مشاركة

บทที่ 2014

مؤلف: ฮวาฮวาตีลังกาแปล
“ไอหยา”

คนชอบวิ่งอย่างจ้านจ้านไม่ทันระวัง จู่ๆ ก็ล้มลงบนตัวหญิงออกเรือนแล้วท่านหนึ่ง

“จ้านจ้าน!” กู้หว่านเยว่รีบปรี่ถลันเข้าไป

หญิงออกเรือนแล้วมือไม้คล่องแคล่วว่องไวคว้าตัวจ้านจ้านที่กำลังจะล้มไว้ ไม่โทษเด็กน้อยวิ่งเล่นซุกซน ตรงข้ามกันช่วยเช็ดใบหน้ารูปไข่ให้เขาอย่างอ่อนโยน

“ออกนอกบ้านต้องระวังสักหน่อย หาไม่แล้วพ่อแม่เจ้าจะปวดใจเอาได้”

จ้านจ้านหน้าแดงเรื่อ “ข้า ข้าไม่เป็นไร”

หญิงออกเรือนยังเยาว์วัยหัวเราะ เด็กน้อยน่ารักเหลือเกิน

หากลูกของนางยังอยู่ น่ากลัวว่าคงโตไล่เรี่ยกับเขากระมัง

“มีเพียงเจ้าคนเดียวหรือ? พ่อแม่ของเจ้าเล่า?”

กู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงรีบสืบเท้าขึ้นไป อุ้มจ้านจ้านขึ้นมา

กู้หว่านเยว่มองด้วยสีหน้ารู้สึกผิด “ขออภัย ฮูหยินท่านนี้ ลูกชายข้าอุปนิสัยร่าเริงจนชนท่าน ท่านได้รับบาดเจ็บหรือไม่?”

หญิงออกเรือนแล้วยังเยาว์วัยส่ายหน้ายิ้มๆ พูดเสียงนุ่มนวลว่า “เด็กตัวเล็กเพียงแค่นี้จะมีแรงมากสักเพียงใดกัน วางใจเถอะ ข้าไม่เป็นไร”

กู้หว่านเยว่ถอนหายใจเฮือกหนึ่ง “ขออภัยจริงๆ”

“ไม่เป็นไร” ห่าวเจินเจินส่ายหน้าเบาๆ ลูบผมจ้านจ้านอย่างแผ่วเบา จากนั้นจากไปพร้อมรอยยิ้ม

ใบหน้าเล็กของ
استمر في قراءة هذا الكتاب مجانا
امسح الكود لتنزيل التطبيق
الفصل مغلق

أحدث فصل

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2014

    “ไอหยา”คนชอบวิ่งอย่างจ้านจ้านไม่ทันระวัง จู่ๆ ก็ล้มลงบนตัวหญิงออกเรือนแล้วท่านหนึ่ง“จ้านจ้าน!” กู้หว่านเยว่รีบปรี่ถลันเข้าไปหญิงออกเรือนแล้วมือไม้คล่องแคล่วว่องไวคว้าตัวจ้านจ้านที่กำลังจะล้มไว้ ไม่โทษเด็กน้อยวิ่งเล่นซุกซน ตรงข้ามกันช่วยเช็ดใบหน้ารูปไข่ให้เขาอย่างอ่อนโยน“ออกนอกบ้านต้องระวังสักหน่อย หาไม่แล้วพ่อแม่เจ้าจะปวดใจเอาได้”จ้านจ้านหน้าแดงเรื่อ “ข้า ข้าไม่เป็นไร”หญิงออกเรือนยังเยาว์วัยหัวเราะ เด็กน้อยน่ารักเหลือเกินหากลูกของนางยังอยู่ น่ากลัวว่าคงโตไล่เรี่ยกับเขากระมัง“มีเพียงเจ้าคนเดียวหรือ? พ่อแม่ของเจ้าเล่า?”กู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงรีบสืบเท้าขึ้นไป อุ้มจ้านจ้านขึ้นมากู้หว่านเยว่มองด้วยสีหน้ารู้สึกผิด “ขออภัย ฮูหยินท่านนี้ ลูกชายข้าอุปนิสัยร่าเริงจนชนท่าน ท่านได้รับบาดเจ็บหรือไม่?”หญิงออกเรือนแล้วยังเยาว์วัยส่ายหน้ายิ้มๆ พูดเสียงนุ่มนวลว่า “เด็กตัวเล็กเพียงแค่นี้จะมีแรงมากสักเพียงใดกัน วางใจเถอะ ข้าไม่เป็นไร”กู้หว่านเยว่ถอนหายใจเฮือกหนึ่ง “ขออภัยจริงๆ”“ไม่เป็นไร” ห่าวเจินเจินส่ายหน้าเบาๆ ลูบผมจ้านจ้านอย่างแผ่วเบา จากนั้นจากไปพร้อมรอยยิ้มใบหน้าเล็กของ

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2013

    ทีแรกซูจิ่นเอ๋อร์อยากหันหน้ากลับไป เพียงนึกได้ว่าเมื่อครู่ตอนฮูหยินผู้เฒ่าฟู่ร้องรับกับหลินเซียนเอ๋อร์ ฟู่หลานเหิงยืนไม่พูดจาที่ฝั่งหนึ่ง นี่ทำให้โมโหจนหัวเราะเสียงเยียบเย็น“ตามข้ามาทำอันใด? ไปมีความสุขกับญาติผู้น้องเขาเถอะ!”ชิงเหลียนลอบพยักหน้า ‘ครั้งนี้องค์หญิงใหญ่โมโหจริงๆ แล้ว’กู้หว่านเยว่เองก็ไม่ห้ามเรื่องรับอนุเป็นฮูหยินผู้เฒ่าจัดการด้วยตนเอง แต่หากฟู่หลานเหิงปฏิเสธอย่างเด็ดขาดตั้งแต่แรก ไฉนเลยจะมีเรื่องเหมือนอย่างวันนี้เกิดขึ้น?พูดไปแล้ว ยังเป็นฟู่หลานเหิงสามีคนนี้ไม่ใส่ใจต่อให้มองความคิดของฮูหยินผู้เฒ่าฟู่ออก แต่ก็เลือกรักษาความสงบไว้กู้หว่านเยว่ลอบบ่น ความขัดแย้งระหว่างแม่สามีลูกสะใภ้ก็คือความขัดแย้งของสามีและภรรยา หากสามีมอบพลังให้ ต่อให้แม่สามีอยากสอดปากก็ไม่มีโอกาสซูจิ่นเอ๋อร์พูดว่า “พี่สะใภ้ใหญ่ ข้าไม่อยากพบเขา ให้รถม้าแล่นเร็วหน่อยเถอะเจ้าค่ะ”กู้หว่านเยว่พยักหน้า ออกคำสั่งชิงเหลียนที่เป็นคนขับรถม้าหนึ่งประโยค รถม้าแล่นไปด้วยความว่องไว เพียงครู่เดียวก็สลัดฟู่หลานเหิงไว้ทางด้านหลัง“แย่แล้วขอรับใต้เท้า ข้าว่าครั้งนี้องค์หญิงโมโหจริงๆ” บ่าวเผยสีหน้าร้อนใจ

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2012

    แต่งงานกับองค์หญิงไม่ต่างจากแต่งเข้าบ้าน หลังทั้งสองคนแต่งงานกันแล้วก็ควรอาศัยอยู่ในจวนองค์หญิง แม้ว่าภายนอกเป็นสามีภรรยา แต่แท้จริงแล้วกลับเป็นกษัตริย์และขุนนาง องค์หญิงต่างหากเป็นนายหญิงของบ้านเพียงแต่ซูจิ่นเอ๋อร์อุปนิสัยอ่อนโยนและพูดง่าย นี่จึงไม่สั่งให้ฟู่หลานเหิงไปอยู่กับนางภายในจวนองค์หญิงที่เมืองหลวง ส่วนนางไปเป็นเพื่อนเขารับราชการที่อื่น และมอบความเคารพที่ฮูหยินผู้เฒ่าฟู่พึงได้รับแก่นางต่อให้เป็นองค์หญิง แต่ยังมาเยี่ยมคารวะแม่สามีทุกวันกลับคิดไม่ถึงเลยว่าความอ่อนโยนและใจกว้างของนางจะแลกมากับการถูกคนหมิ่นแคลนฮูหยินผู้เฒ่าคล้ายถูกเหยียบหางก็มิปาน สีหน้าไม่สบอารมณ์ตอนทั้งคู่เพิ่งแต่งงานกัน เหตุเพราะลูกชายนางแต่งกับองค์หญิง นี่จึงมีบารมีไม่น้อยยามอยู่ภายนอกหลังอยู่ร่วมกันแล้ว เห็นว่าซูจิ่นเอ๋อร์ไม่วางอำนาจขององค์หญิง กอปรกับนางไม่ใช่น้องสาวแท้ๆ ของฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน นี่จึงเกิดความคิดบงการขึ้นมาคำพูดของซูจิ่นเอ๋อร์ นางไม่สามารถโต้แย้งได้ทำได้เพียงพูดว่า “จิ่นเอ๋อร์ นี่เจ้าไม่รู้ความแล้ว ชายใดไม่มีสามภรรยาสี่อนุบ้างเล่า? หากแม้แต่อนุคนเดียวเจ้าก็ยอมปล่อยผ่านไม่ได้ เล

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2011

    สัญชาตญาณบอกซูจิ่นเอ๋อร์ สถานการณ์ไม่ชอบมาพากลอย่างมากสายตายามสตรีนามว่าเซียนเอ๋อร์คนนี้สบมองฟู่หลานเหิงแปลกประหลาดอย่างมาก ยิ่งไปกว่านี้เหตุใดนางต้องเรียกแทนตนว่าพี่หญิงด้วยเล่า?ซูจิ่นเอ๋อร์ไม่กล้าคิดต่อแขนเสื้อกำแน่น ร่างกายโงนเงนหลินเซียนเอ๋อร์พูดเสียงนุ่มนวล “พี่หญิง ข้าคือญาติผู้น้องของใต้เท้าฟู่ ครั้งนี้ตั้งใจมาเพื่อคารวะฮูหยินผู้เฒ่า”ฮูหยินผู้เฒ่าฟู่จูงมือของหลินเซียนเอ๋อร์ ปรบมือ พูดยิ้มๆ “เซียนเอ๋อร์รู้ความยิ่งนัก เพียงข้าได้เห็นนางก็รู้สึกชมชอบ คิดพานางมาอยู่ข้างกาย องค์หญิงน่าจะไม่ถือสากระมัง?”ซูจิ่นเอ๋อร์สมควรพูดอย่างไร? นางย่อมถือสา! สีหน้าของฮูหยินผู้เฒ่าฟู่และหลินเซียนเอ๋อร์แสดงออกชัดเจนอย่างมาก“ข้า”ซูจิ่นเอ๋อร์อยากพูดบางอย่าง หลินเซียนเอ๋อร์ชิงพูดก่อน “ฮูหยินผู้เฒ่าไม่สบาย ข้าอยู่ข้างกายฮูหยินผู้เฒ่าเพื่อปรนนิบัติดูแลนาง พี่หญิงน่าจะไม่ถือสากระมัง?”ซูจิ่นเอ๋อร์อยากพูดแต่กลับติดอยู่ในลำคอตอนนี้นางพูดว่าถือสา นั่นจะยังไม่ถูกตราหน้าว่าอกตัญญูอีกหรือฮูหยินผู้เฒ่าฟู่เองก็พูดยิ้มๆ “จิ่นเอ๋อร์ นิสัยของเซียนเอ๋อร์ดีมาก อ่อนโยนนุ่มนวล ไม่มีวันทำให้เจ้าเดือด

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2010

    หมอบอกว่ามารดาของเขาเป็นลมชัก ต้องมีคนคอยดูแลอยู่ข้าง ๆ ฟู่หลานเหิงไม่มีทางเลือก จึงทำได้เพียงให้ซูจิ่นเอ๋อร์กลับเมืองหลวงไปก่อนตามลำพัง ส่วนตนเองอยู่ดูแลมารดา แต่ใครจะรู้ว่าซูจิ่นเอ๋อร์เพิ่งจากไปได้เพียงวันเดียว มารดาที่เคยนอนซมอยู่กับเตียงกลับลุกขึ้นมาเดินเหินได้ตามปกติสิ่งที่น่าเหลือเชื่อยิ่งกว่านั้นคือ ยังคิดจะหาอนุภรรยาที่บ้านเกิดให้เขาอีกด้วยฟู่หลานเหิงไม่ใช่คนโง่เมื่อย้อนนึกถึงเรื่องราวต่าง ๆ ที่ผ่านมา เขาก็พลันเข้าใจได้ในที่สุด โรคลมชักเป็นเรื่องโกหก การที่จงใจส่งซูจิ่นเอ๋อร์ไปก่อนต่างหากคือเรื่องจริง“ท่านแม่ ข้าเคยบอกแล้วว่า ข้าจะไม่รับอนุภรรยา”สายตาของฮูหยินผู้เฒ่าฟู่ฉายแววมืดมน “ไม่รับอนุภรรยา แล้วจะให้สกุลฟู่สิ้นทายาทหรือไร? ซูจิ่นเอ๋อร์นั่น มีลูกไม่ได้!”สีหน้าของฟู่หลานเหิงเปลี่ยนไปเล็กน้อย “ท่านแม่โปรดระวังคำพูด จิ่นเอ๋อร์ไม่ได้มีปัญหา เป็นปัญหาของข้าเอง!”“เจ้าถึงกับแบกรับความรับผิดชอบไว้ที่ตนเอง เพื่อจะปกป้องนางอย่างนั้นหรือ?”ความไม่พอใจที่ฮูหยินผู้เฒ่าฟู่มีต่อซูจิ่นเอ๋อร์ยิ่งเพิ่มขึ้นอีกส่วน นางครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วก็เปลี่ยนเรื่องพูด “ใต้หล้านี้บุ

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2009

    ซูจิ่นเอ๋อร์พยักหน้า เมื่อครู่พี่สะใภ้ใหญ่พูดกับนางมากมายแล้ว นางเองก็รู้ว่าควรทำอย่างไร นางสูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วลงมาจากรถม้าซูจิ่นเอ๋อร์พาไฉ่จวี๋สาวใช้ที่กู้หว่านเยว่จัดหาให้ เดินไปยังหน้าประตูบ้านสกุลฟู่ ทันใดนั้น ก็มีรถม้าหลายคันมาถึงหน้าประตู พ่อบ้านได้สังเกตเห็นแล้วเขาจำซูจิ่นเอ๋อร์ได้ในทันที สายตาฉายแววประหลาดใจ “องค์หญิงใหญ่? ท่าน ท่านกลับมาได้อย่างไร?”ซูจิ่นเอ๋อร์ไม่ได้บอกล่วงหน้าว่าจะกลับมานี่มันกะทันหันเกินไปแล้วไฉ่จวี๋ตวาดอย่างเกรี้ยวกราด “นี่มันท่าทีอะไรของเจ้า! หรือว่าองค์หญิงใหญ่จะกลับมา ยังต้องรายงานให้บ่าวรับใช้เช่นเจ้ารับทราบด้วยหรือ?”“มะ ไม่ใช่ขอรับ” “ยังไม่รีบคุกเข่าอีก”ไฉ่จวี๋ตวาดเสียงเย็น ซูจิ่นเอ๋อร์สูดหายใจเข้าลึก ๆ ในใจรู้สึกผิดเล็กน้อยแม้ว่านางจะเป็นองค์หญิงใหญ่ แต่เวลาอยู่ข้างนอกนางไม่เคยวางอำนาจแบบองค์หญิงใหญ่ โดยเฉพาะต่อหน้าคนสกุลฟู่แล้ว ยิ่งพูดจาด้วยง่าย ไฉ่จวี๋ดุดันเช่นนี้ ทำให้นางรู้สึกไม่คุ้นเคยอย่างยิ่งแต่ไม่คุ้นเคยก็ต้องปรับตัวไฉ่จวี๋เป็นคนที่พี่สะใภ้ใหญ่ส่งมา พี่สะใภ้ใหญ่ทำเช่นนี้เพื่อสร้างบารมีให้นาง!นางต้องเรียนรู้ให้ดีซ

فصول أخرى
استكشاف وقراءة روايات جيدة مجانية
الوصول المجاني إلى عدد كبير من الروايات الجيدة على تطبيق GoodNovel. تنزيل الكتب التي تحبها وقراءتها كلما وأينما أردت
اقرأ الكتب مجانا في التطبيق
امسح الكود للقراءة على التطبيق
DMCA.com Protection Status