33

ตุลฎาเห็นสายตาที่มองมาอย่างดุดันคู่นั้นก็รู้สึกใจเต้นรัว ไม่อาจทนสบตาต่อไปได้ รีบหลบไปมองที่อาหารบนโต๊ะแทน

“ครับ ทานด้วยกันไหมครับคุณท่าน” บุญเพิ่มถามเจ้านาย

“จะดีเหรอลุงเพิ่ม ผมกินจุนะ”

“ดีสิครับ แม่ละม่อมเขาทำอาหารไว้เยอะ ไม่ต้องกลัวหมดครับ” ภรรยาของเขาทำกับข้าวเผื่อถึงมื้อเช้าไปอีกมื้อ ถ้าวันนี้กินหมดค่อยทำใหม่สำหรับมื้อเช้าพรุ่งนี้ก็ยังได้

“ว่ายังไงล่ะหนูเกล ให้ฉันกินข้าวด้วยคนได้ไหม” ชายหนุ่มเจ้าของฟาร์มไม่ตอบบุญเพิ่ม แต่เลือกที่จะถามหญิงสาวที่ไม่ใช่คนในครอบครัวนี้ แต่เธอก็สามารถนั่งร่วมวงได้อย่างกลมกลืน

“ถ้าคุณเขื่อนไม่รังเกียจอาหารพวกนี้ ก็ทานด้วยกันสิคะ มีแต่ของอร่อยแบบบ้าน ๆ ทั้งนั้น” ตุลฎาใจเต้นรัว นิ่งไปสักพักก่อนจะตอบ ไม่คิดเลยว่าเขาจะมาลงที่ตน

“หนูคงไม่รู้ว่าฉันเป็นคนนอนง่ายกินง่ายแค่ไหน”

หญิงสาวพยายามไม่ร้อนตัวกับคำตอบมีนัยยะแอบแฝงของเขา “งั้นหนูไปตักข้าวให้นะคะ”

“เชิญคุณท่านนั่งก่อนสิคะ” ละม่อมเชื้อเชิญให้เจ้านายนั่งบน