แชร์

บทที่ 285

ผู้เขียน: หออักษร
“เจ้าคือ?”

ฉินหมิงมองด้วยความสงสัย และพบว่าชายผู้นี้มิคุ้นหน้าคุ้นตาเลย

“ไป๋โม่แห่งแคว้นป้ายหั่ว เป็นต้นเหตุของสงครามใหญ่ในแค้วนหนานหยาง โดยกลืนกินแคว้นไปหลายแห่ง ตอนนี้มีอิทธิพลอย่างมาก คนของพวกเขาแต่ละคนบ้าระห่ำเป็นอย่างยิ่ง”

ฉู่หวยซานแห่งแคว้นเทียนหมิง ในเวลานี้ได้เข้ามากระซิบอธิบายถึงตัวตนของอีกฝ่าย

ไป๋โม่...

ฉินหมิงหรี่ตาเล็กน้อย และนึกถึงเรื่องราวก่อนหน้านี้ที่อู๋สื่อจงเคยบอกกับเขา เกี่ยวกับสงครามใหญ่แห่งแคว้นหนานหยาง

หลังจากไตร่ตรองเล็กน้อย ฉินหมิงก็กล่าวกับไป๋โม่ว่า

“ไม่ว่าจะเป็นการลักลอบค้าหรือทำการค้า เจ้าก็สามารถคิดได้หมด แต่ข้าหวังว่าเรื่องนี้จะถูกปิดเป็นความลับ และทุกท่านล้วนมาเพื่อผลประโยชน์ทั้งสิ้น มิใช่หรือ?”

ไป๋โม่เลิกคิ้วเรียวยาว และกล่าวด้วยความดูแคลน

“หากมิใช่ว่าพวกเขาต้องการมาที่นี่ ขบวนเรือแคว้นป้ายหั่วของเรา คงมิเสียเวลา มาถึงหลิ่งหนานอันกันดารเช่นนี้หรอก!”

“ไป๋โม่ เจ้ามิรู้หรือว่าเส้นทางขบวนการค้าหนานหยางเส้นนี้ใครเป็นผู้บุกเบิก? ยังกล้ามากล่าววาจาโอหังเช่นนี้อีกหรือ!”

หูไห่เซิงแห่งแคว้นชื่อเทียนกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา ใบหน้าฉายแววโกรธจัด

เหตุผ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ตำแหน่งองค์รัชทายาท ผมไม่เอาแล้ว   บทที่ 430

    “ท่านอ๋อง ท่านถูกสำนักหลัวล่อลวงเข้าให้แล้ว! รีบยอมจำนนแต่โดยดีเสียเถิด ราชสำนักเห็นแก่ที่ท่านเป็นเชื้อพระวงศ์ บางทีอาจยังเมตตาไว้ชีวิตท่าน!”อู่เหวินเฉิงกล่าวขณะยืนอยู่ใต้ประตูเมืองทางด้านหลังของเขา ไม่ว่าจะเป็นเครื่องยิงหิน บันไดพาด หรือหน้าไม้กลสำหรับโจมตีเมืองล้วนถูกติดตั้งพร้อมสรรพ"ถึงขั้นนี้แล้ว ยังจะพูดเรื่องพวกนี้ไปไย?”ฉินหมิงเดินขึ้นไปบนกำแพงเมือง ก่อนกล่าวว่า“ข้าได้รับการสืบทอดจากสำนักหลัวแล้ว บัดนี้ข้าคือเจ้าสำนักหลัวรุ่นที่สิบสี่ หากราชสำนักคิดปราบปราม ก็เชิญเข้ามาได้เลย!”“ว่าไงนะ!?”ทุกคนเบิกตาโตแม้แต่หวงฝู่ไท่ผิง ก็ยังต้องจ้องมองไปที่ฉินหมิงด้วยความไม่อยากเชื่อการดำรงตำแหน่งเจ้าสำนักหลัวนั้นไม่เพียงหมายความว่าเขาเป็นกบฏ แต่ยังหมายความว่าท่านอ๋องที่อยู่เบื้องหน้าผู้นี้ ได้ยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามราชสำนักอย่างเป็นทางการทั้งวรยุทธ์ของเจ้าสำนักหลัวทุกรุ่น ล้วนสูงส่งชนิดสะท้านฟ้าสะเทือนดิน!“ประเสริฐ ประเสริฐยิ่งนัก!”“ฉินอ๋องสมคบคิดกับกบฏ ขุนพลผู้นี้จะขอทำตามรับสั่งราชสำนัก ปราบปรามท่านเดี๋ยวนี้!”อู่เหวินเฉิงกล่าวด้วยเสียงเย็นเยียบยิงหน้าไม้กล!“นี่มันยุคไห

  • ตำแหน่งองค์รัชทายาท ผมไม่เอาแล้ว   บทที่ 429

    “ข้าน้อยหวงฝู่ไท่ผิง ขอคารวะท่านแม่ทัพใหญ่ขอรับ”หน้าค่ายทหาร หวงฝู่ไท่ผิงออกมายืนรออยู่นานแล้วเมื่อเห็นกลุ่มคนจำนวนมหาศาล กำลังเคลื่อนพลเข้ามาใกล้เขาก็รีบเดินเข้าไป ทำการทักทายผู้นำทัพทันทีผู้ที่มาในครั้งนี้ คือแม่ทัพใหญ่แห่งต้าเฉียนอู่เหวินเฉิง“สถานการณ์ของหลิ่งหนานเป็นอย่างไรบ้าง?”อู่เหวินเฉิงพยักหน้าเนิบนาบ พลางไต่ถาม“ฉินอ๋องรวบรวมกำลังทหาร อ้างว่ากำลังกำจัดเศษเดนสำนักหลัวขอรับ”“แต่ทหารส่วนใหญ่ของเขาล้วนประจำการอยู่ที่เขตชายแดนระหว่างหูซีกับหลิ่งหนาน ดูท่าคงคิดต่อต้านพวกเราเป็นแน่”หวงฝู่ไท่ผิงรายงานข่าวทั้งหมดให้ฟังเมื่อได้ยิน อู่เหวินเฉิงก็แค่นเสียงเย็นชา“ช่างไม่เจียมตัว”“ถ่ายทอดคำสั่งออกไป บอกว่าชายแดนหลิ่งหนานถูกเศษเดนสำนักหลัวยึดครองแล้ว! คืนนี้ให้เริ่มบุกโจมตีโดยทันที!”“...ขอรับ!”เมื่อได้ยินประโยคนี้ หวงฝู่ไท่ผิงก็พลันตัวแข็งทื่อหากอู่เหวินเฉิงกระทำเช่นนั้นจริง ก็ไม่ต่างอะไรกับเห็นชีวิตคนเป็นผักปลาต้องทราบว่าเมื่อสงครามอุบัติขึ้น หากยกทัพบุกเข้าไปก็ต้องมีชาวบ้านผู้บริสุทธิ์บาดเจ็บล้มตายนับไม่ถ้วนหากคิดเปิดศึกจริง อย่างน้อยก็ควรให้ชาวบ้านมีเวลาไ

  • ตำแหน่งองค์รัชทายาท ผมไม่เอาแล้ว   บทที่ 428

    “เชิญท่านอ๋องรับชม!”ขณะพูด พวกเขาก็แบกปากกระบอกปืนใหญ่ออกมาด้านล่างของปากกระบอกปืนใหญ่มีด้ามจับอยู่ด้ามหนึ่งช่างฝีมือคนหนึ่งกล่าวต่อฉินหมิงด้วยความตื่นเต้น“ท่านอ๋องเห็นด้ามจับนี่หรือไม่?”ครืด...เขาดึงมัน หลังจากนั้นสิ่งที่เหมือนลิ้นชักขนาดเล็กก็ถูกดึงออกมาจากด้านในฉินหมิงเบิกตาโตในทันใด“นี่สามารถ...ทำความสะอาดดินปืนที่เผาไหม้แล้วได้อย่างรวดเร็วงั้นหรือ?!”“ใช่แล้วพ่ะย่ะค่ะ ก่อนนี้พวกเราก็เคยคิดลองทำดูแล้ว แต่ติดอยู่ตรงที่ว่าวัสดุไม่เอื้ออำนวย เมื่อทำออกมาแล้วก็เสียหายมากเกินไป”“พอดีว่าช่วงนี้การค้นคว้าวัสดุโลหะในโรงช่างมีความก้าวหน้าครั้งใหญ่ พวกเราทดลองอัตราส่วนของวัสดุที่แตกต่างกันหลายร้อยชนิด และในที่สุดก็สามารถหลอมโลหะที่เหมาะสมออกมาได้สำเร็จ!”ทุกคนพูดออกมาด้วยความกระตือรือร้นวิธีการใส่ลิ้นชักขนาดเล็กไว้ใต้ปืนใหญ่ สำหรับใช้ดึงออกมาเช่นนี้ นับว่ายอดเยี่ยมโดยแท้แต่พลังการระเบิดของดินปืน ก็อาจทำให้ลิ้นชักเสียหายได้เช่นกันอีกทั้งหลังทำลิ้นชักขนาดเล็กเช่นนี้แล้ว ส่วนท้ายของลำกล้องปืนใหญ่ย่อมต้องบางลงเป็นแน่ทุกครั้งหลังจุดไฟ ก้นปืนใหญ่จะเกิดแรงกระแทกมหาศาล ส่

  • ตำแหน่งองค์รัชทายาท ผมไม่เอาแล้ว   บทที่ 427

    เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น กรมกลาโหมก็เป็นหน่วยงานแรกที่ออกประกาศเรียกระดมพลทหารผู้ประจำการอยู่ในเมืองหลวงห้าหมื่นนาย มุ่งหน้าไปที่หลิ่งหนานเพื่อปราบปรามเหล่ากบฏสำนักหลัวเมื่อข่าวนี้แพร่สะพัดออกไป ผู้คนทั่วทั้งต้าเฉียนต่างก็ได้กลิ่นอายของสงครามทันทีฉินหมิงก็ได้รับข่าวอย่างรวดเร็วเช่นกันว่า ราชสำนักต้องการให้เขาส่งมอบอำนาจทางการทหารในมือออกมาให้หมดโดยเฉพาะกำลังพลค่ายทหารอู่เวย ก็จะต้องถูกส่งคืนไปอยู่ในมือราชสำนักอีกครั้งแต่เมื่อเรื่องราวมาถึงขั้นนี้แล้ว ผู้คนมากมายจึงเข้าใจดีว่า ฉินหมิงย่อมไม่มีทางส่งมอบอำนาจทางการทหารในมือตนเองแน่นอน“ท่านอ๋อง พวกเราจะสู้หรือไม่พ่ะย่ะค่ะ?”เฉาชวนและหลิวฉ่วงมาหาฉินหมิง ในขณะเดียวกันนี้ อู่ชิงเหย่ผู้ประจำการอยู่ที่เหมืองแร่แดนหนานหมานก็ได้เดินทางกลับมาถึงหลิ่งหนานแล้วเช่นกันกำลังทหารของฉินหมิงขณะนี้ จึงเพิ่มขึ้นเกือบถึงสี่หมื่นนาย“พวกเราต้องมีเหตุผลที่ชอบธรรม”ฉินหมิงกล่าวอย่างแช่มช้าการเคลื่อนทัพห้าหมื่นนายนั้น ถือว่าไม่ใช่งานง่ายกว่าอีกฝ่ายจะยกทัพมาถึงก็คงเป็นอีกหนึ่งเดือนข้างหน้าในระหว่างนี้ ฉินหมิงก็มีเวลามากพอให้หาความชอบธรรมแล้วแม

  • ตำแหน่งองค์รัชทายาท ผมไม่เอาแล้ว   บทที่ 426

    “ข้ารู้แล้ว เช่นนั้นก็รายงานขึ้นไปเถิด แต่ค่ายทหารในมือข้าไม่มีทางมอบให้ราชสำนักเด็ดขาด”คำพูดของพวกเขา อันที่จริงฉินหมิงคาดการณ์ได้นานแล้วแต่ค่ายทหารอู่เวย ฉินหมิงเป็นคนสร้างขึ้นมากับมือไม่ว่าจะเป็นโรงช่าง โรงทอผ้า ร้านขายผ้า หรือโรงผลิตเกลือ ต่างก็เป็นของเขาทั้งสิ้น“ท่านอ๋อง เกรงว่าจะไม่ได้พ่ะย่ะค่ะ”หลี่เหรินโซ่วผู้อยู่ด้านข้างเพิ่งได้ยินฉินหมิงกล่าวตอบ ก็คัดค้านขึ้นทันทีแต่ฟู่เจิ้งเซวียนกลับห้ามเขาไว้“ท่านอ๋อง ท่านจะคิดอย่างไรก็ได้ แต่พวกกระหม่อมจะรายงานต่อราชสำนักตามความเป็นจริงพ่ะย่ะค่ะ”ฟู่เจิ้งเซวียนไม่ต้องการยุ่งเกี่ยวกับฉินหมิงให้มากความที่พวกเขามาครั้งนี้ก็แค่ทำตามขั้นตอนเท่านั้นส่วนความผิดที่แท้จริงของฉินหมิงนั้น ถูกกำหนดไว้ก่อนที่พวกเขาจะมาถึงเสียอีก“ย่อมได้”ฉินหมิงพยักหน้าเชื่องช้าระยะนี้ โรงช่างของพวกเขาเดินหน้าผลิตเต็มกำลัง สามารถติดอาวุธให้ทั้งค่ายทหารได้อย่างทั่วถึงแม้แต่จำนวนปืนคาบศิลา ก็มีถึงหนึ่งพันกว่ากระบอกยาเม็ดยิ่งเตรียมไว้นับไม่ถ้วนถ้าราชสำนักมาจริงก็พร้อมสู้นับตั้งแต่ที่ฉินหมิงมาถึงโลกใบนี้ เขาก็ตระหนักดีว่า ไม่ว่ายุคใดสมัยใดควา

  • ตำแหน่งองค์รัชทายาท ผมไม่เอาแล้ว   บทที่ 425

    อีกด้านหนึ่ง ภายในจวนของฉินหมิงหลิ่วเยว่หลีกำลังรายงานตำแหน่งของเหล่าองครักษ์เงา“ท่านอ๋อง ครั้งนี้ตรวจพบสิบกว่าคน พวกเขารวมตัวกันอยู่ที่อำเภอซี ในสังกัดเมืองเฉียนถังเพคะ”“ข้ารู้แล้ว”ฉินหมิงพยักหน้าแช่มช้า จากนั้นจึงเหน็บดาบยาวไว้ข้างเอว ก่อนขี่ม้าตรงไปที่อำเภอซีด้วยตนเองไม่มีผู้ใดคาดคิดว่าครั้งนี้ ฉินหมิงจะไปกำจัดเหล่าองครักษ์เงาเพียงลำพัง!กลุ่มข่าวกรองของหลิ่วเยว่หลี เพียงระบุตำแหน่งให้เขารู้เท่านั้นการลงมือฉายเดี่ยวของฉินหมิงนั้นทั้งรวดเร็ว แม่นยำ และเด็ดขาด โดยที่อีกฝ่ายไม่มีโอกาสตั้งตัวสักนิด!ฉินหมิงมีความสามารถถึงขั้นนั้นแล้วแม้การออกกระบวนท่าต่าง ๆ จะยังไม่ชำนาญนัก แต่สิ่งที่เขาขาดในยามนี้ก็คือการฝึกฝน“หวังว่าคู่ซ้อมในวันนี้จะทำให้ข้าพอใจก็แล้วกัน”ขณะนั่งอยู่บนหลังม้า ฉินหมิงก็พึมพำกับตนเองอาศัยพลังยุทธ์ที่แข็งแกร่ง ฉินหมิงย่อมต่อสู้กับพวกเขาได้อย่างสูสีแม้จะมีเพียงตัวคนเดียว แต่เขาก็สามารถสังหารหมู่กลุ่มคนขนาดเล็กของฝ่ายตรงข้ามได้ถึงสิบกว่ากลุ่มเขาลงมือเพียงลำพัง ไม่มีผู้ใดพบเห็นหรือต่อให้พบเห็น พวกเขาก็คงไม่คิดว่าฉินหมิงผู้ควบม้าอยู่ด้านนอกเพียงลำพ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status