All Chapters of ทาสรักแม็กซ์เวล(Nc20+): Chapter 1 - Chapter 10

ณ คฤหาสน์หลังใหญ่...“คุณพี่คะ...แล้วคุณพี่จะพามันมาทำไมคะ...ผัวมันตายก็ปล่อยให้พวกมันไปอยู่กันเองสิ! จะให้มันมาอยู่ในบ้านนี้ทำไมคะ วราไม่เข้าใจ หรือว่า...คุณพี่อยากจะรับช่วงต่อจากผัวของมันคะ?”เสียงเกรี้ยวกราดของหญิงสาวนางหนึ่งที่ดังกระหึ่มไปทั่วทั้งคฤหาสน์ ‘นุชวรา’ หญิงวัย 37 ปี ชี้นิ้วกราดไปยังบุคคลต้นเรื่อง ที่กำลังนั่งพับเพียบกับพื้น ก้มหน้าและกอดลูกทั้งสองเอาไว้“คุณอย่าดูถูกธีรยาแบบนั้นนะ...กรการณ์สามีของธีรยาเป็นคนที่มีบุญคุณกับผม...ถ้าไม่มีเขาป่านนี้ผมคงตายไปแล้ว...คุณควรจะรับฟังเรื่องทุกอย่าง และใจเย็นๆ ก่อนนะวรา”‘อดัม’ ชายวัย 48 ปี สัญชาติอเมริกัน สามีของนุชวราผู้มาจากบ้านเกิดเมืองนอนเพื่อมาทำธุรกิจ จนได้ตั้งรกรากอยู่เมืองไทยมาเกือบ 15 ปี มองภรรยาชาวไทยของตัวเองอย่างหนักใจ เขาเองก็ไม่รู้จะทำอย่างไรดีกับเรื่องยุ่งยากเหล่านี้“คุณผู้หญิงคะ...ดิฉันไม่ได้คิดแบบนั้นเลยนะคะ สามีดิฉันพึ่งเสียไป บ้านของเราถูกยึด และเราไม่มีที่อยู่แล้วจริงๆ นะคะ” ‘ธีรยา’หญิงสาววัย 35 ปี มาพร้อมกับลูกน้อยทั้งสอง ยกมือไหว้อ้อนวอนขอความเห็นใจ นายท่านอดัมรับปากกับสามีเธอไว้ก่อนที่สามีเธอจะสิ้นใจ ว่าจะ

10 นาทีต่อมา... ธีรยารีบเดินไปยังตึกทันทีตามคำบัญชา คฤหาสน์หลังใหญ่นั้นตั้งตระหง่านอยู่บนพื้นที่นับสิบไร่ ความใหญ่โตและความหรูหราของคฤหาสน์หลังนี้บ่งบอกถึงฐานะของเจ้าของเป็นอย่างดี “แม่ครับ กายหิวข้าวแล้วครับ”‘กันต์ธี’ หรือ ‘กาย’ เด็กน้อยวัย 7 ขวบหันไปอ้อนผู้เป็นแม่ตามสัญชาตญาณในความเป็นเด็ก ซึ่งไม่ทราบและรับรู้เหตุการณ์เบื้องหน้าสักเท่าไหร่“อดทนไว้นะกาย พี่ก็หิว แต่ต้องรอให้คุณแม่ทำธุระเสร็จก่อนนะ เราถึงจะได้กิน”ผู้เป็นพี่สาวคอยปลอบน้อง วัยห่างกัน 2 ปี ทำให้พี่สาวจะรู้ความมากกว่าผู้เป็นน้อง“ไปเร็วลูก...”ธีรยาก้าวเข้าไปพร้อมกับลูกน้อยทั้งสอง ประตูบานใหญ่ถูกเปิดรอไว้อยู่แล้ว เธอกวาดสายตาทั่วบริเวณห้องรับแขกใหญ่ เธอก็พบว่านายหญิงของบ้านนี้กำลังมองมาที่เธอและลูกๆ โดยมีเด็กหนุ่มลูกครึ่งกับเด็กสาวน่าจะวัยไล่เลี่ยกันนั่งขนาบทั้งสองข้าง แต่เธอก็ไม่พบนายท่านอดัม ‘วันนี้ธีรยาจะโดนอะไรกันแน่’“นั่งสิ! ยืนอยู่ทำไม!” ใบบัวสาวใช้กระชากเสียงสั่ง“ค่ะ” ธีรยานั่งลงกับพื้นพร้อมกับลูกน้อย“นี่เหรอคะคุณแม่...ที่แย่งบ้านของนายแม็กซ์ไป”‘ณิศรา’ หรือ ‘ริต้า’ เด็กสาววัย 17 ปีเอ่ยถาม

7 ปีต่อมา... @ บ้านหลังเล็ก... “แม่ครับ...ตอนนี้กายจะจบม.3แล้ว กายอยากเรียนต่อ ปวช.สายช่างครับ ไม่อยากเรียนต่อม.4 ครับ แม่จะให้กายเรียนมั้ยครับ” “ทำไมกายอยากเรียนช่างล่ะลูก” “กายอยากเป็นช่างซ่อมรถครับแม่” “ถ้ากายอยากเรียนแม่ก็ตามใจกายแล้วกัน และอีกอย่างกายต้องปรึกษาพี่มิลินก่อนนะลูก เพราะตอนนี้พี่มิลินก็ช่วยแม่หาเงินทำงานพิเศษหลังเลิกเรียนทุกวัน” “เรื่องนี้กายคุยกับพี่มิลินเรียบร้อยแล้วครับแม่ พี่มิลินบอกให้กายมาปรึกษาแม่ครับ...โอเค...แสดงว่าทั้งแม่กับพี่มิลินก็อนุญาตให้กายเรียนทั้งสองคนแล้วนะครับ ตอนนี้ลุงเดชที่เป็นเจ้าของอู่ซ่อมรถไม่ไกลจากบ้านเรา ลุงให้กายไปทำงานกับเขาด้วยครับหลังเลิกเรียน เขาบอกจะให้ค่าขนมกายด้วยครับแม่” “อืม...แม่ก็ว่าดีนะ กายจะได้ช่วยพี่มิลินและแม่ด้วย เราต้องช่วยกันหาเงินไปซื้อบ้านของเรากันนะครับ” “ครับแม่...” กันต์ธียิ้มออกมาอย่างดีใจ แม่ พี่สาว และตัวเขาผ่านร้อนผ่านหนาวและอาศัยอยู่บ้านหลังนี้มา 7 ปีแล้ว ทุกๆ วันยังคงเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง บ้านใหญ่มักจะส่งคนมากดดันบ้านของกันต์ธี ต

@ บ้านหลังเล็ก... “คุณแม่เป็นอะไรพี่มิลิน!”กันต์ธีรีบวิ่งมาประคองแม่ของเขาทันที กันต์ธีไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องร้ายขนาดนี้ เขาบอกให้พี่สาวรีบตามแม่ไป โดยที่ตัวเองก็นึกไม่ถึงว่าเรื่องราวจะเป็นแบบนี้ด้วยซ้ำ “แม่ไม่เป็นอะไร”ธีรยาจะต้องเข้มแข็ง ถ้าเธอเจ็บและอ่อนแอ ลูกๆ ของเธอจะเจ็บมากกว่าเธอหลายเท่านัก “เดี๋ยวมิลินทำแผลให้นะคะ”ปุณณดาลุกเดินไปหยิบเครื่องปฐมพยาบาล มันมีไว้ประจำบ้านอยู่แล้ว ไม่ว่าจะเป็นเธอ น้องเธอ และแม่ของเธอ มักจะโดนทำร้ายอยู่เป็นประจำ ยิ่งนานวันกลับทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ปุณณดาอยากพาแม่ของเธอออกจากที่ตรงนี้แล้ว แต่ก็ไม่สามารถทำได้ เธออายุแค่ 16 ปีออกไปจะทำอะไรได้ ปุณณดาพึ่งเรียนอยู่ ม.5 แค่นั้นเองยังเรียนไม่จบด้วยซ้ำ เงินก็ไม่มี แม่ก็ป่วย ทำไมชีวิตของเธอต้องมาเจอกับความลำบากขนาดนี้นะ “คนพวกนั้นทำร้ายแม่อีกแล้วใช่ไหมครับ”กันต์ธีถามทั้งที่รู้คำตอบอยู่แล้ว แต่ที่ถามออกไปก็เพราะต้องการระบายความรู้สึกที่อยู่ในอกออกมา กันต์ธีเจ็บปวดไม่แพ้กัน เขาต้องเห็นแม่และพี่สาวโดนกลั่นแกล้งตลอด 7 ปีที่ผ่านมา ภาพจำมันอยู่ในหัวเขาทุกๆวัน จนเกิดเป็นคว

“อย่าเอาธีรยามาโยงวรา...เมื่อไหร่คุณจะเลิกคิดเรื่องบ้าๆ นี่ซะที ผมไม่เห็นว่าคุณจะได้อะไรกับเรื่องไร้สาระพวกนี้ ผ่านมากี่ปีแล้ว ถ้าผมคิดที่จะเอาธีรยาขึ้นมาเป็นเมีย ผมคงทำไปตั้งนานแล้ว และก็คงไม่ต้องขออนุญาตคุณหรอก ผมจะมีเมียสิบคนยี่สิบคน คุณก็ไม่สามารถที่จะห้ามผมได้...คิดดูสิ เมื่อไหร่จะตาสว่างสักที!” “ไม่มีทาง! วราเกลียดอีนังหน้าด้านนั่น! วราเกลียดมัน! คุณพี่เข้าใจมั้ยคะ ไม่ว่าจะผ่านไปสิบปีร้อยปี วราก็เกลียดมันอยู่ดีค่ะ เกลียด! เกลียด! เข้าใจมั้ยคะ!”นุชวรากรีดร้องออกมาดังสนั่นลั่นบ้าน จนพวกสาวใช้วิ่งกรูเข้ามาแอบมองอย่างสนใจ “คุณผู้หญิงทะเลาะกับคุณผู้ชายอีกแล้ว”ดวงดาราสาวใช้คนใหม่วัยสามสิบปีมองอย่างตกตะลึง เธอพึ่งจะเข้ามาทำงานที่นี่ไม่ถึงเดือน เจ้านายของเธอมีเรื่องทะเลาะกันถึงสองครั้งเลยทีเดียว “ก็คงเรื่องเดิมๆ แหละ”ใบบัวสาวใช้บอกด้วยน้ำเสียงราบเรียบ เป็นเรื่องชินตาของเธอแล้ว ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปี คุณผู้หญิงมีอยู่เรื่องเดิม... “เรื่องธีรยาเหรอ?” “อืม...”.................... @ ร้านอาหาร... “วันนี้นายนึกยังไงวะแม็กซ์