บทที่ 37/2 ความโกลาหลในจวนตระกูลหวัง

บทที่ 37/2 ความโกลาหลในจวนตระกูลหวัง

เพียงครู่เดียวหมอหลวงก็ตรวจชีพจรของหวังลู่เสียนเสร็จ เอ่ยยืนยันว่านางมีชีพจรของสตรีตั้งครรภ์จริง

เมื่อธุระทุกอย่างเสร็จสิ้นหวนกงกง หมอหลวงและองครักษ์ราชวังก็เตรียมยกขบวนกันกลับ แต่ก่อนกลับหวนกงกงได้เอ่ยปาก สั่งห้ามหวังเหลียงมิให้ลงโทษสาวใช้รุนแรง แต่ให้ขายพวกนางออกไปแทน

…ราวกับฮ่องเต้ล่วงรู้เหตุการณ์ล่วงหน้า ถึงได้มีคำสั่งให้เขาบอกกับหวังเหลียงเช่นนี้

แม้นว่าหวังเหลียงจะเดือดดาลแค่ไหน แต่ก็มิอาจขัดคำสั่ง เสี่ยวหลีและเสี่ยวลู่ถูกโบยคนละยี่สิบไม้ จากนั้นจึงให้พ่อบ้านขายพวกนางออกไป พ่อค้าทาสที่มารับซื้อ พาสาวใช้ทั้งสองไปส่งยังคฤหาสน์หลังหนึ่งต่อจากนั้น

เรือนฝูหรง

หวังซีซวนได้ยินข่าวเรื่องของหวังลู่เสียนจากปากเสี่ยวจี่ เด็กหนุ่มตกตะลึงไม่น้อย พลันนึกถึงคำพูดของมารดาเมื่อวันก่อน “ท่านแม่ทราบเรื่องนี้อยู่แล้วอย่างนั้นรึ มิน่านางถึงอารมณ์ดีนัก“ จากนั้นจึงนั่งเดินพลังฝึกฝนตบะต่ออย่างตั้งใจ

หม่าฝานที่แอบดูพฤติกรรมของเด็กหนุ่ม ตามคำสั่งของรวี่เยว่อย่างเงียบๆ และผละไปในอีกชั่วอึดใจต่อมา

“ช่างเป็นเด็กดีจริงๆ” ชายหนุ่มแอบรำพึงเสียงเบาด้วยน้ำเสียงชื่