Share

บทที่ 1858

Author: ฮวาฮวาตีลังกาแปล
“กลับไปเถิด นำจดหมายของข้าส่งให้พี่ใหญ่ด้วย”

กู้หว่านเยว่เอื้อมมือไปลูบหัวนกพิราบทองคำที่ขนนุ่มฟู นกพิราบทองคำก็ออดอ้อนถูไถฝ่ามือของกู้หว่านเยว่ จากนั้นก็กระพือปีกบินจากไป

หลังจากเขียนจดหมายเสร็จ กู้หว่านเยว่ก็รีบกลับเข้าไปในมิติอีกครั้ง เสด็จพ่อและเสด็จแม่ของนางตอนนี้ยังคงหมดสติอยู่ พิษในร่างกายของพวกท่านแม้จะไม่ถึงตาย แต่หากปล่อยให้พิษตกค้างอยู่ในร่างกายนานเกินไป ก็ไม่เป็นผลดีต่อร่างกายเช่นกัน

ดังนั้น กู้หว่านเยว่จึงตัดสินใจที่จะถอนพิษในร่างกายของทั้งสองคนก่อน

การจะถอนพิษนี้ไม่ใช่เรื่องยาก ในมิติก็มีสมุนไพรอยู่ไม่น้อย

กู้หว่านเยว่เขียนตำรับยาออกมาก่อน จากนั้นก็ไปเก็บสมุนไพรในแปลงสมุนไพรจนครบ หลังจากที่ปรุงยาถอนพิษเสร็จ ก็นำยาที่ต้มเสร็จแล้วไปป้อนให้ทั้งสองคน

จากนั้นก็หยิบเข็มเงินออกมาฝังเข็มให้ทั้งสองคนอีกด้วย

“เสด็จพ่อกับเสด็จแม่ใกล้จะฟื้นแล้ว การให้อยู่ในมิติต่อไปไม่ใช่วิธีที่ดี ต้องหาสถานที่ที่เหมาะสมจัดเตรียมไว้ให้พวกท่าน”

กู้หว่านเยว่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็เปิดเครื่องติดตาม ระบุตำแหน่งของหมอเทวดาเผย

บังเอิญว่า หมอเทวดาเผยตอนนี้ก็อยู่ใกล้ ๆ กับเมืองจินหลินพอดี

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Pinakabagong kabanata

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1860

    หมอเทวดาเผยดึงกู้หว่านเยว่ มาที่ด้านหลังห้องนั้นอีกครั้งอย่างเงียบ ๆ ทั้งสองคนเปิดหน้าต่างมองเข้าไปด้านในเห็นเพียงในห้องจุดเทียนไขไว้ บนเตียงมีเด็กชายอายุราวเจ็ดแปดขวบนั่งอยู่เด็กชายผู้นั้นหน้าตาน่ารักน่าเอ็นดูมาก ริมฝีปากแดงฟันขาว ไม่เหมือนเด็กบ้านนอกเลยแม้แต่น้อย“ท่านแม่”เมื่อเห็นหญิงสาวเดินเข้ามา หลี่ตั๋วก็ร้องเรียก“เสี่ยวหนิวเด็กดี แม่ต้มยามาให้เจ้าแล้ว ดื่มยานี้ลงไปเสีย เดี๋ยวพวกเราจะได้นอนกัน” นางหวังมองด้วยแววตาอ่อนโยน น้ำเสียงก็ยิ้มแย้ม แตกต่างจากน้ำเสียงหดหู่ในครัวเมื่อครู่อย่างสิ้นเชิงคงเป็นเพราะไม่อยากแสดงสีหน้าเศร้าสร้อยต่อหน้าลูก กลัวทำให้ลูกรู้สึกไม่สบายใจหลี่ตั๋วรับชามยามา แล้วเงียบไปครู่หนึ่ง“ท่านแม่ ตั้งแต่พรุ่งนี้ไม่ต้องดื่มยาแล้วนะขอรับ”“ข้าได้ยินที่ท่านหมอเทวดาพูดหมดแล้ว”“เขาบอกว่าขาของข้ารักษายากมาก ต่อให้ดื่มยามากแค่ไหน ก็คงไม่มีประโยชน์”ถึงอย่างไรก็ยังเป็นเด็ก พอพูดถึงตรงนี้ ขอบตาของหลี่ตั๋วก็แดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก ๆ เขากล่าวต่อ “ที่บ้านเสียเงินไปกับขาของข้าเยอะแล้ว ข้าไม่อยากให้ที่บ้านต้องหมดตัว ยานี้ดื่มหมดวันนี้แล้ว พรุ่งนี้ก็หยุดเ

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1859

    กู้หว่านเยว่ไม่ใช่คนที่จะทำร้ายผู้บริสุทธิ์ ย่อมไม่ลงมือกับชาวนาหมอเทวดาเผยถอนหายใจอย่างโล่งอก “เช่นนี้ก็ดีแล้ว ข้ามีบุญคุณกับชาวนาบ้านนี้ พวกเขาเป็นคนซื่อสัตย์สุจริต จะไม่เปิดเผยร่องรอยของเราแน่นอน”กู้หว่านเยว่พยักหน้า “มิน่าเล่าตาเฒ่าเจ้าเล่ห์อย่างท่านถึงกล้ามาพักที่นี่”ทั้งสองคนจัดแจงให้ฮ่องเต้และฮองเฮาแห่งแคว้นตงโจวเข้าไปอยู่ในห้อง จากนั้นกู้หว่านเยว่ก็หยิบเข็มเงินเล่มหนึ่งออกมา ปลุกให้ครอบครัวชาวนาตื่นขึ้น“ท่าน...ท่านเป็นใคร?”นางหวัง ลูกสะใภ้ตกใจจนเกือบจะเป็นลมครอบครัวชาวนามองกู้หว่านเยว่อย่างระแวดระวังหมอเทวดาเผยรีบออกมาอธิบาย “ผู้เฒ่าหลี่ อย่าตกใจไป นี่คือสหายของข้าเอง”ที่แท้ครอบครัวนี้สกุลหลี่ เมื่อสิบกว่าปีก่อน นายพรานสกุลหลี่ผู้นี้ออกไปล่าสัตว์ แล้วถูกงูพิษกัดจนบาดเจ็บนั่นเป็นงูพิษหายาก หมอในละแวกนั้นต่างก็จนปัญญาบังเอิญว่าหมอเทวดาเผยเดินทางผ่านมาแถวนี้พอดี จึงได้ช่วยถอนพิษงูให้ผู้เฒ่าหลี่ รักษาชีวิตของเขาไว้ได้ตั้งแต่นั้นมา ครอบครัวของผู้เฒ่าหลี่ก็ถือว่าหมอเทวดาเผยเป็นผู้มีพระคุณช่วยชีวิต ชาวบ้านชนบทล้วนเป็นคนจิตใจซื่อตรงไม่ได้มีเล่ห์เหลี่ยมอะไรมากมายเ

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1858

    “กลับไปเถิด นำจดหมายของข้าส่งให้พี่ใหญ่ด้วย”กู้หว่านเยว่เอื้อมมือไปลูบหัวนกพิราบทองคำที่ขนนุ่มฟู นกพิราบทองคำก็ออดอ้อนถูไถฝ่ามือของกู้หว่านเยว่ จากนั้นก็กระพือปีกบินจากไปหลังจากเขียนจดหมายเสร็จ กู้หว่านเยว่ก็รีบกลับเข้าไปในมิติอีกครั้ง เสด็จพ่อและเสด็จแม่ของนางตอนนี้ยังคงหมดสติอยู่ พิษในร่างกายของพวกท่านแม้จะไม่ถึงตาย แต่หากปล่อยให้พิษตกค้างอยู่ในร่างกายนานเกินไป ก็ไม่เป็นผลดีต่อร่างกายเช่นกันดังนั้น กู้หว่านเยว่จึงตัดสินใจที่จะถอนพิษในร่างกายของทั้งสองคนก่อนการจะถอนพิษนี้ไม่ใช่เรื่องยาก ในมิติก็มีสมุนไพรอยู่ไม่น้อยกู้หว่านเยว่เขียนตำรับยาออกมาก่อน จากนั้นก็ไปเก็บสมุนไพรในแปลงสมุนไพรจนครบ หลังจากที่ปรุงยาถอนพิษเสร็จ ก็นำยาที่ต้มเสร็จแล้วไปป้อนให้ทั้งสองคนจากนั้นก็หยิบเข็มเงินออกมาฝังเข็มให้ทั้งสองคนอีกด้วย“เสด็จพ่อกับเสด็จแม่ใกล้จะฟื้นแล้ว การให้อยู่ในมิติต่อไปไม่ใช่วิธีที่ดี ต้องหาสถานที่ที่เหมาะสมจัดเตรียมไว้ให้พวกท่าน”กู้หว่านเยว่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็เปิดเครื่องติดตาม ระบุตำแหน่งของหมอเทวดาเผยบังเอิญว่า หมอเทวดาเผยตอนนี้ก็อยู่ใกล้ ๆ กับเมืองจินหลินพอดี“

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1857

    พิษชนิดนี้สำหรับกู้หว่านเยว่แล้ว การจะถอนพิษนั้น ง่ายเหมือนปอกกล้วยเข้าปาก“นายหญิง ด้านนอกมีเสียงฝีเท้าขอรับ”เสียงของระบบดังขึ้นกะทันหัน สายตาของกู้หว่านเยว่เคร่งขรึม จากนั้นก็โบกมือเล็ก ๆ ครั้งหนึ่ง นำทั้งสองคนเข้าไปในมิติ จากนั้นนางก็หายตัวแวบเข้าไปในมิติเช่นกันวินาทีต่อมา ประตูก็ถูกเปิดออก“ฝ่าบาทมีรับสั่ง ให้นำตัวฮ่องเต้และฮองเฮาแห่งแคว้นตงโจวส่งไปยังหุบเขาน้ำแข็งอีกครั้ง”“แล้วทางองค์ชายใหญ่จะว่าอย่างไร? คนพวกนี้องค์ชายทรงเป็นผู้พาออกมาเองนะ”“ตอนนี้องค์ชายโยวหลานถูกกักบริเวณแล้ว ตัวเองยังเอาไม่รอดเลย พวกเรายังจะต้องไปรายงานอะไรกับเขาอีก? ทำตามรับสั่งของฝ่าบาทโดยตรงก็พอแล้ว”เสียงของคนผู้นั้นพลันหยุดชะงักลง มองเข้าไปในห้องด้วยความตกตะลึง“คนล่ะ? คนหายไปไหนแล้ว?”องครักษ์ทั้งสองรีบวิ่งเข้ามา ค้นหาทั่วห้องอยู่รอบหนึ่ง ในที่สุดก็ค้นพบด้วยความสิ้นหวัง ภายในห้องไม่มีร่องรอยใด ๆ เหลืออยู่เลย“แย่แล้ว ฮ่องเต้กับฮองเฮาแห่งแคว้นตงโจวหายตัวไปแล้ว!”“รีบไปล้อมโรงเตี๊ยมทั้งหมดไว้ แม้แต่แมลงวันตัวเดียวก็อย่าให้บินออกไปได้”องครักษ์ทั้งสองรีบวิ่งออกไป พวกเขาก้าวเท้าออกไปได้ไม่ทั

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1856

    ตัดสินใจว่าจะไม่เข้าไปปะทะทางกายกับกู้หว่านเยว่อีก“ถึงแม้ตอนนี้ข้าจะถูกกักขังอยู่ที่นี่ แต่ข้าก็ยังคงเป็นองค์ชายใหญ่แห่งแคว้นโยวหลาน ท่านเป็นคนของแคว้นตงโจว ข้ากับท่านมีหนทางที่แตกต่างกัน ไม่สามารถร่วมมือกันได้ ย่อมเป็นศัตรูกันตลอดไป” เป่ยหมิงโยวหลานกล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่นและชอบธรรมกู้หว่านเยว่ยิ้มอย่างมีเลศนัย นั่งลงบนเก้าอี้ แล้วรินชาให้ตัวเองถ้วยหนึ่ง จากนั้นเล่นถ้วยชาในมือด้วยรอยยิ้ม“องค์ชายโยวหลานเป็นคนฉลาดจริง ๆ เพียงแต่มักจะยึดติดกับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ตอนนี้ท่านเองยังเอาตัวไม่รอด เสด็จแม่ของท่าน เหล่าน้องชาย และญาติพี่น้องของท่านก็ยังไม่รู้ว่าเป็นตายร้ายดีอย่างไร ท่านยังมีกะจิตกะใจมาพูดเรื่องความถูกต้องชอบธรรมของแคว้นอยู่ที่นี่อีกหรือ?”“ไม่มีมิตรแท้ และก็ไม่มีศัตรูถาวร”“ประโยคนี้ขอมอบให้องค์ชายโยวหลาน”กู้หว่านเยว่หยิบพลุสัญญาณออกมาจากอก แล้ววางลงบนโต๊ะ“ข้าไปก่อนนะ หากวันหน้าองค์ชายเปลี่ยนใจ เพียงแค่จุดพลุสัญญาณนี้ออกไป ข้าก็จะมาหา”เป่ยหมิงโยวหลานเห็นนางลุกขึ้น สีหน้าก็พลันเคร่งขรึม “ท่านจะไปไหน?”“ข้าจะไปที่ไหน ดูเหมือนจะไม่เกี่ยวข้องกับองค์ชายโยวหลาน”“ที่น

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1855

    ไม่แปลกใจเลยที่เป่ยหมิงโยวหลานจะรู้สึกผิดหวังรุนแรงถึงเพียงนี้ตั้งแต่เขายังเด็ก เสด็จพ่อหรือก็คือเป่ยหมิงเต๋อเซิ่งทรงโปรดปรานเสด็จแม่อย่างยิ่ง ไม่สิ บางทีอาจจะเป็นความรักใคร่ชื่นชมเสียมากกว่า ดอกหลานฮวาทั่วทั้งเมืองหลวงนั่นคือหลักฐาน“เมืองหลานฮวา เพียงเพราะเสด็จแม่ทรงโปรดปรานดอกหลานฮวามาก เสด็จพ่อจึงปลูกดอกหลานฮวาไว้เต็มเมืองหลวง ทั้งยังเปลี่ยนชื่อเมืองหลวงเป็นเมืองอวี้หลาน”แววตาของเป่ยหมิงโยวหลานเต็มไปด้วยความเจ็บปวด“ข้าเป็นโอรสองค์แรกของเสด็จพ่อและเสด็จแม่ ตั้งแต่เกิดมา ก็แบกรับความคาดหวังทั้งหมดของเสด็จพ่อ เขาตั้งชื่อข้าว่าโยวหลาน และพระราชทานชื่อแคว้นให้ข้า เสด็จพ่อเคยตรัสว่า เพราะข้าเป็นโอรสของเสด็จแม่ เขารักเสด็จแม่มาก จึงรักข้าด้วย ดังนั้น เลยฝากความหวังอันยิ่งใหญ่ไว้กับข้า”กู้หว่านเยว่ตั้งใจฟังอย่างเงียบ ๆ และมีมารยาทพอที่จะไม่พูดขัดจังหวะเป่ยหมิงโยวหลานพลันมองไปยังเขา แววตาเปลี่ยนเป็นเย้ยหยัน “ความปรารถนาในวัยเด็กของข้า คือการช่วยเหลือเสด็จพ่ออย่างเต็มที่ ช่วยให้แคว้นโยวหลานกลายเป็นแคว้นที่แข็งแกร่งที่สุดในที่ราบแห่งความโกลาหล หรือแม้กระทั่งรวมที่ราบแห่งความโกลาหลใ

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status