LOGIN“แต่...” รัชชานนท์มองแฟนสาวด้วยความรู้สึกใจหายอย่างที่สุด เขามีลางสังหรณ์บางอย่างเกิดขึ้นในใจเขา รัชชานนท์ไม่อยากเสียคนรักไป ปุณณดาคือคนที่เขารัก รัชชานนท์อยากแต่งงานกับปุณณดาในเร็ววัน
“นนท์คะ...ถ้านนท์ไม่สบายใจ นนท์ก็ไปหามิลินทุกวันก็ได้นี่คะ มิลินไม่ได้ไปนั่งอยู่ในห้องของท่านประธานสักหน่อย ถ้านนท์ไปหามิลินทุกวัน เราไปกินข้าวกลางวันด้วยกันบ่อยๆ แบบนี้นนท์จะได้สบายใจไงคะ...ดีมั้ยคะนนท์”
“อืม...จริงสินะ...”
“งั้น! วันนี้เราไปฉลองตำแหน่งใหม่ของมิลิน และฉลองตำแหน่งหัวหน้าคนใหม่ของน้ำขิงด้วยเลยมั้ย”
นิรณาออกความคิดเห็นตามแบบฉบับของนิสัยตัวเอง
“มันไม่ใช่เรื่องน่ายินดีนะน้ำขิง...เธอนี่มันยังไงกัน”
“แล้วจะเสียใจไปทำไมกัน...และเธอน่าจะดีใจนะตัง ที่ตัวเองได้เลื่อนเป็นหัวหน้าแทนมิลิน ไม่ดีใจเหรอ? เป็นฉันดีใจมากเลยนะ ตำแหน่งสูงขึ้น เงินเดือนก็สูงขึ้น มีแต่ได้กับได้”
“เฮ้อ...หมดคำพูด!”
“นะ...ไปกันเถอะ จะเครียดกันทำไม ท่านประธานอาจไม่ได้คิดอะไรอย่างที่พวกเราคิดก็ได้ เขารวยขนาดนั้น จะหาสาวสวยกี่คนก็ได้ ไม่จำเป็นที่จะต้องคว้ามิลินไปหรอก ฉันก็ได้ยินข่าวว่าเลขาหน้าห้องเขาก็สวยไม่เบาเลยนะ เขาอยู่กับสาวสวยรายล้อมเขาทั้งนั้น เรื่องแบบนี้เราไม่น่าจะเอามากังวลกันนะ”
“ก็แล้วทำไมเราต้องไปฉลองอย่างที่เธอบอกด้วยเล่า”
“มันเป็นเรื่องน่ายินดีไง เธอบ้าหรือเปล่าตัง ที่คิดว่าเป็นเรื่องเลวร้าย! อะไรของเธอ! ตกใจเกินเบอร์ไปหรือเปล่าเนี่ย น่าสงสัยซะแล้วสิ!”
“อย่าทะเลาะกันเรื่องฉันเลย...เอาเป็นว่าวันนี้เราไปฉลองกันก็ได้นะ...ไปกันหมดนี่แหละ นนท์ด้วยนะคะอย่าคิดมากค่ะ อาจจะเป็นแบบที่น้ำขิงพูดก็ได้นะคะ”
ปุณณดาตัดสรุป เธอพยายามปิดบังเรื่องลับของตัวเองด้วยเรื่องของนิรณา
“อ่าว...งั้นเข้าทางยัยน้ำขิงเลยสิเนี่ย!”
“แหม...ยัยตังเธอจะว่าฉันตลอดไม่ได้นะ คนแบบฉันทั้งเก่งและฉลาดอยู่แล้วย่ะ เธอต้องหัดยอมรับในตัวฉันบ้างแล้วนะ”
“ทันที!”
“ไปมั้ยคะนนท์ เย็นนี้มีที่หนึ่งค่ะที่น้ำขิงอยากให้ทุกคนไป เขาพึ่งเปิดใหม่ค่ะ รับรองทุกคนจะต้องลืมเรื่องหนักๆ พวกนี้ไปเลยค่ะ...นะคะนนท์...น้ำขิงกับนนท์ไม่เคยได้ไปเที่ยวด้วยกันเกือบสองปีแล้วนะคะ”
นิรณาพยายามออดอ้อนแฟนเพื่อน ‘ถ้าวันนี้ไม่มีปุณณดา รัชชานนท์ต้องเป็นของเธอแน่นอน’
“อืม...ครับ งั้นวันนี้นนท์ไปรับมิลินนะครับ”
“ค่ะ”
“แล้วแวะไปรับน้ำขิงด้วยนะคะ ทางเดียวกันเลยค่ะ”
“เดี๋ยวฉันไปรับเธอเองน้ำขิง...ทุกเรื่องเลยนะเธอน่ะ”
“อะไรกันตัง...เธอก็เหมือนกัน จะต้องคอยขัดคอฉันตลอดเลยนะ ชาติที่แล้วฉันต้องไปทำอะไรกับเธอไว้แน่ๆ ชาตินี้ถึงต้องตามรังควานฉันขนาดนี้...โอ้ย! อยากจะบ้าตาย!”
“ฉันต่างหากที่ควรต้องพูดประโยคนั้น เมื่อไหร่เวรกรรมของฉันจะหมดไปซะที เบื่อรบกับคนบ้าเต็มทีแล้ว”
“เธอว่าใครบ้า! ยัยตัง! @#%$&!@&$”
“เฮ้อ...”
.....................
@ คลับหรูแห่งหนึ่ง...
“กลับมาเกือบสองอาทิตย์แล้ว นายพึ่งจะมาเจอพวกฉันเนี่ยนะแม็กซ์ คิดแล้วน่าน้อยใจจริงๆ เราเป็นเพื่อนกันมาเกือบจะสามสิบปีแล้ว นายไม่คิดจะสนใจเพื่อนอย่างเราสองคนมั่งเหรอวะ”
“ฉันงานยุ่งมาก กลับมาก็ต้องรีบสานต่องานจากพ่อฉันก่อน นายอย่าน้อยใจฉันเลยมาวิน...จะผ่านไปกี่ปีฉันก็เพื่อนนายสองคนเสมอ...ใช่มั้ยธันย์”
“อืม...ฉันคิดว่านายดูเปลี่ยนไปเยอะเหมือนกันนะแม็กซ์ เมื่อก่อนนายไม่ได้เป็นแบบนี้นี่”
“ฉันก็รู้สึกอย่างที่ธันย์มันพูดเลยนะ มันมีอะไรที่ทำให้นายเปลี่ยนไปวะ”
“ฉันอายุ 30 แล้วนะ ไม่ใช่ 22 เหมือนเมื่อก่อน นายลืมไปแล้วเหรอมาวิน นายเองก็เถอะมีลูกตั้งสองคนแล้วนี่ พัฒนาการกว่าฉันซะอีก”
บรั่นดีถูกสาดลงไปในลำคอทันทีเมื่อเขาพูดจบ วันนี้แม็กซ์เวล นัดเพื่อนรักทั้งสองของเขามาพบปะสังสรรค์กันฉันท์เพื่อน เขาไปอยู่อเมริกา 8 ปีมันนานมากสำหรับสิ่งนี้
“จริงอย่างที่แม็กซ์มันพูดนะ นายมีลูกสองคนแล้ว และฉันเองก็ใกล้ที่จะตามนายไปแล้วนะมาวิน อีกสองเดือนฉันต้องเชิญพวกนายไปร่วมงานแต่งของฉันแล้วแหละ”
“อ่าว! เฮ้ย! นายจะแต่งงานแล้วเหรอวะธันย์ หมั้นกันมาตั้ง 5ปีแล้ว ฉันไม่คิดว่านายจะยังคิดที่จะแต่งงานอยู่อีก”
“แต่งสิ...จะไม่แต่งได้ยังไง เมียฉันท้องได้สองเดือนแล้ว พวกนายรู้กันยัง? ฉันโคตรดีใจเลยว่ะ ไม่คิดว่าการมีลูกมันจะทำให้ฉันรู้สึกดีขนาดนี้มาก่อน อีกอย่างฉันก็ตามนายมาติดๆ แล้วนะมาวิน”
“นั่นสิ! แล้วนายล่ะแม็กซ์ ไม่คิดที่จะแต่งงานบ้างเลยเหรอวะ กับคุณหมอไลลาเป็นยังไงมั่ง เธอสวยมากเลยนะ หน้าที่การงานก็ดี คบกับนายเกือบสิบปีแล้ว คงจะมีแพลนบ้างแล้วสิ”
“ไม่! ฉันยังไม่มีแพลนอะไรทั้งนั้น”
แม็กซ์เวลนึกถึงดวงหน้าสวยของใครอีกคนทันที เขากลับมาครั้งนี้ สิ่งที่เปลี่ยนแปลงไปก็คือ เธอมีแฟนแล้วสิ่งนี้เองมันทำให้เขารู้สึกเดือดดาลอย่างที่สุด เธอเคยเป็นของเขา เรือนร่างของเธอถูกเขาครอบครองมาก่อน เสียงร้องครางของเธอยังตราตรึงในใจของเขาตลอดเวลา ไม่ว่าเขาจะเล่นบทรักกับสาวคนไหน แต่ทุกครั้งที่เขากำลังจะแตะขอบสวรรค์ แม็กซ์เวลมักจะนึกถึงใบหน้าของเธอเสมอ!
“อะไรของนายวะแม็กซ์! อย่าบอกนะว่านายไม่ได้คิดจะคบหมอไลลาจริงๆ”
“นั่นสิ...ฉันก็ชักสงสัยนายกับหมอไลลาแล้วนะ ฉันเห็นนายคบกับเธอนานมาก แต่ฉันรู้สึกว่านายจะไม่ค่อยไปไหนมาไหนกับเธอเลย หรือเธอเองก็ไม่ค่อยที่จะโพสต์แสดงตัวตนว่าเป็นแฟนกับนายเลยนะแม็กซ์ มันผิดปกติทั้งคู่เลยนะ”
“ก็คงจะเป็นอย่างที่นายคิดแหละ ไลลาเองฉันก็ไม่คิดว่าเธอจะชอบฉันจริงจังหรอก พ่อแม่ของฉันและพ่อแม่เธอคุยกัน และอยากให้เราแต่งงานกัน มีลูกไว้สืบสกุล”
คำว่าลูกมันสะกิดใจแม็กซ์เวลและแปลกใจเป็นอย่างมาก เขากับปุณณดามีอะไรกันขนาดนั้น แม็กซ์เวลไม่เคยป้องกันสักครั้ง และทุกครั้งที่เขาร่วมรักกับเธอ เขาก็เต็มที่ทุกอย่าง แต่ทำไมเธอกลับไม่ท้องกับเขาเลย หรือเพราะว่าเกิดความบกพร่องในร่างกายของเขาเอง
“ถ้าแบบนี้ทำไมนายกับหมอไลลาไม่คุยกันไปเลยวะ ต่างฝ่ายต่างเงียบ ฉันว่ามันไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้นนะ อายุนายกับเธอก็เพิ่มขึ้นทุกวัน ถ้านานกว่านี้นายจะมีลูกกันตอนไหนวะ”
“คุณไม่จำเป็นต้องใช้มัน...เพราะใครหน้าไหนก็ติดต่อคุณไม่ได้อีกหลายวัน!”สันกรามเขาขบกันแน่น เมื่อได้ยินประโยคที่เธอเอ่ยออกมา “หมายความว่ายังไง! คุณจะพาดิฉันไปไหน! ไม่นะ!” “พาไปรื้อฟื้นความหลังน่ะสิ!”มือหนาเอื้อมไปกระชากร่างบาง ความแข็งแกร่งของชายหนุ่มมันทำให้ร่างของเธอปลิวลอยละลิ่วมาเกยบนตักกว้าง “ไม่! ปล่อยดิฉันเดี๋ยวนี้! คุณจะทำแบบนี้ไม่ได้นะ!”ปุณณดาดิ้นขลุกขลักอยู่บนตักของคนตัวใหญ่ กำปั้นน้อยๆ ทุบลงไปที่อกกว้างทันทีแบบไม่ยั้ง “ทำไมผมจะทำไม่ได้! จะมีใครหน้าไหนห้ามผมได้!”แม็กซ์เวลรวบมือบางทั้งสองข้างของเธอ ด้วยมือเขาเพียงข้างเดียว ร่างอวบอิ่มเสียดสีกับร่างแกร่งไปมา กลิ่นกายสาวส่งตรงถึงจมูกโด่งทันที จนทำให้เขาสูดลมหายใจนั้นอย่างห้ามใจไว้ไม่ไหว “ดิฉันมีแฟนแล้ว! คุณจะมาทำแบบนี้ไม่ได้นะ!”ปุณณดาพยายามงัดไม้เด็ดต่อสู้กับเขา “แฟนงั้นหรือ...มิลิน!”แม็กซ์เวลจ้องมองดวงหน้ารูปไข่นวลเนียนขาวใสนั่นด้วยความรู้สึกเหมือนอารมณ์ของเขาจะทะยานขึ้นสูงเรื่อยๆ “ดิฉันมีคนรักแล้ว...คุณจะพาดิฉันไปไหนไม่ได้เด็ดขาด!”หัวใจของปุณณดาเต้นระท
ลางสังหรณ์บางอย่างที่กันยกรคิดไว้ มันอาจจะเกิดขึ้นแล้วตอนนี้ เธอพึ่งบอกปุณณดาไปเมื่อคืนว่าระวังจะโดนแย่งแฟน ซึ่งเรื่องนี้กันยกรไม่เคยไว้ใจนิรณาเลยสักครั้ง เธอภาวนาขอให้อย่าให้เหตุการณ์แบบนั้นเกิดขึ้นเลย “นนท์ยังไม่ตอบแชทฉันเลยตัง...โทรไปก็ไม่รับเหมือนกัน” “ฉันว่ามันยังไงอยู่นะ...ฉันสังหรณ์ใจตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว เพราะยัยน้ำขิงมาแบบแปลกๆ ท้าดวลกับฉัน และให้นนท์ไปส่งด้วย แกคิดยังไงมิลิน?” “ไม่คิดยังไงหรอก...เดี๋ยวฉันต้องไปทำงานตำแหน่งใหม่แล้วนะ เก็บของเสร็จเรียบร้อยแล้ว แกช่วยฉันถือของด้วยนะ ตอนแรกฉันกะจะให้นนท์ไปส่ง แต่ไม่เป็นไรแกไปส่งฉันก็แล้วกันตัง”สิ่งที่กังวลใจนั้นไม่ใช่แค่เรื่องของรัชชานนท์เพียงอย่างเดียว ภูเขาลูกใหญ่ข้างหน้าเธอต่างหากที่สาหัสที่สุด “โอเค...เดี๋ยวฉันไปส่งแก...เอิร์ธ! มาช่วยพี่หน่อยเร็ว!”กันยกรหันไปบอกเมธีที่กำลังคุยโทรศัพท์กับแฟนสาว “ครับพี่ตัง...” “ให้พี่ช่วยมั้ยคะน้องมิลิน” “ขอบคุณค่ะพี่ณี พอดีของไม่เยอะค่ะ ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวให้สองคนนี้ช่วยก็พอค่ะ” “งั้นพี่เฝ้าแผนกแล้วกันนะคะ น้ำขิงก
“งั้น…น้ำขิงจะทำให้อีกนะคะ”นิรณาขึ้นคร่อมบนร่างของรัชชานนท์อย่างกล้าหาญ เธอปลดผ้าขนหนูของเธอออก เผยให้เห็นเรือนร่างอวบอิ่มงดงาม โดยเฉพาะทรวงอกใหญ่โตเกินตัวคู่นั้น เต้างามละเลงไปบนใบหน้าของชายหนุ่มทันที เพื่อเร่งปฏิกิริยาฝั่งตรงข้าม โดยไม่รอช้าริมฝีปากเขางับไปที่ปลายถันสีชมพูทันที มือเขาฟ่อนเฟ้นอกใหญ่ของเธออย่างดุเดือด “อ๊ะ! อ่าร์ ดูดแรงๆ สิคะ น้ำขิงชอบ อ๊ะ!”มือของนิรณาคว้าศีรษะของรัชชานนท์ ดึงเข้าแนบสองเต้าของเธอ เมื่อปลายลิ้นของชายหนุ่มละเลงไปที่ยอดอกของเธอ เท่านั้นยังไม่พอ ปลายนิ้วแกร่งยังคงเกลี่ยวนที่ปลายถันของเธออีกข้าง ทั้งมือและปากของเขาทำงานพร้อมกันอย่างดุเดือด “คะ-ครับ! อื้ม...” ปากหนาดูดเม้มยอดอกอย่างมัวมัน ทั้งบีบเคล้นอกอวบ มันล้นมือใหญ่ออกมา ความขาวละลานตาของอกใหญ่กระตุ้นอารมณ์ของชายหนุ่มให้พลุ่งพล่าน “อ๊ะ! เสียวค่ะ! น้ำขิงไม่ไหวแล้ว อ๊ะ!”สะโพกสวยยกขึ้นสูง พร้อมกับเล็งเป้าไว้อย่างพอดีกับมังกรใหญ่ของเขา ที่กำลังผงาดชูชันตั้งตรงราวกับเป็นแท่งเหล็กร้อน! สวบ!! โหนกนูนกระแทกลงมาที่แท่งร้อนใหญ่โดยไม่พลาดเป้าหมาย ความใหญ่โตของมังกรใหญ่ทำใ
“นิดหน่อยครับ...อืม...ไปกันครับ เดี๋ยวนนท์ขึ้นไปส่งน้ำขิงแล้ว ก็จะรีบกลับเลยขืนอยู่คงจะขับรถกลับไม่ไหวแน่ๆ”รัชชานนท์รู้สึกว่าร่างกายของเขาแปลกไป หรืออาจเป็นเพราะว่าเขาเมาเบียร์กระป๋องนั้นหรืออย่างไร ปกติเขาเคยดื่มมากกว่านี้ด้วยซ้ำ แกร๊ก! ประตูห้องถูกเปิดโดยนิรณา “อุ้ย!” นิรณารีบคว้าตัวของรัชชานนท์เอาไว้ เมื่ออยู่ดีเขาก็เดินเซมาที่เธอ “ขอนนท์นั่งพักสักครู่ได้ไหม ไม่รู้ว่านนท์เมา หรือเป็นอะไรทำไมมันถึงรู้สึกแปลกๆ แบบนี้น้ำขิง”รัชชานนท์มองใบหน้าขาวเนียนของเพื่อนสาว สายตาคมจ้องไปยังที่หน้าของเธอ มันเหมือนภาพของนิรณาเลือนลาง ความร้อนในร่างกายเขาปะทุขึ้นมา บางอย่างที่อยู่ใต้ร่างเขานั้น กลับผงาดขึ้นราวกับมีอะไรไปกระตุ้น “ค่ะ...งั้นนนท์นั่งพักก่อนนะคะ เดี๋ยวน้ำขิงไปหาผ้าเย็นและน้ำเย็นๆ มาให้ค่ะ เผื่อจะสร่างเมาได้บ้างค่ะ”นิรณาเดินออกไปพร้อมกับรอยยิ้มเปรอะเปื้อนบนดวงหน้า ‘คืนนี้แหละ...จะได้รู้กัน’ “นี่ค่ะ” นิรณานั่งลงข้างรัชชานนท์บนโซฟาตัวใหญ่กลางห้อง ซึ่งห้องของเธอนั้นมีเตียงนอนอยู่อีกฝั่งถัดไปมองเห็นไปไกลจากห้องรับแขก “นนท์น่าจะเม
“เธอดื่มเยอะขนาดนี้ ฉันไม่ไปส่งเธอแน่นอนยัยน้ำขิง พูดไม่ถูกหูด้วย เรียกแกร็บกลับเองเลยจ้า” “ทำไมฉันจะต้องกลับเองด้วยล่ะ เธอไม่ไปส่งฉัน นนท์ก็ไปส่งฉันได้นี่...ใช่มั้ยคะนนท์ ให้ยัยตังไปส่งมิลิน แล้วนนท์ก็ไปส่งน้ำขิงนะคะ ไม่อยากไปกับตังแล้ว นางชอบร้ายใส่น้ำขิงตลอดเลยค่ะ” “เฮอะ! คนแบบนี้ก็มีในโลก!” “พอได้แล้วตัง...ยังไงเราก็เพื่อนร่วมงานกันนะ”ปุณณดาไม่อยากให้ทั้งสองคนทะเลาะกัน “แกจะโดนยัยนี่แย่งแฟนซักวัน...คอยดูสิ!” “อย่าใส่ร้ายฉันนะ ไม่ได้คิดอะไรสกปรกแบบนั้น” “เธอนั่นแหละตัวดี...จอมวางแผนแบบสกปรก!” “นี่แก!” “อุ้ย! ทำเป็นโกรธ...แทงใจดำล่ะสิ” “หยุดเถอะครับ...ถ้าทะเลาะกันแบบนี้ ก็คงจะต้องกลับกันแล้วนะครับ นนท์ว่ามันไม่สนุกแล้วนะครับ” “โอเค งั้นน้ำขิงยอมแล้วกัน มาค่ะมาดื่มกัน...เร็วยัยตัง ฉันรู้ว่าเธอกับฉันไม่ได้ทะเลาะกันจริงๆ หรอกนะ...ฉันขอโทษ”นิรณายอมลดทิฐิของตัวเอง เพื่อแผนการของเธอที่วางไว้ มันจะพลาดไม่ได้อย่างเด็ดขาด!....................“นนท์แน่ใจนะคะว่ายังขับรถไหว ให้มิลินกับตังไปส่ง
“จริงอย่างที่มาวินมันบอกนะแม็กซ์ นายเองก็มีบริษัทธุรกิจมากมายนับหมื่นล้าน นายก็จะต้องมีลูกและมีทายาทสืบทอดจากนายเหมือนกันนะ” “อืม...พวกนายสองคนใจตรงกันตั้งแต่เมื่อไหร่กัน เมื่อก่อนฉันเห็นไม่ค่อยเข้ากัน คุยไปกันคนละทางตลอด...มันก็จริงอย่างที่พวกนายบอกนะ ฉันเองก็คงต้องคิดเรื่องนี้บ้างแล้ว พ่อฉันเองหลังจากที่ยกกิจการให้ฉัน ก็หันหลังไปใช้ชีวิตตามที่ท่านต้องการแล้วตอนนี้”สิ่งที่แม็กซ์เวลคิดหนักในตอนนี้ก็คือ ถ้าเขาเลือกกิริฎาแต่งงานด้วย เขากับเธอจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันได้ไหม ถ้าปราศจากความรักกันทั้งคู่ แต่ถ้าเขาเลือกปุณณดา แม็กซ์เวลก็ไม่คิดว่าเธอจะยินดีกับเขาไหม หรือเธออาจคิดที่จะแต่งงานกับคนรักของเธอ อย่างที่เธอบอกไว้ก็ได้ @ ร้านอาหารกึ่งคลับแห่งหนึ่ง... “เป็นไงล่ะร้านนี้...เป็นร้านที่ฉันเล็งมานานแล้วนะ พึ่งเปิดใหม่ วันนี้เป็นโอกาสดีเลยที่พวกเราได้มาร่วมฉลองด้วยกันนะ” “ดูเธอจะสนุกอยู่คนเดียวนะน้ำขิง” “พักสักแปปได้มั้ยเรื่องโจมตีฉันเนี่ย...ยัยตัง! วันนี้ฉันอุตส่าห์พาทุกคนมาคลายความเครียดกันนะ” “งั้นทุกคนก็เริ่มจากการสั่งอาหารและเครื







![นเรศวร [มาเฟียร้ายรัก]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)