Share

Chapter 6

“ต้องติดสิ แค่เราต้องขยัน ๆ” กมลพรตบไหล่เพื่อนเบา ๆ

“นี่ถ้าได้เฮียหินช่วยเป็นติวเตอร์ให้อีกทาง พวกเราต้องสอบเข้าคณะที่ชอบได้แน่ ๆ เลยค่ะ” ลลิตามองอ้อน ส่วนหนึ่งเพราะเขาสอนเข้าใจง่าย แต่อีกเหตุผลคืออยากจับคู่เขากับเพื่อนของเธอ

“ให้ไอ้ธัญติวให้”

“แต่เฮียหินสอนเข้าใจง่ายกว่านี่คะ อีกอย่างนะ เบลล์เคยให้พี่ธัญสอนแล้ว สรุปตีกัน”

“ก็เรามันไม่ฟังพี่” ธัญธรยีผมแฟนสาว หากนัยน์ตาพราวเอ็นดู

“พวกเราจ่ายค่าจ้างก็ได้นะคะ เรียนพิเศษเสร็จก็เรียนกับเฮียต่อ” กมลพรเสริมเพื่อน

เกศรินพยักหน้าสนับสนุนเพื่อน ๆ

อัคนินทร์ถอนหายใจยาว ชี้ตะเกียบไปที่อนวัทย์กับนิพิฐพนธ์ ทั้งสองคนรีบโบกมือ

“เฮียมึงอะเก่งกว่าเพื่อน ภาษาก็ได้ ก็ช่วย ๆ น้องมันหน่อยเหอะ”

“เธอล่ะ”

เพื่อนต่างพากันปฏิเสธ เขาหันมาทางคนข้างกายที่นั่งเงียบมองคนนั้นทีคนนี้ที ตัวเขาเองถ้าหากไม่ถูกขอร้องแกมบังคับ ไม่มีทางมาเป็นครูสอนพิเศษวันนี้หรอก น้ำหน้าอย่างเขาเนี่ยไปเป็นครูฝึกมวยเข้าท่ากว่า

“เอ่อ... เฮียหินสอนเข้าใจง่าย ถ้าจะช่วยติวให้พวกเรา เราจ่ายค่าจ้างให้ก็ได้ค่ะ” เชิญขวัญบอกอย่างประหม่าและแทบไม่กล้ามองหน้าคนข้าง ๆ

“พี่ไม่ได้หิวเงินนะ”

เชิญขวัญหน้าเจื่อน ฟังแล้วคล้ายกำลังถูกต่อว่า เธอกำลังจะบอกเขาว่าไม่ได้หมายความอย่างนั้น แต่ธัญธรเอ่ยขึ้นมาก่อน

“ไอ้เฮีย มึงอย่าแกล้งน้องมันมาก วุ้นไม่ทันมึงหรอก รับปากช่วยน้อง ๆ ไปเลย”

“นั่นดิ นี่ถ้ากูเก่งเหมือนเฮียมึงนะ รับอาสาแล้ว” อนวัทย์ว่าบ้าง

อัคนินทร์ส่ายศีรษะท่าทางเอือมระอาเพื่อน

“กูแค่ล้อเล่นกับน้องมันนิดเดียว พวกมึงจะอะไรนัก ช่วยก็ช่วยสิ”

“ก็แค่นั้น” นิพิฐพนธ์ส่ายหน้าระอาคนเล่นตัว

ลลิตาร้องเย่ ยื่นมือไปแท็กกับกมลพรและเกศริน ก่อนหันมากอดเชิญขวัญ ยื่นหน้าไปพูดกับหนุ่มหล่อ

“เริ่มพรุ่งนี้เลยนะคะ”

“ได้ แต่พี่มีข้อแม้นะ”

“ว่ามาได้เลยค่ะ เฮียหินจะอยากได้ดาวเดือน เบลล์ก็จะให้พี่ธัญสอยมาให้”

เชิญขวัญหัวเราะเบา ๆ เพราะอดขำเพื่อนไม่ได้ แต่พอมองใบหน้าคมสันก็ต้องเสหลบเพราะสบตาคู่นั้นเข้าอย่างจัง

“พี่จะติวให้ พอสอบมิดเทอม ถ้าคะแนนออกมาไม่ดีกัน พี่เลิกติวนะ”

“ได้เลยค่า คะแนนพวกเราดีอยู่แล้ว อย่างน้อย ๆ คนนี้” ลลิตาจิ้มแก้มเพื่อนรัก “ก็ไม่เคยต่ำกว่าสามจุดเก้า”

“เบลล์” เชิญขวัญปรามเพื่อน อดกลัวไม่ได้ว่าจะพลาดทำคะแนนหลุดโผ ถ้าเพื่อนโม้ไว้เยอะ

“โอเค พี่จะคอยดูครับ”

อัคนินทร์ยักคิ้วให้เด็กสาว จากนั้นเรื่องคุยก็เปลี่ยนไปเรื่องอื่น

“ทำไมพวกพี่เรียกเฮียหินว่าเฮียล่ะคะ เฮียเค้าเป็นตัวตึงเหรอ” กมลพรถามเรื่องที่สงสัยมาสักพัก แม้ว่าตนเองก็เรียกชายหนุ่มว่าเฮียตามคนอื่น ๆ

เพื่อน ๆ ต่างก็ตั้งใจฟังคำตอบ ธัญธรจึงเป็นคนเฉลย

“ไอ้ตึงไม่ตึงนี่บอกยาก รู้แค่ว่ามันพาพวกพี่ฝ่าตีนเด็กช่างเป็นร้อยตอนมอปลาย โดยที่มันไม่มีรอยขีดข่วนสักรอย”

“โห...”

“พอ ๆ มึงไม่ต้องเล่าโอเวอร์ขนาดนั้น” อัคนินทร์เบรกเสียงเรียบ

“นี่แค่เริ่มเอง โอเวอร์ตรงไหน” ธัญธรว่ากวน ๆ แต่พอเห็นสายตาขวาง ๆ ของเพื่อนก็หัวเราะร่า ชอบใจที่ทำให้อีกฝ่ายขุ่นเคืองได้ “เฮียหินมันอายุมากกว่าพวกพี่ปีหนึ่ง”

“แต่ที่ไอ้ธัญเล่าเมื่อกี้เป็นเรื่องจริงนะ” อนวัทย์สำทับ

เด็กสาวมองหน้าหนุ่มหล่ออย่างทึ่ง ๆ คิดในใจว่า คงมีเรื่องมากกว่านั้นอีก ซึ่งสำหรับวัยรุ่นผู้ชาย เรื่องการต่อยตีไม่มีใครหนีพ้น บางครั้งไม่ต้องไปหาเรื่องใคร เรื่องก็วิ่งมาหาเองเพียงแค่อยู่โรงเรียนที่มีคู่อริ

จากนั้นวีรกรรมของหนุ่ม ๆ เริ่มหลุดออกมาจากการเผากันเอง สาว ๆ ได้รู้ว่าทั้งสี่หนุ่มนั้นรู้จักตอนเรียนมอปลาย อัคนินทร์เรียนมอห้าตอนที่ทั้งสามคนเข้าเรียนมอสี่ ผ่านยำตีนมาด้วยกันจึงเป็นเพื่อนกัน แต่พอเรียนจบ อัคนินทร์หยุดเรียนไปหนึ่งปี ก่อนจะเรียนมหาวิทยาลัยปีเดียวกัน คณะเดียวกันมาจนทุกวันนี้

ตลอดเวลานั้น อัคนินทร์มักจะคีบหมูคีบกุ้งใส่จานเชิญขวัญและคีบไปใส่จานให้เพื่อนเป็นระยะ กระทั่งพากันกินอิ่ม ได้เวลากลับ

หนุ่ม ๆ ขับรถกันมาสองคัน หลังจากสอบถามที่อยู่ของเด็กสาวแล้ว พบว่าเกศรินกับเชิญขวัญไปทางเดียวกับอัคนินทร์

“ไอ้เฮีย มึงไปส่งรินกับวุ้นด้วยละกัน”

อัคนินทร์พยักหน้ารับอย่างไม่เรื่องมาก โคลงศีรษะให้สองสาวไปขึ้นรถ

“ไปส่งอย่างเดียวนะคะเฮียหิน ห้ามจีบเพื่อนเบลล์ล่ะ” ลลิตาร้องแซว เธอเห็นที่เขาคีบของกินให้เชิญขวัญ มันคิดเป็นอย่างอื่นไม่ได้นอกจากว่ารุ่นพี่หนุ่มสนใจเพื่อนเธอ

“ไปส่งเองมั้ยครับ” อัคนินทร์ยักไหล่ ทำหน้ากวน ดึงบุหรี่ขึ้นมาใส่ปาก ในสายตาคนที่มองแล้ว เขาดูแบดมาก

“ไอ้เฮียมึงอย่าเรื่องมาก” ธัญธรผลักไหล่เพื่อนแรง ๆ ด้วยความหมั่นไส้แม้รู้ว่าเพื่อนแกล้งแฟนเขาเล่น

ลลิตาหัวเราะเบา ๆ โบกมือให้เพื่อนรักทั้งสอง เพราะกมลพรนั้นไปคันเดียวกับเธอ

“พวกแกเจอกันที่โรงเรียนพรุ่งนี้นะ”

“โอเค ไว้เจอกัน”

ร่างสูงกว่าร้อยแปดสิบเซนติเมตรจึงเดินนำสองสาวไปที่รถยนต์สปอร์ตหรูสีแดงเพลิง เอ่ยถามสองสาวอีกครั้ง

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ตีตรา   Chapter 55 จบบริบูรณ์

    อัคนินทร์ครางลอดลำคอ เลื่อนหน้าขึ้นไปขยี้ปากนุ่มดุดัน หลังทำให้สองเต้าอวบเปียกชื้นและสร้างร่องรอยตีตราลงไปหลายรอย“วุ้นอยากรักพี่...”นุ่มเนื้อสาวหยาดรินน้ำหล่อลื่นอีกครั้ง หลังจากบดถูเกสรอ่อนและร่องหลืบสีหวานขึ้นลงตลอดความใหญ่ยาว กดปากร่องฉ่ำกลืนกินแก่นแกร่งกร้าวผ่าวร้อนทีละนิด พร้อมเปล่งเสียงหวานครางครวญอัคนินทร์สูดปากกับแรงตอดรัดและการบีบกระชับของเนื้ออ่อน มือหนาเหวี่ยงไปเท้าที่นอนด้านหลัง รั้งรอด้วยความตื่นเร้าไปทั่วสรรพางค์“อ๊า”ส่งเสียงออกมาพร้อมกันเมื่อกายนุ่มกลืนกินแก่นรักจนสุดสิ้นความใหญ่ยาวทุกการเคลื่อนขยับ ครูดคลึง การกระทบกระแทกในส่วนลึก ก่อเกิดแรงบีบกระชับรัดตอดสร้างความเสียดกระสัน สองมือเล็กวางบนแผงอกกว้าง ขยับร่างร่อนส่ายเร็วรี่ถี่ระรัวอัคนินทร์ปลดเปล่งเสียงครางระคนคำราม ตาคมจดจ้องภาพแห่งความเย้ายวน หน้าสวยแดงก่ำ ผมยุ่งสยาย ตาหวานฉ่ำหยาดเยิ้ม ริมฝีปากถูกเม้มกัดไว้ พุ่มทรวงกระเพื่อมไหวอวดปลายยอดสีชมพูน่ากินยิ่งมองลำคอก็แห้งผาก ยื่นมือไปคว้าเอวบาง ดึงร่างนุ่มเข้าหา พร้อมทิ้งตัวลงนอนหงาย ปากร้อนครอบครองเต้าสวย ฟาดมือกับบั้นท้ายงอนไปหนึ่งที ก่อนจะจับเอวบางให้ขยับรูดเร้

  • ตีตรา   Chapter 54

    อารมณ์ถูกกระตุ้นขึ้นทบทวี ร่างนุ่มเบียดเข้าแนบชิด กลืนกินปากอุ่นร้อนแรง เท้าเรียวเขย่งสุดปลายเท้า เมื่อความร้อนขุมหนึ่งแผ่ไปทั่วร่างกาย สร้างความรวดร้าวตรงปลายยอดอกและกึ่งกลางกายสาวเนื้อตัวสั่นเทา ลมหายใจถี่กระชั้นของคนรักเรียกรอยยิ้มเอ็นดู เขาบดขยี้ปากนุ่มหนักหน่วงดุดัน เคลื่อนมือแกร่งไปทั่วแผ่นหลังบาง หยุดขยุ้มเฟ้นสะโพกเต็มตึง“พะ...พี่หิน”“ครับ...”กายแกร่งตื่นเร้ากับความเร่าร้อนของสาวคนรัก“วะ วุ้นรู้สึกแปลก ๆ” ลมหายใจกระเส่าหอบ “จะ เจ็บตรงนี้กับ...” มือบางเลื่อนมากุมอก โดยกอบกุมที่เต้าทรวงอวบอัคนินทร์เลื่อนมือขึ้นมาปัดมือเล็กออก บีบเคล้า บดคลึงที่ปลายถันสาว เสียงหวานร้องคราง อาการของเธอทำให้หยุดชะงัก“มันรู้สึกวูบวาบไปหมดเลย...”ร่างนุ่มเบาบางความทุรนทุรายนั้นด้วยการเสียดสีร่างกายกับกายแกร่ง เหงื่อผุดซึมทั่วกรอบหน้า ปากสวยกัดเม้มแน่น ตาฉ่ำปรือ...ประสบการณ์บอกชายหนุ่มว่า เชิญขวัญโดนดีเข้าแล้ว จะเป็นฝีมือใครไม่ได้ นอกจาก...“แม่งเอ๊ย!”อัคนินทร์รวบร่างนุ่มขึ้นอุ้มลงไปยังชั้นเคบิล ล้วงโทรศัพท์มากดต่อสายหาผู้ต้องสงสัย“ออกฤทธิ์แล้วสิ”ยังไม่ทันกรอกเสียงไป ปลายสายส่งเสียงเย็นชากลั

  • ตีตรา   Chapter 53

    เชิญขวัญกลั้นยิ้มไม่ไหว ยิ้มกว้างจนตายิบหยี คนมองยื่นมือมาลูบผมนุ่มด้วยความเอ็นดู“แล้วที่คุณเตพูดหมายถึงอะไรกันแน่ พี่ไม่เคยยุ่งกับผู้หญิงเลยจริงเหรอ”ข่าวคราวเกี่ยวกับเขาที่เธอได้ยินมา ล้วนแต่เกี่ยวข้องกับสาว ๆ ทั้งนั้น จนมันทำให้เธอพยายามตัดใจ“ไม่เคย”“ทั้งที่เซ็กซ์จัดขนาดนั้นน่ะนะ”คนถูกว่ายักคิ้วให้“แล้วเวลา...”“พี่มีมือ” ชายหนุ่มตอบอย่างเข้าใจความคิดและคำพูดที่คนรักเอ่ยไม่จบ ยิ้มเจ้าเล่ห์ “มีตัวช่วยด้วย”อัคนินทร์เปิดที่เก็บของในรถ หยิบบางอย่างที่ทำให้หญิงสาวเสียอาการออกมา“โรคจิตเกินไปแล้ว เอาคืนมาเลย” กางเกงชั้นในตัวจ้อยตัวนั้น เขายังเก็บไว้ได้ยังไงชายหนุ่มขยับมือหนี เก็บสิ่งนั้นยัดกระเป๋ากางเกง“ที่พี่เป็นแบบนั้นก็เพราะใครล่ะ ตั้งแต่มีวุ้น พี่ไม่มีอารมณ์อยากทำกับผู้หญิงอื่นเลย ไอ้เราก็ออกจะครองตัวรอเมีย เมียเรารึคบผู้ชายคนนั้นคนนี้ ก็เลยต้องควงสาวบ้าง เดี๋ยวเสียเปรียบ”“พี่รู้ใช่มั้ยว่าวุ้นไม่เคยยุ่งกับใคร” คราวนี้เสียงหวานเครียดขึ้นเล็กน้อยอัคนินทร์ลูบแก้มนุ่มเบา ๆ“พี่รู้ ไม่งั้นไอ้พวกนั้นมันได้เป็นปุ๋ยต้นไม้ไปแล้ว”“โหดจัง”“น้อยไปด้วยซ้ำ ใครมันกล้ามายุ่งกับเด็กพี่ พี

  • ตีตรา   Chapter 52

    จากนั้นท่านก็เรียกคนสนิทเอารถออก พาหลานชายหัวแก้วหัวแหวนออกไปด้วย เพราะรู้อยู่แล้วว่าบ้านว่าที่สะใภ้คนล่าสุดอยู่ที่ไหน ท่านยังรู้อีกว่า อัคนินทร์ทำอะไรไว้บ้างเรื่องของเชิญขวัญในเมื่อมีผู้หญิงที่ลูกชายรักหัวปักหัวปำขนาดนี้ ท่านก็ต้องสนับสนุนอยู่แล้ว เมื่อเห็นแววว่าจะมีหลานชายหญิงเพิ่มอีกหลายคน เจ้าสัวโตมรจึงกระตือรือร้นเป็นพิเศษ“เฮ้อ...พี่หินทำอะไรดูหน้าพี่วุ้นด้วย อายจนหน้าแดงไปหมดแล้ว ผู้ชายบ้านนี้นี่หาความโรแมนติกได้บ้างไหมเนี่ย”“ก่อนจะว่าพวกพี่ ดูคนข้างกายเธอก่อนดีไหมทิชา” ตุลาปรายตาไปทางน้องเขย ที่เป็นทั้งเพื่อน คู่ค้าและคู่กัดกันมาหลายปีราเมศแค่ยักไหล่ ทำหน้าไม่ยี่หระ และโชว์หวานด้วยการหอมแก้มเมียรัก ทำให้หนุ่ม ๆ คนอื่นต่างพากันทำหน้าเหม็นเบื่อไปตาม ๆ กัน แต่ก็โอบกอดคนข้างกายตนเองไม่ยอมห่างอัคนินทร์โอบไหล่เล็กไว้ไม่ยอมปล่อย ทั้งลูบผมนุ่มเล่นไปด้วย ท่าทางรักใคร่แบบนั้นทำให้เชิญขวัญใจพองโต“มึงมีเมียก็ดีแล้วไอ้หิน กูจะได้ไม่ต้องรำคาญตาเวลาเห็นมึงควงสาวไปทั่ว แล้วปล่อยพวกนั้นทิ้งกลางอากาศทุกที” เตโชเอ่ยขึ้นช่วงหนึ่ง“คือไรวะ” ตุลานิ่วหน้าคนอื่น ๆ หันมาสนใจ โดยเฉพาะเชิญขวัญ เธอ

  • ตีตรา   Chapter 51

    เชิญขวัญกลับบ้านมาหาแม่ในวันหยุด ส่วนเขาที่ไม่อยากห่างเธอจึงใช้วิธีเดิม ๆ เข้าไปนอนกอดเนื้อตัวนุ่ม ๆ สูดกลิ่นหอม ๆ ที่กอดแนบนอนมาทุกวัน เนื่องจากผนังบ้านเธอไม่ค่อยเซฟเท่าไหร่ เขาจึงไม่ได้ทำเรื่องซุกซนอะไร แค่กอดเธอแล้วหลับไปด้วยกัน โชคดีที่กิ่งมะม่วงหลังบ้านแสนเป็นใจ มันโตกว่าเมื่อก่อนมาก ทำให้เขาขึ้นไปหาเธอได้ง่ายขึ้น และปีนลงในตอนเช้ามืดง่ายดายทว่าตีนแมวที่ย่องเงียบยิ่งกว่าเงียบอย่างเขากลับถูกจับได้เมื่อตอนปีนลงจากห้องนอนคนรัก แล้วพบว่า แม่ของเชิญขวัญยืนกอดอกอยู่ด้านหลัง เขารู้สึกเหมือนเด็กน้อยทำผิดแล้วถูกคุณครูจอมเฮี้ยบจับได้ ยังดีที่ท่านไม่มีไม้เรียวถืออยู่ด้วย“เมื่อก่อนว่าดื้อแล้ว ตอนนี้ก็ยังดื้ออยู่อีกเหรอเรา”แค่คำพูดไม่กี่คำ ทำให้อัคนินทร์รู้ทันทีว่า นี่คงไม่ใช่ครั้งแรกที่แม่เธอเห็นเขาแน่“ขอโทษครับ คุณ...แม่”“กล้าเรียกว่าแม่แต่ไม่ให้ความเคารพกันสักนิด”เมื่อท่านออกเดินเข้าไปในบ้าน อัคนินทร์รีบก้าวตาม ด้วยเกรงว่าอีกฝ่ายจะขึ้นไปเอาเรื่องคนที่กำลังหลับสนิท“อย่าว่าวุ้นเลยนะครับ เป็นความผิดของผมเอง”จริญญาปั้นหน้าขึงขัง ครั้งแรกที่เห็นเด็กหนุ่มปีนลงมาจากห้องนอนลูกสาว แม่คนไหนจ

  • ตีตรา   Chapter 50

    “ห้ามหายหัวไปเด็ดขาด”เสียงเบาหวิวไร้ความน่ากลัวนั้นทำให้อัคนินทร์ยิ้ม หัวใจแกร่งกระด้างถูกโอบคลุมด้วยสายใยอุ่น ๆ“รักพี่แล้วสิ”“ไม่บอก กลับมาเมื่อไหร่วุ้นถึงจะบอก”“พี่จะรีบกลับมา” เขาคว้าลำคอเล็กดึงหน้างามเข้ามาจูบ “อย่างครบสามสิบสองแน่นอน”ตลอดช่วงเวลาของการรอคอยนั้น นอกจากปาลินที่กินไม่ได้นอนไม่หลับแล้ว เชิญขวัญที่ได้รับหน้าที่คอยดูแลเพื่อนสาวรุ่นน้อง เธอเองก็หลับไม่ลง เฝ้าภาวนาให้อัคนินทร์กลับมาอย่างปลอดภัยช่วงเวลาที่เหมือนนานเป็นชาติก็จบลง เมื่อตุลากลับมาพร้อมกับลูกชาย สร้างความดีใจให้กับปาลินจนน้ำตาไหลนองหน้าเชิญขวัญเองก็เหมือนยกภูเขาออกจากอก เมื่ออัคนินทร์ไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วนหลังออกจากห้องพักวีวีไอพี เธอโผเข้ากอดเขา ร้องไห้สะอึกสะอื้นอย่างไม่อายใคร ไม่ว่าจะเป็นเตโชหรือลูกน้องของพวกเขา หมดมาดคุณหมอสาวผู้เคร่งขรึมเย็นชา“มึงทำให้น้องสะใภ้กูกลายเป็นคนขี้แยตั้งแต่เมื่อไหร่”เตโชเย้าด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ ตามสไตล์เขาอย่างอดไม่ได้ นั่นเพราะตลอดหลายปีที่เขาเห็นเชิญขวัญมา งานหนักแค่ไหน เธอก็ก้มหน้าสู้ไม่ปริปากบ่นว่าเหนื่อยล้าสักคำ“ไม่ต้องมาแซวน่า ไสหัวมึงไปเลย”“นี่โรง’บาลกู”“เออ ก

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status