"เพนจ๋าเอาอะไรเพิ่มอีกไหมครับ ลูกชิ้นร้านข้าง ๆ ก็อร่อยนะเดี๋ยวไปสั่งให้"
เธอส่ายหน้าทันทีก่อนจะใช้มือหยิบกากหมูกินเล่นในระหว่างที่รอก๋วยเตี๋ยวมาเสิร์ฟ
"ไม่เอาดีกว่าแค่นี้ก็กินไม่หมดแล้ว"
"โอเคตามนั้น"
และเพียงไม่นานพนักงานก็มาเสิร์ฟก๋วยเตี๋ยวให้ ไทเกอร์ใช้ตะเกียบคีบลูกชิ้นไปใส่ชามให้หญิงสาวหลายลูก เขารู้ว่าเธอชอบกินลูกชิ้น ก่อนหน้านี้ชายหนุ่มชอบกินเล็กเนื้อสดลูกชิ้น แต่พอมากินข้าวด้วยกันครั้งแรกเธอบอกว่าไม่ชอบกินเนื้อ หลังจากนั้นเขาก็ไม่สั่งให้อีกแถมยังไม่กินด้วย เพื่อที่จะให้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันได้ง่าย
"งั้นเดี๋ยวเกอร์แบ่งลูกชิ้นให้เพนดีกว่า"
"ถ้าอย่างนั้นเอาเส้นไปกินเลย จะกินแค่ลูกชิ้นพอแล้ว"
"ได้ครับคนสวย"
เขายิ้มออกมาไม่ได้ปฏิเสธ คนสวยก็จะเป็นแบบนี้แหละกลัวอ้วนไม่ค่อยกินเส้นเยอะ จากนั้นทั้งคู่ก็นั่งกินด้วยกันประมาณ 20 นาที จากนั้นก็ขับรถกลับไปยังคอนโดของหญิงสาว เอาจริงเธอเคยไปนอนที่คอนโดของไทเกอร์เพียงแค่ครั้งเดียวเท่านั้น ก็คือครั้งแรกที่เราสองคนมีอะไรกัน หลังจากนั้นเธอก็ไม่ได้ไปอีกเลย ตอนแรกก็บังคับให้ไปนอนแต่ว่าเธอขี้เกียจ ไม่ใช่ว่ามันไกลอะไรหรอกเพียงแค่ไม่ชินก็เท่านั้น
"ไทเกอร์ฉันจะทำงานที่โซฟานะ นายจะทำอะไรก็แล้วแต่ละกัน แต่ว่าห้ามมากวนนะฉันไม่มีสมาธิ"
เธอเอ่ยออกมาก่อนจะขยับตัวไปนั่งลงตรงโซฟาพร้อมกับ iPad และ notebook ถ้าไม่บอกไว้ก่อนก็จะมาก่อกวนวุ่นวายกับเธองานก็ไม่เสร็จสักที
"รับทราบครับเมีย ถ้างั้นเดี๋ยวผัวไปอาบน้ำแล้วนอนรอที่เตียงนะ"
พูดก็จบก็เดินผิวปากเข้าห้องนอนไปยังอารมณ์ดี ซึ่งประโยคคำพูดของเขาทำให้เธอรู้สึกโมโห ก่อนจะตะโกนไล่หลังไป
"อยากตายหรือไง!"
เพนตี้ปาหมอนไล่หลังเขาด้วยใบหน้าอารมณ์เสีย บอกอยู่ว่าไม่ชอบให้เรียกผัวเมีย ชอบยั่วโมโหชะมัดเลยให้ตายสิ
สามชั่วโมงต่อมา...
เพนจ๋ายังไม่เสร็จอีกเหรอ เกอร์ง่วงแล้วนะ"
เขาตะโกนออกมาจากห้องนอนซึ่งตอนนี้เพนตี้กำลังนั่งทำโปรเจคอยู่ตรงโซฟา ได้ยินเสียงก็ถอนหายใจออกมาด้วยความเหนื่อยใจ อยากนอนก็นอนไปสิ จะมาบอกทำไมก็ไม่รู้
"ถ้าง่วงมากก็นอนก่อนสิทำงานอยู่"
เขาขยับตัวเดินมานั่งลงเคียงข้างหญิงสาวก่อนจะทำท่าทางงอแงใส่เหมือนเด็ก
"ก็เกอร์อยากจะนอนกับเพนนี่นา อยากกอด อยากหอมแก้ม อยากเอาเข้าใจหรือเปล่า"
เอาจริงเลยนะตั้งแต่เธออยู่กับหมอนี่มาถอนหายใจไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ เป็นคนที่ดื้อด้านที่สุดเท่าที่เคยเจอมาเลย
"ทำไมฉันต้องมาทนอะไรแบบนี้ด้วยเนี่ย"
"เพื่ออิสระของเพนไง เพนต้องยอมนะ"
ใบหน้ายิ้มกรุ้มกริ่มจ้องมองมาทางหญิงสาวมีความคาดหวังว่าจะได้เลยตอนนี้ เธอเหลือบสายตาหันไปมองก่อนจะถอนหายใจออกมาเล็กน้อย
"รอบเดียวนะ จะต้องทำงาน"
"ไม่เอา จะเอาสองรอบแล้วสัญญาว่าจะอยู่ดี ๆ ไม่ดื้อไม่ซนเลยครับ"
เธอถอนหายใจออกมาอีกครั้ง จะเลิกหื่นสักวันไม่ได้หรือยังไง ตอนแรกตกลงกันไว้ว่า 1 อาทิตย์เธอจะยอมให้เขามานอนห้องได้ 1 วัน ทำไมช่วงหลังถึงตีมึนมานอนด้วยทุกวัน แถมยังขอมีอะไรกับเธอทุกวันอีก จากที่จะมีอะไรกับเขาแค่อาทิตย์ละครั้งก็ต้องโดนทุกวัน
"เรื่องมากนักก็ไม่ต้องเอา"
และเมื่อเธอพูดแบบนั้นชายหนุ่มก็เบิกตากว้างอย่างตกใจก่อนจะสวมกอดเอวเล็กเอาไว้จากทางด้านหลัง
"OK รอบเดียวก็ได้ น้ำแตกแล้วแยกทางเลยดีไหม"
เขาทำหน้ายิ้มกริ่มยกยิ้มมุมปากด้วยความเจ้าเล่ห์ ทำไมรู้สึกว่ามันมีอะไรแปลก ๆ จากใบหน้านั้น หรือว่าเธอจะคิดมากไปเองละมั้ง
"อือ รักษาสัญญาด้วยล่ะ"
ยังไม่ทันพูดจบเขาก็อุ้มเธอขึ้นมาไว้ในอ้อมแขนจากนั้นก็พาเข้าไปยังห้องนอนทันที ชายหนุ่มวางหญิงสาวลงบนเตียงอย่างนุ่มนวล จากนั้นก็จัดการถอดเสื้อผ้าของเธอกับเขาออกจนหมด และตอนนี้เปลือยเปล่าอยู่ด้วยกันทั้งคู่
"ขอนะเมียจ๋า อยากกินสุด ๆ เลยตอนนี้"
หลายคนคงกำลังสงสัยว่าทำไมเธอถึงยอมผู้ชายตรงหน้าขนาดนี้ ความจริงไอ้เรื่องอิสระมันก็แค่ข้ออ้าง แต่ช่วงหลังเธอเริ่มรู้สึกดีกับเขามากขึ้น ทำดีด้วยสารพัดมันก็ต้องมีหวั่นไหวบ้างแหละ แต่ยังไม่กล้ายอมรับหัวใจตัวเองเพราะกลัวว่าวันหนึ่งเขาจะทำให้เธอเสียใจ
"อื้อ ไอ้บ้าอย่ามาทำรอยนะ"
กำลังคิดอะไรเพลิน ๆ รู้ตัวอีกทีเพราะถูกผู้ชายตรงหน้าดูดเม้มซอกคออย่างแรง และคิดว่ามันต้องเป็นรอยแน่นอนเพราะเขาชอบแกล้งแสดงความเป็นเจ้าของแบบนี้แหละ
"อ้าส์~ เกอร์"
เขาไม่รอช้าผละจากซอกคอก่อนจะเลื่อนต่ำลงมายังร่องอก ใช้ปากเลียเม็ดทับทิมสีชมพู ดูดดึงอย่างแรงชวนหญิงสาวรู้สึกทั้งเจ็บและเสียวซ่านในเวลาเดียวกัน
"อื้อ"
"เพนจ๋าาาาา"
เธอรู้สึกเสียวซ่านจนแทบจะขาดใจ ใช้มือทั้งสองข้างตามผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น ตอนนี้ยับยู่ยี่ไปหมดแล้ว มือของเขาข้างที่ว่างก็ขย้ำหน้าอกจนมันแดงช้ำไปหมด เป็นการมีเซ็กส์ที่รุนแรงพอสมควรเลย
"อ๊ะ! แรงไป"
"ซี๊ดดดด เพนจ๋า เกอร์ไม่ไหวแล้วครับ"
และเมื่อเขาพูดจบก็ขยับตัวขึ้นเล็กน้อย ใช้มือข้างที่ว่างรูดแก่นกายความเป็นชายไปมา จากนั้นก็ค่อย ๆ สอดเข้าไปในร่องสาวทันที โชคดีที่โดยปกติเขาจะเล้าโลมให้เธอมีอารมณ์ก่อน จึงทำให้น้องสาวเปื้อนแฉไปด้วยน้ำหวาน ไม่อย่างนั้นตอนที่เขาใส่เข้ามาคงจะทรมานไม่น้อยเลย
"อ๊ะ อ้าส์~"
เธอร้องครางออกมาจนลืมตัว เอาจริงมันยังไม่ค่อยชินเท่าไหร่หรอก ถึงแม้ว่าจะมีอะไรกันแทบทุกคืนแต่เธอก็ยังรู้สึกเจ็บ อาจจะเพราะว่าขนาดของเขาค่อนข้างใหญ่ละมั้ง จึงทำให้เธอปรับตัวไม่ได้สักที
"อ้าส์ไม่ไหว"
"เพ้นจ๋า เกอร์โคตรเสียวเลย"
เขาเอ่ยออกมาก่อนจ้าขยับเอวสอบกระแทกแก่นกายเข้าไปในตัวของเธออย่างแรง ซึ่งตอนนี้เธอเริ่มปรับตัวตามจังหวะได้แล้ว
"ตอดแรงมาก ซี๊ดดดด"
เพนตี้กัดริมฝีปากเอาไว้แน่น หลับตาเคลิ้มรับสัมผัสที่เขามอบให้ด้วยความเสียวซ่านอย่างถึงที่สุด ร่างกายเกร็งตัวทุกจังหวัดที่เขากระแทกเข้ามา มันให้ความรู้สึกจุกท้องน้อยปั่นป่วนไปหมด
"จะ...จะแตก!"
และเมื่อเขารู้สึกว่าตัวเองจะเสร็จก็หยุดชะงักก่อน มันทำให้หญิงสาวรู้สึกอารมณ์เสียเป็นอย่างมาก เพราะเธอกำลังจะแตะขอบสวรรค์อยู่แล้ว
"จะหยุดทำไมเนี่ย"
"ใจเย็นก่อนสิ ก็เกอร์ปวดขานี่นา"
ดูเหมือนว่าตอนนี้เขากำลังเล่นลิ้นกับเธออยู่ แทนที่จะทำให้เสร็จแล้วแยกย้าย กลับลีลาปล่อยให้อารมณ์ค้าง แถมยังทำเหมือนอยากให้เธอทำให้แทนอีก
"ขย่มให้ผัวหน่อยครับ อิอิ"
"อะ... ไอ้!"
และในที่สุดงานมงคลก็มาถึง เป็นงานแต่งงานระหว่างไทเกอร์และเพนตี้ ส่วนคู่ของหนูนิดและเพนเฮาส์จะแต่งงานทันทีหลังจากที่ฝ่ายหญิงเรียนจบ ครอบครัวสุขสันต์ไม่มีอะไรที่ต้องกังวลอีกในตอนนี้เจ้าบ่าวกำลังนั่งรอเจ้าสาวอยู่ในห้องที่ทางออแกไนซ์จัดไว้ให้ และฤกษ์มงคลเวลา 9:09 น. จะมีพิธีสวมแหวนแต่งงานระหว่างทั้งคู่ ซึ่งตอนนี้เจ้าสาวก็เดินเข้ามากับเพื่อนอีกคนซึ่งก็คือหม้อแกง"สวยมาก!""เจ้าสาวสวยมาก!"ทุกคนร้องว้าวออกมาด้วยความตื่นเต้น เจ้าสาวดูมีน้ำมีนวลสวยงามที่สุด ภายในงานนี้ไม่มีใครที่โดดเด่นไปกว่าเธออีกแล้ว ช่างกล้องรัวชัตเตอร์กันอย่างเพลิดเพลิน หม้อแกงพาเพื่อนสนิทไปนั่งตรงที่ทางออแกไนซ์จัดเตรียมไว้ ก่อนจะเดินออกมาหาชายคนรักที่ยืนอยู่ไม่ห่าง"เพนสวยจังเลยค่ะ"และเมื่อหญิงสาวมานั่งลงตรงหน้า ชายหนุ่มก็เอ่ยชมไม่หยุด ตัวเธอเองก็รู้สึกเขินไม่น้อย ตลอดทางที่เดินเข้ามามีแต่เสียงซุบซิบพูดคุยกันว่าเธอดูสวยเหมือนเจ้าหญิง"ไทเกอร์ก็หล่อเหมือนกันนะ""แน่นอนอยู่แล้ว นี่ใครไทเกอร์เลยนะ"ทั้งสองคนจ้องมองสบตากันก่อนจะยิ้มออกมาอย่างมีความสุข บรรยากาศตลบอบอวนไปด้วยความอบอุ่น เจ้าบ่าวสวมแหวนเพชร 15 กะรัตให้คนรักบนน
เวลาผ่านไปประมาณ 15 นาที พยาบาลก็ถือชาร์จอะลูมิเนียมเดินเข้ามาหาคุณหมอพร้อมจะยื่นมาให้เขาตรงหน้า"ผลการตรวจออกมาเรียบร้อยแล้วค่ะ""เป็นยังไงบ้างครับหมอ"ไทเกอร์ลุ้นเป็นอย่างมาก เขากำมือคนรักของตัวเองไว้แน่น รอดูว่าผลการตรวจจะเป็นไปอย่างที่คาดหวังหรือเปล่า เอาจริงตื่นเต้นมากเลยนะ เขาอยากมีลูกกับเพนตี้ใจจะขาด ครอบครัวอบอุ่นสมบูรณ์ดีที่สุดในชีวิตเลย"ผลการตรวจออกมาแล้วนะครับ คุณเพนตี้กำลังตั้งครรภ์ ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ"และเมื่อผลการตรวจออกมาเป็นที่น่าพึงพอใจ ไทเกอร์และคุณแม่ก็ลุกขึ้นกระโดดโลดเต้นก่อนจะสวมกอดกันด้วยความดีใจเป็นอย่างมาก ส่วนคนที่ท้องก็จ้องมองไปยังทั้งสองคนก่อนจะส่ายหน้ายิ้ม ๆ"เย้! เมียผมท้องแล้วครับแม่ เพนตี้ท้องแล้วโว้ยยยย"หญิงสาวหัวเราะขำ ๆ กับท่าทีของชายคนรัก เล่นใหญ่ทั้งแม่และลูกเลย สงสัยจะอยากมีหลานมากจริง ๆ"ถ้าอย่างนั้นเรารีบเดินทางไปที่เชียงรายเถอะ ไปสู่ขอหนูเพนตี้กัน ถ้าเกิดว่าทางนั้นรู้ว่ากำลังท้องต้องตื่นเต้นมากแน่เลย""รีบไปกันเถอะครับแม่ ขอบคุณคุณหมอมากเลยนะครับเอาไว้เดี๋ยวผมจะพาภรรยามาฝากครรภ์ที่นี่""ยินดีมากเลยครับ เดี๋ยวหมอให้ยาบำรุงไปก่อน ถ้าพร้อม
ในตอนนี้เพนเฮาส์ได้กลับมาจากโรงพยาบาลเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เดินทางไปเจอกับครอบครัวของหนูนิด และแอบบอกว่าเป็นเพื่อนรักของไทเกอร์ จึงทำให้ครอบครัวของหนูนิดไว้ใจ เพราะเป็นเพื่อนรักของหลานชาย แถมเขายังโทรมายืนยันว่าเพนเฮาส์เป็นคนดี เรื่องราวจึงจบลงอย่างง่ายดายส่วนไทเกอร์เขาเปลี่ยนวันหยุดมาให้ตรงกับวันหยุดของเพนตี้ และวันนี้เขาพาคนรักมากินบุฟเฟ่ต์ทะเลพรีเมี่ยมตามที่สัญญาเอาไว้ ว่าแต่บุฟเฟ่ต์บ้าอะไรก็ไม่รู้ราคาหัวละตั้ง 4,990 บาท กินแล้วมันลอยได้หรือยังไง"เมียจ๋ากินเยอะ ๆ เลยนะ"เขานั่งแกะกุ้งล็อบสเตอร์ให้กับเพนตี้ เอาอกเอาใจสารพัด และตอนนี้เธอกินไปแล้วสองตัว ขนาดตัวโคตรใหญ่ยังงงเลยว่ากินไปได้ยังไง"ทำไมเกอร์ไม่กินล่ะ""เห็นที่รักกินก็อิ่มแล้วช่วงนี้ดูอุดมสมบูรณ์นะเรา มีน้ำมีนวลขึ้นเยอะเลย"หญิงสาววางกุ้งล็อบสเตอร์ลงก่อนจะจ้องมองไปยังชายหนุ่มด้วยใบหน้าหงุดหงิด"เกอร์กำลังบอกว่าเพนอ้วนเหรอ"หญิงสาวเท้าสะเอวจ้องหน้าคนรักอย่างเอาเรื่อง กล้าดียังไงมาบอกว่าเธอดูอุดมสมบูรณ์ ทั้งที่ความหมายคือการบอกว่าเธออ้วน ไทเกอร์ได้ยินแบบนั้นก็รีบปฏิเสธพัลวัน"ไม่ใช่ หมายถึงว่าเมียจ๋าสวยขึ้นไงจ๊ะ อึ๋มขึ้นด้วย
ทางด้านของเพนเฮาส์เขาเพิ่งจะได้สติ ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นอย่างเชื่องช้า เมื่อเห็นใบหน้าของคนรักอยู่ตรงหน้าก็ตกใจรีบขยับตัวลุกขึ้นจนตัวเองเจ็บตัวรีบกุมขมับเพราะรู้สึกปวดหัว หนูนิดเห็นแบบนั้นก็ตกใจ รีบขยับตัวลุกขึ้นประคองชายหนุ่มเอาไว้ก่อนจะเอ็ดเขาเสียงไม่ดังมากนัก"อย่าเพิ่งลุกสิคะเดี๋ยวก็เจ็บตัวหรอก""หนูนิดให้อภัยพี่แล้วใช่ไหม แล้วตอนนี้พี่อยู่ที่ไหน"เขากุมขมับตัวเองเอาไว้ หันไปมองโดยรอบด้วยความมึนงง ก่อนหน้านี้จำได้ว่าตัวเองอยู่ที่คอนโด ดื่มเหล้าเมาทั้งวันทั้งคืน ตอนนั้นกำลังจะเดินไปเข้าห้องน้ำ แต่ว่าหลังจากนั้นก็ภาพตัดไปเลย"อยู่ที่โรงพยาบาลค่ะ พี่ไทเกอร์บอกว่าพี่เพนเฮาส์จะได้ผ่าตัด แต่ดูจากสภาพในตอนนี้... อย่าบอกนะคะว่าพี่ทั้งสองคนโกหกหนูนิด"ตอนนี้เธอมั่นใจแล้วว่ากำลังโดนหลอกอยู่ เพราะสภาพของคุณที่จะเข้าห้องผ่าตัดไม่น่าจะเป็นแบบนี้ เธอเตรียมจะลุกขึ้นออกไปแต่ทว่าชายหนุ่มก็ดึงรั้งตัวเข้าหาก่อนจะโอบก่อนเอาไว้แน่น"อย่าทิ้งพี่ไปเลยนะ พี่อยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีหนูนิด""แล้วทำไมพี่ถึงทิ้งหนูนิดได้ละคะ"หญิงสาวเอ่ยถามกลับไปซึ่งทำเอาชายหนุ่มอึ้งไปไม่น้อยเหมือนกัน ตัวเองยังทิ้งไปโดยไม่สนใจไยดี ทีแบ
ทั้งสองคนเห็นประตูถูกเปิดออกและมีคุณหมอเดินออกมาพร้อมกับพยาบาล ก็รีบขยับตัวลุกขึ้นก่อนจะวิ่งเข้าไปหาทันที"หมอคะ พี่ชายหนูเป็นยังไงบ้างคะ"เธอเอ่ยถามคุณหมอเสียงสั่น ไทเกอร์กุมมือคนรักเอาไว้ หันมามองสบตากันก่อนจะยิ้มออกมาให้กำลังใจกันและกัน"ตอนนี้ไม่เป็นอะไรมากแล้วครับ คนไข้พักผ่อนน้อยร่างกายอ่อนแรงมาก จนหกล้มหัวหัวแตกตอนนี้หมอทำแผลให้เรียบร้อยแล้วไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง"เธอได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มออกมาอย่างดีใจก่อนจะยกมือไหว้ขอบคุณคุณหมอที่ช่วยเหลือพี่ชายของเธอ"ขอบคุณมากนะคะ ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ"คุณหมอยิ้มให้กับทั้งสองคนก่อนจะเดินออกไปทันที เขาเหลือบสายตามองคนรักก่อนจะส่งยิ้มไปให้"ไม่ร้องแล้วนะ""อื้ม ขอบคุณนะคะที่ช่วยพาพี่เพนเฮาส์มาส่งโรงพยาบาล"เขาอมยิ้มกรุ้มกริ่มก่อนจากกุมมือพาเธอเดินออกไปจากหน้าห้องฉุกเฉิน เดี๋ยวอีกสักพักพยาบาลน่าจะพาเพนเฮาส์ขึ้นไปยังห้อง VIP"ก็พี่เขยนี่นาต้องช่วยอยู่แล้ว"หญิงสาวหันหลังกลับไปมองยังประตูห้องฉุกเฉิน ก่อนจะทำหน้าเศร้าหมองเพราะรู้สึกสงสารพี่ชาย"หนูนิดก็ใจแข็งจริง ๆ เลย ไม่รู้จะช่วยพี่เพนเฮาส์ยังไงแล้ว"ไทเกอร์กินมุมปากออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะหยิบโทรศัพท์
ในเวลานี้เขาไม่รู้จะทำยังไงต่อก็เลยคิดว่าออกไปหาหญิงสาวในตอนนี้เลยจะดีกว่า อยู่กับแม่เดี๋ยวก็ได้ทะเลาะกันอีก เรื่องเก่าตั้งนานมาแล้วขุดมาพูดอยู่ได้ ทั้งแม่ทั้งเพื่อนเลย เฮ้อ"ถ้างั้นผมไปหาเพนนะครับ""เหมือนว่าหนูเพนตี้จะออกไปพื้นที่กับไกด์นะลูก"เขาที่กำลังจะเดินออกไปต้องหยุดชะงัก แล้วหันกลับมามองใบหน้าของคุณแม่ด้วยความสงสัย"ทำไมถึงให้เพนตี้ออกพื้นที่ครับ""ก็หนูเพนตี้ขอแม่ออกไปเองจะห้ามได้ยังไงล่ะ"คุณแม่พิงโซฟาก่อนจะหันมามองใบหน้าของลูกชายพร้อมกับยิ้มออกมา เขาเองก็ไม่รู้ว่าจะไปตามตัวที่ไหนก็เลยคิดว่าการอยู่กับแม่น่าจะเป็นทางที่ดีที่สุด"งั้นผมรอตรงนี้ก็ได้""ตามสบายจ้ะ"สามชั่วโมงต่อมา...เสียงเคาะประตูหน้าห้องทำงานของคุณแม่ดังขึ้น ทำให้ชายหนุ่มสะดุ้งตื่นขยี้ตาของตัวเองก่อนจะลืมตาขึ้นมองว่าใครกำลังเข้ามา อากาศมันเย็นไปหน่อยก็เลยเผลอหลับไป และเมื่อเขาเห็นประตูถูกเปิดออกก็ยิ้มออกมาทันทีเมื่อเห็นใบหน้าของคนรักกำลังเดินเข้ามา"น้าลีเรียกหนูเหรอคะ""จ๊ะ มีคนมาหาน่ะ"เขาเห็นคนรักก็รีบขยับตัวลุกขึ้นก่อนจะวิ่งไปสวมกอดเธอทันทีด้วยความคิดถึง"ทำไมไม่รับโทรศัพท์เกอร์ ทักไลน์ไปก็ไม่ตอบ คอนโดก็