LOGINShare
16 แผนการชั่วร้าย
Last Updated:
2025-07-19 17:30:50สตรีตัวเล็กสวมชุดเสื้อผ้าสีฟ้าเหมาะสมตามฤดู เส้นผมดำขลับที่ปกติจะปล่อยสยาย ถูกนางมัดด้วยผ้าแพรธรรมดาแล้วรวบเอาไปไว้ด้านหลัง เพื่อป้องกันไม่ให้เส้นผมของตนร่วงหล่นลงไปเกะกะ ใบหน้าที่ไม่ได้แต่งแต้มสีสันเต็มไปด้วยความอ่อนโยน งดงามผุดผ่องดูบริสุทธิ์และน่ารัก
ตอนที่ยังเป็นดาราชื่อดัง นางไม่เคยทำอะไรเช่นนี้ ไม่ใช่เพราะไม่อยากทำ แต่เพราะนางไม่มีเวลาที่จะปลีกตัวไปทำ เมื่อได้มาอยู่ในร่างของคุณหนูรองตระกูลฟู่นางจึงอยากแบ่งปันให้กับผู้ทุกข์ยาก เรื่องหนึ่งที่สำคัญ ชื่อเสียงของนางจากการทำเรื่องนี้จะต้องไปเข้าหูตัวละครสำคัญที่นางคาดหวัง
“คุณหนูรอง” เด็กหญิงวิ่งมาดึงกระโปรงของนาง จนฟู่เหยาเหยาที่ยืนอยู่เซถลาไปด้านหลัง
นางผินหน้าไปดู เห็นว่าเป็นสตรีตัวเล็ก ๆ วัยไม่น่าจะเกินห้าขวบ เสื้อผ้าสกปรกมอมแมม ผมเผ้าดูก็รู้ว่าขาดการดูแล
“เจ้านี่” เสี่ยวเชี่ยนทำท่าจะดุแม่นางน้อยที่เขามาทำให้เจ้านายของตนเกือบได้รับบาดเจ็บ
“ไม่เป็นไร เสี่ยวเชี่ยน ฟังนางสักหน่อย” ฟู่เหยาเหยาหันไปห้ามป
Latest chapter
ตัวร้ายอย่างข้าต่อไปนี้จะเป็นคนดี 65 อย่าร้องไห้เลย
ฟู่ลี่อิ๋งเดินนำหน้าลู่เหวินออกมาจากห้องที่เว่ยจงหมิงพักอยู่ หญิงสาวพิจารณาสีหน้าท่าทางขององครักษ์หนุ่มอย่างใจเย็นนางรับรู้มาโดยตลอดว่าองครักษ์ผู้นี้ ไม่ได้ชอบนางเท่าใดนัก แต่จะมาคิดว่านางทำร้ายพระสวามีของตนเองมันไม่ถูกต้อง ไหน ๆ วันนี้ก็มีโอกาสได้พูดคุยกันแล้วก็ควรคุยกันให้รู้ความกันไปเสียตั้งแต่วันนี้ นางอยู่กับสายตาเช่นนี้ของผู้คนมายาวนานตลอดชีวิต รู้ดีว่ายากจะให้เขาเชื่อ“ข้ารู้ว่าท่านไม่ชอบหน้าข้าเท่าใดนัก เนื่องเพราะชื่อเสียงของข้านั้นไม่ค่อยดี.... แต่อยากให้ท่านลู่รู้เอาไว้ว่า ข้าฟู่ลี่อิ๋งรักเว่ยจงหมิงอย่างจริงใจ ไม่เคยคิดร้ายต่อเขา”น้ำเสียงของสตรีตัวเล็กดังหนักแน่นและเต็มไปด้วยความจริงใจ“ขอให้จำคำของพระองค์เอาไว้ก็แล้วกันพ่ะย่ะค่ะ” เขายังคงมิอาจเชื่อใจเนื่องด้วยตนเองนั้นอคติต่อนางไปแล้ว “ตอนที่กระหม่อมตรวจสอบอาวุธลับไม่พบว่ามีสิ่งใดที่ผิดปกติ ไท่จื่อตอนนั้นก็ยังแข็งแรงดี แต่พอหลังกลับมาจากที่เกิดเหตุ อาการของพระองค์ก็ทรุดทันที กระหม่อมย่อมต้องมองทุกความเป็นไ
ตัวร้ายอย่างข้าต่อไปนี้จะเป็นคนดี 64 บาดเจ็บ
เว่ยจงหมิงกลับจวนในทันที คราแรกตั้งใจว่าจะกลับไปนำของขวัญที่ทิ้งเอาไว้ในค่ายทหารมามอบให้กับนาง แต่ก็เปลี่ยนใจเพราะเขาไม่อยากเสียเวลาเดินทางไปมาไว้วันหลังก็ได้ ท้องฟ้าเริ่มมืดแล้วหากช้ากว่านี้เกรงว่านางจะน้อยใจเอาได้ชายหนุ่มแสร้งประคองร่างกายของตนเองโซซัดโซเซเข้าไปในจวน เลี่ยงกงกงเห็นก็แทบเป็นลมล้มพับ แต่พอเห็นสีหน้ายียวนกวนประสาทของผู้เป็นนายจึงทำให้เขาเข้าใจเรื่องราว“ฝ่าบาท กระหม่อมตกอกตกใจหมด” ขันทีชราหน้าซีด“เลี่ยงกงกงเป็นอย่างไร ข้าแสดงได้แนบเนียนดีหรือไม่” เว่ยจงหมิงถาม“ก็ดูหน้ากระหม่อมสิพ่ะย่ะค่ะ ซีดกว่าพระองค์อีก หากเป็นเช่นนี้ไท่จื่อเฟยจะตกใจเอาได้นะพ่ะย่ะค่ะ” เลี่ยงกงกงกล่าวเตือนเว่ยจงหมิงยิ้มไม่กล่าวสิ่งใดฟู่ลี่อิ๋งได้ยินว่าพระสวามีกลับมาแล้วนางจึงรีบออกมารับ“ท่านพี่” คนตัวเล็กรีบวิ่งเข้ามาประคองเว่ยจงหมิงเมื่อเห็นภรรยา ก็เสแสร้งทำตัวอ่อนแอยิ่งกว่าเดิม“เว่
ตัวร้ายอย่างข้าต่อไปนี้จะเป็นคนดี 63 สีฮูหยิน
ที่ผ่านมาวันเกิดของนางมีก็เหมือนไม่มี ฟู่ลี่อิ๋งไม่ได้ใส่ใจกับวันคล้ายวันเกิดของตนมานานมากแล้ว จัดงานไปก็เท่านั้น มีแต่พวกใส่หน้ากากเข้าหากัน ตอนที่อยู่เสิ่นหนานหากไม่ใช่เพราะนางเป็นบุตรสาวของฟู่โหว คนพวกนั้นก็คงไม่เสนอหน้ามาร่วมงานสุดท้ายเมื่อเริ่มงานเลี้ยงคนพวกนั้นก็เข้าไปหาพูดคุยกับฟู่เหยาเหยา หรือบุตรอนุภรรยาคนอื่น ๆ โดยไม่ได้ให้ความสนใจแก่นาง เมื่อเติบโตขึ้นและเริ่มรู้ความ ในทุกวันเกิดนางจะหาข้ออ้างโวยวายแสร้งทำตัวมีปัญหาอยู่ตลอดเวลา บางปีก็แกล้งนอนป่วยอยู่ในห้องไม่ออกไปร่วมงานวันเกิดปีที่ 18 ก่อนหน้าตั้งใจเอาไว้ว่าจะออกบวช แต่หลังจากมีเว่ยจงหมิงอยู่เคียงข้างนางเลิกคิดถึงเรื่องไม่เป็นเรื่องอีก อย่างน้อย ๆ ปีนี้ก็มีเขาอยู่ด้วยกัน นางคาดหวังเอาไว้เช่นนั้นเว่ยจงหมิงจำได้ว่าตอนที่แคว้นจากแดนใต้มาเชื่อมสัมพันธไมตรีได้นำปิ่นประดับไข่มุกราตรีล้ำค่ามามอบเอาไว้ให้ ชายหนุ่มจึงถือโอกาสขอของสิ่งนั้นมาเพื่อเป็นของขวัญวันเกิดให้กับไท่จื่อเฟย เขาเคยเห็นปิ่นและเครื่องประดับชุด
ตัวร้ายอย่างข้าต่อไปนี้จะเป็นคนดี 62 เรื่องราวในอดีต
มีเพียงสิ่งเดียวที่เยี่ยเทียนรู้สึกติดค้างในใจมาโดยตลอด นั่นก็คือพระขนิษฐาร่วมพระมารดาจู่ ๆ ก็ไปหลงรักบุรุษแคว้นเว่ย จนกระทั่งถูกไท่ซ่างหวงปลดออกจากฐานันดรศักดิ์ ได้ยินว่าในภายหลังนางปลิดชีวิตของตนเองเพราะเสียใจจากสิ่งที่ฟู่ซิ่งผู้เป็นสามีของนางกระทำเอาไว้ตอนนั้นเขาเป็นเพียงไท่จื่อแห่งแคว้นเยี่ยมิได้มีอำนาจในราชสำนักมากมาย พยายามทูลขอร้องไท่ซ่างหวง ให้ขอตัวหลานชายและหลานสาวกลับมาอยู่ด้วยกันที่บ้านเกิดของพระมารดา แต่กระนั้นไท่ซ่างหวงก็ใจแข็งนักไม่ยินยอมให้อภัย ในเมื่อนางทิ้งฐานันดรศักดิ์ไปแล้วโอรสธิดาที่เกิดจากนางก็ยิ่งไม่นับเป็นเชื้อพระวงศ์อีกต่อไปโชคยังดีที่ตอนนั้นไท่ซ่างหวงอนุญาตให้เขามาร่วมอำลานางเป็นครั้งสุดท้าย ในตอนนั้นหากฟู่ซิ่งไม่รับปากว่าจะดูแลบุตรธิดาของพระขนิษฐาเขาเป็นอย่างดี ก็คงสังหารมันด้วยตนเอง พระราชนัดดาทั้งสององค์ในเวลานั้นก็ยังเล็กนัก ยังต้องมีต้นไม่ใหญ่เป็นที่พึ่งพิงเขาจึงยั้งมือไว้ชีวิตสายลับที่ตนส่งเข้าไปแทรกแซงในแคว้นนอกจากเรื่องทางการศึกแล้ว ยังมีข่าวคราวและความเป็นอยู่ของเด็กสองคนที
ตัวร้ายอย่างข้าต่อไปนี้จะเป็นคนดี 61 สถานการณ์ตึงเครียด
ป่านนี้นางน่าจะไปถึงเสิ่นหนานแล้ว เว่ยเจิ้งหยางให้คนตามไปอารักขาฟู่เหยาเหยาอยู่จำนวนหนึ่ง อย่างน้อยก็เป็นไมตรีจิตครั้งสุดท้ายของการเป็นสามีภรรยา ถึงแม้จะเป็นช่วงเวลาสั้น ๆ ก็ตามทีเมื่อให้คนไปส่งแล้ว เว่ยเจิ้งหยางไม่ได้ใส่ใจในตัวนางอีก กระทั่งท้องฟ้าสว่างปลอดโปร่งไร้วี่แววของเมฆฝน คนที่เขาส่งไปจึงกลับมารายงานสีหน้าของตัวแทนองครักษ์ไม่ค่อยดีนัก ร่างสูงวางเอกสารในมือรับเพื่อฟังคำรายงาน“กระหม่อมสี่คนขออภัยโทษจากท่านอ๋องด้วย” ทั้งสี่คนคุกเข่าและพูดเกือบจะพร้อมกันการกระทำเช่นนี้ยิ่งทำให้เว่ยเจิ้งหยางรู้สึกใคร่รู้เรื่องราว“เกิดอะไรขึ้น” เขาถามเสียงเรียบ“ในคืนแรกที่พวกกระหม่อม ติดตามอดีตหวางเฟย เพื่อพาตัวนางไปส่งที่เสิ่นหนาน”“แล้วยังไงต่อ”“เป็นเพราะฝนตกหนักอยู่หลายวัน จึงจำเป็นต้องให้อดีตหวางเฟยแวะพักค้างคืน ณ โรงเตี๊ยมที่อยู่ระหว่างทางไปเสิ่นหนาน แต่ดูเหมือนว่า จะมีเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้นพ่ะย่ะค่ะ&r
ตัวร้ายอย่างข้าต่อไปนี้จะเป็นคนดี 60 ชดเชยให้ภรรยา NC
ฝนตกหนักอยู่หลายวันกระทั่งท้องฟ้าแทบไม่ต่างอะไรจากยามกลางคืน ส่วนเช้าวันนี้ก็เพิ่งได้เห็นแสงของพระอาทิตย์สาดส่องลงสู่พื้นแผ่นดิน ฟู่ลี่อิ๋งเห็นว่าอากาศดีจึงลุกออกมาเดินเล่นตั้งแต่ฟ้ายังไม่ทันสว่างดี โดยทิ้งบุรุษตัวโตนอนหลับอุตุอยู่บนเตียงเสี่ยวหลงเมื่อเห็นเจ้านายตื่นนอน ก็เข้ามารับใช้นางตามปกติที่เคยทำ วันนี้ขันทีน้อยคล้ายกับมีเรื่องจะพูดแต่ก็พูดไม่ได้ ช่วงหลังนางเห็นว่าเขาชอบไปคลุกคลีอยู่ที่เรือนของท่านเหลียง ถ้านางไม่ตามเจ้าเด็กน้อยก็ไม่โผล่หน้ามาให้นางเห็น ตอนหลังจึงได้รู้ว่า เสี่ยวหลงชื่นชอบการตัดเย็บภูษาอาภรณ์เป็นอย่างมาก มักจะไปถามเคล็ดลับต่าง ๆ จากท่านเหลียงอยู่เป็นประจำ“มีเรื่องอะไรทำให้เจ้าทุกข์ใจงั้นหรือ” นางถามไถ่ขันทีน้อย“......” เสี่ยวหลงไม่ตอบได้แต่ก้มหน้างุด“ถ้าเจ้าไม่พูดข้าจะรู้หรือ” ฟู่ลี่อิ๋งนางไม่ใช่พระโพธิสัตว์หรือเทพเซียนที่จะรู้ความในใจของผู้อื่นได้“พูดแล้ว เสี่ยวหลงพูดแล้ว” เสี่ยวหลงยึกยัก สุดท้ายก็ยอมปริปาก &ldqu
You may also like
ทาสสาวพราวพิลาส
พิณเคล้าสายฝน118.5K viewsสามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง
ป่าดอกท้อ24.7K viewsยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
กานเฟย716.2K viewsพระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC
กระดิ่งจันทร์32.2K viewsสตรีอ้วนเช่นข้า ขอหย่ารักท่าน
ฟู่จินเฟย3.9K viewsบุปผาวารีสลับวิญญาณสยบมังกร
LiHong969 viewsใต้หล้าสยบรัก
จูน189.2K viewsฮูหยินอย่างข้าขอลาไปก่อน
Lovedee4.0K views
