Home / รักโบราณ / ดวงใจราชาปีศาจ / การปรากฏตัวที่ทันเวลา

Share

การปรากฏตัวที่ทันเวลา

last update Last Updated: 2025-04-03 21:35:23

เทพสงครามซีฮ่าวได้รับคำสั่งจากองค์เง็กเซียน มาตามสืบเรื่องราวของผนึกที่เทพสงครามเย่วหมี ได้ผนึกราชาปีศาจไว้ถูกทำลาย และร่องรอยของกลุ่มคนที่เจอบริเวณเขาอู่หลิงหยวนนั้น ตอนนี้เทพสงครามได้ตามสืบร่องรอยของคนกลุ่มนั้นจนมาถึงบ้านซีเหนียง

"บ้านหลังนี้มีกลิ่นไอปีศาจ"เทพสงครามซีฮ่าวปรากฏกายด้วยร่างบุรุษหนุ่มแต่งกายตามยุคสมัยใหม่ ยืนอยู่หน้าบ้านชีเหนียง

ชีเหนียงเปิดประตูหน้าบ้านก็พบกับเทพสงครามซีฮ่าว ทั้งสองมองหน้ากัน แต่เป็นซีฮ่าวเองที่มองซีเหนียงแบบไม่สามารถละลายตาได้

"คุณ คุณคะ มีอะไรหรือป่าวคะ" ชีเหนียงถามออกไปด้วยสงสัยว่าชายหนุ่มตรงหน้าที่สายตาดูอบอุ่นผู้นี้จองเธอไม่วางตา

"อ่อ เออ... ผมทราบว่าที่นี้เป็นแหล่งค้าขายของพวกนักสะสมของเก่าของโบราณ คือผมตามหาของสิ่งหนึ่งอยู่ อยากรู้ที่นี้พอจะมีของที่ผมตามหาไหมน่ะครับ" ( ผู้หญิงคนนี้คุ่นหน้าเธอยิ่งนักเหมือนเคยเจอที่ไหนมาก่อน )

"งั้น เชิญด้านในเลยค่ะ"

ชีเหนียงพาแขกไปดูของที่โถงด้านข้าง ซึ่งทำไว้เป็นที่เก็บของเก่าของสะสมโบราณ และมักจะมีพวกพ่อค้าหรือนักสะสมของเก่ามาบ่อย ๆ แต่กับชายคนนี้น่าจะมาครั้งแรกเพราะยังไม่เคยเห็นน่ามาก่อน

"คุณ ........ " นางเอ่ยกับชายหนุ่มเบื้องหน้าที่ยังไม่รผุ้จักชื่อ

"ผมชีฮ่าวครับ แล้วคุณ ? "

"ฉันชื่อชีเหนียงค่ะ คุณเดินดูได้ตามสบายเลยนะ ถ้าสงสัยอะไรถามฉันได้เลย "

ซีฮ่าวยิ้มและพยักหน้ารับและค่อย ๆ เดินดูของไปเรื่อยๆ โดยมีซีเหนียงเดินตามอยู่ด้านหลัง

" เครื่องเคลือบนี้ดูสวยมากเลยนะครับ"

ใช่ค่ะ คุณนี้ตาถึงมากเลย นี้คือ กระถางเครื่องลายครามกุ่ยกู่จื่อลงเขา สมัยราชวงศ์หยวน เลยนะคะ"

ชีเหนียงอธิบายประวัติความเป็นมาของวัตถุต่าง ๆ ให้ซีฮ่าวฟังอย่างคล่องแคล่ว ชายหนุ่มที่กำลังฟังชีเหนียงพูดแต่สายตาก็มองชีเหนียงตลอด จนชีเหนียงเองก็เริ่มรู้สึกแปลก ๆ ตกลงเขาจะดูวัตถุโบราณหรือดูหน้าเธอกันแน่

แต่หญิงสาวก็เก็บอาการสงสัยไว้แล้วยังคงแนะนำวัตถุโบราณต่อไป จนซีฮ่าวตกลงซื้อเครื่องเคลือบกลับไปหนึ่งชิ้นและกำลังจะเดินกลับ

( ผู้หญิงคนนี้ไม่มีกลิ่นไอปีศาจ แต่มันมาจากไหนกันนะ ระหว่างทางที่เดินผ่านมาชายแฝดสองคนนั้นและลุงคนที่นั่งอยู่ตรงนั้น ไม่มีใครมีไอปีศาจ ) ซีฮ่าวครุ่นคิดในใจ

"ไหนไก่ทอดของข้า"เฉาเฟิงที่อยู่ ๆ ก็เดินมาหยุดที่ชีเหนียง และ ซีฮ่าว

(ไอปีศาจมาจากชายคนนี้ แต่เขาไม่มีพลัง ข้าสัมผัสไม่ได้เลย เขาเป็นใครกันนะ) ซีฮ่าวมองจ้องไปยังเฉาเฟิง

เฉาเฟิงเมื่อเห็นว่ามีคนอื่นอยู่กับชีเหนียงด้วย จึงหันหน้ากับมามองซีฮ่าว ทั้งสองประจันหน้าจ้องตากันเขม่ง

"ราชาปีศาจเฉาเฟิง เป็นเจ้าเองที่ออกมาจากผนึก" เป็นซีฮ่าวที่กล่าวออกมาก่อน ด้วยน้ำเสียงหนักแน่น 

"พวกเผ่าเทพสินะ" สีหน้าของเฉาเฟิงเรียบเฉยไม่ได้แสดงถึงความหวาดกลัวอันได้

"พวกคุณรู้มั่ยว่า คนคนนี้เขาไม่ใช่มนุษย์ เขาคือปีศาจ" ซีฮ่าวพูดกับชีเหนียงแต่ตายังจ้องที่เฉาเฟิงอยู่

ชีเหนียงที่รู้อยู่แต่ใจได้แต่ยืนอึ่งอยู่ หันไปมองหน้า อาฉี อาเฟย และลุงเกาที่กำลังงงกับเหตุการณ์ตรงหน้า ไม่อยู่จะอธิบายยังไงก่อนดี

กระบี่ปรากฏขึ้นที่มือของซีฮ่าว เขายกมันขึ้นฟาดพลังออกจากกระบี่ใส่เฉาเฟิง เฉาเฟิงด้วยไม่มีพลังที่จะหลบนั้นทำให้โดนพลังจากกระบี่นั้นเต็มๆ จนกระเด็นตัวลอยไปไม่ไกลนัก

( เขาไม่มีพลังเลยนิ นี้เกิดอะไรขึ้นกันแน่ ) ซีฮ่าวคิดในใจ

ชีเหนียงตกใจกับเหตุการณ์ตรงหน้าที่เฉาเฟิงโดนทำร้ายจนกระเด็น จึงรีบวิ่งไปที่เฉาเฟิง เฉาเฟิงมีอาการบาดเจ็บนิดหน่อยแต่ก็สามารถลุกขึ้นยืนได้ ชีเหนียงจึงช่วยพยุงให้ลุกขึ้น 

"เฉาเฟิง คุณเป็นไรไหม"

"ไม่" เฉาเฟิงกัดฟันตอบชีเหนียงออกไป 

"เขาเป็นใคร ทำไมถึงทำร้ายคุณ"

"ข้าไม่รู้ รู้แต่ว่าเป็นคนเผ่าเทพ"

"เขาคือราชาปีศาจเฉาเฟิง ที่ก่ออสงครามหมายจะยึดครองทั้งสามเผ่าเมื่อหลายหมื่นปีก่อน จนทำให้ผู้คนล้มตายเป็นจำนวนมาก"

"แล้วคุณเป็นใครกันแน่"

"ข้าคือ เทพสงครามของเผ่าเทพ ขอโทษด้วยที่ไม่ได้แสดงตัวตั้งแต่แรก ชีเหนียง เจ้าออกมาจากตรงนั้นก่อน"

ชีเหนียงเริ่มสับสน ระหว่างเทพ กับปีศาจที่ตอนนี้ไม่มีพลังอย่างเฉาเฟิงเธอจะเชื่อใครดี อาเฟยจึงรีบดึงชีเหนียงออกมา เฉาเฟิงเองซึ่งบาดเจ็บพยายามจะยืนทรงตัวให้อยู่อีกครั้ง เทพสงครามเมื่อเห็นโอกาสเหมาะอีกครั้งก็ยกกระบี่ขึ้นวิ่งไปเบื้องหน้าหมายจะแทงเฉาเฟิง

ชีเหนี่ยงเห็นดังนั้นจึงสะบัดตัวหลุดจากอาเฟย และวิ่งเข้าไปขวางกระบี่นั้น เฉาเฟิงเห็นดังนั้นห้วใจเขากระตุกวูบ เกิดพลังไหลเวียนในร่างกายทันทีจนแผ่ออกมารอบตัวเฉาเฟิงและชีเหนียงไว้ เฉาเฟิงฝายฝ่ามือเรียกไฟโลกันต์ของตนเองขึ้นมา 

ซีฮ่าว ที่กำลังพุ่งกระบี่มาทางเฉาเฟิงก็ตกใจมากที่ชีเหนียงวิ่งมาขวางทางอย่างกระชั้นชิด เขาหยุดกระบี่ของตนเองไม่ทันแน่ ๆ และกำลังจะถึงตัวชีเหนียงอยู่แล้วนั้น 

ทันใดนั้นเอง จู่ ๆ ก็มีปีศาจนกดึกดำบรรพ์สีดำตัวใหญ่บินพุ่งเข้ามาชนกับเทพสงครามซีฮ่าวเข้าอย่างจัง จนตัวซีฮ่าวกระเด็นออกไปไกล 

ต่อมาปีศาจนกตัวใหญ่นั้น กับกายร่างเป็นบุรุษร่างหนาตัวใหญ่แววตาสีน้ำตาลเข้มดูดุดัน พร้อมคุกเข่าอยู่เบื้องหน้าราชาปีศาจเฉาเฟิง

"คาราวะราชาปีศาจเฉาเฟิง"

"ไป่รุ่ย เป็นเจ้าเอง"

"ขออภัยที่ข้ามาช้า ข้ายินดีรับโทษตาย"

"เจ้าลุกขึ้นเถอะ รีบพาข้าไปจากที่นี้ก่อน"

ไป่รุ่ยรีบกับเป็นร่างปีศาจนกดึกดำบรรพ์ตัวใหญ่ดังเดิม เฉงเฟิงจับมือชีเหนียงแกระโดดขึ้นหลังไปรุ่ย บินหายลับไปด้วยความเร็ว

เทพสงครามซีฮ่าว ใช้กระบี่ยั้นพื้นทรงตัวลุกขึ้นมายืนตั้งหลัก จะตามปีศาจวิหกนั้นไปก็ไม่ทันการเสียแล้ว จึงกลับไปเผ่าเทพเพื่อรายงานเรื่องราชาปีศาจเฉาเฟิง ต่อองค์จักรพรรดิสวรรค์ก่อน

"กรี๊ดดดด !! ปล่อยฉันนะ กรี๊ด เบาหน่อยได้"

ชีเหนียงที่กีดร้องด้วยความกลัวบนหลังของปีศาจนก ที่กำลังบินไปด้วยความเร็วอยู่บนท้องฟ้า 

"แก้วหูข้า เจ้า หุบปากก่อนได้ไหม และจับไว้แน่นๆ"

"กรี๊ดดดดด ไม่ได้ฉันจับไม่ได้ ฉะ ฉัน กลัวววว" ชีเหนียงพูดเสียงยาวด้วยความสั่นเครือ 

เป็นจังหวะเดียวกับที่ปีศาจไปรุ่ย บินโฉบเอียงเพื่อหลบกลุ่มเมฆก้อนใหญ่เบื้องหน้านั้น ทำให้ทั้งเฉาเฟิง และชีเหนียงตัวเอียงไปตามทิศทางบินของไปรุ่ย 

เป็นชีเหนียงที่ไม่ได้จับไว้ให้แน่น ตัวของนางก็เกือบหล่นร่วงไป นางตกใจจึงหันมากอดเฉาเฟิงไว้แน่น เฉาเฟิงเองก็ตกใจกลัวนางจะหล่นจึงกอดนางแน่นไว้แนบอกเช่นกัน

"ชีเหนียง ชีเหนียง เจ้า "

เฉาเฟิงเมื่อเห็นนางนิ่เงียบไปไม่มีเสียงกีดร้องหวาดกลัว จึงก้มหน้ามองดูนางที่อยู่ในอ้อมอกของเขา นางหลับตาปี้แต่มือนางยังคงกอดและกำเสื้อของเฉาเฟิงไว้แน่น ใบหน้าขาวเนียนแก้มป่องๆ ปากบางจิ้มลิ้มได้รูปสีชมพูระเรื่อ ปอยผมที่หลุดออกปลิวตามลมคอเคลียแก้มใสๆ นั้น มันทำให้เฉาเฟิงยกยิ้มขึ้นมุมปากอย่างลืมตัว

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ดวงใจราชาปีศาจ   ตอนพิเศษ ปีศาจน้อย

    ตอนพิเศษ สี่ปีผ่านไปทั้งสามเผ่าต่างอยู่กันอย่างสงบสุข แต่จะมีอยู่สถานที่หนึ่ง "ท่านอา" "ท่านอาหลิงเฮ่อต้องให้ข้าก่อน" "ท่านอา ให้นางไปก่อนก็ได้ขอรับข้าเป็นผู้ชาย ที่แข็งแกร่งย่อมต้องเสียสละให้สตรีก่อน" เสียงเจือยแจ้วขององค์ชายปีศาจน้อยวัยสามขวบกว่านามว่า " ลู่เฟย" "ใช่เจ้าค่ะท่านอา ต้องให้ข้าก่อนสิเจ้าค่ะ" เสียงองค์หญิงปีศาจน้อย "ลู่เอิน" จอมเอาแต่ใจ ปีศาจน้อยฝาแฝดชายหญิง วัยสามขวบกว่า ๆ ตัวอ้วนกลมแก้วยุ้ย น่ารักน่าชังตามติดหลิงเฮ่อที่มีศักดิ์เป็นอา ตลอดเพราะหลิงเฮ่อเลี้ยงมาตั้งเเต่เล็กค่อยตามใจและชอบหาของเล่นแปลก ๆ มาให้เจ้าปีศาจน้อยทั้งสอง "พอแล้วไม่ต้องแยกกัน อามีสองอัน นี้!! เห็นไหม" "เย้ เย้" เย้ เย้" เสียงปีศาจน้อยทั้งสองร้องอย่างดีใจ และเล่นอย่างสนุกสนาน หลิงเฮ่อใช้มือบีบแก้มเด็กทั้งสองเบา ๆ อย่างเอ็นดู "เจ้าก้อนแป้งของอา อาให้เล่นอีกหนึ่งชั่วยาม เสร็จเเล้วเราจะมาฝึกวิชาต่อจากเมื่อวาน ถ้าวันนี้ฝึกก้าวหน้าอาจะพาไปเที่ยวเผ่ามนุษย์" "เย้ เย้ ข้าอยากไปขอรับ" ลู่เฟยกระโดดร่างที่ตุ้ยนุ้ยดีใจ "อยากไปเดี๋ยวเจ้าต้องตั้งใจฝึกนะ" "ขอรับ" "ลู่เอิน เจ้าไม่อยาก

  • ดวงใจราชาปีศาจ   งานสมรส (จบ)

    ตอนที่ 38 เฉาเฟิงกลับมาถึงเผ่าปีศาจ ไป่รุ่ยจึงจัดการทำแผลให้เจ้านาย ที่เอาแต่นิ่งเงียบใบหน้าเรียบเฉย ตั้งแต่ออกมาจากเผ่าเทพแล้ว "นายท่านบาดแผลไม่ลึกมากขอรับ" "ข้ารู้แล้วเจ้าออกไปเถอะ" "ขอรับ" ชายหนุ่มตอบองค์รักษ์ด้วยน้ำเสียงเงียบเฉยที่คนฟังแล้วก็ดูออกว่า เขากำลังโศกเศร้าอยู่ ไป่รุ่ยจึงปล่อยให้เฉาเฟิงได้อยู่คนเดียวก่อน ทว่าขณะที่ออกมาจากห้องบรรทม ก็พบกับครอบครัวของชีเหนียงที่มาไถ่ถามถึงชีเหนียงด้วยความเป็นห่วง ไป่รุ่ยได้แต่อึกอักไม่กล้าที่จะตอบ จึงเกิดเสียงเอะอะขึ้น ราชาปีศาจได้ยินดังนั้น เขาก็เปิดประตูออกมา "นางปลอดภัยดี เดี๋ยวข้าจะพาไปพบนาง" (พาครอบครัวนางไปนางอาจจะจำอะไรได้) เฉาเฟิงคิดในใจ เหตุการณ์เอะอะเมื่อครู่นี้จึงสงบลง เฉาเฟิงเลยเดินไปหาหลิงเฮ่อต่อ ก็เจอกับเฟยอวี่พอดี "นายท่านหลิงเฮ่อ ฟื้นแล้วขอรับ" เฟยอวี่แจ้งเฉาเฟิงด้วยความดีใจ เฉาเฟิงได้ยินดังนั้นจึงรีบเดินให้เร็วขึ้น เมื่อเปิดประตูเข้าไป เฉาเฟิงก็เห็นคนที่พึ่งจะฟื้นยืนอยู่ จึงรีบเดินไปประคองส่งกับไปยังเตียงนอน "ท่านพี่ข้าหายแล้ว" "หายแล้วก็อย่าขยับมากเดี๋ยวแผลจะปริออกได้" "ขอรับ ข้ารู้แล

  • ดวงใจราชาปีศาจ   ตามดวงใจของข้ากลับมา

    ตอนที่ 37 เผ่าเทพซีฮ่าวกลับถึงเผ่าเทพ รีบไปรายงานต่อองค์เง็กเซียนทันที ระหว่างที่กำลังจะเดินเข้าไป เทพสงครามเยวหมีนางก็เดินสวนออกมา "ท่านเทพสงครามเยว่หมี" ซีฮ่าวเอ่ยเรียกสตรีที่ดูท่าทางองอาจเบื้องหน้า นอกจากรูปร่างหน้าตา ก็คือบุคลิกที่สามารถดูออกได้ว่านางคือคนละคนกัน "เจ้าคือเทพสองครามซีฮ่าว ข้าจะไปพักที่ตำหนักเจ้า ขอตัวก่อน" นางพูดจบก็เดินกลับไปทันที ซีฮ่าวได้รายงานเรื่องราวต่าง ๆ แก่องค์เง็กเซียนทั้งหมดอย่างถี่ถ้วน รวมถึงเรื่องที่หญิงมนุษย์คนนั้นก็คือเทพสงครามเย่วหมี "นางเล่าให้ข้าฟังทุกอย่างแล้ว นางจำทุกอย่างได้แม้ตอนที่เป็นเศษเสี้ยวดวงจิต" "ขอรับ แต่หญิงคนนั้น นางคือคนรักของราชาปีศาจเฉาเฟิงขอรับ" "......" องค์เง็กเซียนไม่ได้กล่าวอันใดออกมา ได้แต่เอามือลูบเครายาวๆ และยิ้มออกมา ซีฮ่าวกลับมายังตำหนัก ได้พบกับเทพสงครามเยว่หมี จึงได้พูดคุยกัน เยว่หมีจึงได้เล่าเรื่องราวต่าง ๆ มากมายรวมถึงหลิงเฮ่อ น้องชายของราชาปีศาจที่ตามหาดวงจิตนางเพื่อปลดผนึก "แล้วตอนนี้ชีเหนียงนางตายแล้วหรือขอรับ" "นางก็อยู่นี้ไง" เยว่หมี่ใช้นิ้วชี้จิ้มมาที่ตนเอง ใบหน้าซีฮ่าวบงบอกถึงความงุน

  • ดวงใจราชาปีศาจ   ทำไมเป็นนาง

    ตอนที่ 35 "ข้ารักเจ้า" นางพูดด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา เเล้วทุกอย่างก็มืดสนิท ชีเหนียงรู้สึกว่าตัวนางเองยืนอยู่ที่ไหนสักแห่ง มันว่างเปล่าไปหมด "นี้ข้าตายแล้วใช่ไหม" นางพูดคนเดียวแล้วทรุดเข่านั่งลงกับพื้น น้ำตาเริ่มรินไหลออกมา ไหล่บางสั่นไหวสะอื้นไห้ นึกภาพดวงตาที่แดงกร่ำของเฉาเฟิงเมื่อครู่นี้ได้ดี ท่ามกลางความเงียบในที่มืดแห่งนั้นนอกจากเสียงร่ำไห้ กับมีเสียงฝีเท้าคนเดินใกล้เข้ามา จนมาหยุดอยู่เบื้องหน้านาง ชีเหนียงค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมอง "ท่าน…" "รอข้า" สิ้นคำพูดนางทุกอย่างสว่างจ้า ร่างโชกเลือดของชีเหนียงจู่ๆ ก็ลอยขึ้นมาพร้อมปราณพลังหมุนอยู่รอบกาย บาดเเผลที่โดนแทงนั้นเริ่มจางหายไป เสื้อผ้าอาภรณ์เปลี่ยนใหม่กลายเป็นชุดประจำตัวของนาง "เทพสงครามเย่วหมี" นางชูกระบี่ขึ้นฟ้าฉับพลันเกิดสายฟ้าวิ่งไปมาอยู่ที่ปลายดาบ นางฟาดกระบี่ใส่มารทั้งสอง จนเกิดแสงสว่างวาบไปทั่ว เมื่อเเสงสว่างนั้นดับลง มารทั้งสองเจ็บปวดราวถูกทัณฑ์อัคนีสักร้อยสาย นางหันใบหน้ามาทางราชาปีศาจ "ใช้ พลังไฟโกันต์ของเจ้าเเผดเผามันให้สิ้นซาก" เฉาเฟิงไม่รอช้าปล่อยพลังไฟโลกันต์ทำลายล้างไอมารและแผดเผาจื่อหยา

  • ดวงใจราชาปีศาจ   ข้าก็คือเจ้า เจ้าก็คือข้า

    ตอนที่ 36 ฮวนชินค่อยๆ ลุกเขารวบรวมพลังทั้งหมดยกกระบี่ขึ้น อาศัยจังหวะที่เฉาเฟิงกำลังต่อสู่อยู่ไม่ทันได้สังเกต พุ่งกระบี่เข้าหาเฉาเฟิงทันที "ระวัง !!" เป็นจังหวะเดียวกับที่ซีฮ่าว เห็นฮวนชินพุ่งกระบี่ไปด้วยความเร็ว เขาจึงตระโกนอย่างสุดเสียง แต่จากจุดที่ซีฮ่าวอยู่ไกลจากตรงนั้นมากนักจึงไปขวางฮวนชินไม่ทัน หลิงเฮ่อเห็นเข้าพอดีจึงรีบเอาตัวเข้ามารับกระบี่แทน กระบี่ของฮวนชินแทงทะลุอกของหลิงเฮ่อทันที เฉาเฟิงเห็นหลิงเฮ่อถูกแทงต่อหน้าต่อตา เขาตกใจเป็นอย่างมาก รีบเข้าไปรับตัวหลิงเฮ่อเอาไว้แล้วใช้ไฟโลกันต์ฟาดใส่ฮวนชินเต็ม ๆ ซีฮ่าวจึงรีบมาต่อสู่ขัดขวางมารจื่อหยางต่อ "หลิงเฮ่อ !! หลิงเฮ่อ " เฉาเฟิงประคองเรียกน้องชายไม่หยุดปาก เลือดสดๆ เริ่มไหลทะลักออกจากบาดแผล พร้อมกับสติที่ใกล้จะเลือนลาง "ท่านพี่ข้าไม่เป็นไร" น้ำเสียงแผ่วเบาที่เล็ดลอดผ่านริมฝีปากที่ปนเลือดออกมา รอยยิ้มที่อ่อนแรงลง ส่งให้พี่ชายที่ตนรักและเคารพ "เจ้าต้องไม่เป็นอะไร เชื่อพี่ " เฉาเฟิงปลอบใจหลิงเฮ่อ ขณะที่เฟยอวี่องค์รักษ์ของหลิงเฮ่อมาถึงพอดี "ดูแลน้องข้าให้ดี" เฉาเฟิงออกคำสั่งต่อเฟยอวี่ เขาลุกขึ้นยืนเตรียมตัวออกไปสู่ต่อ

  • ดวงใจราชาปีศาจ   กองทัพมาร

    ตอนที่ 34 รุ่งเช้าวันใหม่ชีเหนียง ตื่นขึ้นมาด้วยความเมื่อยขบไปทั่วร่างกายพร้อมร่องรอยรักสีกุหลาบที่ชายหนุ่มทิ้งไว้บนเนินอกอิ่มทั้งสองข้าง นางหันมองหาคนที่นอนข้าง ๆ แต่พบกับความว่างเปล่า "เขาหายไปไหนนะ นี้ยังเช้าอยู่เลย" นางลุกจากเตียงนอนชำระร่างกายจนสะอาดเลือกสวมอารมณ์ชุดใหม่สีหวานขับผิวเนียนแลดูงดงาม ชีเหนียงออกจากห้องเดินตามหาเฉาเฟิงจนมาถึงโถงว่าการ "ไปไหนนะ ไหนบอกให้ข้าอยู่ในสายตา แต่ตัวเองดันหายไป" นางเดินเข้ามาในโถงว่าการกับพบแต่ความว่างเปล่า มีทหารปีศาจเฝ้าอยู่แค่สองคน นางกำลังจะเอ่ยถาม แต่แล้วกับได้ยินเสียงฝีเท้าคนกำลังเดินเข้ามา นางจึงหันไปทางต้นเสียงนั้น "พี่ชีเหนียง" เสียงเจ้าแฝดอาฉี อาเฟย ที่กำลังเดินเข้ามาหานาง โดยด้านหลังของทั้งสองยังมีลุงเกาที่กำลังเดินมาอีกคน "ลุงเกา อาฉี อาเฟย มาได้ยังไง"ชีเหนียงเอ่ยเรียกทั้งสามคนด้วยน้ำเสียงที่มีความสุขแฝงไปด้วยความคิดถึง ทั้งสองฝ่ายเดินเข้าหากันจนถึงตัวก็กอดกันกลมและถามสารทุกข์สุขดิบตามปกติเหมือนที่เคยทำ"นี้มากันได้ยังไง""ก็สัตว์ปีศาจของพี่เฉาเฟิงไง" ชีเหนียงมองตามมือที่อาเฟยชี้ไปที่ทหารปีศาจคนหนึ่งที่พึงเดินตามหลั

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status