LOGINShare
ตอนที่ 110 : วันที่เด็กหนุ่มเป็นที่รู้จักไปทั่วโลก
Last Updated:
2025-04-16 15:56:34
Related chapters
ชีวิตบัดซบเพราะมาต่างโลก เลยสร้างปาร์ตี้ไปโค่นพระเจ้าซะเลย ตอนที่ 111 : เส้นทางต่อไป (จบบทที่ 2)
————1 สัปดาห์ต่อมา ณ อาณาจักรบาซิลเลียส , เมืองหลวง หลังจากเหตุการณ์ที่กรโด่งดังไปทั่วโลกเมื่อหนึ่งสัปดาห์ที่แล้ว ทั่วโลกก็เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ขึ้น แต่ที่สำคัญคือ ทุกคนเริ่มคาดหวังในตัวกรและปาร์ตี้『DarkNight Sirius』อย่างจริงจัง เนื่องจากในเนื้อข่าว กรได้ประกาศอย่างโจ่งแจ่งและชัดเจนไปว่า เป็นปาร์ตี้ที่มีเป้าหมายเพื่อพิชิตมหาดันเจี้ยน นั่นคือสิ่งที่สังคมคาดหวังและสิ่งที่โลกเปลี่ยนไปตามการกระทำของชายผู้นี้ที่มีชื่อว่า กร แต่ท่ามกลางข่าวคราวเช่นนั้น... ตัวของเขา ผองเพื่อน และคนรู้จักก็ยังคงใช้ชีวิตไปตามปกติอยู่ดี... รวมถึงกรและคาเรนที่อยู่ที่นี่... 『เรือนจำหลวงประจำเมืองหลวง』ก็ด้วย〝 แล้วสรุป... ก็เลยจะออกเดินทางกันวันนี้หล่ะสินะ 〞 ชายคนที่กรมาเยี่ยมรวมกับคาเรนถามออกไปแบบนั้นผ่านโทรศัพท์สื่อสาร... เขาคือผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับคดีเมื่อหนึ่งเดือนก่อน และเป็นพ่อของเด็กสาว... พ่อของคาเรนหรือก็คือ ยูจินนั่นเอง ในขณะนี้กำลังนั่งอยู่อีกฝั่งนึงของกระจกเยี่ยมนักโทษ และคุยกันโดยใช้โทรศัพท์เวทย์ซึ่งใช้ติดต่อกันได้เฉพาะที่ ราวกับถอด
Last Updated : 2025-04-16ชีวิตบัดซบเพราะมาต่างโลก เลยสร้างปาร์ตี้ไปโค่นพระเจ้าซะเลย ตอนที่ 112 : เพียงแค่เด็ดดอกไม้ ก็อาจสะเทือนได้ถึงดวงดาว (เริ่มบทที่ 3)
บทที่ 3 『 Chaos of Six Stars 』ความวุ่นวายแห่งหมู่ดาราทั้งหก❖❖❖❖❖ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก————〝 แฮ่ก! แฮ่ก!———— 〞 เสียงฝีเท้าของใครบางคนดังขึ้นอย่างต่อเนื่องราวกับกำลังหนีบางอย่าง พร้อมกับเสียงหายใจหอบอย่างต่อเนื่องพอๆกัน ดังกึกก้องไปทั่วทางเดินแคบๆในตัวอาคารสมัยใหม่ วัสดุทั้งหมดเป็นเหล็กเงาสะท้อนแสงจากหลอดนีออนที่อยู่บนศีรษะ และนั่นทำให้มองเห็นเส้นทางได้สะดวก แม้ที่นี่จะอยู่ใต้ดินก็ตามที〖 แยกด้านขวามีการ์ด! พุ่งไปด้านหน้าก่อนค่อยเลี้ยวซ้ายแยกต่อไป 〗〝 ระ รู้แล้ว! 〞 ชายแก่ได้ตอบกลับเสียงโอเปอร์เรเตอร์สาวจากหูฟังไร้สายขนาดเล็กที่เขาสวมอยู่ พร้อมกับทำตามที่เธอบอกปัง! ปัง!〝 Sh*t! 〞 ทันทีที่ผ่านแยกของทางเดิน การ์ดที่กำลังสวมชุดทหารเต็มยศก็ใช้ปืนพกยิงใส่ชายแก่ และฉิวเฉียดไปแค่เส้นยาแดงผ่าแปด การ์ดจึงสบถแบบนั้นออกมาอย่างหงุดหงิด ก่อนที่ชายแก่จะพุ่งตัวหลบไปทางแยกซ้ายได้ตามแผนอย่างหวุดหวิด〖 ตรงไปเรื่อยๆเลย ขอโทษที่ใช้แรงงานคนแก่นะคะ 〗〝 ถ้าคิดงั้นก็อย่าให้ฉันมาลงภาคสนามสิ! 〞 ชายแก่ตะโกนกลับอย่างหงุดหงิด พร้อมกับวิ่งอย่างทุลักทุ
Last Updated : 2025-04-17ชีวิตบัดซบเพราะมาต่างโลก เลยสร้างปาร์ตี้ไปโค่นพระเจ้าซะเลย ตอนที่ 113 : ด้ายเส้นเดียวกันย่อมจะเกี่ยวพันกันเองเข้าซักวัน
————ป่าทางตะวันออก แถบชายแดน , ราชอาณาจักรอาลัน ภายในป่าทึบ ท่ามกลางแสงยามบ่ายที่สาดส่องลงมาผ่านช่องว่างของใบไม้ ซึ่งมีเพียงเล็กน้อยเท่านั้นที่ลงมากระทบถึงพื้น นั่นทำให้ป่าแห่งนี้เรียกได้ว่ามืดมิดพอสมควรราวกับเป็นช่วงพลบค่ำก็ไม่ปาน ด้วยความมืดที่ทำให้ทัศวิสัยแย่แบบนั้นจนเรียกได้ว่าอันตรายแล้ว แต่นั่นเป็นเพียงเหตุผลหนึ่งเท่านั้น เพราะสิ่งที่เรียกว่าอันตรายจากป่าแห่งนี้นั้น มีสาเหตุหลักมาจาก...ตึง! เสียงฝีเท้าหนักๆของบางสิ่งดังขึ้นในเงามืดของป่า... รูปร่างอ้วนท้วม แต่สูงร่วม 3 เมตร ผิวกายสีเทา ใบหน้าราวกับหมูมีเขี้ยว สวมชุดเกราะเหล็กหนักไว้ทั่วทั้งตัว พร้อมกับอาวุธคู่กาย... ดาบขนาดความยาว 4 เมตรสองคม... ใช่... สิ่งนี้นั้นคือ มอนสเตอร์ และหากจะใช้สามัญสำนึกของที่นี่เรียกมันด้วยชื่อเฉพาะ มันก็คือ 『ออร์ค』นั่นเอง แถมจากชุดเกราะและอาวุธ รวมถึงท่าทางราวกับทหารศึกของมัน ทำให้ระดับความอันตรายของมันประมาณระดับ A ได้เลยทีเดียว แถมยังมาเป็นกลุ่ม 3 ตัวอีกต่างหาก และนั่นแหล่ะคือสาเหตุหลักที่ทำให้ป่าแห่งนี้มีอันตราย และย
Last Updated : 2025-04-17ชีวิตบัดซบเพราะมาต่างโลก เลยสร้างปาร์ตี้ไปโค่นพระเจ้าซะเลย ตอนที่ 114 : ไม่ว่าใครก็เกลียด Jump Scares กันทั้งนั้น
ตัวฉันมักจะฝันเห็นมันบ่อยๆ... ความทรงจำในอดีต...และจะยิ่งบ่อยขึ้นเมื่อนึกถึงเรื่องที่ตัวเองอยากจะเป็นมาตลอดอย่าง『ฮีโร่』นั่นหน่ะ...มันเป็นยังไงหน่ะเหรอ? ทันทีที่กรคิดแบบนั้น... ราวกับประชดประชันกัน ม้วนความทรงจำที่อยากจะลืมก็ถูกฉายขึ้นในสมองของเขา และสติของเขาก็ดำดิ่งลงไปกับมันเสมือนกลับไปอยู่ในเหตุการณ์เหล่านั้นอีกครั้งภาพของฉันที่กำลังสวมเสื้อฮู้ดสีดำสนิท ด้านหลังของเสื้อเป็นรูปใบหน้ายักษ์สีเขียว... ท่ามกลางสายฝนยามเย็นที่มืดมิดและภายใต้ฮู้ด คือใบหน้าที่ไม่คิดอะไร ราวกับคนที่ตายไปแล้วของฉัน...ว้าวุ่น? กังวลใจ? ภูมิใจ? สุขใจ? ทุกข์ใจ? รู้สึกผิด? สับสน?บางที คงจะเป็นทุกอย่างนั่นรวมกันหล่ะมั้ง...ตัวฉันยกหมัดขวาของตัวเองขึ้นมาเพื่อมองดูมันให้ชัดๆมีรอยช้ำและรอยเลือดอยู่... แต่ไม่ใช่เลือดของฉัน... กรคิดแล้วก็เงยหน้าขึ้นเล็กน้อย แล้วก็ต้องเบิกตาโพลง... เพราะทันทีที่มองไปรอบๆตัวของตัวเอง เขาก็พบว่า... มีเหล่าชายฉกรรจ์มากกว่าร้อยคนนอนหมดสติอยู่รอบๆตัวของเขาเต็มไปหมด ทั้งที่รู้จักและไม่รู้จัก ทั้งที่จำหน้าได้และไม่ได้... ทุกคนต่างถูกกรโ
Last Updated : 2025-04-17ชีวิตบัดซบเพราะมาต่างโลก เลยสร้างปาร์ตี้ไปโค่นพระเจ้าซะเลย ตอนที่ 115 : ต่างคนย่อมต่างมุมมอง
〝 แหมๆ อะไรกันพี่กร เรื่องเป็นแบบนั้นเองหรอกเหรอ ฮะฮะฮะ 〞ศรที่เข้าใจเรื่องทั้งหมด (ซึ่งกรแถไปว่าทุกคนกลัวพวกเอลฟ์)แล้ว ก็หัวเราะร่าออกมา หลังจากที่เกิดเหตุการณ์น่าสะเทือนขวัญเมื่อครู่ กรก็ให้ศรเข้ามานั่งในรถลีมูซีนของเขาในขณะที่เดินทางไปยังเมืองหลวงเพื่อปรับความเข้าใจเสียใหม่ ใช้เวลาอธิบายไปถึงครึ่งชั่วโมงกว่าจะเข้าใจส่วนเรื่องที่ทำไมศรถึงโผล่มาเจอกับฉันกลางทางได้นั้นเป็นเพราะหมอนี่อยากจะมาเซอร์ไพรซ์ฉัน และก็อยากเจอฉันเร็วๆนั่นแหล่ะซึ่งโดยผลลัพธ์แล้วก็เซอร์ไพรซ์จริงๆนั่นแหล่ะ ทั้งฉันทั้งหมอนั่นเลย...ถึงความหมายจะเป็นคนละอย่างกับที่อยากให้เป็นก็เถอะ อนึ่ง... ห้องรวมพลที่เป็นโต๊ะสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่ และมีเก้าอี้บุนวมยาวอย่างดีอยู่สี่ตัว ตอนนี้มีตัวนึงเป็นที่ไว้สำหรับศรและอัศวินเผ่าเอลฟ์สาวอีกคนนึงนั่งด้วยกัน ส่วนอีกสามตัวเป็นที่นั่งของกรและสาวๆ ทุกคนมีน้ำดื่มที่ตัวเองชอบกันคนละแก้วในขณะที่สนทนาเรื่องต่างๆ และถึงแม้สาวๆจะทำตัวไม่ถูกเพราะอีกฝ่ายเป็นคนแปลกหน้า แต่พอเห็นกรคุยกับศรด้วยท่าทีสนุกสนานแล้ว ก็อดดีใจไปด้วยไม่ได้เหมือนกัน และดูเหมือนเอลฟ์สา
Last Updated : 2025-04-17ชีวิตบัดซบเพราะมาต่างโลก เลยสร้างปาร์ตี้ไปโค่นพระเจ้าซะเลย ตอนที่ 116 : หากมีเวลาตัดต้นไม้ 8 ชั่วโมง ก็ต้องใช้เวลา 6 ชั่วโมงในการลับขวาน
เพราะเมื่อวานซืนเพิ่งกลับมาจากเดินทางเลยไม่ได้อะไรมากทุกอย่างเลยเริ่มเมื่อวานนี้แทน... เกี่ยวกับแผนการในการพิชิตบอสมหาดันเจี้ยน『ตัวตนที่หายไป』แต่ก่อนอื่นก็คงต้องพูดถึงเรื่องลักษณะของดันเจี้ยนที่ไม่เหมือนชาวบ้านชาวช่องของที่นี่ซะก่อนหล่ะนะดันเจี้ยนแห่งนี้มีลักษณะทางกายภาพคือเป็นพื้นที่ทรงเจ็ดเหลี่ยม แต่ไม่รู้ว่ามีทั้งหมดกี่ชั้นหรอกนะและเพราะเป็นเจ็ดเหลี่ยมนี่แหล่ะ... พอลากจากมุมของเหลี่ยมเข้าไปหาจุดศูนย์กลาง ถึงได้แบ่งเป็น 6 เขตได้พอดี นี่คงเป็นศาสตร์ศิลป์ของผู้สร้างที่ออกแบบมาได้ดีหล่ะนะยังไงก็ตาม พื้นที่ของชั้นที่เราอยู่ซึ่งเป็นเขตที่อาณาจักรมาตั้งรกรากนั้นจากด้านนอกวัดเข้ามาจนถึงชั้นต่อไปมีความยาวตั้งฉากกับขอบประมาณ 500 กิโลเมตรชั้นที่อยู่นี้เป็นรูปเจ็ดเหลี่ยม ส่วนชั้นถัดไปที่เรากำลังจะเข้าไปพิชิตนั้นมีลีกษณะเป็นรูปหกเหลี่ยม และถูกแบ่งเป็น 5 เขตเช่นเดียวกันและทั้ง 5 เขต... มีบอสมอนสเตอร์ระดับ SSS เฝ้าอยู่เขตละตัว รวมถึงลูกสมุนด้วยนั่นแหล่ะที่ดูน่ากลัว... แต่ยังไงก็ไม่จำเป็นต้องไปสู้พร้อมกันทั้ง 5 ตัวหรอกนะถ้าถามว่าทำไม... นั่นเพราะชั้นที่ว่านี้เองก็เหมือนชั้นที่เรากำลังอยู่
Last Updated : 2025-04-17ชีวิตบัดซบเพราะมาต่างโลก เลยสร้างปาร์ตี้ไปโค่นพระเจ้าซะเลย ตอนที่ 117 : ความใกล้ชิดทดแทนกาลเวลา
〝 โกหกใช่ไหมเนี่ย! 〞 กรเป็นตัวแทนของทุกคน พูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงสั่นๆ แต่จะว่าเขาก็ไม่ได้... เพราะไม่ว่าใคร หากได้เห็นว่าบอสที่พวกตนโค่นลงได้อย่างยากลำบากเมื่อครู่ กลับกำลังฟื้นคืนชีพขึ้นมาหล่ะก็ คงไม่มีทางใจเย็นได้อยู่เป็นแน่ นั่นจึงทำให้กรเปลี่ยนสายตาเป็นคมกริบอีกครั้ง〝 ทุกคนเตรียมพร้อมเดี๋ยวนี้! เมอร์ลินละการร่าย! 〞〝【ละการร่าย】!!! 〞 เมอร์ลินซึ่งตอบสนองคำสั่งของกรได้ไวที่สุดใช้ละการร่ายอีกครั้ง สาวๆทุกคนกลับมาในชุดและสกิลพร้อมรบเต็มอัตราศึกอีกครั้ง〝 ชาลอตอีกนานเท่าไหร่! 〞ในขณะที่ร่างของบอสเต่ากำลังก่อตัวขึ้น กรก็สั่งชาลอตอีกครั้ง โดยที่ไม่ต้องบอกว่าอะไร〝 5 วินาทีจนกว่ามันจะคืนร่างสมบูรณ์ค่ะ! 〞 ชาลอตใช้『ดีเทลวิชชั่น』กับบอสเต่า จึงรู้เวลาที่แน่นอน และนั่นทำให้เหงื่อเย็นๆไหลไปทั่วใบหน้าของทุกคนบ้าชิบ! ไอ้ความกวนส้นของมหาดันเจี้ยนเนี่ย ที่ไหนก็เหมือนกันหมดเลยว้อย!หงุดหงิดจริง!เรื่องนั้นว่าไปอย่าง… ประเด็นสำคัญคือ ทำไม?เมื่อกี้บอกว่าเงื่อนไขไม่ครบงั้นสินะ... แล้วเงื่อนไขที่ว่ามันคืออะไรกันหล่ะ?บอส 5 ตัว มีตัวนึงที่เป็นกุ
Last Updated : 2025-04-17ชีวิตบัดซบเพราะมาต่างโลก เลยสร้างปาร์ตี้ไปโค่นพระเจ้าซะเลย ตอนที่ 118 : ทุกย่างก้าวต้องรู้จักดูตาม้าตาเรือ
หลังศึกยามค่ำคืนที่แสนหนักหน่วงเมื่อคืนได้ผ่านไป ตอนนี้ก็เป็นเวลาเที่ยงของอีกวัน...อืม... หนักหน่วงจริงๆ...ทำลงไปแล้ว... กับผู้หญิงตั้ง 8 คนเรานี่มัน(หื่น)สุดยอดจริงๆเลยแฮะ ในหลายๆความหมาย...แถม 6 จากใน 8 สาว... ชาลอต ซาช่า เรเชล ลิลิธ ริต้า คาเรน...ยังเป็นครั้งแรกของพวกเธออีกต่างหากรู้สึกแย่เหมือนกันแฮะที่ต้องเห็นสีหน้าเจ็บปวดของทั้ง 6 คนหน่ะ แต่ความจริงแล้วทุกคนต้องเจ็บกว่าแน่ๆ... ถึงทุกคนจะบอกว่าถ้าเพื่อฉันหล่ะก็ทนได้อยู่แล้ว ก็เถอะนะ...แต่ที่ตกใจสุดๆเลยก็คือลิลิธเองก็ยังบริสุทธิ์อยู่เหมือนกันนี่แหล่ะนี่เธอ... อายุก็ปูนนี้แล้วนะ? ตัวเธอในสมัยก่อนนี่ไม่คิดจะหาความสุขให้ตัวเองเลยเหรอเนี่ย? คิดแบบนั้นแล้วก็เป็นห่วงลิลิธขึ้นมาแต่ก็เอาเถอะ ไม่ใช่ว่าแย่หรือดียังไงหรอก... ต่อให้เธอเป็นยังไงก็ไม่ได้ทำให้ความรักที่มีต่อพวกเธอลดลงซักหน่อย นั่นต่างหากที่อยากจะพูดแถมตอนนี้เธอก็มีที่อยู่ของตัวเองแล้วด้วย... เพราะงั้นเลยทำให้ดีใจอยู่ที่เป็นครั้งแรกของลิลิธที่มีฉันเป็นความสุขของเธออ่ะนะแน่นอนว่าสำหรับทุกคนที่เลือกฉันเองก็เหมือนกัน... ถึงจะอายแต่พยายามกันเต็มที่น่าดูเลย...แล้วก็นะ... เ
Last Updated : 2025-04-17
Latest chapter
ชีวิตบัดซบเพราะมาต่างโลก เลยสร้างปาร์ตี้ไปโค่นพระเจ้าซะเลย ตอนที่ 215 : สาวน้อยธรรมดา?เองก็อยากสร้างคุณค่าของตัวเองเหมือนกัน (Rachel and Rita have a Date)
ช่วงเที่ยงเป็นเวลาพักผ่อนของใครหลายคน แต่ไม่ใช่สำหรับคนที่มีนัดสำคัญในช่วงบ่าย นี่เป็นช่วงเวลาอันเหมาะสมในการเตรียมตัวสำหรับสองสาว... สำหรับเรเชลกับริต้า พวกเธอกำลังลองชุดสำหรับเดทในช่วงบ่ายกับแฟนหนุ่มสุดที่รักของพวกเธอ สำหรับเรเชล เรื่องชุดไม่ค่อยเป็นปัญหาเพราะเลือกไว้นานมาก และมีชุดตัวเก่งในแบบที่เรียบร้อยเหมาะสมกับตัวเองอยู่แล้ว ปัญหาคือชุดของน้องสาวอย่างริต้านี่แหละที่ทำให้พี่สาวคนนี้เป็นกังวลจนต้องกุมขมับ ถึงจะเป็นเสื้อยืดที่ใส่แล้วรัดรูปโชว์สะดือ และกางเกงยีนส์ขาสั้นเหมือนกับทุกทีก็เถอะ“...พี่ว่าชุดแบบนี้มันเปิดไปหน่อยนะ”“สงสัย... คุณกรน่าจะชอบ... แบบนี้ไม่ใช่เหรอ?” ริต้ามองกลับมาด้วยสายตาออดอ้อนอย่างบริสุทธิ์ใจ ในหัวเธอคงคิดอยู่แค่สามเรื่องเท่านั้นอันได้แก่ กร ครอบครัว แล้วก็กร ซึ่งอันที่จริงแนวคิดตรงนั้นก็ไม่ต่างจากเรเชลเท่าไรนัก ริต้ามองกวาดจากหัวจรดเท้า มองชุดเดรสแบบเปิดไหล่ของเรเชลแต่เป็นกระโปรงแบบคลุมเข่า เรียบร้อยเหมือนกับที่เรเชลใส่เป็นปกติ ความใคร่รู้ของริต้าจึงเกิดขึ้นในจังหวะนั
ชีวิตบัดซบเพราะมาต่างโลก เลยสร้างปาร์ตี้ไปโค่นพระเจ้าซะเลย ตอนที่ 214 : สาวน้อยธรรมดา?เองก็อยากเปลี่ยนแปลงตัวเองเหมือนกัน (Lilith and Karen have a Date)
หลังจากเดทกับไมน์และรีเบคก้าจบลงพวกเราก็กลับบ้านเป็นเดทที่ดีอีกครั้งสำหรับสาว ๆ ที่ยังไม่ค่อยได้มีโอกาสได้ไปเที่ยวกับเรานักเพราะถ้าว่ากันตามตรง เหล่าภรรยาของฉันหลายคนเพิ่งจะได้คบกันในช่วงที่กำลังลุยดันเจี้ยน ‘หมื่นเทวาใต้รัตนากร’ ของอาร์เคมีดีสหมายถึงเจนนี่ ไมน์ รีเบคก้า ซิลเวีย ยูมิน่า ฟลอร่า แล้วก็เฮเลน่ากับคอร์ดิเรีย ทั้งแปดคนนั่นแหละพวกเธอไม่ค่อยมีโอกาสได้ไปเดทกันเท่าไหร่ก็เลยยังเก้ ๆ กัง ๆ อยู่บ้างแต่ข้อดีก็คือไม่ว่าจะพาไปเดทที่ไหนพวกเธอก็ยังไม่คุ้นชินเลยมีโอกาสเรียนรู้กันและกันอีกมากหืม? แล้วความทรงจำเรื่องเดทจากเมื่อชาติก่อน ๆ ของพวกเธอที่เคยมีกับเรานี่ไม่นับเหรอ?ก็ไม่เชิงหรอกนะ... ความทรงจำเมื่อชาติก่อนมันก็เหมือนกับความทรงจำในวัยเด็กนั่นแหละ เรื่องเกิดตั้งนานแล้วใครจะไปจำรายละเอียดได้ล่ะจริงไหม?ก็จริงแหละที่ถ้าทำอะไรสักอย่างให้นึกถึง ความทรงจำพวกนั้นก็จะถูกกระตุ้นทำให้นึกออกแต่ฉันคุยกับทุกคนหลายรอบแล้วว่าอดีตก็คืออดีต จะไม่ให้มันกลายมาเป็นอุปสรรคในการเรียนรู้กันและกันของพวกเราหรอกก็ด้วยเหตุนั้นแหละ ทั้งแปดคนเลยยังไม่ค่อยชินกับการไปเดทแบบทั่วไป ก็เลยพาไปเดทที่ต่าง ๆ
ชีวิตบัดซบเพราะมาต่างโลก เลยสร้างปาร์ตี้ไปโค่นพระเจ้าซะเลย ตอนที่ 213 : สาวน้อยอ่อนประสบการณ์เองก็มีเรื่องที่อยากลองเหมือนกัน (Mine and Rebecca have a Date)
เวลาผ่านไปจนเกินเที่ยง ฉันเลยติดต่อบอกให้ทุกคนกินข้าวรอกันไปก่อนส่วนฉัน ฟลอร่าแล้วก็ยูมิน่าไปหาอะไรกินที่ร้านอาหารใกล้ ๆนับว่าเป็นการยืดเวลาเดทได้ดี สองสาวดีใจใหญ่ที่ได้ใช้เวลาด้วยกันมากขึ้น น่ารักจริง ๆ เลยน้าทั้งสองคนจากนั้นช่วงบ่ายไปถึงเย็นก็จะเป็นคิวของไมน์กับรีเบคก้า ฉันก็เลยต้องกลับบ้านไปเตรียมตัวใหม่เพราะทั้งสองคนก็รออยู่ที่บ้านเหมือนกันแหล่ะนะแถมแฟนของฉันแต่ละคนก็ชอบบรรยากาศการเดทแตกต่างกันด้วยทั้งสไตล์การแต่งตัว น้ำหอม สถานที่ เวลา หรือความใกล้ชิดในที่สาธารณะเพราะทุกคนโตมาต่างกันเลยมีความต้องการคนละแบบ ก็ปกตินั่นแหล่ะแต่ไม่ใช่ปัญหาเลยสักนิดเพราะฉันรู้สิ่งที่ทุกคนชอบดีอยู่แล้ว จำได้ขึ้นใจด้วยว่าไปแล้วพอพูดถึงความใกล้ชิด ไมน์กับรีเบคก้านี่ก็ออกจะเหนียมอายกว่าทุกคนหน่อยถ้าเป็นสาว ๆ ส่วนใหญ่จะเดินกอดแขนฉันกลางธารกำนัลได้สบายแต่ไมน์กับรีเบคก้าจะยังไม่ค่อยกล้าทำอย่างนั้นเท่าไหร่ ก็เป็นในทำนองเดียวกับรินนั่นแหล่ะอลิซนั้นยังพอว่าเพราะโตมาแบบรับวัฒนธรรมต่างชาติมาใช้เต็ม ๆก็ขนาดพุ่งเข้ามากอดฉันที่เป็นเพื่อนสนิทยังกับเพื่อนเพศเดียวกันได้สบาย ๆ นั่นแหล่ะ (ถึงเธอจะไม่ได้ทำแบบ
ชีวิตบัดซบเพราะมาต่างโลก เลยสร้างปาร์ตี้ไปโค่นพระเจ้าซะเลย ตอนที่ 212 : สาวน้อยผู้ร่าเริงเองก็มีเรื่องที่คิดมากเหมือนกัน (Flora and Umina have a Date)
หลังจากการเที่ยวสวนสนุกของฉัน เจนนี่และเฮเลน่าจบลงด้วยความหวานชื่น พวกเราก็กลับบ้านด้วยความรู้สึกเต็มอิ่มขากลับก็มีการซื้อของที่ระลึกอย่างสร้อยคอให้พวกเธอและแน่นอน นอกเหนือจากนั้นพวกเราก็ซื้อเค้กกลับไปฝากทุกคนด้วยถึงจะมีเดทกับแฟนสาว แต่ก็ต้องไม่ลืมครอบครัวที่รออยู่บ้านด้วยโดยเฉพาะลูกสาวสุดที่รักอย่างแมรี่ นี่แหล่ะหน้าที่เสาหลักของบ้านล่ะ อื้ม ๆ!เท่านี้วันแห่งการพักผ่อนก็จบไปอีกวันด้วยความสงบสุข...ถึงก่อนนอนจะมีเรื่องจริงจังให้คิดนิดหน่อยก็เถอะนั่นเพราะระหว่างวันได้มีข้อมูลเกี่ยวกับกำหนดการคร่าว ๆ ของการประกาศความสำเร็จที่พวกเราทุกคนปราบอาร์เคมีดีสส่งเข้ามาน่ะสิก็มาจากพวกเสือ คัทยูชา แอดรูวส์แล้วก็พี่มารีนั่นแหล่ะดูเหมือนอีก 6 วันนับจากนี้จะมีการถ่ายทอดสดไปทั่วโลกถึงความสำเร็จของพวกเราพร้อมกับพิธีมอบรางวัลจากกษัตริย์ของอาณาจักรที่เป็นพันธมิตรก็... ฟังดูเป็นพิธีที่น่ารำคาญ แต่มันก็ขาดเสียมิได้หรอกแถมการทำแบบนั้นยังเป็นการตรวจสอบความร่วมมือจากอาณาจักรต่าง ๆ ให้ร่วมมือกันในการรับมือกับจอมมารในอนาคตด้วยแต่... ปัญหาก็คือพวกเราในตอนนี้ยังไม่มีเส้นสายในการติดต่อกับเผ่าปีศาจนี่แหล่ะ
ชีวิตบัดซบเพราะมาต่างโลก เลยสร้างปาร์ตี้ไปโค่นพระเจ้าซะเลย ตอนที่ 211 : สาวมากประสบการณ์เองก็มีเรื่องที่ต้องเรียนรู้อีกมากเหมือนกัน (Jenny and Helena have a Date)
ในห้องน้ำส่วนที่เป็นห้องแต่งตัวบ้านครอบครัวของกรก่อนหรือหลังเข้าไปใช้ห้องอาบน้ำรวมของบ้าน ซึ่งโดยปกติแล้วจะไม่มีใครใช้งานเป็นเวลานาน มันจึงเป็นเรื่องแปลกทีเดียวที่จะมีคนเพิ่งอาบน้ำในเวลาเที่ยงเศษแบบนี้ โดยเฉพาะบ้านของกรที่ต้องตื่นมากินข้าวเช้า รวมถึงอาบและแช่น้ำรวมกันทั้งบ้านเป็นกิจวัตร“แบบนี้ดีไหมนะ? หรือแบบนี้ดี?” นั่นถึงเป็นเรื่องแปลกเมื่อมีหญิงสาวกำลังจัดทรงผมด้วยสีหน้าสายตาจริงจังในเวลาเที่ยงเศษแบบนี้ คน ๆ นั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากสาวผู้มีสไตล์มากที่สุดและมีเสน่ห์ของสาวผู้ใหญ่เหลือล้นอย่างเจนนี่หนึ่งเดียวคนนี้เอง โดยปกติแล้วเธอเองก็ค่อนข้างดูแลตัวเองตลอดเวลา เรียกว่าแม้จะอยู่บ้านก็ยังแต่งหน้าแต่งตาบาง ๆ ให้ดูเป๊ะอยู่เสมอ อย่างน้อย ๆ นั่นก็เพื่อเป็นขวัญกำลังใจให้แฟนหนุ่มอย่างกรรู้สึกชุ่มชื่นหัวใจ แต่ครั้งนี้ต่างออกไปเพราะเธอค่อนข้างจัดเต็มมากทีเดียว ถึงแบบนั้นก็ไม่มากเกินไปกว่าระดับที่ทำให้ดูผิดธรรมชาติ“เป็นยังไงบ้างคะเจนนี่” ในจังหวะนั้นก็มีคนเดินเข้ามาในห้องพอดิบพอดี เธอเป็นสาวหูแมวผู้เงียบขรึมดูไร้อารมณ์ที่สุ
ชีวิตบัดซบเพราะมาต่างโลก เลยสร้างปาร์ตี้ไปโค่นพระเจ้าซะเลย ตอนที่ 210 : สาวมั่นเองก็มีเวลาที่อยากจะอ้อนเหมือนกัน (Silvia and Fiona have a Date)
ยามเช้าอันสดใสมาพร้อมเสียงสัตว์อรุณสวัสดิ์เป็นกิจวัตรอันสร้างความสดชื่นรับวันใหม่ได้ทุกครา ไม่มีเสียงปลุกอะไรไพเราะไปกว่านี้ กับบรรยากาศสดชื่นและน่าเย้ายวนชวนให้ตื่นเช้าเช่นนี้ คงไม่มีใครหาญกล้านอนต่อได้นอกเสียจากคนที่ทำงานจนเหนื่อยล้าหรือกำลังอยู่ในช่วงขี้เกียจสันหลังยาว เว้นเสียแต่ว่าเธอคนนั้นไม่ได้หลับเสียตั้งแต่แรก ข้อยกเว้นดังกล่าวคือฟีโอน่าที่กำลังนั่งเขียนเอกสารในห้องส่วนตัวของเธอ ในบ้านส่วนตัวที่อยู่อาศัยร่วมกันกับครอบครัวของเธอตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงตอนเช้าตรู่นี้ อันที่จริงต่อให้เธอทำงานค้างไว้ก็คงไม่มีใครว่าเธอได้ เพราะในอาณาจักรที่เธอปกครองตอนนี้ไม่มีใครใหญ่ยิ่งไปกว่าเธออีกแล้ว ต่อให้ประกาศกับเหล่าขุนนางไปแล้วว่าจะวางมือ แต่สถานะของอดีตราชินีและหนึ่งในสมาชิกปาร์ตี้ผู้กอบกู้โลกคงไม่มีใครกล้าหือแน่นอนต่อให้ลงจากตำแหน่งไปแล้ว สิ่งที่ผลักดันฟีโอน่าให้ทำงานจึงเป็นแรงขับเคลื่อนส่วนตัวอย่างความรับผิดชอบล้วน ๆ จะว่าต้องการเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับเหล่าขุนนางก็คงได้ แต่อันที่จริง... สาเหตุหลักมันเป็นเพราะเธ
ชีวิตบัดซบเพราะมาต่างโลก เลยสร้างปาร์ตี้ไปโค่นพระเจ้าซะเลย ตอนที่ 209 : สาว ๆ ก็มีขีดจำกัดเหมือนกัน (Cordiria has a Date)
“ทนไม่ไหวแล้ว!!!” เสียงโหวกเหวกโวยวายเป็นสิ่งแรกของยามเช้าอันสดใสของพวกกร ความเหนื่อยล้าจากศึกกลางคืนทำให้ทุกคนยังงัวเงีย แต่ก็ตื่นเต็มตากันหมดเพราะเสียงตะโกนของตัวป่วนประจำบ้านอย่างอลิซ ด้วยความที่ทุกคนนอนบนฟูกปูพื้นทำให้ทุกคนนอนเกลื่อนกลาด และเพราะผ่านศึกอันหนักหน่วงกันมา ทั้งสาว ๆ และกรเลยมีแค่ผ้าห่มคนละผืนทับตัวเปล่า ๆ เหมือนเด็กแรกเกิด แต่สภาพแบบนั้นไม่ได้ทำให้อลิซร่าเริงน้อยลงเลย“ได้ยินป่าว! ฉันบอกว่า ‘ทน-ไม่-ไหว-แล้ว’ อ่ะ!” เธอทำแก้มป่องทุบพื้นหลายต่อหลายที ถึงไม่รู้ว่ากำลังหงุดหงิดเรื่องอะไรก็เถอะ“มีเรื่องอะไรแต่เช้าเนี่ย?” กรที่หนุนหมอนอยู่ถึงชันตัวขึ้น เขาต้องค่อย ๆ ใช้แขนสองข้างประคองให้มีอากับรินลงหนุนหมอนแทนจากที่นอนซบไหล่เขามาตลอดคืน อาจเพราะแบบนั้นด้วยมีอากับรินเลยทำหน้ามุ่ย แต่พอได้กรลูบหัวไปคนละสองทีพวกเธอก็ยิ้มพริ้มกันเพลินจนต้องหลับต่อ“หรือว่าอยากกอดเหรอ? งั้นมามะ” กรอ้าแขนเชื้อเชิญด้วยใบหน้าระรื่น เพราะเขาเองก็อยากจะกอดอลิซเหมือนกัน“ไม่ใช่ย่ะ! ไม่สิ... ถึงจริง ๆ จะอยากกอดก็เถอะ แต่ที่จะพูดมันไม่ใช่เรื่
ชีวิตบัดซบเพราะมาต่างโลก เลยสร้างปาร์ตี้ไปโค่นพระเจ้าซะเลย ตอนที่ 208 : หลังออกกำลังย่อมต้องการการพักผ่อน
————วันรุ่งขึ้นหลังจบศึก, ณ มหาดันเจี้ยนโบราณเด็กหนุ่มผู้โดดเดี่ยว ภายในมหาดันเจี้ยนโบราณของฟรังซ์ ออลเดลผู้เป็นเจ้าของนั้น มีดันเจี้ยนชั้นหนึ่งที่เป็นส่วนอยู่อาศัย หากนับตามลำดับคงเป็นชั้นที่ 101 ว่าไปแล้ว มันก็คือดันเจี้ยนชั้นเดียวกับที่กรและมีอาได้เข้ามาพักหลังจากที่เคลียร์ดันเจี้ยนแห่งนี้สำเร็จแล้วนั่นเอง คฤหาสน์ของฟรังซ์นั้นมีห้องอยู่จำนวนมากทั้งที่กำลังใช้งานอยู่และที่เป็นห้องว่างพร้อมให้ปรับเปลี่ยนเป็นรูปแบบต่าง ๆ ตามต้องการ ในบรรดาห้องว่างทั้งหลายเหล่านั้นคือห้องชั้นใต้ดินของอาคารหลักอันมืดมิด ได้ถูกดัดแปลงเป็นห้องกรงแบบง่าย ๆ คำว่าง่าย ๆ ที่ว่านั้น คือการใส่ลูกกรงเหล็กหน้าห้องแทนประตู พื้นที่เป็นดินไม่ได้รับการตกแต่งหรือทำความสะอาดเพื่อไว้ใช้ลงโทษ นอกเหนือจากนั้นคือกุญแจมือและเท้าที่ล่ามติดโซ่ผู้กระทำผิดเอาไว้ในฐานะนักโทษอยู่กลางห้องไม่ให้ขยับไปไหนได้ และคนที่ถูกล่าม ไม่สิ... ล่ามตัวเองอยู่นั้น ก็ไม่ได้เป็นใครอื่นนอกจากอาร์เคมีดีส ตัวอาร์เคมีดีสนั้นแม้จะถูกล่ามโซ่ในสภาพอนาถาแต่กิริยาของเขากลับยังนิ่งสงบ ทั้
ชีวิตบัดซบเพราะมาต่างโลก เลยสร้างปาร์ตี้ไปโค่นพระเจ้าซะเลย ตอนที่ 207 : ประกายแสงสีรุ้ง
————ก่อนหน้านี้เล็กน้อย“แล้ว... จะเอายังไงต่อดีล่ะเนี่ย” หลังออกมาจากมหาดันเจี้ยน ‘หมื่นเทวาใต้รัตนากร’ จนมาอยู่บนชายหาดของเกาะที่อยู่ใกล้ที่สุด เมอร์ลินก็เอ่ยถามขึ้นมาเป็นคนแรก เพราะอาเธนที่เป็นคนใช้ไอเทมทำให้ทุกคนออกมาได้รวมถึงมหาปราชญ์คนอื่น ๆ นั้นไม่ได้มาด้วย เนื่องจากจำเป็นต้องทำลายแกนพลังงานของดันเจี้ยนเพื่อลดอัตราการดูดซับเท่าที่จะทำได้แม้แกนกลางของดันเจี้ยนจะกลายเป็นลาสบอสพร้อมกับอาร์เคมีดีสไปแล้วก็ตาม และไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร แต่มันก็เหมือนถูกทิ้งไว้กลางทาง คำถามของเมอร์ลิน จึงไม่ใช่อะไรนอกจากการยืนยันสิ่งที่กรจะทำหลังจากนี้ ทั้งด้วยความอยากรู้อยากเห็นและกังวล แต่ว่าก่อนหน้านั้น...“เดี๋ยวก่อนสิ! นี่จะไม่สนใจไอ้เจ้ายักษ์นั่นหน่อยเหรอเนี้ยว!?”“นะ นั่นสิคะ! นั่นน่าจะเป็นเรื่องที่ควรกังวลมากกว่านะคะ!” ในขณะที่ฟลอร่ากับซาช่าต่างก็ชี้ขึ้นไปบนท้องฟ้าจนเหมือนคนสติแตก ซึ่งถ้าบนนั้นมีแค่เมฆสีครามเหมือนปกติก็จะดี แต่เพราะไม่ใช่ พวกเธอถึงกลัวจนขนลุกกันขนาดนั้น เพราะที่อยู่บนนั้น คือมอนสเตอร์ขนาดยักษ์ที่มีร่างกายท่อนบนเป็นมนุษย์ท่อนล่า
