LOGINShare
ประมุขตัวร้าย ตอนที่ 22
Last Updated:
2025-05-16 23:14:24
Latest chapter
ท่านประมุขปล่อยข้าไปเถอะ...ข้าแก่แล้ว ตอนพิเศษส่งท้าย (End)
พิเศษส่งท้ายเช้าอันสดใสมาเยือน หลงฝูหยางตื่นมาด้วยหน้าตาสดใสทั้งยังอารมณ์ดีไม่น้อย มองคนที่นอนทับตนเองอยู่ก็ได้แต่ยิ้มอย่างมีความสุข“เพ่ยเพ่ย” เสียงทุ่มเข้มเอ่ยเรียกร่างบางเสียงเบาราวกับกำลังหยอกล้อ“อืม” จางหยวนเพ่ยที่ถูกรบกวนส่ายหน้าไปมากับอกของหลงฝูหยางก่อนจะหลับลงไปอีกครั้ง“หึหึ” เสียงหัวเราะที่เต็มไปด้วยความเอ็นดูนี้คงมีแต่จางหยวนเพ่ยเท่านั้นที่ได้รับมัน เมื่อเห็นว่าอีกคนไม่ยอมตื่นง่าย ๆ หลงฝูหยางก็ไม่คิดจะก่อกวนต่อ แขนแกร่งโอบคนบนตัวเอาไว้หลวม ๆ มือหนาลูบแผ่นหลังบางเป็นการกล่อมไปด้วย“อืม” เสียงครางแผ่วอย่างพอใจดังขึ้นให้ได้ยินจนอดเอ็นดูไม่ได้ ริมฝีปากหนาจึงกดจูบเบา ๆ ที่กลุ่มผมดำนุ่มนั้นหนึ่งทีในช่วงสายของวัน หลี่อิงกับเฟยเทียนจึงแวะมาดูอาการหลงฝูหยางอีกครั้งหลังจากที่ตอนแรกตั้งใจจะมาตั้งแต่เช้าแล้วแต่กลับถูกห้ามเอาไว้เสียก่อน ในตอนนั้นยังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นแต่พอมาเห็นภาพตรงหน้าแล้วก็อยากจะเดินกลับเรือนเสียเดี๋ยวนั้น“นี้ใจคอพวกท่านไม่คิดจะลุกขึ้นมาต้อนรับแขกหน่อยหรือเจ้าคะ”หลี่อิงเอ่ยขึ้นอย่างเหนื่อยใจ เมื่อเดินเข้ามาภายในเรือนแล้วพบว่าทั้งสองคนยังนอนกอดกันกลมไม่ปล่อ
ท่านประมุขปล่อยข้าไปเถอะ...ข้าแก่แล้ว ประมุขตัวร้าย ตอนที่ 33
งานเทศกาลหยวนเซียวที่คึกคักไปด้วยผู้คน สองร่างในชุดสีแดงดำเดินเคียงกันอย่างมีความสุข สองมือผสานกันเอาไว้แน่นอย่างไม่เกรงสายตาใคร หนึ่งงดงามหนึ่งคมคายเป็นเป้าสายตาของผู้คนเสียเหลือเกินแต่ก็มิได้รู้สึกแปลกตาแต่อย่างไรเพราะก็มีแบบนี้ให้เห็นอยู่เนื่อง ๆ อีกทั้งขุนนางบางคนยังมีฮูหยินรองหรืออนุที่เป็นบุรุษด้วย“เจ้าเคยมาเดินงานเทศกาลหยวนเซียวบ้างหรือไม่” จางหยวนเพ่ยเอ่ยถามคนที่จับจูงมือกันอยู่“ไม่เคย” หลงฝูหยางส่ายหน้าก่อนจะหันมาตอบร่างเพรียวบางด้านข้าง“แล้วมาที่นี่บ่อยหรือไม่ จำได้ว่าตอนนั้นที่เจอกันก็เป็นที่ต้าถงนี้” จางหยวนเพ่ยยังคงถามอีกต่อเรื่อย ๆ“ไม่บ่อยนัก ส่วนใหญ่แล้วจะเป็นอยู่ที่พรรคเป็นหลักหรือไม่ก็ไปที่อื่นเสียมากกว่าที่ต้าถง แต่เมื่อสองปีก่อนปรากฎสมุนไพรหายากขึ้นเลยเข้ามาที่นี่บ่อยขึ้น”“หืม”“โรงประมูลชิงหลงนั้นอย่างไร” หลงฝูหยางเอ่ยขึ้นยิ้ม ๆ เมื่อเห็นสีหน้าฉงนของจางหยวนเพ่ย“เอ๋ ของเจ้าหรือ” ร่างบางเอี้ยงคอถามอย่างน่ามอง ดวงตาใสแวววาวอย่างตื่นเต้น“ใช่ ให้เว่ยเหลียงเป็นคนดูแล” หลงฝูหยางไขข้อกระจ่างให้ร่างบาง“ถ้านังหนูหลี่อิงรู้ว่าท่านเป็นเจ้าของคงโดนป่วนแน่” จางหยวนเพ่ยเอ
ท่านประมุขปล่อยข้าไปเถอะ...ข้าแก่แล้ว ประมุขตัวร้าย ตอนที่ 32
รุ่งเช้ามาเยือนเหล่าศิษย์ทั้งหลายผู้เป็นเด็กดีทำตัวเป็นห่วงอาจารย์ผู้เป็นที่รักยิ่งมายืนรออยู่หน้าเรือนด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใสกันทุกคนจนกระทั่ง“ข้าง่วง พวกเจ้ากลับไปเลยไม่ต้องมาก่อกวนข้า” เสียงทุ้มนุ่มลอยออกมาจากในเรือนไม้แต่กลับไม่เห็นตัวคนจนเหล่าเอ่ยแซวกันเป็นแถบ“แม้อาจารย์ ผู้ชายมาเยือนเรือนลูกศิษย์ถึงกับไม่มีความหมายเลยหรือขอรับ” หวังเลี่ยงรุ่ยเอ่ยน้ำเสียงหยอกเย้าผู้เป็นอาจารย์จากนอกเรือน“ไปไกล ๆ เลยเจ้าเด็กพวกนี้”“หึหึ ขอท่านประมุขอย่าหนักมือนักเล่า” หลิวหยางเอ่ยขึ้นกั่วเสียงหัวเราะชอบใจก่อนจะพากันสลายตัวไปทำหน้าที่ของตนเองกลับมาภายในเรือนตอนนี้ร่างเพรียวบางของจางหยวนเพ่ยกำลังนอนทับอกของหลงฝูหยางอยู่ใบหน้าคมสวนงอง้ำอย่างไม่สบอารมณ์เมื่อถูกก่อกวนตั้งแต่เช้าทั้งที่พึ่งได้นอนไปเพียงนิดเดียว“ถ้าง่วงก็หลับต่ออีกหน่อยเถอะ” หลงฝูหยางเอ่ยเสียงนุ่มทั้งยังลูบแผ่นหลังเนียนเป็นการกล่อมอีกคน“ไม่เอา ข้าอยากคุยกับเจ้ามากกว่า” จางหยวนเพ่ยเอ่ยเสียงอ่อยนิ้วเรียวลูบไล้ไปบนแผ่นอกชายหนุ่มเล่นอย่างไม่รู้จะทำอันไร“เรื่องของเราหรือ” หลงฝูหยางก้มหน้าลงมาถามเสียงแผ่ว“อืม”“ว่ามาเถอะ ข้าเชื่อฟังท
ท่านประมุขปล่อยข้าไปเถอะ...ข้าแก่แล้ว ประมุขตัวร้าย ตอนที่ 31
หนึ่งเดือนต่อมาเรื่องที่อินจางเหว่ยได้ก่อเอาไว้ถูกชำระความเรียบร้อยแล้ว จ้าวจางเว่ยและหลงจ้าวอินจบชีวิตตนเองลงในหอลงทัณฑ์ ส่วนอินจางเหว่ยนั้นหลงฝูหยางไม่ยอมให้อีกคนตายง่ายดายถึงเพื่อนั้น เขาถูกขังเอาไว้ในส่วนพิเศษในหอลงทัณฑ์ตรึงร่างด้วยโซ่ตรวนไม่ให้คิดฆ่าตัวตาย ให้ทดทุกข์ทรมานกับพิษที่ได้รับรวมถึงพิษที่เจ้าตัวปรุงขึ้นอย่างเพลิงผลาญฤทัยเก้าสุริยันจนกว่าจะตายจากมันไปข้างหนึ่งเรื่องที่ต้องสะสางก็จัดการเรียบร้อยแล้ว ที่นี่ก็คงเหลือในเรื่องของหัวใจที่ยังไม่มีความกระจ่างอะไรเลย และตอนนี้บรรยากาศภายในเรือนพักของหลงฝูหยางนั้น ช่างชวนให้คนที่อยู่ด้วย อยากจะหนีออกไปเสียจริง แต่ก็ทำไม่ได้“เอ่อ ท่านประมุขขอรับ ข้าว่าถ้าไม่มีใจจะอ่าน ไป ไป ที่นี่อยากไปดีหรือไม่ขอรับ” จางเฉินเอ่ยขึ้นอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ ก่อนจะได้รับสายตาคมที่ตะวัดมองมาจนเจ้าตัวสะดุ้งโหยง“ข้าเห็นด้วยกับจางเฉินนะขอรับ ไปหาสักหน่อยก็ไม่น่าจะเป็นอะไรไม่ใช่หรือ ดีกว่านั่งจมอยู่อย่างนี้แล้วตนเองไม่มีความสุขนะขอรับ” จางหลินเองก็เห็นด้วยกับความคิดของจางเฉิน ตั้งแต่ที่อีกคนกลับไปหลังจัดการทุกอย่างเสร็จแล้ว ผู้เป็นนายของพวกเขาก็เอาแต่นั้งท
ท่านประมุขปล่อยข้าไปเถอะ...ข้าแก่แล้ว ประมุขตัวร้าย ตอนที่ 30
“ข้าจะรับเอาไว้เอง และจะให้เขาชดใช้อย่างสาสม” หลงฝูหยางกล่าวให้คำมั่น หวังเลี่ยงรุ่ยจึงหันไปมองศิษย์น้องของตนเองเมื่อเห็นแววตาของทุกคนแล้ว เขาจึงหันกลับมาหาหลงฝูหยาง“ได้ พวกข้าจะให้ท่านเป็นคนจัดการ”ปึ้ง!ร่างของอินจางเหว่ยถูกเหวี่ยงไปที่ปลายเท้าของหลงฝูหยางทันทีด้วยน้ำมือของจางหยวนเพ่ย นั้นยิ่งสร้างความหวาดกลัวให้กับฝ่ายของอินจางเหว่ยมากยิ่งขึ้น“พวกเจ้าอยากรู้ใช่หรือไม่ ว่าข้าเป็นใคร นามของข้าคือ หยวนเพ่ย แช่ จาง ผู้ที่เคยท่องไปทุกที่แล้วในยุทธภพนี้ ชื่อเสียงมากมายที่ข้าได้รับ ข้าล้วนไม่เคยหลงในอำนาจของมัน แล้วเจ้าเป็นใคร อินจางเหว่ย ถึงได้คิดจะขึ้นเป็นใหญ่ควบคุมทั้งยุทธภพได้” สายตาคมสวยปรายมองอินจางเหว่ยก่อน จะเชิดขึ้นอย่างเย่อหยิ่งราวกับมองมดปลวกก็มิปาน“เป็นไปไม่ได้ คนผู้นั้นเป็นใคร ใช่คนที่เจ้าจะเอามาล่อเล่นได้หรือ”อินจางเหว่ยกล่าวอย่างเหยียดหยัน ที่อีกคนกล้ายกตนขึ้นเป็นผู้ที่มีชื่อเสียงดังคนผู้นั้น“ข้าเป็นพยานได้ นั้นคือ จางหยวนเพ่ย ตัวจริงไม่ผิดแน่” เสียงหนึ่งเอ่ยขึ้นแต่กลับไม่เห็นตัวคนพูด กำลังภายในมากมายที่กดทับอยู่เหนือบริเวณนี้ บ่งบอกได้เป็นอย่างดี ว่าเป็นผู้มีกำลังภายใ
ท่านประมุขปล่อยข้าไปเถอะ...ข้าแก่แล้ว ประมุขตัวร้าย ตอนที่ 29
ในขณะที่พวกเขากำลังจดจ่ออยู่กับการต่อสู้ตรงหน้า คนกลุ่มหนึ่งก็ได้ทำการเก็บกวาดศัตรูอย่างเงียบเชียบก่อนจะส่งคนของตนเองเข้ามาแทนจนที่สุดทุกอย่างก็พร้อมแล้วจางหยวนเพ่ยได้รับสัญญาณจากเหล่าลูกศิษย์แล้วจึงมองสบตากับหลงฝูหยางที่เล่นถ่วงเวลาอยู่กับหลงจ้าวอิน ร่างสูงรับรู้ได้ทันทีก่อนจะปิดจบฉากการต่อสู้นี้ปลายกระบี่แหลมคมชี้ไปที่ร่างสูงโปร่งของหลงจ้าวอินก่อนจะเปลี่ยนเป็นตะวัดครึ้งวงกลมแฝงกำลังภายในเต็มเปี่ยม อินจางเหว่ยที่เห็นท่าไม่ดีรีบเข้าช่วยบุตรชายทันที แต่ก็ยังต้านพลังของหลงฝูหยางเอาไม่ไม่อยู่สองพ่อลูกกระเด็นไถลไปกับพื้นก่อนจะกระอักเลือดออกมา อาการบาดเจ็บของอินจางเหว่ยนั้นไม่หนักหนานักเพราะก็เป็นผู้ที่มีกำลังภายในสูงส่งผู้หนึ่ง จึงพอป้องกันตนเองเอาไว้ได้ แต่กับหลงจ้าวอินนั้นไม่ใช่ร่างกายที่แสนเจ็บปวดรวดราวบ่งบอกถึงอาการบาดเจ็บที่ทำลายลึกถึงตันเถียน ร่างสูงโปร่งนอนงอตัวกอดตนเองแน่นแค่ขยับเพียงนิดก็เจ็บปวดทรมานเกินจะทานทน เสียงคำรามต่ำในลำคอนั้นแฝงความมายินยอมอยู่ด้วยหากแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ในขณะเดี๋ยวไป๋ซีหมิงก็สลัดออกจากการควบคุ้มมาได้อย่างง่ายดาย“เป็นไปไม่ได้ เจ้าจะมีกำลังภายในถึงเพียง
ท่านประมุขปล่อยข้าไปเถอะ...ข้าแก่แล้ว ประมุขตัวร้าย ตอนที่ 28
“ยังไม่ได้รับสัญญาณเลย ท่านก็ใจร้อนเกินไป” จางหยวนเพ่ยเอ่ยอย่างเหนื่อยใจกับความใจร้อนของคนข้างกาย“ถ้าให้รอสัญญาณแล้วต้องมันแตะต้องท่าน ข้าจัดการเองง่ายกว่า”หลงฝูหยางเอ่ยอย่างไม่สบอารมณ์ยิ่ง ใบหน้าคมบูดบึ้งอย่างไม่พอใจที่ร่างบางปล่อยให้คนอื่นเข้าใกล้ถึงเพียงนี้ ก่อนจะตวัดตาคมมองหลงจ้าวอินอย่างไม่พอใจ“นี้พวกเจ้า หลอกข้าหรือ” อินจางเหว่ยเอ่ยเสียงลอดฟันอย่างเจ็บใจที่หลงกลชายหนุ่ม“ข้าหลอกท่านหรือ ท่านชะล่าใจเองต่างหาก พิษที่ท่านวาง ท่านไม่ได้ตรวจสอบหรือว่ามันออกฤทธิ์เช่นไร” จางหยวนเพ่ยเอ่ยถามขึ้น“นี้…” อินจางเหว่ยถึงกับเอ่ยอันใดไม่ออก เพราะคิดว่านั้นอาจเป็นอาการข้างเคียงของพิษจึงไม่ได้เอะใจแต่อย่างไร เพราะฤทธิ์ของมันเองมีผลกับกำลังภายในทำให้เข้าใจไปเช่นนั้น“เฮ้อ ที่กำลังภายในพวกเราปั่นป่วนนั้น ต้องโทษลูกศิษย์ข้าเอง ทำยาเพิ่มกำลังภายในรอบแรก ข้าก็กลายเด็กสิบขวบ รอบสองยังทำเอากำลังภายในปั่นป่วนจนควบคุมไม่ได้ ต้องพักเอาแรงกันถึงสองวันเลยทีเดียว” จางหยวนเพ่ยเอ่ยขึ้นโดยเน้นคำว่าเด็กสิบขวบอย่างชัดเจน“!!! ” หน้าของอินจางเหว่ยตอนนี้นั้นช่างไม่น่าดูเอาเสียเลย สายตาที่มองมาราวกับจะฉีกร่างพวกเ
ท่านประมุขปล่อยข้าไปเถอะ...ข้าแก่แล้ว ประมุขตัวร้าย ตอนที่ 27
เรือนพักหลงฝูหยางที่ตอนนี้มีการดูแลอย่างเข้มงวดโดยคนของอินจางเหว่ย หากไม่ได้รับอนุญาตจากชายผู้นั้นก็ไม่มีใครสามารถผ่านเข้าไปได้แม้แต่คนเดียว“ข้าเข้าไม่ได้ หมายความว่าอย่างไร” จางหลินเอ่ยขึ้นอย่างฉงน เมื่อออกไปทำธุระด้านนอกมาครึ่งวันแต่พอจะกลับเข้าเรือนพักของผู้เป็นนายกลับไม่สามารถเข้าไปได้“ไม่มีคำสั่งของผู้อาวุโสอินจางเหว่ย ไม่ว่าใครก็ไม่สามารถเข้าไปได้” คนเฝ้าประตูเอ่ยขึ้นเสียงเข้มใบหน้าเรียบนิ่งเย็นชายิ่ง“แต่ข้าเป็นคนสนิทที่ดูแลท่านประมุขกับฮูหยิน เหตุใดจึงจะเข้าไปไม่ได้”จางหลินเอ่ยอย่างไม่พอใจที่ถูกปฏิเสธเช่นนี้ทั้งที่ตนเป็นคนของท่านประมุขโดยตรง“ไม่ได้ก็คือไม่ได้” ชายผู้นั้นยังคงยืนยันคำเดิม จนจางหลินแสดงสีหน้าไม่พอใจขึ้นมา“จางหลิน” จู่ ๆ ก็มีเสียงเรียกมาจากด้านหลัง เมื่อหันไปมองก็พบว่าเป็นจางเฉินนั้นเองที่เดินเข้ามาก่อนจะหยุดอยู่ข้างกัน“อาเฉิน นี้หมายความว่าอย่างไร เหตุใดข้าถึงเข้าไปในเรือนท่านประมุขไม่ได้” ชายหนุ่มรีบเอ่ยถามสหายทันที“เจ้าตามข้ามานี้” จางเฉินลากสหายออกไปจากตรงนั้นทันทีโดยไม่ได้หันกลับไม่มองสักนิดว่ามีใครคนหนึ่งแอบยิ้มมุมปากอย่างพอใจเมื่อออกมาไกลพอสมควรแล้
ท่านประมุขปล่อยข้าไปเถอะ...ข้าแก่แล้ว ประมุขตัวร้าย ตอนที่ 26
ในที่สุดวันงานแต่งก็มาถึง ทุกอย่างค่อยข้างเป็นไปอย่างเรียบร้อยเนื่องจากอินจางเหว่ยวางทุกอย่างเอาไว้หมดแล้ว เรื่องสีผมที่เปลี่ยนไปของจางหยวนเพ่ย หลงฝูหยางได้อธิบายกับทุกคนแล้วว่าเป็นเพราะทั้งคู่ได้ทำพันธะสัญญาคู่บำเพ็ญกันแล้วเส้นผมของอีกคนจึงกลายเป็นสีดำเพราะกำลังภายในที่เสริมกันของพวกเขาหลงฝูหยางและจางหยวนเพ่ยอยู่ในขุดสีแดงเข้มเรียบง่ายปักด้วยด้ายสีทองงดงามยิ่ง พิธีจัดอย่างเรียบง่ายไม่ได้เคร่งครัดอันใด ทางฝั่งเจ้าสาวนั้นเป็นหวังชิงเฟิงที่เดินทางมาใบหน้าคมคายสวมหน้ากากเงินแกะสละลวดลายอสรพิษงดงามปิดบังใบหน้าส่วนบนเอาไว้ ทำให้ดูลึกลับน่าค้นหาอย่างยิ่ง“เอ่อ สวมหน้ากากเช่นนี้จะดีหรือ” อินจางเหว่ยเอ่ยขึ้นขอความเห็นจากร่างบาง“พี่ชายข้าคนนี้ ไม่สะดวกที่จะเปิดเผยหน้าตาให้ได้เห็นเจ้าค่ะ แม้แต่ข้าก็น้อยครั้งนักที่จะได้พูดคุยแบบเห็นหน้าเขา” จางหยวนเพ่ยเอ่ยเสียงนุ่มพร้อมรอยยิ้มบาง“เป็นเช่นนั้นหรอกหรือ” อินจางเหว่ยรับคำอย่างไม่ค่อยเข้าใจนักว่าเหตุใดต้องปิดบังหน้าตาด้วยเล่า“อย่างถือสาพี่ชายข้าเลยเจ้าค่ะ” “เช่นนั้นก็เริ่มพิธีกันเถอะได้ฤกษ์ยามแล้ว” อินจางเหว่ยเอ่ยขึ้นแม้จะคาใจเรื่องนี้อยู่ไม่น้อ
You may also like
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน
พิมพ์สีทอง29.4K viewsสามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง
จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ19.4K viewsทะลุมิติไปเป็นแม่ม่ายเลี้ยงครอบครัวสามียุค70
Ainthira06 / โจวเหว่ยฟาง8.7K viewsทะลุมิติมาเป็นแม่เลี้ยงใจร้าย
วริษา8.1K viewsพ่อบัณฑิตหน้าขาว ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง
l3oonm@156 viewsวัตถุโบราณตระกูลหลี่
พี่สาวตระกูลหลี่4.8K viewsข้านี่แหละหลาน(ไม่แท้)ของท่านอ๋องจอมโหด
ชาไทยเย็น1.2K viewsเงารักอสุรา
มี่เยี่ยน184 views
