Compartir

Chapter 6

“ต้องติดสิ แค่เราต้องขยัน ๆ” กมลพรตบไหล่เพื่อนเบา ๆ

“นี่ถ้าได้เฮียหินช่วยเป็นติวเตอร์ให้อีกทาง พวกเราต้องสอบเข้าคณะที่ชอบได้แน่ ๆ เลยค่ะ” ลลิตามองอ้อน ส่วนหนึ่งเพราะเขาสอนเข้าใจง่าย แต่อีกเหตุผลคืออยากจับคู่เขากับเพื่อนของเธอ

“ให้ไอ้ธัญติวให้”

“แต่เฮียหินสอนเข้าใจง่ายกว่านี่คะ อีกอย่างนะ เบลล์เคยให้พี่ธัญสอนแล้ว สรุปตีกัน”

“ก็เรามันไม่ฟังพี่” ธัญธรยีผมแฟนสาว หากนัยน์ตาพราวเอ็นดู

“พวกเราจ่ายค่าจ้างก็ได้นะคะ เรียนพิเศษเสร็จก็เรียนกับเฮียต่อ” กมลพรเสริมเพื่อน

เกศรินพยักหน้าสนับสนุนเพื่อน ๆ

อัคนินทร์ถอนหายใจยาว ชี้ตะเกียบไปที่อนวัทย์กับนิพิฐพนธ์ ทั้งสองคนรีบโบกมือ

“เฮียมึงอะเก่งกว่าเพื่อน ภาษาก็ได้ ก็ช่วย ๆ น้องมันหน่อยเหอะ”

“เธอล่ะ”

เพื่อนต่างพากันปฏิเสธ เขาหันมาทางคนข้างกายที่นั่งเงียบมองคนนั้นทีคนนี้ที ตัวเขาเองถ้าหากไม่ถูกขอร้องแกมบังคับ ไม่มีทางมาเป็นครูสอนพิเศษวันนี้หรอก น้ำหน้าอย่างเขาเนี่ยไปเป็นครูฝึกมวยเข้าท่ากว่า

“เอ่อ... เฮียหินสอนเข้าใจง่าย ถ้าจะช่วยติวให้พวกเรา เราจ่ายค่าจ้างให้ก็ได้ค่ะ” เชิญขวัญบอกอย่างประหม่าและแทบไม่กล้ามองหน้าคนข้าง ๆ

“พี่ไม่ได้หิวเงินนะ”

เชิญขวัญหน้าเจื่อน ฟังแล้วคล้ายกำลังถูกต่อว่า เธอกำลังจะบอกเขาว่าไม่ได้หมายความอย่างนั้น แต่ธัญธรเอ่ยขึ้นมาก่อน

“ไอ้เฮีย มึงอย่าแกล้งน้องมันมาก วุ้นไม่ทันมึงหรอก รับปากช่วยน้อง ๆ ไปเลย”

“นั่นดิ นี่ถ้ากูเก่งเหมือนเฮียมึงนะ รับอาสาแล้ว” อนวัทย์ว่าบ้าง

อัคนินทร์ส่ายศีรษะท่าทางเอือมระอาเพื่อน

“กูแค่ล้อเล่นกับน้องมันนิดเดียว พวกมึงจะอะไรนัก ช่วยก็ช่วยสิ”

“ก็แค่นั้น” นิพิฐพนธ์ส่ายหน้าระอาคนเล่นตัว

ลลิตาร้องเย่ ยื่นมือไปแท็กกับกมลพรและเกศริน ก่อนหันมากอดเชิญขวัญ ยื่นหน้าไปพูดกับหนุ่มหล่อ

“เริ่มพรุ่งนี้เลยนะคะ”

“ได้ แต่พี่มีข้อแม้นะ”

“ว่ามาได้เลยค่ะ เฮียหินจะอยากได้ดาวเดือน เบลล์ก็จะให้พี่ธัญสอยมาให้”

เชิญขวัญหัวเราะเบา ๆ เพราะอดขำเพื่อนไม่ได้ แต่พอมองใบหน้าคมสันก็ต้องเสหลบเพราะสบตาคู่นั้นเข้าอย่างจัง

“พี่จะติวให้ พอสอบมิดเทอม ถ้าคะแนนออกมาไม่ดีกัน พี่เลิกติวนะ”

“ได้เลยค่า คะแนนพวกเราดีอยู่แล้ว อย่างน้อย ๆ คนนี้” ลลิตาจิ้มแก้มเพื่อนรัก “ก็ไม่เคยต่ำกว่าสามจุดเก้า”

“เบลล์” เชิญขวัญปรามเพื่อน อดกลัวไม่ได้ว่าจะพลาดทำคะแนนหลุดโผ ถ้าเพื่อนโม้ไว้เยอะ

“โอเค พี่จะคอยดูครับ”

อัคนินทร์ยักคิ้วให้เด็กสาว จากนั้นเรื่องคุยก็เปลี่ยนไปเรื่องอื่น

“ทำไมพวกพี่เรียกเฮียหินว่าเฮียล่ะคะ เฮียเค้าเป็นตัวตึงเหรอ” กมลพรถามเรื่องที่สงสัยมาสักพัก แม้ว่าตนเองก็เรียกชายหนุ่มว่าเฮียตามคนอื่น ๆ

เพื่อน ๆ ต่างก็ตั้งใจฟังคำตอบ ธัญธรจึงเป็นคนเฉลย

“ไอ้ตึงไม่ตึงนี่บอกยาก รู้แค่ว่ามันพาพวกพี่ฝ่าตีนเด็กช่างเป็นร้อยตอนมอปลาย โดยที่มันไม่มีรอยขีดข่วนสักรอย”

“โห...”

“พอ ๆ มึงไม่ต้องเล่าโอเวอร์ขนาดนั้น” อัคนินทร์เบรกเสียงเรียบ

“นี่แค่เริ่มเอง โอเวอร์ตรงไหน” ธัญธรว่ากวน ๆ แต่พอเห็นสายตาขวาง ๆ ของเพื่อนก็หัวเราะร่า ชอบใจที่ทำให้อีกฝ่ายขุ่นเคืองได้ “เฮียหินมันอายุมากกว่าพวกพี่ปีหนึ่ง”

“แต่ที่ไอ้ธัญเล่าเมื่อกี้เป็นเรื่องจริงนะ” อนวัทย์สำทับ

เด็กสาวมองหน้าหนุ่มหล่ออย่างทึ่ง ๆ คิดในใจว่า คงมีเรื่องมากกว่านั้นอีก ซึ่งสำหรับวัยรุ่นผู้ชาย เรื่องการต่อยตีไม่มีใครหนีพ้น บางครั้งไม่ต้องไปหาเรื่องใคร เรื่องก็วิ่งมาหาเองเพียงแค่อยู่โรงเรียนที่มีคู่อริ

จากนั้นวีรกรรมของหนุ่ม ๆ เริ่มหลุดออกมาจากการเผากันเอง สาว ๆ ได้รู้ว่าทั้งสี่หนุ่มนั้นรู้จักตอนเรียนมอปลาย อัคนินทร์เรียนมอห้าตอนที่ทั้งสามคนเข้าเรียนมอสี่ ผ่านยำตีนมาด้วยกันจึงเป็นเพื่อนกัน แต่พอเรียนจบ อัคนินทร์หยุดเรียนไปหนึ่งปี ก่อนจะเรียนมหาวิทยาลัยปีเดียวกัน คณะเดียวกันมาจนทุกวันนี้

ตลอดเวลานั้น อัคนินทร์มักจะคีบหมูคีบกุ้งใส่จานเชิญขวัญและคีบไปใส่จานให้เพื่อนเป็นระยะ กระทั่งพากันกินอิ่ม ได้เวลากลับ

หนุ่ม ๆ ขับรถกันมาสองคัน หลังจากสอบถามที่อยู่ของเด็กสาวแล้ว พบว่าเกศรินกับเชิญขวัญไปทางเดียวกับอัคนินทร์

“ไอ้เฮีย มึงไปส่งรินกับวุ้นด้วยละกัน”

อัคนินทร์พยักหน้ารับอย่างไม่เรื่องมาก โคลงศีรษะให้สองสาวไปขึ้นรถ

“ไปส่งอย่างเดียวนะคะเฮียหิน ห้ามจีบเพื่อนเบลล์ล่ะ” ลลิตาร้องแซว เธอเห็นที่เขาคีบของกินให้เชิญขวัญ มันคิดเป็นอย่างอื่นไม่ได้นอกจากว่ารุ่นพี่หนุ่มสนใจเพื่อนเธอ

“ไปส่งเองมั้ยครับ” อัคนินทร์ยักไหล่ ทำหน้ากวน ดึงบุหรี่ขึ้นมาใส่ปาก ในสายตาคนที่มองแล้ว เขาดูแบดมาก

“ไอ้เฮียมึงอย่าเรื่องมาก” ธัญธรผลักไหล่เพื่อนแรง ๆ ด้วยความหมั่นไส้แม้รู้ว่าเพื่อนแกล้งแฟนเขาเล่น

ลลิตาหัวเราะเบา ๆ โบกมือให้เพื่อนรักทั้งสอง เพราะกมลพรนั้นไปคันเดียวกับเธอ

“พวกแกเจอกันที่โรงเรียนพรุ่งนี้นะ”

“โอเค ไว้เจอกัน”

ร่างสูงกว่าร้อยแปดสิบเซนติเมตรจึงเดินนำสองสาวไปที่รถยนต์สปอร์ตหรูสีแดงเพลิง เอ่ยถามสองสาวอีกครั้ง

Continúa leyendo este libro gratis
Escanea el código para descargar la App

Último capítulo

  • ตีตรา   Chapter 44

    “คนเลว”“ไม่ยอมบอกไม่หยุดนะ”เธอไม่น่าถูกเขาล่อลวงเลย หลังจากถูกบังคับให้อยู่กับอัคนินทร์มาสามวัน โทรศัพท์ถูกยึดติดต่อใครไม่ได้และไม่ได้ไปทำงาน ป่านนี้เธออาจถูกขึ้นบัญชีดำแล้ว“บอกชื่อมา” อัคนินทร์เอ่ยถามเสียงนุ่มด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ไม่เร่งรัดด้วยการพาเจ้าเหินลอยเล่นไปมาช้า ๆเชิญขวัญเม้มปากแน่น ทำท่าไม่ยอมเปิดปากชายหนุ่มหัวเราะร่วน เริ่มเพิ่มความเร็วอีกครั้ง ทิ้งตัวลง แล้วพุ่งขึ้นฟ้า ตีลังกาสามตลบ จนคนในอ้อมแขนกรี๊ดลั่นจนหูแทบแตก“บอกแล้ว ยอมแล้ว ปาลิน... ปาลิน ศุภาสิน”เธอได้แต่ร่ำร้องขอโทษรุ่นน้องเพื่อนสนิทในใจ ขืนไม่ยอมพูด เธอได้อ้วกแตกในไม่กี่วินาทีนี้แน่อัคนินทร์กระชับอ้อมกอด พาร่างนุ่มที่สั่นไปทั้งตัวหมุนร่อนลงช้า ๆ จนเท้าแตะพื้นน้ำ วางเธอลงยืน โอบกอดไว้ไม่ปล่อยกำปั้นเล็ก ๆ ระดมทุบตัวเขาไปทั่ว หน้าสวยแดงก่ำด้วยความโกรธและกลัว“คนเลว คุณมันเลวจริง ๆ ปล่อยฉันเลยนะ”“ตอนแรกใครอยากเล่น”“ใครให้เล่นผาดโผนขนาดนี้ล่ะ” ตอนเห็นเครื่องเล่นครั้งแรก เธออยากเล่นเพราะเคยเธอเห็นสาว ๆ ในคลิปวิดีโอลอยตัวสวย ๆ ไม่ใช่ตีลังกา หมุนรอบทิศจนหัวหมุนแบบนี้ชายหนุ่มหัวเราะลอดลำคอเบา ๆ ฉวยจังหวะที่ปากส

  • ตีตรา   Chapter 43

    เพราะนอนไม่หลับ เชิญขวัญจึงออกมานั่งเล่นบนระเบียงริมน้ำในตอนเช้ามืด ปล่อยให้อากาศเย็น ๆ ลูบไล้ผิวกาย ถึงอากาศจะเย็นไปสักหน่อย เธอไม่คิดจะกลับเข้าห้องด้านในอีกคนที่นอนไม่หลับ เพราะเฝ้ามองเจ้าของร่างนุ่มมาตลอด เดินมาหยุดอยู่ด้านหลังคนตัวบางที่นั่งกอดเข่าเจ่าจุกอัคนินทร์สบถคำหยาบคายออกมา ก่อนกระชากร่างเล็กให้หันกลับมาเผชิญหน้า“บางทีถ้าเธอแทงฉันคืนสักแผลสองแผล อาจทำให้รู้สึกดีขึ้นมาก็ได้นะ”มีดแหลมคมเล่มหนึ่งถูกยัดใส่มือบาง ก่อนจะถูกจับกดลงบนอกกระด้างเปล่าเปลือยเชิญขวัญตาโต จุดที่ปลายมีดปักลงคืออกด้านซ้าย เลือดสีสดซึมออกมาให้เห็น ขณะที่หัวใจเธอกระตุกวาบด้วยความสับสนและใจหายเธอพยายามสะบัดมือออกจากการจับกุม ขืนแรงเต็มที่ไม่ให้กดปลายมีดลงไปมากกว่านั้น จมูกอบอวลด้วยกลิ่นเหล้าจากลมหายใจอุ่น“คุณเป็นบ้าหรือไง”เธอสับสนทำตัวไม่ถูกเรื่องพ่อก็จริง แต่ไม่เคยคิดจะฆ่าใครอัคนินทร์หัวเราะเสียงเครียด ยอมปล่อยมือบาง เธอก็ขว้างมีดเล่มนั้นทิ้ง ระดมกำปั้นทุบตีกายแกร่งไม่เลือกที่“กี่ครั้งที่ฉันต้องช่วยชีวิตคุณไว้ แล้วคุณยังกล้ายัดเยียดให้ฉันเป็นฆาตกรอย่างนั้นเหรอ คนบ้า ไอ้บ้า เอาหัวสมองส่วนไหนคิด เลว

  • ตีตรา   Chapter 42

    ที่นี่ไกลจากรชานันทร์พอสมควร“คุณไม่มีงานทำหรือไง คอยวอแวฉันอยู่ได้”อัคนินทร์ทอดสายตามองวงหน้าเนียนสวยนิ่งนาน นึกถึงรายงานที่ได้จากลูกน้อง“ผู้หญิงที่อุ้มท้องลูกเฮียตุลย์คือใคร”คำถามแรกที่เขาเปิดมาทำเอาเชิญขวัญชะงัก“ฉัน... จะไปรู้ได้ยังไง”ค่ำคืนนี้อัคนินทร์ดูเคร่งขรึมกว่าทุกวัน นัยน์ตาคมจ้องเธอเขม็ง เชิญขวัญหายใจไม่ทั่วท้องร่างสูงจะขยับเข้ามาใกล้ โน้มตัวลงเท้ามือทั้งสองกับพนักโซฟาที่หญิงสาวนั่งอยู่ กักเธอเอาไว้ในวงแขน ลมหายใจอุ่นรินรดหน้างาม ตาจ้องสบตา“เธอคงไม่อยากให้เฮียตุลย์มาเค้นเรื่องนี้เองหรอกใช้มั้ยวุ้น” เขาเองก็ไม่อยาก ทางที่ดีสุดคือ เค้นเธอด้วยตัวเอง“เธอไม่แปลกใจเลยนะ ตอนฉันถามเรื่องลูกเฮียตุลย์ นั่นก็ยืนยันได้ว่า เธอเป็นหนึ่งคนที่เกี่ยวข้องเรื่องนี้ นอกจากไอ้เตกับอาจารย์หมอที่ตายไปแล้ว”เชิญขวัญเมินหลบแววตาคมกริบที่เหมือนจะมองทะลุไปถึงหัวใจเธอได้“ตอนนั้นเธอเป็นนักศึกษาแพทย์ฝึกงานนี่นะใช่มั้ย”“ถ้ารู้ดีขนาดนั้น จะมาคาดคั้นฉันทำไม ทำไมไม่ไปถามคุณเตโชล่ะ”“ฉันชอบคาดคั้นเธอมากกว่า”หน้าคมก็โน้มลงใกล้อีก ปลายจมูกโด่งสวยคลอเคลียแก้มนุ่ม “ฉันให้เวลาเธอสามวัน หวังว่าฉันจะได้ค

  • ตีตรา   Chapter 41

    ทว่า เธอคิดผิด เมื่ออีกฝ่ายตักเข้าปากอย่างไม่เดือดร้อน มิหนำซ้ำดูท่าเอร็ดอร่อยเสียอีก“ส้มตำเผ็ด ๆ ทำให้ตาสว่างดีเหมือนกัน”เชิญขวัญเบ้ปาก และลงมือกินบ้างโดยไม่รักษาภาพลักษณ์อะไรทั้งนั้นอัคนินทร์อมยิ้มกับท่าทางเหมือนเด็กโดนขัดใจของเธอ รู้เต็มอกว่าเธออยากแกล้งแต่เขาก็ยอม จริงอยู่ว่าอาหารพวกนี้ไม่ค่อยได้กินแต่ใช่ว่าเขาจะกินไม่ได้ชายหนุ่มหยิบทิชชูยื่นไปเช็ดมุมปากสวยเมื่อเห็นว่ามีเม็ดข้าวติดอยู่“กินเลอะเป็นเด็ก”“ฉันยังเด็กอยู่นี่”“จริงเหรอ”สายตาชนิดหนึ่งที่มองมาทำให้เชิญขวัญหน้าร้อน เธอถลึงตาใส่ ตัดสินใจเอ่ยถามสิ่งที่ค้างคาใจ“คุณจะวุ่นวายกับฉันไปถึงเมื่อไหร่”“วุ้น” อัคนินทร์หยิบไก่ทอดที่ฉีกเอาแต่เนื้อไปวางบนจานหญิงสาว “แทนตัวเองว่าวุ้นสิ น่ารักดี”“กรุณาตอบให้ตรงคำถามด้วย”เธออยากรู้ว่าเขาจะวอแวเธอไปถึงเมื่อไหร่ จู่ ๆ ก็เข้ามาข่มขู่บังคับ ทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเมื่อท่าทางสาวเจ้าเอาจริงเอาจัง อัคนินทร์ยื่นมือไปเกลี่ยเส้นผมที่ถูกลมพัดมาระหน้าสวยออก มองสบตากันตรง ๆ“ไม่รู้สิ ตอนนี้ยังไม่คิด”ได้ยินคำตอบ เชิญขวัญก็อยากตะกุยหน้าหล่อ ๆ ให้ลายพร้อยนัก อีกฝ่ายยังอุตส่าห์โน้มหน้าเข้ามาพ

  • ตีตรา   Chapter 40

    “เรื่องคืนบรรลัยนั่นทำกูเหนื่อยแทบอ้วก หยุดสักเดือนยังน้อยไปเลยเฮีย”ตุลายอมให้ อคิน กันต์กลทีย์ มือหนึ่งด้านการขุดค้นความลับของใครต่อใครปล่อยข้อมูลส่วนตัวออกสู่ตลาดมืดก็เพื่อล่อพวกมดปลวกที่จ้องกัดแทะเขามาตลอดให้เผยตัว พวกมันรวบรวมสมัครนักฆ่ามาเพื่อกำจัดเขาที่บ้านพักหรูหราริมทะเลสาบ นั่นคือคืนแดงเดือดที่อัคนินทร์พูดถึง มีคนตายนับร้อยทั้งฝ่ายนั้นและฝ่ายของพวกเขา และแผนการนั้น กลับทำให้ความลับหนึ่งเผยออกมา เรื่องเกี่ยวกับสายเลือดของตุลาที่เกิดจากการทำกิฟต์ ซึ่งเป็นเรื่องเดียวที่อคินสืบไม่ได้ ไม่มีข้อมูลว่าใครคือแม่ของเด็ก ตุลามีความสงสัยว่าเด็กคนนั้นยังมีชีวิตอยู่ เจ้านายและพี่ชายบุญธรรมของเขาจึงร้อนใจบุกไปหาคนที่รับผิดชอบ นั่นก็คือเตโชเขาคงไม่ยอมโผล่หัวมาหาอีกฝ่าย ถ้าวุ้นแสนหวานจะไม่หลบหนีออกมาทำงานทั้งที่เขายังกักตัวเธอไว้ไม่ครบอาทิตย์เก่งกล้าขนาดนั้น เขาน่าจะจัดหนักจนเธอลุกจากเตียงไม่ไหวให้รู้แล้วรู้รอดไป“อย่างมึงนะจะหยุดสักเดือน แค่สามวันมึงก็คันมือคันตีนออกไปวิ่งไล่เชือดคนเล่นแล้ว กูยังแปลกใจทำไมคราวนี้มึงหายหัวไปเกือบอาทิตย์ได้”อัคนินทร์ไม่ตอบ เขาเป็นแบบนั้นจริง ตลอดหลายปีมานี

  • ตีตรา   Chapter 39

    กำปั้นเล็ก ๆ เหวี่ยงจะฟาดอกกว้าง อัคนินทร์จับไว้ทัน เธอยกอีกมือมาจะตี เขาก็จับไว้ กดลงกับที่นอนเหนือศีรษะเล็ก ยิ้มเยือนชั่วร้าย“จำได้ไหม ฉันเคยบอกเธอไว้ว่าไง”“อะไร”“เมื่อไหร่ที่ฉันกลับมาทวงเธอคืน ฉันจะขังเธอไว้ไม่ให้เห็นเดือนเห็นตะวัน”ใจดวงน้อยเต้นไม่เป็นส่ำ ไม่คิดว่าอัคนินทร์จะจำเรื่องนั้นได้ เธอขึงตาวาววับ กลับได้รอยยิ้มยียวนเจ้าเล่ห์ร้าย“อยากร้ายแล้วเหรอ” คำถามเจือความรื่นรมย์ ตาคมเปล่งประกายร้อนแรง “ได้สิ แสดงความร้ายกาจได้เต็มที่เลยนะ แม่มดน้อย”แล้วเชิญขวัญก็ต้องอุทาน เมื่อถูกพลิกตัวขึ้นคร่อมทับร่างหนาอย่างรวดเร็ว สองมือถูกรั้งขึ้นไปเหนือหัวเขา ยึดไว้ด้วยมือแกร่งข้างหนึ่ง คนใต้ร่างก็หยัดสะโพกขึ้นส่งความเข้มขึงที่เริ่มเหยียดขยายซุกไซ้ซอกขาเธอ เธอสยิวซ่าน ยกสะโพกหนีทันที“ไม่!” เธอจะไม่ยอมอัคนินทร์หัวเราะร่วนตาพราว จับเอวบางดึงลงต่ำกระทั่งปลายความเป็นชายจดจ่อรวงช่อแสนหวาน ผลักดันความแข็งขึงสอดแทรกสู่กายงามทันทีเชิญขวัญเบิกตาโต เสียววาบที่นวลช่อ ปั่นป่วนในช่องท้อง ช่อสาวปริตึงเต็มแน่น เธอยังคิดจะเด้งร่างหนี แต่ถูกจับแน่น อัคนินทร์ชันท่อนขาแกร่งขึ้น แล้วขยับสะโพกขึ้นบดเบียดกร

Más capítulos
Explora y lee buenas novelas gratis
Acceso gratuito a una gran cantidad de buenas novelas en la app GoodNovel. Descarga los libros que te gusten y léelos donde y cuando quieras.
Lee libros gratis en la app
ESCANEA EL CÓDIGO PARA LEER EN LA APP
DMCA.com Protection Status