LOGINShare
บทที่ 89 (1/2) : ทบเท่าทวีคูณ (1) (มี nc นะเจ้าคะ)
Last Updated:
2025-05-17 19:15:48สองมือของเมิ่งเจียวซินเผลอปัดป่าย และกรีดไปตามแผ่นหลังกว้างอย่างลืมตัว จากนั้นก็ค่อย ๆ ซบใบหน้าเข้าไปที่แผงอกของหลี่อวิ้นกุย นางทั้งรู้สึกเจ็บ และรู้สึกจุกในเวลาเดียวกัน
เมิ่งเจียวซินยามนี้เหมือนจะเข้าใจความรู้สึกของไก่ ตอนที่พวกมันถูกไม้ขนาดใหญ่เสียบ...ก่อนจะนำขึ้นไปย่าง
แต่เพียงไม่นานความกำหนัด และความรู้สึกอึดอัดก็ค่อย ๆ เข้ามาแทนที่ความเจ็บ เมิ่งเจียวซินยื่นมือทั้งสองข้างไปโอบรอบคอหลี่อวิ้นกุย แล้วกล่าวว่า
“กุยกุย...ขยับเถิด ข้าไม่เจ็บแล้ว”
เมื่อได้รับอนุญาต หลี่อวิ้นกุยก็เริ่มขยับกุยกุยน้อยเข้าออกอย่างช้า ๆ ครั้งนี้ คือ ครั้งแรกทั้งของเขา และของเมิ่งเจียวซิน แล้วด้วยขนาดที่ต่างกันมาก หลี่อวิ้นกุยจึงพยายามข่มกลั้นความรู้สึกของตัวเองไม่ให้ทำตามใจต้องการ แต่ทว่ายิ่งขยับสัมผัสด้านในของฝ่ายตรงข้ามก็ยิ่งตอดร
Latest chapter
ทะลุไปเป็นอาจารย์ตัวประกอบเพื่อสอนรัก...พระเอก บทที่ 90 (1/2) : ดีเกินไป (1)
หลี่อวิ้นกุยวางเมิ่งเจียวซินลงบนเตียงอย่างระมัดระวัง ยามนี้สตรีในอ้อมแขนสวมใส่เพียงชุดคลุมตัวนอกเท่านั้น เขาหันไปไล่เหล่าขันทีที่เข้ามาช่วยเปลี่ยนชุดเครื่องนอน และทำความสะอาดห้องพักออกไป จากนั้นหลี่อวิ้นกุยก็ค่อย ๆ เปิดชายชุดคลุมออก แล้วลงมือซับน้ำบนร่างกายของเมิ่งเจียวซินที่ยังคงไร้ซึ่งสติอย่างเบามือ ขณะเดียวกันนั้นเขาก็นึกย้อนไปถึงช่วงสายของเมื่อวาน... หลี่อวิ้นกุยหลังจากได้รับรายงานด่วนจากค่ายทหารว่า เมื่อคืนมีคนบุกเข้าไปเผาสถานที่เก็บเสบียงในค่าย เขาจึงตัดสินใจเดินทางไปตรวจสอบเรื่องนี้ด้วยตัวเอง ในระหว่างที่หลี่อวิ้นกุยนั่งมองเหล่าองครักษ์หักแขนหักขากลุ่มคนที่ลงมือเผาเสบียง เพื่อง้างเอารายนามผู้ที่อยู่เบื้องหลังอยู่นั้น เขาก็เห็นจิ่นตั้งพาปิงหลงเดินลงมายังคุกใต้ดิน... &nb
ทะลุไปเป็นอาจารย์ตัวประกอบเพื่อสอนรัก...พระเอก บทที่ 89 (2/2) : ทบเท่าทวีคูณ (2) (มี nc นะเจ้าคะ)
หลี่อวิ้นกุยมองดวงหน้านวลที่ขึ้นสีแดง เขารู้สึกว่า ช่วงเวลาที่ริมฝีปากของเมิ่งเจียวซินขยับอย่างลังเลช่างยาวนานเหลือเกิน ผ่านไปครู่หนึ่งสตรีในอ้อมแขนถึงเอ่ยเสียงเบาหวิวราวกับพึมพำว่า “อืม...ได้ หลังจากนี้ข้าอนุญาตให้เจ้าทำตามใจต้องการ และเห็นสมควรได้เลย” รู้ตัวอีกที ริมฝีปากของฝ่ายตรงข้ามก็ทาบทับกับริมฝีปากของเมิ่งเจียวซินแล้ว ในขณะที่ฝ่ามือใหญ่ทั้งสองข้างของเจ้าตัวกำลังเคล้นคลึงทรวงอกของนางเบา ๆ จากนั้นหลี่อวิ้นกุยก็ค่อย ๆ บดคลึงกุยกุยน้อยลงกลางส่วนล่าง เพียงไม่นานมันก็ล้ำลึกกลับเข้ามาในกาย... ซึ่งมันช่างน่าแปลก? เพราะเมิ่งเจียวซินไม่รู้สึกเจ็บเท่ากับครั้งแรก ถึงแม้นางจะยังเจ็บอยู่บ้าง แต่มันก็ค่อย ๆ จางหายไป เพราะถูกแทนที่ด้วยความรู้สึกเสียวซ่าน เมื่อหลี่อวิ้นกุยเริ่มถอดถอน แล้วเติมเต็มกุยกุยน้อยกลับเข้าแบบซ้ำ ๆ เน้น ๆ
ทะลุไปเป็นอาจารย์ตัวประกอบเพื่อสอนรัก...พระเอก บทที่ 89 (1/2) : ทบเท่าทวีคูณ (1) (มี nc นะเจ้าคะ)
สองมือของเมิ่งเจียวซินเผลอปัดป่าย และกรีดไปตามแผ่นหลังกว้างอย่างลืมตัว จากนั้นก็ค่อย ๆ ซบใบหน้าเข้าไปที่แผงอกของหลี่อวิ้นกุย นางทั้งรู้สึกเจ็บ และรู้สึกจุกในเวลาเดียวกัน เมิ่งเจียวซินยามนี้เหมือนจะเข้าใจความรู้สึกของไก่ ตอนที่พวกมันถูกไม้ขนาดใหญ่เสียบ...ก่อนจะนำขึ้นไปย่าง แต่เพียงไม่นานความกำหนัด และความรู้สึกอึดอัดก็ค่อย ๆ เข้ามาแทนที่ความเจ็บ เมิ่งเจียวซินยื่นมือทั้งสองข้างไปโอบรอบคอหลี่อวิ้นกุย แล้วกล่าวว่า “กุยกุย...ขยับเถิด ข้าไม่เจ็บแล้ว” เมื่อได้รับอนุญาต หลี่อวิ้นกุยก็เริ่มขยับกุยกุยน้อยเข้าออกอย่างช้า ๆ ครั้งนี้ คือ ครั้งแรกทั้งของเขา และของเมิ่งเจียวซิน แล้วด้วยขนาดที่ต่างกันมาก หลี่อวิ้นกุยจึงพยายามข่มกลั้นความรู้สึกของตัวเองไม่ให้ทำตามใจต้องการ แต่ทว่ายิ่งขยับสัมผัสด้านในของฝ่ายตรงข้ามก็ยิ่งตอดร
ทะลุไปเป็นอาจารย์ตัวประกอบเพื่อสอนรัก...พระเอก บทที่ 88 (2/2) : ไม่เป็นไรแล้วนะ (2) (มี nc นะเจ้าคะ)
ในระหว่างที่หลี่อวิ้นกุยพยายามดึงสติของตัวเองกลับมา เขาก็รับรู้ได้ว่า สตรีใต้ร่างพยายามแนบผิวนุ่มที่ร้อนผ่าวเข้ากับร่างกายที่เปลือยเปล่าของเขาอยู่ หน้าอกนุ่มของนางจึงเบียดเสียดเข้ากับมือ และหน้าอกของเขาจนมันไม่เป็นทรง หลี่อวิ้นกุยได้แต่กดข่มความปรารถนาที่จะบีบขยำหน้าอกในมือ แล้วค่อย ๆ ลูบไล้ จากนั้นก็ขยับริมฝีปากลงไปครอบครองยอดอกสีชมพูทีละข้าง “อ่ะ! อือ...กุยกุย อื้อ...” สตรีใต้ร่างร้องครางออกมา เสียงร้องของนางช่างหวานล้ำ ยิ่งนางร้องพร้อมกับเอ่ยนามของเขา หลี่อวิ้นกุยรู้สึกว่า...มันช่างไพเราะมาก ก้อนเนื้อนุ่มนิ่มที่อัดแน่นอยู่เต็มปากถูกเขาโลมเลีย และดูดดึง หลี่อวิ้นกุยใช้ฟันเย้าแหย่ยอดอกที่ชูชันอย่างไม่ทำให้เจ็บ ก่อนจะใช้เรียวลิ้นกด พร้อมกับเลียทรวงอกทั้งสองข้างอย่างเท่าเทียม จากนั้นเขาจึงผละใบหน้าออกมาด้วยควา
ทะลุไปเป็นอาจารย์ตัวประกอบเพื่อสอนรัก...พระเอก บทที่ 88 (1/2) : ไม่เป็นไรแล้วนะ (1) (มี nc นะเจ้าคะ)
เมิ่งเจียวซินเงยหน้าขึ้น...นางเห็นหลี่อวิ้นกุยลุกขึ้นมานั่ง แล้วมองมาที่นางด้วยสีหน้าคล้ายกับกำลังรู้สึกสับสนวุ่นวายใจ ยามนี้มือทั้งสองข้างของเจ้าตัวที่จับอยู่บนไหล่ของนางกำลังสั่น ในชั่วขณะนั้น เมิ่งเจียวซินได้สติคืนกลับมา... ‘นี่ข้าทำอะไรลงไป!’ “กุยกุย ข้าขอโทษ คือข้า...” สีหน้าของฝ่ายตรงข้ามทำให้เมิ่งเจียวซินพูดอะไรต่อไม่ออก พอก้มหน้าลง...แล้วเห็นสภาพของตัวเองกับหลี่อวิ้นกุย ความรู้สึกผิดผสมผสานความรู้สึกอับอายถาโถมเข้าใส่นางทันที เมิ่งเจียวซินนึกไปถึงคำพูดขององค์ชายรองที่ว่า... ‘แล้วพอถึงช่วงที่ยาพิษออกฤทธิ์ในครึ่งชั่วยามที่สาม...ความต้องการของเจ้าจะเพิ่มขึ้นเป็นสามเท่าตัว ซึ่งข้าคงไม่ต้องบอกกระมังว่า ในยามนั้นยาของเจ้าจะไม่ส่งผลอะไรอีกต่อไป แต่หากเจ้ายังอดทนไหว ในครึ่งชั่วยามที่สี่...เมื่อความต้องการข
ทะลุไปเป็นอาจารย์ตัวประกอบเพื่อสอนรัก...พระเอก บทที่ 87 (2/2) : ข้าขอ...ได้หรือไม่? (2) (มี nc นะเจ้าคะ)
หัวใจของหลี่อวิ้นกุยแทบจะหยุดเต้น เขาก้มมองระยะห่างไม่ถึงหนึ่งชุ่นที่ปลายแหลมของปิ่นจะแทงเข้าไปยังหน้าท้องของเมิ่งเจียวซิน เมื่อครู่หากช้าไปเพียงแค่เสี้ยววินาที หรือเขาไม่ได้หันกลับมามองทางนี้ สตรีตรงหน้าคงลาจากเขาไปตลอดกาล หลี่อวิ้นกุยรีบดึงปิ่นออกจากมือเมิ่งเจียวซิน แล้วในขณะที่เขาคิดจะทำลายมันทิ้ง อีกฝ่ายก็ยื่นมือมาจับแขนของเขา แล้วกล่าวว่า “ปิ่น...ปิ่นของท่านพ่อ” หลี่อวิ้นกุยกัดฟันโยนปิ่นไปให้จิ่นตั้ง จากนั้นเขาก็รีบย่อตัวลงไปโอบกอดเมิ่งเจียวซิน ร่างกายของสตรีในอ้อมแขนกำลังสั่น นางร้องไห้ออกมาเบา ๆ อย่างน่าสงสาร แม้หลี่อวิ้นกุยจะไม่ได้ร้องไห้ออกมา แต่ทว่าภายในใจ... แล้วในขณ
ทะลุไปเป็นอาจารย์ตัวประกอบเพื่อสอนรัก...พระเอก บทที่ 87 (1/2) : ข้าขอ...ได้หรือไม่? (1)
รถม้าวิ่งเข้าป่าได้ไม่ถึงสองเค่อ ซีไถ เจินจางลี่หรูกับสหายของนาง ก็รับรู้ได้ถึงฝีเท้าม้ากลุ่มใหญ่กำลังไล่กวดพวกตนมา แล้วด้วยบรรยากาศกดดัน และกลิ่นอายสังหาร คนทั้งสามรู้ได้ทันทีว่า กลุ่มคนที่ไล่ตามมาคือ ผู้ใด ซีไถจึงรีบเร่งความเร็วฝีเท้าม้า แต่ทว่าดูเหมือนจะไม่ทันการ เขาจึงตัดสินใจจอดรถม้าทันที แล้วสั่งให้เจินจางลี่หรูกับสหายของนางใช้วิชาตัวเบาพาคุณหนูเมิ่งหลบหนีไปยังจุดนัดพบกับองค์ชายสาม ส่วนตัวเขาจะขับรถม้าหลอกล่อพวกองค์ชายรองไปอีกทาง พอเมิ่งเจียวซินกล่าวขอบคุณบุรุษที่ขับรถม้าเสร็จ เจินจางลี่หรูกับสหายของเจ้าตัวก็รีบใช้วิชาตัวเบาพานางมุ่งหน้าไปยังจุดนัดพบต่อ แต่...ออกตัวมาได้ไม่ไกล พวกนางก็ได้ยินเสียงฝีเท้าม้าไล่ตามมาเสียแล้ว เจินจางลี่หรูรีบหันไปสบตากับสหายของนาง จากนั้นพวกนางจึงพาเมิ่งเจียวซินพุ่งเข้าไปหลบหลังพุ่มไม้ใหญ่ใกล้แม่น้ำ
ทะลุไปเป็นอาจารย์ตัวประกอบเพื่อสอนรัก...พระเอก บทที่ 86 (2/2) : บุญคุณ (2)
เจินจางลี่หรูเฝ้ามองซุนเย่ผิงเอ่ยวาจาหว่านล้อมเมิ่งเจียวซิน แล้วเมื่อเห็นว่า สตรีตรงหน้าไม่มีแม้แต่ท่าทีลังเล ไร้ซึ่งท่าทางสนใจในอำนาจวาสนา ที่อดีตสหายรักของนางพยายามหยิบยื่นให้ นางจึงทั้งรู้สึกดีใจ และรู้สึกว่า พวกตนคิดไม่ผิดจริง ๆ ที่ตัดสินใจวางแผนช่วยเมิ่งเจียวซิน แต่ก่อนที่พวกนางจะหลบหนีออกจากที่นี่ เจินจางลี่หรูหันกลับไปมองอดีตสหายรัก แล้วกล่าวว่า “ฟังแล้วช่างน่าขัน หวังดีเช่นนั้นหรือ? หึ! ข้าจำได้ว่า ตอนเจ้าเอ่ยวาจาหว่านล้อมพวกข้าให้ยินยอมทอดกายให้กับองค์ชายรอง เจ้าก็กล่าวว่า หวังดีกับพวกข้าเช่นกัน ซุนเย่ผิง ใบหน้าของเจ้าช่างหนายิ่งนัก เจ้าทำตัวราวกับเป็นคนหัวอ่อน ทำเป็นยอมก้มหน้าก้มตาเชื่อทุกคำพูดขององค์ชายรอง แต่คนเหลี่ยมจัดเช่นเจ้า...ข้าไม่มีทางเชื่อเด็ดขาดว่า เจ้าจะมองคนอย่างองค์ชายรองไม่ออก เจ้าหลอกล่อสหายที่รู้จักกันเพียงไม่นานอย่างพวกข้าไปสังเวยให้กับบุรุษอย่างองค์ชายรอง ข้าก็พอจะเข้า
ทะลุไปเป็นอาจารย์ตัวประกอบเพื่อสอนรัก...พระเอก บทที่ 86 (1/2) : บุญคุณ (1)
ผ่านไปเกือบครึ่งชั่วยาม รถม้าก็หยุดนิ่ง เมิ่งเจียวซินขยับตัวลุกขึ้นยืน เพราะต้องลงจากรถม้าตามคำสั่งขององค์ชายรอง แต่ทว่าในขณะที่ลุกขึ้น...ร่างกายของเมิ่งเจียวซินก็ล้มกลับลงไปนั่งที่เดิม นางรู้สึกวิงเวียนจนหายใจลำบาก และรู้สึกได้ว่า ร่างกายของนางกำลังสั่น สายตาก็เริ่มพร่ามัว เมิ่งเจียวซินรีบตั้งสติ จากนั้นก็จับปิ่นด้วยมือทั้งสองข้าง แล้วค่อย ๆ เปิดกลไกช่องเก็บของลับ ซึ่งซ่อนอยู่ในดอกไม้ช่อที่สาม พอเปิดออกได้...นางก็รีบเทยาในช่องนั้นครึ่งหนึ่งใส่ปาก ก่อนจะนั่งหลับตา พร้อมกับปรับลมหายใจเข้าออกอย่างช้า ๆ ซึ่งในระหว่างนั้น เมิ่งเจียวซินรับรู้ได้ว่า องค์ชายรองเหมือนจะค่อย ๆ ขยับใกล้เข้ามา แล้วเมื่อลมหายใจของฝ่ายตรงข้ามตกลงมาที่ข้างแก้มของนาง! เมิ่งเจียวซินรีบฝืนลืมตา พร้อมกับขยับร่างกายถอยห่าง จนแผ่นหลังของนางชนเข้ากับผนังรถม้า “หึ! คุณหนูเมิ่งไม่ต้องกลัว เพราะข
You may also like
ท่านแม่เซียนหมอ: วันนี้เสด็จพ่อสำนึกผิดหรือยัง
หานซานรื่อ115.6K viewsชายาแพทย์พลิกชะตา
ฮวาฮวาตีลังกาแปล499.9K viewsครูสาวข้ามมิติกับท่านอ๋องปากแข็ง
ชาไทยเย็น9.5K viewsสามี ท่านหย่ากับข้าเถอะ
กะปอมพ่นไฟ15.1K viewsพระชายาอย่าหนีข้าไป
ป่าดอกท้อ9.2K viewsพ่อบัณฑิตหน้าขาว ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง
l3oonm@234 viewsสวนท้อสวรรค์ของเหยาจี
บ.บี477 viewsสาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง
พิมพ์สีทอง7.0K views
