공유

บทที่ 1251    

작가: จี้เวยเวย
เดิมทีจิตใจของกู้เจาย่วนย่ำแย่จนถึงที่สุดแล้ว

ที่จริงตลอดเวลาที่ผ่านมา จิตใจของนางล้วนย่ำแย่มาตลอด

จากจิตใจที่เปี่ยมด้วยความยินดีเฝ้ารอให้เจียงเย่กลับมา จนแม่นางถงบอกนางว่า ระหว่างพวกเขามีสัมพันธ์ฉันผัวเมียกันมาเนิ่นนานแล้ว

เจียงเย่เป็นคนที่นางเก็บไว้ในใจมาตลอดหลายปีเช่นนี้ ไม่เคยคิดเลยว่า จะมีวันที่เขาทรยศนาง ก่อนแต่งงานก็เลี้ยงอนุไว้ ถึงขั้นยังคิดจะปิดบังนาง ปิดบังทั้งตระกูลกู้มาตลอด

นางหลั่งน้ำตาอย่างเงียบงันเพราะเหตุนี้ เดิมทีอยากจะไปคุยกับฮวนเอ๋อร์ ทว่าเห็นค่ายทหารเกิดเรื่อง ฮวนเอ๋อร์เป็นห่วงอวิ๋นอ๋องอยู่ทั้งวัน นางจึงมิอาจเอ่ยปากได้ ทำได้เพียงครุ่นคิดเงียบ ๆ อยู่ผู้เดียว

เพียงแต่ นางยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกเจ็บปวด ความปรารถนาทั้งหมดล้วนกลายเป็นภาพลวงตา นางถึงขั้นอยากจะหลบไป ไม่ต้องเผชิญหน้ากับทุกอย่างอีก

บังเอิญที่ในเวลาเช่นนี้ นางได้พบกับฉวีเซินในความฝันพอดี

เขาสุภาพอ่อนโยน ทำให้รู้สึกราวกับได้อาบสายลมฤดูใบไม้ผลิ ยิ่งไปกว่านั้นยังมีความอดทนในการรับฟังความทุกข์และความกลัดกลุ้มของนาง

นางค่อย ๆ ถลำลึกลงไปในความอ่อนโยนเช่นนี้ รู้สึกราวกับว่าบุรุษผู
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1466

    หอเยาเยว่หลังจากพวกซ่งรั่วเจินนั่งลงแล้ว หยางอ๋องสั่งให้ร้านอาหารยกอาหารเลิศรสทั้งหมดขึ้นมาหนึ่งชุด นี่ถึงเอ่ยปากว่า“ไม่ขอปิดบัง ข้ามีสหายสนิทคนหนึ่ง ก็คือเหออวี้หลงแห่งจวนจิ้งเป่ยโหว แต่ไม่รู้ช่วงนี้เป็นอันใดไป ภายในจวนเขาเกิดเรื่องอยู่บ่อยครั้ง”“เมื่อหลายวันก่อนยิ่งแล้วใหญ่ ข้าออกจากบ้านพร้อมเขา แจกันบนชั้นสองตกลงมาใส่หัวของเขา แตกจนได้เลือด”หยางอ๋องเผยสีหน้าซับซ้อน “หากเรื่องทำนองนี้บังเอิญเกิดขึ้นหนึ่งครั้ง บางทีนั่นอาจเป็นเหตุไม่คาดฝัน แต่ช่วงนี้เขาซวยบ่อยๆ เรื่องพรรค์นี้ไม่ได้เกิดขึ้นเป็นครั้งสองครั้ง”“ดังนั้น ข้าจึงคิดว่าเรื่องนี้มีอันใดซ่อนอยู่หรือไม่ หาไม่แล้วก็ยากจะนึกออกได้ว่าคนผู้หนึ่งจะซวยได้ถึงเพียงนี้!”เพียงเมิ่งชิ่นได้ยิน ก็หันมองทางซ่งรั่วเจิน นึกถึงเมื่อแรกนางฟังคำเกลี้ยกล่อมของรั่วเจิน นี่ถึงรักษาชีวิตเอาไว้ได้คนอื่นอาจไม่มีวิธีรับมือต่อเรื่องนี้ แต่ถามรั่วเจิน นั่นสามารถถามออกมาได้จริงๆ!“คุณชายเหอท่านนี้มาหรือไม่?” ซ่งรั่วเจินเอ่ยถามหยางอ๋องพยักหน้า “มา ตอนนี้อยู่ด้านนอกนั่น ข้าใคร่ครวญดูแล้วหากพี่สะใภ้ยอมข้าก็จะให้เขาเข้ามา หากไม่ยอม นั่นก็ช่างเถอ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1465    

    จวนเหลียงอ๋อง หลังจากที่ซ่งรั่วเจินและคนอื่น ๆ จากไปแล้ว จวนอ๋องก็กลับคืนสู่ความสงบ บ่าวไพร่รอบด้านก็ถอยออกไปหมด เหลือเพียงเหลียงอ๋องกับพระชายาเหลียงอ๋องสองคน บรรยากาศหนักอึ้งอย่างน่าประหลาด “ข้าเคยสั่งเจ้าหรือไม่ว่า ออกไปก่อเรื่องให้น้อย ๆ หน่อย?” เหลียงอ๋องน้ำเสียงเย็นชา ดูเหมือนน้ำเสียงนิ่งสงบ แต่กลับทำให้ฉีชิงอีใจหายใจคว่ำ ฉีชิงอีรีบคุกเข่าลงทันที “ท่านอ๋อง เดิมทีหม่อมฉันก็ไม่อยากก่อเรื่อง เพียงแต่ซ่งรั่วเจินนั่นเกินไปจริงๆ!” “ท่าทางนางหยิ่งยโส ไม่เห็นหม่อมฉันอยู่ในสายตาเลยแม้แต่น้อย แล้วยังจงใจยั่วยุหม่อมฉัน หม่อมฉันทนไม่ไหวไปชั่วขณะหนึ่ง จึงทำเรื่องผิดพลาดขึ้นมา” “เจ้าควรรู้สถานะในราชสำนักของฉู่อ๋องในตอนนี้ เขากำลังมีอำนาจ เจ้าหาเรื่องพวกเขาในเวลานี้ มีแต่จะนำปัญหามาให้ข้า” แววตาของเหลียงอ๋องดุดันและเหี้ยมเกรียม ช่วงนี้เขายิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกว่าผิดปกติ แม้แต่ในราชสำนัก ทุกคนต่างก็สรรเสริญฉู่อ๋อง คิดว่าเขาฉลาด สุขุมรอบรู้ วิทยายุทธ์สูงส่ง นับว่าเป็นผู้ที่อยู่จุดสูงสุดในบรรดาองค์ชายทั้งหลาย แต่เขาก็ไม่เคยใส่ใจเลย สำหรับเขาแล้ว สิ่งเห

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1464    

    ซ่งรั่วเจินเลิกคิ้วเรียวขึ้นเล็กน้อย ที่จริงแล้วการมีปรมาจารย์ฮวงจุ้ยมาช่วยจัดค่ายกลวางฮวงจุ้ยนั้น เป็นเรื่องที่พบเห็นได้ทั่วไป อย่าว่าแต่เชื้อพระวงศ์เลย แม้แต่ขุนนางทั่วไป หรือพวกที่ทำการค้า ก็มักเชิญปรมาจารย์มาดูฮวงจุ้ยเช่นกัน เรียกได้ว่าธรรมดามาก “เพียงแต่ว่า ปรมาจารย์ท่านนั้นที่พวกเขาเชิญมา ตบะสูงล้ำยิ่งนัก ไม่เช่นนั้นก็คงไม่ได้ผลลัพธ์เช่นนี้” เมื่อได้ยิน ฉู่จวินถิงก็ขมวดคิ้วงามเล็กน้อย เป็นปรมาจารย์ฮวงจุ้ยท่านหนึ่งอีกแล้วหรือ? สกุลหลิงในตอนนั้น ก็อาศัยเล่ห์กลเหล่านี้ ก่อให้เกิดการนองเลือดขึ้น เดือดร้อนคนมากมาย และในจวนเหลียงอ๋องก็มีคนเช่นนี้อยู่พอดี ไม่รู้ว่าเกี่ยวข้องกันหรือไม่? “เมื่อครู่เจ้าพบเหลียงอ๋องแล้ว ดูเป็นอย่างไรบ้าง?” ฉู่จวินถิงถาม “ก็เป็นอย่างที่ท่านคิดทั้งหมด อาการป่วยของเขาเดิมทีก็แกล้งทำออกมาทั้งนั้น เพื่อให้ดูค่อนข้างสมจริง ความจริงแล้ว ยังเคยจงใจกินยาบางตัว เพื่อไม่ให้เผยพิรุธได้ง่าย” “แต่ว่า ยาประเภทนี้กินติดต่อกันเป็นเวลานาน ก็จะก่อให้เกิดผลกระทบต่อร่างกายไม่น้อยเช่นกัน” “ก่อนหน้านี้พระชายาเหลียงอ๋องยังคิดจะให้หม่อมฉันไปรั

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1463    

    “ดูท่าว่าร่างกายของน้องสี่จะไม่ดีนัก เช่นนั้นก็อย่าได้ชักช้าอีกเลย หลังจากขอโทษแล้วพวกเราก็จะกลับ ให้น้องสี่พักผ่อนให้เต็มที่” ฉู่จวินถิงเอ่ยขึ้นด้วยท่าทีสงบนิ่ง สายตาตกลงบนร่างของฉีชิงอี รอคำขอโทษจากนาง ฉีชิงอีตะลึงงัน ท่านอ๋องของนางไอเป็นเลือดถึงเพียงนี้ นี่ฉู่อ๋องมองไม่เห็นหรือ? ตอนนี้ในเวลาเช่นนี้ ฉู่อ๋องยังจะยืนกรานให้ตนคุกเข่าลงไปขอโทษอีก ไม่เกินไปหน่อยหรือ! หยางอ๋องอดนับถือในใจไม่ได้ สมแล้วที่เป็นเสด็จพี่สาม ทำสิ่งใดก็ล้วนยึดตามความพอใจของตนเอง ไม่เคยเป็นฝ่ายเสียเปรียบมาตั้งแต่ไหนแต่ไร เมื่อครู่เขาเห็นสภาพเช่นนั้นของเสด็จพี่สี่ ยังรู้สึกลำบากใจอยู่บ้าง คิดไม่ถึงเลยว่าเสด็จพี่สามจะไม่รู้สึกอะไรเลย ยังคงเด็ดขาดถึงเพียงนี้! หยางอ๋องเก็บแววตาเย็นชาลง ฉู่อ๋องยโสโอหังเช่นเดิมไม่เคยเปลี่ยนจริง ๆ ชิงอีจะหาเรื่องจวนฉู่อ๋องให้ได้ วันนี้ก็นับว่าเป็นบทเรียนที่นางสมควรได้รับแล้ว “พรึ่บ” ฉีชิงอีกำหมัดแน่น แล้วคุกเข่าลงไป “ขออภัย เรื่องในวันนี้เป็นความผิดของข้า ต่อไปข้าจะไม่ถูกยุยงง่าย ๆ อีก หวังว่าพวกเจ้าจะให้อภัย” ซ่งรั่วเจินพยักหน้า “ในเมื่อ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1462    

    ความหยิ่งผยองทั้งปวงของนางก่อนหน้านั้น ตั้งแต่วินาทีที่ท่านอ๋องให้นางคุกเข่าขอโทษ ก็พลันสลายหายไปทันที! อูเยว่เอ๋อร์ก็ไม่คิดว่าฉีชิงอีจะไร้ประโยชน์ถึงเพียงนี้ เป็นถึงพระชายา แม้แต่ความคิดของสามีตนเองก็ควบคุมไม่ได้ นางเดิมทีได้ยินว่าสตรีนางนี้เป็นพระชายา ก็ยังคิดว่าจะเป็นตัวช่วยที่ดีได้ แต่ตอนนี้ดูแล้ว นี่คือคนไร้ประโยชน์ชัดๆ! “เหลียงอ๋อง ล้วนเป็นอ๋องเหมือนกันทั้งนั้น แม้แต่พระชายาของตัวเองท่านก็ยังไม่ปกป้อง ท่านนับเป็นบุรุษได้หรือ?” ถ้อยคำที่เปล่งมาอย่างกะทันหัน ทำให้ทุกคนล้วนมีสีหน้าต่างกันไป เหลียงอ๋องเบนสายตาไปทางอูเยว่เอ๋อร์ เอ่ยเสียงเย็นว่า “ที่นี่ไม่ต้อนรับเจ้า ส่งแขก” อูเยว่เอ๋อร์ชะงักไป มองเหลียงอ๋องด้วยความไม่อยากจะเชื่อ บุรุษผู้นี้ออกคำสั่งไล่นางเช่นนี้เลยหรือ? “ท่าน...เหตุใดท่านถึงปฏิบัติต่อข้าเช่นนี้ได้?” เหลียงอ๋องแววตาเย็นชา “ชิงอีเป็นคนมีนิสัยสงบเสงี่ยมรู้จักกาลเทศะมาแต่ไหนแต่ไร แทบไม่ก่อเรื่องวุ่นวาย วันนี้กลับกระทำเรื่องเช่นนี้ องค์หญิงก็น่าจะรู้เหตุผลอยู่แล้ว” แค่องค์หญิงที่มาแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์นางหนึ่ง คิดจริง ๆ หรือว่าฐ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1461 

    ทันทีที่ฉีชิงอีได้ยินคำนี้ จิตใจก็สะท้านวูบหนึ่ง เป็นดังคาด หลังจากที่ท่านอ๋องได้ยินข่าวนี้ก็ไม่พอใจยิ่งนัก! พ่อบ้านเป็นคนสนิทของท่านอ๋อง ในยามปกตินางก็ไม่กล้ามองว่าเขาเป็นบ่าวรับใช้คนหนึ่ง หากแต่มองเป็นผู้อาวุโสคนหนึ่ง “รั่วเจิน ข้าว่าฉีชิงอีผู้นั้นตั้งแต่กลับมา ก็มิได้โอหังเยี่ยงตอนพบกันที่ข้างนอกเมื่อก่อนหน้านี้ นางดูคล้ายกับไม่สบายใจนัก หรือว่านางจะกลัวเหลียงอ๋องมาก?” เมิ่งชิ่นมีสีหน้างุนงง สตรีนางนี้ก่อนหน้านี้ เมื่ออยู่ข้างนอกโอหังนัก เหตุใดเมื่อกลับมาก็พลันกลายเป็นนกกระทาไปได้? ซ่งรั่วเจินก็รู้สึกได้เช่นกัน แต่เดิมในต้นฉบับ นางก็รู้ว่าความสัมพันธ์ของเหลียงอ๋องกับฉีชิงอีนั้นหาได้ดีไม่ เพียงแต่ภายนอกดูเหมือนความสัมพันธ์จะดีเท่านั้น แท้จริงแล้วฉีชิงอีในสายตาเขาก็เป็นเพียงของตกแต่งชิ้นหนึ่ง ในขณะที่กำลังพูดคุย เหลียงอ๋องก็เดินเข้ามา “แค่ก ๆ” ฝีเท้าของเขาเร่งรุดเล็กน้อย ทั่วทั้งใบหน้าแลดูซีดเผือดผิดปกติ คล้ายจงใจรีบมาโดยเฉพาะ เพิ่งจะย่างเข้าสู่โถงด้านหน้า ก็กลั้นไอไว้ไม่อยู่ ใบหน้าที่ซีดเผือดเพราะการไอแต้มด้วยสีแดง แลดูอ่อนแรงผิดปกติ

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status