공유

บทที่ 755

작가: จี้เวยเวย
ภายในห้อง

“กู้ชิงซิว ข้ารู้ว่าท่านต้องการจับข้ากลับไปมอบให้ทางการ ดีชั่วอย่างไรข้าก็เคยเป็นน้องสาวแท้ๆ ของท่าน บัดนี้กู้หรูเยียนกลับมาแล้ว ท่านช่างใจคอโหดเหี้ยมโดยแท้!”

หลิ่วอวิ๋นเวยเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน นางไม่เข้าใจเหตุใดสกุลกู้ไร้เยื่อใยถึงเพียงนี้ นางเติบโตในสกุลกู้ตั้งแต่เด็ก ถึงขั้นพูดว่าทิ้งก็ทิ้งนางเลยได้!

“เจ้านับเป็นน้องสาวอะไรกัน? เจ้ารู้ว่าตนเองไม่ใช่ลูกแท้ๆ ตั้งนานแล้ว กลับข่มขู่ท่านพ่อท่านแม่ให้มอบทุกอย่างให้เจ้า”

“ท่านแม่ขัดขวางเจ้าไม่ให้แต่งกับฉินเจิง เจ้าโมโหก็ถือดาบเกือบฆ่าท่านแม่ตายไปแล้ว เด็กอกตัญญูอย่างเจ้า พวกเรายังต้องดีด้วยอีกหรือ? เจ้าคู่ควรกระนั้นรึ?”

กู้ชิงเจ๋อที่ได้ยินถ้อยคำนี้เบิกตากว้าง ก่อนหน้านี้พี่รองเองก็เคยพูดกับเขา แต่เขาคิดว่าเป็นไปไม่ได้

อวิ๋นเวยใจเซาะ ไฉนเลยจะถือดาบ ยิ่งไม่ต้องพูดว่าข่มขู่มารดา

จากนั้นอวิ๋นเวยอธิบายความเข้าใจผิดทั้งหมดให้เขาฟัง เอือมระอาทุกคนล้วนปกป้องมารดา ไม่มีคนฟังคำอธิบายของนาง

เขาเลือกเชื่ออวิ๋นเวย

จากนั้น หลิ่วอวิ๋นเวยภายในห้องเปลี่ยนสีหน้าตั้งนานแล้ว “นั่นเป็นนางยุ่งไม่เข้าเรื่องเอง! ข้าบอกว่าชอบฉินเจิง นางรับปากก็พอแล้วมิใช่ห
이 책을.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1914    

    นางไม่รู้ว่าควรจะแสดงความซาบซึ้งใจของตัวเองอย่างไร สิ่งเดียวที่นึกได้ก็คือนางยังมีของดีอยู่สองสามชิ้น อีกประเดี๋ยวต้องส่งไปยังจวนฉู่อ๋องให้ได้ นั่นเป็นของที่ท่านพ่อทิ้งไว้ให้เมื่อตอนนั้น ท่านพ่อให้ความสำคัญนัก เพียงแต่นางเองก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไรกันแน่ รู้สึกเพียงว่าลึกลับยิ่งนัก นางเคยพินิจดูอย่างถี่ถ้วนแล้ว แต่ก็ไม่รู้ถึงประโยชน์ของมัน ซ่งรั่วเจินเขียนตำรับยาหนึ่งแผ่น ให้หลังจากนี้เซียวชูเสวี่ยกินยาตามที่ระบุในตำรับนั้น แล้วพาพวกนางสองแม่ลูกไปยังเรือนข้าง ๆ นางเพิ่มการฝังเข็มรักษา ผลลัพธ์ย่อมดีมากขึ้น ฉู่จวินถิงคิดใคร่ครวญถึงสถานการณ์อันซับซ้อนของสกุลเซียว สุดท้ายแล้วระหว่างพี่น้องย่อมเหลือรอดได้แค่คนเดียว ส่วนผู้ที่เหลือรอดนั้นจะเป็นใคร ก็ยังต้องดูว่าวิธีการต่อสู้ของพวกเขา แต่จากที่เขารู้จักกับเซียวเหวินยวนมาหลายวันนี้ พบว่าก่อนหน้านี้พวกเขาเหมือนจะประเมินเขาต่ำไป ก่อนหน้านี้เซียวเหวินยวนหาได้แสดงฝีมือในสกุลเซียวไม่ ผู้ที่โดดเด่นคือเซียวเหวินเช่อ ประกอบกับการมีอยู่ของเซี่ยจือหลาน ทุกคนจึงล้วนมองข้ามเขาไปโดยไม่ตั้งใจ จนกระทั่งหลังจากที่ได้สัมผัส

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1913    

    ซ่งรั่วเจินคาดเดาอาการคร่าว ๆ ของเซียวชูเสวี่ยไว้ก่อนหน้านี้แล้ว บัดนี้เพียงจับชีพจร ก็เป็นไปดั่งที่นางคาดไว้แทบทั้งสิ้น นางมีโรคอ่อนแรงติดออกมาจากในครรภ์มารดา เพียงแต่ว่าอาการคงจะหนักยิ่งกว่าตอนแรกอยู่บ้าง “ยาที่นางกินในยามปกติ เกรงว่าก็มีปัญหาด้วย” ซ่งรั่วเจินกดเสียงต่ำ ใช้เสียงที่มีเพียงคนสองคนสามารถได้ยิน เมื่อพูดเช่นนี้ออกมาแล้ว ม่านตาเซี่ยจือหลานก็หดตัวทันที เผลอกำมือของเซียวชูเสวี่ยแน่นโดยไม่รู้ตัว “ท่านแม่ ท่านดึงข้าจนเจ็บแล้ว…” เซียวชูเสวี่ยเจ็บมาก จึงอดไม่ได้ที่จะตะโกนออกมา ตอนนี้เซี่ยจือหลานถึงได้สติกลับมา รีบปล่อยมือทันที ก็เห็นเพียงว่าแขนขาวนวลบอบบางของเซียวชูเสวี่ยแดงไปแล้ว “ชูเสวี่ย ขอโทษนะ แม่ทำให้เจ้าตกใจแล้ว” เซียวชูเสวี่ยส่ายหน้าอย่างรู้ความ เห็นดวงตาเซี่ยจือหลานแดงก่ำ นางจึงรีบเอ่ยว่า “ท่านแม่ ข้าไม่เป็นไร จริง ๆ แล้วก็ไม่เจ็บเท่าไหร่หรอก” เซี่ยจือหลานเห็นบุตรีรู้ความถึงเพียงนี้ ก็ยิ่งปวดใจนัก ฉู่จวินถิงและเซียวเหวินยวนที่อยู่ข้าง ๆ แม้ไม่ได้ยินคำพูดของซ่งรั่วเจิน แต่เพียงเห็นสีหน้าของเซี่ยจือหลาน ก็เดาได้ไม่ยากว่าพู

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1912    

    เพียงแต่เซียวเหวินเช่อ เพราะสถานะและทรัพย์สินของเซี่ยจือหลาน จึงเลือกที่จะตามเกี้ยวนาง ส่วนหลูเฟยกลับไม่ยอม ครานั้นจึงจงใจสร้างเหตุบังเอิญให้พบกับตน และเข้าใกล้ชิดตนโดยที่คิดใคร่ครวญมาดีแล้ว และก่อนที่พวกเขาจะแต่งงาน ทั้งสองก็เกี่ยวดองกันลับ ๆ อยู่แล้ว บุตรชายที่เขารักและทะนุถนอมเป็นพิเศษมาหลายปี หาใช่บุตรของเขาไม่ ช่างน่าขันจริง ๆ! “พระชายารัชทายาท เช่นนี้แล้วร่างของข้าตอนนี้ยังมีหนทางรักษาให้หายหรือไม่?” เซี่ยจือหลานถามด้วยใจหวาดหวั่น ร่างกายนางอ่อนแอถึงเพียงนี้ ทรุดมาหลายปี เกรงว่าอยากจะรักษาให้หายอีกครา คงจะยากเกินไป เมื่อเห็นสีหน้ากังวลของเซี่ยจือหลาน ซ่งรั่วเจินก็ยิ้มเบา ๆ “อาการของเจ้าซับซ้อนอยู่บ้างจริง ๆ ทรุดมาหลายปีเกินไป ทว่าก็ไม่ต้องกังวลเกินไป” “ข้าจะเปลี่ยนตำรับยาให้เจ้า ต่อไปก็จงกินยาปรับร่างกายตามตำรับนี้ อาจใช้เวลานานหน่อย แต่ขอแค่เจ้ายืนหยัด ก็ย่อมฟื้นตัวทีละน้อย” เพราะร่างกายของเซี่ยจือหลานอ่อนแอเกินไป อ่อนแอจนบำรุงไม่ได้ หากใช้ยาที่บำรุงมากเกินไป ร่างกายของนางย่อมรับไม่ไหวในทันที จะกลายเป็นภาระเสียมากกว่าอีก ฉะนั้น จึงจำต

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1911    

    เซี่ยจือหลานอดไม่ได้ที่จะสั่นสะท้าน นางคิดว่าเพราะยามที่ตนตั้งครรภ์ ร่างกายอ่อนแอ ตอนที่ชูเสวี่ยอยู่ในครรภ์ของตนจึงพาโรคมาด้วย ทำให้ไม่แข็งแรงตั้งแต่เด็ก เพราะหลังจากที่ให้กำเนิดบุตรีแล้วไม่ได้ตั้งครรภ์อีก เดิมทีก็ถูกแม่สามีรังเกียจอยู่แล้ว ประกอบกับร่างกายของชูเสวี่ยก็ไม่แข็งแรง ดังนั้นคำเล่าลือจากในจวนก็ยิ่งไม่น่าฟัง เซียวเหวินยวนมองดูท่าทางของเซี่ยจือหลานที่แทบจะล้มทั้งยืน ก่อนจะเอ่ยว่า “ตามความเห็นของข้า เซียวเหวินเช่อแม้จะเลวทราม แต่เขาก็ไม่น่าจะถึงขั้นลงมือกับลูกแท้ ๆ ของตนเองได้” แม้ว่าเพิ่งผ่านการถูกทรยศจากพี่น้องร่วมสายโลหิต และรู้ดีว่าเซียวเหวินเช่อเลวทรามไร้ยางอายเพียงใด แต่เขาก็รู้ว่าเซียวเหวินเช่อให้ความสำคัญแก่ทายาท ฉะนั้นไม่ว่าอย่างไรก็ไม่มีทางลงมือกับเซี่ยจือหลานที่กำลังตั้งครรภ์ การฆ่าเซี่ยจือหลาน ไม่มีประโยชน์แก่เซียวเหวินเช่อเลยแม้แต่น้อย ไม่เช่นนั้น เขาก็คงไม่เปลี่ยนสถานะ และคิดหาวิธีทำให้เซี่ยจือหลานอยู่ในจวนสกุลเซียว เซี่ยจือหลานชะงักเล็กน้อย หันศีรษะมองไปยังเซียวเหวินยวน แม้จะบอกว่านางแต่งเข้าสกุลเซียวมาหลายปี และพบเจอเซียว

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1910

    เซี่ยจือหลานพยักหน้า สีหน้าฉายแววไม่เข้าใจและจนใจ“ก่อนข้าจะออกเรือน ร่างกายข้าแข็งแรงดีมาตลอด แต่หลังจากนั้นไม่รู้เหมือนกันว่าเกิดอะไรขึ้น ร่างกายของยิ่งอ่อนแอลงทุกวัน”“ต้องลมนิดหน่อยก็เป็นหวัดแล้ว เดินไกลนิดหน่อยก็หอบเหนื่อย แผ่นหลังชุ่มเหงื่อเย็น ทั้งที่พบหมอแล้ว อีกทั้งยังบำรุงร่างกายตลอดไม่ขาด ทว่าจนตอนนี้อาการก็ไม่ดีขึ้นเลย”“หลังจากให้กำเนิดชูเสวี่ย ร่างกายก็ยิ่งแย่ลงถึงขีดสุด แม้แต่หมอยังชี้ขาดว่าร่างกายของข้า ต่อจากนี้ไม่สามารถตั้งครรภ์ให้กำเนิดบุตรได้อีกต่อไปแล้ว”เซี่ยจือหลานโศกเศร้าสุดดวงใจ แม้ว่าเงินที่นางถือในมือตอนนี้จะมากพอให้ใช้ชีวิตได้อย่างสุขสบาย แต่ถ้าเป็นเช่นนั้นแล้วมันจะมีประโยชน์อันใดกันเล่า?ร่างกายแบบนี้ แม้แต่นางยังกลัวว่าตนเองจะมีชีวิตอยู่ต่อได้อีกไม่นานด้วยซ้ำไป วันข้างหน้าคงดูแลชูเสวี่ยให้ดีไม่ได้แล้วเซียวเหวินยวนได้ยินคำพูดของเซี่ยจือหลานเช่นกัน ความจริงแล้วตลอดเวลาที่ผ่านมา เขารู้สึกว่าน้องสะใภ้คนนี้ของตนเองบริสุทธิ์ไร้เดียงสาเกินไป หลับหูหลับตาเชื่อฟังคำสั่งของมารดาและน้องรองอย่างไร้วิจารณญาณทั้งที่หลายเรื่องสามารถตัดสินใจด้วยตนเองได้แท้ ๆ แต่น

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1909

    ซ่งรั่วเจินมองกิริยาท่าทางของเซี่ยจือหลานและเซียวเหวินยวน ก่อนจะมองสายตาตื่นตะลึงของบรรดาชาวบ้านรอบ ๆ อีกครั้ง แววตาของนางพลันฉายประกายประหลาดใจออกมาจริงดังคาด คนที่สมองมัวแต่หมกมุ่นเรื่องความรักขอเพียงรักษาหายดี ก็จะฉลาดขึ้นมาทันทีทันตาเซี่ยจือหลานได้รับความกรุณาจากพวกเขา จึงอยากทำอะไรบางอย่างเพื่อพวกเขาบ้าง“รัชทายาทและพระชายารัชทายาทมีจิตใจเมตตาดั่งโพธิสัตว์จริงแท้ หากไม่ได้พวกท่าน เรือนรองสกุลเซียวคงพินาศย่อยยับไปแล้ว”“สกุลเซียวทำอะไรไม่เคยละเอียดรอบคอบเลยจริง ๆ ก่อนหน้านี้พลิกแผ่นดินหาอยู่นานก็ไม่เจอ เคราะห์ดีที่พระชายารัชทายาทตามตัวจนพบและกลับมาได้”ชื่อเสียงและความนิยมของฉู่จวินถิงในใจราษฎรดีมาตลอด นับแต่ได้รับแต่งตั้งเป็นรัชทายาท ก็ไม่มีเสียงคัดค้านใดดังขึ้นอีกเลยและทุกอย่างที่ทำตอนนี้ ยิ่งกลายเป็นคุณูปการหนุนนำเขาทั้งสิ้น“รีบเชิญเข้าไปข้างในจวนเถิด” เซี่ยจือหลานเอ่ยอย่างกระตือรือร้นหลายวันมานี้นางเอาแต่เก็บตัวอยู่ในจวนบอกว่าต้องการพักฟื้นร่างกาย อย่าว่าแต่สามีใจทรามของนางกับหลูเฟยคนนั้นเลย แม้แต่ฮูหยินผู้เฒ่าเซียวนางก็ไม่ยอมออกมาพบด้วยซ้ำไปบอกเพียงรู้สึกไม่สบาย

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status