Share

Chapter 5

“ตอนแรกนี่จ้องเพราะพี่เขาหล่อล้วน ๆ เลยนะ แต่พอเรียนไปก็เออเข้าใจง่ายดี” กมลพรยิ้มทะเล้น

“พี่เขาโสด จีบได้เพื่อน ฉันว่าพี่เขาต้องมากับพี่ธัญแหงเลย แต่พวกแกสามคนตกลงกันดี ๆ ล่ะ จะได้ไม่ต้องแย่งกัน”

“โอ๊ย ไม่เอาด้วยหรอก เขาดูอันตรายไงไม่รู้” เชิญขวัญรีบออกตัว มีครั้งหนึ่งเขาหันมามองและเธอบังเอิญได้สบตาคมกริบคู่นั้น ทำให้หัวใจเธอกระตุกแปลก ๆ

“หมดคู่แข่งไปหนึ่ง แกว่าไงริน” กมลพรฉีกยิ้มแป้น เมื่อนึกถึงว่าอาจจะได้เจอหน้าหนุ่มหล่อที่ร้านสุกี้อีกรอบ

“เชิญตามสบายเลยย่ะ พี่เขาไม่ใช่สเปกฉัน ถึงจะหล่อลากไส้ขนาดไหนก็เหอะ”

คนไร้คู่แข่งออกอาการกระดี๊กระด๊าทันที สร้างความหมั่นไส้ให้กับเพื่อน ๆ กระทั่งเดินกันมาถึงหน้าร้าน ลลิตาโทรหาคนรักถามว่าอยู่ตรงไหนเพราะไม่เห็นเขาที่หน้าร้าน หลังได้คำตอบว่าเขาอยู่ในร้านเข้าไปได้เลย

การพบเจอธัญธรไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรสำหรับสามสาว พวกเธอเคยเจอเขาตอนมารับลลิตาหลายครั้ง หากคราวนี้อีกฝ่ายไม่ได้อยู่คนเดียว ยังมีเพื่อนเขานั่งอยู่ด้วยสองคน

“นี่เพื่อนพี่เองครับ คนนี้ไอ้ต่อ คนนี้ไอ้นัท”

ธัญธรแนะนำ เด็กสาวทั้งสี่คนก็ยกมือไหว้ทักทาย ก่อนหนุ่ม ๆ จะรีบเชื้อเชิญให้นั่ง ซึ่งลลิตานั่งลงข้างคนรัก เชิญขวัญถูกดึงมานั่งข้างกัน ส่วนเกศรินกับกมลพรนั่งลงฝั่งเดียวกับสองหนุ่ม

“อยากกินอะไรครับสาว ๆ สั่งได้เต็มที่เลยนะ ไอ้ธัญมันเลี้ยงไม่อั้น”

อนวัทย์บอกสาวรุ่นน้องยิ้ม ๆ โยนความป๋าสายเปย์ไปให้เพื่อน ธัญธรถีบขาใส่ไปหนึ่งทีด้วยความหมั่นไส้

“งั้นไม่เกรงใจนะคะ พวกเราจัดเต็มเลย” ลลิตามองแฟนหนุ่มด้วยรอยยิ้มล้อ หากอีกฝ่ายก็บอกด้วยสายตาว่าเต็มที่ได้เลย

นอกจากสาว ๆ ที่สุมหัวกันสั่งอาหารแล้ว นิพิฐพนธ์กับอนวัทย์ก็ช่วยกันถล่มเพื่อนอีกทาง

“สั่งเผื่อไอ้เฮียมันด้วยล่ะ”

“พี่หินเหรอคะ” ลลิตาที่รอจังหวะจะถามอยู่แล้วไม่ทิ้งโอกาส “วันนี้พี่หินมาเป็นครูสอนพิเศษเบลล์ด้วยล่ะ”

“พี่แทบจะกราบตีนอ้อนมันเลยนะนั่น” ธัญธรทำเสียงไม่สบอารมณ์เมื่อพูดถึงอีกฝ่าย และคนที่ว่าก็มาปรากฏตัวในร้าน “นั่นมาพอดี ตายยากฉิบ”

สี่สาวต่างจับจ้องไปยังอัคนินทร์เป็นตาเดียว เขายังล้วงกระเป๋าหน้านิ่งมานั่งลงตรงเก้าอี้ว่างซึ่งมันคือตัวที่อยู่ข้างเชิญขวัญ

“เจอกันอีกแล้วนะคะคุณครูพี่หิน” กมลพรแก่นกล้าก๋ากั่นกว่าใครเอ่ยทักขึ้นก่อนพร้อมแซวไปด้วย

อีกฝ่ายเพียงพยักหน้ารับ เขาเองมองปราดเดียวก็จำนักเรียนจำเป็นของตัวเองได้เหมือนกัน

“แนะนำอีกทีนะ นี่ไอ้เฮียหิน ส่วนนี่แฟนกูพวกมึงรู้จักแล้ว คนนี้วุ้น นั่นมลกับริน”

“ไม่รอให้กินอิ่มก่อนค่อยแนะนำล่ะไอ้ธัญ” นิพิฐพนธ์แดกดันเพื่อนขำ ๆ

“กูลืมนี่หว่า แต่ถึงกูจะลืมพวกมึงแต่กูจำแฟนกูแม่นนะ เห็นหลังไว ๆ ไกลเป็นกิโลกูก็จำได้ จริงมั้ยครับที่รัก”

“เว่อร์” ลลิตาค้อนคนรักอย่างเขินอาย

นอกจากโดนค้อนแล้ว ธัญธรยังถูกก้านผักบุ้งปลิวมาปะทะหน้าผากโดยฝีมือของผู้มาใหม่

“ไอ้เฮียมึง”

“จะโชว์หวานก็หัดเกรงใจคนโสดมั่ง”

อัคนินทร์ตวัดมองหน้าเพื่อนกวน ๆ หากสายตานั้นมีพวงแก้มใสของสาวน้อยที่นั่งติดกัน เขาสังเกตว่าเธอตัวเกร็ง ขณะที่เพื่อนคนอื่นต่างพูดคุยกับเพื่อนของเขาด้วยท่าทางสบาย ๆ

บ่อยครั้งตอนอยู่ในคลาส เขาทอดสายตามองผ่านวงหน้าใสที่ตั้งอกตั้งใจเรียน ผมยาวตรงถูกรวบเป็นหางม้าไว้ด้านหลัง เหลือเพียงลูกผมระแก้มกับหน้าผาก ดูแล้วก็น่ารักดี

“เออ จริงว่ะ สงสัยต้องหาแฟนน่ารัก ๆ มั่งแล้วเนี่ย” นิพิฐพนธ์โอดครวญ แต่นัยน์พราวระยับมองสามสาว

“ทางนี้ก็คงต้องหาแฟนมั่งแล้วเหมือนกันค่ะ อิจฉาเบลล์แล้วเนี่ย” เกศรินพูดกลั้วหัวเราะ ซึ่งทำให้สองหนุ่มรีบอาสาเสนอตัว

อัคนินทร์มองแล้วก็ส่ายหน้า เหลือบมองสาวน้อยข้างกายอย่างอดไม่ได้

ไม่กี่นาที อาหารมาเสิร์ฟ ต่างคนก็ต่างแย่งกันกินสนุกสนานทั้งที่มีหม้อต้มสองหม้อ หม้อหนึ่งต่อสี่คนกำลังดี แต่หนุ่ม ๆ แกล้งตักสลับหม้อ แย่งเนื้อ แย่งกุ้งที่คนอื่นใส่ไว้ ความวุ่นวายเล็ก ๆ ของการแย่งชิงเริ่มจากตรงนั้น ก่อนจะสร่างซาลงเมื่อผ่านไปพักใหญ่ เขาพบว่าคนข้างกายผ่อนคลายมากขึ้น พูดคุยยิ้มหัวกับใครต่อใครรวมถึงตัวเขาเองด้วย

“เฮียหินสอนเข้าใจง่ายมากเลยค่ะ เบลล์อยากให้เฮียหินมาสอนทุกวันเลย” ลลิตาพูดขึ้นในช่วงหนึ่ง

“จะเรียนอะไรกันนักหนา หัดขี้เกียจกันบ้างเถอะ” อัคนินทร์คีบกุ้งขึ้นมาจากหม้อนำไปวางบนจานคนข้างกาย เธอชะงัก แต่ไม่พูดอะไรเมื่อเห็นเขาคีบหมูไปใส่จานอนวัทย์ พึมพำบอกเพื่อนด้วยว่า

“กินช่วยกันเดี๋ยวโดนปรับ”

“ก็ขี้เกียจอยู่นะคะ แต่เรามีความฝันจะเข้าคณะที่ชอบไง เลยต้องขยัน อย่างไอ้วุ้นกับไอ้รินมันก็อยากเป็นหมอ เลยต้องขยันเป็นหลายเท่าเลย”

“หืม อยากเป็นหมอเหรอ ไม่กลัวเลือดกลัวศพหรือไงกัน”

“ไม่กลัวหรอกค่ะ” คนตอบคือเกศริน

สาวน้อยทำหน้าเขินตอนมองหน้าอัคนินทร์ เสไปคีบผักในหม้อขณะพูดต่อ

“รินอยากเป็นหมอมาตั้งแต่เด็กแล้ว แต่ไม่รู้จะสอบติดหรือเปล่านะคะ”

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ตีตรา   Chapter 55 จบบริบูรณ์

    อัคนินทร์ครางลอดลำคอ เลื่อนหน้าขึ้นไปขยี้ปากนุ่มดุดัน หลังทำให้สองเต้าอวบเปียกชื้นและสร้างร่องรอยตีตราลงไปหลายรอย“วุ้นอยากรักพี่...”นุ่มเนื้อสาวหยาดรินน้ำหล่อลื่นอีกครั้ง หลังจากบดถูเกสรอ่อนและร่องหลืบสีหวานขึ้นลงตลอดความใหญ่ยาว กดปากร่องฉ่ำกลืนกินแก่นแกร่งกร้าวผ่าวร้อนทีละนิด พร้อมเปล่งเสียงหวานครางครวญอัคนินทร์สูดปากกับแรงตอดรัดและการบีบกระชับของเนื้ออ่อน มือหนาเหวี่ยงไปเท้าที่นอนด้านหลัง รั้งรอด้วยความตื่นเร้าไปทั่วสรรพางค์“อ๊า”ส่งเสียงออกมาพร้อมกันเมื่อกายนุ่มกลืนกินแก่นรักจนสุดสิ้นความใหญ่ยาวทุกการเคลื่อนขยับ ครูดคลึง การกระทบกระแทกในส่วนลึก ก่อเกิดแรงบีบกระชับรัดตอดสร้างความเสียดกระสัน สองมือเล็กวางบนแผงอกกว้าง ขยับร่างร่อนส่ายเร็วรี่ถี่ระรัวอัคนินทร์ปลดเปล่งเสียงครางระคนคำราม ตาคมจดจ้องภาพแห่งความเย้ายวน หน้าสวยแดงก่ำ ผมยุ่งสยาย ตาหวานฉ่ำหยาดเยิ้ม ริมฝีปากถูกเม้มกัดไว้ พุ่มทรวงกระเพื่อมไหวอวดปลายยอดสีชมพูน่ากินยิ่งมองลำคอก็แห้งผาก ยื่นมือไปคว้าเอวบาง ดึงร่างนุ่มเข้าหา พร้อมทิ้งตัวลงนอนหงาย ปากร้อนครอบครองเต้าสวย ฟาดมือกับบั้นท้ายงอนไปหนึ่งที ก่อนจะจับเอวบางให้ขยับรูดเร้

  • ตีตรา   Chapter 54

    อารมณ์ถูกกระตุ้นขึ้นทบทวี ร่างนุ่มเบียดเข้าแนบชิด กลืนกินปากอุ่นร้อนแรง เท้าเรียวเขย่งสุดปลายเท้า เมื่อความร้อนขุมหนึ่งแผ่ไปทั่วร่างกาย สร้างความรวดร้าวตรงปลายยอดอกและกึ่งกลางกายสาวเนื้อตัวสั่นเทา ลมหายใจถี่กระชั้นของคนรักเรียกรอยยิ้มเอ็นดู เขาบดขยี้ปากนุ่มหนักหน่วงดุดัน เคลื่อนมือแกร่งไปทั่วแผ่นหลังบาง หยุดขยุ้มเฟ้นสะโพกเต็มตึง“พะ...พี่หิน”“ครับ...”กายแกร่งตื่นเร้ากับความเร่าร้อนของสาวคนรัก“วะ วุ้นรู้สึกแปลก ๆ” ลมหายใจกระเส่าหอบ “จะ เจ็บตรงนี้กับ...” มือบางเลื่อนมากุมอก โดยกอบกุมที่เต้าทรวงอวบอัคนินทร์เลื่อนมือขึ้นมาปัดมือเล็กออก บีบเคล้า บดคลึงที่ปลายถันสาว เสียงหวานร้องคราง อาการของเธอทำให้หยุดชะงัก“มันรู้สึกวูบวาบไปหมดเลย...”ร่างนุ่มเบาบางความทุรนทุรายนั้นด้วยการเสียดสีร่างกายกับกายแกร่ง เหงื่อผุดซึมทั่วกรอบหน้า ปากสวยกัดเม้มแน่น ตาฉ่ำปรือ...ประสบการณ์บอกชายหนุ่มว่า เชิญขวัญโดนดีเข้าแล้ว จะเป็นฝีมือใครไม่ได้ นอกจาก...“แม่งเอ๊ย!”อัคนินทร์รวบร่างนุ่มขึ้นอุ้มลงไปยังชั้นเคบิล ล้วงโทรศัพท์มากดต่อสายหาผู้ต้องสงสัย“ออกฤทธิ์แล้วสิ”ยังไม่ทันกรอกเสียงไป ปลายสายส่งเสียงเย็นชากลั

  • ตีตรา   Chapter 53

    เชิญขวัญกลั้นยิ้มไม่ไหว ยิ้มกว้างจนตายิบหยี คนมองยื่นมือมาลูบผมนุ่มด้วยความเอ็นดู“แล้วที่คุณเตพูดหมายถึงอะไรกันแน่ พี่ไม่เคยยุ่งกับผู้หญิงเลยจริงเหรอ”ข่าวคราวเกี่ยวกับเขาที่เธอได้ยินมา ล้วนแต่เกี่ยวข้องกับสาว ๆ ทั้งนั้น จนมันทำให้เธอพยายามตัดใจ“ไม่เคย”“ทั้งที่เซ็กซ์จัดขนาดนั้นน่ะนะ”คนถูกว่ายักคิ้วให้“แล้วเวลา...”“พี่มีมือ” ชายหนุ่มตอบอย่างเข้าใจความคิดและคำพูดที่คนรักเอ่ยไม่จบ ยิ้มเจ้าเล่ห์ “มีตัวช่วยด้วย”อัคนินทร์เปิดที่เก็บของในรถ หยิบบางอย่างที่ทำให้หญิงสาวเสียอาการออกมา“โรคจิตเกินไปแล้ว เอาคืนมาเลย” กางเกงชั้นในตัวจ้อยตัวนั้น เขายังเก็บไว้ได้ยังไงชายหนุ่มขยับมือหนี เก็บสิ่งนั้นยัดกระเป๋ากางเกง“ที่พี่เป็นแบบนั้นก็เพราะใครล่ะ ตั้งแต่มีวุ้น พี่ไม่มีอารมณ์อยากทำกับผู้หญิงอื่นเลย ไอ้เราก็ออกจะครองตัวรอเมีย เมียเรารึคบผู้ชายคนนั้นคนนี้ ก็เลยต้องควงสาวบ้าง เดี๋ยวเสียเปรียบ”“พี่รู้ใช่มั้ยว่าวุ้นไม่เคยยุ่งกับใคร” คราวนี้เสียงหวานเครียดขึ้นเล็กน้อยอัคนินทร์ลูบแก้มนุ่มเบา ๆ“พี่รู้ ไม่งั้นไอ้พวกนั้นมันได้เป็นปุ๋ยต้นไม้ไปแล้ว”“โหดจัง”“น้อยไปด้วยซ้ำ ใครมันกล้ามายุ่งกับเด็กพี่ พี

  • ตีตรา   Chapter 52

    จากนั้นท่านก็เรียกคนสนิทเอารถออก พาหลานชายหัวแก้วหัวแหวนออกไปด้วย เพราะรู้อยู่แล้วว่าบ้านว่าที่สะใภ้คนล่าสุดอยู่ที่ไหน ท่านยังรู้อีกว่า อัคนินทร์ทำอะไรไว้บ้างเรื่องของเชิญขวัญในเมื่อมีผู้หญิงที่ลูกชายรักหัวปักหัวปำขนาดนี้ ท่านก็ต้องสนับสนุนอยู่แล้ว เมื่อเห็นแววว่าจะมีหลานชายหญิงเพิ่มอีกหลายคน เจ้าสัวโตมรจึงกระตือรือร้นเป็นพิเศษ“เฮ้อ...พี่หินทำอะไรดูหน้าพี่วุ้นด้วย อายจนหน้าแดงไปหมดแล้ว ผู้ชายบ้านนี้นี่หาความโรแมนติกได้บ้างไหมเนี่ย”“ก่อนจะว่าพวกพี่ ดูคนข้างกายเธอก่อนดีไหมทิชา” ตุลาปรายตาไปทางน้องเขย ที่เป็นทั้งเพื่อน คู่ค้าและคู่กัดกันมาหลายปีราเมศแค่ยักไหล่ ทำหน้าไม่ยี่หระ และโชว์หวานด้วยการหอมแก้มเมียรัก ทำให้หนุ่ม ๆ คนอื่นต่างพากันทำหน้าเหม็นเบื่อไปตาม ๆ กัน แต่ก็โอบกอดคนข้างกายตนเองไม่ยอมห่างอัคนินทร์โอบไหล่เล็กไว้ไม่ยอมปล่อย ทั้งลูบผมนุ่มเล่นไปด้วย ท่าทางรักใคร่แบบนั้นทำให้เชิญขวัญใจพองโต“มึงมีเมียก็ดีแล้วไอ้หิน กูจะได้ไม่ต้องรำคาญตาเวลาเห็นมึงควงสาวไปทั่ว แล้วปล่อยพวกนั้นทิ้งกลางอากาศทุกที” เตโชเอ่ยขึ้นช่วงหนึ่ง“คือไรวะ” ตุลานิ่วหน้าคนอื่น ๆ หันมาสนใจ โดยเฉพาะเชิญขวัญ เธอ

  • ตีตรา   Chapter 51

    เชิญขวัญกลับบ้านมาหาแม่ในวันหยุด ส่วนเขาที่ไม่อยากห่างเธอจึงใช้วิธีเดิม ๆ เข้าไปนอนกอดเนื้อตัวนุ่ม ๆ สูดกลิ่นหอม ๆ ที่กอดแนบนอนมาทุกวัน เนื่องจากผนังบ้านเธอไม่ค่อยเซฟเท่าไหร่ เขาจึงไม่ได้ทำเรื่องซุกซนอะไร แค่กอดเธอแล้วหลับไปด้วยกัน โชคดีที่กิ่งมะม่วงหลังบ้านแสนเป็นใจ มันโตกว่าเมื่อก่อนมาก ทำให้เขาขึ้นไปหาเธอได้ง่ายขึ้น และปีนลงในตอนเช้ามืดง่ายดายทว่าตีนแมวที่ย่องเงียบยิ่งกว่าเงียบอย่างเขากลับถูกจับได้เมื่อตอนปีนลงจากห้องนอนคนรัก แล้วพบว่า แม่ของเชิญขวัญยืนกอดอกอยู่ด้านหลัง เขารู้สึกเหมือนเด็กน้อยทำผิดแล้วถูกคุณครูจอมเฮี้ยบจับได้ ยังดีที่ท่านไม่มีไม้เรียวถืออยู่ด้วย“เมื่อก่อนว่าดื้อแล้ว ตอนนี้ก็ยังดื้ออยู่อีกเหรอเรา”แค่คำพูดไม่กี่คำ ทำให้อัคนินทร์รู้ทันทีว่า นี่คงไม่ใช่ครั้งแรกที่แม่เธอเห็นเขาแน่“ขอโทษครับ คุณ...แม่”“กล้าเรียกว่าแม่แต่ไม่ให้ความเคารพกันสักนิด”เมื่อท่านออกเดินเข้าไปในบ้าน อัคนินทร์รีบก้าวตาม ด้วยเกรงว่าอีกฝ่ายจะขึ้นไปเอาเรื่องคนที่กำลังหลับสนิท“อย่าว่าวุ้นเลยนะครับ เป็นความผิดของผมเอง”จริญญาปั้นหน้าขึงขัง ครั้งแรกที่เห็นเด็กหนุ่มปีนลงมาจากห้องนอนลูกสาว แม่คนไหนจ

  • ตีตรา   Chapter 50

    “ห้ามหายหัวไปเด็ดขาด”เสียงเบาหวิวไร้ความน่ากลัวนั้นทำให้อัคนินทร์ยิ้ม หัวใจแกร่งกระด้างถูกโอบคลุมด้วยสายใยอุ่น ๆ“รักพี่แล้วสิ”“ไม่บอก กลับมาเมื่อไหร่วุ้นถึงจะบอก”“พี่จะรีบกลับมา” เขาคว้าลำคอเล็กดึงหน้างามเข้ามาจูบ “อย่างครบสามสิบสองแน่นอน”ตลอดช่วงเวลาของการรอคอยนั้น นอกจากปาลินที่กินไม่ได้นอนไม่หลับแล้ว เชิญขวัญที่ได้รับหน้าที่คอยดูแลเพื่อนสาวรุ่นน้อง เธอเองก็หลับไม่ลง เฝ้าภาวนาให้อัคนินทร์กลับมาอย่างปลอดภัยช่วงเวลาที่เหมือนนานเป็นชาติก็จบลง เมื่อตุลากลับมาพร้อมกับลูกชาย สร้างความดีใจให้กับปาลินจนน้ำตาไหลนองหน้าเชิญขวัญเองก็เหมือนยกภูเขาออกจากอก เมื่ออัคนินทร์ไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วนหลังออกจากห้องพักวีวีไอพี เธอโผเข้ากอดเขา ร้องไห้สะอึกสะอื้นอย่างไม่อายใคร ไม่ว่าจะเป็นเตโชหรือลูกน้องของพวกเขา หมดมาดคุณหมอสาวผู้เคร่งขรึมเย็นชา“มึงทำให้น้องสะใภ้กูกลายเป็นคนขี้แยตั้งแต่เมื่อไหร่”เตโชเย้าด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ ตามสไตล์เขาอย่างอดไม่ได้ นั่นเพราะตลอดหลายปีที่เขาเห็นเชิญขวัญมา งานหนักแค่ไหน เธอก็ก้มหน้าสู้ไม่ปริปากบ่นว่าเหนื่อยล้าสักคำ“ไม่ต้องมาแซวน่า ไสหัวมึงไปเลย”“นี่โรง’บาลกู”“เออ ก

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status