บทที่ 1798

“ยิ่งไปกว่านั้น เท่าที่ข้าน้อยทราบ องค์ชายของแคว้นโยวหลานมีเพียงสองพระองค์เท่านั้น องค์หนึ่งคือเป่ยหมิงโยวหลาน ส่วนอีกพระองค์หนึ่งอายุยังไม่ถึงสิบขวบพ่ะย่ะค่ะ”

แน่นอนว่าเป่ยหมิงโยวหลานย่อมเป็นไปไม่ได้ที่จะมาหาข่าหลิน และเมื่อฟังจากคำบรรยายขององค์หญิงน้อย เด็กน้อยที่อายุยังไม่ถึงสิบขวบคนนั้น ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะมาหาข่าหลินเช่นกัน

“ในยามนี้ ผู้ที่พอจะมีกำลังสามารถต่อกรกับตงโจวของเราได้ ก็มีเพียงแคว้นเซียนหลิงและแคว้นโยวหลานเท่านั้น

เมื่อตัดแคว้นโยวหลานออกไปแล้ว เช่นนั้นก็จะเหลือแค่แคว้นเซียนหลิง ซึ่งแคว้นนั้นมีองค์ชายอยู่หลายพระองค์เลยทีเดียว”

ชิงเยี่ยนครุ่นคิดต่อไป “แต่ผู้ที่สามารถใช้รูปโฉมและเสน่ห์ยั่วยวนผู้คนได้นั้น มีเพียงหนานฉีซึ่งเป็นองค์ชายสามของพวกเขา”

กู้หว่านเยว่มองชิงเยี่ยนด้วยแววตาชื่นชม “เด็กดี เจ้ารู้เรื่องพวกนี้ไม่น้อยเลย”

ชิงเยี่ยนยิ้มอย่างเขินอาย เวลาที่เขาเบื่อ ๆ เขาชอบศึกษาเรื่องราวเหล่านี้

“ไม่ว่าคนผู้นั้นจะเป็นใครก็ตาม เมื่อองค์หญิงข่าหลินสิ้นชีพแล้ว ตอนนี้จึงเป็นโอกาสอันดีที่พวกเราจะเข้าบุกเมือง ข้าจะสั่งการเดี๋ยวนี้”

ชิงเยี่ยนคารวะครั้งหนึ่ง แล้วรีบออกไปสั่ง