ตอนที่ 43 ของเล่น

“ใช่ ตอนนี้เรามีเงินหนึ่งร้อยตำลึงทอง คงเพียงพอที่จะซื้อเกวียนวัวได้สักคันพอดี ช่วงนี้เราจ้างท่านลุงหลี่ห้าวไปขายของบ่อยขึ้น ยิ่งทำให้เป็นที่สนใจมากขึ้นอีก อีกไม่นาน มะพร้าวก็คงมีคนปลูกเต็มตลาดไปหมด” นางพูดอย่างไม่กังวล เพราะไม่ว่าผู้คนจะปลูกมากเท่าไร นางก็มั่นใจว่ายังสามารถขายได้อยู่ดี

“ถ้าอย่างนั้น พรุ่งนี้หลังจากขายของเสร็จ ไปดูรถเกวียนวัวสักคันดีหรือไม่? พรุ่งนี้เจ้าไม่ต้องเอาของไปขายมากมายนักหรอก” หลี่เซิงเสนอขึ้น เพราะช่วงหลายวันที่ผ่านมา พวกเขาขายของจนแทบไม่มีเวลาพูดคุยกันเลย

หยางฉิงคิดตาม ช่วงนี้นางขายของเยอะมากจริง ๆ เพราะต้องการรีบเก็บเงิน จึงไม่ค่อยได้สนใจหลี่เซิงเท่าที่ควร บางทีนางอาจต้องจับตาดูเขาเป็นพิเศษเสียแล้ว

“ก็ได้ ข้าจะเอาไปขายเพียงครึ่งหนึ่งก็พอ เราจะได้มีเวลาไปหาซื้อรถเกวียนวัว”

หลังจากที่พูดตกลงกับหลี่เซิงแล้ว นางยังรู้สึกไม่ดีอยู่ นางจึงหายเข้าไปในมิติ เพื่อค้นดูอุปกรณ์ที่สามารถใช้ปกป้องตัวเองได้

นางนั่งนึกอยู่นาน ก็คิดขึ้นได้ว่านางมีปืนพกอยู่หนึ่งกระบอก แต่เสียงของมันดังเกินไป หากนำมาใช้คงไม่ดี ‘คนในยุคนี้เขาใช้อะไรต่อสู้กันนะ?’

‘ธนูหรือมีด? แน่นอน เพราะตั้งแต