58

“จะไปไหนลูกแยม หายไข้แล้วเหรอ” อาทิตย์เห็นลูกสาวเดินลงบันได แต่งตัวพร้อมจะออกไปข้างนอก ก็รีบวางหนังสือพิมพ์และถามด้วยความเป็นห่วง

“หายแล้วค่ะป๋า หนูจะออกไปทำธุระหน่อยค่ะ เพราะต้องรีบกลับไปที่โน่นอีก มีงานรออยู่ค่ะ” หญิงสาวตัดสินใจพูดกับบิดาแบบไม่เป็นทางการนัก

อาทิตย์หน้านิ่วคิ้วขมวดทันทีที่ได้ยิน “งานอะไร ป๋าบอกให้ไปพักผ่อนสมองนะ ไม่ใช่ให้ไปทำงาน”

“ก็งานที่บริษัทของพี่เขยนั่นแหละค่ะ หนูไม่ได้ไปทำงานที่อื่นนะคะ แต่ช่วยงานพี่เยลกับพี่เขยต่างหาก จะไม่ช่วยก็ไม่ได้” หนูไม่ได้โกหกนะคะป๋า เพียงแต่บอกไม่หมดเท่านั้นเอง เธอสำนึกผิดอยู่ในใจ

“ป๋าก็เข้าใจหนูนะ แต่ป๋าก็อยากมีลูกสาวคอยอยู่ใกล้ ๆ บ้าง นี่อะไรกัน มีลูกสาวกับเขาอยู่สองคนแต่ไปอยู่ต่างถิ่นกันทั้งคู่ ที่บ้านเราก็ไม่ได้ลำบากอะไรสักหน่อย หนูมาช่วยป๋าทำงานอยู่ที่บ้านก็ได้ ค่าใช้จ่ายต่าง ๆ ป๋าจ่ายให้เอง”

“ในอนาคตหนูก็ต้องกลับมาอยู่บ้านเราอยู่ดีแหละค่ะป๋า แต่ตอนนี้หนูขอไปหาประสบการณ์ก่อนนะคะ อีกอย่างหนูรับปากพี่เขยไปแล้วหนูก็ไม่อยากผิดคำพูด&r