CHAPTER 15 คงพอใจแล้วใช่ไหม

ตัวของยี่หวาสั้นคลอนไปตามแรงกระแทกของหมื่นลี้ มือบางกอดเขาไว้แน่นหลับตาลงพร้อมกับความรู้สึกมากมายถาโถมเข้ามาพร้อมกัน

“เธอมันไร้ค่าจริงๆ” คงง่ายเหมือนผู้หญิงทุกคนที่เคยผ่านเข้ามาในชีวิต ไม่ว่าเขาจะทำอะไรอีกฝ่ายก็ไม่เคยต่อต้านสำเร็จ

หญิงสาวตัวสั่นหัวใจเต้นถี่รัวอย่างหวาดหวั่น จู่ๆ ความคิดหนึ่งก็แล่นเข้ามาในหัวรอบนี้หมื่นลี้ไม่ได้ใส่อะไรเลย มือบางทุบแผ่นหลังเขาเบาๆ

“หยุดนะ! หยุดเถอะ!” เสียงของเธอสั่นเครือเอื้อนเอ่ยด้วยความตระหนก

“หยุดไม่ได้แล้ว” แต่ชายหนุ่มที่โถมทับอยู่กลับหัวเราะเย็นชา ริมฝีปากเฉียดข้างหูเธอ

“ถ้าฉันถ้าฉันท้องขึ้นมาจะทำยังไง!” ดวงตาของหญิงสาวเบิกกว้าง น้ำตาเอ่อรื้นขณะที่พยายามผลักเขาออกสุดแรง

หมื่นลี้ชะงักไปเพียงชั่ววินาที ก่อนเอ่ยถ้อยคำที่ทำให้โลกทั้งใบของเธอพังครืนลงมา

“แค่มารหัวขนคนหนึ่งฉันจัดการได้”

“นายมันเลวกว่าที่ฉันคิดไว้”

“ถ้าท้องฉันรับผิดชอบแน่นอน แต่จะรับแค่ลูกเท่านั้น” น้ำเสียงทุ้มหนักแน่น แต่แฝงด้วยความโหดร้ายที่เย็นเยียบ ยี่หวานิ่งงันเหมือนถูกตบหน้าแรงๆ ทั้งน้ำตาไหลพรั่งพรู

“ส่วนเธอฉันไม่มีวันรับผิดชอบเด็ดขาด” แววตาเขาคมกริบ แทงลึกเข้าไปในหัวใจที่กำลังแตกสล