล้ว ซึ่งเป็นคนในตระกูลสกุลชวีก็ให้ทั้งสองหมั้นหมายกันนานแล้ว ย่อมไม่มีทางตอบตกลงวูเมิ่ง“วูเมิ่งคนนี้มักจะวนเวียนอยู่ในบ่อนพนันหรือซ่องโสเภณี เขาก็เป็นหนึ่งในสมาชิกของห้องปรุงพิษ จิตใจอำมหิตไร้ความปรานี เชี่ยวชาญการใช้ยาพิษ เพื่อบรรลุเป้าหมายไม่เลือกวิธีการ ครั้งหนึ่งเคยมีคนจากหมู่บ้านหนึ่งล่วงเกินเขา เขาถึงกับวางยาพิษฆ่าคนทั้งหมู่บ้าน หลังจากเกิดเรื่องก็สั่งให้คนปิดเรื่องนี้เพียงแต่ตอนนั้นสกุลชวีของเราพอจะมีอิทธิพลอยู่บ้าง ดังนั้นจึงรู้เรื่องนี้อย่างลับๆคนต่ำช้าที่จิตใจอำมหิตและเห็นชีวิตของคนเป็นผักปลาอย่างเขา อย่าว่าแต่พี่หญิงไม่ชอบเขาเลย สกุลชวีของเราก็ไม่มีทางให้พี่หญิงแต
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1660
กู้หว่านเยว่พยักหน้า เดิมทีนางเองก็ไม่ได้คิดจะอยู่ในเมืองเล็ก ๆ แห่งนี้อยู่แล้ว แค่อยากเข้าไปพักผ่อน แวะกินอาหารเช้าแล้วค่อยเดินทางต่อก็เท่านั้น ภารกิจก็ต้องทำ ข้าวก็ต้องกิน“ไป เราเข้าไปดูก่อนเถอะ”กู้หว่านเยว่ขี่ม้ามาถึงหน้าประตูเมือง จากนั้นก็มองพิจารณาชื่อของเมืองแห่งนี้“เมืองโยวหุน”นางกระตุกมุมปาก ชื่อของเมืองนี้ฟังดูแปลกยิ่งนัก หากไม่รู้คงคิดว่าเป็นเมืองผีในระหว่างนั้นขนตามตัวก็พากันลุกซู กู้หว่านเยว่กลงจากหลังม้า และเดินเข้าไปในเมืองโยวหุนผู้คนที่สัญจรในเมืองแห่งนี้มีจำนวนมากนางในตอนนี้แต่งตัวเป็นคนหนานเจียงแล้ว ดังนั้นจึงไม่ได้ดึงดูดสายตาของใครทั้งสองคนเดินมานั่งอยู่หน้าแผงลอยแห่งหนึ่งรอบตัวของพวกนางมีคนหนานเจียงที่กำลังกินอาหารกันอยู่ไม่น้อย กินไปพลางพูดคุยไปพลาง กู้หว่านเยว่ตั้งใจฟังอยู่ครู่หนึ่งพบว่าไม่มีใครสนใจสงครามระหว่างต้าฉีกับหนานเจียงเลยสักคนชวีเฟิงกล่าวอธิบายเสียงต่ำ “หนานเจียงไม่มีสงครามมาหลายร้อยปีแล้ว และไม่เคยมีศัตรูจากข้างนอกเข้ามายุ่งย่าม ดังนั้นชาวบ้านจึงไร้ความรู้สึกกันนานแล้ว คิดว่าสงครามไม่มีทางมาถึงหนานเจียงได้อย่างแน่นอน ที่นี่จะต้องเป
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1659
นางอยากรู้ว่าราชินีหนานเจียงผู้นี้กำลังจะทำอะไรลับหลังนางกันแน่ ตั้งใจจะใช้ห้องปรุงพิษแห่งนั้นทำสิ่งที่น่าประหลาดใจอะไรอยู่กันแน่พิษ หากใช้มันจริง ๆ ความรุนแรงก็ไม่ต่างกับดินปืนเลยเวลานี้เกาเจี้ยนเพิ่งได้เข้าใจ “ท่านจะปลอมตัวเป็นหนึ่งในคนชุดดำเหล่านั้นอย่างนั้นหรือ?”“ถูกต้อง”กู้หว่านเยว่พยักหน้า นางทำหน้ากากหนังคนเอาไว้เรียบร้อยแล้ว“ในเมื่อเจ้าและอวิ๋นมู่ร่วมมือกันแล้ว ต่อไปข้าคงฝากฝังเจ้าได้อย่างวางใจ ข้าขอเก็บของสักครู่แล้วจะออกเดินทางทันที”กู้หว่านเยว่ดูรีบร้อนมากเรื่องนี้จะช้าไม่ได้“ขอรับ”เกาเจี้ยนคงพูดอะไรไม่ได้ ถึงอย่างไรก็ผิดหวังความไว้วางใจของพระมเหสีไปแล้ว แต่นางก็ยังยกกองกำลังแนวหน้าให้เขาดูแลทั้งหมด!กู้หว่านเยว่คว้าป้ายอาญาสิทธิ์ของหกคนนั้น ก่อนจะควบม้ามุ่งหน้าไปกับทิศทางของหนานเจียงพร้อมกับชวีเฟิง“หวังว่าหว่านเยว่จะกลับมาอย่างปลอดภัย”อวิ๋นมู่มองไปยังทิศทางที่กู้หว่านเยว่จากไป แววตาเป็นห่วงยังคงจ้องมองอย่างนั้นอยู่เนิ่นนานเกาเจี้ยนจึงเอ่ยอย่างตรงไปตรงมาว่า “ถ้าเป็นห่วง เมื่อครู่ใยไม่โน้มน้าวกับข้าเล่า เป็นห่วงตอนนี้จะได้อะไรขึ้นมา”อวิ๋นมู่คลี่ยิ้ม
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1658
“แบบนี้ไม่ได้นะขอรับ พระมเหสี การเดินทางครั้งนี้อันตรายมาก ก่อนจะออกเดินทาง ข้าสัญญาต่อฝ่าบาทว่าจะต้องปกป้องท่านอย่างดีที่สุดหากเขารู้ว่าข้าให้ท่านเดินทางไปหนานเจียงเพียงลำพัง เขาจะไม่ตัดหัวของข้าเลยหรือ?”เกาเจี้ยนร้อนใจมาก เหตุใดกู้หว่านเยว่ถึงได้มีความคิดที่เหลวไหลและกล้าหาญถึงเพียงนี้ เขายังไม่อยากตายกู้หว่านเยว่ยกมือเท้าคางพลางคลี่ยิ้ม“ไม่ได้จะไปเพียงลำพังเสียหน่อย นี่ ข้าให้ชวีเฟิงไปกับข้าด้วย”“เขา?” เขาเนี่ยนะ?เกาเจี้ยนส่ายหน้าทันที“พระมเหสี ได้โปรดท่านคิดทบทวนดี ๆ เถิด”ทว่าแม้แต่ซูจิ่งสิงก็ยังโน้มน้าวกู้หว่านเยว่ไม่ได้ นับประสาอะไรกับเกาเจี้ยน“เรื่องนี้ว่าไปตามนี้ก่อนแล้วกัน กว่าฟ้าจะสว่างยังเหลือเวลาอีกหนึ่งชั่วยาม ข้าง่วงแล้ว ขอพักสักหน่อย เจ้าออกไปจุดพลุส่งสัญญาณเถอะ รอให้คนของอวิ๋นมู่มาถึงแล้วค่อยมาปลุกข้า”เมื่อกู้หว่านเยว่กล่าวจบ ก็เข้าไปในกระโจมที่อยู่ถัดไปอื้อ ไม่ใช่ว่านางอยากเปลี่ยนกระโจมหรอก ความจริงคือกลิ่นเท้าในกระโจมของเกาเจี้ยนแรงเกินไปต่างหาก!พรุ่งนี้ต้องหาผงดับกลิ่นเท้ามาให้เขาสักห่อ รักษากลิ่นเท้าของเขาให้หาย“พระมเหสี!”เกาเจี้ยนไล่ตามม
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1657
มิน่าล่ะในระหว่างการสอบสวนเมื่อครู่ นางมองเล่ห์เหลี่ยมที่พวกเขาพยายามจะใช้พิษไม่ต่ำกว่าห้าครั้งนั้นได้อย่างทะลุปรุโปร่ง ภายใต้ความจนปัญญานางทำได้แค่กดจุดทั่วร่างกายของคนเหล่านี้ไว้ เหลือเพียงปากของพวกเขาที่ยังสามารถพูดได้“ชวีเฟิง เจ้าสมควรตาย”เมื่อคนชุดดำเห็นชวีเฟิงขายความลับของหนานเจียงจนหมดเกลี้ยง ดวงตาก็พลันเบิกกว้างอย่างโกรธเคือง และสบถเป็นภาษาถิ่น“หุบปาก”ครั้นกู้หว่านเยว่ได้ยินเสียงโวยวาย ก็ขว้างเข็มเล่มหนึ่งออกไปปักลิ้นของคนผู้นั้นอย่างหมดความอดทน“อ๊าก!”เขาส่งเสียงร้องอย่างน่าเวทนาออกมาคนชุดดำคนอื่นเห็นเหตุการณ์นี้ก็ทยอยกันตัวสั่นงันงก รีบปิดปากทันที“เอาละ ตอนนี้เจ้าพูดต่อได้แล้ว” กู้หว่านเยว่หันไปมองชวีเฟิงชวีเฟิงตัวสั่นงันงกนางมารยังไงก็คือนางมารอยู่วันยังค่ำ น่ากลัวเหมือนกับในความทรงจำจริง ๆเขากลืนน้ำลายอึกใหญ่“ว่ากันว่า ในห้องปรุงพิษมีคนอยู่มากกว่าสามสิบคน ทุกคนอาศัยลวดลายบนแขนมาระบุสถานะ”กู้หว่านเยว่โบกมือไปมาเกาเจี้ยนตั้งสติแล้วรีบเดินขึ้นหน้า ถกแขนเสื้อของคนชุดดำทั้งหกคนขึ้น เผยให้เห็นแขนข้างภายใต้ร่มผ้าเป็นอย่างที่คิดไว้จริง ๆ บนแขนของคนชุด
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1656
“ข้าไม่รู้ว่าพวกเขาอยากฆ่าพวกเจ้า ก็แค่บังเอิญโดนข้าจับได้เสียก่อน”“พระมเหสี ข้าเอง”เกาเจี้ยนจะกล้าให้กู้หว่านเยว่ลงมือเองได้อย่างไร เขารีบรุดหน้าเข้าไปคว้าเชือกป่านจากมือของนาง แล้วจับคนชุดดำทั้งห้าคนลากไปมัดเอาไว้ด้วยกัน“จริงสิ ใต้ต้นไม้ใหญ่ฝั่งตะวันออกเฉียงใต้ยังมีคนชุดดำที่โดนข้าฟาดสลบอีกหนึ่งคน เจ้าส่งคนไปลากเขามามัดไว้ด้วยกันเถอะ”จะปล่อยให้คนชุดดำมีโอกาสรอดกลับไปรายงานเจ้านายของมันแม้แต่คนเดียวไม่ได้“พระมเหสีโปรดวางใจ ข้าจะไปเดี๋ยวนี้”เกาเจี้ยนรีบพุ่งตัวออกจากค่าย ทันทีที่ออกไป จู่ ๆ หนังตาก็กระตุกมิน่าล่ะกู้หว่านเยว่จึงสัมผัสได้ถึงความไม่ชอบมาพากลทหารลาดตระเวนนอกค่ายแห่งนี้พากันล้มลงไปบนพื้นและหลับไปเสียงกรนของทุกคนดังสนั่น และมีน้ำลายไหลยืดจากมุมปาก ทหารลาดตระเวนปกติที่ไหนจะเป็นเช่นนี้? “รีบลุกขึ้นได้แล้ว นอนอะไรกันนักหนา หลับสบายกันขนาดนี้จนไม่รู้ว่าค่ายของตัวเองถูกทำลายไปแล้ว”เกาเจี้ยนเดินขึ้นหน้า ยกเท้าเตะทหารสองนายตรงหน้า“ท่านแม่ทัพ เกิดอะไรขึ้น?”“ข้าหลับได้อย่างไร?”ทหารสองคนมีสีหน้างัวเงีย รีบคุกเข่าขอความเมตตาจากเกาเจี้ยน“ท่านแม่ทัพได้โปรดไว้
