Share

บทที่ 1084

Author: จี้เวยเวย
ผู้ชายในเหตุการณ์ไม่น้อยได้เห็นภาพนี้ พลอยรู้สึกตามไปด้วย เพียงได้เห็นก็รับรู้ได้ว่าเจ็บปวดมากเพียงใด!

“ซุนต้าซานคนนี้คงไม่พิการไปแล้วกระมัง? ข้าดูแล้วคุณชายท่านนี้ลงมืออย่างไร้เมตตา!”

“พวกเจ้าดูพวกถูกชกท้องเหล่านั้นเถอะ จนถึงตอนนี้ยังลุกไม่ขึ้น แต่แม่นางท่านนี้น่าจะเป็นฮูหยินของคุณชายหรือไม่ก็คนในดวงใจกระมัง?”

“ซุนต้าซานกล้าหมายปองในสิ่งที่ไม่สมควรใฝ่ฝัน ถูกทุบตีก็สมควรแล้ว หากเขาพิการไปแล้วจริงๆ นั่นก็เป็นความสุขของหญิงสาวภายในเมืองหยางโจว!”

หลังพวกหญิงสาวรอบกายได้เห็นฉากนี้ ดวงตาล้วนทอประกาย หากซุนต้าซานพิการไปจริงๆ ภายภาคหน้าหญิงสาวหน้าตาสวยงามก็วางใจได้มากแล้ว!

“วันนี้พวกเจ้าต้องตาย! ข้าจะฆ่าพวกเจ้า!”

ซุนต้าซานรับรู้ถึงความเจ็บปวดของร่างกายส่วนล่าง ภายในสายตาสะท้อนความโหดเหี้ยม เขาจะฆ่าพวกชั่วเหล่านี้!

ถึงขั้นกล้าทำร้ายเขา!

ตอนนี้เอง หน่วยลาดตระเวนของทางการบังเอิญผ่านมา ได้เห็นซุนต้าซานถูกทำร้ายล้มลงกับพื้น รีบเข้ามาล้อมไว้

“พี่ซุน นี่ท่านเป็นอะไรไป?”

ซุนต้าซานเห็นคนของทางการมาแล้ว ทันใดนั้นนิ้วชี้ไปทางฉู่จวินถิง “พวกเขาทำร้ายคนกลางถนน รีบจับพวกเขาไว้!”

เพียงคนของทางการ
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Pinakabagong kabanata

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1282

    ซ่งรั่วเจินเลิกคิ้ว การที่กำหนดไว้เป็นเดือนหน้า คาดว่าคงเป็นเพราะฮวนเอ๋อร์เพิ่งแต่งในวันนี้ จึงจำต้องเว้นระยะบ้าง ไม่เช่นนั้น ด้วยท่าทีเร่งรีบของสกุลเจียง เกรงว่าแทบอยากจะนำเจาย่วนกลับไปแต่งงานทันทีเสียด้วยซ้ำ บนโต๊ะกินเลี้ยงคึกคักเป็นอย่างมาก ที่ดังมาจากรอบข้างล้วนเป็นเสียงยกย่องชมเชย ฮวนเอ๋อร์กับอวิ๋นอ๋องแต่เดิมก็เหมาะสมกันยิ่งนัก แม้แต่ฮองเฮาก็ยังพอพระทัยยิ่งในการแต่งงานครั้งนี้ เป็นสิ่งที่ไร้ที่ติ ทันใดนั้น เสียงเอะอะดังแว่วมาเสียงหนึ่ง “ไสหัวไป ข้าไม่ต้องการให้เจ้ามายุ่ง!” “หยวนชิง เจ้าเมาแล้วนะ อย่าดื่มต่ออีกเลย!” หวังเสวี่ยรีบกล่าว สีหน้าของสวี่หยวนชิงแดงก่ำ เพราะดื่มเหล้าจนเมา ดวงตาก็พร่ามัวอยู่บ้าง เขาเห็นว่าสตรีที่ตนรักมาหลายปีแต่งงานด้วยตาตัวเองเช่นนี้ ในใจก็เศร้าจนมิอาจเอื้อนเอ่ยได้จริง ๆ ทั้ง ๆ ที่เขาเป็นคนรู้จักฮวนเอ๋อร์ก่อนแท้ ๆ พวกเขาคบหากันมาหลายปี เหตุใดฮวนเอ๋อร์ถึงมุ่งมั่นจะแต่งกับอวิ๋นอ๋องด้วย? หรือเป็นเพราะฐานะของเขาสู้อวิ๋นอ๋องไม่ได้? “เจ้าว่าเหตุใดฮวนเอ๋อร์ถึงไม่ชอบข้า? ทั้ง ๆ ที่ข้าเป็นคนที่ดีกับนางที่สุดต่างหาก!”

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1281

    ครั้นคำพูดของซ่งจิ่งเซินจบลง สายตาของทุกคนก็เหลียวไปทางซ่งรั่วเจิน แววตาปรากฏความตกใจ “คุณชายสี่ซ่ง ตามที่ท่านกล่าวมาเช่นนี้ มิใช่ว่าเรื่องเล่านี้เดิมทีเป็นสิ่งที่พระชายาฉู่อ๋องคิดขึ้นหรอกหรือ?” ซ่งจิ่งเซินยิ้มพลางพยักหน้า “นอกจากนางแล้ว คนธรรมดาเกรงว่าคงยากนักที่จะคิดเรื่องเล่าแปลกใหม่เช่นนี้ออกได้” ทุกคนตื่นรู้ แต่ละคนต่างก็รู้ว่าวิชาแห่งศาสตร์ลี้ลับของซ่งรั่วเจินนั้นเก่งกล้าเพียงใด เหล่าสัตว์ปีศาจทั้งหลาย ล้วนเป็นสิ่งที่พวกเขามิอาจพบเจอได้ในยามปกติ เรื่องของพญางูขาวนี้ พวกเขาฟังด้วยความเพลิดเพลินใจ และยังทำให้พวกเขารู้สึกว่ามิใช่ภูตผีทั้งปวงจะทำร้ายคน หวังเพียงให้ทั้งสองสามารถอยู่ร่วมกันได้สำเร็จ “พระชายาฉู่อ๋อง เรื่องเล่านี้ท่านต้องเล่าจนจบให้จงได้ พวกเราทุกคนล้วนปรารถนาที่จะได้ฟังอย่างเร็ววัน” “คาดไม่ถึงเลยว่าพระชายาฉู่อ๋องไม่เพียงแต่มีรูปโฉมงดงาม ยังเชี่ยวชาญวิชาศาสตร์ลี้ลับ แม้แต่เรื่องเล่าก็เรียบเรียงได้ดีถึงเพียงนี้!” ซ่งรั่วเจินมองไปยังพี่สี่ของตนด้วยความจนใจ นี่ก็คือขายนางไปแล้วหรือ? “น้องหญิงห้า เรื่องนี้โทษข้าไม่ได้นะ เจ้าไม่รู้ว่าตอ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1280  

    ซ่งรั่วเจินนึกขึ้นได้ว่าก่อนหน้านี้คนสนิทข้างกายอวิ๋นอ๋องยังตะโกนบ่นว่า ‘เหตุใดอังเป่าถึงได้น้อยนัก’ ก็อดไม่ได้หลุดหัวเราะออกมา “เช่นนั้นหม่อมฉันเอาเงินพวกนี้ไปซื้อของอร่อย ๆ ให้ท่านกินเป็นอย่างไร?” “ซาบซึ้งในน้ำใจของฮูหยินยิ่งนัก” ฉู่จวินถิงยิ้มบาง ๆ พลางตอบ ครั้นกู้ฮวนเอ๋อร์ขึ้นไปบนเกี้ยวบุปผาเรียบร้อยแล้ว อวิ๋นอ๋องก็ขึ้นนั่งบนหลังอาชาพันธุ์ดีอย่างองอาจ เสียงประทัดและกลองฉาบดังขึ้นกระหึ่ม ออกเดินทางมุ่งหน้าไปยังจวนอวิ๋นอ๋องอย่างครึกครื้นเอิกเกริก ซ่งรั่วเจินและฉู่จวินถิงเรียกว่าเป็นญาติฝ่ายเจ้าสาว และเป็นคนของฝ่ายเจ้าบ่าวด้วยเช่นกัน เคราะห์ดีที่วันนี้อากาศเป็นใจมากทีเดียว ทั้งคู่จึงเดินตามขบวนอยู่ด้านหลัง ไม่รีบไม่ร้อนเดินทางมุ่งหน้าไปยังจวนอวิ๋นอ๋องอย่างสบายใจ ระหว่างเดินทางผ่านร้านขายขนม ซ่งรั่วเจินแวะซื้อขนมเปี๊ยะถั่วแดงมาสองชิ้น แล้วยื่นให้ฉู่จวินถิงหนึ่งชิ้น “หม่อมฉันใช้เงินอั่งเปาที่แย่งมาได้ซื้อมา” ฉู่จวินถิงชิมไปหนึ่งคำ แล้วพูดอย่างเอาใจ “ขนมที่ฮูหยินซื้อมาต้องอร่อยอยู่แล้ว” ซ่งรั่วเจินยิ้มกว้างอย่างมีความสุข นับแต่แต่งงานกัน ความเข้าขาของพวกเขาทั้งสองนับวันยิ่ง

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1279  

    ข่าวเรื่องการหย่าร้างของซ่งปี้อวิ๋นและลู่หวยอัน ไม่นานซ่งรั่วเจินก็ได้รับรู้ผ่านปากของมารดาตนเอง “ลุงใหญ่กับป้าสะใภ้ใหญ่ของเจ้าตอนนี้ขอแค่พูดถึงชื่อเจ้าขึ้นมาก็ชื่นชมไม่หยุดปากแล้ว แม้แต่เจียงฮูหยินเองก็ยังพยักหน้าคล้อยตามอยู่ด้านข้างไม่หยุดเหมือนกัน ข้าน่ะถึงปากจะไม่ได้พูดอะไรออกมา แต่ในใจข้าน่ะภูมิใจมากจนบอกไม่ถูกเลย” ต่อหน้าซ่งรั่วเจินกู้หรูเยียนไม่เสแสร้งแม้แต่น้อย ในฐานะมารดา ได้ยินคนอื่นเอ่ยปากชมบุตรสาวของตนเอง ย่อมปีติยินดีมากเสียจนบรรยายไม่ถูก “ก่อนหน้านี้เรือนใหญ่ยังมาขอให้พวกข้าไปช่วยพูดเกลี้ยกล่อมอยู่เลย หนนี้ปี้อวิ๋นคิดเองได้แล้ว เมื่อวานพอได้หนังสือหย่าเรียบร้อยก็กลับเลยทันที” “แต่ก็เพราะเรื่องราวบานปลายใหญ่โตถึงเพียงนั้น พวกญาติ ๆ ฝ่ายนั้นก็เลยพาลไม่พอใจนางไปด้วย ตอนนี้กำลังวุ่นวายกันน่าดูเลย” กู้หรูเยียนส่ายศีรษะเบา ๆ การแต่งงานครั้งนี้ของซ่งปี้อวิ๋นคือความผิดพลาดอันใหญ่หลวง เมื่อคราวก่อนพี่สะใภ้ใหญ่เองก็เคยพยายามคิดหาหนทางแทบทุกวิธีแล้ว แต่นางก็หาได้ยอมรับ บัดนี้หากว่ากลับไป ก็มีแต่ยิ่งถูกมองไม่ดีมากขึ้นกว่าเดิม “ยังดีที่นางคิดได้เสียที ลู่หวยอันบัดนี้ไม่เหล

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1278  

    ชั่วขณะนั้น เสียงกรีดร้องของสองแม่ลูกก็ดังขึ้นระงมสลับกันไม่ขาดสาย หวงชิงชิงและหลิงอวี่เฉินถูกเรียกตัวกลับมาและได้รับเบี้ยชดเชยห้าร้อยตำลึงเงิน นี่เป็นสิ่งที่พวกเขาไม่เคยคาดคิดมาก่อน แต่เมื่อนึกถึงมารดาที่ต้องทนทุกข์ทรมาน พวกเขาก็รู้สึกว่านั่นสมควรแล้ว! ทีแรกตั้งใจจะรอให้อนุหลี่ออกจากศาลาว่าการ จากนั้นพวกเขาค่อยหาโอกาสทำร้ายอนุหลี่ให้ขาหัก เพื่อจะได้ให้นางได้ลิ้มรสความเจ็บปวดของการถูกทำร้ายจนขาหักบ้าง! คิดไม่ถึงเลยว่าเจ้าเมืองจะมีคำสั่งให้ขังนางไว้ในคุกถึงครึ่งเดือน เพื่อให้นางได้ทบทวนตัวเองและสำนึกผิด “อนุหลี่เก่งเรื่องวิวาทโวยวายก็จริง แต่ข้าดูแล้วร่างกายของนางใช่ว่าจะแข็งแรงอะไร ยามนี้ถูกโบยแล้วยี่สิบไม้ ถูกขังไว้ในคุกไร้คนดูแล อาหารการกินก็แร้นแค้น ต้องลำบากมากแน่ ๆ” หลิงอวี่เฉินกล่าว หวงชิงชิงเผยสีหน้าสะใจออกมา “ก็สมน้ำหน้า!” ส่วนซ่งปี้อวิ๋นหลังจากเห็นลู่หวยอันถูกจับตัวไปแล้ว ก็ตามมาที่ศาลาว่าการซุ่นเทียนทันที พอได้ทราบเรื่องที่สองแม่ลูกทำลงไป หัวใจของนางหมดสิ้นความหวังไปอย่างสิ้นเชิง ความจริงนางเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเหตุใดตนเองถึงได้ไม่ยอมหย่าขาดกับลู่หวยอันสักที อ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1277  

    อนุหลี่ถูกจับตัวไปโดยไม่เปิดโอกาสให้แก้ตัว ไม่ว่านางจะพยายามอธิบายอย่างไรก็ไร้ประโยชน์ “พี่หญิง ท่านทราบก่อนแล้วหรือว่านักการจะเข้ามากุมตัวนางไปลงโทษ?” หวงชิงชิงอดรู้สึกประหลาดใจไม่ได้ เพราะสำหรับชาวบ้านธรรมดาอย่างพวกเขา สิ่งที่น่ากลัวที่สุดก็คือการมีเรื่องเกี่ยวข้องกับทางการ โดยปกติแล้วหากเลี่ยงได้พวกเขาก็จะเลี่ยงอย่างถึงที่สุด เรื่องฟ้องร้องต่อทางการ พวกเขาแทบไม่เคยคิดจะทำเลยด้วยซ้ำ เพราะกลัวจะพาตนเองเข้าไปพัวพันด้วย คิดไม่ถึงเลยว่านักการเมื่อมาถึงก็เหมือนกับว่ารู้ความจริงอยู่ก่อนแล้ว และตรงเข้ามากุมตัวอนุหลี่ไปในทันที “ครั้งก่อนพระชายาได้สั่งให้คนจับตัวลู่หวยอันไปที่ศาลาว่าการซุ่นเทียน ตอนนั้นท่านใต้เท้าออกคำสั่งลงมา อีกทั้งยังตัดสินโทษโบยลู่หวยอันสามสิบไม้” “ทว่ายามนี้ลู่หวยอันยังไม่ได้รับโทษโบยที่ว่า แต่อนุของเขาก็วิ่งเสนอหน้าออกมาสร้างปัญหาแล้ว ชัดเจนว่าไม่สนใจคำสั่งของทางการเลยแม้แต่น้อย” ชิงเถิงรู้ดีแก่ใจ ว่าเหตุผลหลักที่ท่านเจ้าเมืองสั่งลงโทษอย่างเด็ดขาดเช่นนี้ ก็เป็นเพราะพระชายานั่นเอง ทางหนึ่งก็เป็นเพราะว่าลู่หวยอันทำความผิดจริง ส่วนอีกทางหนึ่งก็เป็นเพราะเกรงใจ

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status