Share

Chapter 7

“บ้านใครถึงก่อนนะ”

“บ้านรินค่ะ”

“ขึ้นข้างหลังเลย”

เป็นการบอกกลาย ๆ ว่าเชิญขวัญต้องขึ้นนั่งข้างหน้า เขาเปิดประตูให้เธอก่อนจะเปิดประตูหลังให้เกศริน แม้ว่าใจจะเต้นแปลก ๆ เชิญขวัญกลั้นข่มความรู้สึกไว้ ใจชื้นเล็กน้อยเพราะมีเพื่อนนั่งไปด้วยครึ่งทาง

อัคนินทร์ดึงบุหรี่ออกจากปากยัดใส่กระเป๋ากางเกงขณะเดินอ้อมไปขึ้นฝั่งคนขับ ไม่ลืมโบกมือให้เพื่อนก่อนขึ้นรถ

“รถเฮียหินสวยมากเลยค่ะ” เกศรินส่งเสียงขึ้นมาจากเบาะหลัง เมื่อชายหนุ่มพารถเคลื่อนออกจากห้าง

“ขอบคุณครับ” เขามองอีกฝ่ายผ่านกระจกมองหลัง สาวน้อยมีท่าทางขัดเขินแต่ก็พยายามหาเรื่องมาคุยด้วย ผิดกับอีกคนที่นั่งเงียบ มองถนนตลอดเวลา จนเขาอดยิ้มมุมปากไม่ได้

“รถหรู ๆ แบบนี้ขับยากไหมคะ”

“ถ้าขับรถเป็นก็ไม่ยากหรอก คันไหน ๆ ก็เหมือนกัน”

“รินขับเป็นค่ะ แต่ยังไม่มีใบขับขี่”

“สิบแปดแล้วนี่”

“ยังไม่ครบเดือนค่ะ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะสอบได้หรือเปล่า”

สาวน้อยเริ่มพูดคล่องขึ้นเมื่อหนุ่มรุ่นพี่คุยด้วย เธอชวนเขาคุยไปตลอดจนรถถึงบ้านพัก

“ขอบคุณนะคะเฮียหิน”

“ครับ”

อัคนินทร์พยักหน้ารับไหว้จากสาวน้อยวัยสิบแปด รอกระทั่งเธอเดินเข้าไปในตึกเขาจึงเคลื่อนรถออก เอ่ยถามคนที่นั่งเงียบมาตลอดทาง

“หมู่บ้านไหนนะ”

“เกษมสินวิลล่าค่ะ”

“หมู่บ้านอะไรนะ”

เชิญขวัญหันไปมองหน้าคนถามทันที เสียงเธอก็ไม่ได้เบาสักหน่อย เอ่ยย้ำทีละคำชัด ๆ

“เกษม-สิน-วิล-ล่า-ค่ะ”

“อ้อ เกษมสินวิลล่านี่เอง”

ชายหนุ่มรุ่นพี่หันมาทวนคำสีหน้ายิ้ม ๆ พอเขารับรู้ เธอก็หันไปมองถนนเหมือนกลัวว่าเขาจะพาไปเส้นทางอื่น ตาคมปรายมองแก้มนวล ดันลิ้นกับกระพุ้งแก้ม ด้วยความนึกสนุก เขาเพิ่มความเร็วรถมากขึ้น ถึงจุดหนึ่งที่มีถนนแยกหลายสาย มือหักพวงมาลัยไปถนนเส้นอื่นทันที

“เลี้ยวทำไมคะ” เด็กสาวหน้าตื่น ถามเสียงดังทันที

“อ้าว ไม่ใช่ไปทางนี้เหรอ”

“ตรงไปเมื่อกี้อีกนิดก็ถึงแล้ว” เชิญขวัญค่อย ๆ ขยับเข้าหาประตูรถอย่างแนบเนียน มองหนุ่มรุ่นพี่ด้วยสายตาระแวดระวัง ใจเต้นกระหน่ำ ทั้งที่พยายามนึกปลอบใจตัวเองในแง่ดีว่า อัคนินทร์คงไม่ทำเรื่องไม่ดีกับเธอหรอก

“ไม่มีที่กลับรถด้วย”

คนตีหน้าซื่อมองซ้ายมองขวาหาที่กลับรถ นอกจากจะไม่มีแล้ว ถนนเส้นดังกล่าว ยิ่งขับไปเรื่อย ๆ สองข้างทางมีแต่ทุ่งหญ้าป่ากกเป็นบริเวณกว้าง

“ไม่มีรถสวนมาสักหน่อย กลับรถเลยสิคะ กลับไปจุดที่เลี้ยวมาเมื่อกี้”

“ไม่ได้หรอกครับ พี่ติดแบล็กลิสต์อยู่ ขืนทำผิดกฎจราจรโดนยึดใบขับขี่พอดี”

ใครจะมาส่องพฤติกรรมเขากลางป่ากกแบบนี้เล่า!

เชิญขวัญอยากตะโกนใส่หน้าหล่อเหลาที่ยามนี้กำลังทำให้เธออกสั่นขวัญแขวน คำพูดเขามันตอแหลชัดเจน อัคนินทร์ทำให้เธอใจกระตุกวาบ เมื่อจู่ ๆ รถที่วิ่งมาด้วยความเร็วเบนเข้าจอดข้างทาง

หน้าคมเข้มนั้นก็หันมามองเธอด้วยสีหน้ายิ้ม ๆ

“กลัวเหรอ”

ใครไม่กลัวก็บ้าแล้ว คนเพิ่งรู้จักกันวันนี้เอง

“พี่ดูดเก่งแต่รับรองไม่กัดหรอก”

สาวน้อยเม้มปาก คำพูดสองแง่สองง่ามทำให้คิดดีไม่ได้ เธอกอดกระเป๋าแนบอกแน่น ใจเต้นครึกโครม น้ำตาแทบร่วงอยู่รอมร่อแล้ว เสียงที่เอ่ยออกมาจึงสั่นเครือ

“วุ้นจะโทรให้พ่อมารับถ้าเฮียไม่สะดวกไปส่ง”

“แล้วไม่กลัวว่าพ่อจะสงสัยเหรอ ทำไมน้องวุ้นถึงอยู่กับพี่ตามลำพังในที่เปลี่ยวแบบนี้”

อัคนินทร์หัวเราะในลำคอเบา ๆ สนุกกับท่าทางหนูกลัวแมว หนูตัวจ้อยที่แทบจะร้องไห้เต็มแก่ เชิญขวัญอ่านง่ายมาก อึดอัด กลัว หวาดระแวง อย่างตอนนี้เธอกำลังกลัวเขาแต่ก็ทำใจดีสู้

“ฮะ... เฮีย...เฮียหินแกล้งวุ้นทำไม”

เขาหัวเราะเสียงดังมากขึ้น เคาะนิ้วกับพวงมาลัย หรี่ตาคมมองใบหน้ารูปไข่

“ห้ามเรียกเฮีย ไม่ชอบ”

“คนอื่นก็เรียก เพื่อนเฮีย...เอ่อ เพื่อนพี่ก็เรียก”

“ช่างคนอื่น น้องวุ้นเรียกว่าพี่พอแล้ว”

ชายหนุ่มขยับนั่งเอนหลังพิงเบาะ ลดกระจกรถลงจนสุดก่อนจะหยิบบุหรี่มาใส่ปากและจุดไฟ เขาอัดนิโคตินเข้าปอดหนัก ๆ ก่อนจะปล่อยควันออกมาทางจมูก

เชิญขวัญมองท่าทางเถื่อน ๆ นั้นด้วยใจที่เต้นไม่เป็นส่ำ มองซ้ายมองขวาก็มีแค่ความมืดสลัว ไม่มีรถผ่านมาสักคัน หรือต่อให้มีผ่านมา เธอยังไม่รู้เลยว่าจะกล้าโบกขอความช่วยเหลือหรือเปล่า กลัวโดนอย่างที่กำลังโดนอยู่ตอนนี้

“ฮัดชิ้ว!”

กลิ่นบุหรี่บางส่วนอวลอยู่ในรถ เด็กสาวที่ไม่คุ้นชินกับมันเก็บกลั้นอาการคัดจมูกไม่ไหว

“โทษที” อัคนินทร์กดกระจกฝั่งสาวน้อยลง ทำให้ลมพัดเข้ามาจากฝั่งนั้นไล่ควันออกไปทางเขา “ปกติกินข้าวแล้วชอบดูดบุหรี่น่ะ”

“มันไม่ดีนะคะ”

ได้ยินคนกลัวเขาจะแย่แล้วยังอุตส่าห์เตือน อัคนินทร์กดยิ้มตรงมุมปากข้างที่เธอมองไม่เห็น ตาคมมองตรงไปยังความมืดเบื้องหน้า พาดข้อมือกับกระจกเพื่อเคาะเถ้าบุหรี่

“กลัวพี่แล้วอยากให้พี่เป็นติวเตอร์ให้ทำไม”

เชิญขวัญไม่ใช่เพิ่งกลัว เขาสังเกตเห็นว่าเธอกลัวเขาตั้งแต่ตอนกินสุกี้แล้ว

“ก็...ก็เพื่อน ๆ อยากให้พี่เป็น”

“น้องวุ้นไม่อยาก”

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ตีตรา   Chapter 55 จบบริบูรณ์

    อัคนินทร์ครางลอดลำคอ เลื่อนหน้าขึ้นไปขยี้ปากนุ่มดุดัน หลังทำให้สองเต้าอวบเปียกชื้นและสร้างร่องรอยตีตราลงไปหลายรอย“วุ้นอยากรักพี่...”นุ่มเนื้อสาวหยาดรินน้ำหล่อลื่นอีกครั้ง หลังจากบดถูเกสรอ่อนและร่องหลืบสีหวานขึ้นลงตลอดความใหญ่ยาว กดปากร่องฉ่ำกลืนกินแก่นแกร่งกร้าวผ่าวร้อนทีละนิด พร้อมเปล่งเสียงหวานครางครวญอัคนินทร์สูดปากกับแรงตอดรัดและการบีบกระชับของเนื้ออ่อน มือหนาเหวี่ยงไปเท้าที่นอนด้านหลัง รั้งรอด้วยความตื่นเร้าไปทั่วสรรพางค์“อ๊า”ส่งเสียงออกมาพร้อมกันเมื่อกายนุ่มกลืนกินแก่นรักจนสุดสิ้นความใหญ่ยาวทุกการเคลื่อนขยับ ครูดคลึง การกระทบกระแทกในส่วนลึก ก่อเกิดแรงบีบกระชับรัดตอดสร้างความเสียดกระสัน สองมือเล็กวางบนแผงอกกว้าง ขยับร่างร่อนส่ายเร็วรี่ถี่ระรัวอัคนินทร์ปลดเปล่งเสียงครางระคนคำราม ตาคมจดจ้องภาพแห่งความเย้ายวน หน้าสวยแดงก่ำ ผมยุ่งสยาย ตาหวานฉ่ำหยาดเยิ้ม ริมฝีปากถูกเม้มกัดไว้ พุ่มทรวงกระเพื่อมไหวอวดปลายยอดสีชมพูน่ากินยิ่งมองลำคอก็แห้งผาก ยื่นมือไปคว้าเอวบาง ดึงร่างนุ่มเข้าหา พร้อมทิ้งตัวลงนอนหงาย ปากร้อนครอบครองเต้าสวย ฟาดมือกับบั้นท้ายงอนไปหนึ่งที ก่อนจะจับเอวบางให้ขยับรูดเร้

  • ตีตรา   Chapter 54

    อารมณ์ถูกกระตุ้นขึ้นทบทวี ร่างนุ่มเบียดเข้าแนบชิด กลืนกินปากอุ่นร้อนแรง เท้าเรียวเขย่งสุดปลายเท้า เมื่อความร้อนขุมหนึ่งแผ่ไปทั่วร่างกาย สร้างความรวดร้าวตรงปลายยอดอกและกึ่งกลางกายสาวเนื้อตัวสั่นเทา ลมหายใจถี่กระชั้นของคนรักเรียกรอยยิ้มเอ็นดู เขาบดขยี้ปากนุ่มหนักหน่วงดุดัน เคลื่อนมือแกร่งไปทั่วแผ่นหลังบาง หยุดขยุ้มเฟ้นสะโพกเต็มตึง“พะ...พี่หิน”“ครับ...”กายแกร่งตื่นเร้ากับความเร่าร้อนของสาวคนรัก“วะ วุ้นรู้สึกแปลก ๆ” ลมหายใจกระเส่าหอบ “จะ เจ็บตรงนี้กับ...” มือบางเลื่อนมากุมอก โดยกอบกุมที่เต้าทรวงอวบอัคนินทร์เลื่อนมือขึ้นมาปัดมือเล็กออก บีบเคล้า บดคลึงที่ปลายถันสาว เสียงหวานร้องคราง อาการของเธอทำให้หยุดชะงัก“มันรู้สึกวูบวาบไปหมดเลย...”ร่างนุ่มเบาบางความทุรนทุรายนั้นด้วยการเสียดสีร่างกายกับกายแกร่ง เหงื่อผุดซึมทั่วกรอบหน้า ปากสวยกัดเม้มแน่น ตาฉ่ำปรือ...ประสบการณ์บอกชายหนุ่มว่า เชิญขวัญโดนดีเข้าแล้ว จะเป็นฝีมือใครไม่ได้ นอกจาก...“แม่งเอ๊ย!”อัคนินทร์รวบร่างนุ่มขึ้นอุ้มลงไปยังชั้นเคบิล ล้วงโทรศัพท์มากดต่อสายหาผู้ต้องสงสัย“ออกฤทธิ์แล้วสิ”ยังไม่ทันกรอกเสียงไป ปลายสายส่งเสียงเย็นชากลั

  • ตีตรา   Chapter 53

    เชิญขวัญกลั้นยิ้มไม่ไหว ยิ้มกว้างจนตายิบหยี คนมองยื่นมือมาลูบผมนุ่มด้วยความเอ็นดู“แล้วที่คุณเตพูดหมายถึงอะไรกันแน่ พี่ไม่เคยยุ่งกับผู้หญิงเลยจริงเหรอ”ข่าวคราวเกี่ยวกับเขาที่เธอได้ยินมา ล้วนแต่เกี่ยวข้องกับสาว ๆ ทั้งนั้น จนมันทำให้เธอพยายามตัดใจ“ไม่เคย”“ทั้งที่เซ็กซ์จัดขนาดนั้นน่ะนะ”คนถูกว่ายักคิ้วให้“แล้วเวลา...”“พี่มีมือ” ชายหนุ่มตอบอย่างเข้าใจความคิดและคำพูดที่คนรักเอ่ยไม่จบ ยิ้มเจ้าเล่ห์ “มีตัวช่วยด้วย”อัคนินทร์เปิดที่เก็บของในรถ หยิบบางอย่างที่ทำให้หญิงสาวเสียอาการออกมา“โรคจิตเกินไปแล้ว เอาคืนมาเลย” กางเกงชั้นในตัวจ้อยตัวนั้น เขายังเก็บไว้ได้ยังไงชายหนุ่มขยับมือหนี เก็บสิ่งนั้นยัดกระเป๋ากางเกง“ที่พี่เป็นแบบนั้นก็เพราะใครล่ะ ตั้งแต่มีวุ้น พี่ไม่มีอารมณ์อยากทำกับผู้หญิงอื่นเลย ไอ้เราก็ออกจะครองตัวรอเมีย เมียเรารึคบผู้ชายคนนั้นคนนี้ ก็เลยต้องควงสาวบ้าง เดี๋ยวเสียเปรียบ”“พี่รู้ใช่มั้ยว่าวุ้นไม่เคยยุ่งกับใคร” คราวนี้เสียงหวานเครียดขึ้นเล็กน้อยอัคนินทร์ลูบแก้มนุ่มเบา ๆ“พี่รู้ ไม่งั้นไอ้พวกนั้นมันได้เป็นปุ๋ยต้นไม้ไปแล้ว”“โหดจัง”“น้อยไปด้วยซ้ำ ใครมันกล้ามายุ่งกับเด็กพี่ พี

  • ตีตรา   Chapter 52

    จากนั้นท่านก็เรียกคนสนิทเอารถออก พาหลานชายหัวแก้วหัวแหวนออกไปด้วย เพราะรู้อยู่แล้วว่าบ้านว่าที่สะใภ้คนล่าสุดอยู่ที่ไหน ท่านยังรู้อีกว่า อัคนินทร์ทำอะไรไว้บ้างเรื่องของเชิญขวัญในเมื่อมีผู้หญิงที่ลูกชายรักหัวปักหัวปำขนาดนี้ ท่านก็ต้องสนับสนุนอยู่แล้ว เมื่อเห็นแววว่าจะมีหลานชายหญิงเพิ่มอีกหลายคน เจ้าสัวโตมรจึงกระตือรือร้นเป็นพิเศษ“เฮ้อ...พี่หินทำอะไรดูหน้าพี่วุ้นด้วย อายจนหน้าแดงไปหมดแล้ว ผู้ชายบ้านนี้นี่หาความโรแมนติกได้บ้างไหมเนี่ย”“ก่อนจะว่าพวกพี่ ดูคนข้างกายเธอก่อนดีไหมทิชา” ตุลาปรายตาไปทางน้องเขย ที่เป็นทั้งเพื่อน คู่ค้าและคู่กัดกันมาหลายปีราเมศแค่ยักไหล่ ทำหน้าไม่ยี่หระ และโชว์หวานด้วยการหอมแก้มเมียรัก ทำให้หนุ่ม ๆ คนอื่นต่างพากันทำหน้าเหม็นเบื่อไปตาม ๆ กัน แต่ก็โอบกอดคนข้างกายตนเองไม่ยอมห่างอัคนินทร์โอบไหล่เล็กไว้ไม่ยอมปล่อย ทั้งลูบผมนุ่มเล่นไปด้วย ท่าทางรักใคร่แบบนั้นทำให้เชิญขวัญใจพองโต“มึงมีเมียก็ดีแล้วไอ้หิน กูจะได้ไม่ต้องรำคาญตาเวลาเห็นมึงควงสาวไปทั่ว แล้วปล่อยพวกนั้นทิ้งกลางอากาศทุกที” เตโชเอ่ยขึ้นช่วงหนึ่ง“คือไรวะ” ตุลานิ่วหน้าคนอื่น ๆ หันมาสนใจ โดยเฉพาะเชิญขวัญ เธอ

  • ตีตรา   Chapter 51

    เชิญขวัญกลับบ้านมาหาแม่ในวันหยุด ส่วนเขาที่ไม่อยากห่างเธอจึงใช้วิธีเดิม ๆ เข้าไปนอนกอดเนื้อตัวนุ่ม ๆ สูดกลิ่นหอม ๆ ที่กอดแนบนอนมาทุกวัน เนื่องจากผนังบ้านเธอไม่ค่อยเซฟเท่าไหร่ เขาจึงไม่ได้ทำเรื่องซุกซนอะไร แค่กอดเธอแล้วหลับไปด้วยกัน โชคดีที่กิ่งมะม่วงหลังบ้านแสนเป็นใจ มันโตกว่าเมื่อก่อนมาก ทำให้เขาขึ้นไปหาเธอได้ง่ายขึ้น และปีนลงในตอนเช้ามืดง่ายดายทว่าตีนแมวที่ย่องเงียบยิ่งกว่าเงียบอย่างเขากลับถูกจับได้เมื่อตอนปีนลงจากห้องนอนคนรัก แล้วพบว่า แม่ของเชิญขวัญยืนกอดอกอยู่ด้านหลัง เขารู้สึกเหมือนเด็กน้อยทำผิดแล้วถูกคุณครูจอมเฮี้ยบจับได้ ยังดีที่ท่านไม่มีไม้เรียวถืออยู่ด้วย“เมื่อก่อนว่าดื้อแล้ว ตอนนี้ก็ยังดื้ออยู่อีกเหรอเรา”แค่คำพูดไม่กี่คำ ทำให้อัคนินทร์รู้ทันทีว่า นี่คงไม่ใช่ครั้งแรกที่แม่เธอเห็นเขาแน่“ขอโทษครับ คุณ...แม่”“กล้าเรียกว่าแม่แต่ไม่ให้ความเคารพกันสักนิด”เมื่อท่านออกเดินเข้าไปในบ้าน อัคนินทร์รีบก้าวตาม ด้วยเกรงว่าอีกฝ่ายจะขึ้นไปเอาเรื่องคนที่กำลังหลับสนิท“อย่าว่าวุ้นเลยนะครับ เป็นความผิดของผมเอง”จริญญาปั้นหน้าขึงขัง ครั้งแรกที่เห็นเด็กหนุ่มปีนลงมาจากห้องนอนลูกสาว แม่คนไหนจ

  • ตีตรา   Chapter 50

    “ห้ามหายหัวไปเด็ดขาด”เสียงเบาหวิวไร้ความน่ากลัวนั้นทำให้อัคนินทร์ยิ้ม หัวใจแกร่งกระด้างถูกโอบคลุมด้วยสายใยอุ่น ๆ“รักพี่แล้วสิ”“ไม่บอก กลับมาเมื่อไหร่วุ้นถึงจะบอก”“พี่จะรีบกลับมา” เขาคว้าลำคอเล็กดึงหน้างามเข้ามาจูบ “อย่างครบสามสิบสองแน่นอน”ตลอดช่วงเวลาของการรอคอยนั้น นอกจากปาลินที่กินไม่ได้นอนไม่หลับแล้ว เชิญขวัญที่ได้รับหน้าที่คอยดูแลเพื่อนสาวรุ่นน้อง เธอเองก็หลับไม่ลง เฝ้าภาวนาให้อัคนินทร์กลับมาอย่างปลอดภัยช่วงเวลาที่เหมือนนานเป็นชาติก็จบลง เมื่อตุลากลับมาพร้อมกับลูกชาย สร้างความดีใจให้กับปาลินจนน้ำตาไหลนองหน้าเชิญขวัญเองก็เหมือนยกภูเขาออกจากอก เมื่ออัคนินทร์ไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วนหลังออกจากห้องพักวีวีไอพี เธอโผเข้ากอดเขา ร้องไห้สะอึกสะอื้นอย่างไม่อายใคร ไม่ว่าจะเป็นเตโชหรือลูกน้องของพวกเขา หมดมาดคุณหมอสาวผู้เคร่งขรึมเย็นชา“มึงทำให้น้องสะใภ้กูกลายเป็นคนขี้แยตั้งแต่เมื่อไหร่”เตโชเย้าด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ ตามสไตล์เขาอย่างอดไม่ได้ นั่นเพราะตลอดหลายปีที่เขาเห็นเชิญขวัญมา งานหนักแค่ไหน เธอก็ก้มหน้าสู้ไม่ปริปากบ่นว่าเหนื่อยล้าสักคำ“ไม่ต้องมาแซวน่า ไสหัวมึงไปเลย”“นี่โรง’บาลกู”“เออ ก

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status