Masukปิ๊งป่อง ปิ๊งป่อง ~
เสียงคนกดกริ่งหน้าห้องทำให้ฉันผละออกจากโทรศัพท์ หมีพูห์ต้องมาแล้วแน่ๆ มัวแต่อ่านเว็บบ้านี่จนลืมไปเลย ฉันรีบเดินเปิดประตูให้คนที่รออยู่ข้างนอก ร่างสูงโปร่งที่แต่งตัวในลุคสบายๆ กับเสื้อฮาวายลายพิมพ์สีขาว กางเกงยีนส์สีเข้ม คำเดียวเลยนะ หล่อจัด “เธอลืมของ” เเขนกำยำมีเส้นเลือดนูนขึ้น เหตุมาจากการถือของหนักที่ฉันตั้งใจไปเอาแต่ดันลืมไว้ อ่า… ขี้ลืมจริงๆ เลยฉัน “ว่างไว้ตรงนี้ก่อนค่ะ” รีบเขยิบตัวให้คนตัวโตเดินเข้ามาในห้องอย่างไว “ยังไม่แต่งตัว?” วางของเสร็จ ซีลากสายตามองมาที่ฉันพร้อมกับขมวดคิ้วหน้านิ่งๆ ฉันได้แต่ยืนนิ่งกลืนน้ำลายลงคอ จะบอกได้ยังไงกันเล่า ว่ากำลังหาข้อมูลการเดทอยู่ “คือว่า ซีนั่งรอโลมาแต่งตัวแปปนึงได้ไหมคะ” ยิ้มแห้งๆ ให้คนที่ตัวโตเดินอ้อมไปข้างหลังพร้อมกับดันซีให้นั่งรอตรงโซฟาก่อน “โลมาขอแค่ 10 นาที” ฉันไม่รอให้ร่างสูงตอบ รีบวิ่งเข้าไปในห้องนอนหยิบเสื้อผ้าเข้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำ ฉันเลือกที่จะใส่เสื้อแขนกุดเอวลอยสีขาวกระโปรงลายสก๊อตสีแดงยาวเลยเข่า แต่งหน้าโทนสีชมพูอ่อนๆ หยิบกระเป๋าสะพายข้างสีขาวมาใส่ หมุนตัวมองสำรวจตัวเองหน้ากระจก “เอาว่ะ อย่าคิดมากโลมา แค่ไปเที่ยว” ฉันพูดให้กำลังใจกับตัวเองหน้ากระจกเสร็จ เดินออกจากห้องนอนตรงไปหาหมีพูห์ที่นั่งก้มหน้าดูกราฟอะไรก็ไม่รู้ในโทรศัพท์ ขนาดฉันยืนอยู่ตรงหน้ายังไม่รู้ตัวอีก “ซี” หมีพูห์เงยหน้าตามเสียงเรียกมองฉันตาค้างอยู่อย่างนั้น ฉันที่ถูกจ้องอยู่นานเอียงคองง ก้มหน้าเข้าไปใกล้คนตัวโตยกมือขึ้นวางไว้บนหน้าผากร่างสูงเพราะคิดว่าซีจะไม่สบายหรือเปล่า “ตัวก็ไม่ร้อน ทำไมหน้าแดงล่ะ หูก็ด้วย” เสียงใสเอ่ยออก มาเหมือนเรียกสติคนตรงหน้า “หึ่ม” ร่างสูงกระแอ่มเสียงเบือนหน้าหนี “น่ารักชะมัด” พูดพึมพำกับตัวเองเบาๆ “ห๊ะ ซีว่าไงน่ะ” บ่นอะไรของเขา “ซีไม่เป็นอะไรแน่นะ” ฉันผละตัวออกยืนตรงหน้าถามซี “พี่ไม่ได้เป็นอะไร เสร็จแล้วใช่ไหม ไปกันเถอะ” ซีลุกขึ้นยื่นมือมากุมมือฉันแล้วลากฉันเดินไปที่หน้าประตู “เดี๋ยวโลมาใส่ร้องเท้าก่อน” หมีพูห์หันกลับมามองฉันพร้อมกับก้มหน้ามองมาที่เท้า เขาลากสายตาเลื่อนขึ้นมองชั้นวางร้องเท้า “คู่ไหน?” ซีเลิกคิ้วถามฉัน พี่แกหมายถึงร้องเท้าเหรอ “ผ้าใบสีขาวค่ะ” ร่างสูงพยักหน้าปล่อยมือจากฉันเอื้อมตัวหยิบร้องเท้าผ้าใบแล้วคุกเข่าข้างหนึ่งเพื่อที่จะใส่ร้องเท้าให้ฉัน “ซ….ซีโลมาใส่เองได้” ฉันเขยิบตัวออก ซีเงยหน้ามองฉันดุๆ “ช้า พี่ใส่ให้” ว่าจบหมีพูห์เขยิบตัวเอื้อมมืออีกข้างจับที่เท้าฉันทำให้ฉันสะดุ้ง ยื้อเท้าไว้นิดหน่อย จนหมีพูห์ต้องเงยหน้ามองดุฉันอีกครั้ง ก่อนจะหันไปสนใจใส่ร้องเท้าให้ฉันเหมือนเดิม “ไปกันได้แล้ว” ซีลุกขึ้นยืนคว้าหนึ่งมากุมมือฉันไว้สวนสาธารณะโยโยงิ
เป็นสถานที่ชมความสวยงามของเหล่านกป่าและธรรมชาติในสี่ฤดูเท่านั้น ยังเป็นสถานที่ที่มีกิจกรรมให้ทำมากมาย เช่น ปั่นจักรยาน สนามบาสเก็ตบอล เวทีแสดงสดกลางแจ้ง เสียงดนตรีคลอเบาๆ ทำให้ละสายตาจากรอบๆ กลับไปโฟกัสจุดๆ หนึ่ง ริมฝีปากบางคลี่ยิ้มพลางเหลือบมองร่างสูงข้างๆ “เพลงเพราะดีนะ บรรยากาศก็ดีด้วย ซีรู้จักที่นี่ได้ไงอ่ะ” อ่า… จะบอกว่าไงดี ก็เมื่อคืนเขาไปค้นในเน็ตหาสถานที่เดทมา และที่นี้ก็คืออีกสถานที่หนึ่งที่คู่รักมาเดทกัน “เคยมาเที่ยว” ซะที่ไหนกันละ!!! ขืนบอกไปอย่างงั้นโลมาไม่มีทางมากับเขาแน่ๆ “เที่ยวกับแฟนใช่ม๊า~” นิ้วเรียวชี้หน้าผม พูดหยอกล้อแซวกัน “เคยมาเที่ยว แต่ไม่ใช่กับแฟน” ร่างบางคลี่ยิ้มพยักหน้ารับ รู้ “แล้วอย่างงี้ ซีก็เบื่อเเย่สิ เคยมาแล้วนี่” จะเบื่อได้ไงผมไม่เคยมา ผมสายหน้าให้คนตัวเล็กตรงหน้า กุมมือเล็กที่จับมาตลอดทางกระชับแน่นเพื่อย้ำเตือนกับสิ่งที่ผมกำลังจะพูดออกมา “ไม่เบื่อ ถ้ามากับคนนี้ไม่เบื่อหรอก” คนนี้โลมาแฟนในอนาคตของพี่ สิ่งที่อยากจะพูดมาตลอด แต่ต้องเก็บเอาไว้ “ถ้าซีเบื่อขึ้นมาอย่ามาว่าโลมาก็แล้วกัน” ร่างบางแกว่งมือที่จับกันไปมา พูดคาดโทษทีเล่นทีจริง “หึ” ใบหน้าเรียวทำท่าทางตลกๆ อมลมไว้ในปาก ตาโตๆ หรี่ลงของน้องทำให้ผมนึกขำออกมาทันที “ยังจะหัวเราะอีก ไม่น่ากลัวขนาดนั้นเลยหรือไงคะ” “ไม่น่ากลัว แต่น่ารักต่างหาก” “หืยยย~ใครๆ ก็บอกแบบนั้น” แขนเล็กกอดอกคลี่ยิ้ม ตาโตกะพริบตาวิ้งค์ข้างนึง เชิดหน้าอย่างมั่นใจแลดูน้องมันฟังมาจนชินจริงๆ แหละครับ “ครับ น่า…รัก” น่าหลง หลงรักจนแทบคลั่ง ผมอดไม่ได้จนต้องยกมือวางบนหัวโลมาแล้วขยี้เบาๆ น้องยกมือขึ้นจับมือผมออก “งือออซี~ผมโลมาเสียทรงหมดแล้ว” แล้วท่าทางยู่หน้าแบบนี้ คืออะไร “^^ โอเครไม่แกล้งแล้ว”“ท....ทะเล ไม่สบายอยู่.... อ่ะ “ ปากเล็กกัดปากล่าง ก้มมองชายหนุ่มใช้ลิ้นเลียให้เธอผ่านแพนตี้ “พี่อยากให้โลมาฉีดยาให้พี่” เขาเพียงแค่เงยหน้าจากกลางใจสาว ปลายลิ้นเลียมุมปากอ้อนวอนเธอ คาคมโตออดอ้อนด้วยน้ำเสียงหวาน สันจมูกโด่งแดงนิดจากพิษไข้ มันช่างน่าหลงไหล โลมาหลับตาพริ้ม ฉันขอยอมแพ้กับดาเมจยั่วนี้ค่ะ นิ้วสวยยกขึ้นลูบกลุ้มผมยอมให้เขาฝั่งหน้าเข้าลึกขึ้นไปอีก มือหนาเกี่ยวแพนตี้ลงทำให้สายตาคมมองกลางใจสาวตรงหน้า บ่งบอกว่าเธอต้องการเขาแล้ว “น้ำหวานเยิ้มแล้วนะคะ ที่รัก” เธอกัดปากสูดลมหายใจเข้า สิ้นเสียงทุ้มเอ่ย ปลายลิ้นร้อนได้ก้มลงแตะกับเนื้อนูนอมชมพู ตวัดดูดเลียแหย่ลิ้นเข้าไปข้างใน “อ๊ะ อ่างงงงง ที่รัก อื้อออ” กลางใจสาวขมิบเสียวตามจังหวะที่ลิ้นร้อนนั้นได้ตวัดเลีย เม็ดติ่งปลายกุหลายขึ้นสีแดงแฉะไปด้วยน้ำหวาบร้องครางกระดุ้นแก่นกายเขาให้ขยายใหญ่จนเริ่มปวดแล้ว “พี่อยากปล่อยในเมียแล้ว” ร่างบางถึงฝั่งฝันปล่อยน้ำหวานไหลออกมาให้เขาเลียชิมจนพอใจแล้ว CEO หนุ่มปลดเนคไท ปลดกระดุมเสื้อออก เสยผมที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อขึ้น แก้มแ
“รบกวนช่วยเลื่อนการประชุมออกด้วยค่ะ” ร่างบางเปิดประตูเอ่ยเสียงหวานประกาศดังกลางห้อง ทำ CEO ที่นั่งกุมขมับต้องรีบเงยหน้าขึ้นมอง เพราะเสียงคุ้นเคยดูทรงพลังที่กระทบเข้าหูเขานั้น ทำใจเขาหวิวๆ แปลกๆ “........” เชี่ยยยยย เมีย มาได้ไงวะ 'ไอธามไหนมึงบอกโลมามีสอบไง' ผมหันมองไอธาม มันยกมือทำท่าปาดคอยกยิ้มเยาะผม ไอสัตว์ โลมาเดินเข้ามาหาผม ตาหวานมองผมไม่วางตาเลยครับ แต่ทว่า ร่างบางสวมเสื้อช้อป เดี๋ยวนะ! แม่งกระโปรงโคตรสั่น ถามว่าประเด็นที่ต้องสนใจใช่เรื่องกระโปรงสั่นๆไหม เออก็ใช่ เพราะตอนนี้ผมเริ่มอยู่ไม่สุขแล้วครับ เมื่อเห็นสายตามันวาวของสัตว์ตัวผู้ที่มองมาที่ขาขาวๆของโลมา “ทะเลกล้ามากนะที่โกหกโลมา” “เลิกประชุมได้ครับ ส่วนที่เหลือรายงานส่งผมทีหลัง เชิญครับ” เสียงทรงพลังปประกาศกราว ทุกสายตาจับจ้องมาที่หญิงสาวเสื้อช้อป เธอเป็นใครทำไมถึงได้มีอำนาจในการสั่งผู้บริหารขนาดนี้กันนะ “ผมยังพูดไม่จบเลยนะครับ ใครใช้ให้เด็กช่างเข้ามา พาออกไปด่วนเลย” เอาแล้วไง ไอคุณบดินถ้ากูไม่เสียเวลากับคุณมึงพูดเป็นชั่
“อื้ออออออ อ๊ะ! ขอลึกกว่านี้ ฮ้าา~” สะโพกมนบดขยี้ดุนข้างหลังยั่วยวนเขาให้เข้าไปในตัวเธอลึกๆขึ้นอีก “อ้างงงง” บ้าจริง ฉันอยากจะกัดลิ้นตัวเองให้ตายตรงนีี้เลย ฉันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ถึงได้ปล่อยตัวปล่อยใจได้ขนาดนี้ “อ้าขากว้างๆสิ” ร่างกายบางอ้าขาทำตามเสียงทุ้มกระซิบแหบพร่า เธอกัดปากล่างกลั้นเสียงครางแน่น ไม่อยากจะยอมรับหรอกนะ แต่ร่างกายมัน......รู้สึกดีเป็นบ้า สะโพกงอนโกงตัวให้กลางใจสาวรับแรงกระแทกที่เพิ่มความดุดันเข้ามาหนักหน่วงทุกจังหวะการเข้าออก แถมสัมผัสจากมือหนาที่แตะล่วงลึกเข้ามา ช่วยบดขยี้ที่ปลายติ่งกลีบกุหลาบชวนให้หวาบหวั่นปนเสียวจะขาดใจซะให้ได้ “อ่าาา........เมีย โคตรเอ็กซ์เลยวะ” “อ่ะ ทะเล โลมาเสียว....” T_T เหตุการณ์นี้มันเกิดขึ้นในห้องทำงานได้ยังไงเนี่ยยยยย ย้อนกลับไปก่อนหน้านี้ ตูด ตูด หมายเลขที่คุณเรียกไม่มีสัญญาตอบรับ.............. “ไม่รับสาย” ร่างบางในชุดเสื้อช้อปสีน้ำเงินตราสัญลักษณ์เด็กสถาปัตย์สวมกระโปรงพ
“หึ แบบนี้โลมาก็ดูมีความสุขดีออก ส่วนท่าอื่นมีแน่นอนครับที่รัก ได้โปรดอย่าพูดให้พี่หยุดได้ไหม” มือหนาเกี่ยวแพนตี้ออกด้านข้าง ก้มฝั่งใบหน้าลงลิ้นร้อนสัมผัสลงกับกลีบกุหลาบตอนนี้ปริมไปด้วยน้ำหวาน “อ๊ะๆ อ่าา ทะเล” เสียงครางหวานเผยขึ้นอีกครั้ง ขาสวยอ้ากว้างกว่าเดิม มือเล็กยังคงทำหน้าที่ลูบผมคนตัวโตเบาๆ ปล่อยให้เขาเล่นให้หน่ำใจจนเธอต้องปลดปล่อย “รู้สึกดีไหม?” “แฮ่กๆ” ฉันเผยรอยยิ้มเชยคางทะเลให้ขยับเข้าใกล้มากขึ้นจนสัมผัสถึงลมหายใจ กุมมือหน้าโอบกอดไปข้างหลัง กระซิบบอกข้างหูทะเลเบาๆ “รูดซิบให้หนูหน่อย” ร้อยยิ้มร้ายคนตรงหน้าผุดขึ้น ร่างหนาที่ถูกพลิกให้นั่งลงโซฟา เขาไม่อาจละสายตาจากโลมาได้เลย เมื่อคนน้องค่อยๆนั่งลงคร่อมเขา หลังจากนั้นมือหนาค่อยๆเลื่อยรูดซิบชุดเจ้าสาวลง โลมาลุกออกจากเขาและปลดชุดเจ้าสาวที่ป้องปราการลง “///////” แม่ง! ลูกไม้สีชมพู โคตรขับผิวน้องเลย แน่นอนครับ หน้ากูแดงแน่ๆ เพราะไม่เคยเห็นน้องแต่งแบบนี้ เชี่ยยยยยเขินครับ ยอมรับเลยว่าเขินน้อง “ไม่ชอบเหรอ” ไม่ใช่ไม่ชอบที่หันหน้าออกเพรา
ฟอดดดดดด~ ทะเลสวมกอดร่างบางจากข้างหลัง กดริมฝีปากสูดดมความหวานข้างแก้มนวลฟอดใหญ่ “หอมจัง” เขาเกยคางคลอเคลียต้นคอคุณภรรยาสุดสวยของเขา “งื้อออออทะเล อย่าแกล้งโลมา” เธอย่นคอหนีเขา วันนี้หนูหนีไม่ได้แล้วนะคะ “แขกกลับหมดแล้วนะ” ผมกระซิบข้างหูน้อง “ ///// ดีเลยเราจะได้พักผ่อน” แก้มนวลขึ้นสีแดงระรือ พยายามกลั้นเสียงตอบให้เป็นปกติที่สุด แต่ดาเมจอีพี่มันไม่ใช่ไงค่ะ สายตาคมนั้นมองเธอผ่านกระจกก็รู้ว่าทะเลต้องการอะไร เกินต้านละน้า งื้ออออเค้าเขิล “นั้นสิ ทุกคนกลับไปแล้ว แต่......” “อื้ออออออ~” เสียงกระซิบขาดห่วงไป เมื่อคนด้านหลังใช้ลิ้นสอดเข้าใบหูหยอกเล่นกับเธอ โลมากลืนน้ำลายลงมองการกระทำทะเล และใช่ ทะเลเผยยิ้มมุมปากสายตาคมกริบเผ่งมองเธอผ่านกระจกอย่างชอบใจกับใบหน้าแดงๆสายตาโอนอ่อนกับสัมผัสที่เขามอบให้ กัดริมฝีปากล่างกลั้นเสียงหวาน “พิธีเข้าหอพึ่งเริ่มครับเบบี๋” ตึกตัก ตึกตัก......../////....... ตกหลุมรักคนเดิมซ๊ำๆ มันเป็นอย่างนี้สินะ รอยจูบซ๊ำๆที่กดจูบลงมาดูดกลืนริมฝีปากเธอ ไม่ว่าจะผ่านไปนานแ
“ต่อจากนี้ฝากดูแลลูกสาวป๊าด้วยนะทะเล” มื้อเล็กถูกส่งต่อด้วยน้ำมือของคนเป็นพ่อ มือที่แสนอบอุ่นคู่นี้กำลังจะปล่อยมือของลูกสาวสุดที่รักให้กับผู้ชายอีกคนที่คนเป็นพ่อได้ไว้วางใจ “จะดูแลโลมาเป็นอย่างดีครับ” เขารับปากป๊าโลมาเผยสายตาแน่วแน่เพื่อยืนยันกับสิ่งที่เขาพูดออกมา ทะเลเอื้อมรับมือคนตัวเล็กจากพ่อตามากุมไว้แน่น “เจ้าสาวของพี่สวยจังเลยครับ” “///// งื้อออ /////” เสียงทุ้มกระซิบข้างหูนั้นทำใจเธอดิ้นโครมครามออกมาวิ่งเล่นกลางงานซะให้ได้ แถมเจ้าตัวจบท้ายด้วยการเอาใบหน้าหล่อๆถูคลอเคลียกับหูของเธอจนได้ยินเสียงโห้แซวจากคนในงาน “ร้ายนักนะ” ฉันมองค้อนยู่ปากใส่ทะเล ซึ่งเจ้าตัวหาสะทกสะท้านไม่ “^_^” ยังจะมายิ้มร้ายให้อีก ทะเลกระชับมือเล็กแน่น ทั้งคู่เดินจับมือกันด้วยรอยยิ้มแห่งความสุขก้าวเข้าสู่พิธีงานวิวาห์ “เชิญเจ้าบ่าวสวมแหวนให้กับเจ้าสาวครับ” เสียงพิธีกรดำเนินพิธีการขึ้น คนทั้งงานยิ้มกริ่มกับความน่ารักของเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ แต่งชุดสวยงามราวกับนางฟ้าตัวน้อยๆเดินดุ่มๆยื่นกล่องแหวนให้กับเจ้าบ่าว







