Share

บทที่ 4 หวง

last update Last Updated: 2025-01-15 14:22:32

ทางด้านคเชนทร์ หลังจากอุ้มเอาคนหลับลึกมาส่งถึงเตียงตรวจดูความเรียบร้อยจนแน่ใจว่าทุกอย่างเข้าที่ จึงเดินกลับออกมาสั่งงานแม่บ้านเก่าแก่ของครอบครัวให้ช่วยดูแล  ‘แขกของแม่’ ต่อไป

“สั่งทุกคนไว้ว่าถ้าไม่จำเป็นอย่าขึ้นไปข้างบน ถ้าเธอตื่นก่อนที่ผมจะกลับเข้ามา ป้าก็ช่วยแนะนำเรื่องการใช้ชีวิตที่นี่ให้เธอหน่อย ส่วนเรื่องงานเดี๋ยวผมกลับมาจัดการเอง ฝากด้วยนะครับ” นางฟางพยักหน้ารับ    ก่อนจะร้องทักขึ้นเหมือนจะเพิ่งนึกอะไรออก

ซึ่งมันเป็นเรื่อง ที่ค่อนข้างสำคัญกับนายน้อยของนางทีเดียว

“วันนี้มีจดหมายจากอังกฤษมาส่งด้วยนะคะ ป้าวางไว้ให้ที่ห้องทำงานเหมือนเดิม” หากเป็นปกตินางจะได้เห็นเจ้านายวิ่งหายเข้าไปในห้องทำงานแล้ว แต่นี่...กลับเป็นครั้งแรกที่เขาทำเพียงพยักหน้ารับรู้   ก่อนจะเดินหายออกจากบ้านไปเหมือนไม่ได้ใส่ใจกับมัน

“หรือจะเป็นเพราะคุณข้างบนนั่น เจ้าพระคุณ! ขอให้ใช่ทีเถอะ!” หญิงชราอดบนบานขึ้นมาไม่ได้ เพราะอยากเห็นนายน้อยที่นางเลี้ยงมากับมือเริ่มต้นใหม่กับใครสักคนเสียที ผู้หญิงคนนั้นก็เหลือเกิน ทั้งๆ ที่แต่งงานใหม่  มีลูกมีผัวไปแล้วแท้ๆ แต่ก็ยังแอบส่งจดหมายรักมาให้ผู้ชายอื่นเรื่อย ไม่รู้หัวจิตหัวใจทำด้วยอะไรกันแน่!

ช่างไร้ยางอายสิ้นดี!

แก้วเจ้าจอมตื่นขึ้นในช่วงหนึ่งทุ่มเศษ ความตกใจที่ตัวเองเผลอหลับไปนานขนาดนี้ทำให้เธอรีบวิ่งลงมาจากชั้นบน ตั้งใจจะขอโทษเจ้าของบ้านที่ตัวเองเผลอหลับ    แต่ก็ไม่พบแม้เงาของเขา...

“ตื่นแล้วเหรอคุณ หิวไหมคะ ป้ากำลังทำอาหารเย็นใกล้เสร็จแล้ว”จะมีก็แต่ป้าคนหนึ่งที่ไถ่ถามก่อนจะส่งยิ้มอบอุ่นมาให้กัน

“แล้วคุณราม...”

“นายออกไปไร่ค่ะ อีกเดี๋ยวคงกลับ คุณหิวไหม เดี๋ยวป้าให้เด็กมันนั่งโต๊ะให้ก่อน” คนที่ยังประมวลผลกับเรื่องที่เกิดขึ้นไม่ทันทำได้เพียงแค่ส่งยิ้มไปให้  ก่อนจะเอ่ยอาสาขอเป็นลูกมือด้วยอีกคน

“ให้อ้อนช่วยนะคะ” เรื่องงานบ้านงานเรือนเธอเชื่อว่าตัวเองไม่แพ้ใครแน่นอน โชคดีที่คลุกคลีกับแม่บ่อยๆ เลยพอได้วิชามาบ้าง

“อย่าเลยค่ะ แค่นี้เองป้าทำได้ คุณเป็นแขกคุณราม ออกไปนั่งรอข้างนอกเถอะ”เมื่ออีกฝ่ายว่ามาแบบนั้นเธอเลยจำใจต้องเดินออกมานั่งรอที่ห้องรับแขก ก่อนจะใช้เวลานี้มองสำรวจไปรอบๆ บ้าน ซึ่งความหรูหราภายในของมันนั้น มองยังไงก็ไม่ใช่เรือนพักคนงานแน่นอน       ทำให้อดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมเขาถึงพาเธอมาที่นี่

แทนที่จะเป็นที่ที่เธอควรอยู่

 หรือไม่แน่ว่าบางทีเขาอาจมีเรื่องจะตกลงด้วย เลยพาเธอมาอยู่ที่นี่ก่อนแล้วค่อยให้คนไปส่ง     มันคงจะเป็นแบบนั้นไม่ผิดแน่

จังหวะที่กำลังคิดกับตัวเองอยู่นั้น ร่างสูงของเจ้าของบ้านก็เดินเข้ามาพร้อมคนสนิทของเขา ซึ่งเป็นคนเดียวกันกับที่ไปรับเธอที่ท่ารถ  อีกทั้งยังเป็นคนเดียวที่ดูเหมือนไม่ได้ตกใจต่อการมาของเธอ

“พรุ่งนี้แปดโมง ห้ามสาย” คเชนทร์หันไปสั่งคนสนิทก่อนจะหันกลับมามองเจ้าของแก้มป่องๆ อีกหน กระนั้นเขาก็รอจนคนสนิทรับคำแล้วเดินออกไปเพื่อปล่อยให้เขาได้หันกลับมาสอบสวน  ‘แขก’   คนพิเศษของมารดาต่อ

“เพิ่งตื่น...”

“ค่ะ ฉันขอโทษนะคะที่เผลอหลับ” ขอโทษอีกแล้ว พูดเป็นแค่คำเดียวรึไงแม่คุณ 

หนนี้เขาทำได้แต่คิด ไม่ได้พูด หรือดุอะไรออกไป เพราะกลัวว่าจะยิ่งทำให้ความสัมพันธ์ของเขา   กับเด็กเส้นของแม่แย่ลงไปอีก

เท่าที่ดูเธอน่าจะเป็นคนประเภทไม่มีปากมีเสียง ออกจะสงบปากสงบคำเสียด้วยซ้ำ  ซึ่งบอกตามตรงว่าเขาชอบ ไม่วุ่นวายดี

ด้วยนิสัยแบบนี้คิดว่าน่าจะอยู่ร่วมบ้านกันได้ไม่ยาก ตราบใดที่นี่ มันไม่ใช่แค่ภาพลวงตาที่หล่อนสร้างขึ้นเพื่อหวังให้เขาตายใจ

“แล้ว...ที่พักคนงานไปทางไหนเหรอคะ ฉันไปไม่ถูก” หากเขาจะกรุณาสักนิด ก็อยากให้ช่วยเรียกพี่บุญส่งให้กลับมาเพื่อพาเธอไปส่งยังที่พักหน่อย หรือถ้าไม่ ก็แค่บอกทางมาก็ได้ เธอคิดว่าคงไม่ยากอะไรเท่าไหร่     ถ้าจะพาตัวเองไปยังจุดหมายปลายทางที่ว่า

“แม่ฝากให้ฉันช่วยดูแลเธอ เพราะฉะนั้นเธออยู่ที่นี่ได้ ไม่ต้องไปไหน” เขากล่าวเพียงเท่านั้นก่อนจะเป็นฝ่ายเดินหายเข้าไปในห้องทานข้าวโดยมีเธอเดินตามไปติดๆ   อย่างคนไม่มีปากมีเสียง

“จะยืนอยู่อีกนานไหม” จนเมื่ออาหารเย็นถูกยกออกมา เสียงเข้มของเจ้าของบ้าน     ที่นั่งประจำที่รออยู่ก่อนแล้วถึงได้ดังขึ้น

“คะ!”

“ไม่หิวรึไง”    

ความจริงแล้วก็หิว ว่าแต่เขาถามทำไมกัน...

เขาคงไม่ได้คิดจะชวนเธอนั่งกินข้าวด้วยกันหรอกใช่ไหม เพราะถ้าใช่นั่นก็ออกจะเกินไปหน่อย เธอไม่แม้แต่จะคาดหวังการต้อนรับรูปแบบนี้ ถึงจะรู้ตัวดีว่าตัวเองเป็นเด็กเส้นของแม่เขาก็เถอะ

เพราะรู้ถึงได้เกรงใจเขามากเป็นพิเศษ ซ้ำยังบอกตัวเองอยู่ตลอดเวลาว่าอย่าทำให้คุณป้าฉัตรต้องผิดหวังในตัวเธอเป็นอันขาด

“มานั่งสิ!” เป็นคเชนทร์ที่เอ่ยขึ้น เหมือนเขาจะรู้ว่าอะไรคือสิ่งที่อีกฝ่ายกำลังกังวลอยู่    ซึ่งไม่นานก็ได้รับคำตอบเบาๆ  กลับมา

“ดะ...เดี๋ยวฉันไปทานในครัวก็ได้ค่ะ” เพราะรู้ ว่าตัวเองมาที่นี่ในฐานะอะไร เธอจึงไม่กล้านั่งตีตนเสมอเขา ผู้ซึ่งกำลังจะกลายเป็นเจ้านายตัวเองถึงได้เอ่ยบอกออกไป ไม่คิดด้วยซ้ำว่าคำตอบนี้   มันจะยิ่งทำให้เขาหัวเสียจนต้องตวาดใส่หน้ากันอีกรอบ

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ดวงใจราม   ตอนพิเศษ

    ภาพของเจ้านายที่ไม่ว่าจะไปไหนก็มักจะหอบเอาลูกสาวคนโตไปด้วยเสมอนั้นเป็นภาพที่ใครหลายคนได้เห็นจนชินตา โดยเฉพาะใบหน้าของทั้งสอง ที่ดูคล้ายกันมาก แต่ก็บางคนที่ทำเป็นมองไม่เห็นในความเหมือนนี้ด้วยเพราะถูกตาต้องใจพ่อของเด็ก “น้องสาวเหรอคะ หน้าตาน่ารักเชียว” คู่ค้ารายใหม่ที่เป็นสาววัยกลางคนเอ่ยถามขึ้น ในจังหวะที่กำลังจะก้มหน้าอ่านสัญญา เหมือนอยากได้คำตอบก่อนตัดสินใจลงนาม “ลูกสาวครับ คนโต อีกคนอยู่ในท้องแม่ กำหนดคลอดสิ้นเดือนนี้แล้ว” คเชนทร์ให้คำตอบที่ชัดถ้อยชัดคำที่สุดเหมือนจะรู้อยู่แล้วว่าอย่างไรเสียวันนี้เขากับคนตรงหน้าอาจจะไม่ได้ทำธุรกิจร่วมกัน แต่ถามว่าต้องสนไหมก็ไม่ ยังมีคนอีกมากที่อยากมายืนอยู่ในจุดนี้ เพราะฉะนั้นเขาไม่จำเป็นต้องแคร์! “น่าเสียดายจังเลยนะคะที่เราเจอกันช้าไป จันทร์...ขอกลับไปคิดดูก่อนได้ไหมคะ ถ้าสนใจเดี๋ยวจะให้เลขาติดต่อกลับมาอีกที” เขายิ้มรับตามคำบอกกล่าวนั้น ก่อนจะเรียกบุญส่งให้เข้ามาทำหน้าที่ส่งแขกแทน เพราะตัวเองไม่ว่างจะไปดูแลใคร นอกจากแก้วตาดวงใจที่กำลังหลับปุ๋ยอยู่บนตัก คาดว่าคงหลับลึกไปถึงเย็น

  • ดวงใจราม   บทส่งท้าย

    ปลายฝนแวะเวียนมาถึงอีกหนึ่งปีให้หลัง เป็นปีที่แก้วเจ้าจอมมีโอกาสได้ขึ้นมาดูทะเลหมอกกับสามี ตามที่เขาเคยให้สัญญาไว้ แม้จะรู้ดีว่าสถานที่ตรงนี้เคยมีความทรงจำกับเขากับอดีตคนรักอยู่ แต่เธอก็เลือกที่จะมองข้าม เพราะอย่างที่เขาเคยว่าไว้ ‘อดีตมันเป็นสิ่งที่กลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้’ เพราะอย่างนั้นเธอเลยเปลี่ยนความคิดของตัวเองเสียใหม่ ไม่ฟูมฟายกับอดีตของเขา แม้ว่ามันจะไม่มีเธออยู่เลยก็ตาม วันเวลาทำให้เธอเติบโต และมีเหตุผลมากขึ้น และเธอยินดีให้เขาเก็บความทรงที่มีต่ออดีตคนรักไว้แบบนั้น ตราบเท่าที่มัน ไม่ได้ทำให้เขาทรมานเหมือนอย่างที่แล้วมาอีก “สวยจังเลยค่ะ” กลุ่มก้อนเล็กๆ สีขาวนวลที่จับกลุ่มกระจายอยู่รอบๆ ตัวนั้นทำให้เธอรู้สึกราวกับอยู่บนสวรรค์ก็ไม่ปาน มันสวยกว่าที่คิดไว้ สวยเสียจนเริ่มรู้สึกผิดที่ไม่ได้ชวนคุณผิงขึ้นมาด้วยกัน แต่ถึงชวน อีกฝ่ายก็คงมาด้วยไม่ได้เพราะกำลังตั้งท้อง ซ้ำยังได้ลูกแฝด และพี่ทัดก็เหมือนจะหวงคนทั้งสามเอามากๆ ด้วย ชนิดที่ไม่ยอมให้ภรรยาหยิบจับอะไร เพราะกลัวจะสะเทือนไปถึงลูกสุดท้ายคู่นั้นก็ไม่ได้หย่ากันจริงๆ อย่างที่เคยตกลงกันไว้ในตอนแรก ซึ่งไม่มีใ

  • ดวงใจราม   บทที่ 41 แสนรัก

    หลายเดือนต่อมา “มากันอีกแล้ว!” “โวยวายอะไรของมึงครับ พวกกูมาหาน้องอ้อน กับหลาน ไม่ได้มาหาคนหน้าเมื่อยอย่างมึงสักหน่อย! หลงตัวเองใหญ่โตนะมึงน่ะ!” ก็นั่นแหละที่ทำให้เขาโมโห มาแต่ละทีก็สร้างแต่เรื่อง นี่เรื่องหนก่อนที่พวกมันสร้างไว้กว่าเขาจะปรับความเข้าใจกับเมียได้ ก็ถูกไล่ออกมานอนตบยุงหน้าห้องเป็นเดือน ก็พวกเล่นพูดแต่เรื่องสาวๆ ที่ผ่านมาของเขาไม่หยุด ผลที่ได้คือเขาถูกเมียหึงเป็นครั้งแรกสมใจ แต่ดูเหมือนนอกจากพวกมันจะไม่พากันสลดแล้วนั้น ยังคงแวะเวียนมาเยี่ยม และหาเรื่องให้เขาต้อง ‘งานเข้า’ อยู่เป็นประจำ! “ลูกกูยังไม่คลอดวันนี้พรุ่งนี้ จะรีบมากันไปไหน!” มากันทุกเดือน บางเดือนก็หลายหน ไม่รู้พวกมันไม่มีงานมีการทำกันรึไง! “แล้วไงวะ ก็คนมันคิดถึง ใช่ไหมครับน้องอ้อน ท้องใหญ่ขึ้นเยอะเลย กี่เดือนแล้วนะครับ” บุรินทร์ไม่หาความกับเพื่อนเพราะคนที่เขาอยากเจอยืนออกมารับแล้ว ยิ่งได้เห็นก็ยิ่งอดตื่นเต้นไม่ได้ “แปดเดือนกว่าแล้วค่ะ” ว่าที่คุณแม่มือใหม่ตอบกลับพร้อมรอยยิ้ม แม้จะเดินเหินไม่ค่อยสะดวกนักแต่ก็อยากออกมาต้อน

  • ดวงใจราม   บทที่ 40 อ้อนรัก

    เท่านั้นเองคนที่อยากมีลูกใจจะขาดก็แทบจะอุ้มเมียขึ้นรถไปโรงพยาบาล และก็เป็นอย่างที่ใครคาดไว้ เมียเขาท้องแล้วจริงๆ“พี่ราม อ้อนเดินเองได้ค่ะ” ยิ่งรู้ว่าเธอกำลังตั้งท้องอ่อนๆ อยู่ สามีผู้ซึ่งดีใจกว่าใครๆ ยิ่งตามติดเธอมากขึ้น เขาแทบไม่ยอมให้เธอละสายตาไปไหน ขนาดขอไปเข้าห้องน้ำก็ยังไม่วายเดินตามไปเฝ้า“ให้พี่อุ้มดีกว่า อ้อนจะได้ไม่เหนื่อยไง”“อ้อนไม่เหนื่อยจริงๆ ค่ะ” มากสุดเธอก็แค่หิว อยากกลับบ้านไวๆ เพราะเหมือนจะได้ยินผ่านโทรศัพท์มาว่าป้าฟางจัดมะม่วงน้ำปลาหวานกับข้าวต้มกุ้งเอาไว้รอ ซึ่งแค่ได้ยินก็เปรี้ยวปากแล้ว“อย่าดื้อกับพี่สิ ป้องกันไว้ก่อนดีกว่ามาตามแก้ทีหลัง ให้พี่อุ้มดีแล้ว” เขาว่ามาแบบนั้น เธอเลยปล่อยเลยตามเลย อย่างน้อยก็อยากทำตัวว่าง่าย เพื่อลบภาพตัวเองเมื่อสองชั่วโมงก่อนออกไป“แม่ได้ข่าว สรุปว่ายังไง!” กลับมาถึงก็ต้องตกใจเมื่อเจอเข้ากับคุณป้าฉัตรที่นั่งรออยู่ที่หน้าบ้าน ท่าทีของท่านนั้นดูตื่นเต้นพอๆ กับพ่อของลูกไม่มีผิด ส่วนคนอื่นเธอไม่เห็น คิดว่าคงรออยู่ในบ้าน“ตามนั้นครับ อ้อนท้องได้หนึ่งเดือนแล้ว!” คุณฉัตรแก้วแทบจะโผเข้ากอดลูกสะใภ้ทันทีที่ได้รับคำตอบ ดีใจเหลื

  • ดวงใจราม   บทที่ 39 ลงเอยด้วยรัก

    บุรินทร์และพวกเดินทางมาเยี่ยมเพื่อนทันทีที่รู้ข่าวจากปากต่อปากว่าเพื่อนรักของเขาตอนนี้กำลังอินเลิฟ และคงเป็นการดีที่พวกเขาจะมากวนประสาทมันเล่น โทษฐานที่ชิงมีเมียก่อนเป็นคนแรกของกลุ่ม ทั้งๆ ที่เคยลั่นวาจาเป็นมั่นเป็นเหมาะ ว่าจะไม่มีใครเพราะผู้หญิงก็เหมือนๆ กันหมด แต่ไหงกลายมาเป็นแบบนี้ได้ก็ไม่รู้“กูได้ข่าวมาว่านลินจะพาลูกย้ายไปอยู่ที่อื่น” เขาเริ่มพุ่งประเด็นไปยังคนที่ไม่ได้อยู่ตรงนี้ และคงไม่มีโอกาสแล้วในชั่วชีวิตนี้“อืม กูรู้แล้ว...” ท่าทีของเพื่อนที่ดูเหมือนจะไม่ได้ทุกข์ร้อนอะไรต่อเรื่องที่ได้รู้นั้น ยิ่งทำให้ทั้งสามมั่นใจ ว่าตอนนี้มันคงไม่ได้รู้สึกอะไรกับคนในอดีตแล้วอย่างที่ปากพูดจริงๆ ซึ่งพวกเขาเองก็เห็นด้วยกับการตัดขาดในครั้งนี้จะได้หมดเวรหมดกรรมต่อกันเสียที“มึงลืมเขาได้แล้วจริงๆ”“กูไม่เคยลืมนลิน แต่กูเลือกที่จะมีความสุขกับปัจจุบัน” ก็แน่ล่ะ ปัจจุบันของมันน่ารักน่าหยอกออกขนาดนั้น เป็นเขาก็เลือก!“ไม่คิดว่ามึงจะมาลงเอยกับน้องอ้อน น้องดูไม่เหมือนนลิน” และอาจจะเป็นเพราะแบบนี้ ท่าทางของมันถึงได้ดูเป็นคนละคนเหมือนกับว่าตอนนี้จะดูมีความสุขมากกว่าครั้งนั้น ในอดีต“ใช่ อ้อนก

  • ดวงใจราม   บทที่ 38 ทางที่หวัง

    “พี่รักอ้อนขนาดนี้ พี่จะไล่อ้อนไปไหนได้ หลงจนโงหัวไม่ขึ้นอยู่แล้ว ไม่รู้ตัวเลยเหรอ” เป็นอีกครั้งที่เธอส่ายหน้ากลับไปให้“อ้อนไม่กล้าคิดค่ะ เพราะอ้อนไม่มีอะไรคู่ควร...” คเชนทร์จัดการปิดกั้นคำพูดที่เหลือ ด้วยการรั้งใบหน้าอ่อนหวานขึ้นมาจูบมันเป็นจูบที่เปิดเผยทุกความรู้สึกที่เขามีต่อผู้หญิงคนหนึ่งคนธรรมดาที่ไม่ได้วิเศษมาจากไหน แต่กลับเป็นคนที่ทำให้เขามีความสุขทุกครั้งที่อยู่ใกล้ ซึ่งแค่นี้มันก็มากพอแล้วที่จะทำให้เขารักมากพอแล้วจริงๆ“อย่าดูถูกตัวเองให้พี่ได้ยินอีกนะ บอกตามตรงพี่ไม่ชอบเลย พี่รักอ้อนเพราะอ้อนเป็นอ้อน อ้อนไม่จำเป็นต้องดีพร้อมถึงจะเหมาะสมกับพี่ พี่ขอแค่อ้อนรักพี่ เหมือนที่พี่รักอ้อนเท่านั้น...พี่ขอแค่นี้ อ้อนพอจะทำให้พี่ได้ไหม” มากกว่านี้เธอจะทำให้เขาได้ ขอแค่เขารักเธออย่างที่เธอเป็นเธอ แค่นั้นก็มากพอแล้ว มากพอแล้วจริงๆ“ขออ้อนอยู่กับพี่รามนะคะ อยู่ตลอดไป...” เขายิ้มรับแทนคำตอบ ก่อนจะอาศัยจังหวะเหมาะๆ ช้อนอุ้มภรรยาขึ้นจากพื้น มุ่งตรงไปยังห้องนอนที่ชั้นสองของบ้านเพื่อปรับความเข้าใจกันสองคน“โทษฐานที่เข้าใจพี่ผิด แถมยังคิดจะยกผัวให้คนอื่น คืนนี้อ้อนต้องถูกลงโทษนะครั

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status