LOGINShare
บทที่ 642
Related chapters
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 643
ในช่วงเวลานี้ ปรมาจารย์แพทย์ได้ฝึกฝนการแพทย์ในเมืองอวี้ ต้องรักษาผู้คนจำนวนมากได้แน่ก่อนหน้านี้ไม่มีความคิดว่าสร้างปัญหาอะไร ทุกคนกำลังดูละครฉากใหญ่กันหมด แต่เมื่อกู้หว่านเยว่เอาเงินออกมาล่อ ก็ต้องมีคนแรกที่เอ่ยปากแน่นอนหากมีคนที่หนึ่งก็ต้องมีคนที่สอง มีคนที่สามก็ต้องมีคนที่สี่“ฮูหยิน ข้าจะไปตรวจกับหมออาวุโสคนนี้” ชายอ่อนแอในฝูงชนยกมือขึ้น“เดิมทีข้ามีอาการปวดกระดูกในวันที่ฟ้าครึ้ม แต่หลังจากที่เขาสั่งยากอเอี๊ยะให้ไม่กี่แผ่น ก็ไม่กำเริบอีกเลย”ดวงตาของหงเจาสว่างไสวขึ้น “มีจริง ๆ เห็นไหม แล้วทำไมทางท่านถึงไม่พูดอะไรสักคำ ดูเหมือนว่าปรมาจารย์อาวุโสของพวกเราจะมีทักษะมากพอสมควร”นางช่วยพูดเสริม “มา ๆ ๆ มาเอาแผ่นทองแดงยี่สิบแผ่นเถอะ”ชายคนนั้นเข้ามาเอาแผ่นทองแดงยี่สิบแผ่นอย่างมีความสุข เขาไม่ได้พูดว่าเพราะครอบครัวนั้นดูก็รู้ว่าเป็นคนชั่ว เขาไม่อยากหาเรื่องใส่ตัวแต่สำหรับแผ่นทองแดงยี่สิบแผ่น เสมือนมีกับแกล้มเคล้านารีให้โดยไม่เสียเงิน ใครบ้างจะไม่เอาหญิงแต่งงานแล้วคนหนึ่งยกมือขึ้นตัวสั่นงันงก ในขณะที่ชิงเหลียนเลิกคิ้วขึ้น “อะไรนี่ เจ้าก็เคยไปตรวจอาการป่วยกับปรมาจารย์อาวุโสด้วยหร
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 644
“โอ๊ยเดี๋ยวก่อน...” ชายคนนั้นอยากจะขัดขวาง แต่น่าเสียดายที่วิชาตัวเบาของชิงเหลียนนั้นมีความเร็วมาก“ทำยังไงดี?” หญิงอ้วนเริ่มสับสนแล้วนางดึงชายเสื้อของลู่ซาน “ลูก พวกเขาตามหมอมาแล้ว หรือว่าจะ...”ป้าลู่รู้สึกหวาดหวั่นมาก อากัปกิริยานั้นอยู่ในสายตากู้หว่านเยว่ ทำให้นางยิ่งยิ้มหนักขึ้น“ไม่ได้ กลับไปไม่ได้ แล้วยี่สิบตำลึงล่ะ”สายตาของเขาร้ายกาจขึ้นอย่างฉับพลัน“เจ้าก็ยืนกรานท่าเดียวว่าไม่สบายตัวสิ หมอก็มองไม่ออกหรอก”“ใช่แล้ว ท่านแม่สามีได้โปรดอดทนไว้ ทั้งหมดก็เพื่อครอบครัวนี้”ลูกสะใภ้สาวปิดปากแอบหัวเราะ คำพูดนี้แต่ก่อนแม่สามีเคยพูดกับนางอยู่บ่อยครั้ง ในที่สุดก็ถึงวันที่นางจะได้ตอกกลับบ้างแล้วอย่าให้ต้องพูด ความรู้สึกนี้มันสะใจมากทีเดียว “เจ้า...”หญิงอ้วนเริ่มเสียดาย เหมือนว่านางไม่ควรมาที่นี่ วินาทีต่อมา นางก็ยิ่งกลัวมากขึ้นเห็นเพียงชายคนหนึ่งสวมชุดคลุมขุนนางวิ่งไปถึงตรงหน้ากู้หว่านเยว่แล้วคุกเข่าลง“ข้าน้อยมาช้าไป”กู้หว่านเยว่นึกดูสักครู่ “ผู้พิพากษาสวี?”“ข้าน้อยเอง” ผู้พิพากษาสวี่เช็ดเหงื่ออันเย็นเยียบ เขาเข้าใจตำแหน่งของกู้หว่านเยว่ในหัวใจของซูจิ่งสิงเป็นอย่างด
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 645
แววดุร้ายฉายแวบขึ้นในดวงตาของลู่ซาน “ยืนกรานเสียงแข็งไม่ยอมรับก็พอ”หลังจากนั้นไม่นาน หมอทั้งหลายก็ตรวจชีพจรให้ป้าลู่ทีละคน จากนั้นก็รวมตัวพูดคุยแสดงความคิดเห็นกันใหญ่ผู้คนรอบ ๆ กำลังรอผลตรวจอยู่ ปรมาจารย์แพทย์จะเป็นหมอเถื่อนหรือไม่ใช่กันแน่นะ นี่มันเรื่องอะไรกันแน่?ผู้พิพากษาสวี่อดถามไม่ได้ว่า “เป็นไงบ้าง?”ครอบครัวของป้าลู่ก็เริ่มกังวลเช่นกัน แต่ความจริงแล้วพวกเขารู้อยู่แก่ใจดีหมอทั้งหลายตอบว่า “ปรมาจารย์อาวุโสดูแลรักษาอาการบาดเจ็บของป้าลู่ได้อย่างไม่มีปัญหาใด ๆ”หมอหลินที่ค่อนข้างเด็กกว่าพูดว่า “ความจริงแล้วเมื่อครึ่งเดือนก่อน ป้าลู่ก็เคยไปเยี่ยมโรงหมอของประชาชนเช่นกัน แต่ประชาชนมีความรู้น้อย ไม่กล้าใช้อาวุธโดยพลการ”กู้หว่านเยว่จับประเด็นสำคัญ “พูดแบบนี้ ลำไส้ของป้าลู่ก็ควรถูกตัดใช่ไหม?”“ถูกต้อง” หมอทั้งหลายพยักหน้า “ป้าลู่เป็นไส้ติ่งอักเสบ ดูจากฝ่ามือของนางนั้นมีรูปโลงศพอยู่แล้ว แต่ลายมือนั้นมีร่องรอยการจางหายไป จะเห็นได้ว่าหลังจากที่ปรมาจารย์แพทย์ผ่าตัดเอาอวัยวะที่เป็นจุดศูนย์รวมของโรคออกไป นางก็มีอาการดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด”“โชคดีที่ได้พบกับปรมาจารย์อาวุโส หากเป็นพว
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 646
ลู่ซานพุ่งเข้าไปคว้าเส้นผมของนางไช่ไว้ จนทำให้นางร้องโอดโอยกู้หว่านเยว่ไม่มีความทรงจำอะไรที่ดีต่อครอบครัวนี้ แต่นั่นไม่ได้หมายความว่านางจะทนเห็นลู่ซานใช้ความรุนแรงกับภรรยาได้“ผู้พิพากษาสวี่ ท่านรู้แล้วว่าต้องทำอย่างไรกับพยานและหลักฐานทั้งหมดใช่ไหม?”“เด็ก ๆ จับกุมคนในสกุลลู่ทุกคน คุมตัวไปที่ศาลาว่าการ โบยตียี่สิบไม้กระดาน!”ผู้พิพากษาสวี่โบกมือ เจ้าหน้าที่จับกุมป้าลู่และครอบครัวทันที เพื่อเห็นแก่นางไช่ที่พูดความจริงออกมา จึงไม่ได้จับกุมนาง แต่ถึงอย่างไรก็ต้องไปให้ปากคำที่ศาลาว่าการอยู่ดี“ปล่อยข้า ปล่อยข้า พวกท่านใช้อำนาจข่มเหงผู้อื่น!”ลู่ซานมองกู้หว่านเยว่ด้วยสายตาดุร้าย “เงินยี่สิบตำลึงนั้นสำหรับพวกท่านแล้ว มันก็เป็นแค่น้ำ แต่มันสามารถช่วยชีวิตคนทั้งครอบครัวของข้าได้ ทำไมท่านถึงยอมมอบเงินให้กับคนที่เดินผ่านไปมาไม่มีความเกี่ยวข้องอะไร แทนที่จะมอบให้พวกข้า เหตุใดท่านถึงเห็นแก่ตัวและโหดร้ายเช่นนี้!”กู้หว่านเยว่รู้สึกขบขันกับหลักการของเขา“มีเงินเยอะ ก็สมควรเอามาให้เจ้าหลอกงั้นหรือ?”“ตัวเจ้าติดหนี้พนัน เดือดร้อนไปทั้งครอบครัวไม่รู้จักกลับเนื้อกลับตัว แต่ดันวิ่งออกไปหลอกลว
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 647
แค่คิดถึงอารมณ์เดือดดาลของปรมาจารย์แพทย์ ก็รู้สึกว่าเอาไว้มาเยี่ยมเยียนเขาวันหลังดีกว่ากู้หว่านเยว่มองดูฝูงชนแยกย้ายกันไปพร้อมกับอมยิ้มมุมปาก พลางชำเลืองมองปรมาจารย์แพทย์ “ต่อไป ท่านยังจะตรวจรักษาเป็นการกุศลอยู่หรือไม่?”ปรมาจารย์แพทย์ลูบเคราพลางไตร่ตรองอยู่นาน “เมื่อก่อนผู้เฒ่าหวงเป็นคนบังคับให้ข้าตรวจรักษาโดยไม่คิดเงิน ต่อมาข้าก็ยินดีทำเอง”ในโลกนี้ยังมีคนที่เขารู้สึกคุ้มค่าที่จะช่วยเหลืออยู่อีกก็เหมือนกับกู้หว่านเยว่พูดไว้ โลกที่บุบสลาย มักจะมีคนซ่อมแซมอยู่เสมอการออกมาในวันนี้ ถือว่าให้ความซาบซึ้งใจแก่เขาเป็นอย่างมาก เมื่อซูจิ่งสิงกลับมาพร้อมกับอวิ๋นมู่ ก็พบว่าละครตลกนั้นแยกย้ายกันแล้ว“น้องหญิง เกิดอะไรขึ้น?”เขามองเห็นความโกลาหลที่ประตูจวนจากระยะไกล จึงอดเร่งฝีเท้าไม่ได้จนกระทั่งมาถึงข้างกายกู้หว่านเยว่ เกี่ยวมือนางไว้ ถึงได้รู้สึกสบายใจขึ้นไม่น้อยกู้หว่านเยว่รีบเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ให้เขาฟัง ทำให้ซูจิ่งสิงหัวเราะเยาะอยู่ครู่หนึ่งลู่ซานควรจะรู้สึกดีใจในความโชคดีที่ไม่ได้พบเขา“คุณชายอวิ๋นมาได้ยังไง?” กู้หว่านเยว่แปลกใจเล็กน้อย อวิ๋นมู่ถูกนางจัดการให้ไปทำด
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 648
แล้วดูด้วยว่า ครั้งนี้เถาเอ๋อร์คิดจะลอบวางแผนทำชั่วอะไรกันแน่หร่านถิงย่อมรู้ดีอยู่แล้วว่ากู้หว่านเยว่ต้องการให้เขาทำอะไร เมื่อครู่เขากำลังแสดงความแข็งแกร่งของเขาต่อหน้านางไช่อย่างจงใจสองวันที่ผ่านมาเขาเห็นว่ารูปแบบการทำงานของกู้หว่านเยว่ น่าเชื่อถือมากกว่าของเถาเอ๋อร์มากนกที่ดีย่อมเลือกต้นไม้และที่เกาะที่ดี เขารู้วิธีว่าควรเลือกอย่างไร ดังนั้นทันทีที่ได้ยินคำสั่งของกู้หว่านเยว่ ก็คุกเข่าลงโดยไม่ลังเล“หร่านถิงยินดีเชื่อฟังคำสั่งของนาง เพียงแต่ว่า มีเรื่องหนึ่งที่อยากขอร้องฮูหยิน”“ข้ารู้แล้ว”หร่านถิง เดิมทีควรจะเป็นคนของมู่หรงอวี้ ประโยคที่บอกว่าแม่ป่วยหนัก น้องชายที่ไปเรียนหนังสือของเขา มันไม่ใช่เรื่องโกหก“ท่านพี่ ข้าต้องการให้ท่านมาช่วยข้าเรื่องนี้” กู้หว่านเยว่มองไปยังซูจิ่งสิง ทำให้ชายหนุ่มนั้นขมวดคิ้ว“ระหว่างเจ้ากับข้า ไม่ต้องใช้คำว่าช่วยหรอกถ้ามีอะไร เจ้าก็สั่งข้ามาได้เต็มที่เลย”กู้หว่านเยว่จนใจ ชายคนนี้มีไหวพริบดีจริง ๆ “ส่งคนไปที่เมืองฉีสุ่ย ค้นหาครอบครัวของหร่านถิง ช่วยปกป้องพวกเขา แต่อย่าให้เถาเอ๋อร์รู้เรื่อง”“เมืองฉีสุ่ย? ข้าจะส่งคนไปที่นั่นทันที”กู้หว่
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 649
“น้องหญิง”ซูจิ่งสิงกล่าวอย่างอิจฉา “สนใจเขาให้น้อยลงหน่อย”“ก็ได้” กู้หว่านเยว่กล่าวอย่างจนใจ สามีเป็นคนขี้หึงมาก นางไม่ได้รู้เรื่องนี้เป็นวันแรกแต่กู้หว่านเยว่เป็นคนที่จัดการเรื่องต่าง ๆ ได้อย่างชัดเจน และจะไม่ปฏิบัติกับอวิ๋นมู่เกินกว่าคำว่ามารยาทแต่นางจะรู้ได้อย่างไร ในวันที่นางได้ช่วยชีวิตเอาไว้ สายตาของอวิ๋นมู่ก็ไม่สามารถมีใครได้อีกชิงเหลียนให้เด็กรับใช้มาพาตัวอวิ๋นมู่กลับห้อง เมื่อเห็นอวิ๋นมู่คลื่นไส้อาเจียน นางก็อดพูดไม่ได้ว่า“คุณชายอวิ๋น ทำไมท่านถึงทำแบบนี้?”นางสังเกตอวิ๋นมู่อยู่นานมากแล้ว เข้าใจความคิดของเขามาตั้งนานแล้ว“ฮ่าฮ่า” อวิ๋นมู่ค่อนข้างเมาเล็กน้อย “ข้าก็อยากหยุดเหมือนกัน แต่ก็หยุดไม่ได้ขอเพียงได้เห็นรอยยิ้มของนาง ข้าก็มีความสุขแล้ว”เสียงของเขาดูแหบพร่าเล็กน้อย “ท่านพ่อถามข้าว่า ทำเช่นนี้คุ้มค่าหรือ?”ขอบตาของชิงเหลียนแดงเรื่อ “ฮูหยินมีคุณธรรมอันสูงส่ง จิตใจอ่อนโยน ก็ย่อมเป็นผู้หญิงที่เป็นที่รักที่สุดในโลกอยู่แล้ว”นางสูดหายใจเข้าลึก ๆ “ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อพูดถึงเรื่องความรู้สึก จะบอกได้อย่างไรว่ามันคุ้มค่าหรือไม่? หากรักแล้วก็คือรัก ถ้าจะมาคิดเล็กคิ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 650
ข้างในมีนางและปรมาจารย์แพทย์อยู่ก็พอแล้ว“ไม่เอา พี่สะใภ้ใหญ่ ท่านให้ข้าเข้าไปด้วยกันเถอะ” ซูจิ่นเอ๋อร์พูดอย่างเด็ดเดี่ยว “เมื่อก่อนข้าก็เคยช่วยท่าน ครั้งนี้ข้าออกไปไหนไม่ได้ได้โปรดเถอะ”กู้หว่านเยว่สบตากับนาง จากสายตาของนางจะมองเห็นความเด็ดเดี่ยวและความรักที่ลึกซึ้ง พลางถอนหายใจ แล้วโยนชุดป้องกัน หน้ากาก และถุงมือไปให้“ใส่ซะ แล้วตามข้าเข้าไป”“ขอบคุณเจ้าค่ะพี่สะใภ้ใหญ่”ซูจิ่นเอ๋อร์มีสีหน้าดีใจ รีบสวมชุดป้องกัน พร้อมกับเอ่ยปากรับรอง“พี่สะใภ้ใหญ่ไม่ต้องเป็นห่วง ข้าจะดูแลตัวเองให้ดี”“อืม”กู้หว่านเยว่กำลังจะพาซูจิ่นเอ๋อร์เข้าไป แต่จู่ ๆ ซูจิ่งสิงก็พูดขึ้นทันใด “น้องหญิง”“มีอะไรหรือ?” เมื่อครู่กู้หว่านเยว่ขอให้เขารออยู่ข้างนอก“ไม่มีอะไร ระวังตัวด้วย” ซูจิ่งสิงเอื้อมมือไปสวมผ้าคลุมหน้าให้นาง แววตาอ่อนโยนเปี่ยมด้วยความรักจิ่นเอ๋อร์ไม่รู้เรื่องก็พอแล้ว เขาจะเป็นตัวถ่วงอีกไม่ได้“ไม่ต้องเป็นห่วง”กู้หว่านเยว่เผยรอยยิ้มอันสดใส แต่น่าเสียดายที่ผ้าคลุมหน้าบดบังไว้มองไม่เห็น นางพาซูจิ่นเอ๋อร์เข้ามาในเรือนขณะนี้ปรมาจารย์แพทย์ได้เริ่มฝังเข็มให้ฟู่หลานเหิงแล้ว เมื่อเห็นกู้หว่
Latest chapter
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1668
“อ๊ะๆๆๆ!”วูเมิ่งร้องคร่ำครวญอย่างเจ็บปวด ถ้าหากไม่ได้โดนมัดไว้ เขาคงเจ็บจนกลิ้งไปกลิ้งมาบนพื้นแล้ว“เขียนบนพื้น”กู้หว่านเยว่ยื่นน้ำชาให้เขาหนึ่งถ้วยน้ำตาของวูเมิ่งแทบจะแห้งแล้ว แม้ห้องปรุงพิษของพวกเขาก็มักจะสอบสวนผู้อื่นเช่นนี้แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาโดนสอบสวน“ข้าเขียน ข้าเขียน”เขารีบทำปากพูด พลางยื่นมือสองข้างที่โดนมัดเข้าด้วยกันออกไป ใช้นิ้วชี้จุ่มลงไปในน้ำชาเดิมทีอยากฉวยโอกาสดีดยาพิษในซอกเล็บออกมา กลับพบว่าโดนกู้หว่านเยว่ค้นตัวจนไม่เหลืออะไรเลย แม้แต่ยาพิษในซอกเล็บก็โดนขูดออกมาแล้วเขากัดฟันแน่น ใช้ดวงตาที่เป็นประกายจ้องกู้หว่านเยว่เขาชอบผู้หญิงสวย ผู้หญิงที่เก่งกาจ เขายิ่งชอบ‘ชวีอวี้’ เก่งกาจเช่นนี้ เขาชอบสุดๆรอเขามีโอกาส เขาจะสยบนางแน่นอน“เขียน” กู้หว่านเยว่สั่งอย่างใจเย็นเหลือเวลาไม่มากแล้ว ชวีเฟิงกล้าร้องหนึ่งชั่วยาม แต่ใช้ว่าวูเมิ่งจะทำได้นานเช่นนี้“คุกใต้ดินห้องปรุงพิษ” วูเมิ่งเขียนลงบนพื้นกู้หว่านเยว่ประหลาดใจ “เจ้าบอกว่าอยู่ในมือของเจ้าไม่ใช่หรือ เหตุใดจึงอยู่ที่ห้องปรุงพิษ?”แววร้อนตัวแลบผ่านดวงตาวูเมิ่งเขาเขียน “ไม่พูดเช่นนี้ เจ้าจะยอมแต่งง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1667
“ให้ตายเถอะ!”ชวีเฟิงยังไม่ทันได้ใช้ศิลปะการต่อสู้เลย ก็เห็นเขาโดนกู้หว่านเยว่ผลักจนล้มลง จึงอุทานออกมาด้วยความตกใจ“ท่านทำอะไรกับเขา?”“เปล่านี่ แค่ทำให้เขาสลบ จะได้สอบสวนง่ายขึ้น”กู้หว่านเยว่พูดอย่างสบายๆนางเป็นไปที่ตรงหน้าวูเมิ่ง ค้นตามร่างกายเขาครู่หนึ่ง พบอาวุธลับและยาพิษมากมาย“แหม โชคดีที่ทำให้เขาสลบก่อน ของพวกนี้สามารถทำให้พวกเราเสียเวลาพักใหญ่เลย”“ของพวกนี้มันอะไร?” ชวีเฟิงมองขวดเหล่านั้นอย่างงงงวย“นี่คือยาพิษที่ฆ่าคนได้ในพริบตา”“น้ำยาทำลายศพ ความหมายตามชื่อเลย มีฤทธิ์กัดกร่อนสูงมาก”“ไห่ถังเจ็ดดาว ไร้สีไร้รส ผู้ที่ถูกพิษจะหมดสติทันที ตายอยู่ในความฝัน อีกทั้งยังเป็นฝันดีด้วย ตอนตายยังยิ้มอยู่เลย”“อันนี้…”“เดี๋ยวก่อน เลิกพูดได้แล้ว!”กู้หว่านเยว่ยังจะพูดต่อ ชวีเฟิงรีบห้ามนาง “ของพวกนี้ก็น่ากลัวมากแล้ว ขืนฟังต่อไป ข้ากลัวว่าข้าจะฝันร้ายทำไมเขาถึงพกยาพิษมากมายเช่นนี้ ไม่กลัวตัวเองโดนพิษของตัวเองเลยหรือ”“เขาเป็นคนของห้องปรุงพิษ เจอยาพิษป้องกันตัวบนตัวเขาก็เป็นเรื่องปกติ”กู้หว่านเยว่เก็บยาพิษเหล่านั้นเข้าไปในมิติอย่างใจเย็นหลังจากนั้น นางเดินไปที่ประตู ม
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1666
“อวี้เอ๋อร์ ข้ามารับเจ้าแล้ว ทำไมเจ้าถึงล็อคประตูล่ะ? เป็นเจ้าสาวก็เลยเขินอย่างนั้นหรือ?”เสียงของผู้ชายดังมาจากข้างนอกความเกลียดชังปรากฏขึ้นบนใบหน้าชวีอวี้“วูเมิ่งมาแล้ว”“เจ้ารีบไปซ่อนตัวเร็วเข้า”กู้หว่านเยว่รีบกล่าวออกคำสั่ง ชวีอวี้พยักหน้า ออกจากห้องเวลานี้เป็นไปไม่ได้แล้ว นางกวาดมองโดยรอบ แล้วรีบไปหลบที่ใต้เตียงชวีเฟิงจะเข้าไปเปิดประตูกู้หว่านเยว่กล่าวเตือน “จำไว้ ไม่ว่าเวลาใดก็อย่าเปิดเผยตัวตน หากทนไม่ไหวจริงๆ ก็นึกถึงแค้นบัญชีเลือดของครอบครัวเจ้า”“เข้าใจแล้ว”ชวีเฟิงข่มอารมณ์แล้วพยักหน้าหลังจากเขามองกู้หว่านเยว่อย่างลึกซึ้งแวบหนึ่ง จึงจะเดินไปเปิดประตูเขากับวูเมิ่งเคยเจอกัน กลัวว่าอีกฝ่ายจะจับได้ ดังนั้นหลังจากเปิดประตูก็รีบก้มหน้า โชคดีที่ความสนใจของวูเมิ่งไม่ได้อยู่ที่เขา“อวี้เอ๋อร์”สายตาของวูเมิ่งราวกับติดอยู่กับตัว ‘ชวีอวี้’ เขาเดินไปที่ตรงหน้านาง แล้วจ้องนางอย่างหลงใหล“วันนี้เจ้าสวยจริงๆ สวยจนข้าไม่กล้าเชื่อสายตาตัวเอง”สีหน้าวูเมิ่งเต็มไปด้วยความลุ่มหลงเขายื่นมือออกไป หวังจะจับแก้มของ ‘ชวีอวี้’“ไสหัวไป!”‘ชวีอวี้’ หันหน้าหนีอย่างความรังเกียจ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1665
กู้หว่านเยว่เผยอปาก นี่คือสิ่งที่นางอยากได้ยิน“อยากให้ข้าช่วยให้สกุลชวีผ่านมรสุมครั้งนี้ มันไม่ใช่เรื่องยาก เพียงแต่ว่าต่อจากนี้เจ้าต้องฟังข้า”กู้หว่านเยว่มีเจตนาที่ชัดเจน เห็นได้ชัดว่านางคิดแผนรับมือไว้ตั้งแต่เมื่อครู่แล้ว“ท่านพูดมาได้เลย”ชวีเฟิงรีบลุกขึ้น“ให้พี่หญิงของเจ้าถอนชุดแต่งงานกับมงกุฎหงส์ลงมาก่อน”กู้หว่านเยว่ออกคำสั่ง“เจ้าหาข้ออ้างเรียกสาวใช้ที่อยู่หน้าประตูเข้ามา หลังจากตีนางสลบ ถอดเสื้อชั้นนอกของนางออก แล้วสวมบนตัวเจ้า”กู้หว่านเยว่สั่งอย่างเป็นระเบียบ ชวีเฟิงมองไปทางชวีอวี้ พยักหน้าเบาๆ“พี่หญิง ทำตามที่นางบอก”“...ได้”ชวีอวี้คิดแล้วคิดอีก ท้ายที่สุดก็ยังเลือกเชื่อกู้หว่านเยว่ อย่างไรก็ตามสีหน้ากู้หว่านเยว่ดูเรียบเฉยมาก ราวกับว่าทุกอย่างอยู่ในการควบคุมนางเรียบถอดชุดแต่งงานและมงกุฎหงส์ลงมาวางบนโต๊ะ“หลังจากนั้นล่ะ?”“หลังจากนั้นข้าจะปลอมตัวเป็นเจ้าสาว แต่งเขาบ้านวูเมิ่งแทนเจ้า”กู้หว่านเยว่ฉีกหน้ากากหนังมนุษย์บนใบหน้าออก ชวีอวี้จึงจะพบว่าที่แท้นางเป็นผู้หญิงด้วยความประหลาดใจกู้หว่านเยว่สวมชุดแต่งงานและมงกุฎหงส์ โชคดีที่การสวมใส่มงกุฎหงส์ของเมี่ยวเ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1664
“พี่หญิง บางทีท่านอาจจะรู้สึกว่าข้ารักตัวกลัวตาย แต่ในใจกลับรู้สึกว่าหนานเจียงไม่มีที่ยืนสำหรับพวกเราแล้วบางทีสิ่งที่ข้าทำอาจช่วยทำให้สกุลชวีมีทางรอด”“ทางรอด?”เมื่อชวีอวี้ได้ยินคำพูดนี้ รอยยิ้มเย้ยหยันก็ปรากฏขึ้นที่ใบหน้า“สกุลชวีของเราไม่มีทางรอดแล้ว”นางมองไปทางชวีเฟิง“คิดว่าตอนที่เจ้าเพิ่งเข้ามาก็เห็นแล้ว ข้างนอกล้วนเป็นคนของสกุลวู ฮองเฮาอยากให้พวกเราตาย สกุลวูก็อยากให้พวกเราตาย พวกเราไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว”ในแววตาของนางเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง ราวกับว่าเคยผ่านความเป็นความตายมาแล้วชวีเฟิงนึกถึงอะไรบางอย่างกะทันหัน“พี่ชวีหลิงล่ะ?”เขาเป็นคู่หมั้นของพี่หญิง เหตุใดจึงไม่เห็นเขาปรากฏตัว และพี่หญิงก็ไม่ได้พูดถึงเขาเลยจู่ๆ เขาก็มีลางสังหรณ์ที่ไม่ดี“พี่หญิง พี่ชวีหลิงล่ะ?”จนกระทั่งเวลานี้เอง ในที่สุดร่างกายของชวีอวี้ก็สั่นอย่างไม่สามารถควบคุม นางปิดหน้า หยดน้ำตาไหลออกมาจากระหว่างนิ้ว “ตายแล้ว เขาตายแล้ว”“อะไรนะ!”ชวีเฟิงทรุดนั่งลงบนเก้าอี้ จิตใจได้รับการกระทบกระเทือนอย่างรุนแรง ถึงว่าชวีอวี้จะแต่งงานกับวูเมิ่ง ชวีหลิงไม่เคยปรากฏตัวเลย“วูเมิ่งฆ่าเขาหรือ?”ชวีเฟิง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1663
กู้หว่านเยว่ยกกระเบื้องแผ่นหนึ่งขึ้น แล้วมองเข้าไปในห้อง“เป็นอย่างไรบ้าง?” ชวีเฟิงกล่าวถาม“ในห้องมีแค่คุณหนูใหญ่สกุลชวีคนเดียว ไม่เห็นพ่อแม่เจ้า”หลังจากกู้หว่านเยว่สำรวจดูอย่างละเอียด สายตาไปตกที่ใบหน้าชวีอวี้ หน้าตางดงาม มีเสน่ห์แบบคนต่างแดน นางเป็นหญิงงามจริงๆ ด้วย ไม่แปลกใจเลยที่วูเมิ่งยอมทำทุกอย่างเพื่อแต่งงานกับนางเดี๋ยวก่อน กู้หว่านเยว่เห็นชวีอวี้ล้วงมีดสั้นออกจากแขนเสื้อกะทันหัน“เหมือนว่าพี่หญิงเจ้าจะฆ่าตัวตาย”“อะไรนะ!”ชวีเฟิงไม่สามารถสงบสติอารมณ์แล้ว กระโดดลงจากคานโดยตรง แล้วปีนเข้าไปในห้องผ่านหน้าต่างที่อยู่ด้านหลังการเคลื่อนไหวนี้ทำให้ยามในเรือนรู้ตัวทันที“ใคร?”มียามสองคนมาตรวจดู และเจอเข้ากับกู้หว่านเยว่ที่ตามหลังมาพอดี“โทษที”พลันกู้หว่านเยว่ยกมือขว้างผงพิษออกไป ทำให้ยามสองคนนี้หมดสติโดยตรง“พี่หญิง ท่านกำลังทำอะไร?” ชวีเฟิงมาถึงตรงหน้าชวีอวี้แล้ว เขาแย่งมีดสั้นมาด้วยมือเปล่าโดยไม่สนใจความคม“เจ้า?”ชวีอวี้ตกใจ เนื่องจากชวีเฟิงในเวลานี้กำลังปลอมตัว ดังนั้นชั่วขณะนางจึงจำไม่ได้กระทั่งได้ยินเสียงที่คุ้นเคย ในที่สุดก็รู้แล้วว่าคนตรงหน้าก็คือชวีเฟิงน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1662
“ท่านพ่อกับท่านแม่ล่ะ พวกเขาถูกปล่อยออกมาแล้วหรือ?”“ยังเจ้าค่ะ ทางสกุลวูบอกว่ารอท่านแต่งเข้าไปแล้ว พวกเขาจึงจะปล่อยนายท่านกับฮูหยินออกมา”คนรับใช้พูดพลางกำหมัดแน่นเพื่อบีบให้คุณหนูใหญ่แต่งงานกับคุณชายใหญ่สกุลวู พวกเขาถึงกับจับนายท่านกับฮูหยินไป“วันนี้เป็นวันมงคลของข้า แต่พวกเขายังขังพ่อแม่ของข้าไว้ในคุก และยังไม่ให้พวกเขามาร่วมงานแต่งของข้า นี่มันงานแต่งแบบไหนกัน”รอยยิ้มเย้ยหยันปรากฏที่มุมปากชวีอวี้“คุณหนูใหญ่…”“พอแล้ว เจ้าไม่ต้องพูดแล้ว ออกไปก่อนเถอะ ข้าอยากอยู่ที่นี่เงียบๆ สักพัก”ชวีอวี้หลับตา ท่าทางดูอ่อนล้ามาก ราวกับไม่อยากเอ่ยปากพูดอีกแม้แต่คำเดียวคนรับใช้มองนางอย่างระมัดระวังแวบหนึ่ง รู้เช่นกันว่าตอนนี้นางไม่สบายใจ ไม่อยากพูดอะไรมากอีก กลัวว่าสภาพจิตใจของชวีอวี้จะยิ่งหดหู่ด้วยเหตุนี้จึงหมุนกายเดินออกไป และปิดประตูห้องอย่างเชื่อฟัง“ที่นี่หรือ?”นอกประตูของสกุลชวีในเวลานี้ กู้หว่านเยว่มองดูคฤหาสน์ที่แขวนผ้าสีแดงและโคมไฟสีแดงเต็มไปหมด มีความสงสัยปรากฏขึ้นในแววตา“ใช่ ที่นี่แหละ”ชวีเฟิงกำหมัดแน่น สีหน้ายิ่งดูน่าเกลียดหลังจากเข้าเมือง ระหว่างทางก็ได้ยินผู้คน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1661
ชวีเฟิงหัวเราะเยาะ “สกุลวูเชี่ยวชาญแมงป่องพิษ เพราะช่วยฮองเฮาเพาะเลี้ยงราชาแมงป่องพิษ ดังนั้นเฮาฮองจึงให้ความสำคัญมากเดิมทีตระกูลของพวกเขารั้งท้ายสุดในห้าตระกูลใหญ่ แต่ตอนนี้สกุลชวีของเราเข้ามาแทนที่ ได้กระโดดขึ้นไปเป็นผู้นำห้าตระกูลใหญ่และสาเหตุที่ฮองเฮาจะเล่นงานสกุลชวีของเรา ก็เป็นเพราะสกุลวู”ที่แท้คุณหนูใหญ่สกุลชวีที่วูเมิ่งคุณชายใหญ่สกุลวูชอบก็คือชวีอวี้พี่สาวแท้ๆ ของชวีเฟิงแต่ชวีอวี้มีคนในใจนานแล้ว ซึ่งเป็นคนในตระกูลสกุลชวีก็ให้ทั้งสองหมั้นหมายกันนานแล้ว ย่อมไม่มีทางตอบตกลงวูเมิ่ง“วูเมิ่งคนนี้มักจะวนเวียนอยู่ในบ่อนพนันหรือซ่องโสเภณี เขาก็เป็นหนึ่งในสมาชิกของห้องปรุงพิษ จิตใจอำมหิตไร้ความปรานี เชี่ยวชาญการใช้ยาพิษ เพื่อบรรลุเป้าหมายไม่เลือกวิธีการ ครั้งหนึ่งเคยมีคนจากหมู่บ้านหนึ่งล่วงเกินเขา เขาถึงกับวางยาพิษฆ่าคนทั้งหมู่บ้าน หลังจากเกิดเรื่องก็สั่งให้คนปิดเรื่องนี้เพียงแต่ตอนนั้นสกุลชวีของเราพอจะมีอิทธิพลอยู่บ้าง ดังนั้นจึงรู้เรื่องนี้อย่างลับๆคนต่ำช้าที่จิตใจอำมหิตและเห็นชีวิตของคนเป็นผักปลาอย่างเขา อย่าว่าแต่พี่หญิงไม่ชอบเขาเลย สกุลชวีของเราก็ไม่มีทางให้พี่หญิงแต
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1660
กู้หว่านเยว่พยักหน้า เดิมทีนางเองก็ไม่ได้คิดจะอยู่ในเมืองเล็ก ๆ แห่งนี้อยู่แล้ว แค่อยากเข้าไปพักผ่อน แวะกินอาหารเช้าแล้วค่อยเดินทางต่อก็เท่านั้น ภารกิจก็ต้องทำ ข้าวก็ต้องกิน“ไป เราเข้าไปดูก่อนเถอะ”กู้หว่านเยว่ขี่ม้ามาถึงหน้าประตูเมือง จากนั้นก็มองพิจารณาชื่อของเมืองแห่งนี้“เมืองโยวหุน”นางกระตุกมุมปาก ชื่อของเมืองนี้ฟังดูแปลกยิ่งนัก หากไม่รู้คงคิดว่าเป็นเมืองผีในระหว่างนั้นขนตามตัวก็พากันลุกซู กู้หว่านเยว่กลงจากหลังม้า และเดินเข้าไปในเมืองโยวหุนผู้คนที่สัญจรในเมืองแห่งนี้มีจำนวนมากนางในตอนนี้แต่งตัวเป็นคนหนานเจียงแล้ว ดังนั้นจึงไม่ได้ดึงดูดสายตาของใครทั้งสองคนเดินมานั่งอยู่หน้าแผงลอยแห่งหนึ่งรอบตัวของพวกนางมีคนหนานเจียงที่กำลังกินอาหารกันอยู่ไม่น้อย กินไปพลางพูดคุยไปพลาง กู้หว่านเยว่ตั้งใจฟังอยู่ครู่หนึ่งพบว่าไม่มีใครสนใจสงครามระหว่างต้าฉีกับหนานเจียงเลยสักคนชวีเฟิงกล่าวอธิบายเสียงต่ำ “หนานเจียงไม่มีสงครามมาหลายร้อยปีแล้ว และไม่เคยมีศัตรูจากข้างนอกเข้ามายุ่งย่าม ดังนั้นชาวบ้านจึงไร้ความรู้สึกกันนานแล้ว คิดว่าสงครามไม่มีทางมาถึงหนานเจียงได้อย่างแน่นอน ที่นี่จะต้องเป
