LOGIN“หนูน้ำมนต์ พอดีพี่ดินเค้าติดธุระด่วนต้องพาเพื่อนเข้าไปดูไม้ที่ปางไม้กะทันหันเลยมารับหนูน้ำมนต์ไปทานข้าวเที่ยงไม่ได้ พี่เค้าเลยให้ป้าโทรมาบอกหนูน้ำมนต์แทน พี่ดินเค้าฝากขอโทษมาด้วยนะลูก ป้าต้องขอโทษแทนลูกชายป้าด้วยนะคะที่ผิดนัด”
"ครับ ไม่เป็นไรครับป้านวล น้ำมนต์โอเคครับ ฝากบอกพี่ดินด้วยนะครับจะได้ไม่เป็นกังวล”
“น่ารักจังเลยลูก เดี๋ยวครั้งหน้าหนูน้ำมนต์นัดสถานที่ไว้ได้เลยอยากไปที่ไหนเดี๋ยวป้าให้พี่ดินพาไปนะคะรับรองไม่เบี้ยวแน่นอน”
“ได้เลยครับคุณป้า ขอบคุณมากนะครับ”
“งั้นป้าวางแล้วนะลูก ป้าคิดถึงหนูน้ำมนต์จังเลย เดี๋ยวไว้เจอกันนะคะ”
พอคุณนวลพรรณเพื่อนของคุณป๊ากับคุณม๊าหรือมารดาของบดินทร์คู่หมั้นวัยเด็กของน้ำมนต์วางสาย น้ำมนต์ก็ส่งโทรศัพท์คืนคุณม๊าทันทีก่อนที่จะนั่งทำหน้างอลงข้างๆ คุณคำรณผู้เป็นพ่อ
“เป็นอะไรไปลูก ดูทำหน้าเข้า หน้าสวยๆ ของลูกป๊าทำไมมันงอยิ่งกว่าตะหลิวอีก” คุณคำรณถามลูกชายคนเดียว ก่อนจะหัวเราะเบาๆ
“ก็ จะอะไรอีกล่ะครับ คุณพี่ดินคนดีของป๊ากับม๊านั่นแหละเบี้ยวน้ำมนต์อีกแล้ว ปล่อยให้น้ำมนต์แต่งตัวเก้อ ไม่อยากไปก็ทำไมไม่บอกกันตรงๆ แบบนี้มันแกล้งกันชัดๆ” น้ำมนต์บ่นคู่หมั้นที่ตั้งแต่โตมายังไม่เคยเห็นหน้ากันให้คนเป็นพ่อกับแม่ฟัง
“พี่ดินเค้าคงติดธุระด่วนจริงๆ นั่นแหละลูก เลยมารับลูกไม่ได้ ลูกแม่ใจเย็นๆ นะคะ เดี๋ยวผิวสวยๆ เสียเอา” คุณเกษรผู้เป็นแม่บอกกับลูกชาย
“งั้นน้ำมนต์ไปเที่ยวเองก็ได้ ป๊าครับม๊าครับเดี๋ยวน้ำมนต์ขอขับรถไปทานกาแฟข้างนอกนะครับ น้ำมนต์จะไปทำคอนเท้นต์ด้วย ไปแล้วนะครับ”
น้ำมนต์ หรือชลาธร บวรเกียรติสกุล เด็กหนุ่มอายุ 22 ปี ที่เพิ่งเรียนจบจากรั้วมหาวิทยาลัยในกรุงเทพ ตอนแรกตั้งใจจะเรียนต่อโท แต่พ่อกับแม่อยากให้กลับมาตกลงเรื่องแต่งงานกับคู่หมั้นที่ตัวเองหมั้นหมายไว้ให้ตั้งแต่เด็ก ตอนนั้นน้ำมนต์จำได้ว่าตัวเองไม่มีเพื่อนเล่นในวัยเดียวกันเลย ป๊ากับม๊าก็พาไปเล่นแต่กับลูกชายของเพื่อนชื่อพี่ดินซึ่งตัวโตอายุห่างกับเขาหลายปี พี่ดินตัวอ้วนใหญ่ พาเขาเล่นปีนป่ายและวิ่งเล่นตามประสาเด็กผู้ชายแต่ด้วยความที่น้ำมนต์เป็นเด็กตัวเล็กกว่าพี่ดินมาก อีกทั้งร่างกายไม่ค่อยแข็งแรงเป็นภูมิแพ้และเป็นหวัดบ่อยจึงพลาดลื่นล้มได้แผลที่เข่า พี่ดินก็ให้ขี่หลังกลับไปที่บ้านให้ผู้ใหญ่ทำแผลให้ ตั้งแต่นั้นมาน้ำมนต์ติดพี่ดินมากและเกิดเป็นความรักความประทับใจในวัยเด็ก พอรู้ว่าพี่ดินเป็นคู่หมั้นของตนน้ำมนต์ก็เฝ้ารอที่จะได้เห็นหน้าพี่ดินหลังจากที่ไม่ได้เจอกันนานเป็นสิบกว่าปี
ตั้งแต่เรียนจบกลับมาอยู่บ้านคุณป้านวลพรรณแม่พี่ดินก็โทรมานัดให้ไปเจอที่นั่นที่นี่แต่เป็นเขาคนเดียวที่ไปตามนัด พี่ดินไม่เคยไปเลยติดธุระกะทันหันตลอด จนน้ำมนต์รู้สึกได้ว่าอีกฝ่ายคงไม่ได้อยากมาเจอตัวเอง คงลืมน้ำมนต์ไปแล้วมั้ง
ผู้ชายหน้าตาน่ารักออกทางสวยเซ็กซี่อย่างน้ำมนต์ก็ไม่ได้คิดจะง้อ พอไม่ได้ไปนัดกับคู่หมั้น น้ำมนต์ก็ไปเที่ยวเองได้ เชียงดาวหรือสถานที่อื่นๆ ที่เชียงใหม่มีอะไรให้เที่ยวเยอะแยะ ดีเลยน้ำมนต์จะได้มีเวลาทำคอนเทนต์ลงช่อง เพราะน้ำมนต์เป็นอินฟลูเอนเซอร์ชื่อดังมีช่องยูทูปเป็นของตัวเองมีคนตามหลายแสนคน
ตั้งแต่กลับมายังไม่ได้ติดต่อกับเพื่อนสนิทอย่างข้าวโพดเลย ว่าแล้วมือเรียวสวยก็หยิบโทรเครื่องหรูโทรออกหาเพื่อน น้ำมนต์ตื่นเต้นมากที่รู้ว่าตอนนี้ข้าวโพดเพื่อนสนิทก็อยู่ที่เชียงดาวเหมือนกัน น้ำมนต์เลยตัดสินใจเล่าเรื่องคู่หมั้นให้ข้าวโพดฟังเพื่อระบายที่โดนคู่หมั้นเทครั้งแล้วครั้งเล่า และนัดเจอกับเพื่อนสนิทเพื่อไปเที่ยวกัน แต่จะไปเฉยๆ ก็ไม่ได้ คนแสบสวยแซ่บอย่างน้ำมนต์ขอเอาคืนไอ้พี่ดินหน่อยแล้วกัน
ก่อนถึงวันที่จะนัดกับข้าวโพดน้ำมนต์เลยโทรไปหาคุณป้านวลพรรณผู้เป็นแม่ของบดินทร์ ว่าตัวเองอยากจะไปกินขนมเค้กที่ร้านกาแฟหรูในเมืองเชียงใหม่ ตอนแรกป้านวลพรรณจะให้พี่ดินขับรถมารับที่บ้านเพื่อเข้าไปในตัวเมืองด้วยกัน แต่น้ำมนต์บอกว่าเพื่อนจะมารับแต่เช้า ขากลับจะไม่มีรถกลับมาเลยอยากให้บดินทร์ไปรับและถือโอกาสนัดเจอตัวกันด้วยเลย พร้อมกับบอกลักษณะการแต่งกายและสีเสื้อผ้าที่จะใส่วันนั้นน้ำมนต์จะใส่สีเขียวเพื่อที่พี่ดินจะได้หาง่าย
พอนัดเจอตัวกับไอ้พี่ดินเสร็จถึง วันนัดน้ำมนต์ก็ขับรถคันหรูคู่ใจมารับข้าวโพดไปเที่ยวคาเฟ่ที่เชียงดาวอย่างสบายใจที่ได้แก้เผ็ดบดินทร์คืน หาไปเถอะคนที่ใส่ชุดสีเขียวหวังว่าคงจะเจอนะพี่ดิน เพราะว่าวันนี้น้ำมนต์ใส่สีชมพูโรสโกลด์
“เป็นไงบ้างน้ำมนต์ ได้เจอกับคู่หมั้นสุดหล่อหรือยัง” เมื่อโดนข้าวโพดเพื่อนรักถามน้ำมนต์ก็อดขำตัวเองไม่ได้ป่านนี้บดินทร์จะรู้หรือยังว่าโดนแกล้งคืนบ้างแล้ว
“ยังไม่ได้เจอเลย นัดกันเมื่อครั้งที่แล้วที่น้ำมนต์โทรหาข้าวโพดนั่นน่ะ ก็อีตาพี่ดินมันเบี้ยวหนีงานดูตัวไปหาเพื่อนรักเลยไม่ได้เจอกัน วันนี้ทางโน้นนัดมาน้ำมนต์เลยหนีบ้าง จะได้รู้ซะบ้างว่าเราก็ไม่ได้สนใจให้ความสำคัญอะไรเค้า”
“แล้วจะได้เจอกันเมื่อไหร่ล่ะเนี่ย แบบนี้คงไม่เจอทีเดียวตอนงานแต่งเลยเหรอ”
ข้าวโพดขำเพื่อนรักกับพี่ดินเอาคืนกันไปกันมาไม่จบ ถ้าได้เจอตัวเจอหน้ากันจริงๆ กลัวแต่จะหลงกันเอง เพราะอย่างพี่ดินน่ะหล่อสเปกของน้ำมนต์เพื่อนรักตัวเองเชียวล่ะ และเพื่อนตัวขาวอย่างน้ำมนต์ก็น่ารักมากพี่ดินเห็นเป็นต้องโดนตกแน่ๆ
“ไม่อยากแต่งเลยข้าวโพด กลัวอยู่กันไม่รอด เออ ว่าแต่แล้วข้าวโพดเป็นยังไงบ้างทำงานน่ะ เป็นไงมาไงถึงได้มาทำงานที่ไร่ชาเลิศธนาได้ล่ะ”
น้ำมนต์ถามเพื่อนรักบ้าง และพอได้รู้ว่าเพื่อนมาทำงานอยู่ที่ไร่ชาได้เงินเดือนเกินครึ่งแสนทำเอาอดแซวเพื่อนไม่ได้ และเห็นพ่อกับแม่ของพี่ดินจะให้น้ำมนต์ไปทำงานกับพี่ดินเลยคิดว่าต้องขอเรียกค่าตัวแบบนี้หน่อยแล้ว
“งั้นน้ำมนต์ไม่ยอมหรอกนะ อีตาพี่ดินจะต้องจ่ายค่าตัวราคานี้ให้น้ำมนต์เหมือนกันคอยดู เราจะรวยไปด้วยกันนะเพื่อนรัก”
“แหม น้ำมนต์แค่รายได้จากการทำยูทูปของน้ำมนต์ในแต่ละเดือนก็เกินแล้วเถอะ” ข้าวโพดแซวเพื่อนกลับ
“ที่ช่องน้ำมนต์เป็นที่รู้จักเพราะมีข้าวโพดเพื่อนรักมาเป็นแขกรับเชิญบ่อยหรอกน่า คนเค้าติดใจความน่ารักของข้าวโพด ที่จริงอย่างที่น้ำมนต์เคยบอก ข้าวโพดน่าจะทำช่องบ้างนะ น้ำมนต์ว่าจะมีคนตามเยอะแน่ๆ เลย เพราะขนาดช่องของน้ำมนต์ก็มีแต่คนเม้นท์มาถามหาข้าวโพด ถ้าเปลี่ยนใจบอกนะน้ำมนต์จะช่วยทำ”
“ไม่เอาหรอกข้าวโพดไม่ได้พูดคล่องเหมือนน้ำมนต์ อยู่แบบนี้แหละดีแล้ว วันไหนอยากออกกล้องก็ไปออกช่องของน้ำมนต์เอา”
ทั้งสองเพื่อนรักคุยกันให้หายคิดถึงไปจนล่วงเลยเวลากลับ น้ำมนต์ถึงได้ขับรถไปส่งข้าวโพดที่ไร่ชาต่อ และไปรอฟังข่าวว่าไอ้พี่ดินจะว่ายังไง กาแฟร้านนั้นอร่อยไหม
หลังจากต้าหงกลับมาและผ่านการทดสอบความเชื่อใจของทั้งน้ำเพชรและครอบครัว ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองคนก็ยิ่งแน่นแฟ้นมากขึ้น บดินทร์แม้จะยังคงหวงลูกรักอยู่ แต่ก็ค่อยๆ เปิดใจยอมรับต้าหงในฐานะคนที่จะดูแลน้ำเพชรไปตลอดชีวิต ในช่วงเวลาที่ต้าหงกลับมา ทั้งคู่ตัดสินใจที่จะเริ่มต้นชีวิตคู่ด้วยกันอย่างจริงจัง พวกเขาเริ่มวางแผนที่จะใช้ชีวิตร่วมกันและสร้างอนาคตร่วมกัน หลังจากที่ทั้งสองคนเดินเล่นกันที่สวนในเชียงดาว ต้าหงก็หันมาพูดกับน้ำเพชรอย่างจริงจัง “น้ำเพชร พี่คิดมาตลอดว่าพี่อยากใช้ชีวิตอยู่กับน้ำเพชร พี่ไม่อยากเสียเวลาห่างจากน้ำเพชรอีกแล้ว พี่พร้อมแล้วที่จะเริ่มต้นชีวิตใหม่ไปกับน้ำเพชร”น้ำเพชรยิ้มอย่างอ่อนโยน “น้ำเพชรก็พร้อมเหมือนกันพี่ต้าหง น้ำเพชรรู้สึกว่าเราผ่านอะไรมามากพอแล้ว ถึงเวลาที่เราจะได้ใช้ชีวิตไปด้วยกันจริงๆ สักที” ต้าหงจับมือน้ำเพชรและมองเขาไปในดวงตาของเขา “พี่อยากให้น้ำเพชรรู้ว่าพี่จะไม่ทิ้งน้ำเพชรอีก พี่จะอยู่ข้างน้ำเพชรตลอดไป น้ำเพชรเป็นคนที่สำคัญที่สุดในชีวิตพี่” น้ำเพชรยิ้มและพยักหน้า “น้ำเพชรรู้แล้วล่ะ ตอนนี้น้ำเพชรเชื่อในตัวพี่มากกว่าครั้งไหนๆ น้ำเพชรอยากให้เรามีความสุขไป
หลังจากคุยกันเรื่องนี้ น้ำเพชรกลับไปที่บ้านพร้อมกับความรู้สึกที่หนักอึ้งในใจ เขาไม่อยากให้ต้าหงจากไปอีก แต่ในขณะเดียวกันก็ไม่อยากเป็นคนที่ขัดขวางอนาคตของต้าหง เขารู้ดีว่าต้าหงมีความฝันและความทะเยอทะยานที่จะเติบโตในสายงานของตัวเองและเขาเองก็ไม่อยากเป็นอุปสรรค คืนนั้น น้ำเพชรนั่งคิดเงียบๆ อยู่ที่สวนหลังบ้าน น้ำมนต์ผู้เป็นแม่เดินเข้ามานั่งข้างๆ เขามองเห็นความสับสนในสายตาของลูกชายและรู้ว่าน้ำเพชรกำลังมีเรื่องที่คิดมากอยู่“น้ำเพชร มีอะไรในใจหรือเปล่า ลูกดูเครียดๆ นะ” น้ำมนต์ถามเบาๆ ขณะที่นั่งลงข้างๆ ลูกน้ำเพชรถอนหายใจ “แม่ครับ พี่ต้าหงอาจจะต้องไปทำงานที่ต่างประเทศอีกครั้ง น้องไม่อยากให้พี่ต้าหงไปเลย”น้ำมนต์พยักหน้าเข้าใจ “แต่ลูกก็รู้ใช่ไหมว่าต้าหงต้องทำเพื่ออนาคตของเขา การไปทำงานครั้งนี้อาจเป็นโอกาสสำคัญ”น้ำเพชรหันมามองแม่ด้วยความลังเล “ครับ น้ำเพชรรู้ แต่น้องก็กลัวว่าจะเกิดเรื่องเหมือนตอนที่พี่ต้าหงไปครั้งแรก น้องเพิ่งเริ่มเชื่อใจเขาอีกครั้ง ถ้าพี่ต้าหงไป น้องไม่รู้ว่าตัวเองจะรับมือกับมันยังไง”น้ำมนต์ยิ้มเล็กน้อยและพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน “แม่เข้าใจว่าลูกกลัว แต่บางครั้งการที่เรารั
ในวันต่อมา ต้าหงยังคงพยายามเข้าหาน้ำเพชรและทำให้น้ำเพชรเห็นถึงความจริงใจของเขา ชายหนุ่มพยายามใช้เวลาอยู่กับน้ำเพชรมากขึ้น แม้กระทั่งพยายามเข้าหาและทำความเข้าใจความรู้สึกของลุงดินที่ยังคงมองเขาอย่างระแวดระวัง ขณะที่ต้าหงและน้ำเพชรกำลังนั่งเล่นอยู่ในสวนหลังบ้าน บดินทร์เดินออกมาพอดี เขามองดูต้าหงและน้ำเพชรด้วยสายตาที่ดูเหมือนจะพยายามอ่านความตั้งใจของต้าหง ต้าหงที่เห็นบดินทร์เดินมาก็ยกมือไหว้ทักทายอย่างสุภาพ“ลุงดินครับ ผมอยากขอคุยกับลุงได้ไหมครับ” ต้าหงพูดขึ้นอย่างจริงจังบดินทร์เลิกคิ้วเล็กน้อยแต่ก็พยักหน้า “ได้สิมาคุยกันหน่อยหลานชาย”น้ำเพชรที่นั่งอยู่ข้างๆก็เริ่มรู้สึกกังวลเล็กน้อย แต่เขาก็รู้ว่าต้าหงต้องการพิสูจน์ตัวเองให้พ่อตัวเองเห็น ต้าหงเดินตามบดินทร์ออกไปนั่งคุยที่โต๊ะในสวน บดินทร์จองมองหลานชายด้วยสายตาที่หนักแน่นและคาดหวัง“นายต้องการจะคุยอะไร” บดินทร์ถามด้วยน้ำเสียงที่ยังคงเคร่งขรึมต้าหงสูดหายใจลึกก่อนจะพูดออกมา “ผมรู้ครับว่าลุงดินไม่ไว้ใจผม เพราะผมทำให้น้ำเพชรเสียใจในอดีต แต่ผมอยากให้ลุงรู้ว่าผมกลับมาครั้งนี้เพราะผมรักน้ำเพชรจริงๆ ผมตั้งใจจะทำทุกอย่างเพื่อให้น้ำเพชรมีความสุข
หลังจากการพูดคุยครั้งนั้น ต้าหงพยายามเข้าไปหาน้ำเพชรทุกครั้งที่ว่างจากงานในไร่ชา และทุกครั้งที่มีโอกาส และทำทุกอย่างเพื่อทำให้น้ำเพชรเห็นว่าเขาพร้อมจะกลับมาอยู่ในชีวิตของน้ำเพชรอีกครั้ง น้ำมนต์แม้จะยังห่วงลูกชายแต่ก็เริ่มเห็นความจริงใจในสายตาของต้าหง เขาให้โอกาสต้าหงได้พิสูจน์ตัวเอง แต่ก็เฝ้าดูอย่างใกล้ชิด เพื่อปกป้องลูกจากการเจ็บปวด น้ำเพชรที่แม้จะยังไม่ยอมรับต้าหงเต็มที่ แต่ลึกๆ แล้วเขาก็ยังคงรู้สึกถึงความผูกพันที่ไม่เคยจางหาย นอกจากน้ำมนต์ที่หวงลูกชายแล้ว ยังมีอีกคนหนึ่งที่หวงไม่แพ้กัน บดินทร์หรือลุงดินของพี่ต้าหง บดินทร์ผู้รักและหวงลูกมากๆ ตั้งแต่น้ำเพชรยังเด็ก ตอนนั้นกว่าจะผ่านด่านลุงดินได้ต้าหงก็แทบแย่ ดีที่มีป๊าบลูพูดให้ หลังจากที่ต้าหงกลับมาอยู่ที่เชียงดาวและเริ่มพยายามจะเข้าใกล้น้ำเพชรอีกครั้ง บดินทร์ก็สังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงนี้ เขาไม่พอใจนักที่ต้าหงพยายามกลับมาในชีวิตของลูกรัก โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่รู้ว่าน้ำเพชรเจ็บปวดแค่ไหนเมื่อต้าหงจากไป “ฉันจะไม่ปล่อยให้ใครมาทำร้ายลูกฉันอีกแน่ๆ” บดินทร์คิดในใจขณะที่มองดูต้าหงที่เริ่มเข้ามาในชีวิตของน้ำเพชรอีกครั้ง บดินทร์นั
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว น้ำเพชรเรียนจบจนได้รับปริญญา ช่วงเวลาหลายปีที่ผ่านมานี้ ต้าหงยังคงอยู่ต่างประเทศ แต่แม้จะมีระยะทางที่ห่างไกล ต้าหงก็ไม่เคยลืมน้ำเพชรได้เลยสักครั้ง ทุกครั้งที่เขาคิดถึงใคร น้ำเพชรคือคนแรกที่อยู่ในใจของเขาเสมอ เขาคอยสอบถามข่าวคราวของน้ำเพชรจากน้องฝาแฝดใบชากับทีทามของเขาเสมอ เพราะทั้งคู่สนิทและไปไหนมาไหนกับน้ำเพชรตลอด หลังจากเรียนจบและพร้อมจะกลับมาใช้ชีวิตที่บ้านเกิด ต้าหงรู้ดีว่าสิ่งแรกที่เขาต้องทำคือกลับไปหาน้ำเพชร เขาไม่ได้ลืมคำสัญญาที่ให้ไว้กับตัวเองและน้ำเพชร ว่าเขาจะทำทุกวิถีทางเพื่อให้น้ำเพชรกลับมาเข้าใจและเชื่อใจเขาอีกครั้ง ต้าหงกลับมาเยือนเชียงดาวอีกครั้ง สถานที่ที่เต็มไปด้วยความทรงจำระหว่างเขากับน้ำเพชร ชายหนุ่มรู้สึกตื่นเต้นและกังวลไปพร้อมๆ กัน เพราะแม้จะพยายามติดต่อน้ำเพชรอยู่เสมอ แต่ก็ไม่ได้รับการตอบรับกลับมา เขาหวังว่าการกลับมาครั้งนี้จะทำให้เขาได้อธิบายทุกอย่างกับน้ำเพชร ร่างสูงของต้าหงเดินทางมาที่บ้านที่ปางไม้ในช่วงเย็น วันนี้บรรยากาศรอบบ้านเต็มไปด้วยความสงบ ชายหนุ่มยืนอยู่ที่ประตูหน้าบ้าน ขณะที่หัวใจเต้นแรงด้วยความตื่นเต้น เขาเคาะประตูเบาๆ รอคอ
หลังจากการพูดคุยครั้งนี้ ความสัมพันธ์ระหว่างต้าหงและน้ำเพชรกลับคืนสู่ความสนิทสนมเหมือนเดิม ความเข้าใจผิดที่เกิดขึ้น เพราะความหวั่นไหวในใจถูกแก้ไขด้วยความรักและความจริงใจที่ทั้งคู่มีให้กัน ต้าหงยังคงเป็นพี่ชายที่คอยปกป้องและดูแลน้ำเพชรอย่างใกล้ชิดเหมือนเดิม และน้ำเพชรก็เริ่มเข้าใจว่าต้าหงไม่ได้เปลี่ยนไป แม้ว่าจะมีผู้คนมากมายเข้ามาใกล้ทั้งสองคนเรียนรู้ที่จะสื่อสารกันมากขึ้นและไม่ปล่อยให้ความเข้าใจผิดมากั้นกลางระหว่างพวกเขาอีก ความรักและมิตรภาพที่เริ่มต้นตั้งแต่วัยเยาว์ยังคงเติบโตขึ้นไปพร้อมกับการเรียนรู้และความเข้าใจกัน ความผูกพันระหว่างต้าหงและน้ำเพชรที่เคยแน่นแฟ้นมาตั้งแต่วัยเด็ก เริ่มสั่นคลอนเมื่อต้าหงตัดสินใจที่จะไปเรียนต่อปริญญาที่ต่างประเทศ ความตั้งใจนี้มาพร้อมกับโอกาสที่ดีในการเรียนรู้และเติบโต แต่สำหรับน้ำเพชรแล้ว การตัดสินใจของต้าหงเป็นสิ่งที่เขารับมือได้ยากมาก ต้าหงได้รับทุนไปเรียนต่อที่สหรัฐอเมริกา ข่าวนี้ทำให้ทุกคนในครอบครัวดีใจ แต่สำหรับน้ำเพชร มันคือการเปลี่ยนแปลงที่เขาไม่พร้อมจะยอมรับ น้องน้อยไม่เคยคิดว่าต้าหงจะจากไป แม้จะเป็นเพียงชั่วคราว แต่ความกลัวที่ต้าหงจะไม่กลั






![What is a divorce? [Mpreg]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)
