ตอนที่ 42 เป็นไปตามแผน Nc++

“นิดหน่อยครับ...อืม...ไปกันครับ เดี๋ยวนนท์ขึ้นไปส่งน้ำขิงแล้ว ก็จะรีบกลับเลยขืนอยู่คงจะขับรถกลับไม่ไหวแน่ๆ”

รัชชานนท์รู้สึกว่าร่างกายของเขาแปลกไป หรืออาจเป็นเพราะว่าเขาเมาเบียร์กระป๋องนั้นหรืออย่างไร ปกติเขาเคยดื่มมากกว่านี้ด้วยซ้ำ

          แกร๊ก! ประตูห้องถูกเปิดโดยนิรณา

          “อุ้ย!” นิรณารีบคว้าตัวของรัชชานนท์เอาไว้ เมื่ออยู่ดีเขาก็เดินเซมาที่เธอ

          “ขอนนท์นั่งพักสักครู่ได้ไหม ไม่รู้ว่านนท์เมา หรือเป็นอะไรทำไมมันถึงรู้สึกแปลกๆ แบบนี้น้ำขิง”

รัชชานนท์มองใบหน้าขาวเนียนของเพื่อนสาว สายตาคมจ้องไปยังที่หน้าของเธอ มันเหมือนภาพของนิรณาเลือนลาง ความร้อนในร่างกายเขาปะทุขึ้นมา บางอย่างที่อยู่ใต้ร่างเขานั้น กลับผงาดขึ้นราวกับมีอะไรไปกระตุ้น

          “ค่ะ...งั้นนนท์นั่งพักก่อนนะคะ เดี๋ยวน้ำขิงไปหาผ้าเย็นและน้ำเย็นๆ มาให้ค่ะ เผื่อจะสร่างเมาได้บ้างค่ะ”

นิรณาเดินออกไปพร้อมกับรอยยิ้มเปรอะเปื้อนบนดวงหน้า ‘คืนนี้แหละ...จะได้รู้กัน’

          “นี่ค่ะ” นิรณานั่งลงข้างรัชชานนท์บนโซฟาตัวใหญ่กลางห้อง ซึ่งห้องของเธอนั้นมีเตียงนอนอยู่อีกฝั่งถัดไปมองเห็นไปไกลจากห้องรับแขก

          “นนท์น่าจะเมา” รัชชานนท์รับผ้าเย็นจากเพื่อนของเขา พร้อมกับซับลงไปที่หน้า ลำคอ แต่ความร้อนทุกอย่างมันอยู่ข้างใน ยิ่งเขาซับมันไปเท่าไหร่ แต่ความร้อนที่อยู่ในร่างเขากลับเพิ่มขึ้น

          “งั้น...นนท์นั่งพักไปก่อนนะคะ เดี๋ยวน้ำขิงมาค่ะ”

นิรณาทำตามแผนการของเธอทันที เธอเข้าไปยังห้องน้ำเพื่อปลดเปลื้องอาภรณ์ของเธอออก พร้อมกับอาบน้ำชำระร่างกาย คืนนี้รัชชานนท์ต้องเป็นของเธอ นิรณาจะทำให้รัชชานนท์ประทับใจไม่รู้ลืมเลยทีเดียว

          เวลาผ่านไปราวสิบนาที...

          “อ่าว...นนท์ร้อนเหรอคะ ทำไมถอดเสื้อผ้าแบบนั้น”

นิรณากระหยิ่มยิ้มย่อง เธอไม่คิดว่ายาชนิดนี้จะร้ายแรงถึงเพียงนี้ร่างกำยำที่เหลือเพียงกางเกงในเพียงตัวเดียว เผยให้เห็นแท่งร้อนใหญ่ที่กำลังดันแทบจะทะลุเป้าออกมา

          “นะ-นนท์ร้อน ไม่รู้เป็นอะไร”

รัชชานนท์หันไปจ้องเพื่อนสาวของเขา ซึ่งตอนนี้เธอมาด้วยผ้าขนหนูพันรอบตัว หยดน้ำเกาะแพรวพราวบนเรือนร่างอันขาวโพลนของเธอ มันทำให้ร่างของเขาร้อนเป็นไฟขึ้นมาอีก เขาเป็นอะไรไป หรือว่าเขาจะโดนอะไรบางอย่างเล่นงาน แล้วรัชชานนท์ไปโดนตอนไหนกัน?

          “ไหนขอน้ำขิงดูหน่อยค่ะ”

นิรณาเดินอ้อมไปเปิดกล้องที่เธอตั้งถ่ายไว้ พร้อมกับเดินเข้าไปหาชายหนุ่มด้วยผ้าขนหนูผืนเดียว ‘มันเป็นสิ่งที่เธอเตรียมไว้ทุกอย่าง หลังจากนี้ ถึงแม้รัชชานนท์จะปฏิเสธ แต่นิรณาก็มีคลิปวีดีโอยืนยันไว้เป็นหลักฐาน!’

          “ตัวนนท์ร้อนมากเลยนะคะ เดี๋ยวน้ำขิงเช็ดตัวให้นะคะ”

นิรณาย่อตัวลงนั่งโดยที่รัชชานนท์นั่งบนโซฟาแต่เธอนั้นนั่งคุกเข่าอยู่เบื้องหน้า สายตาของนิรณาจับจ้องไปที่แก่นกายใหญ่ของเขา ‘มันใหญ่มาก!’

          “น้ำขิง! เอ่อ...นนท์คิดว่านนท์ต้องโดนยาแน่! โอ๊ะ!”

รัชชานนท์ร้องเสียงหลง เมื่อมือของเพื่อนเขาจับไปที่เจ้ามังกรใหญ่ของเขา มันร้อนฉ่าสู้มือหญิงสาวทันที นิรณาควักมันออกมาสู่โลกภายนอก โดยที่รัชชานนท์กลับรู้สึกดีอย่างที่สุด เขารู้ว่าเขาโดนอะไร แต่รัชชานนท์ไม่สามารถที่จะควบคุมตัวเองได้ มันทรมานอย่างแสนสาหัส

          “น้ำขิงช่วยนะคะ”

ปลายลิ้นเล็กไล้ไปที่แท่งร้อนนั่นทันที ปลอกสีชมพูสดร้อนฉ่านั้นมันผงาดขึ้นสู้กับลิ้นของเธอทันที นิรณาก็ต้องการเขาไม่น้อยไปกว่ากันเลย เธอเฝ้ารอเวลานี้มาแสนนาน ความผิดหวังกับความรักซ้ำแล้วซ้ำเล่า มันทำให้นิรณาไม่คิดที่จะเสียเวลากับรัชชานนท์เลยแม้แต่น้อย ถึงแม้เธอจะไม่ใช่สาวบริสุทธิ์เหมือนแต่ก่อน แต่เธอจะใช้บทรักอันร้อนแรงของเธอ ทำให้รัชชานนท์ดิ้นไม่หลุด!

          “โอววว์ ซี้ดดด อ่าส์ นะ-น้ำขิง”

รัชชานนท์ร้องครางขึ้นมาทันที เมื่อลิ้นเล็กของเธอลากไล้ไปที่ปลายกระบอกปืนของเขา ใบหน้าคมหงายไปทางด้านหลังทันที มือเขาวางไว้บนพนักพิงของโซฟา อีกข้างหนึ่งจับศีรษะเล็กของเธอเอาไว้

          “อึก...อุ๊บ” ริมฝีปากบางอมแท่งร้อนเข้าไปเต็มปาก ความใหญ่โตเกินมาตรฐานชายไทยของรัชชานนท์ ทำให้ปากของเธอเข้าไปไม่ถึงครึ่งด้วยซ้ำ มือบางจับแก่นกายใหญ่รูดขึ้นลง ปากเธอทำงานอย่างหนัก ปลายลิ้นเล็กระรัวไปที่ปลอกสีชมพูนั่น

          “โอ๊ะ! อ่าสส์ โอวว์ สะ-เสียว!”

เสียงครางของรัชชานนท์ดังสนั่น มือเขาจับขยุ้มไปที่ผมยาวสลวยของเธอเอาไว้ เพื่อบังคับให้เธอทำเร็วขึ้น ตามแรงอารมณ์ของเขาที่พุ่งปรี๊ดอยู่ตอนนี้

          พรุ่บ! เสียงปลายลิ้นและปากเล็กทำงานอย่างหนัก เธอกำลังอร่อยกับไอศกรีมแท่งโต

          “อึก! อื้อ! อึก!” เสียงอึกอักของนิรณาที่มีแท่งใหญ่อยู่ในปากของเธอ ประสบการณ์เรื่องนี้นิรณาไม่เป็นสองรองใคร เธอทำให้รัชชานนท์ติดใจเธอได้แน่นอน

          “โอวว์ ไม่ไหวแล้ว โอ๊ะ โอ๊ะ เร็ว! เร็วกว่านี้ โอ๊ะ!”

มือหนาเร่งความเร็วโดยการขยุ้มลงไปที่ศีรษะเล็กของเธออย่างระรัว เมื่อเขากำลังเดินทางไปเกือบจะถึงปลายทางแล้ว

          “พรุ่บ!

          “โอววว์ ซี้ดดด โอ๊ะ กะ-ใกล้แล้ว โอ๊ะ! โอ๊ะ! อ๊ากซ์!”

เสียงร้องแห่งความสุขสมของชายหนุ่มดังขึ้น เมื่อภูเขาไฟลูกโตได้ระเบิดลาวาออกมาพวยพุ่งไปที่ปากหญิงสาว มือเล็กช่วยทำหน้าที่รูดขึ้นลงเพื่อรีดลาวานั้นออก ริมฝีปากของเธอเต็มไปด้วยน้ำลาวาสีขาวขุ่นจนล้นออกมา

          “ดีมั้ยคะนนท์” นิรณาหันไปยิ้มกับกล้องที่เธอตั้งไว้ นี่มันแค่เริ่มต้นเท่านั้นนะยัยมิลิน!

          “นะ-น้ำขิง มะ-มันยังไม่หมด”

รัชชานนท์มองไปที่มังกรใหญ่ของเขาที่ยังผงาดอยู่แบบนั้น แม้ว่าเขาจะสำเร็จไปแล้วครั้งหนึ่งด้วยปากของเธอ รัชชานนท์รู้ว่าตัวเองโดนฤทธิ์ของยาเล่นงาน เขาต้องเอาสิ่งพวกนี้ออก ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีมันไม่ทำงานแล้ว ความทรมานและความปวดหนึบที่ได้รับนั้นมันแสนสาหัสมากสำหรับเขา รัชชานนท์คุมร่างกายตัวเองไม่ได้ ตอนนี้คนที่จะสามารถช่วยเขาได้มากที่สุด ก็คือคนที่อยู่ตรงหน้าเขาเท่านั้น! ทั้งที่รัชชานนท์อยากให้เป็นคนรักของเขาแทบขาดใจ!