บทที่ 61

ของดีที่ติณว่าคืออาหารทะเลง่าย ๆ ที่คนงานหามาด้วยตนเอง…

ปกติดาวนิลใช้ชีวิตในกรุงเทพฯ อาหารทะเลก็มักจะถูกแช่แข็งแล้วส่งมาจากชายทะเล ไม่ได้กินสด ๆ แบบนี้ ดังนั้นพอได้ลองชิมหมึกย่าง กุ้งเผา จิ้มน้ำจิ้มซีฟู้ดรสเด็ด แถมติณยังขอให้ทำอาหารประเภทซุปมาให้ดาวนิลเพิ่มอีกอย่างคือโป๊ะแตก หรือต้มยำทะเลน้ำใสรสจัดจ้าน กลายเป็นว่าอาหารที่ปรุงง่าย ๆ ก่อไฟย่างแล้วกินกันตรงนั้นกลับทำให้หญิงสาวเจริญอาหารที่สุดในรอบหลายสัปดาห์

“นังหนูกินเยอะ ๆ ผอมบางเหลือเกิน” ปู่เชยเลื่อนจานหมึกที่เพิ่งยกออกจากเตามาให้หญิงสาว

“ตาเฒ่า ไปเอาของดีมาบำรุงกำลังคุณหนูกับนายหน่อยดีกว่า” ภรรยาคู่ชีวิตของปู่เชยขยิบตาเมื่อนึกถึงของดีที่บ่มไว้จนได้ที่

“เออใช่ ๆ ลืมไปเลย มีเหล้าน้ำผึ้งหมักเองอยู่ บำรุงเลือดลมหวานอร่อย เอามากินตัดเลี่ยนกับหมึกย่าง กุ้งเผากันดีกว่า” ครู่ต่อมาเหล้าน้ำผึ้งโหลใหญ่ก็ถูกยกมาในวง ติณจัดการเทออกมาชิมก่อน คนงานของที่นี่ชอบหมักเหล้าประเภทต่าง ๆ ไว้ดื่มเสมอ แต่ส่วนใหญ่มักจะหมักกับผลไม้และดีกรีความแรงก็เกินพิกัดสำหรับคนคออ่อน

ครั้งนี้ที่จิบเป็นเหล้าน้ำผึ้ง ติณรู้สึกว่าค่อนข้างหวาน และกระจ่างใจว่าความหวานแบบนี้ กร