มีเพียงเขาและเธอเท่านั้น!

“โอ้ย!” เสียงอีกฝ่ายอุทธรณ์เบาๆ พยายามขืนแรงของอีกฝ่ายไว้แต่ก็ไม่สำเร็จ ดวงหน้าเรียวสะบัดหงายแหงนขึ้น พีรภัทรก็ ตกตะลึงจนตาค้างมองดวงหน้าหวานปนเศร้าของคนตัวเล็กตรงหน้าอย่างจดจำได้แม่นยำ

“เธอ!” มือข้างที่ถือปืนอยู่ก็ตกลงไปข้างตัวฉับพลัน ร่างบางหอบหายใจเร็ว แววตาคู่งามที่กำลังช้อนขึ้นมองสบตาเขาอย่างตื่นตระหนก เกล็ดน้ำใสๆ คลอคลองจักษุเจ้าตัวพยายามยิ่งที่จะไม่ให้รินไหลออกมาจากดวงตาแสนเศร้าคู่นั้น หากนั่นกลับทำให้ลมหายใจของชายหนุ่มสะดุด โครงหน้าที่ปรากฏต่อสายตาของบุรุษหนุ่มเจ้าของคฤหาสน์งามเวลานี้ผิดไปจากภาพในวันวานที่เคยพบโดยสิ้นเชิง หรือแม้แต่จินตนาการที่เขาคะเนไว้ก็ไม่อาจเทียบได้กับความงดงามที่กำลังปรากฏต่อสายตาของเขาเวลานี้แม้แต่น้อย

สวย! สวยเสียจนเกือบทำให้เขาลืมหายใจไปชั่วขณะ ขนาดอยู่ในเงามืด คนตรงหน้ายังมีเสน่ห์มากล้นได้จนถึงเพียงนี้ หากอยู่ท่ามกลางแสงสว่างเล่าจะงามสักปานใดหนอ มือข้างที่กำลังเชยคางมนขึ้นเปลี่ยนเป็นไล้เบาๆ ที่แก้มนวลใส ส่วนมืออีกข้างก็ประคองดวงหน้าหวานซึ้งขึ้นเพื่อพินิจพิเคราะห์ให้แน่ใจ... เป็นเด็กตัวมอมคนนั้นจริงๆ ด้วย ใครเลยจะเชื่อว่าเธอจะเติบโตเป็นสาวที่งามสะพร