Mag-log inShare
บทที่ 3 คุณลุงมาหา
Huling Na-update:
2025-06-14 11:56:46แล้วเสียงก็เงียบไปจากนั้น ฉันที่นั่งลงบนเตียงนอนคิดถึงเรื่องเมื่อคืน จากที่ฉันกับน่านมีอะไรกันเมื่อคืนเสร็จฉันก็ลงไปส่งเขาที่ประตูบ้านแบบมืดและแบบรีบๆด้วยเพราะกลัวใครมาเห็น คิดแล้วก็ตลกว่าฉันทำอะไรลงไป แต่คิดอีกมุมก็ตลกไม่ลงเพราะฉันกำลังเป็นคนที่ทำผิดอยู่
“เห้ออออ!! นี่ฉันกำลังทำบ้าอะไรอยู่เนี่ย” ช่วงเที่ยงของวันนี้ฉันที่กำลังนั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยอยู่ที่สวนหลังบ้านของตัวเอง มือขวาใครคนนึงจับมาที่ไหล่ซ้ายของฉัน ฉันรีบหันหลังไปดูว่าใคร “อ้าว!! ป้าส้มเองหรอคะ” “ทำไมจ๊ะ หนูเอเดียร์นึกว่าเป็นใคร แล้วทำไมถึงตกใจขนาดนั้น” “เปล่าค่ะ!!” ฉันรู้สึกว่าเป็นวันหยุดที่ฉันกลับมาบ้านแล้วไม่ได้พักเลยจริงๆ ฉันมีความรู้สึกกลัวไปหมดแม้กระทั่งนั่งอยู่เงียบๆมีใครมาแตะตัวก็สะดุ้ง “แล้วนี่แม่เราไปไหน” “ไปข้างนอกกับน้องค่ะ ว่าแต่คุณป้าไม่ได้ไปทำงานหรอคะวันนี้” “วันนี้นี่วันเสาร์จ๊ะ ป้าหยุด” เออว่ะวันนี้วันหยุดนี่หว่า เราก็ถามไม่คิดเลย “อ๋อหนูลืมไปเลยค่ะว่าวันนี้วันเสาร์” “ไม่น่าลืมนะเพราะหนูเองก็กลับมาบ้านเพราะว่าเป็นวันหยุดไม่ใช่ไงจ๊ะ” คุณป้าพูดแช้วก็ยิ้มอ่อนๆมาที่ฉัน ฉันละอยากบอกคุณป้าละจริงๆว่าฉันมีเรื่องให้คิดจนลืมเรื่องเล็กๆน้อยๆไป แต่ช่างเถอะ เอาเป็นว่าแล้วแต่ป้าแล้วกัน “คุณป้าไปรอแม่ด้านในบ้านเถอะค่ะ เดี๋ยวแม่ก็กลับมาแล้วค่ะ” “จ้า” “เห้ออออ” ฉันเห็นป้าเข้าไปในบ้านไม่ทันได้ถึงนาทีฉันก็เผลอถอดหายใจแรงแล้ว …มันเหนื่อยนะที่ต้องพยายามทำตัวปกติกับคนที่เราทำผิดด้วย …วันอาทิตย์ วันนี้ฉันต้องกลับเข้าหอแล้ว เพราะพรุ่งนี้มีเรียน และน่าจะอีกนานเลยถึงจะกลับมาที่บ้านอีก “แม่หนูกลับก่อนหน๊าาา ไปแล้วนะพ่อ” ฉันเข้าไปโอบกอดแม่กับพ่อก่อนที่จะกลับ “อ่าๆ โชคดีนะลูก ตั้งใจเรียนๆ” พ่อพูดก่อนที่ฉันจะไปขึ้นรถ “โชคดีลูก เอานี่ไปกินด้วยแม่ทำเยอะมาก เอาไปเผื่อเพื่อนๆเราด้วย” และแม่ก็ยื่นขนมจีบให้ฉัน เป็นขนมจีบที่รสชาติอร่อยต่างจากเจ้าอื่นไม่มีใครเหมือน และไม่เหมือนใคร แม่ฉันชอบทำให้กินกันเองที่บ้านไม่ได้ทำขายที่ไหนด้วยนะ “ได้ค่ะ ไปแล้วนะ บะบาย บายนะน้อง” ฉันโบกมือบะบายพ่อกับแม่และน้องสาวก่อนจะขึ้นรถจริงๆแล้ว พอมาได้เห็นอะไรแบบนี้ก็ไม่ได้อยากกลับไปที่มอ อยากอยู่ที่บ้านต่ออีกหน่อย เริ่มรู้สึกอยากอยู่กับครอบครัวหลังจากเห็นสีหน้าและแววตาความเป็นห่วงเป็นใยจากพวกเขา เหมือนได้กลับมาเติมความรักแต่เป็นการเติมความรักในระยะเวลาสั้นๆแค่วันสองวัน ไม่เอาหน่า ไม่ร้องสิเอเดียร์ แข็งแรงหน่อย เดี๋ยวค่อยกลับมาหาพวกเขาใหม่ก็ได้ มาถึงหอพัก นี่เป็นหอพักรวม ที่อยู่ไกลออกจากในมอมานิดนึง ฉันพักอยู่คนเดียว ส่วนเพื่อนที่มารู้จักตอนเข้ามอ เขาก็รู้กันคนละหอกันไป มาถึงหอก็ค่ำพอดี นอนสักงีบก่อนออกไปหาอะไรกินดีกว่า แต่ก่อนอื่นนัดเพื่อนไว้ก่อน ฉัน : มึงว่างป่ะ โมโม่ : ทำไมอ่ะจะชวนเที่ยวผับอีกหรอ ฉัน : ไม่ใช่จะชวนออกไปทานข้าวเย็น โมโม่ : อ๋อ!! ได้ดิ กี่โมง ฉัน : อีก 1 ชั่วโมงเจอกันที่ร้าน… โมโม่ : อีก 1 ชั่วโมงหรอ 1 ชั่วโมงนี่ประมาณ 2 ครึ่งเนาะ โอเคได้จ้า ฉัน : โอเค แล้วเจอกันจ๊ะสาว โมโม่ : จ้าสาววว หลังจากแชทนัดเพื่อนออกไปทานข้าวไว้เสร็จเรียบร้อยแล้ว ฉันก็เอนตัวนอนลงบนเตียงทันที แล้วก็ไม่นานก็หลับไปอย่างรวดเร็ว 20:40 น. “เป็นไงบ้างมึงกลับมาจากบ้านตั้งแต่กี่โมงแล้วว่ะ” โมโม่เพื่อนของฉันทักขึ้นตอนที่ฉันนั่งลงที่โต๊ะอาหารในร้านอาหารหน้ามอ “ก็ถึงตอนที่ฉันทักไลน์เธอไปนั้นแหละ อ่ะนี่แม่ฉันฝากมาให้” “เห้ย!! ขนมจีน ฝากขอบคุณแม่ด้วยน๊า” “จ้าา แล้วพรุ่งนี้อย่าลืมรอฉันด้วย ออกไปเรียนพร้อมกัน” “จะมารับฉันไหมล่ะ จะได้รอ” “ก็ได้นะ งั้นเดี๋ยวไปรับ ตามนั้น” “โอเคคค ขี้เกียจขับรถอยู่พอดี” “สั่งอาหารได้แล้ว” หลังจากนั้นฉันกับยัยโมโม่ก็สั่งอาหารกันทานอย่างสนุกปาก “นี่กินเยอะๆจะได้ไม่ผอมแห้งแบบนี้” ฉันตักอาหารให้เพื่อนแล้วก็พูดอะไรนิดๆหน่อยๆ เพราะมันผอมอหละก็เลยพูดแบบนั้น ฮ่าๆ “แหม!! เธอก็กินเยอะๆด้วยค๊าาาาา” “อ้าวฉันโดนแชะกลับชะแล้วววว” นี่แหละค่ะพอดูด้วยกันกับเพื่อนฉันก็จะเป็นประมาณนี้ หยอกล้อกันนิดๆหน่อยๆไปเรื่อยและพูดไปเรื่อยมาก เสียงเคาะประตูดังขึ้นในเวลากลางดึก 00:45น. ฉันที่นอนหลับอยู่พึ่งกับสะดุ้งขึ้นมาเพราะได้ยินเสียงเคาะประตู “ใครจะมาเคาะประตูเวลานี้กันว่ะ” ฉันที่ไม่กล้าไปเปิดประตูดูว่าใครมา เพราะเวลาแบบนี้มันไม่น่าจะมีใครมาหาฉัน ถ้าเป็นเพื่อนของฉัน มันก็ต้องทักไลน์มาบอกก่อนที่จะมาสิ แต่ฉันเข้าไลน์ดูก็ไม่มีใครไลน์มาบอกเลยนะ ฉันตัดสินใจ นอนลงต่อ ไม่สนใจเสียงเคาะนั้น ไม่แน่เขาอาจจะเคาะห้องผิดก็ได้นะ ปล่อยไปแบบนั้นแหละเดี๋ยวก็เงียบไปเอง แต่กลับว่ามันไม่เงียบเลยอ่ะดิ และก็มีเสียงเรียกชื่อเรา ใครกัน แล้วมันเป็นเสียงผู้ชายด้วยอ่ะดิ ฉันตัดสินใจเดินไปเปิดให้มันรู้แล้วรู้รอดกันไปเลย ยังไงก็ช่างเถอะ ถ้ามันจะมาฆ่าก็ให้มันฆ่าไปถ้ามันแน่จริง แต่เราก็ไม่ได้มีเรื่องบาดหมางกับใครเลย ช่างเถอะ เปิดแม่งเลย แอ๊ดดด~~ ฉันค่อยๆแง้มเปิดประตูทีละนิดทีละน้อย พอมองเห็นว่าเป็นใคร พอเห็นว่าเขาที่อยู่หน้าประตูไม่ใช่คนอื่นไกลฉันก็กล้าเปิดประตูแบบปกติแล้ว “อ้าว!! คุณลุง มีอะไรหรอคะทำไมมาเวลานี้” “มาหาหนูไง แค่คิดถึงเลยมาหา” แค่คำพูดแบบนี้ที่เขากล้าพูดออกมาก็รู้แล้วว่าเขาต้องดื่มมาด้วยแน่ๆ “ห๊ะ!!” “ให้ลุงเข้าไปในห้องหน่อยนะ” และสายตาของเราที่มองฉันอย่างกับจะกลืนกินฉันให้ได้ แถมมือเขาก็มาจับมือของฉันอีก แย่แล้วจะมีใครมาเห็นอะไรแบบนี้ตรงหน้าห้องไม่ได้ฉันก็รีบให้ให้เขาเข้ามาในห้องจนได้อะดิ “ลุงมาได้ไงเนี่ย แล้วบอกป้าว่ายังไง ไม่ใช่ว่าเขารู้แล้วนะว่ามานี่ เดี๋ยวหนูก็แย่หรอก” ฉันจับลุงนั่งลงบนเตียงตรงปลายเตียง และฉันยืนกอดอกอยู่ตรงหน้าเขา
Pinakabagong kabanata
ชู้รักกับคนใกล้ตัว บทที่ 22 มอบความรัก (the end ) NC20+
"เมื่อวานเค้าบอกพ่อกับแม่แล้วนะ" เอเดียร์พูดกับเจมส์ตอนที่นัดมาเจอกันที่สวนสาธารณะใกล้บ้าน"เค้ารู้แล้ว พ่อเธอมาหาเมื่อวาน""อะไรนะ แล้วพ่อว่ายังไงบ้าง""พ่อเธอก็แค่ถามว่ารักเธอจริงไหม และให้เค้าสัญญาว่าจะเลี้ยงเธอกับลูกให้ดี แล้วก็ถามอะไรต่างๆนาๆเกี่ยวกับเธอ""ก็น่าจะถามเหมือนถามเค้าเมื่อคืนแหละ""ถามเธอด้วยหรอ""อือ!!""พ่อเธอเขาเป็นห่วงเธอมากนะ และเขาก็เป็นพ่อที่ดีคนนึง ขนาดเขาไม่ใช่ลูกเขาแท้ๆยังสัมผัสได้เลยเวลาที่ได้ทำงานด้วยกันกับเขา เป็นคนที่ใส่ใจลูกน้องทุกคนถึงแม้ว่าเขาจะไม่ค่อยได้เข้ามาโรงงานบ่อย แต่เมื่อไหร่ที่เข้ามาก็มีของมาฝากทุกคนตลอด""เค้ารู้ว่าพ่อดี ถ้าพ่อเค้าไม่ดีป่านี้เธอคงโดนไล่ออกจากที่ทำงานแล้วแหละ""ก็จริง ฮ่าๆ""ถึงเคลียร์เรื่องนี้เสร็จแล้วแต่เค้าก็ยังมีความรู้สึกกลัวอยู่ดี""กลัวอะไรอีก""กลัวว่าจะเลี้ยงเขาได้ไม่ดีพอ""ไม่ต้องกลัวหรอก ไม่ได้มีแค่เราสองคนนะที่จะคอยดูแลเขา ยังมีทั้งพ่อแม่เธอและแม่ของเค้าอีก เขาจะได้รับการดูแลอยากทุกคนอย่างดีแน่นอนเชื่อเค้า""ไม่ต้องกลัวอะไรแล้ว คิดมาก ปะ กลับบ้านกันเถอะเดี๋ยวเค้าไปส่งบ้าน" เจมส์พูดต่ออีกเพราะเห็นเอเดียร์นั่งเหม่ออ
ชู้รักกับคนใกล้ตัว บทที่ 21 เรื่องใหญ่สุดในชีวิต NC20+
"เดี๋ยวค่ะ" เธอหยุดอาจารย์ที่กำลังจะก้มหน้าลงไซร้ซอกคอเธอ"ทำไม""นี่อาจารย์คิดว่าหนูง่ายหรอ""เป็นอะไรของเธอ""อ๋อนี่แสดงว่าที่ผ่านมาอาจารย์มาเอากับหนูทุกครั้งเพราะคิดว่าหนูเป็นคนง่สยมาโดยตลอด ที่ตัดสินใจอยากคบกับหนูเพราะจะได้มีคนให้เอาตลอดเวลาสินะ"เมื่อเธอดูเหมือนคนง่ายในสายตาคน เธอก็ถึงกับใจไม่ดี จนเผลอพูดจาแบบนั้นออกไป เพราะอารมณ์ตอนนั้นมันรู้สึกแบบนั้นจริงๆมองในมุมกับกันเธอแค่คิดว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ต้องการความรักดีๆกับใครสักคนแค่นั้น แต่ ณ ช่วงเวลานึงเธอดันไปหลงกับสิ่งที่ตัวเองหลงไหลและชอบมันมากกับแค่รูปลักษณ์ภายนอกเท่านั้น โดยที่ไม่ได้รู้ถึงใจคอและความคิดของเขาลึกเลยด้วยซ้ำ ถึงเวลามีอะไรกันก็อะมาเอาก็เอา เอากันเสร็จก็จบแยก แล้วก็นัดกันอีกเพื่อมีอะไรกันอีก วนๆอยู่แบบนี้เพราะไม่เคยได้รับความรักจากการที่เธอชอบใครก่อนแต่พอวันนึงเธอได้เจอกับความรักที่เธอคิดว่าดีแล้ว เพราะทั้งร่างกายรูปลักษณ์ภายนอกและจิตใจของเขาก็ดูโอเคดี มีความใส่ใจ ดูแล ไม่ปล่อยให่เหงาและเบื่อหน่าย ถ้าเขามีเวลามากขึ้นก็คงให้เวลานั้นกับเธอทั้งหมด"ออกไปเลยนะ" เธอไล่อาจารย์โซ่ออกจาห้องไปโดยที่ไม่ได้พูดอะไรต่ออีก แต
ชู้รักกับคนใกล้ตัว บทที่ 20 จะโดนไหม NC20+
ลิฟต์เปิดขึ้นมี่ชั้น1 เขาและเธอเดินออกจากลิฟต์ พนักงานคนอื่นๆ ที่เห็นท่านประธานก็พากันยกมือไหว้แล้วเขา ส่วนเธอที่เดินตามหลังท่านประธานก็เอาแต่ห่อตัวไม่กล้ามองใคร อย่างกับคนละกันกับตอนที่อยู่มหาวิทยาลัยคนขับรถเปิดประตูรถตู้ให้เขาและเธอขึ้นไปนั่ง เธอได้แต่คิดในใจว่า โอโหเคยเห็นแต่ในซีรีส์ไม่คิดว่าจะได้มานั่งรถตู้แพงๆ แบบนี้เธอดูหน้าตื่นตาตื่นใจมากๆ แต่ก็พยายามเก็บอาการ อยากจะเอาโทรศัพท์ขึ้นมาถ่าย แต่ก็ไม่กล้า ก็เลยนั่งนิ่งๆ ไปกับท่านประธานตลอดทางพอมาถึงที่ที่ท่านประธานต้องทำธุระแล้วเธอก็ทำได้แค่เดินตามท่านประธานเข้าไปในที่แห่งนั้น ที่นี้เป็นสถานที่พื้นปูนกว้างแต่เป็นปูนที่แตกและดูรกมากๆ ท่านประธานเดินไปดูรอบๆ สถานที่นี้เกือบจะทั่วแล้วจู่ๆ ก็มีรถอีกคันขับมาจอดแล้วคนบนรถก็ลงมาจากรถสปอร์ตนั้นในทันทีที่รถจอดคนที่เดินลงมาเป็นชายที่ดูเพลย์บอยหน่อยใส่ชุดสูทที่ด้านในสูทก็จะเป็นเสื้อเชิ้ตที่กระดุมไม่ได้ติดลงมาถึงกลางหน้าอก โชว์เนื้อหนังกล้ามหน้าอกของเขาให้เห็นแบบชัดเจน เป็นคนผิวเข้มหน่อยๆ ผมทรงบ๊อบด้านหน้าเสยขึ้นแล้วอยู่ประมาณเลยหูนิดๆ ตรงกรามขอบหน้า มีหนวดด้วยแต่ไม่ได้หนาเยอะมาก แบบพอดูเป็น
ชู้รักกับคนใกล้ตัว บทที่ 19 ใกล้ชิดท่านประธาน NC20+
แต่เอ่ะ!! ดูเหมือนว่าทางไปห้องท่านประธานจะคุ้นๆ นะ ก๊อกๆ~ ในขณะที่เธอเห็นพี่จูนเปิดประตูห้องเดียวกันกับห้องที่เธอเข้าผิดเมื่อเช้า ก็พูดอยู่ในใจคนเดียวว่า 'ใช่จริงๆด้วย เขาคนนั้นคือท่านประธานเองหรอกหรอ' "สวัสดีค่ะท่านประธาน จูนพาเด็กฝึกงานมาแนะนำตัวกับท่านประธานค่ะ นี่ค่ะเอเดียร์เด็กฝึกงานที่ถูกสอบคัดเลือกผ่านเข้ามาค่ะ" "ครับ" "ส่วนนี่ท่านประธานพีนัสจ๊ะหนูเอเดียร์" "สวัสดีค่ะ" แล้วเอเดียร์ก็ทำตัวเหมือนยังไม่ได้เจอท่านประธานคนนี้มาก่อน "เธอคือคนสุดท้ายเลยนะที่พาเด็กเข้ามารายงานตัว ทั้งที่ห้องทำงานพวกคุณก็อยู่ชั้นเดียวกันกับผม แต่ชั้น2กับพาเด็กมารายงานตัวกับผมตรงเวลากว่าพวกคุณ ไม่สิก่อนเวลาด้วยซ้ำไป" "เอ่อคือว่า..." จูนได้แต่ก้มหน้าไม่สู้ตาท่านประธาน "ความผิดหนูเองค่ะ หนูเข้างานสายค่ะ" "แล้วทำไมมาสาย ทั้งๆที่รู้ว่าวันนี้เริ่มฝึกงานวันแรก เขาได้บอกรายงานคุณก่อนไหมว่าจะเข้าสาย แล้วคุณได้ถามเขาไหมว่าเขาไปไหนมาทำไมมาสาย" ทั้งๆที่เขารู้ว่าเธอหลงมาห้องเขาก่อน แต่เขาทำไมต้องว่าพี่จูน "ไม่ทราบค่ะ" "เอาล่ะคุณออกไปรอข้างนอกก่อนผมขอสัมภาษณ์เด็กคุณก่อน" "ค่ะ" จูนหันหน้าม
ชู้รักกับคนใกล้ตัว บทที่ 18 เข้าฝึกงานวันแรกก็ทำใจเต้นแรง NC20+
ไม่นานเขาก็ผลักเธอเข้าห้องแล้วล็อคประตูก่อนจะนำเธอไปนอนบนเตียงนอน"อ๊อย อ๊ะ อาจารย์คะหนูจักจี้" เมื่อเธอโดนอาจารย์ไซร้ซอกคอก็เริ่มรู้สึกจักจี้ขึ้นมาเพราะโดนตอหนวดของเขาสัมผัสที่ซอกคอ"จักจี้แล้วเสียวด้วยไหม" อาจารย์เอาหน้าขึ้นมามองหน้าเธอแล้วถาม ก่อนจะจูบลงที่ริมฝีปากบางของเธอเบาๆสักพักก่อนถอดริมฝีปากออกแล้วมองหน้าเธออีกครั้ง"กะ ก็...เริ่มเสียวแล้ว" "วันนี้คุณต้องให้ผมเอาเขารูคุณได้แล้วนะ เพราะผมไม่ได้กระแทกเข้ารูคุณตั้งหลายวันแล้วผมก็ทนไม่ไหวแล้วนะ""พูดอะไรแบบนั้นคะ พูดอย่างกับว่ามันนานมาก แค่ไม่กี่วันเอง""เถอะนะ นะๆ""ขอโทษนะคะ เอาไว้เป็นวันหลังเถอะนะคะ วันนี้หนูไม่สบายจริงๆ""เห้ออ!! ก็ได้ครับ งั้นคุณอยากเมื่อไหร่ก็ทักบอกผมแล้วกัน"แล้วอาจารย์ก็ลุกจากเตียงนอนแล้วเดินออกจากห้องเธอไปดูเหมือนเธอจะทำเขาหัวเสียไปเลยนะ อารมณ์เขากำลังมาแต่ก็ตัดท้อเขาชะงั้น แต่ก็เข้าใจเธอว่าเธอรู้สึกเพลียและไม่มีอารมณ์จริงๆ แต่เวลาเธออยากจริงๆเธอก็ทำมีความเข้าหาด้วยมากๆ มาเจอเธอในมุมไม่มีอารมณ์สิจะบูดๆแบบนี้แหละ เธอให้เวลาอยู่กับการเรียนและโปรเจ็คจบเป็นเวลา3เดือนกว่าๆเลย ตลอดช่วงเวลานั้นเจมส์แฟนของเธ
ชู้รักกับคนใกล้ตัว บทที่ 17 โดนเอาหลายครั้งจนเริ่มไม่ไหว NC20+
กริ๊ง!! กริ๊ง!! กริ๊ง!!!! ...!!เสียงโทรศัพท์มือถือของเอเดียร์ดังขึ้นมาดังขึ้นรอบแรกเธอได้ยินแต่หยิบไม่ทันกริ๊ง!! กริ๊ง!! กริ๊ง!! ...?มาถึงรอบที่สอง เธอควรต้องรับสายแล้วแหละ ยังไงก็ต้องรับเผื่อว่ามันคือสายสำคัญในขณะที่อาจารย์กำลังกระแทกเธออยู่ แต่เธอก็ยังเอามือไปหยิกโทรศัพท์มือถือของตัวเองมารับเพราะมันคือสายของแฟนเธอที่เป็นคนโทรมาเธอจะบอกอาจารย์ให้หยุดทำก่อนแต่ก็ไม่น่าจะได้เพราะอารมณ์เขากำลังจะใกล้ถึงจุดสุดแล้วตัดสินใจกดรับสายในขณะที่ที่โดนเอาอยู่ พยายามไม่ให้มีเสียงครางออกมาจากปากตัวเองและบอกอาจารย์ให้ทำเบาเสียงลงหน่อย"วะว่าไงคะ เธอถะถึงบ้านแล้วหรอ""ครับผมถึงแล้ว เป็นอะไรหรือเปล่าทำไมพูดติดๆ ขัดๆ""ปะเปล่าค่ะ คือพะพอดีออกมาข้างนอกกับพะเพื่อนสงสัยแถวนี้ไม่ค่อยมีสัญญาณค่ะ เธอเค้าต้องไปทำธุระกับเพื่อนก่อนแค่นี้ก่อนนะไว้คุยกันนะ""ครับๆ"แล้วเธอก็กดวางสายทันที"แรงๆ เลยค่ะ อ๊ะ!! อ๊ะ!! อ๊ะ!! อ๊าาาาาาาาาา" เมื่อกลั้นเสียงครางอยู่นาน พอวางสายปุ๊บเธอก็ปลดปล่อยด้วยการร้องครางออกมายาว สุดท้ายสักพักทั้งสองก็เสร็จกันไปพร้อมกันจัดการเสื้อผ้าตัวเองให้กลับมาเป็นปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
Maaari mong magustuhan
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ
กิตติรวิชญ์63.5K viewsเมียเด็กของคุณหมอ NC-20
C15.3K viewsแรงรัก แรงสวาท
ลำเจียก22.8K viewsชีวิตหลังความตายของเซินมาน
จี้เสี่ยวนวน81.7K viewsนางร้าย พันธนาการรัก
สิรี&EVAVY1.9K viewsอุ้มรักมาเคียงเธอ
ปะหนัน97 viewsOne Night stand แต่..หัวใจอยากไปต่อ
Luna of The Sea20 viewsแพ้ทาง... LOST WAY
หนูแดงอินดี้4.5K views
