LOGINShare
ตอนที่ 4 ขออยู่ด้วย ไม่ได้เหรอ??
Last Updated:
2025-03-01 00:15:50หลังจากมื้ออาหารจบลง ยูนะลุกขึ้นเก็บถ้วยมาม่าไปล้าง ปล่อยให้คีรินเอนตัวพิงพนักโซฟา มือข้างหนึ่งลูบท้องเบาๆ รู้สึกอิ่มจนแทบขยับตัวไม่ไหว
ให้ตายเถอะ… เมื่อก่อนเขาไม่เคยกินของง่ายๆ แบบนี้เลย มีแต่ของแพง อาหารจากร้านหรูระดับมิชลิน แต่แค่ชามมาม่าธรรมดาๆ นี่ทำไมมันอร่อยขนาดนี้?
คีรินเอนตัวพิงพนักโซฟา ถอนหายใจเฮือกใหญ่ วันนี้เป็นวันที่เหนื่อยที่สุดในชีวิตของเขา ทั้งเรื่องคำสาป ทั้งเรื่องพี่ชายโหดเหี้ยมของยูนะ
ยังไม่นับว่า...
เขาที่โดนคำสาปให้เป็นแมว ดันมาคืนร่าง เพราะจูบของผู้หญิงคนนี้!
ให้ตายเถอะ...
ยูนะเดินกลับมานั่งบนโซฟาอีกครั้ง กอดอกมองเขานิ่งๆ
“กินเสร็จ ก็ไปได้แล้ว”
คีรินหันขวับไปมองเธอทันที
“หา?”
“นี่ห้องฉัน” ยูนะพูดเสียงเรียบ
“นายจะมานอนแหมะอยู่ที่นี่ไม่ได้”
คีรินขมวดคิ้ว “เธอไล่ฉัน?”
“ใช่”
“แต่ฉันไม่มีที่ไปนะ!”
“แล้วมันใช่ปัญหาของฉันเรอะ?”
ยูนะพูดพร้อมกับลุกขึ้น หยิบเสื้อแจ็กเก็ตขึ้นมา และพยักเพยิดไปทางประตูหน้าห้อง ราวกับจะบอกเขาเป็นนัยๆ ว่า...
รีบออกไปได้แล้ว!!
คีรินกัดฟันแน่น ให้ตายเถอะ! แล้วเขาจะไปอยู่ที่ไหนกันล่ะ!?
กลับบ้านก็ไม่ได้ เพราะถ้าเผลอไปโดนแม่บ้านจูบเข้า ก็กลายเป็นแมวอีก!
หรือจะไปอยู่โรงแรม?
...ก็ไม่ไหว! ถ้าเกิดพนักงานสาวๆ มาเสิร์ฟอาหาร แล้วเขาโดนจูบขึ้นมา จะทำยังไง!?
คิดไปคิดมา…อยู่กับยัยนี่น่าจะปลอดภัยที่สุดแล้ว!
ยูนะเหลือบมองเขานิดหนึ่ง
“ทำหน้าแบบนั้น มีอะไรจะพูดอีก?”
คีรินสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะหันไปมองเธอด้วยสายตาอ้อนวอนสุดชีวิต
“ให้ฉันอยู่ที่นี่ได้มั้ย?”
ยูนะถึงกับขนลุกซู่ เธอกะพริบตาปริบๆ กับท่าทางของเขา ก่อนจะแค่นหัวเราะออกมา
“ห๊ะ? ฝันไปเถอะ!”
“เฮ้! ฉันไม่มีที่ไปจริงๆ นะ!”
“ไม่เกี่ยวกับฉัน” ยูนะยักไหล่
“ไปนอนข้างถนนเอาดิ”
“โห! ใจร้ายเป็นบ้า!” คีรินโอดครวญ
"ฉันช่วยเธอกินมาม่านะ เธอก็เห็น!”
ยูนะถึงกับเบ้ปาก มองบน เหตุผลอะไรของเขา!!!
“แล้วไง?”
“ก็คิดหน่อยดิ ว่าฉันจะไปอยู่ที่ไหนได้—”
“นั่นมันปัญหาของนาย”
คำตอบสั้นๆ ง่ายๆ แต่แทงใจดำสุดๆ
คีรินกัดฟันแน่น โอเค... ถ้าขอดีๆ ไม่ได้
งั้นเขาต้อง ใช้วิธีนั้นแล้ว!
ก่อนที่ยูนะจะเดินหนี เขาก็คว้าข้อมือเธอไว้ ทำให้เธอชะงักกึก แล้วหันขวับมามองเขาด้วยสายตาหรี่ลงอย่างไม่ไว้ใจ
“อะไรอีก!?”
คีรินสบตาเธอ แล้ว...
ดึงร่างของเธอเข้ามาใกล้ ประทับริมฝีปากลงไปที่ปากของเธอเบาๆ อย่างรวดเร็ว
ยูนะเบิกตากว้าง ดวงตาสั่นระริก รู้สึกเหมือนหัวสมองว่างเปล่าไปชั่วขณะ
“เฮ้ย—”
พรึ่บ!
แสงสีทองวาบขึ้นอีกครั้ง ร่างสูงโปร่งของคีรินหายไปในพริบตา
ยูนะกะพริบตาปริบๆ ก่อนจะก้มลงมองที่พื้น
และพบว่า...
“เมี๊ยว เมี้ยว~ (แปล: ไงล่ะ~ เจอร่างนี้หน่อย ดูซิจะใจร้ายอีกมั้ย) ”
เจ้าดำตัวน้อยกำลังนั่งแปะอยู่บนพื้น หางตวัดไปมาอย่างอารมณ์ดี ดวงตาสีมรกตใสแป๋ว ฉายแววเจ้าเล่ห์สุดๆ
ยูนะถึงกับอ้าปากค้าง
“เดี๋ยวนะ... นี่นายจงใจแตะปากฉัน เพื่อกลายเป็นแมวเลยเหรอ!?”
เจ้าดำเอียงคอนิดๆ ก่อนจะร้องออกมาอีกครั้ง
“เมี๊ยว เมี้ยว~ (แปล: ถ้าใช่แล้วจะทำไม) ”
ยูนะกัดฟันแน่น
รู้เลยว่า ไอ้แมวตัวนี้กำลัง หัวเราะเยาะเธออยู่แน่ๆ!
“ไอ้แมวเจ้าเล่ห์!!!”
เธอคำรามลั่น แต่คีรินที่อยู่ในร่างแมวกลับกระโดดขึ้นไปนอนขดตัวบนโซฟาสบายใจเฉิบ
ยูนะยืนกัดฟันกรอด มองแมวดำที่เอาหางมาพันตัวเอง ทำหน้าเหมือนจะบอกว่า
“คืนนี้ฉันจะนอนที่นี่นะจ๊ะ~”
ยูนะกำหมัดแน่น พ่นลมหายใจออกมาแรงๆ พยายามข่มอารมณ์เดือดที่พุ่งขึ้นมา
ไอ้แมวบ้า! ไอ้คีริน! ใช้วิธีขี้โกงแบบนี้ได้ยังไง!?
เธอพยายามไล่เขาออกจากห้อง แต่เขากลับจงใจแตะปากเธอ แล้วกลายเป็นแมวต่อหน้าต่อตาเธอแบบนี้เนี่ยนะ!?
โว้ย! อยากจับมาขย้ำให้จมเขี้ยว!
ยูนะกัดฟันกรอด ก่อนจะเตรียมอ้าปากไล่เจ้าแมวดำอีกครั้ง แต่แล้ว...
“เมี๊ยว~”
เสียงร้องใสๆ ดังขึ้น พร้อมกับดวงตากลมโตสีมรกตกำลังจ้องมองเธอ
ยูนะชะงัก...
ให้ตายเถอะ! ไอ้หมอนี่มันรู้จุดอ่อนของเธอแล้วใช่ไหม!?
ยูนะคือ ‘ทาสแมวตัวแม่!’
ต่อให้รู้ว่าเจ้าแมวนี่คือ ผู้ชายปากหมาที่น่าต่อยสุดๆ
แต่พอเห็นในร่างแมวแบบนี้ เธอก็ไล่เขาไม่ลงจริง ๆ!
“โอ๊ยยยย!!” ยูนะเอามือขยี้หัวตัวเองอย่างหัวเสีย
คีริน... ไม่สิ! เจ้าดำ! นั่งกระดิกหางมองเธอด้วยสีหน้าพึงพอใจสุดๆ
ยูนะกัดฟัน ก่อนจะทรุดตัวลงนั่งตรงหน้าเขา จ้องตาแมวตัวน้อยที่ยังคงทำหน้ากวนประสาท แม้จะเป็นร่างแมวอยู่ก็ตาม
“ฟังนะ! ในเมื่อจะอยู่ที่นี่ ฉันมีเงื่อนไข!”
คีรินเอนตัวนอนลงกับพื้น “เมี๊ยว~ (แปล: ว่ามา)
ยูนะเอื้อมมือไปจับหางเขาเบาๆ แล้วเขย่าๆ เป็นเชิงขู่
“แล้วก็เลิกทำหน้ากวนส้นตีนแบบนั้นด้วย!”
เจ้าแมวสะบัดหางออกจากมือเธอ พลางกระโดดขึ้นไปนั่งบนโซฟาอย่างสบายใจ หรี่ตาลงคล้ายจะบอกว่า “ตามใจเธอจ้า~”
ยูนะถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะเท้าแขนลงบนเข่าตัวเอง จ้องเจ้าแมวตรงหน้า
“อย่างแรก... ถ้านายไม่ชอบชื่อเจ้าดำ งั้นฉันจะตั้งชื่อใหม่ให้”
เจ้าแมวกระดิกหูเล็กน้อย หันมาสบตาเธอ
ยูนะยิ้มมุมปากเล็กน้อย
“‘เนโร’ โอเคมั้ย?”
แมวดำกะพริบตาปริบๆ
“มันแปลว่าสีดำ ดูดีกว่าเจ้าดำเยอะเลยใช่ไหมล่ะ?”
แมวตัวน้อยหยุดนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะร้องออกมาเบาๆ
“เมี้ยว~ (แปล: โอเค เซ้นส์ตั้งชื่อเธอใช้ได้นี่) ”
ยูนะกระตุกยิ้ม “อืม... ดูเหมือนจะชอบสินะ”
เธอไม่ได้คิดไปเองใช่ไหมว่า แมวตัวนี้กำลังพยักหน้าตอบรับ!?
โอ๊ย! บ้าบอ! จะลืมไปได้ยังไงว่า หมอนี่ไม่ใช่แมวธรรมดา!
ยูนะถอนหายใจแล้วลุกขึ้นยืน ก่อนจะเท้าเอวมองเจ้าแมวตัวดีที่เพิ่งได้รับชื่อใหม่ไป
“โอเค เนโร นายจะอยู่ที่นี่ได้... แต่ถ้าทำตัวน่ารำคาญเมื่อไหร่ ฉันจับโยนออกไปจริงๆ นะ!”
เนโร... หรือก็คือคีรินในร่างแมว กะพริบตาสองสามครั้ง ก่อนจะค่อยๆ เดินมาคลอเคลียขาเธอเบาๆ
“เมี๊ยว เมี้ยว~ (แปล: รู้ละน่า ฉันก็ไม่อยากอยู่แบบนี้นักหรอก) ”
“เดี๋ยวๆๆๆ อย่าเอาตัวมาถูแบบนั้นนะ!” ยูนะสะดุ้ง รีบก้าวถอยหลัง
“ฉันรู้นะ ว่านายกำลังเล่นละครแมว!”
เนโรเงยหน้ามองเธอ ก่อนจะกลอกตาเล็กน้อยแล้วเดินกลับไปกระโดดขึ้นโซฟาแทน
ยูนะยืนกอดอก ถอนหายใจออกมาอย่างหนักหน่วง
ให้ตายเถอะ...
จากที่เธออยากเลี้ยงแมวมาตลอด ตอนนี้กลับกลายเป็นว่า
เธอมีแมว ที่เป็นผู้ชายปากหมามาอยู่ด้วยซะงั้น!!
(,,⩌'︿'⩌,,) (,,⩌'︿'⩌,,)
Latest chapter
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 71 Special Scene: เมื่อมาเฟียต้องเลี้ยงแมว!? (2)
💋🔥 Special Scene: เมื่อมาเฟียหมดความอดทน! 🔥💋บรรยากาศในห้องพักสุดหรูของเรน ตกอยู่ใน ความเงียบสงัด แต่ภายในใจของเขากลับปั่นป่วนราวกับพายุโหมกระหน่ำ!!! 🌪️อลิซยังคงส่งสายตายั่วยวน รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ระบายอยู่บนริมฝีปาก ในขณะที่มือเรียวเลื่อนไปแตะแขนเขาเบาๆ ...โว้ยยย!!! ยัยนี่มันร้ายเกินไปแล้ว!!! 😡💢“เธอ…!!!” เรนกัดฟันแน่น กำหมัดพยายามอดทนสุดชีวิตพอแล้วโว้ยยย!!!เขาคว้าตัวอลิซเข้ามาแนบชิด กดริมฝีปากลงไปอย่างร้อนแรงโดยไม่ให้เธอได้ตั้งตัว!!! 💋💥“!!!”อลิซเบิกตากว้าง รู้สึกเหมือนโดนกระชากเข้าไปใน พายุแห่งความร้อนแรงและอารมณ์ที่เก็บกดมานานของเรน!!!มือหนาของเขารั้งท้ายทอยเธอไว้แน่นไม่ให้หนี ลิ้นร้อนของเขาสอดแทรกเข้ามาในโพรงปากของเธอ กวาดชิมรสหวานอย่างเอาแต่ใจสัมผัสร้อนแรง… ดูดดื่ม… และเต็มไปด้วยความกระหายที่เขาเก็บกดไว้มาเนิ่นนาน!!!“อืม…!!!”อลิซเผลอครางออกมา ขาของเธอแทบไม่มีแรงยืน!!! นี่มันไม่เหมือนกับทุกครั้งที่เธอเคยเจอ… 😳💥…เรนไม่ปล่อยให้เธอมีโอกาสได้ตั้งตัว…เขารุกหนักขึ้น จูบลึกขึ้น กดแนบแน่นจนแทบจะหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวยัยนี่เป็นของฉัน… ไม่ว่าเธอจะอยู่ในร่างไหนก็ตามอลิซรู้
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 70 Special Scene: เมื่อมาเฟียต้องเลี้ยงแมว!? (1)
🌙 ณ คฤหาสน์ตระกูลคาวาซากิ – ค่ำคืนแห่งความอลเวง 🐱✨ภายในห้องพักสุดหรูของเรน แสงไฟสลัวๆ จากโคมไฟตั้งโต๊ะให้บรรยากาศสงบเงียบ กลิ่นหอมอ่อนๆ ของชาเขียวลอยอวลในอากาศ ชายหนุ่มในชุดเสื้อเชิ้ตดำพับแขนขึ้นนั่งอยู่หลังโต๊ะทำงาน ใบหน้าคมคายขมวดคิ้วเล็กน้อยขณะที่สายตาจับจ้องไปที่เอกสารกองโตตรงหน้า มือหนาถือปากกา พร้อมขีดฆ่าข้อมูลบางอย่างที่ไม่เข้าตาเป็นจังหวะทุกอย่างดูปกติ... จนกระทั่ง—“เมี้ยววว~” 🐱✨เสียงออดอ้อนดังขึ้นข้างกาย พร้อมกับความรู้สึกหนักๆ บนตักของเขาเรนชะงัก ก่อนจะก้มลงไปมอง……และพบว่า อลิซ (ร่างแมว) กำลังนอนขดตัวกลมอยู่บนตักของเขาอย่างหน้าตาเฉย!!!“...”ชายหนุ่มกะพริบตาปริบๆ อย่างไม่อยากเชื่อสายตา ก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่ ยกมือขึ้นกุมขมับด้วยความเหนื่อยใจ“ยัยตัวแสบ… ใครอนุญาตให้เธอมานั่งตรงนี้ห๊ะ?”อลิซเงยหน้าขึ้นมา ดวงตาสีฟ้าอมม่วงใสแป๋วสบกับเขา ก่อนจะทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้แล้วขยับตัวซุกลงไปกับต้นขาแกร่งของเรนต่อ“เมี้ยว~ (แปล: ไม่รู้สิ~)”“...”ให้ตายเถอะ… ทำไมเขาต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยวะ!?เรนพยายามจะจับแมวส้มออกจากตัก แต่ทันทีที่เขาขยับตัว…“กรร!!”เสียงขู่เบาๆ ดังขึ้น พร้อมกับ
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 69 สัญญาของลูกเขย (?)
🌸 ณ คฤหาสน์ตระกูลคาวาซากิ – วันสุดท้ายก่อนกลับไทยภายในห้องรับแขกหรูของคฤหาสน์ ยูนะนั่งไขว่ห้างอยู่บนโซฟา ในขณะที่คีรินนั่งตัวตรงเหมือนเด็กดีข้างๆ เธอ ดวงตาสีน้ำตาลเข้มของเขาดูจริงจังและมีความมุ่งมั่น ผิดจากปกติที่มักจะปากหมาใส่เธอเป็นประจำมิซากิ คาวาซากิ นั่งจิบชาบนเก้าอี้ตัวโปรด ใบหน้าของเธอเรียบเฉยแต่สายตากลับเฉียบคมเหมือนจับพิรุธอะไรบางอย่าง“เฮ้อออ… ไม่น่าเชื่อเลยว่าเวลาผ่านไปเร็วขนาดนี้” มิซากิถอนหายใจเบาๆ“คิดถึงแม่ก็กลับมาเยี่ยมบ่อยๆ นะ ยูนะ”“แน่นอนค่าแม่~” ยูนะยิ้มกว้าง“แล้วแม่ก็ดูแลสุขภาพด้วยนะ”“ยัยนี่ทำตัวเป็นผู้ใหญ่ขึ้นเยอะเลยแฮะ…” เรน คาวาซากิ ที่ยืนพิงผนังมองภาพตรงหน้าพลางยกยิ้มมุมปากแต่ก่อนที่บรรยากาศจะซึ้งไปมากกว่านี้ อยู่ๆ คีรินก็ขยับตัว ก่อนจะโค้งศีรษะให้มิซากิอย่างเป็นทางการ“คุณมิซากิครับ”มิซากิเหลือบมองเขาเล็กน้อย“หืม? ว่าไง?”“ผมอยากจะบอกว่า…” คีรินสูดหายใจเข้าลึก ก่อนจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงหนักแน่น“หลังจากที่ผมเรียนจบและสร้างฐานะของตัวเองได้แล้ว… ผมจะให้ที่บ้านมาสู่ขอยูนะแต่งงานครับ”“!!!”ยูนะเบิกตากว้าง รู้สึกเหมือนโลกทั้งใบหมุนคว้างไปชั่วขณะ หัวใจเต้น
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 68 ทริปพักผ่อน (?) ที่ฮาโกเน่ (2)
🎯 เกมยิงปืนในงานวัด - คีรินผู้พ่ายแพ้ (?)เสียงคึกคักของงานวัดยังคงดังไปทั่วบริเวณ แสงไฟจากซุ้มเกมต่างๆ ส่องประกายระยิบระยับ ยูนะเดินตรงไปยังซุ้ม ‘เกมยิงปืน’ อย่างตื่นเต้น ตุ๊กตาตัวใหญ่ที่วางเป็นรางวัลอยู่บนชั้นดึงดูดสายตาเธอเข้าเต็มๆ“โอ้โห! ฉันอยากได้ตัวนั้นอะ!” ยูนะชี้ไปที่ตุ๊กตาหมีสีขาวตัวใหญ่ที่น่ากอดสุดๆ ดวงตาเธอเปล่งประกายทันทีที่เห็นคีรินมองเธอก่อนจะยกยิ้มมุมปาก“หึหึ… โอเค เดี๋ยวฉันยิงให้เอง”“เห? นายจะเล่นเองเหรอ?”“แน่นอน!” คีรินยักคิ้วอย่างมั่นใจสุดๆ“เกมแบบนี้มันต้องให้ผู้ชายโชว์เทพสิ”ยูนะยิ้มขำ ก่อนจะยืนกอดอกมองเขาหยิบปืนยาวไม้ขึ้นมาเล็งไปที่เป้าหมายปัง! ปัง! ปัง!กระป๋องที่ตั้งอยู่ตรงเป้าหมาย…ขยับนิดเดียว แต่ไม่ล้ม!!!“……”คีรินขมวดคิ้วแน่น“ให้ตายสิ… ทำไมมันไม่ล้มวะ?”ยูนะกลั้นขำสุดชีวิต ก่อนจะหยิบปืนจากมือเขามาแทน“มานี่ เดี๋ยวฉันจัดการเอง”คีรินหรี่ตาลง “เธอ? ยิงปืนเนี่ยนะ?”ยูนะยักไหล่ “หึหึ… อย่าประเมินฉันต่ำไปนะ~”เธอจับปืนอย่างมั่นใจ ยืนตั้งท่าแบบเป๊ะสุดๆ ก่อนจะ…ปัง!กระป๋องหล่นลงพื้นทันที!!!ปัง! ปัง! ปัง!ยูนะยิงเป้าหมายล้มติดกันไปสามเป้าแบบแม่นโคตร!!! 😎
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 67 ทริปพักผ่อน (?) ที่ฮาโกเน่ (1)
หลังจากใช้เวลาท่องเที่ยวในโตเกียวมาหลายวัน มิซากิ แม่ของยูนะ ก็ตัดสินใจส่งลูกสาวและลูกเขย (?) ไปพักผ่อนที่ ‘ฮาโกเน่’ เมืองออนเซ็นที่มีทิวทัศน์สวยงาม พร้อมทั้งเทศกาลฤดูร้อนที่กำลังจะจัดขึ้นพอดีและแน่นอน—เรน คาวาซากิ ต้องเป็นคนพาไป!🚗 ระหว่างทางสู่ฮาโกเน่เสียงเครื่องยนต์ดังเคล้ากับเสียงบ่นของพี่ชายสุดโหดแห่งตระกูลคาวาซากิ“โว้ย! ทำไมฉันต้องมาเป็นพี่เลี้ยงเด็กด้วยวะ!?”เรนคำรามเสียงดัง ขณะหมุนพวงมาลัยพารถขึ้นเขามายังเมืองออนเซ็นชื่อดังของญี่ปุ่น สีหน้าหงุดหงิดสุดขีดพลางมองไปที่กระจกมองหลัง…ที่นั่น…ไอ้เด็กเวรคีรินกำลังนั่งเอกเขนกอยู่ข้างๆ ยัยน้องสาวสุดป่วนที่กำลังลูบขนแมวส้มตัวแสบอย่างเพลินใจ“ไม่รู้สิ~ อาจเพราะแม่ของพวกเรากลัวว่า พี่จะไปก่อเรื่องมั้ง?” ยูนะตอบยิ้มๆ มือยังลูบหัวอลิซไปมา“เธอนั่นแหละตัวดี!” เรนแค่นเสียงแล้วทำไมไอ้แมวเวรนี่ต้องมาด้วยวะ!?!?เขากัดฟันกรอด หันไปมอง ‘อลิซ’ ที่ตอนนี้อยู่ในร่างแมวส้มตัวอ้วนกลม นั่งนิ่งอยู่บนตักยูนะเหมือนเป็นนางพญา เสียงคราง ‘กรร~’เบาๆ ของเธอทำให้เรนอดไม่ได้ที่จะเบ้ปาก“แล้วนี่ทำไมต้องเอา แมวเวร นี่มาด้วย!?” เรนคำรามออกมาอย่างหัวเสีย“เมี๊ยว
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 66 อาซากุสะ...กับค่ำคืนที่หวานกว่าชาเขียว (2)
หลังจากอิ่มท้องแล้ว ยูนะก็เหลือบไปเห็นร้านให้เช่ายูกาตะอยู่ริมถนน เธอหยุดเดินแล้วหันไปยิ้มให้คีริน“นี่ๆ ไหนๆ ก็มาเที่ยวแล้ว เราใส่ยูกาตะเดินเล่นกันดีไหม?”คีรินเลิกคิ้ว “เธออยากใส่?”“แน่นอน! ฉันไม่เคยลองเลยนะเว้ย!”ยูนะตาวาวอย่างตื่นเต้น ก่อนจะลากคีรินเข้าไปในร้านแบบไม่รอฟังคำตอบ👘 15 นาทีต่อมา – ยูนะในชุดยูกาตะสีกรมท่าลายซากุระยูนะเดินออกมาจากห้องลองชุด พลางหมุนตัวเล็กน้อยให้ชายผ้ายูกาตะแผ่กว้างออก ยูกาตะสีกรมท่าตัดกับผิวขาวของเธออย่างพอดิบพอดี ลวดลายซากุระสีชมพูที่แต่งแต้มอยู่บนเนื้อผ้าเสริมให้เธอดูอ่อนหวานกว่าปกติ ผมยาวของเธอถูกรวบขึ้นลวกๆ แล้วเสียบด้วยปิ่นปักผมอันเล็กให้พอเป็นพิธี“เห้ย… นายว่าฉันใส่แบบนี้เป็นไงบ้าง?”ยูนะหมุนตัวให้คีรินดู พร้อมกับยิ้มกว้างอย่างตื่นเต้นตอนแรกคีรินตั้งใจจะกวนกลับไปตามนิสัย…แต่พอเงยหน้าขึ้นมาเห็นเธอในชุดนี้…เขาถึงกับชะงักไปเล็กน้อย“….”ให้ตายสิ…ยูนะในชุดยูกาตะมันดู… แตกต่างจากปกติไปมากแม้จะเป็นผู้หญิงคนเดิม แต่ภาพลักษณ์ที่ดูสบายๆ ซุกซนแบบทาสแมวหายไปหมด…แทนที่ด้วยหญิงสาวที่ดูสง่างาม และ—สวยจนเขาแทบละสายตาไม่ได้…ยูนะเห็นเขาเงียบไปก็ขมวดคิ
You may also like
แค่เมียในบ้าน
โบตั๋นสีกลีบบัว665 viewsYOU BOY FRIEND เผลอใจรักนายเพื่อนสนิท
MaRich_810 viewsสะดุดรักวิศวะขี้หึง
ชาไทยเย็น2.2K viewsTHE HEARTLESS ทวงรักร้าย...นายไร้ใจ
ฮวายอน894 viewsLast chance โอกาสสุดท้ายของนายคนเดียว18+
Zlot248 viewsม่านรักมาเฟีย
เปอร์เซียรอส159 viewsดั่งปรารถนา
สีชา139 viewsเดินตามตะวัน
Chalam whale174 views
