แชร์

บทที่ 0005

ผู้เขียน: จี้เสี่ยวนวน
รอยยิ้มของซูเฉี่ยนเฉี่ยนแข็งทื่อภายในชั่วพริบตา

“ทำไมหละคะ?”

“วันนี้ประธานป๋อพาคุณผู้หญิงป๋อไปออกงานด้วยกัน ดังนั้นคุณหนูซูเลยไปงานด้วยไม่ได้”

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนฝืนยิ้ม “ที่แท้ก็ต้องการพาคุณผู้หญิงไปด้วยกันนี่เอง....งั้นก็ดีเลยค่ะ เดิมทีฉันก็ไม่ได้อยากไปอยู่แล้ว...”

“งั้นก็โอเคครับ”

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนถือโทรศัพท์ที่วางสายไปแล้วเอาไว้ จากกนั้นก็กัดริมฝีปากของเธอ

รูมเมทที่อยู่ข้างหลังเขามองหน้ากัน

“เฉี่ยนเฉี่ยน แฟนของเธอคงไม่ได้เทเธอใช่ไหม?”

“ได้ยินมาว่าปาร์ตี้นี้เป็นปาร์ตี้นานาชาติ เธอบอกว่าแฟนเธอจัดปาร์ตี้นี้ขึ้นมาโดยเฉพาะเพื่อพาเธอไปทำความรู้จักกับนักธุรกิจต่างชาติไม่ใช่เหรอ?”

เมื่อเห็นสายตาของคนอยู่ข้างหลังเธอที่กำลังสงสัย ซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็ฝืนยิ้ม “เขามีลูกค้าคนสำคัญมากคนหนึ่งที่ต้องพาไปด้วย ดังนั้นฉันไม่ควรสร้างปัญหาให้เขา”

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนก้มศีรษะลงพร้อมมองดูชุดออกงานในมือของเธอที่ถืออยู่ สีหน้าของเธอดูเศร้าหมองเล็กน้อย

ป๋อซือเหยียนไม่ชอบเสิ่นม่านมาโดยตลอด แล้วจู่ๆทำไม......

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนกำชุดในมือของเธอแน่นขึ้น

เห็นได้ชัดว่าซูเฉี่ยนเฉี่ยนตั้งหน้าตั้งตารองานปาร์ตี้คืนนี้มานานแล้ว และเธอจะไม่ยอมแพ้ไปทั้งๆแบบนี้อย่างเด็ดขาด

ตกเย็น ป๋อซือเหยียนให้เลขาส่งชุดเดรสยาวสไตล์ฝรั่งเศสสีดำที่งดงามไปให้เสิ่นม่าน

ป๋อซือเหยียนมารอข้างล่างสักพักแล้ว เห็นเสิ่นม่านค่อยๆเดินลงบันไดจากชั้นสอง

แม้ว่าครั้งที่แล้วเขาจะเคยเห็นเสิ่นม่านใส่ชุดเดรสสีไวน์แดงแล้ว แต่ป๋อซือเหยียนก็อดไม่ได้ที่จะแปลกใจเมื่อเห็นเสิ่นม่านใส่ชุดนี้

ในอดีตเขาไม่เคยสังเกตเห็นว่าเสิ่นม่านดูดีขนาดนี้มาก่อน

“ฉันพร้อมแล้ว”

เสิ่นม่านเงยหน้าขึ้น ป๋อซือเหยียนเม้มริมฝีปาก “ผมให้เลขาไปขับรถมาแล้ว”

เสิ่นม่านไม่ค่อยสนใจ เมื่อเธอเปิดประตูและบังเอิญเห็นเลขาหลี่รอที่ประตูพอดี

เลขาหลี่ประหลาดใจอยู่พักหนึ่งเมื่อเขาเห็นเสิ่นม่านในชุดทางการ

“คุณผู้หญิงใส่ชุดนี้แล้วดูดีจริงๆ ดูดีกว่าที่คุณหนูซูใส่ด้วยซ้ำ”

เมื่อพูดถึงซูเฉี่ยนเฉี่ยน ป๋อซือเหยียนก็เหลือบมองเขา

เลขาหลี่รู้ว่าตัวเองพูดผิดไป จึงรีบหุบปาก

“ไม่เป็นไร”

เสิ่นม่านไม่สนใจเรื่องนี้เลยแม้แต่น้อยและกระทั่งเสิ่นม่านขึ้นรถ

ป๋อซือเหยียนจ้องไปที่เลขาหลี่ และพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มว่า "โบนัสเดือนนี้ของคุณไม่มีแล้ว!"

เลขาหลี่รู้สึกเสียใจ แต่ก็ไม่กล้าพูดอะไรอีก

ใครบอกให้เขาพูดมากกันหละ

เมื่อพวกเขามาถึงข้างนอกประตู ป๋อซือเหยียนพยุงเสิ่นม่านลงจากรถ

ทุกคนต่างพากันจ้องมองคนทั้งสองด้วยสายตาที่อิจฉา

“ผู้หญิงข้างๆท่านประธานป๋อคือใครหนะ?”

“ดูเหมือนจะเป็นคุณผู้หญิงป๋อ”

“เมื่อก่อน ดูเหมือนว่าจะไม่เคยเห็นท่านประธานป๋อกับคุณผู้หญิงป๋อออกงานด้วยกัน พวกเขาเก่งและหน้าตาดีจริงๆ”

…..

ป๋อซือเหยียนใช้ประโยชน์จากสถานการณ์นี้จับมือของเสิ่นม่านขึ้นมาควงแขนเขา

เสิ่นม่านต้องการดึงมือของเขากลับ แต่เนื่องจากมีผู้คนมากมายรอบๆกำลังมองมาที่พวกเขา จึงทำได้เพียงร่วมมือกับป๋อซือเหยียนเท่านั้น

เสิ่นม่านมองไปรอบ ๆ และเห็นผู้คนที่คุ้นเคยในชาติก่อนหลายคน

ป๋อซือเหยียนมีชื่อเสียงในโลกธุรกิจจริงๆ สามารถมีส่วนร่วมในงานปาร์ตี้นานาชาติในระดับนี้ได้ ผู้คนที่นี่ล้วนเป็นผู้ประกอบการ ผู้ใจบุญ หรือนักธุรกิจด้านอสังหาริมทรัพย์ชั้นนำในอุตสาหกรรมต่างๆ

ในอดีตชาติ เสิ่นม่านได้เรียนรู้ด้านการเงินมากมายเพื่อทำให้ป๋อซือเหยียนพอใจ แต่สุดท้ายมันก็ไร้ประโยชน์

ในเวลานี้ เสียงกระจกแตกดึงดูดความสนใจของผู้คน

คนสูงอายุที่แต่งตัวเหมือนคนสวน บังเอิญทำแจกันกุหลาบแตกโดยไม่ระมัดระวัง ผู้จัดการของงานดุด่าผู้สูงอายุคนนั้น

ผู้จัดการพูดอย่างเย่อหยิ่ง "คนแก่ๆจากไหนกันเนี่ย! รีบพาเขาออกไป!"

“รอเดี๋ยว”

เสิ่นม่านก้าวไปข้างหน้าและหยิบดอกกุหลาบที่อยู่บนพื้นมาดู เธอพบว่าดอกกุหลาบเหล่านี้ไร้หนาม

มันถูกตัดแต่งอย่างประณีตและเป็นพันธุ์ที่หายากมาก

“คุณผู้หญิงป๋อ คนแก่คนนี้ทำลายดอกไม้ที่คุณท่านเซียวเตรียมไว้ให้ทุกคน และยังรบกวนทุกคนด้วย ผมจะไล่เขาออกไปเดี๋ยวนี้”

“เนื่องจากเขาพลั้งมือทำแตก งั้นก็ให้คุณตาคนนี้ไปเตรียมอันใหม่มาสิ”

เสิ่นม่านกล่าวว่า “ในเมื่อกุหลายบนพื้นนี้เป็นกุหลาบที่คุณท่านเซียวนำมาเป็นพิเศษ คงน่าเสียดายมากถ้าทุกคนได้แค่เชยชมมัน จะดีกว่าไหมถ้าให้แขกผู้หญิงที่มาในงานนี้เก็บมันไปคนละหนึ่งดอก เพื่อแทนคำขอบคุณสำหรับน้ำใจของคุณท่านเซียว? ”

ผู้คนพากันพยักหน้า และผู้จัดการก็โบกมือให้คนสวนแก่ๆคนนี้อย่างรู้ทัน

ป๋อซือเหยียนก้าวไปข้างหน้า ลดเสียงของเขาลงแล้วพูดว่า "คาดไม่ถึงเลยว่าคุณจะแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าแบบนี้ได้"

เสิ่นม่านไม่เห็นด้วย “ก็แค่เพื่อเอาใจคุณท่านเซียว”

ด้านนอกงาน ซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่สวมชุดออกงานสีดำลงจากรถแท็กซี่

ทันทีที่เธอลงจากรถ เธอก็รู้สึกถึงสายตาแปลกๆจากรอบตัวเธอ

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนไม่ได้คิดมาก มุ่งคิดแต่ว่าจะต้องเข้าไปในงาน

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ประตูมองดูซูเฉี่ยนเฉี่ยนจากหัวจรดเท้า จากนั้นมองแท็กซี่ที่เพิ่งออกไปแล้วพูดว่า “คุณหนูครับ คุณมีบัตรเชิญไหมครับ?”

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่กำลังจะเข้าไปในงานก็สะดุ้ง

เธอไม่รู้ว่าต้องมีบัตรเชิญอะไรแบบนี้

แต่ก่อนเธอเดินอยู่ข้างๆป๋อซือเหยียน ล้วนเข้าออกตามได้ตามอำเภอใจ นี่เป็นครั้งแรกที่ถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยรั้งเธอไว้ด้านนอก

“ขออภัยด้วยครับ คุณหนู ถ้าหากไม่มีบัตรเชิญไม่สามารถเข้าได้ครับ”

“ฉันหาประธานป๋อ ป๋อซือเหยียน ฉันเป็นคู่ควงของเขา”

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนโกหกไปตามน้ำ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมองดูซูเฉี่ยนเฉี่ยนอย่างละเอียดแล้วพูดว่า “ท่านประธานป๋อและคุณผู้หญิงป๋อเข้าไปแล้วนะครับ คุณคือ?”

เมื่อสัมผัสได้ถึงสายตารอบๆที่จ้องมองเธอ ใบหน้าของซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็เปลี่ยนเป็นสีแดง

เลขาหลี่ที่อยู่นอกงานมาโดยตลอดเห็นซูเฉี่ยนเฉี่ยนจึงก้าวไปข้างหน้าทันทีและพูดว่า “ขออภัยครับ นี่คือพนักงานของบริษัทเราเองครับ”

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยพยักหน้าก่อนจะปล่อยเขาไป

เฉี่ยนเฉี่ยนถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่เลขาหลี่พูดอย่างจริงจัง "คุณซู คุณมาที่นี่ทำไมครับ?"

“ฉัน...ฉัน ฉันแค่อยากมาที่นี่เพื่อหาประสบการณ์ ประธานป๋อมักจะบอกฉันเสมอว่าฉันไม่ค่อยมีความกล้า อีกไม่กี่เดือนฉันก็จะไปต่างประเทศ โอกาสนี้แบบนี้ฉันเลยอยากมาสัมผัสด้วยตัวเอง เลขาหลี่ คุณพาฉันเข้าไปได้ไหมคะ?”

เลขาหลี่ลังเลอยู่พักหนึ่ง

“ฉันอยากไปเรียนให้จบและกลับมาให้เร็วที่สุดเหมือนกัน จะได้ช่วยท่านประธานป๋อได้ ที่ดินครั้งก่อนที่คุณผู้หญิงป๋อซื้อไปห้าหมื่นล้านต้องขาดทุนแน่ๆ คุณผู้หญิงป๋อคงจะไม่เข้าใจเกี่ยวกับด้านการเงิน ฉันกลัวว่าคุณผู้หญิงป๋อจะรับมือไม่ได้ถ้าต้องอยู่ข้างๆประธานป๋อ”

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนพูดอย่างจริงใจ

ในที่สุดเลขาหลี่ก็เห็นด้วย

เสิ่นม่านไม่มีความรู้ด้านการเงินเลย ดังนั้นคนที่เคยอยู่ข้างๆป๋อซือเหยียนเมื่อก่อนก็คือเฉี่ยนเฉี่ยน และป๋อซือเหยียนก็ให้ความเคารพซูเฉี่ยนเฉี่ยนมาก เฉี่ยนเฉี่ยนนั้นมีพรสวรร์อย่างมากในด้านนี้

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนเข้าไปในงานอย่างมีความสุข และสิ่งแรกที่เธอเห็นคือป๋อซือเหยียนซึ่งกำลังสนทนาอยู่กับชาวต่างชาติที่อยู่ไม่ไกล

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนยกกระโปรงของเธอขึ้นและต้องการจะวิ่งออกไป แต่ใครจะไปรู้ว่าเธอจะชนเข้ากับชายชราคนหนึ่ง

แจกันในมือของคนสวนแก่ๆหลุดมือไปโดยไม่ได้ตั้งใจ และน้ำทั้งหมดในแจกันนั้นก็หกไปที่มุมกระโปรงของซูเฉี่ยนเฉี่ยน

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนอุทานโดยไม่รู้ตัว เธอก้มศีรษะลงและเห็นชายกระโปรงเปื้อน สีหน้าของซู่เฉี่ยนเฉี่ยนก็เปลี่ยนไปอย่างมาก “เป็นอะไร? ไม่ได้ดูทางเลยรึไง!”
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • ชีวิตหลังความตายของเซินมาน   บทที่ 505

    เสิ่นม่านไม่ได้ระลึกถึงอุบัติเหตุรถยนต์ในหลายปีก่อนมานานแล้ว อุบัติเหตุที่ทำให้เธอต้องสูญเสียพ่อแม่ตั้งแต่อายุยังน้อย ในตอนนั้นเธอยังเด็ก ต่อให้โตขึ้นมาแล้ว เธอก็ยังคิดว่ามันเป็นเพียงอุบัติเหตุธรรมดา แต่ตอนนี้ฮั่วหยุนเหลียนนั่งอยู่ตรงหน้าเธอและบอกว่าเรื่องทั้งหมดนี้อาจจะไม่ใช่อุบัติเหตุ แต่เป็นแผนการที่ไตร่ตรองมาอย่างดี!"พ่อแม่ของเซียวตั๋วตายในอุบัติเหตุรถยนต์ซึ่งเป็นเพียงภาพลวงตา ในตอนนั้นป้าเซียวที่ตั้งครรภ์อยู่รอดชีวิต เพื่อไม่ให้คนเหล่านั้นค้นพบ และเพื่อให้ป้าเซียวคลอดลูกได้อย่างสบายใจ คุณปู่เซียวได้ส่งป้าเซียวไปต่างประเทศ ไม่นานนัก เซียวตั๋วก็เกิดขึ้น"ตามข่าวลือ แม่ของเซียวตั๋วถูกกล่าวหาว่าเป็นภรรยาลับที่เซียวเป่ยเจิงเลี้ยงดูอยู่นอกบ้าน ซึ่งโกรธแค้นตระกูลเซียวมาโดยตลอด และปลูกฝังความคิดที่ต้องการแก้แค้นตระกูลเซียวให้แก่เซียวตั๋ว ซึ่งแท้จริงแล้วไม่ใช่คนบ้าแต่อย่างใด ครั้งหนึ่งบนเรือสำราญ เซียวตั๋วก็เคยยอมรับว่าเรื่องเหล่านี้เป็นเพียงข่าวลือจากภายนอกแม่ของเซียวตั๋วไม่ใช่ภรรยาลับ แต่เป็นภรรยาถูกต้องตามกฎหมายของเซียวเป่ยเจิง เป็นคุณหญิงเซียวตัวจริง"คุณยังไม่ได้บอกฉันเลยว่า ใ

  • ชีวิตหลังความตายของเซินมาน   บทที่ 504

    เบื้องหน้าคือวิลล่าที่ดูธรรมดา แต่ทำเลที่ตั้งของที่นี่ถือว่าดีที่สุด วิลล่าในย่านนี้มีราคาขั้นต่ำขั้นสูงกว่าล้านล้านบาท คนที่สามารถอาศัยอยู่แถวนี้ได้ต้องเป็นคนร่ำรวยหรือจะต้องรวยหรือมีเกียรติแต่ว่า ที่นี่ดูเหมือนไม่ใช่ที่ที่มีคนอาศัยอยู่เป็นประจำ"ไม่นึกเลยว่าคุณฮั่วจะมีบ้านที่งดงามแบบนี้ที่นี่""นี่ไม่ใช่ของผม"น้ำเสียงของฮั่วหยุนเหลียนเรียบเฉย เสิ่นม่านยังไม่ทันได้ตอบสนองอะไร ฮั่วหยุนเหลียนก็หยิบกุญแจออกมา เขาไอเบา ๆ สองครั้ง หน้าตาดูไม่ค่อยสู้ดีเท่าไร จากนั้นเขาก็เปิดประตูวิลล่าเสิ่นม่านก้าวขึ้นไปข้างหน้าแล้วพูดว่า: "ที่นี่ไม่ใช่บ้านของคุณ แล้วทำไมคุณถึงมีกุญแจล่ะ?""เพื่อนให้ผมมา"คนที่ฮั่วหยุนเหลียนเรียกว่าเพื่อนในเมืองไห่เฉิงนี้ไม่มีมากนัก เสิ่นม่านจึงนึกถึงเซียวตั๋วเป็นคนแรกฮั่วหยุนเหลียนเปิดประตูแล้วเสิ่นม่านก็เดินตามฮั่วหยุนเหลียนเข้าไป แม้วิลล่าจะดูเรียบง่ายจากด้านนอก แต่การตกแต่งภายในก็พิถีพิถันมาก แม้ในยุคนี้ก็ยังถือเป็นสิ่งที่ล้ำเลิศหลังจากฮั่วหยุนเหลียนเปิดไฟ เสิ่นม่านก็มองไปรอบ ๆ เหมือนที่นี่มีคนมาทำความสะอาดอยู่เสมอ ฮั่วหยุนเหลียนไม่ได้มาที่นี่เป็นครั้งแรก

  • ชีวิตหลังความตายของเซินมาน   บทที่ 503

    "คุณเคยคิดเรื่องนี้อาจจะเหลือหลักฐานไหม? คุณยังสัญญากับฉันว่า จะไม่ทำเรื่องอันตรายอีกแล้ว"วันนี้เซียวตั๋วพาคนมาทั้งหมดเป็นพวกลุกฮือที่เคยติดตามเขาตลอด ซึ่งเสิ่นม่านก็ไม่เคยเห็นมาก่อน แต่ในชาติก่อน เสิ่นม่านรู้ว่า เซียวตั๋วมาเเมืองไห่เฉิง แท้จริงแล้วก็คือมีเป้าหมายอื่น เป้าหมายหลักของเขาคือป๋อซือเหยียน แม้ว่าตอนนี้เธอยังไม่รู้ว่าเซียวตั๋วมีจุดมุ่งหมายอะไรแต่สิ่งที่แน่นอนก็คือ เซียวตั๋วต้องการจะเป็นใหญ่ในเมืองไห่เฉิง และอุปสรรคคนแรกก็คือป๋อซือเหยียนแต่เธอไม่คาดคิดว่าจะเกิดเรื่องราวมากมายขนาดนี้ในชาตินี้ เส้นทางอนาคตได้ถูกปรับเปลี่ยนไป แต่เป้าหมายของเซียวตั๋วกลับไม่เปลี่ยนเลย และยังมีกลุ่มอันตรายเช่นนี้ซ่อนอยู่ด้วยหากมีสักคนที่ถูกจับได้ เซียวตั๋วอาจจะพังพินาศได้เสิ่นม่านไม่กล้าคิดถึงเรื่องในอนาคต เธอมองไปที่เซียวตั๋วตรงหน้า รอให้เซียวตั๋วอธิบายเซียวตั๋วนิ่งเงียบ เสิ่นม่านจึงถามตรงๆ "คุณมีเรื่องอื่นที่ต้องทำในเมืองไห่เฉิง ใช่ไหม?""...ใช่""ก่อนที่คุณมาเมืองนี้แต่อยู่ต่างประเทศก็ตั้งตัวเป็นใหญ่ได้แล้ว ทำไมถึงต้องมาเมืองไห่เฉิงด้วย หยุนเฟยหานไม่ใช่มาเมืองหลินเฉิงแล้วกำลังรุ่

  • ชีวิตหลังความตายของเซินมาน   บทที่ 502

    เสิ่นม่านมองป๋อซือเหยียนที่นอนหมดสติอยู่บนเตียงแล้วพูดเรียบๆ ว่า: "ไม่ล่ะ รอให้เขาหายดีแล้วฉันค่อยมาอีกทีก็แล้วกัน"เสิ่นม่านเดินออกจากห้องพักคนไข้โดยไม่ลังเลเลย ในตอนนั้นเอง ป๋อซือเหยียนที่นอนอยู่บนเตียงก็ลืมตาขึ้นเลขาหลี่เห็นป๋อซือเหยียนลืมตาก็ตกตะลึง"คุณป๋อ? คุณ...""ช่วยพยุงผมลุกหน่อย"เสียงของป๋อซือเหยียนแหบแห้งเลขาหลี่รีบเข้าไปช่วยพยุงป๋อซือเหยียนให้ลุกขึ้น เขาอดไม่ได้ที่จะพูดว่า: "คุณป๋อครับ นี่คุณ... ใช้กลอุบายเรียกร้องความสนใจหรือครับ?"ป๋อซือเหยียนไม่พูดอะไรตอนนั้น เขาสังเกตเห็นความผิดปกติตั้งแต่แรกแล้ว ระบบรักษาความปลอดภัยส่งสัญญาณเตือนตั้งนานแล้ว เขารู้ว่าคนที่บุกเข้ามาในบ้านตระกูลป๋อในเวลานี้มีเพียงเซียวตั๋วเท่านั้น และมีเพียงเซียวตั๋วเท่านั้นที่มีความสามารถทำเช่นนี้ได้และเมื่อกลุ่มโจรบุกเข้ามา ด้วยรูปร่างของเขาสามารถหลบดาบนั้นได้อย่างสมบูรณ์แบบ แต่เขากลับไม่ทำเช่นนั้น แต่เลือกที่จะรับดาบนั้นเต็มๆเขาแค่อยากรู้ว่า เสิ่นม่านจะเสียใจหรือกังวลเพราะเขาหรือไม่ป๋อซือเหยียนแสดงสีหน้าอ่อนล้าด้วยรอยยิ้มเศร้าๆ แล้วพูดว่า: "คุณหลี่ ในใจของเธอ คงยังมีผมอยู่บ้างมั้ง"

  • ชีวิตหลังความตายของเซินมาน   บทที่ 501

    "กล่องปฐมพยาบาลมาแล้วค่ะ!"แม่บ้านวางกล่องปฐมพยาบาลลงตรงหน้าเสิ่นม่าน ขณะเดียวกัน เจียงฉินและฟู่ฉือโจวก็มาถึงพอดี เมื่อเห็นความยุ่งเหยิงเต็มพื้น เจียงฉินชะงักไป ทั้งสองคนต่างรู้ชัดว่า 'โจร' ที่ว่านั้นคือใครเจียงฉินขมวดคิ้วและพูดว่า: "นั่งรถฉันไปเถอะ ไม่รู้ว่ารถพยาบาลจะมาถึงเมื่อไหร่""ตกลง"เสิ่นม่านสั่งให้ยามช่วยกันยกป๋อซือเหยียนไปที่รถของเจียงฉินที่อยู่หน้าประตูในโรงพยาบาล แพทย์รีบทำการช่วยชีวิตป๋อซือเหยียนทันที เจียงฉินนั่งอยู่กับเสิ่นม่านบนเก้าอี้ในทางเดิน และพูดว่า: "ไม่ต้องกังวลนะ เมื่อกี้หมอบอกว่าไม่ใช่จุดอันตราย""แต่ถ้าเสียเลือดมากเกินไป ก็อาจเสียชีวิตได้"เสิ่นม่านนวดขมับและถามว่า: "แล้วฟู่ฉือโจวล่ะ?""เขา... เขามีธุระต้องกลับไปก่อน""ไปหาเซียวตั๋วใช่ไหม?"เสิ่นม่านและเจียงฉินต่างรู้ว่าโจรที่บุกเข้าบ้านตระกูลป๋อวันนี้ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นเซียวตั๋วครั้งนี้เซียวตั๋วทำอะไรลงไปอย่างบุ่มบ่ามเกินไป เห็นได้ชัดว่าเป็นการตัดสินใจกะทันหัน แม้ว่าการแทงครั้งนี้จะไม่ถึงกับเอาชีวิตป๋อซือเหยียน แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าในระหว่างนั้นจะเกิดอุบัติเหตุอะไรขึ้นหรือไม่"ใครเป็นญาติผู้ป่ว

  • ชีวิตหลังความตายของเซินมาน   บทที่ 500

    "ไม่มีเหตุผล ทำไมบ้านตระกูลป๋อจะถูกโจรบุกได้"เสิ่นม่านรู้ดีถึงระบบรักษาความปลอดภัยของบ้านตระกูลป๋อ นอกจากยามรักษาความปลอดภัย 20 คนแล้ว ยังมีแม่บ้านและบอดี้การ์ดอีกหลายคน ภายในบ้านตระกูลป๋อมีศาลบรรพชนของตระกูล ดังนั้นประตูหน้าและหลังจึงใช้ประตูเทคโนโลยีทั้งหมด คนทั่วไปยากที่จะเข้าไปในบ้านตระกูลป๋อได้ แล้วโจรที่ไหนจะมีฝีมือขนาดนี้ สามารถบุกเข้าประตูหลังของบ้านตระกูลป๋อได้อย่างกะทันหัน"ตำรวจคงจะมาถึงเร็วๆ นี้ พวกเราไม่ควรอยู่ที่นี่เพื่อสร้างความวุ่นวาย ม่านม่าน รีบไปกันเถอะ"เจียงฉินดึงแขนของเสิ่นม่านด้วยความกลัว แต่เสิ่นม่านขมวดคิ้วพูดว่า: “อย่าแจ้งตำรวจ ฉันจะเข้าไปข้างใน""คุณหนูเสิ่น คุณบ้าไปแล้วหรือ!"ฟู่ฉือโจวมองเสิ่นม่านที่อยู่ตรงหน้าด้วยความไม่อยากเชื่อ เสิ่นม่านมองประตูใหญ่ของบ้านตระกูลป๋อ หากเธอเดาไม่ผิด โจรที่อยู่ในบ้านตระกูลป๋อตอนนี้ น่าจะเป็นคนที่เธอคิดถึงเสิ่นม่านวิ่งไปที่ประตูใหญ่ของบ้านตระกูลป๋อ ขณะนี้บ้านตระกูลป๋ออยู่ในสภาพยับเยิน และในความมืด เสิ่นม่านก็ถูกจับแขนทั้งสองข้างอย่างรวดเร็ว: “หัวหน้า จับผู้หญิงได้คนหนึ่ง!"เสียงของโจรดึงดูดความสนใจของชายคนหนึ่งในความ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status