ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย
ตอนที่9 เจอกันอีกแล้ว "กำลังจะลงไปแล้ว...รู้แล้วฉันก็รีบอยู่นี้ไงแค่นี้ก่อนนะหลินหลินจะลงไปแล้ว"หนูนากดวางสายจากหลินหลินทันทีเมื่อคุยจบเพราะว่าหลินหลินโทรมาหาเธอมากกว่าสามสายแล้วเพื่อบอกว่าจอดรถรออยู่ที่หน้าคอนโดของเธอนานมากแล้วให้เธอรีบลงไปเร็วๆสักที วันนี้เธอกับหลินหลินมีนัดกันออกไปสังสรรค์ตามประสาสาวโสดกันโดยมีเพื่อนต่างคณะอีกสองคนไปร่วมแจมด้วยส่วนลูกแก้วตั้งแต่ย้ายไปอยู่กับคู่หมั้นอย่างเจ้าสมุทรที่บ้านก็ไม่ค่อยออกไปไหนเลย "ลืมอะไรอีกหรือเปล่านะ อ๊ะ...ลืมฉีดน้ำหอม"หนูนายืนเช็กความเรียบร้อยอยู่ที่หน้ากระจกโต๊ะเครื่องแป้งและนึกขึ้นได้ว่าเธอลืมฉีดน้ำหอมก่อนจะยกขวดน้ำหอมราคาแพงฉีดเข้าไปที่ตามจุดชีพจรต่างๆจากนั้นจึงเดินไปปิดแอร์ปิดไฟให้เรียบร้อยและเดินออกจากห้องไป "กว่าจะมานะยัยหนูท่อฉันนั่งรอจนก้นฉันจะบานอยู่แล้ว"เสียงหวานของหลินหลินเอ่ยบ่นกับเพื่อนสนิทอย่างหนูนาทันทีเมื่อหนูนาเปิดประตูรถเข้ามานั่ง "ช้านิดช้าหน่อยทำบ่นไปได้"หนูนาพูดพร้อมกับจับสายเบลท์มาคาดไปด้วย "ก็เธอช้าอะ" "ก็ถ้าเธอยังนั่งบ่นอยู่แบบนี้มันก็ยิ่งช้าไปอีกนะหลินหลินออกรถไปได้แล้ว" "รู้แล้วน่า"หลินหลินค้อนใส่หนูนาอย่างไม่จริงจังนักก่อนที่จะขับรถออกจากหน้าคอนโดของหนูนาเพื่อตรงไปคลับหรูที่พวกเธอนัดเพื่อนเอาไว้ คลับxxx "คนเยอะเหมือนกันน่ะเนี่ย"หลินหลินพูดขึ้นเมื่อเดินเข้ามาในคลับหรูยานกลางใจเมืองที่ผู้คนมากมายมักจะมาสังสรรค์กันเพื่อความสนุกสนานก่อนจะกวาดสายตามองหาเพื่อนต่างคณะอีกสองคนที่มาก่อนพวกเธอ "พวกยัยบะหมี่กับข้าวตูมาแล้วใช่ไหมหลินหลิน?"หนูนาที่ยืนอยู่ข้างตะโกนถามเพราะในคลับมันเสียงดังมากพร้อมกับกวาดตากลมโตมองไปรอบเพื่อหากลุ่มเพื่อนที่นัดไว้เช่นกัน วันนี้หนูนาเธออยู่ในชุดเดรสสั้นสีฟ้าอ่อนรัดรูปคล้องคอที่เผยให้เห็นแผ่นหลังที่ขาวเนียนจนน่าสัมผัสผู้ชายรอบๆต่างจ้องมองมาที่เธอด้วยความสนใจ "มาแล้ว...อยู่นู่นไง"หลินหลินชี้นิ้วไปที่มุมหนึ่งของคลับ หนูนาจึงหันไปมองตามนิ้วของหลินหลินที่ชี้ไปก่อนจะเห็นว่าบะหมี่กับข้าวตูกำลังโบกไม้โบกมือไปมาอยู่ที่โต๊ะข้างใน "กว่าจะมาได้ฉันนึกว่าพวกเธอจะเทกันซะแล้วอีก"ข้าวตูพูดขึ้นเมื่อหนูนากับหลินหลินเดินมานั่งลงที่โต๊ะ "โทษทีฉันมัวแต่รอยัยหนูท่อนี่แต่งองค์ทรงเครื่องอยู่ก็เลยช้า"หลินหลินเอ่ยบอกพร้อมกวักมือเรียกพนักงานมาสั่งเครื่องดื่ม "ขี้บ่นจริงเลยนะยัยหลินฮุ่ยนี่"หนูนาว่าให้ก่อนจะหันไปสั่งเครื่องดื่มกับพนักงาน "แล้วทำไมถึงมานั่งโต๊ะตรงนี้ล่ะฉันนึกว่าพวกเธอจะจ้องโต๊ะวีไอพีซะอีกนะ"หลินหลินเอ่ยถามเพราะตอนนี้พวกเธอนั่งกันอยู่ตรงด้านล่างของคลับ "จองไม่ทันโต๊ะเต็มก่อนก็เลยได้มานั่งข้างล่างเนี่ยแหละ"บะหมี่เอ่ยบอก "อ๋อ"หลินหลินพยักหน้าอย่างเข้าใจ คลับที่นี่ถูกแบ่งเป็นสองโซนคือโซนธรรมดากับวีไอพี โซนธรรมจะถูกจัดอยู่ที่ด้านล่างของร้านส่วนโซนวีไอพีจะถูกจัดไว้บนชั้นสองของคลับซึ่งแต่ละที่ก็เป็นแบบนี้เหมือนกันหมด "หนูนาเธอจัดเต็มเกินไปไหมเนี่ยชุดเธอมันดูล่อเสือล่อจระเข้มากเลยรู้ตัวหรือเปล่า?"บะหมี่เอ่ยบอกและมองไปที่ชุดของหนูนาที่มันดูเซ็กซี่มาก "มันก็ปกตินะบะหมี่"หนูนาเอ่ยบอกแล้วหยิบแก้วเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ขึ้นมาดื่ม "ปกติของยัยหนูนาอยู่แล้วนะบะหมี่ถ้ายัยหนูนาใส่มิดชิดสิแปลก"หลินหลินบอกเพราะรู้ว่าเพื่อนสนิทรักสวยรักงามชอบแต่งตัวมากแค่ไหนถ้าได้เที่ยวหนูนาก็คือจะจัดเต็มทุกงาน "ก็รู้ว่าปกติแต่นี้มันก็แซ่บเกินเบอร์เธอมองรอบๆสิมีแต่ผู้มองทั้งนั้น"บะหมี่บอก "ทำไงได้ก็คนมันแซ่บนี่ ฮ่าฮ่า"หนูนาพูดพร้อมกับหัวเราะออกมาอย่างชอบใจเธอรู้ว่าผู้ชายรอบๆต่างมองมาที่เธอแต่เธอไม่สนใจหรอกเธอไม่ชอบความสัมพันธ์ที่เจอกันในสถานที่แบบนี้เพราะมันฉาบฉวย "เหลือเชื่อเลยยัยคนนี้"ข้าวตูส่ายหน้าเล็กน้อยก่อนที่ทั้งสี่คนจะนั่งดื่มและพูดคุยกันไปด้วยความสนุกสนานโดยที่ไม่รู้เลยว่ามีสายตาคู่หนึ่งกำลังจับจ้องมองมาที่หนูนาอยู่ อีกด้าน โซนVIP "นั่นคุณหนูนานี่ครับนาย"เจกที่นั่งอยู่บนโซฟาฝั่งตรงข้ามหันมาบอกกับคาร์ลผู้เป็นเจ้านายเมื่อเห็นหญิงสาวที่เจ้านายให้ตามเธอไว้ตลอด "..."คาร์ลละสายตาจากร่างบางและหันมามองหน้าเจกก่อนจะยกแก้วเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่วางอยู่บนโต๊ะกระจกตรงหน้าขึ้นมาดื่มอย่างละเมียดละไม หลังจากคาร์ลที่บินมาประเทศไทยเขาก็ได้ไปพบกับสิบทิศเพื่อเซ็นสัญญากันพอเสร็จเขาก็รู้สึกอยากดื่มก็เลยมาที่คลับแห่งนี้แต่ก็ไม่คิดเหมือนกันว่าจะเจอกับหญิงสาวที่นี่เหมือนกัน "เจอกันอีกแล้วนะ"คาร์ลพึมพำเบาๆกับตัวเองสายตาก็เอาแต่งจ้องมองไปที่ร่างบางระหงของหนูนา วันนี้เธอดูสวยมากถึงแม้ว่าภายในคลับจะมีเพียงแค่แสงไฟสลัวๆแต่ใบหน้าหวานที่เหมือนตุ๊กตาของเธอก็ยังสามารถดึงดูดสายตาของผู้ชายหลายคนให้มาสนใจเธอได้รวมถึงเขาเองก็ด้วย ภาพรอยยิ้มและท่าทีที่หัวเราะออกมาอย่างมีความสุขของเธอช่างแตกต่างกับวันนั้นเสียจริงวันที่เขากับเธอเจอกันเป็นครั้งที่สอง "มีอะไร?"เจกเอ่ยถามกับลูกน้องที่เดินเข้ามา "มีครับ"ลูกน้องพยักหน้าและเดินไปกระซิบที่ข้างหูของเจก "จับตัวมันไว้ก่อนตอนนี้นายกำลังพักผ่อน"เจกเอ่ยบอกกับลูกน้อง "ครับ"ลูกน้องพยักหน้าก่อนหันไปค้อมศีรษะให้ผู้เป็นเจ้านายและเดินออกไป "ลูกน้องเราจับผู้ชายสองคนได้ครับนายเป็นคนฮ่องกงสงสัยคงจะตามเรามาตั้งแต่ที่ฮ่องกงแล้ว"เจกเอ่ยรายงาน "คงเป็นคนของไอ้จางเหว่ยที่มันคงส่งมาฆ่ากู"คาร์ลเอ่ยบอกเสียงเรียบพร้อมแกว่งแก้วเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ไปมาอย่างไม่ทุกข์ร้อนอะไร ถ้าเขาไม่ตายจางเหว่ยคงจะไม่รามือง่ายๆ "แล้วนายจะให้ผมจัดการอย่างไงครับ?"เจกถาม "จับมันไว้ก่อนตอนนี้กูยังไม่มีอารมณ์ที่จะจัดการมัน"คาร์ลบอกพร้อมจ้องมองไปที่ร่างบางในชุดเดรสสีฟ้าอย่างไม่วางตา "ครับนาย"เจกพยักหน้ารับอย่างเข้าใจดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่95แค่หนึ่งฤทัย (จบบริบูรณ์)ที.เอ็น.เอส.กรุ๊ป จำกัดก๊อก ก๊อก ก๊อก"ขออนุญาตครับนาย"เสียงเคาะประตูห้องทำงานของคาร์ลดังขึ้นพร้อมกับเสียงของเจกลูกน้องคนสนิทที่เดินเข้ามาภายในห้อง คาร์ลละสายตาจากกองเอกสารตรงหน้าแล้วเงยหน้าขึ้นมามองเจกลูกน้องคนสนิทที่เดินเข้ามายืนอยู่ตรงหน้าโต๊ะทำงานของเขา"มีอะไร?"คาร์ลถามขึ้น"มีคนมาหานายครับ"เจกเอ่ยบอกแล้วยิ้มออกมา"ใคร?"คาร์ลเลิกคิ้วขึ้นด้วยความสงสัยก่อนที่ประตูห้องทำงานจะถูกเปิดเข้ามา"เซอร์ไพรส์"วีด้าเปิดประตูห้องทำงานของลูกชายเข้ามาพร้อมกับพูดขึ้น สายตาคมของคาร์ลเหลือบไปมองที่ด้านหลังของผู้เป็นแม่ก็เห็นก็เห็นว่าผู้เป็นแม่ไม่ได้มาคนเดียวแต่พาไมเคิลผู้เป็นพ่อมาด้วยเจกที่เห็นนายหญิงใหญ่กับนายใหญ่เดินเข้ามาในห้องก็รีบค้อมศีรษะทันทีเพื่อทำความเคารพก่อนที่จะเดินออกจากห้องไป"ม๊า ป๊ามาทำอะไรกันที่นี่"คาร์ลถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งไม่ได้ตกใจที่เห็นพวกท่านมา"ก็มาเยี่ยมลูกไงจ๊ะ ม๊าพาป๊ามาด้วยนะ"วีด้าเอ่ยบอกและพาไมเคิลผู้เป็นสามีไปนั่งลงที่โซฟากลางห้องทำงาน"อย่างงั้นเหรอครับ?"คาร์ลถามขึ้นพร้อมกับลุกขึ้นจากโต๊ะทำงานแล้วไปนั่
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่94กระชับรักNC+++คอนโดของคาร์ล"ไหนบอกว่าจะไม่ดื่มเยอะไงหนูนา?"คาร์ลพูดขึ้นเมื่อวางหนูนาลงบนเตียงนอนก่อนที่ลุกขึ้นแล้วเดินไปเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้หนูนา"อื้อ...เฮียคาร์ลเหรอ?"หนูนาลืมตาตื่นขึ้นมาเมื่อรู้สึกว่ามีอะไรเย็นๆมาโดนตัวเธอ"ฟื้นตัวแล้วหรือไง ไหนบอกกับเฮียว่าจะไม่ดื่มเยอะไง?""เฮียคาร์ลของนา"หนูนาลุกขึ้นมานั่งและจ้องมองคาร์ลด้วยสายตาหยาดเยิ้มอย่างไม่วางตา"มองเฮียแบบนั้นทำไม?""อึก...ก็เฮียคาร์ลของนาหล่อ นาก็อยากมองไงคะ"หนูนาตอบพร้อมกับยิ้มหวานออกมา"ปากหวานจังเลยนะตอนเมาเนี่ย"คาร์ลยิ้มออกมาเล็กน้อยให้หนูนา"จุ๊ๆ ไม่ใช่แค่ปากหวานนะคะ ปากนาก็เก่งด้วย"หนูนายกนิ้วขึ้นมาจรดที่ริมฝีปากของตัวเองและส่ายหน้าไปมาก่อนที่จะลุกออกจากเตียงแล้วมายืนมองคาร์ล"ลุกขึ้นยืนทำไมหนูนาเดี๋ยวก็ล้มจนได้"คาร์ลรีบลุกขึ้นจากเตียงและมาจับตัวหนูนาที่ยืนเซไปเซมา"เฮียคาร์ลขา"หนูนายกแขนขึ้นมาคล้องคอของคาร์ลเอาไว้ก่อนที่จะโน้มใบหน้าไปจูบที่ริมฝีปากหนา"หึ จะเอาอะไร?"คาร์ลยกยิ้มขึ้นที่มุมปากพร้อมกับมือหนาที่นวดเฟ้นอยู่ที่บั้นท้ายกลมกลึงของเธอ นี่เธอกำลังยั่วเขาชัดๆ"อืม..."หนูนา
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่93โงหัวไม่ขึ้นร้านอาหารจีนครืดดดดเสียงประตูห้องอาหารถูกเลื่อนเปิดออกทำให้บุคคลทั้งสองคนที่นั่งรอกันอยู่ภายในห้องอาหารหันไปมองที่ประตูเป็นสายตาเดียวกัน"สาย"ไฉพูดขึ้นเมื่อเห็นคาร์ลเปิดประตูห้องอาหารเข้ามาก่อนที่สายตาจะเหลือบไปเห็นสาวน้อยหน้าตาเหมือนตุ๊กตายืนอยู่ที่ด้านหลังของคาร์ล"ก็มาแล้วอย่าบ่นให้มาก"คาร์ลเอ่ยบอกแล้วเดินจูงมือหนูนาเข้ามาในห้องอาหารก่อนจะเลื่อนเก้าอี้ให้เธอนั่งลงวันนี้ไฉเพื่อนสนิทอีกคนของคาร์ลบินมาที่ประเทศไทยก็เลยนัดชวนให้ลี่หยางกับคาร์ลมาทานข้าวด้วยกันและก็บอกให้คาร์ลพาหนูนามาด้วยเพราะอยากจะทำความรู้จัก"ขอบคุณค่ะเฮียคาร์ล"เสียงหวานเอ่ยบอกแล้วนั่งลงที่เก้าอี้ก่อนที่หนูนาจะหันไปทักทายกับลี่หยาง ลี่หยางยิ้มรับและทักทายหนูนากลับเช่นกัน"นี่เหรอเมียไอ้คาร์ล?"ไฉหันไปถามกับลี่หยางที่นั่งเยื้องอยู่ข้างๆ"อืม"ลี่หยางพยักหน้า"สวัสดีครับผมไฉนะครับเป็นเพื่อนกับคาร์ลกับลี่หยางมัน"ไฉเอ่ยแนะนำตัวพร้อมกับยื่นมือออกไปเพื่อจะจับมือกับหนูนาแต่คาร์ลเป็นคนยื่นมือมาจับกับเขาแทน"อะไรของมึงเนี่ยไอ้คาร์ล?"ไฉมองหน้าคาร์ลอย่างไม่เข้าใจ"ทักทายแต่ปากพอมือไม
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่92เรียกเฮียสิคะที.เอ็น.เอส.กรุ๊ป จำกัดก๊อก ก๊อก ก๊อก"เข้ามา"เสียงทุ้มของคาร์ลเอ่ยอนุญาตให้คนที่เคาะประตูห้องทำงานเข้ามาได้แกร๊กเสียงประตูห้องทำงานถูกเปิดเข้ามาโดยที่คาร์ลไม่ได้สนใจว่าใครเป็นคนเปิดเพราะเขามัวแต่สนใจเอกสารที่ตรวจอยู่ตรงหน้า"นี่เที่ยงแล้วนะคะยังไม่หยุดทำงานอีกเหรอ?"เสียงหวานใสเอ่ยถามขึ้นจึงทำให้คาร์ลเงยหน้าจากกองเอกสารตรงหน้าขึ้นมามองตามเสียง ก่อนจะยิ้มออกมาเมื่อเห็นแฟนสาวตัวเล็กของตัวเขายืนอยู่"มาได้อย่างไงเนี่ย?""ขับรถมาค่ะแล้วก็เอาเสบียงกลางวันมาฝาก"หนูนาเอ่ยบอกพร้อมกับยกถุงผ้าสีฟ้าที่ใส่กล่องอาหารที่เธอทำมาให้คาร์ลทานขึ้นมาโชว์ให้คาร์ลดู"ทำไมจะมาไม่บอกจะได้ให้เจกไปรับ""ไม่เป็นไรค่ะฉันขับรถมาเองได้"หนูนาตอบ"ไม่อยากให้ขับรถเองมันอันตราย"คาร์ลปิดแฟ้มเอกสารลงก่อนที่จะลุกขึ้นจากเก้าอี้ทำงานและเดินตรงไปหาหนูนาแข็งแกร่งโอบเอวเล็กมากอดไว้ ใบหน้าคมโน้มลงไปหอมที่แก้มใสของเธออย่างที่ชอบทำเป็นประจำ"หอมจังทำไมตัวเมียฉันถึงหอมแบบนี้นะ""หอมทุกวันไม่เบื่อเหรอคะ?"หนูนาถามออกไปพร้อมกับยิ้มออกมาตั้งแต่ที่เราเปิดใจคบกันมาเป็นแฟนคาร์ลก็หอมแก้มเธอ
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่91สัญญา"เป็นไงสำเร็จไหม?"จางเหว่ยเดินออกมาจากห้องแล้วเดินมานั่งลงที่โซฟาพร้อมกับเอ่ยถามกับเจาถึงงานที่ให้เจาไปทำ"เออ...คือว่า"เจาก้มหน้าลงพร้อมกับกลืนน้ำลายลงคอเขาไม่รู้ว่าจะเริ่มพูดอย่างไงดี"มึงก้มหน้าทำไมไอ้เจามีอะไรก็พูดมา!""คะ...คือว่าคนที่เราส่งให้ไปจัดการคุณคาร์ลพวกมันตายหมดแล้วครับนาย""ตายหมดแล้วมึงอย่าบอกกูนะว่าไอ้คาร์ลมันยังไม่ตาย!?""ครับนายคุณคาร์ลยังไม่ตายแต่คุณหนูนาเธอโดนยิงแต่ว่าอาการตอนนี้ปลอดภัยแล้วครับ"เจาเอ่ยรายงานถึงเรื่องที่เกิด"ใครจะเป็นอย่างไงก็ช่างหัวมันคนที่กูสนคือไอ้คาร์ลว่าทำไมมันยังไม่ตายฮะ!"จางเหว่ยลุกขึ้นจากโซฟาแล้วเดินตรงไปหาเจา"..."เจาได้แต่ก้มหน้าลงอย่างรู้สึกผิด"มึงทำงานพลาดไอ้เจา!"จางเหว่ยตะโกนออกมาเสียงดังอย่างเดือดดาลเมื่อรู้ว่าคาร์ลยังไม่ตายทำไมคาร์ลมันถึงได้หนังเหนียวตายยากตายเย็นขนาดนี้ก็ไม่รู้"นายผมขอโทษครับ นายให้โอกาสผมอีกสักครั้งนะครับ"เจารีบนั่งลงคุกเข่าตรงหน้าผู้เป็นเจ้านายอย่างรู้สึกผิด"มึงโง่หรือไง คิดว่าไอ้คาร์ลมันจะยอมให้มึงมีโอกาสไปฆ่ามันอีกหรือไง โง่!"จางเหว่ยเดินมานั่งลงที่โซฟาด้วยอารมณ์โกรธเกรี
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่90ผู้หญิงคนนี้คนเดียวเท่านั้นโรงพยาบาลห้องผ่าตัดร่างสูงของคาร์ลได้แต่เดินวนไปวนมาอยู่ที่หน้าห้องผ่าตัดด้วยสีหน้าที่มีแต่ความกังวล คาร์ลได้แต่ยืนชะเง้อเข้าไปในห้องผ่าตัดในใจตอนนี้มีแต่ความกลัวปกคลุมไปทั่วในชีวิตคาร์ลไม่เคยคิดจะกลัวอะไรเลยแต่พอเป็นหนูนาทำให้คาร์ลรู้สึกกลัวขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก เขากลัว กลัวว่าจะสูญเสียหนูนาไปซึ่งเขายอมไม่ได้ถ้าเป็นแบบนั้น"ไอ้คาร์ล!"เสียงเรียกที่ดังขึ้นทำให้คาร์ลหันไปมองตามเสียงก่อนที่จะเห็นลี่หยางกับเฟย์เฟย์เดินเข้ามา"ลี่หยาง เฟย์เฟย์มาได้อย่างไง?"คาร์ลถามขึ้นและพาตัวเองเดินไปนั่งลงเก้าอี้"ก็เจกโทรไปบอกกูก็เลยนั่งเครื่องบินส่วนตัวมากับเฟย์เฟย์ นูน่าเป็นอย่างไงบ้าง?"ลี่หยางเอ่ยถามถึงหนูนาด้วยความเป็นห่วง"ยังไม่ออกมาจากห้องผ่าตัดเลย"คาร์ลเอ่ยบอกพร้อมกับถอนหายใจออกมา"เข้าไปนานหรือยัง?""ชั่วโมงหนึ่งเห็นจะได้"คาร์ลตอบ"แล้วเฮียคาร์ลเป็นอย่างไงบ้างคะเจ็บตรงไหนหรือเปล่าเสื้อเฮียคาร์ลเปื้อนเลือดเต็มไปหมดเลย?"เฟย์เฟย์เดินมานั่งลงข้างๆกับคาร์ลแล้วเอ่ยถามขึ้นด้วยความเป็นห่วงตอนที่รู้ข่าวว่าคาร์ลโดนลอบทำร้ายใจเธอก็อยู่ไม่สุขเลยเ