เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1951
บทล่าสุด
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1952
“อะไรนะ?” ลั่วหรงเผยสีหน้าตกตะลึง เกิดลางสังหรณ์บางอย่าง แหงนหน้ามองไปมองเห็นเงาร่างในชุดสีฟ้า โรยลงมาจากบนต้นไม้สู่พื้นดินต่อหน้าทั้งสองคน กู้หว่านเยว่ผลิยิ้มกว้าง “พี่ใหญ่ลั่วหรง ไม่ได้พบกันนาน”ลั่วหรงตกตะลึงระคนดีใจ“นี่ องค์หญิงน้อย เหตุใดเป็นท่าน เหตุใดท่านมาที่แคว้นเซียนหลิงได้เล่า หนำซ้ำยังเข้ามาในภูเขาน้ำแข็งของป่าลึกแห่งนี้อีกด้วย”ลั่วหรงตกตะลึงพรึงเพริด ในขณะเดียวกันรู้สึกดีใจเต็มเปี่ยมภายในที่ราบแห่งความโกลาหล พวกเขากลุ่มทหารรับจ้างเดินทางขึ้นเหนือจรดใต้ ล้วนไม่เคยปักหลักอยู่ที่ใดนานนัก สามารถพูดได้ว่า ชีวิตนี้โอกาสที่จะได้พบกู้หว่านเยว่น้อยเสียยิ่งกว่าน้อย ทุกครั้งได้พบหน้าล้วนยากลำบากกระนั้นหลังผ่านความดีใจไปแล้ว เขาสังเกตเห็นซูจิ่งสิงที่อยู่ข้างกายอย่างว่องไว เมื่อครู่ซูจิ่งสิงพูดอันใด? ฮูหยิน?ที่แท้เขาก็คือชายในดวงใจขององค์หญิงน้อยนี่เอง!ลั่วหรงเพ่งพิศซูจิ่งสิงเงียบๆ แวบหนึ่ง จากนั้นรับรู้ถึงความรู้สึกพ่ายแพ้อย่างลึกซึ้ง ชายเบื้องหน้ารูปโฉมหล่อเหลาดุจหยก รัศมีน่าเกรงขาม หน้าตางดงามยากจะหาผู้ใดทัดเทียม วิชายุทธที่เขาแสดงออกมาไม่ด้อยไปกว่าตนแพ้แล้ว!ภายใน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1951
สีหน้ากู้หว่านเยว่เปลี่ยนไป รีบส่ายหน้า ซูจิ่งสิงที่อยู่ข้างกายไม่ต้องเอ่ยเตือน ก็สังเกตเห็นอันตรายที่แฝงอยู่แล้วรีบอุ้มกู้หว่านเยว่หลบไปที่ฝั่งหนึ่ง ทั้งสองคนหันหน้าไป มองเห็นหมีขาวตัวหนึ่ง จู่ๆ ก็กระโดดออกจากป่าถูกปกคลุมด้วยหิมะน้ำแข็งเส้นขนสีขาวดุจหิมะสะท้อนไอเย็น แววตาคู่นั้นดุดัน จับจ้องทั้งสองคนเขม็งมุมปากยังเจือรอยโลหิตแห้งกรัง เห็นว่ากู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงเห็นมันแล้วก็รีบก้าวเท้าว่องไวออกจากป่า มุ่งหน้ามาทางพวกเขาหมีสีขาวตัวนี้ใหญ่โตหนักราวห้าถึงหกร้อยชั่ง เผชิญหน้ากับมัน น่ากลัวว่าอาจถูกมันตะปบตาย ซูจิ่งสิงรีบอุ้มกู้หว่านเยว่เหินบินไปที่ต้นไม้ทางฝั่งหนึ่ง“ปึง!”เจ้าหมีโมโหทุบต้นไม้ทีหนึ่ง ยังดีต้นไม้ต้นนี้แข็งแรงมาก ไม่อาจทุบหักได้ในทันทีทว่าทั้งสองคนยืนบนต้นไม้ก็ยังโคลงเคลงไปมา กู้หว่านเยว่บ่น “คิดไม่ถึงเลยว่าภายในป่านี้จะมีหมีตัวใหญ่เพียงนี้อยู่ เห็นรอยเลือดบนมุมปากและอุ้งมือของเจ้าหมีตัวนี้แล้ว น่าจะเพิ่งล่ามา”ซูจิ่งสิงพยักหน้า เขาเองก็มองออกแล้ว“หมีตัวนี้มีพลังสังหารไม่น้อยเลย น้องหญิง เจ้าอยู่รอข้าบนต้นไม้ก่อน ให้ข้าจัดการมันก่อนเถอะ”กู้หว่านเยว่กำลัง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1950
กู้หว่านเยว่ครุ่นคิดในใจ นางคิดว่านางน่าจะรู้แล้วว่าเหตุใดคนเหล่านี้จึงหาชิ้นส่วนแผนที่ขุมทรัพย์ไม่เจอ ชิ้นส่วนแผนที่ขุมทรัพย์สองชิ้นอยู่ในทวีปเทียนเสวียน มีเพียงชิ้นเดียวที่อยู่ในที่ราบแห่งความโกลาหล ถ้าพวกเขาหาเจอสิถึงจะแปลก“จริงสิ ครั้งที่แล้วเจ้าลูกชายตัวดีของข้าบอกว่าได้ชิ้นส่วนแผนที่ขุมทรัพย์มาจากองค์หญิงเป่ยตี้ ยังทำให้ข้าดีใจเก้อไปพักหนึ่ง” ฮ่องเต้แคว้นเซียนหลิงทรงนึกอะไรขึ้นมาได้อย่างกะทันหัน บ่นอย่างไม่สบอารมณ์ ทำให้กู้หว่านเยว่รู้สึกผิดในใจหนานฉีไม่ได้พูดจาเหลวไหล เขาได้ครอบครองชิ้นส่วนแผนที่ขุมทรัพย์ในช่วงสั้น ๆ จริง เพียงแต่ว่าไม่นานหลังจากนั้น ชิ้นส่วนแผนที่ขุมทรัพย์ชิ้นนั้นก็ตกมาอยู่ในมือของนางเสียแล้ว“ข้าเข้าใจแล้ว ท่านกลับไปก่อนเถอะ” เดิมทีกู้หว่านเยว่คิดจะให้ฮ่องเต้แคว้นเซียนหลิงช่วยตามหาว่าทางเข้าถ้ำสมบัติอยู่ที่ไหน แต่พอได้ยินเขาบอกว่าข้างในมีทรัพย์สมบัติมหาศาลเช่นนั้น นางครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก็ยังคงรู้สึกว่าตนเองไปจัดการเองน่าจะปลอดภัยกว่าหลังจากที่ฮ่องเต้แคว้นเซียนหลิงออกไปแล้ว กู้หว่านเยว่จึงได้ปรึกษากับซูจิ่งสิง ตั้งใจว่าจะไปตามหาถ้ำสมบัตินี้ด้วยกัน“พ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1949
เดิมทีกู้หว่านเยว่ตั้งใจจะกลับไปที่ตงโจวก่อน แล้วค่อยกลับมาจัดการเรื่องของแคว้นเซียนหลิง แต่ใครจะรู้ว่าทันทีที่ฮ่องเต้แห่งแคว้นเซียนหลิงทรงทราบว่านางเดินทางผ่านมา ก็รีบนำขุนนางร้อยคนออกไปต้อนรับทันที ทำให้ประชาชนในแคว้นเซียนหลิงแตกตื่นกันไปหมด“นี่ใครกัน เหตุใดถึงได้เอิกเกริกขนาดนี้?” “แม้แต่ฮ่องเต้ยังเสด็จออกไปต้อนรับด้วยพระองค์เอง เกรงว่าจะมีฐานะไม่ธรรมดา”ชายคนหนึ่งที่รู้เบื้องลึกเบื้องหลังกล่าวขึ้นอย่างช้า ๆ “คือองค์หญิงน้อยแห่งตงโจว”คนอื่น ๆ “หา ฝ่าบาททรงเสียสติไปแล้วหรือ เหตุใดถึงต้องไปต้อนรับองค์หญิงน้อยของตงโจวด้วยเล่า หากเรื่องนี้แพร่ออกไป แคว้นเซียนหลิงของเราจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?”ขณะที่ทุกคนกำลังงุนงงและวิพากษ์วิจารณ์กัน ขันทีข้างกายของฮ่องเต้ก็เดินออกมา เชิดคางขึ้นแล้วกล่าวอย่างชอบธรรม “สงบปากสงบคำเสีย พวกเจ้าพูดจาเหลวไหลอะไรกัน องค์หญิงน้อยแห่งตงโจวอะไรกัน ข้าจะบอกพวกเจ้าให้นะ นั่นคือเทพธิดาแห่งแคว้นเซียนหลิงของเรา เทพธิดาทรงกล้าหาญ จนได้เป็นเยว่อ๋องแห่งตงโจว ในอนาคตตงโจวก็คือแคว้นที่เป็นมิตรของเรา เข้าใจหรือไม่?”ทุกคน ?หนานโย่วที่อยู่ท่ามกลางฝูงชนได้แต่เกาหัวอย
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1948
กู้หว่านเยว่รู้ว่าเหยาเสวี่ยหวังดีกับนาง พวกนางแม่ลูกพลัดพรากจากกันมาหลายปี เหยาเสวี่ยจึงระมัดระวังอย่างยิ่งที่จะไม่ก้าวก่ายเรื่องของนาง และยังกังวลเรื่องความสุขของนางด้วย ดังนั้น นางจึงจับมือของเหยาเสวี่ยไว้ แล้วกล่าวอย่างใจเย็น “เสด็จแม่วางใจเถอะ เขาดีกับข้ามาก จะไม่มีวันทำให้ข้าเสียใจเด็ดขาด”นางกับซูจิ่งสิงไม่เพียงแต่เป็นสามีภรรยา แต่ยังเป็นสหายที่ร่วมเดินทาง ผ่านความเป็นความตายมาด้วยกันเหยาเสวี่ยพยักหน้า เงยหน้าขึ้นปัดปอยผมที่หลุดลุ่ยข้างหูของกู้หว่านเยว่อย่างอ่อนโยน “ถ้าเจ้ารู้ดีแก่ใจ แม่ก็วางใจแล้ว”ลูกสาวของนางเก่งกาจและโดดเด่นถึงเพียงนี้ ทำให้นางมีความสุขจริง ๆ หากซูจิ่งสิงดีกับนางไปตลอดชีวิตก็แล้วไป แต่หากเขากล้าทรยศนาง เช่นนั้นทั้งแคว้นตงโจวของพวกเขาจะไม่มีวันปล่อยเขาไปแน่ขณะที่เหยาเสวี่ยกำลังครุ่นคิด จงเอ้าที่อยู่ข้าง ๆ ก็โพล่งขึ้นมา “ข้าว่าเจ้าหนุ่มคนนี้ไม่น่าจะทรยศลูกสาวของเราหรอก”สีหน้าของเขาดูขัดเขินเล็กน้อย ราวกับไม่คุ้นชินกับการพูดเข้าข้างซูจิ่งสิงแต่สิ่งที่เขาพูดก็เป็นความจริง ระหว่างทางที่มาที่นี่เขาได้ลองสืบข่าวมาแล้ว ซูจิ่งสิงถึงกับมอบอำนาจทั้งหมดในทา
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1947
กู้หว่านเยว่ส่ายหน้า ใบหน้ายังคงแสดงความประหลาดใจ “เพียงแต่ไม่คิดว่าจะได้พบท่านพ่อท่านแม่ที่นี่ พวกท่านไม่ได้กำลังท่องเที่ยวอยู่หรือ?”จงเอ้ายิ้มพลางกล่าวอธิบาย “ก็กำลังท่องเที่ยวอยู่จริง ๆ แต่บังเอิญได้ยินข่าวของเจ้า เลยแวะมาดูเจ้าเสียหน่อย”“ใช่แล้ว เราเดินทางมาถึงทางใต้พอดี ก็ได้ยินว่าทางใต้ถูกรวมเป็นหนึ่งแล้ว และคนที่รวมทางใต้ได้ก็คือลูกสาวสุดที่รักของแม่นี่เอง พวกเราจะไม่มาดูได้อย่างไรกัน” เหยาเสวี่ยประคองใบหน้าของกู้หว่านเยว่ ใบหน้าของลูกสาว มองอย่างไรก็ดูงดงามที่แท้ทั้งสองคนก็เดินทางผ่านมาทางใต้พอดี และได้ทราบข่าวของนาง จึงได้แวะมาหานาง กู้หว่านเยว่เข้าใจแล้วทันใดนั้นจงเอ้าก็หันหน้าไป สายตาจับจ้องไปยังซูจิ่งสิงอย่างพินิจพิเคราะห์“เจ้าหนุ่ม เจ้าก็คือสามีของเยว่เอ๋อร์ของพวกเราสินะ?”สายตาของพ่อตาที่จับจ้องอย่างพินิจพิเคราะห์พุ่งตรงมาปลายคิ้วของซูจิ่งสิงกระตุกเล็กน้อย เขาประสานมือคารวะพลางเอ่ยขึ้น “คารวะท่านพ่อตาท่านแม่ยาย เดิมทีควรจะไปเยี่ยมเยียนท่านทั้งสองด้วยตนเอง การที่ต้องให้ท่านทั้งสองมาหา ถือว่าผู้น้อยเสียมารยาทแล้ว”“เสียมารยาทจริง ๆ นั่นแหละ” จงเอ้าแค่นเสียงเย็
บางทีคุณอาจจะชอบ
บุปผาร้าย ใต้เงาแค้น
ชาไทยเย็น11.4K viewsเกิดใหม่เป็นคุณหนูไร้ค่าพร้อมมิติบ้านสวน
ต้าซินซิน31.3K viewsยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง
หูเทียนเสี่ยว301.4K viewsจวนร้างแห่งนี้มีสตรีถูกทิ้ง
ป่าดอกท้อ30.6K viewsสตรีหม้ายนางนี้ข้าจะเกี้ยวเอง
องค์หญิงโนเนม3.2K viewsข้าจะเกี้ยวท่านมาเป็นสามี
องค์หญิงโนเนม2.4K viewsชีวิตธรรมดาของม่านหรู
橙花1.7K viewsห้วงฝันใต้แสงจันทรา
MACARONI/1Millionmilesaway609 views
