สี่สิบยังแซ่บไม่ได้หรือยังไง

​เมธากรขับไล่ความ ‘หน้าบาง’ ออกไป ปกติแล้วเขาก็ไม่ใช่พวกชอบแคร์คำพูดหรือความคิดใครเท่าไหร่นัก แต่คำพูดของแม่นักร้องสาวหัวชมพูคนนั้น มันทำให้นายแพทย์อย่างเขารู้สึกราวกับโดนหยามเกียรติอย่างบอกไม่ถูก

​ทำไมวะ…สี่สิบยังแซ่บไม่ได้หรือไง!

​รอยยิ้มกระตุกขึ้นบนใบหน้าของหนุ่มใหญ่ที่เพิ่งโดนเรียกว่า ‘ลุง’ เมธากรจะทำให้ยัยนักร้องปากแจ๋วคนนี้ได้เห็นว่าลุงอย่างเขานี่แหละ ที่ไม่ธรรมดาจนเธอต้องขอถอนคำพูดให้ได้

​“ไอ้เมธ มึงจะไปไหนวะ” เจ้าของผับมองเพื่อนที่เวลานี้เดินมุ่งหน้าไปยังเวทีที่นักร้องสาวกำลังโยกย้ายส่ายสะโพกอย่างสนุกสนาน สายตาของเมธากรจับจ้องไปยังแม่สาวร่างบางแน่นิ่ง หากแต่มันไม่ใช่ดวงตาที่เต็มไปด้วยความหลงใหล แววตาของเขาเต็มไปด้วยความท้าทายต่างหาก

​เห็นทีคืนนี้คงมีอะไรสนุกๆ ให้ได้เห็นอีกแล้ว

​ทันทีที่มาถึงด้านหน้าเวที เมธากรก็สบตากับขวัญเมษาที่กำลังมองมาด้วยสายตาตั้งคำถาม เขายิ้มมุมปากก่อนจะยื่นมือไปยังไมโครโฟนสีช้อกกี้พิงค์ที่เจ้าตัวถืออยู่ พลางยักคิ้วให้เธออย่างสื่อความนัยไปว่า…ไมโครโฟนสีสวยอันนั้นขอพี่เถอะ

​“นี่ลุงมันจนถึงขั้นอยากขอร้องเองเลยเหรอ”

บอกตามตรงว่านักร้องสาวออกจะถูกใจกับหนุ่มใหญ่ตรงหน้าที่ไม่ได้มีดีเพียงแค่หน้าตา แต่ลีลาลวดลายการขยับตัวตามจังหวะเพลงนั้นใช้คำว่า ‘ฮอตเป็นบ้า’ ได้เลย

​‘ขวัญเมษา’ ทำงานกลางคืนมาตั้งแต่ครั้งยังเป็นวัยรุ่น แน่นอนว่าเธอย่อมเจอผู้ชายมากหน้าหลายตา ที่ทั้งหล่อดิบ หล่อเถื่อน หล่อเนิร์ด หล่อสะอาด แต่ทว่าไม่เคยเจอใครที่หล่อน่าเข้าหาและครอบครองเท่ากับ ‘ลุง’ คนนี้มาก่อน

​เพิ่งรู้ว่าตัวเองชอบหนุ่มหล่อทรงแดดดี้ก็คืนนี้แหละ!

​“ได้ไหม หรือว่ากลัวจะตกงาน” หมอหนุ่มใหญ่เลิกคิ้วถามก่อกวน

​“แหม่…หรือเพราะคืนนี้เป็นวันเอพริลฟูลเดย์?” แต่ถึงกระนั้นขวัญเมษาก็ยังไม่ค่อยจะเชื่อ ส่วนหนึ่งเพราะเธอเคยเจอลูกค้าขี้เมา ที่พอเหล้าเข้าปากแล้วอยากจะโชว์เหนือ ขับร้องเพลงที่คิดว่าไพเราะจนคนต้องเอ่ยชม ทั้งที่ความเป็นจริงนั้น เสียงไม่ต่างจากหมากำลังเบ่งลูก จนบางครั้งนอกจากจะเหนื่อยร้องเพลงแล้ว ขวัญเมษายังต้องเหนื่อยกับการสรรหาวิธีไล่ลูกค้าที่กำลังร้องเพลงไล่แขกให้นุ่มนวลที่สุด ซึ่งแน่นอนว่ามันไม่ง่ายเลย

​“ลองดูหน่อยไหมล่ะ” เมธากรไม่ใช่คนพูดเยอะ เขาหยิบไมโครโฟนจากมือนักร้องสาวที่ทำหน้าเหวอเพียงเล็กน้อย เป็นจังหวะเดียวกันกับที่อินโทรเพลง ‘ขี้หึง’ ของวง Silly Fool ดังขึ้นมาพอดี ซึ่งนอกจากมันจะเป็นเพลงโปรดของคุณหมอหนุ่มใหญ่แล้ว ยังเป็นเพลงที่เมธากรใช้ร้องตอนขึ้นคอนเสิร์ตสมัยเรียนมหาวิทยาลัยอยู่บ่อยครั้ง งานนี้รับรองว่าเขาไม่มีวันพลาดแน่

“ยิ้มให้กับฉันหน่อย แค่หึงเล็กน้อยแค่คอยรัก

ได้โปรดอย่าโกรธฉันขนาดนั้น อีกนานคงขาดใจ…”

​OMG! นี่ลุงขี้เมาหรือนักร้องอาชีพกันเนี่ย!

​ขวัญเมษาได้แต่อ้าปากค้าง ฟังเสียงแหบห้าวของนักร้องจำเป็นที่ดูแล้วไม่ต่างจากนักร้องอาชีพ จนคนที่มั่นใจในเสียงร้องของตัวเองอย่างเธอถึงกับอยากจะปรบมือให้ดังๆ ​

​ร้องเพราะมาก! เพราะจนเธออดไม่ได้ที่จะฟีจเจอร์ริ่งด้วย

“ช่วยเอียงมาหาหน่อย ฉันเฝ้าคอยที่จะบอกรัก

ได้โปรดอย่าโกรธฉัน ที่ทำไปนั้นจะไม่ทำอีกต่อไป…”

​เมื่อนักร้องสาวรู้แล้วว่าลุงที่เธอแอบปลื้มนั้นทั้งแซ่บและเสียงดีประดุจมืออาชีพ เธอก็รีบไปหยิบไมโครโฟนตัวใหม่มาร้องเพลงคู่กับเขาอย่างสนุกสนาน และนั่นก็เรียกสายตาคมของเขาให้หันไปมองเธอด้วยความรู้สึกไม่ต่างกัน

เมธากรไม่ได้ร้องเพลงคู่กับใครมานานแล้ว โดยเฉพาะนักร้องหญิงที่เสียงดี เคมีเข้ากันและมีอารมณ์ร่วมกับทำนองเพลงได้อย่างเป็นธรรมชาติเช่นเธอ

ค่อยคุ้มค่ากับการมาพักผ่อนในวันที่สุดแสนจะเหนื่อยแบบนี้หน่อย!

“ที่เป็นไปน่ะเป็นไปด้วยรัก แต่อาจจะขี้หึงเกินไป

แต่ใจทั้งใจมีแต่เธอคนเดียว รักเธอคนเดียว

ไม่ยอมให้ใครมาเปลี่ยนไป…”

​ทั้งสองคนร้องประสานเสียงกันออกมาได้เพอร์เฟคแบบสุด ๆ จนลูกค้าในร้านต่างพากันลุกขึ้นโยกย้ายไปตามท่วงทำนองของเพลงร็อค ไม่เว้นแม้แต่เจ้าของผับอย่างภาคย์ เขาลุกขึ้นยืนโยกตัวเพียงเล็กน้อยและปรบมือให้กับเมธากรด้วยสายตาภาคภูมิใจในตัวเพื่อนรัก

​ทำไมนายแพทย์อย่างเขาจะไม่รู้ว่ามันอยากฟังเขาร้องเพลงมากแค่ไหน แต่ก็นะ…ของดีไม่ได้มีบ่อยๆ!

​“เอาอีก เอาอีก เอาอีก” เสียงร้องตะโกนดังขึ้นเมื่อเพลงขี้หึงได้จบลง เล่นเอาขวัญเมษามองหน้านักร้องอาสาด้วยความเกรงใจ ตัวเธอไม่ได้มีปัญหาอะไรอยู่แล้ว แต่ชายหนุ่มที่ขึ้นมาแจมบนเวทีนี่สิ เขาอาจจะอยากลงไปนั่งดื่มนั่งจอยกับเพื่อนต่อหรือเปล่านะ…

​แต่แล้วใบหน้าหล่อเหลาคมคายก็พยักช้า ๆ ให้เธอเพื่อเป็นสัญญาณว่า ‘ลุยสิ’ เมื่อนั้นทั้งสองคนจึงเริ่มร้องเพลงต่อไปด้วยความสนุกสนานราวกับเจอบัดดี้ที่เข้าขากันได้ดี

กระทั่งหนึ่งชั่วโมงผ่านไป…

​เวลาแห่งความสนุกมันจบไวอย่างนี้เองสินะ

ปกติแล้วขวัญเมษาก็ไม่ใช่คนรักการรักงานมากเสียจนไม่อยากให้หมดเวลาไวๆ หากแต่ต้องยอมรับว่าคืนนี้เธอสนุกสุดเหวี่ยงมากจริงๆ เป็นเพราะการได้นักร้องคู่ที่ไม่ธรรมดาอย่างลุงคนนี้ จนเธอคิดว่าหากทำความรู้จักเอาไว้ก็ไม่เสียหายเหมือนกัน

​“ขอบคุณลุงมากนะคะที่มาจอยกัน ไหน ๆ คืนนี้ก็เป็นวันเกิดของหนู เรามาดื่มด้วยกันหน่อยไหม”

​เธอพูดขนาดนี้แล้ว ถ้าเขาปฏิเสธไป วันเกิดปีนี้อาจกลายเป็น Bad Day สำหรับเธอก็ได้

​“เอาสิ” เมธากรพยักหน้ารับพร้อมพาแม่สาวร่างเล็กกลับไปยังโต๊ะวีไอพีที่ตอนแรกยังมีไอ้เจ้าของผับนั่งอยู่ แต่เวลานี้พบว่ามันทิ้งเขาไปนั่งเอนกายให้สาวๆ ดูแลอยู่โต๊ะข้างๆ เมื่อหันไปสบตากัน ภาคย์กลับยักคิ้วหลิ่วตาให้เขาอย่างคนเจ้าเล่ห์ ดูก็รู้ว่ามันกำลังเปิดโอกาสให้เขากับนักร้องสาวคนนี้ได้สานสัมพันธ์กัน

​“เมื่อกี้ลุงร้องเพลงเพราะมากเลย เป็นนักร้องมาก่อนปะคะ” ขวัญเมษาว่าพลางยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มจนชื่นใจ สบตากับคุณลุงตรงหน้าที่เวลานี้มองเธอราวกับไม่สบอารมณ์อะไรบางอย่าง

​ก่อนหน้านี้บนเวทียังดีๆ อยู่เลยนี่นา…แล้วตอนนี้ทำไมมานั่งหน้างอ นี่เธอพูดอะไรไม่เข้าหูเขาหรือเปล่า

​