MasukShare
บทที่ 2-3 แปลกที่
Terakhir Diperbarui:
2024-11-22 17:19:33บทที่ 2-3
“มากันแล้ว”
รสาลุกขึ้นจากโซฟาห้องนั่งเล่นชะเง้อมองรถเก๋งคันใหญ่ที่นาวินทร์สั่งให้เอาไปเมื่อเช้าพร้อมนายทองคนขับรถของนาวินทร์เอง
ตอนนี้ลูกชายคนโตกำลังเข้ามารับช่วงกิจการต่อจากพฤกษ์ เขาเรียนจบทั้งเกษตรศาสตร์และปริญญาโทการบริหารจัดการ
ช่วยงานมาได้เพียงสองปีทำกำไรให้บริษัทผาสุกแลนด์อินดัสทรีเมื่อปีกลายเกือบห้าร้อยล้านบาท ขยายกิจการออกไปด้านการท่องเที่ยว เพิ่มรีสอร์ตและโรงแรมในหาดใหญ่อีกสองแห่ง ยิ่งทำให้อัตราการเติบโตเพิ่มมากยิ่งขึ้นเกือบเจ็ดเปอร์เซ็นต์ต่อปี แบบนี้อีกไม่นานสามีของเธอคงจะวางมืออย่างวางใจ
“เป็นยังไงบ้างลูกสนุกไหม”
“สนุกค่ะ นี่แม่เราเองเบย์ แม่รสา”
เบอามองใบหน้าหวานผิวขาว นารินทร์คงได้แม่มาเต็ม ๆ ยกเว้นความสูง เพราะคุณน้ารสาสูงพอ ๆ กับเธอ
“สวัสดีค่ะคุณน้ารสา”
“โอ๊ย เรียกแม่ก็ได้จ๊ะ มาเข้ามาข้างในพักผ่อนก่อนจ๊ะ”
นารินทร์กวักมือเรียกเบอาที่กำลังเก้อเขินอยู่ตรงโถงกลางบ้านหลังใหญ่ที่แทบจะเรียกว่าคฤหาสน์กลางป่า
แรกเมื่อรถของนารินทร์เลี้ยวเข้ารั้วด้านหน้าผ่านสวนยางมารับเธอถึงหน้าบ้าน เบอาตกใจมาครั้งหนึ่งแล้วกับรถหรูสีดำคันใหญ่ และยิ่งมาเห็นบ้านของนารินทร์ยิ่งทำให้เธอรู้ว่าเพื่อนของเธอไม่ธรรมดา เป็นถึงลูกสาวเศรษฐี ไม่สิต้องเรียกมหาเศรษฐีดูจะใช่มากกว่า
เธอมองพื้นโถงปูด้วยหินแกรนิตแผ่นใหญ่ผิดไปจากบ้านเธอที่ถึงแม้จะสะดวกสบายแต่การตกแต่งไม่หรูหราเท่า
รู้สึกว่าตัวเองแต่งตัวไม่เหมาะสม กระโปรงยีนส์สั้นและเสื้อยืดธรรมดาช่างดูขัดกับบ้านหลังนี้
“มาเถอะน่า”
เป็นนารินทร์ที่สังเกตอาการของเพื่อนได้รีบจูงมือเพื่อนใหม่เข้าไปห้องนั่งเล่น
“นี่พ่อเรา พ่อพฤกษ์”
“สวัสดีค่ะ”
“ไหว้พระเถอะลูก”
เบอาไหว้ย่อสวยงามผิดจากใบหน้าลูกครึ่งโปรตุเกส เธอยืนเก้ ๆ กัง ๆ รอให้นารินทร์สั่งอีกครั้งว่าเธอควรจะนั่งตรงไหน แต่เป็นแม่ของเพื่อนเธอเองที่สังเกตเห็นอาการทำตัวไม่ถูก
“ขึ้นไปนั่งเล่นกันข้างบนก็ได้ แล้วพอถึงเวลาอาหารเย็นแม่จะให้เด็กไปเรียก”
“ค่ะแม่”
นารินทร์รีบจูงมือเพื่อนเดินออกมาจากห้องพาขึ้นไปยังห้องนอนทันที
“ดูท่าจะขี้อายนะคะ”
“คงยังไม่ชินละมั้งคุณ”
รสามองตามสองสาวหนึ่งคนสูงโปร่งขาวจัดหน้าคมคล้ายแขกใบหน้ารูปไข่เรียวมน ส่วนอีกคนลูกสาวของเธอตัวเตี้ยกว่าผิวขาวไม่เท่าคนแรก
นี่ถ้าลูกชายของเธอเห็นเพื่อนยายนารินทร์เข้ามีหวังเกิดอาการกันแน่
“นี่เบย์ เดี๋ยวเดือนหน้าจะมีงานชักพระ เราอยากจะพาเบย์ไปเที่ยวตัวหาดใหญ่ดูขบวนแห่เทียน ไปกันไหม”
เบอานอนมองเพดานอยู่บนเตียงใหญ่นุ่ม สีโคมไฟเหลืองนวลสว่างจนเกิดแสงเงากระทบเครื่องบนเรือนในห้องเกิดเงาบนเพดาน
“อืม ได้สิ เดี๋ยวเราจะลองขอพ่อดู”
“แล้วเบย์คิดไว้หรือยังจะไปเรียนต่อที่ไหน”
“เราว่าจะไปเรียนต่อที่กรุงเทพ แล้วรินทร์ล่ะ”
“เราว่าพวกพี่ชายคงไม่ให้ไปไกลหรอก มีหวังได้เรียนแค่สงขลานี่ล่ะ”
เบอาตะแคงตัวคุดคู้หันเต็มตัวมองเพื่อนใหม่ที่กำลังกลายเป็นเพื่อนรัก
“ทำไมไม่ลองขอดูล่ะ เราไปเรียนด้วยกันไงดีไหม”
นารินทร์ตะแคงตัวมาทางเบอาเช่นกัน ใบหน้าจิ้มลิ้มกำลังเคลิ้มหลับ ซึ่งเป็นนิสัยประจำเมื่อกินอิ่มจนหนำใจนารินทร์มักจะง่วงงุนและเข้านอนเร็วกว่าทุกคนในบ้าน
“อืม ดี พรุ่งนี้คุยกันใหม่นะ เราง่วงแล้ว”
ส่วนเบอายังนอนไม่หลับแม้เวลาจะเดินผ่านไปร่วมสองชั่วโมงแล้ว เธอลุกขึ้นนั่งมองนาฬิกาบนฝาผนังซึ่งบอกเวลาเกือบเที่ยงคืน
เฮ้อ สงสัยจะแปลกที่
มือสลัดผ้าห่มออกแล้วลุกขึ้นจากเตียงตรงไปยังขวดน้ำที่เตรียมเอาขึ้นมาด้วยจากชั้นล่างเมื่อหัวค่ำ
น้ำหมดอีก อะไรจะขนาดนั้นยายเบย์
Bab terbaru
ดื้อรักนายหัว บทที่ 12-1** nc จบบริบูรณ์
บทที่ 12-1** nc จบบริบูรณ์สาวน้อยหน้าหวานลูกครึ่งโปรตุเกสนอนหลับสนิทคว่ำหน้าบนหมอนใบนุ่มจนไม่รู้เลยว่ายังมีชายหนุ่มอีกคนนอนกระสับกระส่ายอยู่ข้าง ๆนาวินทร์เพียรพยายามทั้งลูบตัว ทั้งกระซิบและพลิกร่าง แต่สาวสวยยังนอนพลิกร่างกลับไปคว่ำตามเดิม ลูบผ่านต้นแขนจนถึงข้อมือบางกระทั่งถึงแหวนหมั้นเพชรเม็ดเล็กพอเหมาะอย่างที่เธอชอบเขาหงายตัวลงใช้มือก่ายหน้าผากสะกดกลั้นความต้องการยามเช้าที่พุ่งทะยานแม้ว่ายามค่ำคืนจะสุขสมไปแล้วเปลือกตาของเบอายังหลับพริ้มไม่รับรู้สิ่งรอบข้างจากความเหนื่อยอ่อนจนเขาต้องลุกขึ้นจากเตียงหยิบบุหรี่ออกไปสูบมือควานหาไฟแช็กในลิ้นชักโต๊ะแต่ไม่เจอ พลันนึกขึ้นได้ว่าเมื่อคืนตอนพาเบอาไปทานข้าวเขาได้ฝากไว้ที่เธอ จึงเดินกลับไปยังหน้ากระจกหยิบกระเป๋าสะพายสีดำใบเดิมที่เธอชอบใช้ขึ้นมาเขาล้วงมือควานหาและพบว่ามันอยู่ที่ก้นกระเป๋าเพราะน้ำหนักของไฟแช็กแบบซิปโป ขณะที่กำลังหยิบพลันนิ้วไปโดนแผงยาบางอย่าง ด้วยความสงสัยจึงหยิบมันออกมานาวินทร์หรี่ดวงตาคมกริบลงเมื่อเห็นแผงยาชัด ๆ ท่ามกลางแสงยามเช้าที่เริ่มสาดเข้ามาในห้อง เม็ดสีชมพูสวยบนแผงมีลูกศรชี้ว่าควรเริ่มทานจากเม็ดไหนไปถึงเม็ดไหนยาคุม!
ดื้อรักนายหัว บทที่ 11-3 ไอ้สิงห์
บทที่ 11-3เขาหันกลับไปมองเห็นสาวน้อยออกมายืนอยู่ด้านข้างตัวรถห่มด้วยผ้าห่มผืนใหญ่สีขาวเหมือนเดิม สีของผ้าห่มขาวโพลนตัดกับสีของผืนป่ายามโพล้เพล้นายหัวนาวินทร์ยังเดินขึ้นบันไดบ้านต่อจนถึงร่างของไอ้สิงห์ จากนั้นเดินเลยไปยังครัวที่ทำใหม่ปลดถังแก๊สออกมาลากจนถึงกลางบ้านเทน้ำมันเบนซินโดยรอบตัวและเทเป็นทางจนเกือบถึงประตูบ้านก็หมดเสียก่อน ยืนมองร่างที่เริ่มเย็นชืดของไอ้สารเลวอีกครั้ง“ไม่ต้องกังวลไอ้สิงห์ เดี๋ยวตัวมึงก็ร้อนแล้ว”เขาหยิบซิบโปออกมาจากกระเป๋ากางเกงจุดใส่เศษกระดาษนิตยสารที่หยิบมาจากในบ้านแล้ววางให้ตรงกับคราบน้ำมันเบนซินที่เริ่มระเหยจากนั้นจึงปิดประตูบ้านแล้วลงมาจากตัวบ้านให้เร็วที่สุดวิ่งกลับไปที่รถบรึ้ม!!นาวินทร์สะดุ้งเมื่อเสียงระเบิดจากถังแก๊สดังขึ้นพร้อมกับเสียงไม้บ้านแตกลั่นเขาหันไปมองบ้านหลังเล็กที่เขาสร้างขึ้นมาเพื่อไว้พักผ่อนกับสาวๆ แต่บ้านหลังนี้กลับกลายเป็นสถานที่ที่เกือบจะทำให้เขาเสียเบอาไป“พี่วินทร์”นาวินทร์เดินกลับมาที่รถสวมกอดเบอาไว้แน่น โน้มใบหน้าลงหอมศีรษะ“ขึ้นรถเถอะ พี่จะพาไปบ้านพี่”“แต่ว่า..”“อย่าเพิ่งดื้อนะคนดี ใจพี่จะไม่ไหวแล้ว”เบอาเงยหน้ามองชายร่าง
ดื้อรักนายหัว บทที่ 11-2 เสียงปืน
บทที่ 11-2เอี๊ยดดดด!!นาวินทร์หักหลบรถกระบะเก่าที่สวนกับเขากลางทางขณะที่กำลังออกจากถนนเข้าท้ายสวนเห็นลาง ๆ เป็นผู้ชายสองคนมีหญิงสาวอยู่ในอ้อมแขนของคนนั่งฝั่งข้างคนขับอีกหนึ่งคนเขาขับรถต่อไปอีกสักพักจึงนึกขึ้นได้ว่าถนนสายนี้เป็นทางส่วนบุคคลเข้าท้ายสวนของเขาโดยเฉพาะ และมีไม่กี่คนที่รู้ทางนี้เอี๊ยด!!นาวินทร์เหยียบเบรกกะทันหันเมื่อนึกถึงผู้หญิงที่ถูกขนาบข้าง หล่อนดูเหมือนจะนอนนิ่งไม่ไหวติง ผมสีน้ำตาลอ่อนพระเจ้า!! ระยำ ไอ้ห่าเอ้ย!!เขาหักรถเลี้ยวกลับทันที ระยะทางที่เขาขับสวนกับรถคันนั้นเพิ่งผ่านไปไม่นานแต่ใจเขากลัวเหลือเกินว่าจะไปไม่ทันนาวินทร์เหลือบตามองผู้ชายร่างสูงผอมเกร็งผิวคล้ำที่เดินสวนออกมาบนไหล่ทางเล็ก มันเดินออกมาจากบ้านท้ายสวน สบตาตื่นตระหนกของไอ้หมอนั่นด้วยตาแข็งกร้าว แต่เขาไม่หยุดรถเวลามันกระชั้นชิดเกินไป ถ้าเขาหยุดรถถามมันตอนนี้ เบอาอาจถูกทำร้ายถึงขั้นเสียชีวิตเขาจอดรถดับเครื่องก่อนที่จะถึงทางเข้าบ้าน ตั้งใจไม่ให้คนร้ายอีกคนรู้ตัว เปิดลิ้นชักรถแล้วหยิบปืนสั้นออกมา เปิดดูกระสุนในรังปืนแล้วหมุนปิดขึ้นไกนกค้างไว้นาวินทร์ลงจากรถกระบะคันเก่าสีดำ เดินอาดไม่กลัวเกรงสิ่งใดตัด
ดื้อรักนายหัว บทที่ 11-1 กระท่อม
บทที่ 11-1บ้านหลังเล็กหรือกระท่อมที่นาวินทร์มักเรียกดูเรียบร้อยดี กลิ่นสีทาไม้เปลี่ยนจากสีไม้แดงเป็นสีไม้โอ๊ก เตียงใหญ่เขาสั่งให้เปลี่ยนใหม่เช่นกันพร้อมกับฟูกที่นอนเขาเดินออกไปดูในห้องน้ำ ช่างขาประจำทำงานดีเหมือนเคย อ่างอาบน้ำสุดหรูติดตั้งถูกต้องและงานเนี้ยบจากนั้นจึงเดินออกมาทางห้องครัวที่ทำเพิ่ม ใจคิดไปว่าบางวันอาจชวนสาวน้อยทำบาร์บีคิวนั่งเล่นนอกบ้านบ้างรอยยิ้มมุมปากผุดขึ้นบนใบหน้าคมเข้มยามนึกไปถึงดวงหน้างามของเบอา เธอคงบ่นบ้างเวลาให้ทำกับข้าวเพราะเป็นงานที่เธอไม่ถนัด แต่เขาจะคอยช่วยเป็นลูกมืออยู่ไม่ห่าง ยิ่งถ้าให้สาวน้อยลองนั่งบนเคาน์เตอร์ครัวหลังใหม่ขนาดความสูงกำลังพอดีแล้วมีเขาที่อยู่ตรงกลางมั่นโยกคลึงบ่อย ๆ เบอาคงจะชอบงานครัวมากขึ้นนาวินทร์ปิดประตูบ้านใส่กุญแจแล้วเดินลงบันได เวลาเย็นของป่าสวนยางมืดเร็วขนาดยังไม่ทันห้าโมงครึ่งก็เกิดเงาแสงสีอ่อนทอดยาวผ่านใบไม้ของต้นยางมายังลานจอดรถบรื้น!ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ขับรถออกจากลานจอดของบ้านหลังเล็กกลางป่าท้ายสวน กลับรถวนจนล้อสะบัดเข้าสู่เลนถนนลูกรังสีแดงฝ่าสวนยางออกไปยังถนนใหญ่เพื่อไปยังสวนข้างเคียง ไปหาสาวน้อยของเขา“ไอ้ห่า ไหนว่ะ”“อ
ดื้อรักนายหัว บทที่ 10-4 ใจง่าย
บทที่ 10-4ยามเย็นของอำเภอเล็ก ๆ ขอบชายแดนสุดของภาคใต้ เบอาขับรถกลับจากอำเภอไปยังทางที่คุ้นเคยโดยไม่คิดเอะใจอารมณ์ยังขุ่นมัวจากเรื่องเมื่อบ่ายจนไม่ต้องการเห็นหน้านายหัวตัวต้นเรื่อง เสียงเอะอะโวยวายเมื่อเธอโทรศัพท์ไปบอก นึกภาพใบหน้าคมเข้มของนายหัวอารมณ์ฉุนเฉียวให้ยิ้มกริ่มในหน้าอารมณ์ดีขึ้นมาหน่อย มองไปยังเบาะด้านข้าง นอกจากเสียตัวเป็นดอกเบี้ย เธอยังต้องเอาใจซื้อของขวัญวันเกิดให้เขาอีกยายเบย์ เธอนี่มันใจง่ายจริง ๆจากวันนั้นในบ้านริมทะเลเธอเริ่มรู้สึกแล้วว่านายหัวนาวินทร์มีใจให้เธอ เขาให้คำมั่นว่าจะไม่มีใครอีกตลอดระยะสัญญาสัญญาที่ทำกันไว้หนึ่งปีแม้ดูเหมือนว่าจะนานเกินพอแต่เบอากลับไม่คิดเช่นนั้น หนึ่งปีมันช่างสั้นเหลือเกินและเธอเก็บเกี่ยวช่วงเวลานี้ให้ดีที่สุดเป็นความทรงจำไว้ในยามที่ต้องจากกันหน้าหวานคมลูกครึ่งอมยิ้ม เมื่อวันก่อนพาเธอไปทานข้าวร้านเดิมมาอีกครั้งทั้ง ๆ ที่ก็รู้ว่าเจ๊ศศิคงจะเที่ยวเอาไปเป่าประกาศ และในที่สุดเธอก็ได้ทานอาหารรสจืดสมใจแต่นายหัวกลับทำหน้าปุเลี่ยนเพราะรสชาติชืดเกินไปเธอมองไปยังข้างทางที่มีแต่ป่าสวนยางสุดลูกหูลูกตาในแถบนี้ล้วนส่วนใหญ่เป็นของนายหัวที่แบ่งให้คน
ดื้อรักนายหัว บทที่ 10-3 แพรวนภา
บทที่ 10-3แพรวนภากำเช็คในมือแน่น จำนวนเงินสองล้านมากโขสำหรับการตั้งต้นชีวิตใหม่ เธอลงทุนกับนายหัวไว้มากเกินกว่าจำนวนที่นายหัวเซ็นเช็คมาให้ ทั้งแรงกายแรงใจ ร่างกายของเธอพร้อมสำหรับนายหัวคนเดียวสาวร่างอวบหยิบเช็คใส่กระเป๋าสะพาย หลังจากลุกขึ้นจากโต๊ะแผนกบัญชีของโรงแรมชื่อดัง แพรวนภาไม่แน่ใจว่าคนในแผนกนี้จะสงสัยที่มาของเช็คใบนี้หรือไม่ว่าเพราะเหตุใดนายหัวถึงสั่งจ่ายเงินเป็นจำนวนมากผ่านมาแล้วเกือบอาทิตย์ที่เธอไม่พบกับนายหัวอีกเลย เขาเหมือนหายไปจากตัวเมืองหาดใหญ่จนน่าแปลกใจ เธอพาร่างเดินผ่านโถงทางเข้ากระทั่งพบกับคนรู้จักคุ้นเคย“อ้าว แพรว ไม่เจอกันนาน”ใบหน้าอย่างคนใต้ของแพรวนภาค่อนข้างตกใจเมื่อเจอกับแฟนเก่าสมัยช่วงที่เธอเลิกลากับนายหัว ผู้ชายเลวที่ตบตีเธอสารพัดและยังปอกลอกเงินที่นายหัวให้มาจนเกลี้ยงเธอจึงพยายามเดินเลี่ยงแต่มือแข็งสีเข้มดึงไว้ ใบหน้าหล่อแต่เหี้ยมโหดยิ้มกริ่ม“จะรีบไปไหน ทำเป็นคนไม่รู้จักกันไปได้”แพรวนภารู้สึกขยะแขยงเต็มทน เธอสลัดแขนจนหลุดจากการเกาะกุม มองหน้าเหี้ยมที่แฝงความหื่นกาม“ต้องการอะไร!”“ไม่เห็นยาก ดูก็รู้ว่าต้องการอะไร”“ฉันไม่มีเงินให้แกหรอกไอ้สิงห์”“โอ๊ะโอ
Anda juga akan menyukai
แรงรัก แรงสวาท
ลำเจียก22.0K Dibacaสัมพันธ์ลับ(รัก)ประธานพันล้าน
เพลงมีนา16.5K Dibacaซูซูข้ามมิติมามีครอบครัว
橙花20.9K Dibacaคนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง
ลั่วหูโยว223.6K Dibacaทวงรักนายหัว LoveSick (NC25+)
Queenie P.4.0K Dibacaเด็กเลี้ยงของภูริทัศน์
ป่าดอกท้อ829 Dibacaเจ้าสาวชนบท
ปังจัง63 Dibacaเมียเฮียเดลเป็นเด็กเอ็น
ได้โปรดปลื้ม275 Dibaca
