Share

ติดที่ใจมันไม่รัก
ติดที่ใจมันไม่รัก
Автор: Choijihoo_writer

ตอนที่ 1/1

Aвтор: Choijihoo_writer
last update Последнее обновление: 2025-02-11 02:20:11

ตอนที่ 1/1

"อื้อ... เฮีย"

เสียงร้องครางในลำคอเล็กเปล่งออกมาเบาๆ เย้าอารมณ์ แสร้งทำเป็นต่อต้านฝ่ามือหนา ขาเรียวเล็กหนีบเข้าหากันเพื่อปิดกลีบดอกไม้งามของตัวเองเอาไว้

ภายในห้องสีขาวสะอาดตาพร้อมกับกลิ่นเทียนหอมอโรม่าที่เธอเป็นคนจุดทิ้งไว้เองกับมือ เพื่อสร้างบรรยากาศเย้ายวนให้อีกฝ่าย

เมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา ลีลี่ รินลดา เธอถือโอกาสรุกล้ำเข้ามาในพื้นที่ส่วนตัวของเพื่อนบ้าน ในขณะที่เจ้าของห้องเขาไม่อยู่ เพราะคนที่ฝากกุญแจบ้านทั้งสองได้ฝากฝังเอาไว้ ในยามนี้ที่พวกท่านเพิ่งออกไปทำธุระต่างจังหวัดด้วย เหลือเพียงลูกชายของเจ้าบ้านที่ยังอยู่ทว่าก่อนหน้านี้ เฮียอรรถ อัครเดช หายหัวไปเที่ยวที่ไหนแล้วก็ไม่รู้ ทิ้งบ้านไว้ให้คนอื่นดูแล เธอเลยจุดประกายความคิดบางอย่างขึ้นมา ก่อนที่จะเดินมาไขกุญแจเข้าบ้านอย่างถือวิสาสะ กระทั่งเมื่อชายหนุ่มลูกเจ้าของบ้านกลับขับรถกลับมาถึง

และ... สิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นหลังจากนี้

"เธอเสียงเบาๆ หน่อยดิ๊" ชายหนุ่มวัย 28 กำลังเอ็ดคนที่เอาแต่ทำเสียงครางดึงระงม ราวกับอยากป่าวประกาศให้คนรู้กันทั้งซอย

เขาไม่รู้ว่าเจ้าหล่อนเข้ามาได้อย่างไร แต่ก็คงไม่ใช่เรื่องแปลกใจนัก เพราะที่ผ่านมาหากป๊ากับม๊าเขาไม่อยู่ คนที่จะคอยสอดส่องดูแลบ้านหลังนี้จะเป็นใครไปได้นอกจากยัยลีลี่เด็กใจแตกข้างบ้าน ที่กำลังทำเรื่องน่าอายอยู่ในตอนนี้

กลับมาจากกินเหล้าที่บ้านเพื่อนก็จวนมืดค่ำแล้ว เดิมทีกะว่าจะชวนเพื่อนไปต่อที่ร้านเหล้าแถวบางแสนและล่อเด็กมหา'ลัยแถวนั้นมาสักคน แต่ติดที่ชวนแล้วเมียมันดักทางเขาไว้ก่อน

อดเลยคราวนี้ ทั้งๆ ที่เครื่องกำลังติด ก็เลยต้องจำใจขับรถกลับมานอนหงอยอยู่บ้านแทน

แต่แล้วชะตากรรมดันเอาเหยื่อมาประเคนให้เขาเองถึงที่ ซึ่งโดยปกติแล้วเขามักจะปฏิเสธเหยื่อรายนี้มาตลอด ทว่าเมื่อยามเหล้าปากบวกกับที่ช่วงนี้ไม่ปลดปล่อยความเงี่*นออกมาจากตัว

สุดท้ายแล้วเขาเองก็ต้องยอมกลืนน้ำลายตัวเองเข้าจนได้

ก็นะ... ช่วยไม่ได้ เอาตัวมาประเคนให้กูถึงที่ขนาดนี้ อ้อยดันเข้าปากช้างแล้ว ใครกันจะไม่ยอมเคี้ยว

"อ๊า!"

แหม... คุณเธอก็ แค่ลูบขาอ่อนเบาๆ ยังไม่ได้แหวกกลีบเลยสักนิด ร้องอย่างกับโดนจิ้มแล้ว

"ชู่วว บอกให้เงียบไงลี่" เขาผละใบหน้าออกมาจากซอกคอหอม สบตากับคนใต้ร่างแล้วทำเสียงแข็งใส่ ยัยลีลี่ถูกใจเขาอยู่แล้วเป็นทุนเดิม คงอยากจะได้เขาเป็นผัวจนตัวสั่นแล้ว แต่เชื่อเหรอว่าหากผ่านค่ำคืนนี้ไป เขาจะยอมรับ

ให้ตายยังไงก็ไม่มีทาง

"เฮีย... ก็ลี่กลัว" ลี่ทำเสียงสั่นเครือบอกคนตรงหน้า เฮียอรรถไม่อาจรู้ได้ว่าที่เห็นอยู่นี่คือการแสดงหรือว่าเธอกลัวจริงๆ แต่คิดแล้วว่าคงเป็นอย่างแรกมากกว่า เพราะถ้ากลัวจริงๆ คงไม่พร้อมทั้งชุด ทั้งพร๊อพ ขนาดนี้หรอก

นี่ถ้าหากมีน้ำมันพรายมาด้วยคงทำใส่เขาไปแล้ว

"อ้าขาหน่อย" เขาบอกเสียงกระซิบกลัวว่าบ้านเธอที่อยู่หลังข้างๆ กันนี้จะมาได้ยินเข้า ก็คุณเธอเอาแต่ส่ายเอวหลบมือเขาอยู่แบบนี้ แล้วเมื่อไหร่จะได้แหวกนิ้วเข้าไปสำรวจกลีบงามนั้น

เขายอมรับว่าลีลี่เป็นคนมีรูปร่างดีมาก หุ่นดีตั้งแต่เด็กๆ จับไปตรงไหนก็เต็มไม้เต็มมือไปหมด เอวก็เล็กนิดเดียว

ก็เคยเห็นอยู่ว่ามีงานโรงเรียนทีไรเจ้าตัวก็โดนครูจับแต่งตัวเป็นดาวเด่นมาโดยตลอด แล้วดูชุดที่เธอใส่มายั่วเขาคืนนี้สิ โถ่แม่คุณ... ใหญ่จริง อะไรจริง นมนี่แทบจะทะลักออกมาจากชุดเดรสเกาะอกสีดำอยู่แล้ว อกเป็นอก เอวเป็นเอวเถอะ กระโปรงนี่ก็สั้นเสมอหูจัง เห็นแล้วอยากจะแหย่นิ้วเข้าไปให้รู้แล้วรู้รอด ยั่วกูนัก ก็เข้าใจคิดแต่งมาล่อเอ็นกูเลยนี่

นึกแบบนั้นแล้วจะรอพระสวดทำไม ก็จัดเลยสิครับ

แต่ก่อนที่มือหนาจะแหวกขาทั้งสองข้างที่เธอกำลังหนีบเอาไว้อย่างแน่นหนา ก็มีเสียงค้านมาก่อน "เดี๋ยวก่อนเฮีย"

"อะไรอีกลี่!?" ึคิ้วหนาขมวดเข้าหากันอย่างเริ่มรำคาญ คนจะเอา ...อุตส่าห์มาถึงบ้านแล้ว จะให้ไม่ให้ ลีลาอยู่ได้

"สรุปว่าเฮียจะเป็นแฟนลี่แล้วใช่ไหม?"

ตั้งแต่เด็กยันโตลี่ก็เล้าหลือจะเอาเฮียอรรถให้ได้ แต่ก็โดนดับฝันมาตลอดเพราะคำพูดและการกระทำของเขา

'คอยดูเถอะสักวันลี่จะเป็นเมียเฮียให้ได้!' นั่นคือความมุ่งมั่น และความมั่นหน้าของเธอ

'เหอะ อย่างเธอน่ะ ไม่มีวันหรอกนะ ผู้หญิงอะไรทำตัวน่ากลัวชะมัด วิ่งเข้าหาผู้ชายก่อนได้ไง'

'ก็ลี่ชอบของลี่อ่ะ!'

'จำเอาไว้เลยนะว่า ให้ตายยังไงเฮียก็ไม่มีวันชอบเธอ'

'แต่ลี่ชอบเฮีย!' ลี่หวังจะเป็นแม่ของลูกเฮียจำเอาไว้!' ดูเอาเถอะความมุ่งมั่นตั้งแต่ยังใส่กระโปรงสีน้ำเงิน

'เอาเป็นว่า ให้เฮียพิษวาสเธอให้ได้ก่อนเถอะ แล้วค่อยมาบอกว่าจะเป็นเมียน่ะ'

คำพูดของเฮียอรรถในวันวานลีลี่คนนี้ยังจดจำมันได้ดีทุกคำ เฮียอรรถเป็นคนที่ลี่รักมาตั้งแต่เด็กยันโต แล้วตอนนี้เขากำลังจะทำในสิ่งที่ตัวเองต่อต้านมาโดยตลอด ลี่ควรย้ำเตือนคำพูดของเขา แล้วหลังจากนี้สิ่งที่ลี่มุ่งมั่นมาโดยตลอด เฮียอรรถจะมาปัดความรับผิดชอบไม่ได้แล้ว

รักกู หลงกู รักกู หลงกู...

รักกู หลงกู รักกู หลงกู...

รักกู หลงกู รักกู หลงกู...

มาเป็นของลี่เถอะนะเฮียอรรถ

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ติดที่ใจมันไม่รัก   The end

    THE ENDสองเดือนผ่านไปอย่างรวดเร็ว และในที่สุดวันนี้ก็มาถึง มันเป็นวันสำคัญที่ลีลี่และเฮียอรรถจะได้เริ่มต้นชีวิตคู่ด้วยกันสักที ในวันแต่งงานของพวกเขาที่เต็มไปด้วยความอบอุ่น และความสุข ความยินดี จากแขกเหรื่อที่มาร่วมงานในห้องแต่งตัวของลีลี่ ดอกไม้หลากสีถูกจัดวางไว้รอบๆ พร้อมแสงจากหลอดไฟที่ทำให้บรรยากาศดูอบอุ่นและโรแมนติก ลีลี่ในชุดเจ้าสาวสีขาวบริสุทธิ์ดั่งที่เธอเคยจินตนาการฝันใฝ่ เธอยืนหน้ากระจก ดูตัวเองในชุดนี้และนึกถึงเรื่องราวทั้งหมดที่นำพาเธอมาที่นี่ได้แม่ของลีลี่ที่ยืนข้างๆ ยิ้มอย่างมีความสุข เมื่อเห็นลูกสาวเติบโตมาเป็นผู้หญิงที่งดงามและแข็งแกร่ง“ลูกสวยมากนะ” แม่พูดด้วยน้ำเสียงอบอุ่น“ก็ลี่ถอดแบบม๊ามาเต็มๆ ไงล่ะ” ลีลี่ตอบด้วยรอยยิ้ม ยีนส์เด่นขนาดนี้จะไม่สวยเหมือนแม่ตัวเองแล้วจะเหมือนใครกันในขณะที่อีกฝั่งหนึ่ง เฮียอรรถยืนรอในห้องพิธี เขาสวมชุดสูทสีดำที่ดูเรียบหรูเหมาะสมกับงานของเขา แต่ความรู้สึกในใจกลับเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและตื่นตัว เขามองไปที่หน้าประตูของห้องด้วยความหวังว่าเจ้าสาวจะปรากฏตัวออกมาในอีกไม่ช้าเมื่อพิธีเริ่มต้นขึ้น เสียงเพลงเริ่มเล่นและบรรยากาศของงานแต่งงานกลายเ

  • ติดที่ใจมันไม่รัก   ตอนที่ 19/3

    ตอนที่ 19/3ยามเย็นแสงอาทิตย์สีส้มทองฉาบไปทั่วท้องฟ้า เฮียอรรถขับรถพาลีลี่มายังสวนสุขภาพที่อยู่ติดกับอ่างเก็บน้ำ มองไปรอบๆ มีภูเขารายล้อม มีต้นดอกเฟื่องฟ้าสวยๆ รายรอบสองข้างทางที่วิ่งผ่าน บรรยากาศยามเย็นสดชื่นด้วยสายลมที่พัดเอาของน้ำเย็นๆ แตะเข้าปลายจมูก“เหนื่อยหรือยัง?” เฮียอรรถวิ่งเยาะๆ ข้างๆ กับหญิงสาว ถามขึ้นด้วยความเป็นห่วง เพราะเห็นว่านานทีปีหนคนอย่างลีลี่ถึงจะออกมาวิ่งกับเขาทีลีลี่มองไปรอบๆ ก่อนจะยิ้มพร้อมกันกับที่ชูสองนิ้วขึ้นมาให้เขามอง “แฮ่ก ๆ เหนื่อยสิ แต่ลี่สู้ไหว!”“แต่พักก่อนดีกว่า เพิ่งมาวิ่งครั้งแรกกล้ามเนื้อจะฉีกเอา” เขาพูดอย่างเป็นห่วง ก่อนที่ทั้งคู่จะค่อยๆ ลดความเร็วลง กระทั่งพากันเดินมานั่งอยู่ตรงซีเมนส์ที่กั้นขอบอ่างเก็บน้ำสายลมเย็นพัดผ่านช่วยลดความเหนื่อยหลังจากการวิ่ง ลีลี่เอื้อมมือไปหยิบขวดน้ำจากกระเป๋าแล้วส่งให้เฮียอรรถ“ดื่มน้ำก่อนเฮีย”เขารับขวดน้ำมาแล้วยิ้ม “ขอบใจนะ”หลังจากพักจนหายเหนื่อย เฮียอรรถหันไปมองหน้าลีลี่ “ยืนมือมาหน่อยสิ” เขาบอกพลางบังคับด้วยสายตา ลีลี่แม้ว่าจะยังมึนงง แต่ก็ยอมยื่นมือออกมาหาเขาเฮียอรรถหยิบกระเป๋ากีฬาใบเล็กขึ้นมาเปิดซิป ค้นหาอ

  • ติดที่ใจมันไม่รัก   ตอนที่ 19/2

    ตอนที่ 19/2‘ที่อรรถลงทุนซื้อรถราคาสี่สิบกว่าล้านเนี่ย ไม่ใช่เพราะต้องการจะอวดว่าตัวเองมีเงินหรอก แต่เป็นเพราะอรรถอยากให้ทั้งน้าจีและน้าหลุนเห็นว่าอรรถเองก็มีเงินพอที่จะเลี้ยงดูลี่ได้เหมือนกัน ไม่ใช่คนไม่เอาอ่าวเหมือนอย่างที่น้าหลุนชอบพูด แค่รถอรรถยังซื้อเงินสดได้เลย แล้วทำไมแค่ยอมให้ลี่แต่งงานกับอรรถถึงจะทำไม่ได้ น้าหลุนอยากได้สินสอดเท่าไหร่ว่ามาเลย อรรถจะหาให้’คำพูดของเฮียอรรถที่พูดกับพ่อของเธอยังคงดังก้องอยู่ในหัว ถึงแม้ตอนนี้จะแยกย้ายกันกลับบ้านไปแล้วก็ตามแต่ลีลี่นั่งอยู่ในห้องนอนของตัวเอง จ้องมองเพดานขาวด้วยความรู้สึกที่ตีกันยุ่งเหยิงในใจ คำพูดของเฮียอรรถยังดังก้องอยู่ในหัวเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า“ลี่จะเชื่อมั่นเฮียได้จริงๆ ใช่ไหม…” เธอพึมพำเบาๆ กับตัวเอง สิ่งที่เขาได้พูดและการกระทำที่บ่งบอกว่าเขาพร้อมดูแลผุ้หญิงคนนี้ที่เคยวิ่งไล่ตามความรักของเขามานานลีลี่รู้ดีว่าเฮียอรรถทำทุกอย่างเพื่อพิสูจน์ตัวเอง แต่ในใจก็อดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าทุกสิ่งที่เขาทำนั้นจะเพียงพอที่จะเปลี่ยนความคิดของพ่อเธอได้จริงหรือเปล่าเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นขัดจังหวะความคิด ลีลี่หยิบมันขึ้นมาและเห็นชื่อของเฮียอรรถปรากฏบ

  • ติดที่ใจมันไม่รัก   ตอนที่ 19/1

    ตอนที่ 19/1บรื้นนนนๆๆ“โอ้ย หนวกหูโว้ยยย! ใครมันมาเสียงดังแถวนี้วะ บ้านคนนะเว้ย ไม่ใช่สนามแข่งรถ”เสียงดังก้องกังวานมาจากทางหน้าบ้านตัวเอง หมวดหลุนที่กำลังพักผ่อนนั่งดูทีวีอยู่ในบ้านจำเป็นต้องออกมาดูว่าใครกันที่เอารถมาเร่งเครื่องเสียงดังอยู่หน้าบ้านของเขา เมื่อทนอยู่เฉยๆ ต่อไปไม่ได้ จึงต้องออกดูมาให้เห็นกับตาหมวดหลุนเดินออกมาพร้อมกับสีหน้าขึงขัง เขาสวมกางเกงขาสั้นกับเสื้อยืดเก่าๆ ดูเป็นวันสบายๆ ที่เขาอยากจะพักผ่อน แต่เสียงเครื่องยนต์ดังกระหึ่มเหมือนท้าทายทุกความสงบในละแวกนั้นเมื่อประตูบ้านเปิดออก สายตาของหมวดหลุนก็ปะทะเข้ากับ Lamborghini Aventador สีน้ำเงินฉูดฉาดจอดอยู่ตรงข้ามถนน คนขับลดกระจกลง เผยให้เห็นใบหน้าของชายหนุ่มที่ดูมั่นใจและหญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างๆ ซึ่งเป็นลูกสาวของเขาเอง“ไอ้อรรถ! มึงเองเหรอ!” หมวดหลุนร้องเสียงดัง พร้อมชี้นิ้วไปที่รถหรูราวกับจะปลุกระดมให้ทุกคนในซอยออกมาดูเฮียอรรถลดแว่นกันแดดลงช้าๆ ยิ้มมุมปากพลางตอบกลับด้วยเสียงเรียบ ๆ แต่ฟังดูแฝงความยียวน“ใช่ อรรถเองน้า ขอโทษนะที่เสียงดัง พอดีว่ารถใหม่มันแรง”“หนอย... พ่องสิ! ไอ้เด็กเวรนี่ มึงไปขโมยรถใครมาขับ แล้วนี่ลี

  • ติดที่ใจมันไม่รัก   ตอนที่ 18/3

    ตอนที่ 18/3หลังจากที่เฮียอรรถบอกเมื่อวานนี้ ลีลี่แทบจะไม่อยากเชื่อสายตาตัวเองเลยว่าเขาจะลากเธอมาจนถึงเต็นท์รถจริงๆ แล้วแถมยังพามาไกลถึงกรุงเทพฯ อีกด้วย เดินทางสองชั่วโมงกว่า เธอแทบจะบ่นเขามาตลอดทางทีแรกก็คิดว่าเขาคงจะพูดเล่นๆ เพื่อเอาชนะ แต่ที่ไหนได้ตอนนี้กลับกลายมาเป็นลูกค้าของเต็นท์รถยุโรปยี่ห้อดังที่ใครๆ ต่างก็ใฝ่ฝันว่าจะอยากได้ครอบครองแล้วการแต่งตัวของเธอในวันนี้ มันช่างไม่ได้เข้ากับร้านรถหรูราคาแพงแบบนี้สักนิดเลยด้วยซ้ำ เฮียอรรถเองก็ไม่ต่างกัน เสื้อยืดสีเทากับกางเกงยีนส์ขาดๆ บวกกับรองเท้าแตะพากันเดินเข้ามาได้ถึงข้างในก็ดีแค่ไหนแล้วที่เขาไม่ไล่กลับ ไม่มีสง่าราศรีเลยสักนิดว่าจะมีเงินซื้อ“เฮีย แน่ใจนะว่าพาลี่ไม่มาผิดร้านน่ะ?” เธอบ่นขณะที่กอดอกยืนมองรอบๆ เต็นท์รถ“อุตส่าห์ตื่นแต่เช้าพามา จะผิดร้านได้ไงล่ะ” เขาตอบด้วยน้ำเสียงสบายๆ พร้อมรอยยิ้มเล็กๆลีลี่ทำหน้ามุ่ย “ถ้าเฮียไม่ซื้อจริงลี่จะโกรธเลยนะ เสียเวลามาก”เฮียอรรถหัวเราะเบาๆ ก่อนจะเอามือแตะหลังเธอเบาๆ พาเดินไปยังโซนรถที่จอดเรียงราย “โห พามาขนาดนี้ ยังจะว่าโกหกอีก”ลีลี่มองรถคันใหญ่คันเล็กที่จอดอยู่ตรงหน้า เธออดที่จะรู้สึกตื่

  • ติดที่ใจมันไม่รัก   ตอนที่ 18/2

    ตอนที่ 18/2หลายวันผ่านพ้นไปจนใกล้จะถึงช่วงสิ้นปี สิ่งที่ลีลี่ยังคงได้รับต่อเนื่องคือความสม่ำเสมอจากเฮียอรรถที่เคยรับปากเอาไว้ ความสัมพันธ์ระหว่างเธอและเขาเริ่มดีขึ้นเรื่อย ๆ ท่ามกลางสายตาของผู้ใหญ่ลีลี่ยังคงเข้านอกออกในบ้านของเขาอย่างที่เคยทำ ส่วนเขาเองก็ไปมาหาสู่บ้านเธอด้วยเช่นกันคืนนี้มีงานกาชาดที่จัดขึ้นในช่วงส่งท้ายประจำปี เขาพาลีลี่ออกมาเดินเล่นหาของกินเล่นภายในงานแบบสองต่อสอง ทางม๊าของเธอก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่คนที่ยังมีท่าทีไม่พอใจก็คงมีแค่คนเดียวก็คือป๊าของลี่เอง“หนาวไหม? เสื้อแขนยาวก็ไม่ยอมเอามา” เขาว่าพลางมองค้อนใส่เธอก่อนหน้านี้เฮียอรรถนั่งรอลี่อยู่ที่บ้านระหว่างที่เธอเองกำลังอาบน้ำแต่งตัวอยู่ หลังจากที่ลงมาพร้อมกับชุดง่ายๆ สบายๆ อย่างเสื้อครอบกับกระโปรงยีนส์สั้นเหนือเข่า เขาก็เอาแต่ทำหน้าดุจนกระทั่งมาถึงงาน“ลี่บอกแล้วไงว่าไม่หนาว” อากาศเมืองไทยในมันจะหนาวได้แค่ไหนกับเชียว ลี่คิดในใจแบบนั้น“ดึกมาเดี๋ยวก็หนาว” กว่าจะเดินทั่วก็ดึกกันพอดี และกว่าจะถึงบ้านอีก อีกอย่างที่ทำให้เขาต้องบ่นก็เพราะชุดที่ลี่ใส่ออกมานี่แหละ ทั้งกระโปรงก็สั้นเกินไป ไหนเสื้อตัวเล็กที่หดรัดรูปจนนึกว่าเ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status