LOGINShare
ตอนที่ 5.
Last Updated:
2025-04-25 01:11:24ตอนที่ 5.
หญิงสาวรีบชักมือกลับทันที พลางค่อนขอดผู้ชายเย็นชาตรงหน้าในใจอย่างไม่สบอารมณ์นัก นี่ถ้าไม่อยากลบคำสบประมาทของมารดา และใช้พ่อรูปหล่อคนนี้เป็นเครื่องมือในการยุติการแต่งงานล่ะก็ หล่อนไม่มีวันทำหน้ายิ้มระรื่น ให้พ่อคนเผด็จการขั้นเทพอย่างณฉัตรได้เหยียดหยามแบบนี้หรอก
“ก็ได้ แต่คุณอย่าพึ่งไปไหนสิ ฉันมีเรื่องจะพูดด้วย...”
คิ้วเข้มที่ยาวเป็นปื้นดกดำอยู่เหนือดวงตาคมรียาวหวานซึ้งเลิกขึ้นสูง ก่อนจะแสยะยิ้มออกมา “นึกอยู่แล้วเชียวว่าการมาเช้าของเธอต้องมีแผน... มีอะไรก็ว่ามาสิ ฉันจะลองฟังดู...” ชายหนุ่มทำท่าจะเดินไปนั่งที่โซฟา แต่สาวน้อยรีบร้องห้าม
“มันเป็นความลับสุดยอด เราไปคุยกันในห้องทำงานของคุณไม่ได้เหรอคะ”
สายตาสาววิบวับอ้อนวอนจนณฉัตรรู้สึกสะท้านในอกแปลกประหลาด แต่ก็พยายามข่มเอาไว้ และทำสีหน้าไร้ความรู้สึกดังเดิมตอนที่ตอบโต้ออกไป
“เรื่องมาก...”
แม้จะต่อว่าออกไป แต่ร่างสูงใหญ่ที่ถึงแม้จะอยู่ในชุดลำลอง แต่ก็สง่างามไม่แพ้ตอนที่อยู่ในชุดสูทแสนหรูราคาแพงของเขาแม้แต่น้อยก็เดินมุ่งหน้าไปยังห้องทำงานตามคำขอร้องของหญิงสาว
หัวใจสาวเต้นระรัว เท้าก้าวตาม แต่สายตาไม่เคลื่อนจากความสมบูรณ์แบบดุจเทพบุตรของณฉัตรแม้สักขณะจิตเดียว
“มีอะไรก็ว่ามา” ประตูถูกปิดลงพร้อม ๆ กับคำถามที่ดังก้องออกมา
หยาดพิรุณรู้สึกคล้ายกับจะหายใจไม่ออก ความกล้าที่รวบรวมมาในตอนแรกเริ่มรางเลือน และยิ่งได้อยู่ใกล้ผู้ชายที่เต็มไปด้วยความอำมหิตอย่างณฉัตรด้วยแล้ว ปากคอก็ยิ่งสั่น
“คือว่า...”
“มีอะไรก็พูดมา ฉันไม่ว่างขนาดจะมานั่งให้เธอจ้องหน้าแบบนี้หรอกนะ” เขาว่าให้อับอายได้ทุกเม็ดจริง ๆ
หญิงสาวกลืนน้ำลายลงคอช้า ๆ ทำหน้าเศร้าสร้อย ขณะค่อย ๆ รวบรวมความกล้าพูดออกไป “เรา... เอ่อ... เรามาเป็น... เอ่อ...”
“เป็นอะไร...”
ถามคล้ายไม่ใส่ใจนัก ขณะยกแก้วกาแฟที่ถือติดมือมาด้วยขึ้นจรดที่ริมฝีปากหยักสวยของตนเองด้วยท่าทางสง่างาม
“เป็นแฟนกัน...”
“อะไรนะ!” ชายหนุ่มแทบสำลักกาแฟที่พึ่งดื่มเข้าไป หันมาจ้องใบหน้าของหยาดพิรุณอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง
“เธอพูดว่าอะไรนะ... ฉันคงหูฝาด...”
หญิงสาวส่ายหน้า ยิ้มแหย ๆ ให้ “ไม่ฝาดหรอกค่ะ... เอิง... อยากให้เรามาเป็นแฟนกัน...”
และนี่ก็คือคำยืนยันได้เป็นอย่างดีว่าสิ่งที่เขาได้ยินมาเมื่อครู่นี้มันคือความจริง และนั่นมันก็ส่งผลให้ใบหน้าที่เต็มไปด้วยแววกังขาเปลี่ยนเป็นกระด้างทันควัน
ณฉัตรแค่นยิ้ม ตวัดสายตาคมมองสาวน้อยตรงหน้าอย่างเหยียดหยาม “อายุแค่นี้อยากมีผัวแล้วหรือไง แต่ขอโทษนะ เธอไม่ใช่สเป็กของฉัน” เขาลุกขึ้นยืนจะเดินหนี หยาดพิรุณรีบวิ่งไปขวางเอาไว้
“ฉันรู้ว่าคุณต้องตกใจ แต่ว่าฉันมีเหตุผลนะ และก็ไม่ได้อยากมีผัวแบบที่คุณคิดด้วย...”
ชายหนุ่มเบ้ปากอย่างไม่เชื่อ สายตาที่จ้องมองสตรีที่สูงเพียงแค่ปลายคางของเขาตรงหน้าอย่างขยะแขยงจนสาวน้อยหน้าชาดิก แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะกำลังขอความช่วยเหลือจากเขาอยู่
“ฉันไม่อยากแต่งงานกับผู้ชายที่พ่อกับแม่หมั้นหมายให้ ฉันเกลียดเขา ฉันเลยอยากให้คุณมาเป็นแฟนปลอม ๆ ของฉัน เพื่อที่ผู้ชายคนนั้นจะได้ล้มเลิกความตั้งใจซะ...”
ณฉัตรสะอึกไปนานกับคำพูดของหญิงสาวตรงหน้า ก็เจ้าคู่หมั้นที่หล่อนพูดอย่างไม่ให้เกียรตินั่นมันก็คือเขานี่ไง กรามแกร่งขบกันแน่น
นี่หล่อนไม่รู้จริง ๆ ว่าเป็นเขา... หรือว่ามันคือแผนการนรกของหล่อนกันแน่ ก็ผู้หญิงยอมทำได้ทุกอย่างอยู่แล้วเพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการ
“แล้วเธอคิดว่าผู้ชายคนนั้นอยากแต่งกับเธอหรือไง อย่าคิดว่าตัวเองวิเศษเลิศเลอสิ...” เขาเหยียดหยามไม่หยุด
“ฉันไม่ได้คิดว่าตัวเองวิเศษ แต่เจ้าหมอนั่นมันอยากได้ฉันเป็นเมียนี่ ฉันไม่มีทางเลือก ต้องหาแฟนให้ได้ เจ้านั่นจะได้เลิกยุ่งกับฉันสักที...”
ชายหนุ่มถอยหลังออกไปสองสาวก้าว ก่อนจะถามออกมาเสียงกระด้าง “แล้วทำไมต้องเลือกฉัน...”
หยาดพิรุณเชิดหน้าน้อย ๆ “ก็เพราะฉันไว้ใจคุณยังไงล่ะ”
“ไว้ใจฉัน...?” ณฉัตรทวนคำสูงแปลกใจ หญิงสาวจึงรีบอธิบาย
“ฉันไม่ใช่สเป็กของคุณ ดังนั้นคุณไม่มีทางทำอะไรฉันแน่... จริงไหมคะ แล้วอีกอย่างคุณก็เป็นเพื่อนกับพี่คิม...”
ชายหนุ่มเหยียดยิ้มที่มุมปาก “อย่าไว้ใจผู้ชายนักแม่หนูน้อย เพราะเธอยังไม่รู้จักผู้ชายดี แม้แต่ฉัน...”
“เอาเถอะน่า จะช่วยหรือเปล่า”
“ไม่ช่วย ฉันไม่ชอบเล่นละคร เธอไปหาคนอื่นเถอะ” เขาปฏิเสธอย่างไร้น้ำใจ ก่อนจะเดินเปิดประตูห้องออกไป หญิงสาวรีบวิ่งตาม
“คนใจร้ายช่วยหน่อยไม่ได้หรือไง ไม่เห็นมันจะยากเลย” หยาดพิรุณดึงแขนเสื้อเชิ้ตของณฉัตรเอาไว้จนเขาต้องหยุดเดิน ชายหนุ่มหันมาจ้องสาวน้อยเขม็ง
“ปล่อยเสื้อฉัน และก็ไปหาคนอื่นซะ!”
“แต่ฉันไม่มีใครนี่...” พูดเสียงน่าสงสาร แต่ก็ยังไม่ยอมปล่อยมือ จนชายหนุ่มต้องเป็นฝ่ายยื่นมือไปดึงออกเสียเอง
“ก็แถมตัวให้เป็นรางวัลด้วยสิ รับรองว่ามีเข้ามาให้เลือกเป็นหางว่าว...”
เรียวปากอิ่มเม้มเข้าหากันแน่นจนเป็นเส้นตรง ประสานสายตากับพ่อคนตัวโตที่มองมาอย่างหยามเหยียดอย่างขุ่นเคือง
“คนใจดำ ผู้ชายใจดำ... งั้นถ้าฉันแถมมันให้กับคุณ คุณจะช่วยฉันหรือเปล่าล่ะ...”
Related chapters
ดวงใจพญามาร ตอนที่ 6.
ตอนที่ 6.โพล่งไปด้วยความโกรธ แต่นั่นมันก็ทำให้หญิงสาวได้เห็นประกายตาแปลก ๆ ในดวงตาคมกล้าคู่นั้น แม้มันจะชั่วขณะจิตเดียวก็ตามณฉัตรแสยะยิ้ม เดินเข้าหาจนร่างกายแทบจะติดกัน ก่อนจะใช้สายตากวาดมองร่างอรชรของหยาดพิรุณราวกับกำลังประเมินราคา“พอดีฉันไม่เดือดร้อนในเรื่องนี้ซะด้วยสิ เก็บเอาไว้ให้ผู้ชายคนอื่นเถอะ...”“คนสารเลว...!”ยกมือขึ้นตั้งใจจะตวัดลงบนใบหน้าหล่อเกินมนุษย์ให้เต็มแรง แต่มันก็ต้องค้างอยู่กลางอากาศ เพราะณฉัตรไวกว่า เขาคว้ามือบางของหล่อนได้ทัน“อย่ามาทำตัวเกเรที่นี่... มันไม่ใช่บ้านเธอ...” หญิงสาวสะบัดมือจนหลุดและถอยออกห่าง“คิดว่าอยากให้ช่วยนักหรือไง ไปหาคนอื่นก็ได้... แต่จำไว้นะคุณจะต้องเสียใจจนวันตายที่ไม่รับข้อเสนอของฉัน”หญิงสาวโกรธจนหน้าดำหน้าแดง เกลียด ๆ ๆ ๆ ผู้ชายตรงหน้าที่สุด เขามันปากร้ายแถมยังใจร้ายที่สุดอีกต่างหากณฉัตรหัวเราะร่วน “ฉันจะเสียใจเรื่องอะไรล่ะ ยังคิดไม่ออกเลย... เอาล่ะ ฉันให้เวลาเธอสงบสติอารมณ์ครึ่งชั่วโมง แล้วเจอกันเด็กน้อย...”จบคำชายหนุ่มก็หมุนตัวเดินจากไปทันที ปล่อยหยาดพิรุณยืนมองตามร่างสูง ๆ นั้นไปด้วยความเจ็บใจ ทั้งเจ็บ ทั้งอาย จนไม่รู้จะเอาหน้าไว
Last Updated : 2025-04-27ดวงใจพญามาร ตอนที่ 7.
ตอนที่ 7.รอยยิ้มกริ่มเมื่อครู่นี้จางหายไปทันที ขณะมองร่างสูงใหญ่ของลูกชายที่ลุกขึ้นยืน และเดินออกไปจากร้านกาแฟแฟรนไชส์ชื่อดังด้วยสายตาตกใจ“เดี๋ยวสิฉัตร... ฉัตร...”ไม่มีผล แม้จะเรียกดังจนคนทั้งร้านได้ยิน แต่ณฉัตรก็ไม่มีทางหันหลังกลับมามอง จันจิราถอนใจออกมาแรง ๆ อย่างยอมแพ้ ก่อนจะนำเช็คเงินสดห้าล้านที่ได้ใส่กระเป๋าถือ กำลังจะเดินออกไปจากร้านไป แต่ร่างของสตรีนางหนึ่งก็เดินเข้ามาชนเสียก่อน“หนู... หนูขอโทษค่ะ...”“ไม่เป็นไร...”จันจิรารีบก้าวออกไปนอกร้าน แต่แม่หนูคนที่ชนหล่อนเมื่อครู่นี้ก็วิ่งตามมาอีก จนหล่อนต้องหยุดถามด้วยความแปลกใจ“หนูมีอะไรกับฉันหรือเปล่า ตามมาทำไม...” เมื่อเจอถามตรง ๆ หยาดพิรุณก็ยิ้มอาย ๆ ก่อนจะรีบถามออกไปด้วยความอยากรู้“เอ่อ... คุณรู้จักกับคุณฉัตรมานานแล้วหรือคะ”จันจิราเลิกคิ้วสูง “จะพูดอย่างนั้นก็ได้ แต่ว่าหนูรู้จักณฉัตรด้วยหรือ...”หยาดพิรุณรีบส่ายหน้า เพราะกลัวว่าอีกฝ่ายจะหาว่าหล่อนเป็นกิ๊กนัมเบอร์ทูนัมเบอร์ทรีจึงรีบปฏิเสธทันควัน“ปะ เปล่าค่ะ... คือหนู... หนูเคยเห็นเขาในนิตยสารของนักธุรกิจน่ะค่ะ...”จันจิราพยักหน้าจะเดินไป แต่หยาดพิรุณหยุดไว้เสียก่อน “แล้วคุ
Last Updated : 2025-04-27ดวงใจพญามาร ตอนที่ 8.
ตอนที่ 8.“ก็ที่เธอไปนั่งแอบมองฉันอยู่ที่ร้านกาแฟล่ะ อย่าบอกนะว่าผู้หญิงซุ่มซ่ามคนนั้นไม่ใช่เธอ...” เขาแสยะยิ้ม ขณะกระดกแก้วเหล้าให้น้ำสีสวยไหลผ่านลำคออีกครั้งหยาดพิรุณทำหน้าตกใจ แต่ก็รีบกลบเกลื่อน “มันบังเอิญต่างหากล่ะ แต่มันก็คุ้มนะ เพราะฉันได้เห็นคู่รักของคุณ...”“คู่รัก?” ใบหน้าหล่อเหลาเป็นไปด้วยความฉงน จนหญิงสาวหัวเราะเยาะออกมา“ก็ใช่นะสิ คู่รักต่างวัยของคุณไง ไม่น่าเชื่อนะว่าจะชอบเหี่ยว ๆ แบบนั้น ถึงว่า... สาว ๆ อย่างฉันถึงได้ไม่มอง...”ร่างสูงใหญ่ไม่ได้ตอบคำถาม แต่กลับลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ก่อนจะเดินเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้าหล่อน กลิ่นแอลกอฮอล์ที่พ่อเจ้าประคุณคงซัดเข้าไปหลายตุ่มอบอวลจนหล่อนแทบจะเมาตามลอยเข้ามาในจมูก เงาร้ายที่ใหญ่โตทาบทับวิญญาณ หวาดกลัว แต่ก็ต้องทำเป็นเข้มแข็ง“แล้วเธอยุ่งอะไรกับฉันด้วย... หรือว่าอยากให้ฉันสนองอะไรให้...”“แน่นอน... มันไม่ใช่เรื่องของฉัน...” หญิงสาวเชิดหน้า ก่อนจะพูดต่อ“ฉันแค่จะมาตกลงกับคุณ...”“แต่ฉันไม่มีอะไรตกลงกับเธอ ออกไปซะ ฉันไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวายในที่ส่วนตัวของฉัน...โดยเฉพาะแม่จอมจุ้นแบบเธอ...”หยาดพิรุณส่ายหน้า “งั้นก็ตกลงช่วยฉันก่อนสิ แล
Last Updated : 2025-04-27ดวงใจพญามาร ตอนที่ 9.
ตอนที่ 9.“คุณพ่อ...! คุณแม่...!”หยาดพิรุณร้องออกมาอย่างตกใจสุดขีด เมื่อเห็นบิดากับมารดายื่นอ้าปากค้างมองหล่อนสลับกับณฉัตรอย่างตกใจ“มันเกิดอะไรขึ้น...” นายนิพลถามออกมาเสียงกระด้าง“นั่นสิ ทำไมถึงได้... เอ่อ...”คุณนายเพลินพิศถึงกับพูดไม่ออก สภาพของลูกสาวที่เสื้อผ้าหลุดลุ่ย แถมผมเผ้ายังยุ่งเหยิง มองก็รู้ว่าพึ่งจะผ่านศึกอะไรมาหญิงสาวหน้าซีดเผือด หันไปมองผู้ชายที่ยืนนิ่งคล้ายกับไม่เกรงกลัวอะไรของณฉัตรอย่างขอความช่วยเหลือ แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ยอมยื่นมือเข้ามาช่วยแม้แต่น้อย หยาดพิรุณจึงจำต้องปฏิเสธออกไปด้วยเสียงสั่นเทา“คือว่า... มันไม่ใช่อย่างนั้น... คือเอิง...”“ทุกอย่างมันเป็นอย่างที่คุณอาทั้งสองเห็นนั่นแหละครับ... ผมจะรับผิดชอบทุกอย่าง...” หยาดพิรุณหันขวับมามองเจ้าของคำพูดไร้ความรู้สึกนั้นด้วยสายตาตกใจ พลางส่ายหน้าปฏิเสธ“พ่อคะ แม่คะ... เอิง... เอิงกับคุณฉัตร เราไม่ได้...”“ผมจะติดต่อไปในวันพรุ่งนี้ ตอนนี้ผมขอตัวก่อน...” น้ำเสียงห้วนนั้นเย็นชาจนสันหลังเย็นวาบ“แต่ว่า...”“รวมทั้งเธอด้วย หยาดพิรุณ... และดีใจด้วยนะที่ทำสำเร็จ...”ชายหนุ่มแสยะยิ้มกระด้างขว้างใส่หน้า ก่อนที่เขาจะเดินอ
Last Updated : 2025-04-27ดวงใจพญามาร ตอนที่ 10.
ตอนที่ 10.“ผมจะแต่งงานกับหยาดพิรุณในเดือนหน้า หวังว่าคุณอาทั้งสองคงจะพอใจ...” น้ำเสียงของณฉัตรซ่อนความไม่พอใจไว้ไม่มิดแม้แต่น้อย“อาก็แล้วแต่คุณฉัตรเถอะ อีกอย่างถึงไม่แต่งวันนี้ อีกหน่อยก็ต้องแต่งอยู่ดี เพราะคุณฉัตรกับยายเอิงเป็นคู่หมั้นกัน...” คุณนายเพลินพิศพูดไม่เต็มเสียงนัก เพราะรู้ดีว่าอีกฝ่ายซ่อนความไม่พอใจเอาไว้“ผมไม่อยากพูดเรื่องนี้อีกแล้ว ผมขอตัวกลับก่อน ฝากบอกว่าที่เจ้าสาวของผมด้วยก็แล้วกันว่าให้เตรียมตัวเป็นเมียของผมให้พร้อม เพราะมันไม่ใช่เรื่องง่ายอย่างที่คิดกันไว้แน่...” พูดจบณฉัตรก็ยกมือไหว้ผู้ใหญ่ทั้งสอง ก่อนจะก้าวยาว ๆ เดินไปขึ้นรถ และขับออกไปราวกับจรวดนายนิพลหันมาพูดกับภรรยาด้วยสีหน้าไม่สบายใจนัก “คุณฉัตรคงไม่อยากแต่งงานเอามาก ๆ เลยทีเดียว ผมว่าเรายกเลิกเถอะ... อีกอย่างลูกเราก็ยังไม่ได้เสียหายอะไร...”“ไม่ได้นะคะ” คุณนายเพลินพิศรีบค้านเสียงแหลม“ถ้ายกเลิกเราก็ต้องคืนสินสอดทั้งหมดน่ะสิ แถมยังอดดองกับตระกูลที่รวยระดับโลกแบบนี้...”“แต่เราก็ไม่ได้ยากจนข้นแค้นถึงขนาดต้องอาศัยใบบุญของลูกเขยนี่คุณ” ผู้เป็นสามีพยายามอธิบายเหตุผลแต่ภรรยาไม่ยอมท่าเดียว เขาจึงขัดไม่ได้“เอาน่
Last Updated : 2025-04-27ดวงใจพญามาร ตอนที่ 11.
ตอนที่ 11.นัยน์ตาคมกล้าที่เห็นกี่ครั้งก็แทบละลายทุกครั้งหรี่แคบจ้องมองมาด้วยความไม่พอใจ “บอกแล้วไม่ใช่หรือว่ามารับ อย่ามาทำสะดีดสะดิ้งเอาตอนนี้ มันหมดเวลาแล้วล่ะ...”คำพูดของณฉัตรทำเอาหยาดพิรุณถึงกับจุกแน่นอก เจ็บราวกับถูกมีดปัก หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมองพ่อคนตัวโตที่หล่อแต่ปากคมไม่ต่างจากกรรไกรสายตาขุ่นเคือง“เอิงไม่ได้สะดีดสะดิ้ง แต่รังเกียจคุณจริง ๆ ต่างหาก ปล่อยได้แล้ว รู้ไหมคะว่าเอิงแทบจะหายใจไม่ออกเวลาที่มีผู้ชายใจคับแคบแบบคุณอยู่ใกล้ ๆ แบบนี้...”โต้กลับไปอย่างเผ็ดร้อน แต่มันก็ไม่ได้ทำให้คู่สนทนาที่เจนเวทีอย่างณฉัตรสะทกสะท้านได้เลยแม้แต่น้อย เพราะเขาก็โต้กลับมาอย่างดุเดือดเหมือนกัน“รังเกียจหรือ... จะเป็นผัวเป็นเมียกันอยู่แล้ว มาแสดงอะไรตอนนี้ ถ้าแน่จริง... ทำไมไม่บอกกับพ่อแม่ของเธอล่ะว่าไม่อยากแต่งงานกับฉัน ทั้ง ๆ ที่เธอก็รู้ดีพอ ๆ กับฉันนั่นแหละว่าคืนนั้นมันไม่มีอะไร...”ใบหน้างามชาดิก อยากจะเกลียดผู้ชายตรงหน้านัก “ใช่! มันไม่มีอะไรเลย นอกจากจูบไม่เป็นสับปะรด...!”“นี่เธอว่าใครไม่ทราบ...!”มือใหญ่เปลี่ยนจากการกุมมือเล็กขึ้นมาขยุ้มต้นแขนกลมกลึงของหยาดพิรุณอย่างป่าเถื่อน นัยน์ตาคมก
Last Updated : 2025-04-27ดวงใจพญามาร ตอนที่ 12.
ตอนที่ 12.“นั่นสิ นานจริง ๆ นั่นแหละ อาก็นึกว่าคุณฉัตรจะไม่รับผิดชอบยายเอิงซะแล้ว” คุณนายเพลินพิศเอ่ยขึ้นอย่างไม่ปิดบังความรู้สึก“แม่คะ...”หยาดพิรุณเอ่ยท้วงมารดา แต่ดูเหมือนว่าผู้เป็นมารดาบังเกิดเกล้าของหล่อนจะไม่สนใจเลย เพราะท่านยังไม่คิดจะหยุดพูด“แล้วนี่ตกลงจะเอายังไงกันคะ ลูกสาวของอาเสียหายไปมากแล้วนะคะ”สีหน้าของณฉัตรไม่ได้แสดงความรู้สึกใด ๆ ออกมา แต่สายตานั้นบ่งบอกได้ถึงความไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด“ผมไม่เคยละทิ้งสิ่งที่ตนเองรับปากเอาไว้...”“ก็ดีค่ะคุณฉัตร งั้นอาจะได้ไปหาฤกษ์แต่งกับพระครูท่าน...”คุณนายเพลินพิศยิ้มออกมาอย่างพอใจ ผิดกับนายนิพลและหยาดพิรุณที่นั่งหน้าขมขื่น กลืนไม่เข้าคายไม่ออกอยู่ข้าง ๆ“ผมจะจดทะเบียน แต่จะไม่จัดงานแต่งงาน...” น้ำเสียงของณฉัตรราบเรียบไม่มีสะดุดแม้แต่น้อย แต่นั่นก็ทำให้คุณนายเพลินพิศแทบจะตกเก้าอี้“ไม่ได้นะ! ไม่จัดงานแต่งได้ยังไง ในเมื่อครอบครัวของอาก็มีหน้ามีตาในสังคม...”“ผมให้ได้แค่นี้ ถ้าไม่ยินยอม งั้นก็ยกเลิก...”ณฉัตรพูดอย่างไม่แยแส ก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูง หัวใจของหยาดพิรุณแตกสลาย พร้อม ๆ กับสายตาอำมหิตที่เขาฟาดเข้าใส่นั่นแหละ“นี่คุณฉั
Last Updated : 2025-04-27ดวงใจพญามาร ตอนที่ 13.
ตอนที่ 13.ครึ่งเดือนผ่านมา... กับการจากมาอย่างไร้ร่องรอยของตัวหล่อนเอง หญิงสาวนั่งเหม่อมองผืนทะเลยามพระอาทิตย์อัสดงตรงหน้าด้วยความหดหู่ ความเศร้าหมองยังคงเกาะกร่อนหัวใจสาวไม่ห่างหายไปไหน เจ็บทุกครั้งที่นึกถึงแววตาดุดันและคำพูดเย็นชาจากผู้ชายคนนั้น...หยาดพิรุณถอดถอนลมหายใจออกมาหนัก ๆ ก่อนจะลุกขึ้นยืน ปัดเม็ดทรายที่ติดกับกางเกงยีนขายาวของตน ก่อนจะเดินทอดน่องมุ่งหน้ากับที่พักของตนเองที่นายจ้างเจ้าของรีสอร์ตในหมู่เกาะแถวภาคตะวันตกแห่งนี้จัดหาไว้ให้หล่อนมาสมัครงานที่นี่ในตำแหน่งพนักงานธรรมดาคนหนึ่ง ทำงานทุกอย่างที่ได้รับมอบหมาย ทั้งทำความสะอาดห้องพัก เปลี่ยนผ้าปูเตียง และอะไรอีกมากมาย แล้วแต่จะได้รับคำสั่ง หล่อนทำได้... ทำได้อย่างสบายใจ ดีกว่าการทนอยู่กับสายตาเหยียดหยามของณฉัตร“เอิง... มีคนมาหาแนะ รออยู่หน้าห้อง...” เมื่อเดินกลับมาถึงเพื่อนร่วมงานห้องติดกันก็วิ่งหน้าตาตื่นมาหาคิ้วเรียวเลิกขึ้นสูง ใบหน้างามที่สวยใสตามแบบฉบับสาวสุขภาพดีเต็มไปด้วยความงงงวย “เอิงไม่มีญาติที่ไหน...”“แต่เขาบอกว่าเป็นสามีของเอิง”เหมือนฟ้าผ่าเปรี้ยงใส่ศีรษะ “อะไรนะ!”“มีผัวแล้วก็ไม่บอก ไปเถอะเขารอนานแล้ว...
Last Updated : 2025-04-27
Latest chapter
ดวงใจพญามาร ตอนที่ 32. ตอนอวสาน
ตอนที่ 32. ตอนอวสานสาวน้อยยิ้มเศร้า ๆ “เอิงขอโทษค่ะ และสัญญาว่ามันจะไม่เกิดขึ้นอีก เอิงจะเชื่อใจพี่ฉัตร แม้พี่ฉัตรจะไม่ได้รักเอิง เหมือนที่เอิงรักพี่ฉัตรก็ตาม...” ปลายเสียงสั่นสะท้านและเต็มไปด้วยความน้อยใจ“แล้วรู้ใจพี่ได้ยังไง พี่เคยบอกว่าไม่รักเธอหรือ”มือใหญ่คว้าเอวคอด ยกร่างอรชรให้ขึ้นมานั่งบนตัก สาวน้อยเอียงอาย ก้มหน้างุด เพราะอีกฝ่ายเอาแต่ไล่มองตามเรือนร่างของหล่อนไม่หยุด แล้วยังมาอิ่งอ้อยที่อกสาวเนิ่นนานอีก“ก็... ก็พี่ฉัตรเกลียดเอิง”“บอกตอนไหน...”ถามไป ขณะลูบไล้ฝ่ามือไปตามแผ่นหลังเนียนมือ และต่ำลงไปที่บั้นท้ายอวบงามด้วยความหลงใหล ทำเอาสาวน้อยสั่นสะท้านไปทั้งร่าง“ก็ทุกครั้งที่เจอกันนั่นแหละค่ะ”“พี่ไม่เคยพูดสักหน่อย...”“ถึงพี่ฉัตรไม่พูด แต่พี่ก็ใช้สายตาบอกแทน เอิงรู้นะคะว่าเกลียดเอิง... แต่ที่ต้องรับผิดชอบก็เพราะได้เอิงแล้ว... อุ๊ย...!” ร้องออกมาเมื่อถูกบีบที่หน้าอกแรง ๆ อย่างมันเขี้ยว“ถ้าพี่เกลียดแล้วพี่จะมาเสียใจทำไมตอนที่เอิงทิ้งพี่ไปนะ คนดี... พี่รักเธอจนแทบคลั่ง นี่มองไม่ออกเลยหรือไง”หญิงสาวเบิกตากว้าง มองเขาอย่างตกใจ “รักเอิงหรือคะ...”“ก็ใช่นะสิ รักจนพยายามต่อต้าน
ดวงใจพญามาร ตอนที่ 31.
ตอนที่ 31.“พี่ฉัตรขา...”ร้องออกมาอย่างยอมสิ้น เมื่อถูกเขาขบเม้มที่ซอกคอนุ่ม และเลื่อนต่ำลงมาที่เนินอกอวบที่ชูชันรอคอย และเพียงไม่นานเขาก็ทำให้ปลายถันหายเข้าไปในอุ้งปากอุ่นร้อนของตัวเองหญิงสาวครางออกมา สะโพกบิดเร่า ขณะที่มือใหญ่ก็ยังไม่หยุดซุกซน ปากดูดดื่มกลืนกินเต้าสวย แต่มือกลับลูบต่ำลงไปซุกซนที่ซอกขาหนีบ กอบกุมความงามของอิสตรีเพศเอาไว้เต็มมือ นิ้วแกร่งค่อย ๆ ไล้ไปตามร่องรอยกลีบสาวที่หยาดเยิ้มเชื่องช้า หยาดพิรุณสูดปาก แอ่นร่างขึ้นสูง ใบหน้างามแดงก่ำ ส่ายไปมากับหมอนไม่หยุด“พี่ฉัตร... พี่ฉัตรขา... เอิง... เอิงไม่ไหวแล้ว เดี๋ยวนี้...พี่ฉัตร...”ดิ้นพล่าน ๆ อยู่ได้ร่างกำยำราวอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้ แรงฤทธิ์พิศวาสที่พ่อคนตัวโตร่ายใส่นั้น มันควบคุมเส้นประสาททุกส่วนในร่างกาย และมันก็ทำให้หล่อนเสียวกระสันเจียนคลั่งณฉัตรยิ้มน้อย ๆ กับอกสาวที่กลืนกินอยู่ ขณะค่อย ๆ แทรกนิ้วมือลงไปในความคับแน่นนั้นเป็นจังหวะ ก่อนจะกระซิบถามเสียงแหบพร่า“ชอบไหม... ชอบมันหรือเปล่า...”“ชอบค่ะ พี่ฉัตรขา... อย่าทรมานเอิงแบบนี้เลย... เอิงจะขาดใจ...”แม้จะพยายามยืดเวลาแสนหวานออกไปเท่าไหร่ แต่พอถูกสะโพกกลมกลึงส่า
ดวงใจพญามาร ตอนที่ 30.
ตอนที่ 30.“เอิงหลับแต่พี่แสนทรมาน...”ชายหนุ่มพึมพำออกมา เมื่อความต้องการทะลักขึ้นมาจอที่ลิ้นปี่จนอึดอัด เจ้าตัวยุ่งของเขาเริ่มหาเรื่องให้เขาลำบากกายอีกแล้ว เขาไม่น่าไปจูบหล่อนเลย เพราะยิ่งได้สัมผัส ความต้องการก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น จนแทบจะลักหลับภรรยาของตัวเองได้อยู่แล้ว‘แต่หล่อนกำลังไม่สบาย...’ ณฉัตรพยายามท่องคำนี้ไว้ในใจ จนหลับไปอย่างน่าสงสารความอึดอัดไม่คุ้นเคยที่แนบชิดอยู่ตลอดทั้งร่างทำให้หยาดพิรุณค่อย ๆ รู้สึกตัวตื่นขึ้น ดวงตากลมโตค่อย ๆ ลืมขึ้น พร้อม ๆ กับสมองที่ค่อย ๆ ทำงานตามปกติ และนั่นก็ทำให้สาวน้อยร้องอุทานออกมา เมื่อรู้ว่าตัวเองกำลังนอนอยู่บนเตียงแทนที่จะนั่งอยู่ที่พื้นข้างล่าง“มาอยู่นี่ได้ยังไง...”ร่างอรชรที่ลุกพรวดขึ้นอย่างรวดเร็วทำให้ณฉัตรที่พึ่งข่มตาหลับไปได้ไม่ถึงชั่วโมงต้องตื่นขึ้น และก็มองความลนลานของหยาดพิรุณด้วยความแปลกใจ“เอิง... เอิงไม่รู้ว่าขึ้นมาได้ยังไง แต่เอิง... เอิงไม่ได้ขัดคำสั่งของพี่ฉัตรนะคะ เอิงตั้งใจ...”“นี่จำอะไรไม่ได้เลยหรือ...”ชายหนุ่มค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง ขณะที่สายตากวาดมองร่างเปลือยของสาวน้อยอย่างเพลิดเพลินโดยที่เจ้าตัวไม่รู้สักนิดก็เมื่อคืนเขา
ดวงใจพญามาร ตอนที่ 29.
ตอนที่ 29.ชายหนุ่มก้าวยาว ๆ ไปกระชากประตูเปิดออกกว้าง ก่อนจะหันมามองร่างอรชรที่เดินตามมา “ถ้าเปลี่ยนใจก็กลับไปได้ทุกเมื่อนะ ฉันไม่ห้าม...” และเขาก็ดึงประตูปิดเข้าหากันทันที เมื่อหยาดพิรุณก้าวพ้นธรณีประตูออกไป“ไม่ถึงห้านาทีก็คงจะแจ้นกลับบ้าน...”ณฉัตรแสยะยิ้มออกมา ก่อนจะเดินไปที่เตียง และล้มตัวลงนอนด้วยความอ่อนระโหยโรยแรงทั้งร่างกายและจิตใจใจหนึ่งก็อยากจะดึงหยาดพิรุณเข้ามากอดให้หายคิดถึง ใจหนึ่งก็ยังค้านเพราะยังเจ็บแค้นกับสิ่งที่เจ้าหล่อนทำไว้กับเขาในวันนั้น ความรู้สึกตีกันวุ่นวาย ทั้งรักทั้งเกลียดปนเปกันไปหมดจนแยกไม่ออก คงต้องปล่อยให้เจ้าหล่อนพิสูจน์ตัวเองไปสักระยะ“อ้าว... คุณเอิงลงมานั่งตรงนี้ทำไมคะฝนกำลังจะตก แล้วนั่นกระเป๋านี่...”ลิ้นจี่ที่เดินกำลังจะเดินเข้าไปดูในห้องโถงเพราะลืมปิดหน้าต่างร้องขึ้นด้วยความตกใจ เมื่อเดินผ่านมาที่ลานหน้าบ้านแล้วเห็นร่างอรชรของหยาดพิรุณนั่งกอดเข่าอยู่กับพื้นด้วยท่าทางอ่อนเพลีย“คือเอิง...”หญิงสาวพูดได้แค่นั้นก็ก้มหน้าก้มตา ลิ้นจี่จึงเดาได้ทันทีว่าอะไรเป็นอะไร จึงรีบเดินเข้าไปหาจะพยุงเข้าบ้าน แต่หยาดพิรุณก็ขืนตัวเอาไว้“เอิงต้องอยู่ถึงเช้าจ้ะ ไม่
ดวงใจพญามาร ตอนที่ 28.
ตอนที่ 28.“ออกไปให้พ้น! ออกไปจากห้องของฉัน หยาดพิรุณ...!”“พี่ฉัตรคะ เอิง... ได้โปรดฟังเอิง...”“ออกไป! หูแตกหรือไง...”ชายหนุ่มแทบจะกระโดดลงจากเตียงเมื่อหล่อนถลาเข้าไปหา สาวน้อยมองอย่างอ้อนวอน แต่ความเห็นใจ ความอาลัยอาวรณ์มันตายไปจากหัวใจเขานานแล้วหล่อนยังจะมาให้เขาเห็นหน้าทำไม จะมาทำให้เขาเจ็บปวดอีกทำไม ในเมื่อหล่อนเป็นคนต้องการให้ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้เองหยาดพิรุณเลือกที่จะหย่ากับเขา ทั้ง ๆ ที่พึ่งจดทะเบียนกันไม่ทันข้ามวัน และตอนนี้กลับมาทำไมอีก มาทำไมอีก!“ฉันเกลียดเธอ...! ออกไปให้พ้นหน้าฉันเดี๋ยวนี้”คำรามออกมาอย่างเดือดดาล ร่างอรชรที่สวยงามอยู่ในชุดนอนบางเบาไม่ได้ทำให้ความเกรี้ยวกราดของชายหนุ่มลดลงได้เลยความเจ็บปวดที่กรีดลึกลงไปในหัวใจ มันทำให้เขาจำ... และก็จะไม่มีวันยอมให้ความรู้สึกนั้นมามีอำนาจทำร้ายตัวเองได้อีก“พี่ฉัตร... เอิงขอโทษ... เอิงมันงี่เง่า ให้อภัยเอิง...”น้ำตาไหลออกมาอาบแก้ม เสียใจที่ณฉัตรไม่ยอมฟังเหตุผลของหล่อนเลย แต่จะโทษเขาฝ่ายเดียวได้ยังไง ในเมื่อหล่อนเป็นคนทำให้เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นมาเอง แล้วจะโทษใครได้ นอกจากความงี่เง่าของตัวเอง“ออกไป! ถ้าไม่ออกไป ฉันจ
ดวงใจพญามาร ตอนที่ 27.
ตอนที่ 27.“แล้วมันจะเป็นอะไรไปได้ล่ะคะ ในเมื่อ...” สมองเริ่มมึนงง ความสับสนกำลังเกาะกินในหัวใจ ลางสังหรณ์บางอย่างกำลังเต้นเร่าอยู่ในกระแสเลือด“น้ากับณฉัตรเป็นแม่ลูกกัน... แต่เราผิดใจกันนิดหน่อย ก็เท่านั้นเอง...”“อะไรนะคะ!”เหมือนฟ้าถล่มใส่ศีรษะ ใบหน้าซีดขาว ดวงตากลมโตตื่นตกใจอย่างสุดขีด จนคู่สนทนาอย่างจันจิราจ้องมองด้วยความแปลกใจ“หนูเป็นอะไรหรือเปล่า...”หยาดพิรุณรีบส่ายหน้า ตาแดงก่ำเกือบจะร้องไห้ ความรู้สึกผิดท่วมท้นอยู่ภายในอก หล่อนผิดอย่างไม่น่าให้อภัย ความโง่ ความงี่เง่าของคนทั้งโลกมาถล่มใส่หล่อนคนเดียวในตอนนี้หล่อนไม่อยากให้สิ่งที่ผู้หญิงตรงหน้าบอกเป็นความจริงเลย ไม่อยากให้มันเป็นความจริง เพราะจากที่หล่อนเคยเป็นฝ่ายถูกกระทำ แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นว่าหล่อนเป็นฝ่ายทำร้าย ทำลายทุกอย่างของชีวิตคู่ลงด้วยน้ำมือของตนเองไม่น่าให้อภัย...! ใช่แล้วล่ะ ณฉัตรไม่มีวันให้อภัยในความงี่เง่าของหล่อนอย่างแน่นอน และหล่อนมันโง่เองที่จะเชื่อแค่สายตา โดยไม่คิดจะถามไถ่ทุกอย่างให้ดีเสียก่อน“หนู... หนูไม่เป็น... อะไร หนูขอตัว... ขอตัวค่ะ...”หญิงสาวลุกขึ้นทันที ก่อนจะลนลานออกไปจากร้านกาแฟอย่างรวดเร็ว
ดวงใจพญามาร ตอนที่ 26.
ตอนที่ 26.“เฮ้ย... ป้าก็ไม่รู้จะพูดว่ายังไง คนหนุ่มสาวนี่เข้าใจยากจังเนอะ...”ป้าสำเนียงพึมพำ ก่อนจะหันไปทำงานของตนเองต่อ ลิ้นจี่เองก็ได้แต่ยืนถอนหายใจด้วยความสงสาร แต่ก็ทำอะไรมากกว่านี้ไม่ได้เพราะเรื่องของหัวใจ... มีแค่คนสองคนเท่านั้นที่จะสามารถทำให้มันตรงกัน คนที่สามคนที่สี่คงไม่สามารถช่วยอะไรได้ “จะมัวมานั่งหน้าเศร้าทำไม เราเป็นคนขอหย่าเองไม่ใช่เหรอ”คุณนายเพลินพิศเปิดประตูเข้ามาในห้องนอนของหยาดพิรุณ ก็เห็นเจ้าหล่อนนั่งตาแดงเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างอยากจะสงสาร แต่ก็ทำตัวเองนี่... ผู้เป็นมารดาค่อนขอดอยู่ภายในใจหยาดพิรุณรีบป้ายน้ำตาทิ้ง ก่อนจะหันมาฝืนยิ้มให้กับมารดา “เอิงไม่ได้เศร้าค่ะ แค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อย”“อย่างนั้นหรือ... แล้วนี่เซ็นใบหย่าส่งกลับไปหรือยังล่ะ ถ้าเกลียดคุณฉัตรมากจนให้อภัยไม่ได้ ก็รีบเซ็น ๆ ไปซะสิ จะมาเก็บไว้ดูต่างหน้าหรือไงยายเอิง”หญิงสาวก้มหน้าซ่อนน้ำตา ทุกคนต่างหาว่าหล่อนเป็นคนผิดที่เป็นคนขอหย่าขาดในครั้งนี้ โดยที่หล่อนไม่อาจจะให้เหตุผลใด ๆ กับทุกคนได้หล่อนก็เจ็บนะ เจ็บจนแทบจะขาดใจ ทำไมไม่มีใครเข้าใจหล่อนบ้าง ณฉัตรรักหล่อนที่ไหนกัน เขามีคนที่เขารั
ดวงใจพญามาร ตอนที่ 25.
ตอนที่ 25.“เอิงเป็นอะไรหรือเปล่าครับ โกรธพี่หรือที่มาช้า แต่พี่ประชุมจริง ๆ”ณฉัตรเดินเข้ามาหาใหม่ และกำลังจะทำแบบเดิมคือดึงสาวน้อยเข้าไปกอด แต่ก็เหมือนเดิมเพราะหยาดพิรุณหลบอีกครั้ง และมองเขาด้วยสายตาหมางเมิน“มีอะไรก็ว่ามาเอิง... พี่ไม่ชอบบรรยากาศแบบนี้เลย... มันอึดอัด”หญิงสาวกลืนน้ำลายลงคอ ซ่อนความอ่อนแอเอาไว้ใต้สีหน้าเย็นชา ความปวดร้าวที่สร้างแผลลึกในอกทำให้หล่อนกล้าขึ้น กล้าพอที่จะต่อกรกับผู้ชายใจร้ายแบบเขา“เอิงจะหย่า...!”“อะไรนะ! หย่าหรือ...”หากไม่เห็นกลับตาว่าเสียงนั้นมันออกมาจากริมฝีปากของณฉัตร หยาดพิรุณคงไม่เชื่อว่ามันเป็นเสียงของเขาอย่างแน่นอน เพราะมันเต็มไปด้วยความตกใจหญิงสาวพยักหน้า “ใช่ค่ะ เอิงจะหย่า...”ทุกอย่างรอบตัวเงียบกริบ เงียบจนแทบจะได้ยินเสียงเต้นระรัวของหัวใจตนเอง หญิงสาวพยายามบังคับตัวเองไม่ให้หลบตาคมที่จ้องเขม็งมองมาด้วยความผิดหวังนั้นอย่างที่สุด และหล่อนก็ทำได้หญิงสาวเห็นสีหน้าของเขากระด้างดุดัน ก่อนที่ร่างสูงใหญ่จะเดินไปหยุดที่หน้าต่าง เขาหันแผ่นหลังให้ และพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบเช่นเคยคงใช่นะสิ... การหย่ากับหล่อนมันไม่มีผลอะไรร้าย ๆ กับหัวใจขอ
ดวงใจพญามาร ตอนที่ 24.
ตอนที่ 24.“ไม่จำเป็นต้องถามหรอกมั้งครับ เพราะเงินที่ผมพึ่งสั่งจ่ายให้แม่ไปเมื่อเดือนก่อนน่าจะทำให้แม่กับชู้... เอ่อ... สามีใหม่ของแม่สุขสบายได้ไม่ยาก...”ผู้เป็นมารดาเม้มปากไม่พอใจกับคำพูดของบุตรชายนัก ก่อนจะพูดขึ้น “แม่รู้ว่าฉัตรเกลียดแม่ แต่ยังไงแม่ก็คือแม่ของฉัตรนะ ฉัตรต้องเลี้ยงดูแม่บ้าง...”“ก็ที่ผมให้แม่ผลาญเงินของผมอยู่ทุกวันนี้ก็เพราะคำนี้มันค้ำคออยู่นั่นแหละครับ พอทีเถอะ... ผมไม่อยากจะฟังอะไรที่มันน่าสะอิดสะเอียนมากไปกว่านี้แล้ว ว่ามาเลยว่าวันนี้แม่ต้องการเงินเท่าไหร่ ผมจะเซ็นเช็คให้”ดวงตาสีดำสนิทของสตรีที่ขึ้นชื่อว่าเป็นมารดาบังเกิดเกล้าไม่ได้ทำให้หัวใจของณฉัตรอ่อนลงได้เลย ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้เห็นเขาเป็นลูก แต่เห็นเขาเป็นตู้เอทีเอ็มต่างหากล่ะ“แม่อยากได้สิบล้าน...”“สิบล้าน? ไม่มากไปหน่อยหรือครับครั้งนี้...”น้ำเสียงเย็นชาดังเล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากหยักสวย และมันก็ทำให้จันจิราอดรู้สึกเย็นวาบที่สันหลังไม่ได้“แม่อยากได้ไปทำทุนเปิดร้านเสริมสวย และแม่สัญญาว่าจะไม่มารบกวนลูกอีก... ถ้ามันไม่เหลือบ่ากว่าแรงจริง ๆ”ชายหนุ่มแค่นยิ้ม ขณะลุกขึ้นยืนเต็มความสูง จันจิรารีบลุกขึ้นตามและก็ก
