Share

บทที่ 1328

Author: จี้เวยเวย
“โชคดีข้าสังเกตเห็นความผิดปกติของท่าน จึงตั้งใจขอให้รั่วเจินช่วยเหลือ หาไม่แล้วไม่รู้ท่านจะปิดบังเรื่องนี้ไปจนถึงยามใด!” เมิ่งชิ่นถอนหายใจ

สายตาเมิ่งเจ๋อสะท้อนแววซาบซึ้งใจ “ชิ่นเอ๋อร์ ครั้งนี้ต้องขอบคุณเจ้าและพระชายามาก หาไม่แล้วข้ายังไม่รู้จะสามารถผ่านเรื่องนี้ไปได้เช่นไร”

“พูดเถอะ ตกลงพวกเจ้าทำเรื่องนี้อย่างไร?” ซ่งรั่วเจินพูด

ซุนต้าซานสามคนสบตากันแวบหนึ่ง คราวนี้ไม่กล้าปิดบังอีก รีบเล่าเรื่องทั้งหมดออกมา

เมิ่งเจ๋อถอนหายใจเฮือกหนึ่ง รู้ว่าตนเองเมาเหล้าแล้วก็ถูกพวกเขาทำให้หมดสติไป ไม่ได้ทำอันใดทั้งสิ้น กระนั้นยังรู้สึกไม่สบอารมณ์อย่างอดไม่ได้

ล้วนต้องโทษพวกไร้ยางอายเหล่านี้ ระยะนี้เขานอนหลับไม่สนิทเลยสักวัน!

“พวกเจ้าไร้ยางอายเกินไปแล้ว! ข้าและพวกเจ้าไม่มีความแค้นต่อกัน พวกเจ้าทำร้ายข้าถึงเพียงนี้!” เมิ่งเจ๋อโมโหแทบแย่

“เงินเล่า? ไม่คิดคืนกระนั้น?” ซ่งรั่วเจินถาม

สีหน้าซุนต้าซานไม่สบอารมณ์อย่างมาก นึกเสียใจภายหลังอย่างบอกไม่ถูก หากรู้แต่แรก พวกเขาคงไม่ใช้อุบายนี้

ตอนนี้ไม่เพียงไม่ได้รับอันใด ยังต้องคืนเงินทั้งหมดอีกด้วย

“คืน พวกเราจะคืนขอรับ!” ซุนต้าซานรีบรับคำ “เพียงแต่ตอนนี
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Pinakabagong kabanata

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1334

    “ใต้เท้าเมิ่งเกรงใจไปแล้ว ช่วยชีวิตคนประเสริฐกว่าสร้างเจดีย์เจ็ดชั้น ข้าสามารถช่วยเหลือได้ก็เป็นเรื่องน่ายินดีมากเช่นกัน”ซ่งรั่วเจินยิ้มบาง ใต้เท้าเมิ่งเป็นถึงแม่ทัพใหญ่ เดิมทีก็มีความสัมพันธ์อันดีกับจวินถิง มิหนำซ้ำนางกับเมิ่งชิ่นยังเป็นสหายสนิทกัน การยื่นมือช่วยเหลือย่อมควรทำอยู่แล้ว“ช่วยชีวิตฮูหยินน้อยกลับมาได้แล้ว แต่ตอนนี้ร่างกายนางอ่อนแออย่างยิ่ง ยังคงต้องดูแลอย่างเอาใจใส่”“ประเดี๋ยวข้าจะเขียนเทียบยาให้ใบหนึ่ง ต้มยาตามเทียบยานั้น กินติดต่อกันเจ็ดวัน อาการก็จะมั่นคงเอง”“พวกเราจะทำตามที่ท่านพูดมาอย่างแน่นอน”หลังช่วยเจิ้งซิ่วอิ๋งได้แล้ว ซ่งรั่วเจินก็มองทารกน้อยแล้วเขียนเทียบยาให้หนึ่งใบเช่นกันเด็กคนนี้ลมหายใจอ่อนยิ่ง ไม่ใช่ลักษณะที่จะอายุยืนเลยจริงๆ แต่ถ้าดูแลด้วยความเอาใจใส่ก็สามารถทำให้เด็กคนนี้เติบใหญ่อย่างปลอดภัยได้หลังจากทั้งหมดนั้นเสร็จสิ้นลง ท้องฟ้าก็มืดสนิทแล้ว สกุลเมิ่งรีบให้คนจัดเตรียมมื้อเย็น ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องให้ซ่งรั่วเจินอยู่รับประทานอาหารด้วยกันที่จวนให้ได้หลังจากที่ฉู่จวินถิงทราบว่าเวลานี้ภรรยาตนเองอยู่ที่บ้านสกุลเมิ่งยังไม่กลับมา คิ้วคมก็เลิกขึ้นเล็

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1333

    ทุกคนได้ยินคำพูดของซ่งรั่วเจินแล้วก็หันหน้ามาขวับ ความหวังเสี้ยวหนึ่งจุดประกายขึ้นในแววตาได้ยินว่าพระชายาฉู่อ๋องมีวิชาแพทย์เป็นเลิศ แม้แต่โรคที่หมอหลวงในวังรักษาไม่หาย นางก็สามารถรักษาหายได้ ตอนนั้นขาของซ่งเยี่ยนโจวและดวงตาของซ่งอี้อันก็เป็นเช่นนี้ ไม่รู้ว่าครานี้จะมีหวังหรือไม่หมอหลวงเห็นว่ายามนี้สถานการณ์กลายเป็นเช่นนี้แล้ว พระชายาฉู่อ๋องยังต้องการลองดูก็อดจะตะลึงไม่ได้หากคนตรงหน้าเป็นแม่นางธรรมดาทั่วไป เขาจะต้องไม่เชื่อเด็ดขาด แต่คนที่อยู่ตรงหน้าคือพระชายาฉู่อ๋อง เขาไม่กล้าไม่เคารพแม้แต่น้อยคงต้องลองทุกวิถีทาง ถ้าสามารถช่วยชีวิตไว้ได้ ความสามารถของพระชายาฉู่อ๋องก็น่าตกใจเกินไปแล้ว!ซ่งรั่วเจินหยิบยาเม็ดหนึ่งออกมาให้เจิ้งซิ่วอิ๋งกินลงไป จากนั้นก็หยิบเข็มเงินออกมาเริ่มทำการรักษาสิ่งสำคัญที่สุดในเวลานี้คือการห้ามเลือด มิฉะนั้นหากปล่อยให้ตกเลือดเช่นนี้ต่อไป แม้แต่เทพเซียนก็คงช่วยไม่ได้แล้วใต้เท้าเมิ่งและเมิ่งฮูหยินมองดูซ่งรั่วเจินที่กำลังสาละวนอยู่ตรงหน้า ดวงตาเต็มไปด้วยความซาบซึ้งใจ ก่อนนี้พวกเขาได้ยินมาว่าเป็นเพราะได้ซ่งรั่วเจิน เมิ่งเจ๋อจึงไม่ถูกหลอกลวงนานไปกว่านี้ไม่ค

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1332

    เมิ่งเจ๋อสองตาแดงเรื่อ เขาถอนหายใจยาว “ข้าไม่รู้เหมือนกัน พี่สะใภ้ใหญ่เจ้ากับคุณหนูรองสกุลลู่เป็นสหายกัน วันนี้ไม่รู้ว่าเหตุใดจึงทะเลาะกันเสียได้ ผลปรากฏว่าคนกลิ้งตกบันไดกันทั้งคู่”“หา?” เมิ่งชิ่นตกตะลึง นางใคร่ครวญพลางกล่าว “เหตุใดข้าจึงจำได้ว่าคุณหนูรองสกุลลู่ก็เหมือนจะตั้งครรภ์เหมือนกันเล่า?”“ใช่แล้ว ตั้งครรภ์เหมือนกันนั่นละ!”เมิ่งฮูหยินมีสีหน้ากลัดกลุ้ม “ตอนนี้ไม่เพียงแต่ต้องเป็นห่วงพี่สะใภ้ใหญ่ของเจ้า แต่ยังต้องเป็นห่วงลู่ฉิงเสวี่ยด้วย ถ้าเด็กคนนี้เป็นอันใดขึ้นมาก็ไม่รู้เลยว่าควรทำอย่างไรดี”เดิมทีทั้งสองล้วนแต่ตั้งครรภ์ เป็นช่วงเวลาที่แบ่งปันซึ่งกันและกันได้ ก่อนนี้ทั้งคู่เจอหน้ากันทีไรก็ล้วนแต่อารมณ์ดีมีความสุข ไม่รู้ว่าเหตุใดวันนี้จู่ๆ ก็มีปากมีเสียงกันขึ้นมาเสียได้ จนลงเอยเช่นนี้...“ลู่ฉิงเสวี่ย?”ซ่งรั่วเจินไม่คุ้นเคยกับชื่อนี้ คิดดูแล้วก็ไม่รู้ว่าเป็นสกุลลู่สายไหน?ครอบครัวตาของจวินถิงคือสกุลลู่แห่งเมืองหลวง ทว่าทั้งเมืองหลวงมีคนสกุลลู่อยู่ไม่น้อยขณะที่นางครุ่นคิด ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงตื่นเต้นของแม่นมดังมาจากภายในห้อง...“คลอดแล้ว! เด็กคลอดออกมาแล้ว!”ทุกคนได

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1331

    จวนฉู่อ๋อง“รั่วเจิน เจ้าไม่รู้หรอกว่าสหายของพี่ใหญ่ข้าโง่งมเพียงใด พวกเขาหลงกลกันเสียทุกคน!”“ถ้าพวกเขาเล่าเรื่องราวให้สหายฟังหลังจากหลงกล เพียงตรวจสอบด้วยกันสักหน่อยก็สามารถแน่ใจได้ว่าถูกหลอก”“แต่พวกเขาแต่ละคนดันรักหน้าตากันยิ่งชีพจึงไม่มีใครยอมพูดออกมา เจ้าว่าน่าขันหรือไม่?”เมิ่งชิ่นฟังพี่สะใภ้ของตนเองเล่าสถานการณ์ในที่ว่าการวันนั้นออกมาเสียจนเห็นภาพแล้วก็รู้สึกว่าน่าขัน น่าเสียดายที่วันนั้นไม่ได้ไปดูด้วยตัวเองซ่งรั่วเจินได้ยินว่ายังมีคนอื่นถูกหลอกด้วยเช่นกันก็อดจะสะท้อนใจไม่ได้สมกับเป็นกาเข้าฝูงกา หงส์เข้าฝูงหงส์จริงๆ สามารถอยู่ร่วมกันได้ถึงที่สุดแล้วย่อมมีเหตุผล“โชคดีที่เป็นแค่เรื่องเล็ก คลี่คลายได้ก็ดีแล้ว แต่ยันต์คุ้มภัยที่ข้าให้เจ้านำไปให้พี่สะใภ้ใหญ่ของเจ้า เจ้าได้ให้หรือยัง?”เมิ่งชิ่นอึ้งไปเล็กน้อย “ยันต์คุ้มภัยที่ขอมาก่อนหน้านี้ เป็นเพราะกลัวว่าพี่ใหญ่ข้าจะไปก่อเรื่องอยู่ข้างนอกไม่ใช่หรือ? ตอนนี้เรื่องราวคลี่คลายแล้ว ข้าจึงไม่ได้ให้แล้ว”ตอนนั้นนางยังเข้าใจว่าพี่ใหญ่มีคนอื่นอยู่ข้างนอก กลัวว่าหลังอนุภรรยาเข้าบ้านมาแล้วจะทำร้ายพี่สะใภ้ใหญ่ แต่ยามนี้ซุนเสี่ยวชุ่

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1330

    ผ่านไปไม่นาน คนของทางการก็มาพาตัวคนไป“พระชายาฉู่อ๋อง วันนี้ขอบคุณท่านมาก หากไม่ใช่ท่าน น่ากลัวว่าข้าก็ไม่รู้จะถูกพวกเขาตอแยจนถึงยามใด”เมิ่งเจ๋อเผยสีหน้าเก้อกระดาก ก่อนหน้านี้ในหัวเขามีแต่ความคิดว่ามันเป็นปัญหายุ่งยากใหญ่โต เพื่อรักษาชื่อเสียงของตัวเอง และเพื่อไม่ให้ภรรยาไม่พอใจ เขาจึงคิดว่าไม่ว่าอย่างไรก็ต้องปกปิดเรื่องนี้ให้มิดที่สุดเท่าที่จะทำได้บัดนี้เข้าใจทุกอย่างแล้ว คิดว่าก่อนหน้านี้ตนเองโง่เขลาเกินไป เหตุใดเขาสามารถทำเรื่องโง่เขลาเบาปัญญาเพียงนี้ได้กันนะ?เล่าลือออกไปน่ากลัวว่าทุกคนจะต้องหัวเราะเขาโง่งมไร้สมอง แต่ไม่ว่าอย่างไรเขาคิดว่าคนเหล่านี้จะต้องชดใช้!ซ่งรั่วเจินหัวเราะเบาๆ “คุณชายเมิ่งเองก็ไม่จำเป็นต้องใส่ใจเกินไปนัก อันที่จริงพูดไปแล้ว นี่ก็สามารถพิสูจน์ได้ว่าท่านมีใจให้ฮูหยินเพียงผู้เดียว”เมิ่งเจ๋อชะงัก ทันใดนั้นเข้าใจความนัยในคำพูดแล้ว“หากเปลี่ยนเป็นชายหลายใจคนอื่น ในเมื่อเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น คาดว่าคงไม่คิดมากนัก เลวร้ายที่สุดก็รับเข้าบ้านเป็นอนุ”“เช่นนี้แล้ว พวกเขาก็ยากจะใช้แผนนี้ต่อไปได้” ซ่งรั่วเจินพูดเมิ่งเจ๋อลูบจมูก รู้สึกอึดอัดใจอยู่บ้างเมิ่งชิ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1329

    ได้ฟังคำชี้แนะของซ่งรั่วเจิน ซุนต้าซานคล้ายตอบสนองแล้วเขาหันหน้าไป สายตาตรวจสอบซุนเสี่ยวชุ่ยและซุนเอ้อร์สือไปมา เกิดความสงสัยขึ้นภายในใจหรือว่า...เป็นความจริง?“พี่ใหญ่ ท่านอย่าฟังคำพูดเหลวไหลของพวกเขาเป็นอันขาด พวกเขาแค้นใจต่อเรื่องที่พวกเราทำ จึงจงใจยุแยงความสัมพันธ์ หากท่านเชื่อจริงๆ นั่นยังไม่ติดกับอีกหรือ?” ซุนเอ้อร์สือรีบพูดซุนเสี่ยวชุ่ยพยักหน้า “พี่ใหญ่ ข้าอยู่ข้างกายท่านมาโดยตลอด ลูกเป็นของท่านหรือไม่ ท่านน่าจะรู้ดี!”ซุนต้าซานมองสีหน้าจริงจังของพวกเขาทั้งสองคน ความสงสัยภายในใจพลันมลายหายไป คิดว่าพวกเขาพูดถูกแล้ว ตนเองไม่สมควรสงสัยตามใจ“คำพูดของพระชายาฉู่อ๋องเจ้าไม่เชื่อ เช่นนั้นเจ้าก็โง่เขลาเบาปัญหาเหลือเกินจริงๆ”“คิดอยากเอาคืนพวกเจ้า ไปแจ้งทางการก็พอ พวกเจ้าไม่มีวันพบจุดจบที่ดี ยังจะต้องเสียเวลาพูดจาเหลวไหลกับพวกเจ้าอีกหรือ ก็ไม่รู้ว่าพวกเจ้าโง่หรือพวกเราโง่กันแน่!”เมิ่งชิ่นเผยสีหน้ารังเกียจ ต่อให้ไม่เข้าใจสถานการณ์ของสามคนนี้ แต่เพียงท่าทางร้อนตัวของซุนเอ้อร์สือก็สามารถเดาออกได้ไม่ยาก“จิ๊ๆ เจ้ายังเป็นพี่ใหญ่มาหลอกคนอีกนะ คิดไม่ถึงล่ะสิว่าจะกลายเป็นไอ้งั่งคนนั

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status