แชร์

บทที่ 1439

ผู้เขียน: จี้เวยเวย
เมิ่งฮูหยินลอบถอนหายใจ มิน่าเล่าก่อนหน้านี้พูดเรื่องแต่งงานกับชิ่นเอ๋อร์ นางไม่สนใจเลยสักนิด

วุ่นวายอยู่นาน ที่แท้ภายในใจเด็กคนนี้ก็มีคนที่เลือกไว้แล้ว แต่กลับเก็บซ่อนไว้ภายในใจอยู่ตลอด ไม่แย้มพรายออกมา นางที่เป็นมารดาล้วนไม่เคยสังเกตเห็น

หากบอกความในใจนางตั้งแต่แรก นางจะรีบหยิบยกงานแต่งนี้ขึ้นมา ไม่มีวันเกิดเรื่องมาถึงเพียงนี้แล้ว

เมิ่งชิ่นได้ยินถ้อยคำนี้ กลับรู้สึกดีขึ้นมาก อันที่จริงนางเก็บเรื่องนี้ไว้ภายในใจมาโดยตลอด ไม่เคยนึกถึงความเป็นไปได้นี้มาก่อน

จนกระทั่งครั้งนี้จู่ๆ ก็ได้ยินเรื่องนี้ รู้สึกเพียงความตกตะลึงดีใจมาอย่างกะทันหัน

ต่อให้รู้ว่าไม่เหมาะสมอยู่บ้าง แต่ครั้งแรกที่นางได้ยินก็อยากตอบตกลง...

“ท่านแม่ ท่านคิดว่างานแต่งนี้เหมาะสมหรือไม่?”

เมิ่งฮูหยินพยักหน้า “ชายหญิงโตแล้วย่อมต้องแต่งงานออกเรือน สักวันหนึ่งเจ้าต้องแต่งงาน ชายหนุ่มที่เลือกให้เจ้าก่อนหน้านี้ล้วนไม่เลว แต่ทุกคนล้วนมีข้อบกพร่อง”

“หยางอ๋องเทียบกับพวกเขาแล้ว ฐานะหน้าตาล้วนไม่แย่ ตรงข้ามกันยังเป็นอันดับหนึ่งอีกด้วย ยิ่งไปกว่านั้น ข้าและซูเฟยเป็นสหายกัน ย่อมไม่ต้องกังวลเรื่องแม่สามีเจ้า”

“เรื่องอื่นยังไม่ต
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1442

    จากนั้นเขาก็พบว่าตนเองค่อยๆ ถูกฝึกออกมา สามารถกินรสเผ็ดได้มากขึ้นเรื่อยๆ“เช่นนั้นข้าชิมน้ำแกงเห็ดแล้วกัน” กู้ฮวนเอ๋อร์รีบพูดอย่างรอแทบไม่ไหวจากนั้นอาหารแต่ละอย่างถูกใส่ลงในหม้อ มองเห็นไอร้อนเดือดปุดๆ ไม่หยุดไปจนถึงกลิ่นหอมกำจายออกมา น้ำลายสอขึ้นมาในทันใดอวิ๋นอ๋องชิมเข้าไปหนึ่งคำ จากนั้นเบิกตากว้างอย่างประหลาดใจ “รสนี้ยอดเยี่ยมยิ่งนัก!”“พี่สะใภ้ ท่านค้นคว้าของกินเก่งเกินไปแล้ว ก่อนหน้านี้ข้าไม่เคยกินมาก่อน คิดไม่ถึงเลยว่ารสชาติจะดีถึงเพียงนี้!”กู้ฮวนเอ๋อร์เพิ่งคีบเนื้อเข้าปากก็รู้สึกร้อนจนเกินไป เป่าปากพลางเอ่ยชม “อร่อยเหลือเกิน ญาติผู้พี่ ข้าจะติดตามท่านไปชั่วชีวิต!”หยางอ๋องคีบผักให้เมิ่งชิ่นแล้วพูดว่า “เจ้าชิมดู”เมิ่งชิ่นมองหยางอ๋องด้วยความประหลาดใจ หลังโตเป็นผู้ใหญ่ ทุกครั้งพวกเขาได้พบหน้าล้วนต้องทำความเคารพตามกฎระเบียบ ไม่เคยใกล้ชิดกันเหมือนอย่างวันนี้มาก่อน นี่เป็นครั้งแรกที่สัมผัสได้ถึงความเอาใจใส่ของเขา“ขอบคุณท่านอ๋องมากเพคะ”“ระหว่างเจ้าและข้าไม่จำเป็นต้องเกรงใจกันถึงเพียงนี้” หยางอ๋องพูดยิ้มๆเมิ่งชิ่นยิ้มน้อยๆ ภายในสมองนึกถึงสิ่งที่มารดาพูดก่อนหน้านี้ คล้ายกั

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1441

    “คนมากันครบแล้ว รีบนั่งกินมื้อเย็นกันเถอะ”ซ่งรั่วเจินร้องเรียกทุกคนยิ้มๆ “ข้าคิดว่าอาหารที่กินกันทุกวันคงเบื่อกันแล้ว วันนี้พวกเรามากินหม้อไฟด้วยกันเถอะ”ฉู่อวิ๋นกุยรู้สึกตื่นเต้นกับอาหารที่วันนี้พี่สะใภ้เตรียมไว้ตั้งนานแล้ว คิดว่าวันนี้มากินข้าวที่จวนอ๋อง เสด็จพี่และพี่สะใภ้คงไม่ปล่อยให้พวกเขาหิวโซแน่ใครจะรู้ว่าเมื่อมาถึงแล้วกลับพบว่าวัตถุดิบเตรียมไว้ไม่น้อยแล้ว แต่ทั้งหมดกลับเป็นของดิบ มีเพียงหม้อที่อยู่ตรงหน้าเท่านั้นที่กำลังเดือดปุดๆ“พี่สะใภ้… หม้อไฟคืออะไรหรือ?”ซ่งรั่วเจินชี้ไปที่หม้อด้านหน้าแล้วอธิบายว่า “ในนี้มีสามรสชาติ เผ็ดชา น้ำแกงเห็ดและมะเขือเทศ เลือกตามที่ชอบได้เลย”“แค่เอาของที่อยากกินใส่ลงไปในน้ำแกงที่ชอบ ลวกให้สุกแล้วก็ตักขึ้นมากินได้เลย ตอนนี้อากาศเริ่มเย็น ได้กินหม้อไฟระหว่างพูดคุย นับว่าสนุกที่สุดแล้ว”“หม้อนี้เป็นนางตั้งใจให้คนไปทำขึ้นมาเป็นพิเศษ ที่ผ่านมานางชอบกินหม้อไฟมาก บัดนี้อากาศเย็น อาหารที่ทำก็เย็นเร็วมาก”บังเอิญวันนี้มีคนมารวมตัวกันเต็มห้อง นางจึงนำหม้อใบนี้ออกมา นี่ก็ถือว่าได้ใช้งานแล้วเพียงกู้ฮวนเอ๋อร์ได้ยิน กลั้นขำไม่ไหว “ข้ายังไม่เคยเห็นค

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1440

    “ตอนนั้นหม่อมฉันเองก็แปลกใจ ดังนั้นจึงทำนายให้เมิ่งชิ่น”ฉู่จวินถิงเองก็สนใจขึ้นมา “ไม่ใช่ว่าตอนนี้ยังทำนายไม่ออกหรอกกระมัง?”ซ่งรั่วเจินพยักหน้า “วาสนาแต่งงานของนางเลือนรางยากจะทำนายได้ เต็มไปด้วยความเป็นไปได้หลายอย่าง”“เหตุใดจึงเกิดสถานการณ์เช่นนี้?” ฉู่จวินถิงกลับได้ยินผลการทำนายเช่นนี้จากฮูหยินเป็นครั้งแรก ตกใจอย่างอดไม่ได้“หนทางแห่งสวรรค์ล้วนเปลี่ยนแปลงได้ในชั่วพริบตา พิเศษอย่างที่สุด อิงตามทิศทางของต้นฉบับเดิม ระหว่างหยางอ๋องและนางไม่มีเส้นทางที่มาบรรจบกันได้ อีกทั้งวาสนาแต่งงานของนางก็ไม่ใช่สิ่งที่จะกำหนดได้ภายในระยะเวลาสองปีนี้ เต็มไปด้วยความเป็นไปได้มากมาย”“สิ่งใดๆ ที่เรียกว่าชะตาฟ้าหรือจะสู้คนลิขิต ก็คือหลักการนี้นี่แหละ มากมายหลายครั้งเพราะตัดสินใจไม่เหมือนกัน ทุกอย่างจึงเปลี่ยนแปลงไป”“นับตั้งแต่หม่อมฉันได้ยินเมิ่งชิ่นพูดเรื่องนี้ นี่จึงทำนายให้นางใหม่ พบว่าครั้งนี้ชะตานางเปลี่ยนไปแล้ว!”“วาสนาแต่งงานของนางกลายเป็นชัดเจน หลังแต่งงานก็มีความสุขมาก มิหนำซ้ำบัดนี้คู่แท้ของนางก็คือหยางอ๋อง!”ซ่งรั่วเจินยกมุมปากระบายยิ้ม นางคิดไม่ถึงเลยว่าคนที่มองดูแล้วไม่เกี่ยวข้องกั

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1439

    เมิ่งฮูหยินลอบถอนหายใจ มิน่าเล่าก่อนหน้านี้พูดเรื่องแต่งงานกับชิ่นเอ๋อร์ นางไม่สนใจเลยสักนิดวุ่นวายอยู่นาน ที่แท้ภายในใจเด็กคนนี้ก็มีคนที่เลือกไว้แล้ว แต่กลับเก็บซ่อนไว้ภายในใจอยู่ตลอด ไม่แย้มพรายออกมา นางที่เป็นมารดาล้วนไม่เคยสังเกตเห็นหากบอกความในใจนางตั้งแต่แรก นางจะรีบหยิบยกงานแต่งนี้ขึ้นมา ไม่มีวันเกิดเรื่องมาถึงเพียงนี้แล้วเมิ่งชิ่นได้ยินถ้อยคำนี้ กลับรู้สึกดีขึ้นมาก อันที่จริงนางเก็บเรื่องนี้ไว้ภายในใจมาโดยตลอด ไม่เคยนึกถึงความเป็นไปได้นี้มาก่อนจนกระทั่งครั้งนี้จู่ๆ ก็ได้ยินเรื่องนี้ รู้สึกเพียงความตกตะลึงดีใจมาอย่างกะทันหันต่อให้รู้ว่าไม่เหมาะสมอยู่บ้าง แต่ครั้งแรกที่นางได้ยินก็อยากตอบตกลง...“ท่านแม่ ท่านคิดว่างานแต่งนี้เหมาะสมหรือไม่?”เมิ่งฮูหยินพยักหน้า “ชายหญิงโตแล้วย่อมต้องแต่งงานออกเรือน สักวันหนึ่งเจ้าต้องแต่งงาน ชายหนุ่มที่เลือกให้เจ้าก่อนหน้านี้ล้วนไม่เลว แต่ทุกคนล้วนมีข้อบกพร่อง”“หยางอ๋องเทียบกับพวกเขาแล้ว ฐานะหน้าตาล้วนไม่แย่ ตรงข้ามกันยังเป็นอันดับหนึ่งอีกด้วย ยิ่งไปกว่านั้น ข้าและซูเฟยเป็นสหายกัน ย่อมไม่ต้องกังวลเรื่องแม่สามีเจ้า”“เรื่องอื่นยังไม่ต

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1438

    เมิ่งฮูหยินมองสามีของตนอย่างเอือมระอา อุปนิสัยของเขานี้ แต่ไหนแต่ไรมาพูดว่าทำก็ลงมือในทันที ห้ามไว้ไม่อยู่“ดูเถอะเรื่องเล็กเพียงแค่นี้ล้วนทำให้ลูกสาวข้าไม่สบอารมณ์แล้ว ไม่รีบปฏิเสธไป นี่ยังจะรออันใดอีกเล่า?”เห็นสถานการณ์แล้ว เมิ่งฮูหยินคิดว่าก็มีเหตุผลเช่นเดียวกัน ครุ่นคิดแล้วก็พูดว่า “เช่นนั้นก็ได้ พรุ่งนี้ข้าจะเข้าวังสักเที่ยว พูดกับซูเฟยให้ชัดเจน”“ท่านแม่ ไม่ ไม่ต้องรีบถึงเพียงนี้เจ้าค่ะ” เมิ่งชิ่นพูดอย่างเก้อกระดากเมิ่งฮูหยินงุนงงไป “ไม่ต้องรีบหรือ?”เผชิญหน้ากับสายตาแปลกใจสองคู่ เมิ่งชิ่นเก้อกระดากอย่างเห็นได้ชัด พูดว่า “ลูกยังคิดไม่ตก ไม่รู้ว่าหยางอ๋องทำเช่นนี้ ตกลงเพื่อหาโล่ป้องกันอันหนึ่ง หรือว่า...”เพียงเอ่ยถ้อยคำนี้ออกไป ทันใดนั้นเมิ่งฮูหยินเข้าใจหลายส่วน ลอบตกตะลึงภายในใจ“ชิ่นเอ๋อร์ ใช่หรือไม่ว่าเจ้ามีใจให้หยางอ๋อง?”“ปละ...เปล่าเจ้าค่ะ” เมิ่งชิ่นส่ายหน้า “ข้าเพียงคิดว่าท่านและซูเฟยเป็นสหายที่ดีต่อกันมานานหลายปี ปฏิเสธไปเช่นนี้ย่อมไม่ดีเท่าใดนัก...”“นี่มีอันใดไม่ดีกันเล่า? ไม่มีสิ่งใดสำคัญไปกว่าเจ้า!” แม่ทัพเมิ่งพูดอย่างไม่ลังเลเมิ่งฮูหยินผินมองเขาแวบหนึ่งแ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1437

    “เสด็จพี่ทั้งสองท่าน พวกท่านช่วยข้าคิดหาทางเถอะพ่ะย่ะค่ะ!”หยางอ๋องชูขึ้นสามนิ้วด้วยท่าทางจริงจังอย่างมาก “ข้าจริงจัง ก่อนหน้านี้สมองคิดนอกลู่นอกทางไปบ้าง ตอนนี้หลังข้าใจเย็นลงก็เข้าใจทั้งหมดแล้ว!”“ข้าและเมิ่งชิ่นไม่ใช่ไม่รู้จักกัน พวกเรารู้จักกันตั้งแต่ยังเยาว์ ไม่ว่าพูดอย่างไร ความรู้สึกนั้นจะต้องดีกว่าหญิงสาวที่ไม่รู้จักคนอื่นมากนัก!”ฉู่อวิ๋นกุยมองหยางอ๋องด้วยความสงสัย “ที่ผ่านมาไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าเจ้าชอบคุณหนูสกุลเมิ่ง เจ้าคิดจะหลอกพวกเรากลับไม่ง่ายเพียงนั้น”“อันที่จริงที่ผ่านมาข้าเองก็เคยคิดเช่นนี้มาก่อน ตอนเสด็จแม่เอ่ยถึงเรื่องแต่งงานของข้า ข้าก็เคยคิดมาก่อน แต่นี่ไม่ใช่เพราะบังเอิญองค์หญิงแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์มาหรอกหรือ?”หยางอ๋องโคลงศีรษะ เรื่องนี้เป็นเขาคิดอ่านไม่รอบคอบ แต่หลังผ่านเรื่องนี้ไป เขากลับเข้าใจอย่างแจ่มชัด”“เรื่องนี้...เจ้าจะต้องชัดเจนก่อนว่าคุณหนูสกุลเมิ่งคิดเห็นเช่นไร เจ้าไม่เคยติดต่อกับนางเสียหน่อย จู่ๆ ก็เอ่ยถึงเรื่องแต่งงาน ถูกปฏิเสธก็ถูกต้องตามหลักเหตุผลแล้ว”ฉู่อวิ๋นกุยกลับเข้าใจสถานการณ์ของหยางอ๋อง อย่างไรเสียเมื่อแรกเขาก็ไม่รู้ใจตนเอง ปฏิบัติต

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status