LOGINShare
บทที่ 161
Latest chapter
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1678
“เสด็จอา” ฉินเหยี่ยนเย่ว์โค้งกายทำความเคารพ “ยาพิษในพระวรกายขององค์หญิงชิงอินนั้น เป็นฝีมือของพระองค์ใช่หรือไม่?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา อ๋องอี๋หยางสะดุ้งเล็กน้อย ราวกับว่า เขามิคิดว่าฉินเหยี่ยนเย่ว์จะกล้าเอ่ยถามออกมาตรง ๆ เช่นนี้ “ไม่ใช่” “หากมิใช่เสด็จอา ก็คงเป็นเสด็จพ
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1677
เมื่อเขาเห็นตงฟางหลีและฉินเหยี่ยนเย่ว์นั้น เขามีท่าทีชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะมีท่าทีลังเลใจออกมา หลังจากที่เขาคิดลังเลอยู่ครู่หนึ่งนั้น แต่ก็ยังยอมให้ทั้งสองคนเดินเข้ามาด้านใน ภายในห้องโถงไท่อี้หาได้มีคนมากมายไม่ พวกเขาต่างก็ถูกจัดให้อยู่ในกลุ่มเดียวกัน โดยมีหมอหลวงคอยตรวจร่างกายของพวกเขาอย่างละเอีย
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1676
“การให้ค่าน้ำชาในวัง มิควรใช้เครื่องประดับ ทางที่ดีที่สุดคือใช้เงินซึ่งธรรมดาที่สุด” ตงฟางหลีกล่าว “เงินพบเห็นได้ทุกที่ ส่วนเครื่องประดับนั้นแตกต่างออกไป หากถูกคนที่มีความคิดชั่วร้ายหลอกใช้ประโยชน์ กล่าวหา หรือใส่ร้ายป้ายสี พวกเขาก็มีแต่ยอมรับความผิด”“นี่คือเหตุผลที่ท่านมักจะเตรียมเศษเงินเข้าวังอยู
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1675
“เขาเป็นถึงฮ่องเต้ ชีวิตนี้ถูกกำหนดเอาไว้แล้ว การที่คิดเสมอว่าผู้ชายไถนาผู้หญิงเย็บผ้านั้นไม่ถูกต้อง โทษการนำหายนะมาสู่แคว้นและประชาชนนี้ ข้าแบกรับไม่ไหว”……ตงฟางหลีอุ้มฉินเหยี่ยนเย่ว์เดินมาได้สักพักตอนที่ห่างจากท้องพระโรงไท่อี๋ได้ระยะหนึ่งถึงได้วางนางลงยามนี้ท้องฟ้ามืดลงแล้ว หากโคมไฟในวังกลับจุด
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1674
หลังจากผ่านไปเนิ่นนานฉินเหยี่ยนเย่ว์ถึงได้ผล็อยหลับไปด้วยความเหนื่อยล้าส่วนตงฟางหลีนั้นกำลังทำงานอยู่ข้าง ๆ จนกระทั่งฟ้ามืด ถึงได้ตบเบา ๆ บนใบหน้าของนาง“ยัยหนู ตื่นเร็ว ใกล้จะถึงเวลางานเลี้ยงแล้ว”ฉินเหยี่ยนเย่ว์ลืมตาขึ้นอย่างเกียจคร้านตอนที่เห็นใบหน้าของตงฟางหลีนั้น นางถึงกับมึนงงไปชั่วขณะ“พี
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1673
“ไปพักผ่อนที่ห้องของพวกเจ้าน่ะสิ ทำไม เจ้าคิดจะอยู่เป็นเพื่อนผู้เฒ่าอย่างข้าไปจนถึงงานเลี้ยงตอนเย็นเลยหรืออย่างไร? เจ้าไม่คิดว่าน่ารำคาญบ้างหรือ?”“ฮิฮิ” ฉินเหยี่ยนเย่ว์หัวเราะอย่างไม่มีความละอายหากเปลี่ยนเป็นคนที่ช่างคิดเล็กคิดน้อย อาจจะกล่าวโทษพระสนมอวิ๋นได้ทว่านางรู้ว่าที่พระสนมอวิ๋นพูดจาเช่นน
You may also like
แต่งกับขุนนาง
หอมดังเดิม111.5K viewsมนตรารักท่านอ๋องขี้หึง (หึงโหด คลั่งรัก)
ชาไทยเย็น14.1K viewsฮูหยินของข้าถึงเวลากลับจวนได้หรือยัง
ป่าดอกท้อ31.8K viewsยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
หว่านชิงอิ๋น410.0K viewsสามี ท่านหย่ากับข้าเถอะ
กะปอมพ่นไฟ17.0K viewsข้ามเวลามาเป็นแม่ค้าหลงยุค ยุค70
sanvittayam2.4K viewsชายาอ๋องตัวร้าย
เด็กน้อยคว้าฝัน3.7K viewsในวันที่ใจของข้าสิ้นรัก
28พิจิกาเฉิน5.8K views
