ไม่มีอะไรดีกว่านี้อีกแล้ว

“สวัสดีค่ะ คุณลุงคุณป้า”

​“มาลุงป้าอะไรกันจ๊ะหนู เรียกคุณพ่อคุณแม่เท่านั้นจ่ะ” ดาริการีบส่ายมือไปมาด้วยท่วงท่าอารมณ์ดี ตั้งแต่เห็นลูกชายพาสาวสวยเข้าบ้านก็ยังหุบยิ้มไม่ได้

​“เอ่อ สวัสดีค่ะคุณพ่อคุณแม่” จากตอนแรกที่เกร็งทำอะไรไม่ถูก พอเห็นว่าแม่ของชายหนุ่มไม่ได้เป็นแม่ผัวใจยักษ์แบบในละครขวัญเมษาก็ใจชื้นขึ้นมาบ้าง

​“ตัวจริงสวยกว่าที่แม่คิดอีกนะ ว่าไหมคุณ”

​“คนที่โรงพยาบาลคุยกันให้แซดว่าตาเมธได้แฟนเด็กแล้วก็สวยมาก เห็นจะจริงอย่างที่เขาว่า” อาจารย์หมอพิพัฒน์ส่งยิ้มให้ว่าที่ลูกสะใภ้อย่างเป็นมิตรและเปี่ยมเมตตา

เพราะแบบนี้สินะ ลูกชายตัวดีถึงไม่ยอมกลับมานอนที่บ้านเลย ตอนแรกดาริกาก็กลุ้มใจ กลัวว่าลูกชายคนโตจะไม่ยอมเป็นฝั่งเป็นฝา ตอนนี้มาพร้อมกันทั้งลูกสะใภ้ทั้งหลาน

​“ขอบคุณมากค่ะ” เธอทำอะไรไม่ถูก บอกตามตรงว่าไอ้เรื่องคนชมว่าสวยเธอได้ยินมาบ่อยจนชาชิน แต่กับครั้งนี้มันต่างออกไป พ่อผัวแม่ผัวชมมันเป็นอะไรที่เธอใจฟูมากๆ

​“ผมอยากขอโทษพ่อกับแม่ครับที่ทำเรื่องไม่เหมาะสม แล้วก็ไม่เหมาะกับการเป็นลูกชายคนโตของตระกูลเลย อย่างที่ผมบอกไปแล้วว่าผมกับน้องเราสองคนรักกันแล้วเราก็กำลังจะมีตัวเล็กด้วยกัน ผมอยากรับผิดชอบน้องครับ” เมธากรเปิดเรื่องด้วยความจริงจัง เพราะเขาไม่อยากให้มันกลายเป็นเรื่องปกติ ด้วยรู้ดีว่าขวัญเมษายังเด็กอยู่มาก คนเสียหายจริงๆ คือเธอต่างหาก และเขาก็โตเป็นผู้ใหญ่มากพอที่จะรับผิดชอบและดูแลชีวิตลูกเมียให้ดีที่สุด

​ผู้ใหญ่อย่างเขาเต็มใจที่จะรับผิดชอบเด็กสาวอย่างเธอทุกอย่างด้วยความรักและหวงแหน

คุณดาริกาผลิยิ้ม เธอมีลูกชายสามคน และหมอหล่อทั้งสามคนก็ดันทำสาวท้องก่อนแต่งทั้งหมด

นึกไว้แล้วเชียวว่ามันต้องเป็นแบบนี้!

​“แล้วหนูเมษ์ว่าไงจ๊ะ หนูอยากให้ลูกชายแม่รับผิดชอบหรือเปล่า” เรื่องที่กำลังจะมีหลานนั้นคุณดาริกาเธอทราบอยู่ก่อนแล้ว ก็หมอเขมกรลูกชายอีกคนของเธอเขาเป็นหมอสูติ เพื่อนหมอคนสนิทของเขมกรเป็นเจ้าของไข้ขวัญเมษา แล้วเรื่องนี้ก็มาถึงหูเขาตั้งแต่วันที่เมธากรจูงขวัญเมษาไปตรวจที่แผนกสูติแล้ว จากนั้นก็ฝากครรภ์เรียบร้อยเสร็จสรรพ

ลูกชายคนเล็กได้รายงานพฤติกรรมของลูกชายคนโตเป็นที่เรียบร้อย

นี่ก็รออยู่ว่าเมื่อไหร่ลูกชายจะพาลูกสะใภ้เข้าบ้านเสียที และในที่สุดก็มา!

​“แม่ครับ...”

​“ชู่ส์ เงียบน่าเมธแม่จะคุยกับหนูเมษ์” ทุกคนหันไปจับจ้องขวัญเมษาเป็นสายตาเดียว

​“เมษ์...ไม่อยากเรียกมันว่าการรับผิดชอบค่ะ เพราะลูกของเมษ์ไม่ได้เกิดจากความผิดพลาด แต่มันเกิดจากความรักของเรา เมษ์รักพี่เมธมาก รักตั้งแต่วันแรกที่ได้เจอเขา รักตั้งแต่ยังไม่รู้ว่าตัวจริงของเขาคือใคร ถึงเมษ์จะยังเป็นเด็กแล้วก็ดูไม่ได้เหมาะสมกับพี่เมธ แต่เมษ์ก็เชื่อมั่นในตัวเองมากๆ ค่ะ ว่าเมษ์จะเป็นแม่ที่ดี และเป็นคู่ชีวิตที่ดีให้พี่เมธได้” พอพูดจบขวัญเมษาก็สูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ ด้วยไม่มั่นใจว่าสิ่งที่พูดออกไปมันถูกควรแล้วหรือไม่

เอาน่า! ทุกถ้อยคำล้วนเอ่ยออกมาจากใจจริง

​“พ่อก็เชื่อว่าอย่างนั้น...รู้ไหมว่าไอ้ลูกชายคนโตของพ่อไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหนจริงจังมาก่อน แต่พอเป็นหนูเมษ์กลับเอาตาเมธอยู่หมัดขนาดนี้...หึ ขนาดที่ว่าปล่อยให้ท้องเพื่อมัดมือชก เรานี่ไม่ธรรมดานะ”

​“แฮ่ม พ่อครับ” เมธากรกระแอมขัดขึ้นมา จนขวัญเมษาหันไปมองเขาด้วยความสงสัย

​“มันก็ไม่ได้ขนาดนั้น พี่ก็แค่...อยากสร้างครอบครัวกับเมษ์ไวๆ แม่พี่ชอบบ่นว่าอยากเห็นพี่แต่งงานแล้วก็อยากอุ้มหลาน…”

“ลูกแม่น่ะร้ายจ้ะ หนูเมษ์ตามไม่ทันหรอกนะ” ดาริกามองหน้าลูกชายเจ้าเล่ห์อย่างรู้ทัน ความจริงเธอไม่ติดอะไรเลยกับการที่ลูกพาหญิงสาวคนนี้เข้ามาเป็นสะใภ้ ด้วยความที่ครอบครัวไม่ได้ต้องการชื่อเสียงหรือเกียรติยศจอมปลอมจากสังคม ดังนั้น ชีวิตคู่ของลูกชาย เธอก็อยากให้ลูกได้เลือกผู้หญิงที่ตัวเองรัก และผู้หญิงคนนั้นก็ต้องรักลูกเธอจากใจไม่ใช่เปลือกนอกเช่นกัน

​เมธากรเป็นลูกชายคนโตที่มีความคิดความอ่านกว้างไกล ไม่ใช่จะโดนผู้หญิงคนไหนหลอกได้ง่ายๆ และการที่เขาเลือกขวัญเมษานั่นก็แปลว่าลูกชายเธอคิดมาดีแล้ว

​มีหรือที่พ่อกับแม่จะปฏิเสธได้ลง

​“แม่ดีใจนะจ๊ะที่หนูเมษ์จะมาเป็นครอบครัวเดียวกับเรา แถมมีหลานให้แม่ด่วนทันใจแบบนี้ บอกตามตรงว่าแม่ตื่นเต้นมากกกกก”

​“แม่เขาเตรียมของรับขวัญหลานไว้แล้วด้วยนะ”

​คำบอกกล่าวของพ่อแม่สามีทำขวัญเมษาน้ำตาคลอด้วยไม่คิดว่าพวกท่านจะเอ็นดูเธอขนาดนี้ ทุกอย่างมันเหมือนความฝันมากจริงๆ​

​“ขอบคุณคุณพ่อกับคุณแม่มากนะคะที่เอ็นดูเมษ์” คนตัวเล็กยกมือไหว้ผู้ใหญ่อย่างนอบน้อม โดยมีคนรักเอื้อมมือมาโอบที่ไหล่บางเบาๆ

​“พ่อกับแม่ต่างหากที่ต้องขอบคุณหนู หนูทำให้ตาเมธลูกชายที่ทำท่าจะขึ้นคานของพ่อได้มีเมียเสียที เป็นลูกคนโตแต่แต่งงานคนสุดท้าย มาถึงวันนี้รอต่อได้เสียที่ไหน” ลูกชายบ้านนี้แต่งงานช้าทุกคน และคนนี้ก็จัดว่าช้าที่สุด ลูกคนเล็กแต่งคนแรก ส่วนลูกคนโตแต่งเป็นคนสุดท้าย

​แต่งงาน? ขวัญเมษาคิดว่าตัวเองได้ยินไม่ผิดนะ

​“แม่ให้ชินแสประจำตระกูลช่วยดูฤกษ์มาให้แล้ว อีกสองอาทิตย์เป็นฤกษ์ดีมากๆ ส่วนสถานที่แม่ให้เมษ์กับเมธตัดสินใจได้ตามสบายเลยนะจ๊ะ”

​“ขอบคุณครับคุณแม่” ชายหนุ่มตอบรับพร้อมหันมายิ้มให้คนข้างกาย

​“แต่งงานเหรอคะ” ตอนแรกเธอก็คิดว่าครอบครัวเขาจะอายที่ลูกชายมาทำสาวท้องก่อนแต่ง แต่นี่กลายเป็นตรงข้ามไปเสียหมด เพราะพวกท่านเต็มใจจัดงานแต่งให้เธออย่างสมศักดิ์ศรี

ไม่ใช่แค่งานหมั้น แต่เป็นงานแต่งเลย!

ครอบครัวของคุณหมอนักธุรกิจก็เป็นแบบนี้แหละ

​หากใครบอกว่าเธอเป็นซินเดอเรลล่า ขวัญเมษาก็ไม่ขัดข้องนะ

​“ครับ เมษ์แต่งงานกับพี่นะ”

​“ขอสาวแต่งงานแบบนี้ อย่าบอกใครเชียวว่าเป็นลูกพ่อ...” แหวนเพชรเม็ดโต ๆ กับช่อดอกไม้ก็ไม่มีมา

​“แต่งค่ะ แต่ง!” นาทีนี้ขอแบบไหนก็เอาทั้งนั้น น้ำตาเริ่มไหลเอ่อคลอดวงตาทั้งสองข้างของหญิงสาวอย่างไม่อาจหักห้ามได้ และครั้งนี้ไม่ใช่แค่เธอที่ดีใจจนจะร้องไห้ แต่เมธากรก็เช่นกัน…

ได้ใช้ชีวิตที่เหลืออยู่กับคนที่ใช่ คงไม่มีอะไรดีไปกว่านี้อีกแล้ว