Share

บทที่ 1208

Author: จี้เวยเวย
“เสด็จแม่ ท่านนี่คือ...”

รอยยิ้มเกลื่อนใบหน้าฮองเฮา “เจินเอ๋อร์ เหล่านี้ล้วนเป็นเสด็จแม่ตั้งใจเลือกให้เจ้า เครื่องประดับไข่มุกเจ้าล้วนได้ใช้งาน ยังมีเครื่องบรรณาการที่ส่งเข้ามาใหม่เหล่านี้ ล้วนเป็นผ้าแพรต่วนที่พวกหญิงสาวชอบทั้งสิ้น”

“เจ้านำกลับไปตัดชุดที่ชอบสักสองสามชุด ตอนนี้เป็นช่วงเวลาที่หญิงสาวงามสะพรั่งที่สุด จะต้องแต่งตัวมากหน่อย!”

“แต่นี่ไม่มากเกินไปหรือเพคะ?” ซ่งรั่วเจินเอ่ยถามอย่างอดไม่ได้

“มากอะไรกัน?” ฮองเฮาไม่คิดเช่นนี้เลยสักนิด “ตอนข้ายังอ่อนเยาว์ ได้ชื่อว่ามีเสื้อผ้าเครื่องประดับมากเป็นพิเศษ!”

ภายในสายตาฉู่จวินถิงเจือรอยยิ้ม พูดว่า “ในเมื่อเสด็จแม่ประทานให้ก็รับไว้ดีๆ เถอะ”

“ขอบพระทัยเสด็จแม่” ซ่งรั่วเจินรับคำ

สายตาฮองเฮาตกลงบนตัวของทั้งสองคน พูดยิ้มๆ “บัดนี้พวกเจ้าแต่งงานกันแล้ว ไม่รู้ว่าจะมีหลานให้ข้าได้อุ้มยามใด?”

ซ่งรั่วเจินชะงักไปเล็กน้อย หันมองทางฉู่จวินถิงอย่างอดไม่ได้ นับตั้งแต่โบราณมาหลังแต่งงานแล้วก็จะเร่งให้มีลูก ทว่านางไม่เชี่ยวชาญในการตอบคำถามเช่นนี้

ฉู่จวินถิงเห็นพวงแก้มแดงระเรื่อของซ่งรั่วเจิน ทั้งยังเห็นใบหน้าเปี่ยมความหวังของเสด็จแม่ ใคร่ครวญครู่
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1402    

    ในตอนนั้นเอง แม่ทัพนายหนึ่งเอ่ยปากขึ้น เมื่อเขากล่าวจบก็มองไปทางซ่งหลิน พวกเขาล้วนกลับมาจากสนามรบ อ๋าวเจี๋ยผู้นั้นสันดานเป็นอย่างไร พวกเขาย่อมรู้อย่างแจ่มแจ้ง วันนี้สกุลซ่งจัดงานมงคล คนของราชวงศ์ฉีเยว่พวกนั้นจงใจมาสร้างเรื่องวุ่นวายชัด ๆ ! ในเมื่อเป็นเช่นนี้ พวกเขาย่อมต้องทำหน้าที่เจ้าบ้านให้สมเกียรติ! “เร็วเถิด สิ่งที่พระชายาฉู่อ๋องพูดจริงทุกประการ! หรือท่านจะไม่เชื่อพวกเรา?” ตอนนี้อูจิ่งซั่วอยู่ ๆ ก็เข้าใจแล้วว่าอะไรเรียกว่าอยากพูดแต่พูดไม่ได้ ท่ามกลางการเร่งเร้าของคนมากมาย ตัวเขาไม่มีทางถอนตัวได้เลย! “เยว่เอ๋อร์ วันนี้คงต้องลำบากเจ้าแล้ว” พออูเยว่เอ๋อร์ได้ยินคำพูดนี้จากพี่ชายตน หัวใจก็กระตุกวูบหนึ่ง รู้สึกแค่ว่าบ้าไปแล้วจริง ๆ นี่พี่ชายจะเชื่อคำพูดของคนพวกนั้นแล้วมาตีนางจริง ๆ หรือ? ใบหน้าของนางยามนี้ถูกตบจนเจ็บแสบร้อน หากยังถูกฝ่ามือหนัก ๆ ของพี่ชายตบอีกหลายครา เช่นนั้นต่อจากนี้ อย่าได้คิดจะออกจวนเลย! “เพี๊ยะ!” อูจิ่งซั่วข่มใจ และก็ทำได้เพียงทอดถอนใจเงียบ ๆ ว่าน้องสาวโง่เง่าจริง ๆ อยู่ดีไม่ว่าดี ดื้อดึงทำเรื่องเยี่ยงนี้ บัดนี้กลับก

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1401

    เห็นน้องสาวของตนออกหน้าแทนตน หัวใจซ่งเยี่ยนโจวก็เต็มไปด้วยความซาบซึ้งใจ ที่จริงเจินเอ๋อร์ไม่จำเป็นต้องเข้ามายุ่งเกี่ยวกับเรื่องเช่นนี้ด้วยซ้ำ แต่เพราะรู้ว่าสองพี่น้องคู่นี้นำอ๋าวเจี๋ยมามิใช่เพราะเหตุผลอื่นใด นอกเสียจากจงใจดูหมิ่นเขา จึงบังเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น ได้มีน้องสาวที่ดีเยี่ยงนี้ เป็นวาสนาของเขาจริงๆ! “อูจิ่งซั่ว เรื่องนี้พวกเจ้าว่าอย่างไร?” ฉู่จวินถิงมองอูจิ่งซั่วที่ลังเล ดวงตาคู่งามหรี่ลงเล็กน้อย “หากมิได้ผีเข้า หรือว่าพระชายาของข้ากล่าวถูกต้องแล้ว พวกเจ้าคิดเช่นนี้อยู่จริงๆ?” ชั่วขณะนั้น อูจิ่งซั่วรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าแววตาที่มองมาทางเขาของทุกคนในงาน ล้วนแปรเปลี่ยนไปแล้ว แค่เขากล้ายอมรับ เกรงว่าพวกเขาสองพี่น้องก็คงอยู่ที่นี่ต่อไปอีกไม่ได้ “ผีเข้าแล้ว!” อูจิ่งซั่วกล่าวอย่างไม่ลังเล อูเยว่เอ๋อร์เองก็มิอาจเอื้อนเอ่ยได้ ครั้นเห็นเสด็จพี่ยอมรับแล้ว นางนอกจากต้องกลืนความขมขื่นนี้ลงไป ยังจะกล่าวสิ่งใดได้อีกเล่า? สตรีนางนี้เห็นได้ชัดว่า ก่อนลงมือก็คิดไว้เรียบร้อยแล้วว่าจะทำเช่นไร ไม่เพียงแต่ตบตีนางโดยไม่รับผิดชอบใด ๆ สุดท้ายยังถึงขั้นให้

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1400  

    “พี่ใหญ่ ท่านต้องล้างแค้นให้ข้า นางหญิงชั่วช้าคนนี้มันคิดจะตบข้าให้ตาย!” อูเยว่เอ๋อร์โกรธจนแทบคลุ้มคลั่ง นางไม่เคยลิ้มรสความอัปยศเช่นนี้มาก่อน! ถูกตบต่อหน้าผู้คนจำนวนมากจนสภาพกลายเป็นเช่นนี้ นางยังเหลือศักดิ์ศรีอะไรให้พูดถึงอีก? “เพี๊ยะ!” ซ่งรั่วเจินตบหน้าอูเยว่เอ๋อร์ไปอีกฉาดหนึ่ง! เสี้ยวพริบตาเดียวนี้ ทั้งอูเยว่เอ๋อร์และอูจิ่งซั่วถึงกับตะลึงงัน ซ่งรั่วเจินยังไม่ยอมหยุดอีกหรือ แบบนี้ไม่ต่างจากเอาศักดิ์ศรีของราชวงศ์ฉีเยว่ไปย่ำยีเหยียบขยี้กับพื้นดินเลย! เกินไปแล้วจริง ๆ! “พระชายาฉู่อ๋อง ท่านต้องการอะไรกันแน่? ต่อให้เยว่เอ๋อร์จะทำผิด ไม่ว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นก็ควรจะพูดคุยกันให้กระจ่างชัดเจน ไยท่านจะต้องลงไม้ลงมือกับคนอื่นถึงขั้นนี้ด้วย?” อูจิ่งซั่วตะคอกถามด้วยเสียงโหดเหี้ยม ฉู่จวินถิงเดินเข้ามายืนข้างกายซ่งรั่วเจิน กำลังจะเอ่ยปาก แต่ถูกซ่งรั่วเจินรั้งไว้เสียก่อน ซ่งรั่วเจินส่ายศีรษะเบา ๆ บอกเขาเป็นนัยว่าไม่ต้องกังวลใจไป จากนั้นถึงจะเอ่ยขึ้นว่า “ข้ากำลังช่วยขับไล่วิญญาณชั่วร้ายให้องค์หญิง” “นางสติดีอยู่แท้ ๆ จะโดนผีอะไรเข้าสิง? นี่มันเหลวไหลสิ้นดี!” “องค์ชาย คำพูดข

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1399  

    เสียงที่ดังขึ้นอย่างกะทันหันในเสี้ยวขณะนั้นราวกับเสียงอสนีบาตฟาดลงมา ทุกคนต่างกำลังร่วมอวยพรอย่างยินดีปรีดา พริบตาเดียวก็ได้ยินว่าองค์หญิงจากราชวงศ์ฉีเยว่กำลังจะถูกฆ่าตาย แต่ละคนต่างใจหายวาบ ใครกันมันช่างใจกล้าบ้าบิ่นนัก ถึงขั้นลงมือทำร้ายองค์หญิงฉีเยว่เช่นนี้? หลังจากทุกคนวิ่งกรูกันเข้ามาถึงจุดเกิดเหตุ ก็ค้นพบว่าคนที่ลงมือคือพระชายาฉู่อ๋อง ชั่วขณะนั้น ทุกคนต่างหันมองหน้ากัน สีหน้าดูแปลกประหลาดไปอย่างเห็นได้ชัด “ข้าได้ยินว่าองค์หญิงแห่งราชวงศ์ฉีเยว่ดูจะมีใจชมชอบท่านฉู่อ๋อง วันนี้ถึงได้แอบเข้ามาโดยไม่ได้รับเชิญ แต่คิดไม่ถึงเลยว่าพระชายาฉู่อ๋องจะลงมือดุเดือดเพียงนี้ ถึงขั้นตบหน้ากันตรง ๆ เช่นนี้เลย?” “ปกติข้าเห็นพระชายาฉู่อ๋องเป็นคนอ่อนโยนใจกว้าง ไม่เคยคิดเลยว่าถึงคราวลงมือขึ้นมาจะเหี้ยมโหดได้เพียงนี้ ข้าเห็นแล้วกลับรู้สึกสะใจเป็นที่สุด” “พวกเจ้าลืมไปแล้วหรือเมื่อคราวที่พระชายาฉู่อ๋องขอถอนหมั้นตอนแรก กล้าถึงขั้นขอถอนหมั้นกลางพิธีสมรสได้แบบนั้น มิหนำซ้ำยังให้คนขนข้าวของออกจากจวนโหวจนหมดเกลี้ยงอีก ความกล้าและความสามารถเช่นนี้ใช่ว่าคนทั่วไปจะมีได้ที่ไหน” ทุกคนพอถูกเตือนสติด้

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1398  

    ตอนแรกหากมิใช่เพราะโชคดียื้อชีวิตกลับมาได้ คุณชายใหญ่ก็คงต้องจบชีวิตอยู่ที่เขตชายแดนแล้วแน่ และเพราะขาทั้งสองข้างพิการ คุณชายใหญ่ตอนนั้นเกือบคิดสั้นปลิดชีวิตตนเองไปแล้ว ซ่งเยี่ยนโจวมองน้องชายของและน้องสะใภ้ของตนเองกำลังทำพิธีกราบไหว้ฟ้าดินด้วยกัน หลังจากเสร็จสิ้นพิธี หัวใจก็มีความยินดีเป็นอย่างยิ่ง ทว่าจู่ ๆ ก็เห็นเสิ่นเซียงวิ่งเข้ามาด้วยความรีบร้อย นัยน์ตาพลันสะท้อนประกายประหลาดใจขึ้นมาวูบหนึ่ง “เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือ?” เสิ่นเซียงเล่าเรื่องราวทั้งหมดออกมาทันใด หลังจากซ่งเยี่ยนโจวได้ฟังเรื่องราวทั้งหมดแล้ว สีหน้าพลันมืดครึ้มลงทันที นับแต่คนจากราชวงศ์ฉีเยว่เข้ามาในแผ่นดิน หากจะให้พูดว่าใครไม่ชอบพวกเขามากที่สุด สกุลซ่งเป็นหนึ่งในนั้นอย่างแน่นอน วันนี้เป็นงานมงคลใหญ่แท้ ๆ แล้วเจ้าคนพวกนี้ยังจะมาหาเรื่องให้เสียอารมณ์อีกหรือ? ในตอนนั้นเอง อูเยว่เอ๋อร์เดินเข้ามาถึงเบื้องหน้าของซ่งรั่วเจินแล้ว นางเอ่ยพลางยิ้มบาง ๆ “พระชายาฉู่อ๋อง ขอแสดงความยินดีจากใจจริง” “อืม” ซ่งรั่วเจินพยักหน้าอย่างเฉยชา อูเยว่เอ๋อร์มองดูท่าทีของนาง แววตาสะท้อนประกายเหลือเชื่อออกมา ทั้งที่นางอุตส่าห์ไว้หน้า

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1397  

    อูจิ่งซั่วพอได้ฟังคำแนะนำของอูเยว่เอ๋อร์แล้ว พลันรู้สึกขึ้นมาว่าดูคล้ายจะมีเหตุผลทีเดียว บัดนี้น้องหญิงมาเพื่อแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์ไมตรี หากว่าเขาสู่ขอองค์หญิงสักหนึ่งพระองค์กลับไปเป็นชายาได้แล้วละก็ จะไม่เท่ากับสร้างคุณูปการใหญ่หลวงหรือ เสด็จพ่อจะต้องชื่นชมเขามากขึ้นอีกเป็นแน่ จากงานเลี้ยงเมื่อคืนพอได้เห็นอุปนิสัยของฉู่มู่เหยาแล้ว เขาก็รู้สึกว่านางช่างน่าสนใจดีจริง ๆ ทว่าตลอดระยะเวลาสองสามวันที่ผ่านมาเมื่อได้เห็นท่าทีเย็นชาที่ฉู่มู่เหยามีต่อเขา กลับทำให้หัวใจของเขารู้สึกขุ่นเคืองขึ้นมาบ้างเช่นกัน เขาเป็นถึงองค์ชาย ฐานะย่อมไม่ด้อยไม่กว่าฉู่มู่เหยาแน่ เป็นเพียงแค่องค์หญิงกลับแสดงท่าทีหยิ่งยโสจองหองเช่นนี้ต่อหน้าเขาซึ่งมีฐานะเป็นองค์ชาย ช่างน่ารังเกียจยิ่งนัก! อูเยว่เอ๋อร์เห็นว่าอูจิ่งซั่วเหมือนจะคล้อยตามคำแนะนำของตนเอง ก็ยิ่งดีใจ รีบพูดเสริมต่อทันทีว่า “ด้วยฐานะอย่างท่านพี่ ปกติเหล่าดรุณียามเห็นท่านต่างก็แย่งกันเข้าใกล้ ไหนเลยจะมีใครทำตัวเหมือนอย่างนาง?” “ข้าว่านะ ท่านพี่ไม่มีความจำเป็นต้องตามเอาอกเอาใจนางเสียด้วยซ้ำ ขอแค่ทูลขอพระราชทานพิธีอภิเษกสมรสไปตรง ๆ ถึงนางจะไม่ยินยอม

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status